장음표시 사용
351쪽
IN ILA CANON. CAP. XVIII. 333DE ANTIQUIORIBUS CANONUM COLLECTIONIBUS.
I. Quibus legibu, initio Christiani
regerentur ' riclesiasticarum 1egum collectiones.
II. Quae in iis methodus adhibita ΤIII. Canones Apostolorum , et Apo stolicae Constitutiones. IV. Quo tempore Apostolorum non es editi fuerint, et quid in iis comprehendatur
V. Numerus eorumdem canonum. VI. Collectio eationum , cujus men
tio est in Concilio Chalcedonensi. VII. Latinae canonum collectiones quando incoeperint VIII. Collectio Dionysii Exigui IX. Collectio uadriana. X. Romana melesia diu nullum habuit eodicem canonum XI. Quomodo Summorum Pontis cum decreta promulgarentur TXII. Archivium , et Scrinia Sedis Apostolicae. XIII. Hadriana collectio in usu commmuni esse coepit. XIV. Collectiones Africanae, Hispani eae , Gallicanae, Fulgentii Ferrandi . Martini Bracareus is, Cre se ii. XV. Colleetio Isidori Nereatoris. Quid ea contineat PAVI. Capitula Hadriani nomine vulgata ad Augilramnum. Quia e rum auctor P
cretales ab Isidoro collectas. XVIII. Serius Romae ivnotuit I idn- vi collectio. XIX. Falsa sunt monumenta ab Isi doro collecta. XX. In quo consistat Isidori salsi ins
XXI. Priecipuum Isidori proposi-
XXII. Aliae collectiones tum Graecorum , tum Latinorum. XXIII. Gratiani collectio , ejusque
XXIV. Partitio hujus collectionis. XXV. Cationes Palme nomine in scripti. XXVI. Distinetio canon uln , seu ea pitum per numeros.
XXVII. Laudes hujus collectionis. XXVIII. Eiusdem vitia. XXIX. Eius eorrectio. XXX. Eorum , quae hae collectione
XXXI. Breviarium Extra vagantiurn Bernardi Circa.
XXXII. Collectiones Gilberti , Alani , Ioannis Vallensis. XXXIII. Collectionea Bernardi Com- stellani, Petri Beneventani, duae posteriores , quae continent de eratales Innoeentii III., et Hon
, .LSaerarum, divinarumque remm curam , et admi nistrationem a Christo fuisse creditam Ecclesiae, eamque divinitus accepta potestate condendi leges , quae. ad illas
p rtinerent, semper usam fuisse , hactenus ostenSum est. ae leges tractu temporis unum in corpus collectae sunt,
352쪽
ne incerto vagarentur, atque ut omnibus exploratae fierent ; atque ita illae prodierunt canonum collectiones, ex qri bus Iuris canonici corpus efficitur. Principio vix ullas oportuit novas leges emittere; cum veteres illi Christiani Traditione potissimum, ac Scriptura regerentur. Sed labentibus annis cum multa quotidie inciderent, quae certis regulis indigubant, eae porro conditae sunt, ut iis Chimstianorum mores, atque instituta dirigerentur, qu Oil sactum ab Ecclesia est non modo post Constantinum , cum Christiana Religio dona inaretur , sed etiam cum Ethnici Principes imperium tenerent, vexarunt suu crudeliter eos, qui soChristianorum sacris addixerant. Hinc aucto in dies cano-- uum numero , Visum est eos ex multis conciliis collecitis in unum corpus conferre ; quod primum sacere coeperunt Graeci, quos postea Latini imitati sunt. Nobis propositum non eSt omnes persequi canonum Collectiones , quae risque ad hiluc nostram aetatem Prodierunt; praecipitas tantum indicabimus , in ceteris magna cum lavds versati sunt viri
docti , atqse in primis Fratres Ballerinii, qui omnium in hoc argumenti genere industriam , diligetitiamque supera
S. II. Multae hujusmodi collectiones singulis sere aetatibus editae sunt ; sed non .eadem Ouinium methodus , ident suo institutum est. Quaedam enim canones integros , i. quaedam contra Ctos, aliae solos Cincines , aliae et leges describant, atque has a Graecis Nomo-cunones appellantur. Quod attinet ad mothodum , in antiquioribus serVata est, ut plurimum , ratio temporum , in recentioribus materiarum ; scilicet ad certa capita , et titulos relati sunt can nes, ut materia ipsa postulam videbatur. Nos primum celebriores ex antiquis collectionibus ex Pendemus , postea recentiores , quibuε constat corpus Iuris Canonici, quo nunc in scholis, et in A. utimur.
