장음표시 사용
361쪽
IN IUS CANON. CAP. XVIII. - 3 3
muni viri est, tundum huius Arahicae collecti uis fuisse collectionem
362쪽
5) Consule Fratres Ballerinios loe. est. num. 6. pag. XIII. s q. Odit 6tis A. s6ὶ Quod eum retineatur , Deile pomponi pol rutit dissiata tune inter rruditos sunt , de antiquissimo Graecorum C iee , quem Chalcedo nense Concilium memorat. Nam quidam e iees majorem , et quidam mi
norem habent numerum canonum . atque cimnes μx hae eodictim multitu- ditast . Pt varietate eruditoriam eontroversiae exciri utitur. Ego iti ei dice in
conellio Chalcedonensi lecto latitum descriptos arbitror Onurities quaturircoticiliorum . quorum paulo ante saeta mentio est. Aod plures di inde huic codici saetae sunt aceessiones , otioque di sἰmiles , uti serebat ingenium . ae studium eorum , a quibus hujusmodi areessiones si hant. Inde oria est illa eodieum diversitas , und illae doetorum hominum controversiae prodierunt.
S. VII. Exemplo Orientalis Ecelesiae etiam in occiden
te canonum collectiones fieri coeperunt , nationesque omnes suas habuerunt quas inter omnium antiquissimus
Disse videtur codex canonum Ecclesiae Africanae, qui quidem canones tanti habiti sunt , ut ex latini codicibus in graecum translati etiam in graecis collectioni hus de scripti suerint. Romana Ecclesia ante Nicaenam synodum non aliis usa videtur regulis , quam Sacris Scripturis , et Τraditione ; ac tota sere disciplina mori hus, et Consuetudine magis , quam jure scripto plerisque in rebus rege-hatur. Si qua opus erat nova regula, quam res nata Postulabat , ea praesertim a Summis Pontifici hiis propones a tur , quorum decreta, ut omnibus legis loco essent, in archivo , seu scriniis Sedis Apostolicae servabantur. Sed post habitam Nicaeuam synodum ejias canones latino redditi sunt atque iis Latina Ecclesia uti coepit una cum
l) Innocentius I. in misi. 7. ad Clem ot Popiti. Constantino . apud Gustanti iam mist. Roman. Pontiue col. 799. liabet hanc . iluod nulem adm canonum Observationem attinet , Solis illis parendum esse dicimus , quin Nicaeae desiuiti sunt . quos solos sectari , ct ngian rern debri Ecclesia. ca-- holica . . Ips Innocon ius misi. 5. ad ZI ophitin Alexand. ibid. l. 790. . Tu igitur, inquit, si iudicio considis . siste te ad unodum, in quao semiudum Christum fuerit , et ibi expositis eriminationibus sub t -- sithiis Aleaeni Concilii curionibus alium eisini cnuonem Romana iiDu ad -- mittit Melesiaὶ securitatem habebis contrndictionis expCrt in n. ComNicaenos cantinos innocentius memorat , intolligit ntiam Sardic rises , quom iam hoc concilium tomquam Nicarni reppendix habebatur. Ex utroque hoe Innocentii loco manifestum est, usque ad eam aetatom Romanam Ecclesiam L
363쪽
S. VIII. Labentibus autem annis Graecorum codex , quem saepius laudarunt Chalcedone usis Concilii Patres , in Latinum sermonem conversus est ; et duae quidem ante Dionysium hujusmodi versiones circumferebantur , altera , quae antiquior videtur, ut nidoriana , altera, quae sorte Paulo recentior est, ac ρrisca appellatur si . Alteram hanc versionem indieam videtur Dionysius Exiguus , clim inquit, se confusiones Priscae translationis sensum ad novam ver-lionein animiam appulisse. Dionysius autem hic , cui Paschalis Cretus , et Aera annorum Christi vulgaris reseriuraecepta αὶ , instituto Monachus fuit, quintoque , ac sexto Ecclesias saeculo floruit s3) . Modestiae causa, non quod corpore pusillus esset , esse Exiguum appellavit s4ὶ , sed
vir fuit omni doctrina , et virtute ornatissimus. Hortatuet consilio Laurentii Romanae Ecclesiae magni Diaconi, et Stephani Salonitani in Dalmatia Episcopi novam Graecorum
Canonum versionem ah solvit , suaque collectione complexus est L. canones Apostolorum , tum sub una numerorum seria canones Nicaenos, Ancyra nos , Neocaesarienses, Gau-grenses , Antiochenos , Laodice nos , Constantinopblita nos , deinde Chalcedonenses , quilius ex latino autographo subjecti sunt Sardi censes XXI. 5ὶ , ae tandem Africani distincti in numeros CXXXVIII. Atque his quidem prima parseolleetionis Dionysianae comprehenditur. Pars altera , quae serius in lucem prodiit , comprehendit epistolas decretales Summorum Pontificum siricii . Innocentii , Zosimi , Boni facii , Coelestini , Leonis , Gelasii . Anastasii , quibus pomstea decretales etiam aliorum Pontificum aliena opera ac--sseruul. Forte hae Decretales a Dionysio eductae nou sunt ex scriniis sedis Apostolicae, quoniam in iis et aliast plures extabant, quas ille omisit , licet summi momentiaessent , atque ad ecclesiasticam disciplinam pertinerent.
