장음표시 사용
381쪽
quae sane novi juris , novaeque disciplinae non sunt, e Lera vero eam plerumque ex Libent disciplinam , quae jam autea obtinebat. Atque hinc intelligimus , quamobrem opus hoc ignoti hominis nullas in Ecclesia turbas excitarit, nullas dederit causas quere Iarum , imo tibi ino sere receptum', probatumque suerit ; quod sane fieri non potuisset , si veteri amoto jure, quo omnes utebantur , jus novum , et usque ad eam aetatem inauditum praescribi noluisset. Quare et Vanae, et inju Stae sunt. quaerelae illorum , qui per Isidorianas decretales fractos putant ecclesiasticae disciplinae nervos , jus novum inductum , perturbata Episcoporum , et Provincialium conciliorum jura , novamque in Sedem Apostolicam collatam p testatem. Nihil horum factu in est ab Isidoro , qui tantum descripsit jus ab aliis constitutum , aut iam suae aetatis
more, et cui suetudine receptum.
Egregie, praeter eos, quos Indicavi λ Instit. Iur. Canon. in pro lagoiu. ca . 5. S. a.IL not. i. ιο v. l. μυ. 76. seqq. , argutu'ntum lun Pertractavit V Cl. Ioannes Marciicitius Critica desua storia ecclesiastica e . 'alieorsi dolP- ι. Claudio Flevry ι . i. art. l. S. l. 3eqq. ρυ. 2. Acqq. ad . Romias 3784. Sic quod salsis decretalibus coniiuetur , non oportero praetor sputentiam Romani Ponti scis concilia celebrari id jam antea νου-aeptum fuisse ostsndunt Iulius I. P. , Sucratus , SOzomenus , Auctor Hiatoriae Tripartita t id inque ius universo obtiuubat . cum Chalcedoneti is Decumonion synodus habita ust. Mitta reliqua, quae solido ab ipso Marchetin
I. XXI. Praecipuam hujus collectionis evulgandae causam explicat ipse Isidorus , aperte declarans, sese illa collogissa 'monumenta, ut omnes ab Episcoporum accusationi hus deterreat si in ; tum vehementius invehitur in eos , qui Episcopos audent accusare , et multa proponit, per quae hujusmodi oecusationes di ilicillimae evadant. Huc sero omnia revocantur, et eadem ubique triumphat cura ,
et solicitudo , ne Episcopi accusentur. Quod ma Si me perspicitur in capitulis Hadriano tributis , quae veluti summam exhibent salsorum monumentorum , unde potissimum excerpta*sunt. Nam Plerisque eorum provisum est , ne quis accuset Episcopos , ne sacile accusatores audian
tur , ut, qui sint , removeri, acajudices recusari mul-
382쪽
tis ex causis possint. Hic porro finis est , et haec Quinima totius collectionis sa) ; adeo ut nodum in scirpo quaere
re videantur , qui Isidorianam collectionem editam putant ut ejus opifex Romanorum Pontificum auctoritatem a in
plificaret. Quamquam enim Apostolicae Sed is amplitudo , et auctoritas pluribus commendetur, haud tamen hoc Pseia Ho-Isidori propositum , atque institia tum fuit , neque ea Sedos, cujus jura , et privilegia certissimis nituntur m
nutrientis , salsis illis decretalibus indigebat 3).