- S. til. Antiquissima, cuius mentio sit sti ecclesiasticis P monumentis , est dollectis Canoniim' ostolorum , klia Apostolico titn, quos aliqui ah ipsis' Apostolis, conditos . atque a Clemente Petri discipulo , et successore editos putarunt se .
353쪽
riuae glatia certas regulas, seu canonus constituerint
e eas Hulem regulas, verbo traditas, credibile est litoris
Leut regulis illis ab Apostolis initio traditis, pos cilio
ne 4 et ita absoluta colloclio , qualis nunc eqt, ea rue retinii It
titillum , quem tuitio habebat, canoniam APostolortim set Ea SariC recentioris aetatis est et vero eum olu; nulla
Ium aetate componi nulla ratione possunt j, et mi aedam iliae Ecclesiae doctrinae adversantur s5 cum demum
i Tnt doctrina , et auctoritate graves, qui e non oa apocopitos judicarunt si); certum omni hus,
ci ibi posse 7 . Idem esto judicium de iuris octo
354쪽
2 Nullam Oorum ea notitim metitionem uspiam faciunt Euaebius Caesariensis , S. Hieron Imus, et ceteri , qui in Conservanda ecclesiasticorum Scriptorum memoria diligentissime versati sunt.
I. octores , Hyppodiatorii, similiter recentiora scint annua eoncilia mD POP
litana , divisio Parochiarum, distinctio honorum Ecelesiao a bonis Episc Pi , quorum omnium meminerunt cariones Apostolorum . 15. 26 32. 40. 43.h9. apud Bever ginin Pandoct. Ganon. torn. Pag. 10. 16 23. 22. 29. 45. Iit. Oaeonii 1672. Xeqne vero , quod Concilium Tridentitium sess. 23. ωρ. 2. dc sacram. Omlin. tum IsrPI diaconos , tumi Leetores , ceterosque ii inores ordines refert ad Ecclesiae initium . id argumento e e potest, quod iidem ordines Apostolorum aetate instititii suissent. Nam quid proprie sit Loclesiae initium iu Synodo Tridentina non constat: et hinc S. 1homas ira
MPPsem. Par. 3. quasst. 37. art. 2. , aliique minores hos ordines procedentat narro sibi Ecclesiam constituisse docent , uti demonstratum est m. lo. S. 3. et s. uol. 2. ει 3. Pag. 199. ct 210. 5) Ita can. 46. et 47. haereticorum baptῖsmus irritus declaratus , et can. 50. trina inersio in baptismo necessaria dicitux ad vim sacrametati; quod utrum tuo Ecclosiae doctrinae nou cougruit. Carion autem quiritus , quod
saei te intelligit qui, tuis ecclesiasticas antiquitates novit, nihil habet , quod
Romanas Ecclesia o doctrinae adversetur. Non enim Ox - colligi quid Iumi Potest adversus caelibatum clericorum . quod post Balsamonem , et Zona-xam putavit Guillelmus Beveregiua loe. est. lovi. 2. Pv. 18. , ut genio indulgeret hominum , quorum Partes . et studia soquebatur. 6) Isidorus Hispalensis apud Gratianum ea n. l. dist. 15. apocrypt a ' 't canones Apostolorum. Quod non ita intelligendum eat . quasi ipse Dis , ac plane reiiciendos eosdem canones iudicaverit; sed quia pro certo babuit, Ous ab Apostolis conditos non fuisse , multaque habere, quae ne que Apostoserum aetati , neque Romanae Ecclesiae institutis conveniunt. Etiam in can. 3. eael. dis . , quem cationem Gratianna tribuit Leoni IX. P. . Sed revera trit,idendus est Humberto Sulvae candid e Episcopo , et ipsius Luonis Legnto , uti ostendit Berardus Gratiani canones gruuini ab voc Phis uia rati itinι. 2. Par. 2. ev. 81. ρag. 340. edit. Venet. 1783. Apostolia vi canones apocryphi declarautur, exco tis quinquaginta. Contra in cara. 4. Mist. cad. canones illi approbantur; sed hic canou cx ossietua prodiit Isid ri Mercatoris. 