ii) Isidoriana τerxio nomeo accepit ab Isidoro , qui eam sorte ex a tiquiori Hi antea milentione d eripsit. Prisca autem iis ecorum cauouum
364쪽
antiqua interpretatio ea vcirari solet, quam oet antiquo ΜSs. Codice vulga Tunt Henrieus Iu lollus, et Gulielmiis voello, in BibDoth. Iur. Canon. rom. pag. 277 edit. Paris. i 661. Eam dilig nitus eos ni in m. emrridatam ire Fum ediderunt Fratres Ballerinii in appendis. ad om S. Leonis M. tom. I. eo . 481. seqq. 2ὶ cum inter ineidoniales , atqtie Οeientales Reelesias inultae datempore celebrandi Pasebatis ortae , ae saepin ro novatae cimienti aura tuissent , Dionysius eirca annum Clisti sit 525. Paschalo, Cyelos . sive Circulos ex Alexandrinorum rationibu A etanimi nia in η est. Peteolo Victori i Aquitani- et . aliorumque Latinorum ealculo, illorumque ea nouem induxit in Ecelea iam Roma tiam . atque ita secit . ut idem esset utriumue Κηb udari osus , et nul l ne amplius ps, ni in ior Romanos . ρt Alexandrinos ea de re eon ro- versiae , Cyclum autem ipso in ii init non . est vietorius . ntanorum 532. . Sed annorum s 5. , qti m oelo S. Cyrilli iam doseianii attexuit et et eum rillus ad annum Chei ti 531. Arium velum dodnetum ex more sui te misporis per annos Di letiani perduxi 4 ei. Dionysiu4 malvit ab incarnation Domini anno' numerar ntquρ ita primo A fuit , qui hanc annorum numerandorum ration in Chri liano Oetii prripo uit . qurmadmodum ex altera ipsius Dion3sii epistrila ad D tronium Ogiendit Petavius de doctrin. tenρora ιε. 14. cap. 2. et 3. Dionysianum hune evelum X saeculo emendandum ouscepit S. Abbo Floriaeen is Ablui, . qui erelos annorum Incarnationis dominica ab inearnati verbi initio ad sua naqne i mpnis , MCrandum Ε- angeliorum fidem emondavit . at ino ad annos postea ri rei ter mille qui 11-
gentos nonagintaquitique produxit : qis, de re . idendo a Mahillonius Aera SS. O M. S. Ben diei: in os . A. Abhon. snee. VI. lom. 8 prag. 45. ωHr. Venet. i 733. , qui Ahhonis evelo, illo, esse iudieat. qui inter ven. Bedae
opera reseruatur. Communis sententia est . erras e Dionysium in figetido anno Domini e Instarnationis i et Ceillestius qnidem l . mi. ehu 8. S. a. ωm 16. ρυ. 224. enm a Dionysio eo nati initim iudicat quatuor ante aeut . . quam revera D i situ humanam eae nem a sumpserit. Verum superiori sae- eulo V. Cl. Henricis η Sauelomonitos poeuli,ei opere Romae edito eum titulo De Dialgari aerao om nuntion libri qtiartior eum mηgna doctrina copia defendit . aeram Christianorum . quae nobis vera . atque omnis ex pers erroris hahenda est, sex annos praevertere oportere aeram illam vulgarem , qua nune utimur Coti e qua diximus in Instit. Itir. Canon. lib.