3ὶ Postquam in praefatione I, id oru documenta indicavit , ex quibus
sua collectio conscitur , hane e istum colligendorum ratione asseri . Qua te . nus ecclesiastici ordinis di ei plina in unum a nobis et acta , atque ilige ta , et 3Micti Praesules paternis instituantur regulis , et obedientes ita elesiae minastri , vel popul; spiritualibus imbnantur exemplis . et Dori. malorum hominum praxitatibus decipiantur. Multi enim pravitate , ut cu Piditatu depressi accusautes sacerdotes depresserunt . . Quod multis persequitur acerbe osiurgans illos , qui Episcopos aceum ut, ut se Per illos excusent vel oorum bonis dilent in , ae multa huiusmodi judicturum incommoda deseribens illud urget , Episeopos aer i salos , et rebus suis ερο liat 's , aut gradu motos , aut e sede pulsos ad dicendam causam cogi non Posse . nisi primum suerint restituti , et quaedam addit de accusatoribus ι t accusationibus rei ieiendis. 2) Consule Balterinios eir. par. 3. eap. 6. i. 3. 1ium. 10. Pag. CCXX., et Blaberim Dc. cit. cap. 7. seqq. ρυ. 52. seqq. Quod etiam ante ipsus observaverat Pieriiryus Histori Aetii. tib 44. num. 22. tOm. 9. ρω. 501. edit. Paris 16st . . Ln prinei pale , inquit , mallere de ce decretales sont les accusations des Evoque r il tib on prosque nuculle , qui 'en Pa
M sait asse a voir dans la prende , qu' il avolt cette mali cre sort a eneur . idemque tradit Van- petitus eonitioni. Di qua st. 7. cattis. 2. ubi de GratiRn disserens inquit is hie rudiau, adduoit varIa fragmenta sciarum decre- i lium , quae praecipue ad exi monaris Episeopos ab omni eriminali iudi- cio adornatae apphrent . . Sed vide fidem , et inconstantiam lionii nis i du-tur tu Sede ui Ap ritolicam perpetuae eat uuiniae sunt. Adversus bRne, quam ip e noscit , veri intem inquit Iur. Oeelox. uniores. Par. 3. rit. 3. ωρ. 4.nu n. 16. Isidorianam collertionem perii ver praeemue ad n v lissea indam Sedia Apostolieaκ auctoritat . a) Con e Barinitum ad an. 85s. 1ium. s. Pag. t 8. t . 1 S. edit. Tu σε Falsitatem monumentorum , quae eollectio. Isidori Complectitur ιPraeter uinctuarum . aliosque antiquiores , agnoverunt etiani , Rtque indica
runt ex catholieis Antoniti, Conitis, , Antonius Augustiuus, Beslarminus , BRrouius , B ita , Perronius , Petrus de Marea , Cajetanus Cennius , aliique ς Plures , quod a reumentum redie postsoquuntur Ballerinii , BIastus lociscit . . Zaccaria Anti-μhron. seindis. dissedit. 3. tom. 2. , Marcheuius Mea
S. XXII. Sunt et aliae penes Graecos , atque Latinus
383쪽
eanonum collectiones , quas quasi praetereuntes indicabitnus , ne siugulas curiosius expendentes nimii essiciamur. Graeci in'honore habent Ioannem Antiochenum cognomento Scholasticum , qui noruit VI. saeculo , scripsitqueta nonum collectionem tributam in titulos quinquas inta , et uomocanonem , in quo canones eum civilibus legibus conseruntur i ; et hoc aetate retentiores Photium Patria cham Constantinopolitanum praecipuum auctorem Schisma tis , quo Graeci a Latinis sejuncti sunt, qui Ioannis Exemplo similiter nomo an onem evulgavit ta), et Simeonem Logothetam, rheodorum Balsamonem , Alexintra Aristinum, Arse inium , Harmenopulum , Michaelem I'sellum 3J. Latini cum laude commemorant incerti auctoris collectionem , quae titulum praesesert Canoniam poenitentialium ire tamen vera complectitur rem ecclesia Sticam univer-
in 4) ; item opus Reginonis Monaehi Benedictini de
ecclesιaslιca , et Religione Christiana ' S); et magnum decretorum volumen Burchardi Wormatiensis * ; et opus
Anselmi Lucensis , cui tribuitur ati thentica, et Co en illosa collectio regularum , et seu'enliartim Sue. Patriam . et aut hora/ιhtim , Concitiorum , ac praeterea Opia Sculum
ex pluribus SS. Patriam scriptis excerptum ; denique tollectiones Cardinalis Deusdedit s8 , et hujus aetati sup
paris Ivonis Carnotensis , qui et excerPtiones ecclesiasti- UaVum regularum , et Panornriam , vel Pannomiam evulgavit su), Mitto cetosas , ut veniam ad Gratiani colle-Ctionem, Per quam apud Latinos superiores omnes exaruerunt. Utraque ine Ioannis Stiola silet eoi lectio extat apud voellum
et I ieIlum Biblioth. Iur. Canon. tom. 2. Pag. 499. eqs. a Etiam Photii nomo non , et collectioues Alexit Aristini , Simeonis litant lietae , senii , Balsamonis ab iisdem Voelio , et Iustello rese- untur e t. pag. 673. et seqq. sa) De lais omnihua videtidus D utatua yraenot. Iur. Canon. lib. a. eap. s. et seqq. yag. 303. et seqq. edit. Venet. 1735. 4ὶ Codicem hunc. . quHm peidem manu scriptum inspexerat Ioan nes Morinus , primus in lucem edidit Lucas Daeherius Spiciam. νet. Scria Blor. tom. l. pag. 540. seqq. M.f. ris. 1 23. Est autem di .isus in sto ros tres , quorum priino agitur da po nitentibne , et des poenitentii i alistero cis Itidieiis , tertio de ordinationibus , gradibus , et os iis clerico ν ιιm , iatque Episcoporum. Aliae quoque memorantur eollectiones ι quad
384쪽
nonum Poenitentialium titulo inscribuntur , ae de quibus agunt matros Ballerinii , qui integro toni. 3. Simesnd. ad ver. S. Donas M. vetustas collectiones omnium diligentissime descripserunt.