7) Ea de re late , itit ex coloros. agunt Douiatus Praenot. Canou. lib. 3 P. 2. ρag. 284 edit. Venet. 1 35. , Pagins in Laronium ad an. 102. nuvi. 10. Pag. 19. lom. 2. edit. Lucas, Cavaeus Seripi. Ecclo,inst Nistor. litoriar. in clementi face. APO3tOl. tom. 1 . Prag. 29. edit. Uaonii i740., Petrus de Marca Coneord. Sacord. et Imper. lib. 3. rv. 2. Pag. 8 l. Arq., BD eregius in Priamat. ad suas in hos canones adnutati oves , quae exta ut in , . tiam. 2. Srnodic. sios Pandect. canon. Prag. t. s qq. edit. Oaonii 16 2. Cliu Cod. Canon. Gelos. Primitis. Mindic., Cotelerius PP. Apostolio. tomisi, Prag. 429. edit. Amstolod. 1724. 8ὶ Binae hujus Pontificis exini R epistolae, quas viri docti veras judicant; altera integra est, alterius vero tantum fragmenta supersunt. Tum illa , tum haee referuntur a Coustantio in viat. Rom. Pontil. yag. s. seqq. Mariam epistolarum veritatem late demonstrant Natalis Alexander Histor. Ecclcs. saec. 1. cni'. t 2. art. 12. tOm. 3. Pag. 4 l. edit. Venet. 1776., et Navmaehiva dissertationibus , do tutem Maeonis , Eeque mistolis ad Gri ι-
355쪽
s. IV. Joannes Dallaens Calvinianus homo cum intolligeret , hos canones , si antiqui habeatitur , atmie ad P initivam reserantur Ecclesiam, maxime adversari s esse causae Calvinia normn , cos quinto demum ad illici saeculo in lucem prodiisse , atque a Graeco , o tuo herclico homine non mulio ante annum 494. confictos videri defendit. Sed Dallacum firmiter restitavit Guillelmus Boveregius si in qui plane ad evidentiam Anostolicolumcationum antiquitatem vindicavit. Hodio Oi hus hersu a Rum est , eosdem canones tertio adulto. aut ad mula
vergente Saeculo in manus hominum pervenisso su). Est ait 'cin laaec collectio composita ex canonibus Conc rumquae secundo, ac tertio saeculo habita in Oriento si Plaeteren magna ex parte constat ex Apostolicis traditioni
356쪽
aontroversia illa expedir tvr. Νrque pluria saetenda est sententia illoruis qui hos ea noues editos piliani , cum illa de hae, Ptieorum Bapti mo eo na roversia serveret , ut nimirum Stephalio Potitisset . qui Boirantiae Ecclesiae traditione , et auctoritata nil hatur , Apostolorum auctoritas opponeretur. Nam canoni hus , qui ad eam eontroversiam p rti non inutio APrius trihu- tum est Apostoloriam nomen . neque sibi quIs persuasorit , Cyprianum. Fir initianum , celerosque Epis pos rein illam ager voluissΗ si nude tam gravi , ac tam maliis Ata , iit tamquam canones Apostolianum praedicureiit νη-nones , quo 'tim saltem aliquos ii deeessoribuq 'suis criti dita non igni ratiant. Accedit quod hi A eationi hiis diserto prohatne eoi quoiudo velesine. Romanae de celebrando Paschato et nam ean. 5. deponi iubetur Episeopii , vel Presbyter , vel Diaeontis , qui Paschati A diem ante vernum nequinoctium Cum Iudaeis celebraverit. Id vero repugnabat spui uitae Firmiliavi . qui in m. ad oprianiam intor Oprianiens ο5. pag. 31M. Romanos in celebrando Pa schate errare eontendit. An est ei edihil e , Firmilia mim tamquam Aposio luxv m regulas proponoe voluisse eationes . qui Rcimanorum sententiam aper te Compi Ohant , gnam vero improhant di sortissimo Τ 4j Coti e Cousiantium gi Fxatres Ballerimus loci indie.
