장음표시 사용
381쪽
reno. I. conclus. I. Itom vides: quomodo ex his vicissim Angelica doctrina declaretur, atque confirmetur.
Utrum animae humanae fuerint ereatae βmul a principio mundi. a. eon. e. 83. ω M. est Hebr. 2. D. 4. AD Tertium se proceditur. Videtur, quod animae
humanae fuerint creatae simul a principio mundi. Dicitur enim Gen. a. Requievit Deus ab omni opere, quod patrarat: Hoc autem non esset, si quotidie novas animas crearat. Ergo omnes animae sunt simul creatae.
a. Praeterea . Ad perfectionem universi maxime Pertinent substantiae spirituales. Si igitur animae simul crearentur cum corporibus, Potidie innumerabiles spirituales substantiae persectioni universi adderentur : Et sic universum a principio fuisset imperfectium . quod est contra illud, quod dicitur Genes T. Deum omne opus suum eomplesse. 3. Praeterea . Finis rei respondet eius principio :sed anima intellectiva remanet destructo corpore is ergo incepit esse ante corpus.
Sed Contra est , quod dicitur in libro de Ecclesdogm. eap. I ω I8. tom. 3. quod semυι anima
Respondeo dicendum , quod quidam posuerunt , quod animae intellectivae accidat uniri corpori , P Hentes eam esse eiusdem conditionis cum substantiis spiritualibus, quae corpori non uniuntur. Et ideo posuerunt , animas hominum simul a principio
Sed haec opinio salsa est. Primo quidem quantum
ad radicem. Si enim accidentaliter conveniret animae corpori uniri, sequeretur, quod homo , qui ex ista unione constituitur, esset ens per accidens. Vel
quod anima esset homo. quod salsum est, ut supra ostensum est. qu. 75. art. 4. Quod etiam anima humana non sit eiusdem naturae cum angelis , ipse diversus modus inteIligendi ostendit, ut supra oste sum est. cq. s s. a. a. Homo enim intelligit a se sibus accipiendo , & convertendo se ad phantasmata, ut supra ostensum est: c q. 8 . ar. 7. & ideo anima eius indiget uniri eorpori, quo indiget ad mPerationem sensitivae partis : Quoa de angelo dici
382쪽
non potest. Seeundo apparet fauitas in ipsa positione . si enim animae naturale est corpori uniri, esse sine corpore est sibi contra naturam; di sine corpore existens non habet suae uaturae persectionem is Non fuit autem conveniens , ut Deus ab impersectis suum opus inchoaret, & ab his, quae sunt prς- ter naturam . Non enim fecit hominem sine manu , aut sine pede , qu- sunt partes naturales hominis : Multo igitur minus fecit animam sine eorpore. Si vero aliquis dicat, quod non est naturale animae corpori uniri , oportet inquirere causam , quare sit corpori unita. oportet autem dicere, quod aut hoc sit factum ex eius voluntate , aut ex alia causa : Si ex eius voluntate , videtur hoc esse inis conveniens . Primo quidem , quia haec voluntas i rationabilis esset, si non indigeret corpore , de velut ei uniri ia si enim eo indigeret, naturale esset ei, quod corpori uniretur ; quia natura non defiat in neeessariis . Sondo , quia nullia ratio esset , quare animae a principio mundi creatae post tot tempora voluntas accesserit, ut nunc corpori uniatur . est enim substantia spiritualis supra tempus , utpote r volutiones coeli excedens. Tertio, quia videretur a casu esse , quod haec anima huic corpori uniretur cum ad hoc requiratuν concursus duarum voluntatum, scilicet animae advenientis , & hominis gen Tantis : Si autem praeter voluntatem ipsius corporinnitur, & praeter eius naturam, Oportet, quod hoc sit ex causa violentiam inserente: & sic erit et ps-naloe, & triste: Quod est secundum errorem Origenis, qui posuit, cis refert Episb. lib. 2. eontra hi res haeres. 6 - animas incorporari propter poenam
Peccati iaUnde, eum haec omnia sint hic veni entia, sex plieiser confitendum es, quod animae non sunt ere ea ante eorpora; sed semul creantur, eum eorporibus