Archiepiscopi anno, ut creditur , 906. auam collectionem absolvit tribu- iam in libros duos , quorum primus do μersonis agit . rebusqties ecclesici sti is , alior da lateis. In ea conficienda usus est collecti oti INonrsinna , Hispanica , et sorie etiam Duori Mercatoris , d ereii 4 Summorum Potiti lictim , canonibuΑ Conciliorum . ot sententiis AS. Patriim , qui titis tiam civiles leges adiunxit petitas' tum ex Codiee Theodos suo , t iam ex Capitularibus Regum Francorum. Cos leuti uom hane Joaehimos Hild h ladus 'odid;t Helms In I. an. i 639. et tum Piarisiis an. 167s. Stephanus.Balugius. qui eom praefatione , ae limia illu leavit. 6 burchardus gente Cermaniis . patria Hassus , Oli,eeti postea Ah-haiis Gena Llaeensis di ei pultis , Moia telius Lobiensis , tandem anno 996. Fraueoni fratri germano in Episeopatu Wormatiensi succes it. Eius collectio, quae decretorum Dolum n inscribitur, prodiit initio Meetili XI. , divisaque est in libros viginti et eiu dem vero compondium ah olvit, 'si upotius ex ea sumpsit. quae ad officium Sacerdotum pertinent, incertus au ctor , euius opus describit Canis ius Thriaur. montim ne e I s. tom. 3. par. l. Prag. 397. seqq. sedit. An tior . 4723. Multa ex Bogi nonc sumpsit Burchardus . haud tam ri eius noni ri indicavit . uti Observat Ba luxius in pra/fiat. Reginon. Erratis autem , in quibus haeserot Regitin , sua etia in addi
dit , prat se elim ex salsis Isidori decretalibus : quaedam etiam ex vete H ,
novoque Testamento , atque ex libris pno Dilentialibus accepit. 7 Praeter alia seripia . quae vel runtur a s ait; in Ioc. ea. pag. 369. seqq. , etiam canonuin collectio Anselmo tribuitur, propiorea quod e dieos M. S. Bibliothoea o Vati anne . et S. Goratiani ejus nometi praesν Tunt. Sed quia neque seriptor vitae Λnso' in i , quem Baris ius laudat , ne que Sigebertus , a o Tri ille mitis , qui An soliui ncta , et scripta enarrant . ullam suetunt metitione in hujus colleolionis , in quo praeterea decreta extant Honorii II., Itinoeentii li., Cali ii li., Gregorii l l . , qua a post Anselmi obitum pendiorunt , meritu dubii itur , nurn Anselmus liti jusce Collectionis Auctor revera sit.
84 Deusdedit Presbyter Cardinalis tituli. Apri tot Prim in Endoxia a
S. Gregorio Ili. creatus dura scrip it opera , quorum primum est δε pri-Milmiis , et vinetori rates Ecclesitio Romantio se Stolusqties Getessitis ici , Hi ad- Mersias rerum Ecelesias scartim inpas Oros . Simoniacos ot sehismalicos 4 divisumque est in partes quatuor. Extat hoc opus manuscriptum in Bi- , hliotheea Vaticana atque aliqua eius fragmenta a Baronio reseruntur. Opus alterum similiter tributum in quatuor Partes , eomplectitur cauom num mileetionem . euius consilium , ac partitionem sontesque , unde ea
sumpta est , indieat ipse Deusdedit in epistola ad Victor in III. , qui an
no is 86. Summus Pontifex et eatus est, anno lues sequPnti ex hae vita mi -
fravit. Ex quo doprehendimus aetatem . qua haec eos seselio vulgata est. Fraire, Balleritiit in trae . de eotieelion. om. 3. πρ. S. Leonis M. Par. 4. P. ivi pag. CCC. seq. describunt hanc epistolam, euius tamen ciliqua . quae in eam Seriptoris culpa irrepserunt, menda indicat Franciscus Antonius Zacearia dissert. Ilai c. 4. ρar. 2. tum. 2. Pag. 174. soqq. euit. Rom. 780- , qui etia in refert singula capita, quilius tota e alleolio continetur , Idem Zaecaria Ioc. cia. par. a. aliam quoquo laeudat . antiquiorem collecti nem . quae extat in vetusto Codices Capituli eat hodenti Reel est, o Mutinensia , quamque ipse ad VII. , aut VII l. saeculum pertinere arbitratur.