S. V. Haud tamen haec collectio tota simul, atque ab uno auctore consecta est sed plures diversis tum tem poribus , tum locis additiones accepit. Quo sectum est , ut Cianones Αρostolici modo plures , Et modo' Pauciores ,
alibi 85. , alibi go. apud antiquos collectores descripti inve niantur i ). Trullana Synodus probavit canones octua
gluta quinque numero ) , et hinc Photius , Alexius
Aristinus , Joannes, ZOnaras , Theodorus Balsamon , Con stantinus Harmenopulus , ceteri demum Graeci , qui postea
canonum collectiones evulgarunt , eumdem hunc illorn narium erum retinuerunt. Sed Latini tantum quinquaginta nil merant cano nos Apostolorum , quot scilicet in sua collectio
ne d cscripsit Dionysius exiguus, cujus opera primum Lati na Ecclesia eosdem canones cognitos habere coepit a J.
Itaque nec plures , nec pauciores habent Gratianus , ac cete
ri , qui suam in colligendis ecclesiasticis regu bis apud Latiis nos operam posuerunt s4 .
1ὶ Vidandiis Beveregius Coa. non. Leles. ρrimitis. lib. 1. - . 2.num. s. Prag. 11. 2) Concilium Trullanum Astu Quini sextum ean. 2. lom. 7. Conea. comet. Labhaei eol. 1343. edit. y enet. colesti. 3ὶ Unus lite amovendus est obex. In celebri decreto Gelasii Pontifi- ais de libris recipi ndis , et non reepicndis. meritio fit Cano utim POato serum , eorum tuo liber inter a eryphos reee setur. Atqui decretum L
357쪽
ditum est in Concilio Romano auui 494. seu potius 496. to n. s. Coneil. Col. 396. colloci. eius i. , scilicet antequam Dionysius canones illos ita sua collecti ue describeret: μx quo consei videtur posse , Latinum Ecclesiam novisse cataranes Apostolicos , antequam eos Dionysius ex graeco in latinum eonverteret. Verum particulam illam Gelasiani decreti , quae Pertinet ad rationes Apostolorum . non Gelasii esse , sed Hormisdae , qui anno Ss 4. , scilicet post Dionysii eoileetion m. Pontificatum maximum obtiliuit , os leuis lunt Fratres Ballei inii in areondiri ad OPer. S. Luonis I tOυι. 3. cap. CLI. t feci. Pun. 2. civ. ll. S. S. Revera pistrique., ac praustantiores Codicos
xi decretum illud Gelasii nomine deseribunt, nihil hibent de canonibua
Posinlicis , coutra vero nulli prorsus codicos , qui illud Horini silae adscribunt , iisdem canonibu caroni: quod magno argumento est , Horinis laes es- o addi in menta , quae canones illos comprehendunt. Ceterum in quibusdam in licit vis etiam Damaso hoc decretum tribuitur , quod cum animadverteret Stephantis Balti eius tu notis ad Gratianum apud Antonium Augustinum daemes fiat. Gratian. lib. 2. dialog. 