a. titi 5. S. 3. not. . tom. 2. png. 27 38qq. Ceterum de hoe Diui Isio io
s3ὶ Dionysius pomam vonit Atia tasio Ii. Ponti see . qui usque ad annum 498. Potitisealtim tenuit. Αiit sub eo . aut sub eius successore Sγmmaelio , primam suae collectionis partem edidit et sed pars altera teris post Anastasii obitum vulgata est. Nam in is Antii Anastasii epistolae , non item Symmachi , et eum Dionysius dieat, se pria teritorum sedιs Apostoli e Praestitiam constitiam colimissa . perspieuum ost , Anastasio mortu in uua tioinimum peretani sis partem alteram , qtia Elias epistolae et titi-
365쪽
IN IUS CANO N. CAP. XVIII. Met
4 Eodem hoc aexigui nomine plures alii , ac praesertim Monachi , quorum e num m Dionysius erat, modestiae causa sese appellare consue--runt. Sio Anastasius Bibliothecar us sese exiguum vocat in Apologia Pro Honomo ad Ioannem Dιaconum tom 6. -ιι. colleci. Gμα , col. 152 .euius epigraphe est haee t is Carissimo Fratri Io. digno Christi Levitae. Anastasitis F.xiguus in Christo salui m . . Etiam S. I Omlacius Moguntinua ae se exigiatim appellare sol bat , uti deprehendi l,otest ex eius episto lis s. 11. 15. 18. 20. 21. in B.56Oth. PP. lom. 13. Pres. 73. 74. IS. 76. 78. 80. edit. Gg n. , atque inter has ePistolas aliorum quoque exempla sunt qui simili de causa aeso exiguos appellabant. Qui u et mulieres eodem ute- hau tur Domine . uti patet ex epistola Caesariae Arelatensis apud Martentum Iheaatir. NON. an. c. t. lom. i. col. 3. ed. r. Paris. 17 7. . Atque id etiarusibi vult ni ucinarus Remensis . eum in visti 17. ad Nicolatim I. P. ρυ. 246. ιυm. a. iait. Sirmondi Paris. 3645. memorat literas exiguitati morae AE eetas ex quibus intelligimus, suisse pluribus commune timeti hoc ex sui , Et modestiae causa usurpari consuevisse. 6) Sardi censea cauones , uti a viris doctis animadversum est , Eraece , et latiue editi fuerunt . eosque Dionysius ex primo latino exemplo . uti Africanoa , sumpsit . nou tem sta graeco in latiuum convertit.
S. IX. Parti alteri huius collectionis deInceps aliena ope. ra adjectae sunt decretales Summorum Pontificum Hilarii, Felicis, Simplicii, II Ormisdae , S3m machi, et Gregorii Iunioris i et hunc quidem codicem ita auctum Hadrianus Pontifex obtulit Carolo M., cum Romam venit si). Haec pol ieetio Hadriana Vocatur , non quod ab Hadriano abso
luia suerit sa) , sed quod ab eo Carolo M. tradita est ;
aqua a pura Dion Siana collectione distinguitur non taulum in altera parte, in qua illae sunt additae Ponti seum deere talea, sed etiam in paris prima, quae complectitur canones conciliorum. Cum eam Carolo dedit Hadrianus , nulla publica auctoritate donavit , sed tamen quodammodo approbare visus est ι ex quo factum , ut Apostolicam quamdam auctoritatem, praesertim apud Gallos , obtinuerit , et passim G α canonum appellaretur. Hinc salsas Decrotales Isidori Mercatoris multi rejiciendas putarunt,
quia in Codico Canonum non haberentur adscriρtae 3), quo quidem nomine Hadrianam collectionem designari manifestum est 4).
εὶ Carolus M. Hadriano Pontifice ter Romam venit; ei vero tu primo si ira adventu traditam collectionem Dutat Co istantius loc. eis. S. 8. n. 28. ναι CVIII. Videndos eat etiam Cajetano Ce unius Monumen , domi im,
366쪽
Pontit. Commuri. ρra b. de Hadrian. mist. S. 4. t m. yag. 299. s'qq. lit. Romae i760. Alter autem ex duobus codicibus , quos Carolo M. Ha uianus tradidit . d scriptus est a Canis io Thasciur. monumen. ccesea. lom. 2. Par. i. pag. 266 seqq. Mit. Antuem. 1725. 2) Havit satis exploratum est . quo primum tempora Dionysi ariae eollectioni illa saeta fuerint additamenta , quorum recentiora ad Gregorium II. pertinent, sed eadem aute Hadrianum jam facta suis a constat: quoniam Zacharias P. in misi. ad Piminum, et E isevos , Abbat , et Proceres Francori, quae est misi. 7. in colleeti concit. Labbacti fom. 8. col. 24ι. niam. 3. . ea uones aliquot recitat ex Coneilio Atrienno . alios vero
ea Concilio Cari haginien/i , quae Africa uorum canonum inscriptio , et di- si Inelio Hadrianae collectionis propria est, 3) Sic Nicolaus I. v. 42. ad unirer . Oisc. Gall. eom. 10. conca. Labbaei col. 282. . 44 Hinemariis Remensi s m. - Πincmar. LatiEnnon. Pag. 543. to m.