385쪽
. is Utraque linec collectio edita est aut in exitu saeculi XI.-, aut initio Aaeculi Xl I. Excor tiones eccloiasticarum reguliariam nunc vulgus appellat di cretum . quod divisum est in libros sepitem decim : Panormia, quae tribuitur in libros octo , veluti ejus compendium est, atque ita appella tur quasi omnes comprehendat norinas vitae , ae disciplinae ecclesiastica . Bellarminus da Seri tor. cccles. . toni. 7. υρ. ρag. 351. Edit. Venet. 172i., Antonius Augustinus quibus . collesctor. cauou. OP. 30. PGq. 2 l . et 242. tom. 3. o p. edit. Lucae . Natalis Alexander Histor. ectares. factc. i. ἄρ- ρeri l. ait dissert.420. Num. 9. Prag. 20 l. tom. 3. edit. Venot. 17 6., Joauis nes Molinaeus , qui decretum cum rpistolis Lovanti edidit an. 156 l. , in ramat. . aliique complures disputaui . . uum Ivo Pari riniae auctor r velaxit. Sunt enim qui hoc opus litigoni cuidam Catalaunensi tribuendum putant 1 sed Stephantis Babinius illud Ivoni vindicat. IIuius , et Dureliardi sit in , atque auctoritatem multis in rebus sequutus est Gratianus , ideoque in eosdem incidit Wrrores, in quos illi pridem inciderant.
s. XXIII. Fuit autem Gratianus Monachus ex ordine S. Benedicti , Clusii in Hetruria natiis , diuque vixit in Bononiensi coenobio SS. Felicis , et Naboris , ubi circa
annum tigi. celeberrimam mulgavit collectionem , qtia in ipse inscripsit decretorum canonicorum collectanea , Seu
concordantiam discordantium canonum s i ). Quod opus sumptum est ex l0cis S. Scripturae , ex canonibus quinquaginta Apostolorum, ex conciliis generalibus, ac Par ticularibus - ex decretalibus Summorum Pontificum , ex sententiis S S. Patrum , et complurium Scriptorum ecclesiasticorum , ex libris Iuris Civilis Romanorum Capitulari-hus Regum Francoriam ; et rὐscriptis aliquot Imperatoriim, ex historia ecclesiastica , ex Libro Diurno fa) , atque ex
Nunc decreti nomine hanc collectionem appellamus; quod tamen minus proprie fit , cum in ea non unum , Sed Plura decreta reserantur si).
3ὶ In Eccle,ia S. Petronii ad xacellum S. Sebastiani extat hujusmo di inscriptio. n. D. M.
. Gratia ut Clusini Iur. Caes. et Potita enucleatoris prope divini, uui moria . chu in martyrum Felicis, ' et Naboris aede absolutis imum ibidem opus in D retorum anno gratiae 1 5 s. compilavit. mouumentum οῦ quod illic ea rie , rudoribusque ob orduerat, hic magnificentius renovatum Io. Frau-- ciscus Aldobrandus Bononiensis 4. Dietator aere publico restauravit un- . no saluti 1498. Idib. Iunii Joanne Muti volo 2. D. P. Rem p. feliciter
2, Ex Libro Diurno sumptus est oran. 8. dist. 16. Hoc autem No mine apPellatur codex, in quo, prcietur formulas scribundi , quibuε Se to,
386쪽
optimo, Dclavo, atque etiam nono saeculo Romani Ponti sees uti sol
bant, continentur etiam ordinationes Summi Ponti sic is , et Episeopi sui . Debiearii eum suis omnibiis adjunctis . Prose aiones silet, privi Iosia , prae- copia , concess Ones , aliaque generis elusdem. Hujus libri mentionem sa-eiunt antiqui praesertim cau0num collectores , quos inter I VO Carnotensis Decret. par. 4. ca . 1 32, o re Par. l. P . t 22. edit Paris. 