20. odit. Isio re. I not. Pag. 442. in eam dcscendit sententiam is Datnasum fortassis primum omnium de liiij u-- scemodi libris publico statuisse , deinde vero Gelasium renovasse decrem tum Damasi , illud lite auxisse eoru in auctorum nominibus, qui postis Damasum vixere. Quoil idem de Hormisda quoque dici potest . . Cui asse liti uiatur Io. Laurentius Bertius mstor. Locios. tom. 4. disscrt. 12. cv. a. Pag. 175. odit. μυ-ni 1769. , et Fratres Ballei inii l . cit. 5. num. 6.et 7. Pag. CLV., qui iii linam illam decreti pactoin , quae de Spiritu S. est, Trserendam putant ad Damasum , qui adversus Maccdouium divinitatem Spiritus S. definivit. Sed haeretisti , qui sacrorum Bibliorum numerum suo
lubitu, ac suarum sectarum commodo circumcidunt, nissuri amstutant,
nullam esse contendunt auctoritalem hujus dccreti. , in quo libri a ,h, Thobiae , Iudi ili , Machabaeorum . Pauli epistola ad Hebraeos , duaeque opistolao Petri, Joannis tres 4 Iudae una. ot Apocalypsis memoratatur. E.os inter Ionii nos Poar onius in Dindie. mist. S. Ignatii JG hyris Par. r. cap. 4. apud Cotelerium.PP. Apostolia. tom 2. Piag. 276. seqq. odit. cit. incertum illius auctorem existimat, et cum nullam ejus mentionem secerit Dionysius exiguus in sua collectione , illud refert ad tempora Gelasio , ac Dionysio recentiora , ut i te diium putini post synodum V., seu Constantinopolitaria in i l. an. 553. Guillelmus autem Cavaeus Histor. Litorar. Scri 'tor. Gelestiast. GH an. 492. in Golasio tom. 1 . Pag. 463. odit. taxonii ι740. deia Cretum hoc plane despiciendum putat . atque ex eadem prodii se Isidori o sicina. ex qua primorum Pontiscum Decretales prodier iit. Sed omnia ejus Argumenta Fx iis, quac dicta sunt, facile diluuntur. Num bis constitutis, nomini mirum videri debet . quod decretum et Damaso . et Gelasio , et Horinis lare adscribatur : quod item in eo momorciatur libri Gelasio recentiores ; quod denique ilat mentio canonum Apostolorum , quos Dionysius exiguus post Gelasium in Latiuum vertit.
4j Iu Concilio Romano . quod habitum ost anno 769 Stephano III.
Pontifice iaci. 4. tom. 8. Coucit. Lobbaei col. 485. habentur haec n non amplius Auscipiantur Apostolorum Cononiam prolata Per S. Ciumentem , ut i qui ii iii ginta capita. , quae suscipit sancta Dei catholica Romana tam clesia .. Quod etiam constitutum est can. 3. dist. 16. . Cuius paulo ante metitionem secimus. Itaque viri docti in can. 2. dist. O 6. log Ddum essu animadverti ut quinquaςintra , nou rex inta et quas tam ii decretalis Leptit xino Potiti sei attributa Isidori Murcatoris commentum Est.