- 2. edit. Sis mondi Paris. 1645. decretales re puit Isidori Mercatoris, ac is tantum rotinendos defendit ean inies . quos Apti tollea sed A om et cimnis catholica Ecclesia canones appellat et qui tur ..... in nostris a codicibus , quos ali Apostolica Sede basiores nostri ncerperunt, sequenis dos . descripti sunt. Ex quo vecte, colligit Cousiani ius loe. est. S. 8.num. 13 l. pag. C r. , quod qui ' uobis Hadrianus Codex voeatur , ex usu, et consuetudine sermouis apud Romanos, et Gallos recepti Codoae Cananum appellaretur.
S. X. Eo loco res fuit usque ad VIII. saeeulum; ex inde vero intelligi inus , ea aetate Romanam Ecclesiam ali quas habuisse canoniam uolleeliones , sed eas privatorum hominum studio porsectas , nullam vero suisse , quae pu-hlicam auctoritatem obtineret. Revera hujus publici codicis nulla limqnarn mentio est in literis Summoriam Pontificum , qui tantum memorant archi iam , et scrinia
Sedis Apostolicae , neque si hic codex extitisset, ea, quaerat , relisione Dion Isius exiguus fas sibi esse pinasset ab eo aliqua ex parte recedere. Accedit, quod cum Dionysianum codicum pleris qua in rebus Romana Ecclesia susceperit , id quidem non obseuro argumento est , Privatos fuisse antiquiores codices , uti privatus erat eo- dex, quem Dionγsius ediderat. Secus enim vetustior e . dex Apostolica auctoritate susceptus, et confirmatus ob
alium a privato homine prolatiam Codicem haud sane tam brevi vim omnem amittere potuisset si). Diqitiam by Gooste
367쪽
li Late lisee omnia persequitur Constantius yraefat. ad via . Rom. Pontis num. 45. Pag. 48.
S, XI. Haud tamen desunt , qui ante Dionysium Romanam Ecclesiam publicum codicem canonum habuisse defendunt , idque se conficere posse censent his freti argu mentis si . Ajunt nimirum , non solum Romanam , sed ceteras quoque Ecclesia publico codice carere non potuisse ; primum ni omne salsi crimen removeretur ; deinde ut omnes noscerent, quibus canonibus parere, quos contra despicere, ac repudiare deberent ; postremo ut pet codices ecclesiasticae leges promulgarentur, quoniam promulgatae haberi non poterant , nisi essent in publico, receptoque codice descriptae sa). Sed nullo opus erat codice , ut Pontificiae leges promulgarentur; imo vero longe alius erat earum promulgandarum modus. Scilicet mos erat Summorum Pontificum sua in synodis decreta condere , eaque ita promulgaro. Quod si aut aliqui Episcopi abessent, aut sγnodus non haberetur, illorum decreta ad praecipuos mi tebantur provinciarum antistites , qui ea nunciabant Episcopis propinquioribus , atque ita omnibus parendi necessitas imponebatur. In remotiones autem regiones eadem mittebantur per clericos probatae fidei , aut etiam per Episcopos, quorum erat ea nunciara Prima tibias provinciarum ; nisi ad alios pecua laribus de causis essent deseranda , et hi quidem cum Episcopis vel singulis , vel in synodo congregatis eadem Omnibus communicari , omniumque consensu firmari cura
bant 3 . Hic quidem modus est , quo Pontificia decreta
promulgabantur , neque umquam a Pontificibus cautum est, ut ea in codice canonum describerentur.