1164. , et Gratianus et t. can. 8. Uterque habet ex eo libro Romani Ponti seis prosi si nein. Joamies Gai uerius , qui PD4t Lucam Holstentum , uti paulo' post dicam . illum evulgavit in Praelut tum. 30- eq. , editum fuisse putat me dio illo tempore, quod tuter uni um 685. . et annum 752. intercedit Νam po tremi , qui in illo memurantur . Summi Ponti sicca suut Marii ii iis , et Agnitio . quorum alter ara. 655. , alter anno 682. ex bac vita migravit. lnter generalia Coracilia ultimum recel sutur sextum , quod habitum est anno 680., quamquam et alia sui sent metitione dis ita , sit jam ea aetate extitissent, Inior imperatorea P tremum locum occupat Constantivus Poponatus , qui ibi dicitur co Sisbe nuper εextum Concilium ; Pogonatus autem obiit anno 685. Itaque Liber Diuxtius aute hunc annum collectus non est. Cum autem in eo de Ur liliatione Summi Ponti seis inter formulas numerentur duae, quibus ad Ex'rchoa scribebatur, bi vero instituit fuerint anno SQ. , Pulsi putem anuυ γοῖ. , mavisustum est post liunc an num eumdem librum nou sui S e conscriPlum. Cuncta haec Garueritia ex pendit, postremo statuit, illum PRulo PDdit annum 744. videri compositum , atque esse Marculsi formulis Prae tonitore in , et recentiorem, ni do certum sit , eas scripsisse Noreulsu in si No 660. Verum Franei seu Antonius Zaecaria , qui de lim Libro Diurnu copiose disputat dissori. 2.tom. 2. par. 2. Biblioth. Ritust, P g CCXo V. -qq. Giit. Rom. 4776. codicem illum , quo Gai Derius u V οβι, ex Rr tum fuisse Putat Gregorio IV Ponti see, lioe est IX. saeculo, PDdizζm amem , quem edidi i l Iol, lenius, aut Garneriano vetustiorem , sut Faltrua ex o utiquiori doseripitim existimat. Ut ut ea de re sit , illud Certum est, Librum Diurnum origine sua esse antiquissimum, cui t. men identi drua Pro ratione temporum mul, ta adjeeta sunt; uti evenit etiam iri Manualibus recontioribus . Breviariis , aliisque similibus eeclusiasticae disei Pl nae codicibus. Postquam velo eius libelli loco alia manu filia adhiberi CDP perunt , adeo obsole, it Diurnus , ut viri eruditi usque ad saeculum decimum FePtimum vix aliqua eius exemplaria invenire potuerint. Anisi ius Ai Sustinus de mendat, Griton lib. l. Hal. 20. yag. 253. edit. Venot. i. 66. eum librum eum hoe titulo non extare , sed tamen sese aliquot Proses ionis exempla vidisse'agirmat, Ballinius in not. ibid. varia ejus exum Plaria memorat, unum Romae in Bibliotheea Vati na, alterum Lutetiae in Bibliotbrea Cl romonialia Suis cietatis Iesu , tertium quod Joanties l .pui Dius de Lasari, Magdoloria et Marthae in Prouinciam atreulsu mP. 10 . Ob rm. 10. sese vidisse testatur. Vaticanum eodicem edidit Lucas liuisienius Romao ran. i 750. cum hoc titulo i Diurnus Pontisicum, Fis uJ Hormulurium, quo S. Romana clesia artist annos M. vlebratur. Lucas uolstentus o idit eum notis Ru mos tinis Lud. Griniani MDCL. Bem omnem narrat Franciscus Atil. Zade carin cis. dias ra. 2. Par. 2. ρυ. 252. 3 qq. . qui antiquum unum nisu Dralhujus editionis exemi lar ab se visum cum eo titulo ipsius uolsienii manii descripto apud V. Cl. Caiolanum Mari Dium Vatican3e Biblici iboeae Praesecium. Velua haec Hol sterili editio suppressa fuit , ejusque exrmplaria delata ad Bibliotheeam Vati nam . ubi latu runt usque ad Pontiscatum B ut dicti X lII., euius auetoritate in lucrin prolata sunt ἔ cumque ea carerenι iitulo, ac Postremo octernione , visum est in iis describere unnum 36bit,
387쪽
IN JUS CANO N. CAP. XVIII. 369
et 3 1 grai lium δεινhum Vanna ium Unum ex his exemplari hus eum ejus anni Dota, eiusque Typos raphi nomiue illud esι, quod laudat Cl.