358쪽
VI. Pr linum s i in post canones , qui dicuntur ι
Apostolorum locum obtinet collectio, cuius sit in Chalcedonensi Concilio mentio G a ). Non satis in aperto est , quibus canonibus ea collectio constaret , et sorte initio tantum comprehendit canones Nicaenos s3 , Ancyra nos , Neocaesarienses , atque Gangrenses s 4) licet postea cano nos etiam aliarum synodorum adjecti suerint s 5 ) . Nam primum accesserunt Cataones Antiocheni , quorum sane incrementum a cuperat Codex, qui in Concilio Cha Iecdonen si lectus suit ; tum in aliquo Codico Chalcedon unges , et Constantinopolitani , in aliquo Laodice ni , Constantinopolitani, Chalcedonenses. Non enim omnium. Codicum ea dem est ratio , cum non una men S esset eorum , quorum
opera , ct voluntata illae in primo Codico accessiones
in Clinistopliorus Iustelliis Codicem canon uni Ecclesiae tiniPersast , quem Parisiis edidit ali 1610. , illum esse putat anti tu in Cudicem , cuius in Chalcedonensi Concilio si mentio, ei quo a Die ip um Concilium tum OriΡntali , tum oecide talia MelosiA utebatur. Vortim illam Codicis Dranum Ecclosia a universae inscriptioncm uti nimis speciosam improbant , . Floretis. in dismri. E Orig. art. Di auctor. jυα cranon. mg. 2 ι. tom. a Viis. NOMAGorg. 4756., et Petrus Cousiantius in prauari ad mist. Rom. Pontis, i. num. 53. soqq. ρας. LVIII. , neque hae e colloclio, qualis est a Iustello edita, in ullo antiquo codice reperituu , uti salso putavit Vacl-Es-peii ius dissori. 3. do Aristino cod. Eccles. Rom. X. 3. Pv. 13. Mit. Lo a nil 759. - sed Oam ipse eomposuit ex pluribus collectioni hias suo Arbitratu. Ex int hie Iuste Ili Codex in Bibliotheca Iuris Canoniei Guillielmi Voelli, et Hem tot Ii teli; tom. 1. μag. 29. edis. Paris. 166 l. , atque lii tu Prnufatione Bibliotheeuo praemissa ChristAphorum defendunt , quod gloriosam illam in seription om tu sua collertione usurpavit. Hoc idem Justelli invenis tum serii, , ae bona fide probarunt Io. AILevius Fabricius Biblioth. Graeci n. 11. Pag. 50. odit. Hambur. 1705. , quillelmus Cavaeus Scriptor. E closiast. Nietor. litoriar. in saecia. V. ad an. 451. tona. 1. Pag. 486. odit. Oaonii , 740. . Nata Iis Alexander uiator. Fecies. saec. l. tom. 3. Pag. 200. Sed multa sunt , quae evident P ostendunt , neque illum fuisse cladi Em nonum Ecclesiae , neque unaquam approhatum sitisse a Bumhua praesertim Ecclesia, quae ea aetate , praeter Apostolicae Sed is statuta , tantum Nicaeuis , ac Sardi csensibus canonibus utebatur , quaeque saeculo quinto uOndum uti e eerat ea finitibus Ancyra uis , Neocaesariensibus , Gailyreiasibus , Antiochenis. Quid dicam de eauonibus Concilii Constantinopolitani ,. iiii in Justelli eodice descripti sunt Τ Eos porro ne sexto quidem exeutite saeculo ab Haelesta Romana receptos suisse constat ex S. Gregorio M lib. I. m. 34. Ud Ei Iositim ADta drin. et Anastasivm An Achentim OPP. tom. 2. ρ. 882. . Quin ex ii , quoe a Christi auo Lupo in scholiis o P. tom. 5, Pras. 35 . 3cqq. in . V nos. 224. . et a Fratribus Balleriti iis in repend. ad o P. S. Loo
359쪽
IN IUS CANO N. CAP. XVIII. 34i
henditur . ne n Graecis quidem ante Clialcedone se Concilium Consi Ami- Nopositatium fuisse velatum inter generalia, quae ad totam Ecclesiam perti
24 In qui his dam. Clialcedonensis Concilii actionibus u in solum codi
cis caiiotium expressa sit mentio , sed ut iam aliqui ex eo codice canones re etiamur , et quidam ritum disti Deti numeris , qui Perpetuam , ol conlinentem eorum seriem ostendunt ἰ atque id quidCm outi Disi in veram, ac num oris omnibus absolutam cononiam colicet iovem quadrare potest. Sebastianus Berni dus in opere . cui titulus GrUurani Cianones ς nuiui ab rapo 3 his dia creti etc. obaerM. 1. Par. n. ρυ. VIII. J qq. nullam cCrtam , omitibusque communem fuisse cotisci curionum Collecti rivm . qua Chalcedonenses Patre, usi stitit, sed omnes Episcopus Suas ad CDui ilium detulisse colloetiones enationum . quibus unusquis tuu in sua diovcesi utebatur. Sed utut verum ha
beatue . loca illa actorum Cuncilii, quae Dei ardus expendit, ros serri posse ad eas peculiares collectiones, quas siuguli Episcopi secum detulerant: ce tedseries illa Dumerorum , quibus ura ut disti tacti carit nes qua . quidem una, oi eadem fuit omnibus Concilii I'atribus ὶ perspicue demonstrat, eosdem Pa
tres indicasse collectionem uno m , quae Diuuibus Nola Usset, quaque euneti univorse uterentur. Ita in actioue Gu Carosia , Ut Dorolli O canonum nume.