1 Sie , inter ceteros, salso putat v,n-Εspenicis in Disseri. 3. M pri e . eoae. Ecel. Rom. S. s. pag. l2. edit. Lovanii 1 59 sal Hiae multi hae imbuti opinione modo probant . modo impro
bant eannnes , cum eos descripto , an non daseripto iiiveniunt ita eo eodice, quem publica auctoritato donatum putant. Quod de ca . , Sardieensibus fit praesertim ab iis, qui de eorum vi , et anetoriis, sputant. Cum enim nati eontineantur qui adam eodici a , quos ipsi μι-
368쪽
xander Histor. Eolea. saec. 4. iam. 4. Hoert. 27. eom. 4. pag. 4 νλ. q risaei lius nodum omnem solvere potuisset utia anima d, ersione , quod se li-eet nulli olim publiei huiuΑmodi codi eas extarent et ido De ex iis dee-ni non potest . qui olim e,sent reeopti i ii Ece 'sia ea Dcities , qui contra non essent. Ira Jaecibus Mileau in libr. des iantiq. et maior. uia eos oriacaias. ev. 53. pag. 378. aeq. Mil. LρOHi ,6 8. si auet pilai c.- diei a , quem auariatus suo itigenio inscripsit c diem ennoniam e lea. nn ιν rarae ea aetate nondum receptas putat appellationes ad Sodom Ap Attili- quae Sardicensibus cariotii bus f nhilitae sunt. Sed e dex a luatetici editus mi inquam Publicam habuit auctoritatem . ae reliqui similiter . quieti cum seruuior, codices privato a ludio sueti brati sunt: et ideo nulla eorum habenda ratio est. Liberiatos etiam . qOns vocatit . Calli ea naa ga p. Scriptores quida in repetunt in hia eodiei hias . quasi his ius vetus GH
aiarum universum coti tineatur. Ex eorum numero est Petrus Puteanus M
a . atque expliaraia fieri eon. uevisse os letidit Coustantius Ioe. eit. num. 47.
pag. 49. ex epistolis Sirieti ad uimerium Tarrocoriensem . Irin eo iii ad Busum , et alios Fpiscopos Nacedoniae . Zosimi ad Pntroelum Arelaten-aem , et ad Bes1chium Salonitatium . X isti ad Crrillum Alexandrinum . Leonis M. ad biceiam Aquileiensem. Sed digna in primis memoratu eat Innoconiii l. m. 24. nd Abaran tim Antio. hen. apud Cous tantium n. 4. l. 854. . in qua perspieue deseri hi inr duplex hie modus, quo Pontificia decreta Duneiari . ae promulgari solebant . alter scilieet cum Episcopis in a1nodo congresatis , ei alter seorsim cum singulis. Ait autem In- noeeia litis a Giavitas a laque tua liaee ad notitiam Coepiscoporum , vel per
. synodum . si potest seri , vel per harum s literar in j reeitationem
. saeiat pervenire . in . ccimmuni omnium consensu . studioqua. aer entur .. Vide etiam quae supra dixi eap. 15. s. 4. pag. 364.
I. XII. Ae ne ulla quidem erat publici eodicis necessitas , ut procul essent fraudes ; quae fieri poterant , nisi
eo canones omnes concluderentur. Nam ut omnis abesset
adversa suspicio, Romani Pontisces literas dabant a Notariis subscriptas i , earumque ala lographa una cum reliquis monumentis , quae ad Christiana o Reipublicae utili. tatem spectabant , uno in loco retinebant , quem locum archiviam , et chartarium , aut scrinia Sedis Apostolicas appellabant. Exinde Pontifices plane cognoscebant , quae latae leges essent, quae edita ludicia, quae concessa siri-Diuitigod by Corale
369쪽
guinis privilegia α). Νeque in Romanae tantum, sed aliarum
quoque Ecelesiarum proprium orat , ut singulae sua habe rent archiva , in quibus uno talia deerota , quaeque ad ea portinebant monumenta , diligenter serva hantur. Ita si qua esset Daudis suspicio , si quid minus certum , et exploratum , si qua dubitatio oriretur , omnis plane lustratis archivis controversi a d riniebatiar. Quin et formidolosis persequutici Dum t in porthus omnes Episcopales Ecclesiae habebant haec archiva in quihus acta , decreta , cetera su
XIII. consuluit . ut in tolligeret . quid a Nieolao I. eum Bulgaris aetum sui ,set, cum ipsi ad Apostolieam Sodem ennsoserunt. Atque boe quidem archisiam , seu serinium , et phartriritim Sedis Apostoli diti suti l o publici Codicis . quo MelesIa Rom-na ear bat . atque iis tantum . quae rit
ron tituta in hoe arebi Vci exta hant . publiea ha rebat anetoriis s. Quare multa moliendo Reiuni ut nihil aghnt Van-Ε pynius . et ceteri, qui neminem Anir Diony ium Pontis eis, doer tal eollogis e peti limant , ut inde illud edueant consequens . quod ant a tantom ronciliorum Canones , non item d ereta Riam moratiri Ponti seum aneiripitatem obtinu rint. Fac vaerunte se id qu id aiunt Ponti solis deero talibus primum a Dionysio eolle- etis , id tamen v tu iae oorum anotoritati nihil detrahit. Cum etiim privnti eodires nihil ii addore . ant adimer po4 μ nt . quid intererat Sedis Apo- si est eae , sive eius doeretales in iis eq4ent do eripiar , sive essent omissae' vis earum non ex hi4 privatiq ecilloctionibus, sed ex potiti sciam potestate , atque ex ipso authographri in archivo sorvatri rei' tehatiar. Quid ponderis adlisit Dionr ius uecretali his . quas collogit 7 Nihil omnino. eum esset homo privatos . Dequo ab se privato ηtudio lueti brata colleetio pu-hli eam umquam auctoritalem obtinuerit. Decrotales vim omnem conseo quoiantur ex iure Summorum Ponti seum , a qnthus editae si erant et et Ao vis .arum plano ea dam Frat , antequam a Dionysio colligerentur .