Lirui ius loc. eιt. lib. 3. di seret. 20. S. 2. tom. 2. Pag. 246. ἔ atque huius similia exemplaria Romae in Casana tensi , anis ine Bibliothecis servantur Editio autem altera Libri Diurtii , sumpti fortasse ex codice Collegii Claromontistii , absoluta est Parisiis an . 1680. a Joanne Garuerio, qui trea etiam adjecit disserini toties , ne notas doctrinae plenas. Huic editioni supplementum addidit Nabillonius Mosetim Ita l. lom. l. Piar. 2. ρος. 32. aeq. edit. Paris. 1724. , qui codicem illum , quo usus est Holstentus .
quemque ip e in manibus sobriit . vocat vetustissim iam annorum Octingcntorum exemplar. Hoc supplo 'nto auctum Garnerianum diurnum an
cum a tino 1 4l Pasi leae suas edoret commentiation 3 hιstoricas , et cm
tisa/ , innito melius de Diurno meritu est et collatis diligenter duobus codicibus altero , quem Holslenius , altero , qriem Garnerius evulgave rut. Post haec Paulus Iosephus a Biegger novam Carneriani Diurui edi- ioneua an i762. Vindoboliae curavit, xed in ea tithil antiquae Parisiensi editioni adiectum est. Exiant in hoe libro , praeter cetera , nonnulla formulae Gregorio M. antiquiores et quo de genere Cardinalis Thomastutis Praefat. ad Responsorol. πρ. tom. 4. ρυ. XII. putat esse cautionis serto ul/m , quam Episcopi suburbicarii de noetu in ic vigiliis quotidie celebrandis ipso suae ordinationis die Romano Pontifici praestabant. Neque vero quod hie liber vocatur LAb r Diurnus Ponti iam Romanorum . putari.
dum est , horum tantum prDprium fuisse . aut solas complecti Romanae Ecclesiae coticu tudines. Nam ut ob ervat Anionius Franciscus V eZZOsiua
in not. ad d. tom. q. γρ. I masti Mag. 324. , initio quidem pro Ecclesia Romana compositus spit , sed eo deincepη aliae quoque Ecclesiae uti coeperunt , et tamen etiam cum ad carum usum accomoda tua fuit , vetus inscriptio servata est.
3l Ordini, Romani nomine eom proh nduntur libri ea remouiarum ec elesin si icatum . quae in Romana Ecclesia diversis tomporibus .ervabantur sib e in faciis Episcoporum . ipsiusque etiam Ropiani Potiti scis ordinationibus. sive ita divinis ossietis celebiandis. Canones . qui ex his libris a Graiiatici
laudantur , deseribit Perardiis Grrationiceanones genti tui etc. Par. 3. c. 40. tom. 4. png. 449. Ioannea lun billonius MDsetim Itralteum tom. 2. εω lide , et ι cpii se disserit de eo line vi mauo , ex eoque rius PauUR umemus . quae Praesertim ad reyi nostram pertinere vidi aut ur. Ipse igitur hunc librum octa, o saeculo antiquiorem , at ille ad aetatom Gelasii Ponti
seis reserendum arbitratur οῦ et illud Pru terea animadvertit , plures olim fuisse ordini, Romani libros , atque in singulis poculi ore argumemn msiisse comprehen uni , uti erat si bor de Missa Pontificali, liber de Missa Episcopali xecundum ritum Ecelesiae Romanae, liber de Baptismo, li-her de ordinibus scieris etc. illum aut in , de quo hic nobis sermo est. Ordinem Bomanum Primus topis edidit Coloniae anno i56 . Georgius C S 3 ad Pr , quem deinde raucos po t annos sequutus est Melchiis uitior-yi ira, Qui plura ea de re desidi at , adeat Mabillonium loc. cit. 41 Ex Poenitentiali Romano Gratia uas laudat cran 17. c. 17. q. 4. Plures aut ni sunt Poenitentiatos libri , do. quibus si usulis dicere longunte, et , ac Non necossarium; sed ab eruditis duo Poenitentiales Romani laudantur, quorum aliorum ad nos transmisit Hulilgarius cameracen,is Epi co-Pus , qui obiit anno 831. , alierum edidit Antonius Augia,tirius , qui ilium in Epitome Iuris Canonici doscripsit. Extat autoni hujus Halx garii
388쪽
vus de Mitiis , et νίrtutibus . remodiis P eatorum , et oratrie , Mes ju-ateiae Moenite ullus , sex luris absolutum Quinque priores libros ediderunt
ium Henricus Canisius Thesaur. monument. eccloriast. tom. 2. Par. 2.mg. 9l. εSq. edit. Antuerρ. 1725. , tum Bihliothecae Patrum collectorealom. 14. ρας. 906. , tum denique accuratius ceteris Franciscus Auia Zaec