ri do ignantur.o Sauxta Srnodus dixit , Sa ri Patrum canones logantur, et is commetitariis ius Paulur . SumPtoque libro . Aelius Archidiaconus, et is Piimieerius magiino Ecclesiae legit u Canora LXXXIII. si quis I pi,eo pus ore. Canon. Laol F. i quis Pro byter aut Diacontis etc. Sutii duo nonos Concilii Antiocheni quartus , ux quiritus , qui in Codice deseripit post ea noties dico os XX. . ADCJrdD03 XX . , Neocaesarienses XIV., et
tio. LXXX lil. ei LN XXI V. toni. 4. Coracii. Gbbrari col. 1427. et im. Similii est actiones A. duo alii corioues Antiochuui X I. Et XVi I. cum iiii me ei, XCV. et XCVI. Propriis eju dum codicis descributatur. Sie etiam Episcopi provinciae Pisidiae tu e Pi tuta Syriodica ad Leonem Augustum , quae inseria est Codici Erici clycia , eumdCui Antiochenum cationem quartum laudarunt eo numero, quo ira codice descriptus erat, sciliret LXXXIII. ui
Porro canones non Antiocheui BPPulla itur , sud tantum codicis numero di stinguuntur et quod claro drgum M U Ust, Ch .lccdori , es Patres unum, et eumdem omnes agnovisse codicem , in quo Plures conciliorum entionea reis serebatitur , et quo 'ipsi in Concilio ubi bunt. Secus enim rationes universo
Cone illo proponi , ac laudari uou Potui bent secundum Dumerum . quo in eo indice describebantur. Jam qui . auctor hujus collectionis 3 Id plano iii certum est et illud vero ex Ploratum , CDm Pertumque esse vid tur , ram noupubliea auctoritate, . sed privati bomiuis studio suisse. compositam. 3ὶ Nicaeuum Concilium , quod Primum occumcuicum est , canones
edidit XX. , et hunc sane numerum vetusti omnes codices retinuerunt, ileiaque audiendi sunt, qui eumdem augendum putarunt , uti ostetidunt Pagius in Haromum ad an 325. Num. . b. PGς. 149. Et. 452. tOm. 4. dit. Lucas, Natalis Alexander Nistor. GA. saec. d. dissori. 48. t Om. 4. P . 387. Christianus Lupus schol. cv. 8. t . l. OPP.Pag. 278. seqq. uit. U NCt. 1724. Hujus porro amplisi ridi cauonum numeri causa suere Praesertim caiiouos
quidam Arabici supra, tuaginta , qui saeculo X l. Concilii Nicaeni ii mine. ex Aegypto delati sunt, quique extant tom. 2. Conea. Gbhaei col. 297. Acqq. Νimirum Baptista Romanus . sive , uti scribit Assemanus Biblioth. Orienti tom. r. c. . t 2. PGς. 195. odis. Romae 1719. Baptista Elianus e societates Jesu , Pio IV. Poti inice , ex libro P,iviaretiae Aloxandrini canones
illos Alexati triae descripsit , atque in Europam detulit, et latine reddidit,
360쪽
eosque primi Franciscus Turri an . et Alphutisus Plistitit ex diadem mei
tale evulgarunt. Oct uiginta num eo sunt, quos Turri amis una cuti