370쪽
et postquam ah eo tolleetae , atqtio utium in corpua irilaetae sun . Caria Siri eius v. i. ad Hamorium In reaeonen. apud Cousintuiti in mari. Λωm. Pontiue S. 20. eor. 647. . postquam Himerium hortatus eat ala sarὐiautas canones , et tori nua ἁ-er tralia eon tituta , ge erasem illam sententiam pe nuneial , ciuod . statu a Sydis Aprision e . vel ea nonum v norahitia dos . nita nisi si Saeerdotum Domitii tenoeare sit liberum s. Elia in Leti i M. m. 4. ev. 5. O . tom. 1. col. 615. euit. 6n t. 1733. in murat Mer ω- tia conatistita Decessortim , et compi ovinciales Episcopi Metr polis Arela tensis datis ad ipsum Leonem literis o . S. Loonis tOm. i. m. 6,. eam 2. eol. 995. non ex aliquo canonum codico . sed ex scriniis sedis Apost lieae decretorum Zo,imi P. vim omnem , et auctoritatem repetunt . uti si ervant Fratres Balleri nil not. 11. in dissoria ι a. Questi lii ora. S. Lo nis to n. 3. col. 697. et 698. , quos etiam e insule in Greendie. par. 3.etip. l. i. a. pag. GaaVID. eou. om. 3. Ex his vitam qua dθ archi. I, . aut seriniis die a sutit , elare perspicitur . qi Am merito Frauei sciis salmonius eitido des Contales par. 1. ev. 3. S. 1 . 106. MD. miaris. 1 24. vetera svuodalia monumenta ab omni salsi auspicione vindidisteonira haereticum Dominem Balthasaarem Ludium . eui venit aci mento paradoxum illud ingens , quod Conailiorum codice. magna σα parra aiana revit.
S. XIII. Ex his , meo quidem judicio , plane ad evi
dentiam ossicitur , Romanam Eccle, iam usque ad Dionysium Exiguum nullum habuisse codicem cono num , qui publica auctoritate potiretur cum ejus loco essent scrinia Sedis Apostolicae , in quibus . authographa Servabantur. Dion 1sius privato quidem studio , uti diximus , suam collectionem absolvit sed cum eam di is . quas descripsimus, accessionibus locupletat in approbare visus fuerit Hadrianua Pontifex , eadem aliquo modo Romanae Ecclesiae codicem constituere , atque in communi usu adhiberi coepit. Η ine
st iam , facile est judicare quo in numero habendae sint collectiones, quas Christophorus Iustellus si . Petrus da
Omnibus nulla umquam publica auctoritas tributa est. Α
quo haec quidem ad Romanam Ecclesiam pertinent.
1 De hac eolleetione, quam Iustellus inscripsit eodicem Canonum
Ecclesiae uni rsas , actum est loco superiori.
2ὶ Petrus de Marea , Romanam Ecclesia ip ante gynodum Chxlcedo
nensem tantum Nicaeuos canones , quibus et darili censes adiungebantur , legis loeo habuisse fatetur; sed tamen ait, post eam synodum iussu, et auctoritate Leonis Μ. novam eanonum eollectionem sui sin consectam , quae
quidem in Oeeidente viguit per annos plusquam sexaginta . donec Romani ejua collectionis obseuritatem , et confusionem fastidiantea, novam a Di