xia Biblioth. Rituat. to n. l. amrend. I. pae. 2 33. seqq. Sextum autem librum , qui nibit est aliud , quam Romanae Leclesias Liber Poenitentialis
ab Hali ignito depromptu i a eius Ecclesiae scriuiis , primus in lucem emisit Sin artius sumtemen. ad Canistam loc. cit. ρυ. 132. seqq. , deinde di Hugo Meuardus tu not. ad sacrament. S. Guoria n. not. 679. OPP. eiusae. Gregori tom. 3. col. 462. seqq. . et Ioanne. Morinus in arentiae. c. ala Lbr. dis poenitera. P. 5. Ipse autem Hali artu in ρ rarefatione Ialetur , ignorare ae . sese , a quo sit editus Liber hie poetiit enitalis : neque certe videtur suisse ' antiquas Poenitentialis Liber Ecclesiae Romanae . saltem plurima Ilulligarii aetate addita suisse nemo insipiabitur, uti observat Bastiagius ira Prueluia loe. eit. num. 6. ρας. 86. Alterum Poenitentialem librum, uti diximus,
evolgavit Antonius Augustinus ex Bibliotheea Michaelis Thomasti Episeopi Ilerdensis , eumque Romanum appet Ia It . quod ab Urbe Roma delatus
fuerat. Forte Graiianus Halligarii fidem 1oquutus Romanum Poenitentia. lem vocavit librum . unde sumpsit cet. can. 17. 5 Romanum Pontificale Gratianus laudat in ean. 8. caus. 35. q. f., quamquam tam omnia, quaZ in eo cauone leguntur . in Pontificali iuveni an tur . uti observat Berardus Gratiani canonres etc. par. 3. e'. 38. Pag. 447. IIoo a atem Pontificale , quo eonti uentur vitae Pontificum Romanorum, ιιο- neu praeseseri Anastasii Bibliothecarii, qui floruit IX. saeculo; sed ', - -- de ejas auctore magna inter eruditos saeta sunt divortia sententiarum-- . Lucas Holstentus , qui eum novam , emoridatiorem Pontificalis ecliti ouem -- Puraret. mdrte occupatus perficere cogitata non potuit , unam Nicolai L- vitam Au stasio nuςeribendam putabat , Ineerio autem auctori Politisiculo Ceterorum vitas. IoanneΑ Cia inpinius in Miamines libri ponuflealia a
Anastasio Gregorii lv. . Sergii II., Leonis IV. . Benedicti III. . e ι Nicolati
I. vitas conscriptas existimat, Pontificum autem reliquorum, qui Niuolau - --quuti sunt, vitas diversis A toribus attribuit. Emmanuel Schelesiasti tua qua partem laborum lislsienii ex ip o eju authographo vulgavit Antiquita meres. illustri tom. t. disseri. 3. pag. 400. seq. eiusdem Hol sterili seu entiam sequitur : quod etiam saeti P ea ne seus BI nchini tu , qui spleiadi- dam Romani Ponti ita lis editionem Aonias curavit cum praefati ne , Pro lego uis , et virorum eruditorum notis , quam editionem, post obitum -- Francisci absolvit Iosephus eius ex fratre nepos. Petrus Lam cius in lib. 2. comment. Biblioth. Gessareae eap. 8. num. 277. Wimain huius bi storiae do vitis Pontificum Romanorum originem non tantum Dama υ a liquiorem ease statuit, sed etiam a prima clariorum Sedis Apostolicae peri semetitem institutione repet elidam ce ει; quod Etiam congruit eum in , qoad cuin Nanehinio in praefati num. G. et 21. observat Veillierus Λι
aeq. En igitur quam habeant origi nona vita Pontiscum Roma tirum , qu S . Pontificale complectitur a a quovis domum homine eae collectae habeantur. Post illam . quam memoravimus . Blanchivii editiovem , Prodiit etiam in lucem Liber Pontificalis cura . ei studio Ludo, ici Aulo uti Mura otii, ε α novi a variis, exquisitisque lectionibua tu tona. I. 'ar. a. Scriρtor. Mo
389쪽
lpMi yaris ρrimo supplementa ad vitas Potiti seum Romanorum . quas deduxit usque ad annum 1500. Inter illustrex Pontificalis editiones in primis digna cura et ob erva tu Est praeclara illa , et accurata , quam absolvit Io unes Viόnolius . quaeque Romae prodiit an. i 724. divisa in tomos tres. Noque illud omittendum , quod in linc Pontificali multae insertae sunt a' vero alteri narration de quibus videndae sunt Editorum notae. 6) oratiani opus minus proprie Decretum appellatur , cum in eo non unum , sed plura decreta comprehendantur , sed usus sori . et scholarum Deit, ut eidem haec appellatio tribueretur. Consulo Antonium Augustinum do emondat. Gratian. lib. I. dιal. 1., et Balaetium δει not. ρυ. a. seqq.-edit. Venet. 1786.