prooemio ita vulgus emisit , Sod Abrahamu4 Erehel l nsis Maronita is Litia rio . Praeter viginti vulgatos, Deliinginta qua inor indidit cum notis, audi sertatione . atque illis quidem adi eta sunt merata , De Constitutiones iactMonachis , m Anachoretis quindoeim . aliae Mariae Getesiastimo constistitiones undeviginti : et Sanctiones . H D D Ia alia sex quatuor fimum ad Continn intim ii Arii desecrρω via in ii iiiii qno , quase omnia Nicaeui con-eilii nomino ab Ece bellen i ouila sunt. Asso monim Ioc. eis. momorat Arabir A hos Cationes numero septuagiritet test, . quo IIcipui 4η ΕΡDeopus Tagriat mis in Syrorum sermon om eon, o erit. A tutio illi quIdem omnes , Turria
u Non item , suppositi titis , ct Dottios . . Quin etiam satetur ipse Eechellensia , quosdam ex iisdem rationibu4 a Molchitis suis o corruptos , et quosdam insertus , quosdam demia in Psse , qui alicui a et an . aut nationi probantur . ah Aliis vero roile; utitur. Sotitoni iam hane Abrahami Reehellesti is in medium revocavit Cardinalis de Aguiere rom. i. concia. mVian. dissert. 8.eam lite si Non plane certum , tamen e piri proximam ess defetidit. Sed longo aliud visum.est viris ecclesia Ai; artim pertim peritis, qui Arabi eos illos canones Nicaeno constitio adserit ridos ti gaht, et id quidem , Praeter eos , quos supra drscrips; . o londi ni neu rogitis; in iam d. ad tom. 2. S
ab vocryphis disc/wιι ρrar. 1. erae. 7. μυ. 60. edit. in die. Sed omnium diligentissime in hoc argumenti go ero vost altis est Eusebius Reticiti totius in opere in Per ortiites de la Hi lis. 9. ehv. 2. et s. ρω 648 ea 683 seqΠ.edit. Paris. 4713. a qui quidem loculentissime ostondit , nullo modo Arabi- eos illos ea non , a Nicaeuis Patrihus conditos fuisse. Quod cum si xum ,
cortumque man at, reliquum est, ut vi stamus, quo nuel re , quaque a
tali hi canones primum in a poelum hominum veneritit. Guillelmus Bev regi ira De. eis. Arabicoκ ea noties 84. , Alve 80. longe prist Nicaenum Concilium a Nestoriatiis , et a Metellitis e fiditos suisso arbitratur. Sei licet suta iecta Mahumeticinis Alexandria , totoque Aegupti regno . et combusta iussu Homaeis eius civitatis bibliotheos . plane negligi , atque omitti coeperian studia doctrinarum, quae tandiu in ea regio no floruerant. ita liae in magna illa ignorantia literarii in , qui Christianam ad lino Beligionem eolebant in plures divisi sunt sectas, sed omnes tamen in X tenetii Concilii sido consentiebant. eiuriuo eationes magno in protio. habebant. Quo factum est . ut Melchitae , et Νestoriani ea nonibus illis viginti . quos Νleaeni Patres ediderant , alios adiungerent oettingitit aquatuor . partim eram iis viginti consentientes . partim ex aliorum conciliorum decretis excerptos . eosque , icaeni concilii nomine in lueem emili rent. Haeo de his Arabicis eationibus M veregii sententia est. Sed longe accuratius, ae vorius Ruso hius Benaud ii iis loe. indient. rem totam explicavit. Principio autem sie statuendum est, Arabicos ccinones, quamquam hi a Nicaenis Patribus edi ii Doti sint , ii auditamen esse contemnendos . uti multis. isti m est et quoniam noti fraudis satiendae causa alleuius hominis ingenio conseti 'sunt . sed magnam partem