S. XX lv. Divisa est tota haec Grat; ani collectio in
partes tres , quarum prima de personis Praesertim agit, - continet distinctiones icti . , et sui, qualibet distinctione 2 plures canones , aut culta , quae ita laudantur ex. gr. -can. Omnes dist. l. , hoc est capite , Seu canone, qui in '--cipit omnes , qui qua extat in i . distinctione, vel per numerum Canoni S x. gr. can. 3. dist. i. Pars altera iudicia complectitur , eaque tributa est in causas , quae aunt numero 36., in unaquaque ea usa sunt plures quaestiones , in quibus sit gulis plura culta, aut canonos comprehenduntur, In aliora hac parte allegantur priora capitis , seu canonis xsrba , vel eius numerus , praeterea
causae , et quaestiones ex. gr. can. I. Caus. 8. quaest. I.,
et cari. nemo. cavs.Mil. yianost. 3. In hac Decreti pa te in Caus. 33. qtiasst. 3. tractatus extat de Poenitentia,
- qni in distinctiones septem divisus est. Cum hujusce
'' tractatus canones indicantur . ne Confundantur cum canonibus primae partis , . qui Udem modo procedunt, additur de poenitentia , ot causa nequaquam Citatur σα. p. Can. quem Poenitet dist. I., de Poeniten. Denique de rebus agit pars tertia , -omus tractatum hahet De onsecratione odistributum in quinquo' distinctiones , quarum Canones , seu capita laudantur hoc modo can. Iasernacu--- lum dist. i. Es consecrat. , vel can. . . dist. i. de Cyn-- Fecrat. Additur do consecrations , ut pateat laudatum canonem ad partem tertiam perhinere. Percipi vix , ac
De vix quidem potest, quid sibi Gratianus sua hac partitione volnorit. Non enim justam aliquam videtur habuisse causam, propter . quam postremas distinctiones ad primis discerneret, alit varia, qua ostiones modo sub can.
390쪽
sarum, modo sus, distinctionum titulo expenderet. UnIca causarum , ac distinctionum disserentia apparet , quod in distinetioni hus , quasi more praeceptoris , ab una ad aliam materiam sit progressus sed in causis quaedam iacti species proponitur , deincepsque fit satis quaestionibus compluribus , quae ex facto oriuntur. Verum illo disti uctionurn causarumque discrimine nihil opus crat, cum omnia vel per solas cauKas , vel per distinctiora es commode expediri potuissent. Accedit , quod talii in hausis , quam in distinctioni hus caedem serine res explicantur ι ita ut auctor videatur oblitus eorum , quae jam alio locis
S. XXV. Duo potissimum in Gratiani codice hodis
sunt , quae nobis eumdem exhibent paulo diversum abaeo , quem auctor ediderat. Primum consistit in additamentis , quae Paleas nomine passim occurrunt. alterum in notis numericis, quibus singula capita , Seu canones distinguuntur. Quis auctor sit additamentorum , quae Paleas nomine inscripta diximus , incertum est. Sunt enim qui hoc proprium fuisse nomen existimant Auctoris , a quo canones utilitate , atque auctoritate praestantes adjecti sunt, qui canones initio in margine appositi deinceps in libri contextum irrepserunt ; et sunt, qui ex verbis P. alia , nimirum Post alia , quae Iuris Canonici studiosi in margine descripserunt, ut significarent, ea capita esse collocanda post ea, quae Gratianus scripserat, errore librariorum factum putant Paleae nomen si j. Sed ea de re neque statui certi aliquid potest , neque Statuere valde interest. Hoc certum est , has Paleas Gratiani non esse , sed aliena deinde manu accessisse , fuisse Primum in margine descriptas, postea translatas in ipsum .peris contextum , et vero translatas in ordinate , et indiligenter. Ex quo factum est, ut pluries inscriptio canonis , qui proxime Paleam sequitur , ad ea indein reserenda
Videatur, eum revera ad canonem superiorem reserri debeat ; quia scilicet inter duos hos canones , qui Gratiauiau ut , Palea interjecta est a . Dissilirso by GO Ie