Ad primum ergo dicendum , quod Deus dicitur cessasse die septimo , non quidem ab omni opere
eum dicatur Io. I. Pater meus usque modo opera--ν , sed a novis rerum generibus, & speciebus conis dendis , quae in operihus primist non aliquo modo
praeextiterunt vi Sic enim animae , quae nunc creantur , praeextiterunt secundum similitudinem speciei in primis operibus, in quibus ima Adae, creata fuit. Ad secundum dicendum, quod persectioni unive si , quantum ad numerum individuorum , quotidie potest addi aliquid, non autem quantum ad numexum specierum
383쪽
Ad tertium dicendum, quod hoc quod anima reis manet sine corpore , contingit per corporis corr Ptionem, quae consecuta est ex Peccato. Unde non fuit conveniens , quod ab hoc inciperent Dei opora ; quia , sicut scriptum est Sap. I. Deus mortem
non fecit, sed impie manibus , verbis accerseruns
EX articulo habes primor quomodo per rationem interimas haeresim Origenissarum, ρο Peisciui
nissarum dicentium : Animas humanas ante insuissionem corporis peccasse , & in corpora , tanquam in carceres , inclusas fuisse . Haec pro tanto adduci. tur hic , pro quanto ponit animas fuisse ante cor 'pora. Nam , ii secundum illos ante peccarunt. emso , secundum illos , ante extiterunt. Seeundo h bes: quomodo per rationem ostendas, merito hanc damnari a concilio Eraearense I. cano. 6. Si quis
animas istimanas dicit prius in coelesti habitatione peccasse, oe per Me in corpora humana interjectas , sevi Priseilliantis dixit , Anathema set . Haec ibi is Concilii huius auctoritas, sicut, &c. quae sequuntur
Pro tanto adducuntur, pro quanto animas ante corpora non fuisse. alserunt. Quando adducuntur Coi eisia , maxime Tridentinum , aliquid loquendo circa illa , puta ostendendo per rationem , quod merito sic, veὶ sic dixerunt, quomodo illorum sente aia per rationem probetur, declaretur, intelligatur, defendatur, aut aliquid aliud , hoc fit non ad cor-. Toborandum concilia ipsa , cum nostra corrobor tione sivit maiora , sed citra tamen ullum omni. aio interpretationis , commentarii, glossae, annot tionis , stholii genus super decretis ipsius concilii, seu conciliorum quocumque modo , nomine , Rutquaesito colore , editum ad corroborandum fide- es , eosque consistandum , & ad confundendum i fideles . Quod veluti professionem quandam , atquo Protestationem in omnibus, singulisque obedienti lem erga concilium, maxime Tridentinum , & hic, S ubique sub quocumque tenore quorumcumque scriptorum meorum semper esse, ac intelligi de re prorsus intendo, ne quando, quod Deus semper ave
rat , contra prsceptum Pii Barti in Bulla supes
confirmatione eiusdem concilii, eRissem , aut agerem . Item merito damnari a Papa Leone I. in epistola ad Turibium Asturi.Episcopum, in qua Pr-
Irilitanisarum errores damnans, oendam,
384쪽
eorum retulit errorem, quo dicunt , animas hominum prius in coelo fuisse , di inde suisme propter riccata suae delapsas , humanisque corporibus interiectas , sic verbaliter subnectit . uuam impietatis fabulam ex multorum sibi erroribus texuerunt , fecomnes catholica mes a corpore suae tinisatis abscindit, conseanter ρνaedicans, atque veraciter , quod nimae hominum , priusquam suis inspirarentur eo poribus, non fuere, nec ab ulla incorporantur , nsi ab visee Deo , qui oe ipsarum es ereator , er comporum . Haec ille . Ubi nota , quod dieit , Deumesis creatorem animarum nostrarum , & a nullis , nisi ab ipso , inspirari, idest , insundi corporibus , Ergo non traducuntur ex semine , iuxta fidem catholicam . Et hoc facit pro articuli secundi append. Item ab eodem Leone, in Epistola ad Iulianum ripiscopum Coensem contra impietatis errorem, sic. Unde, quod in Origene merito damn sum es, qui animamm, antequam corporibus insere
rentur, non solum vitas, sed oe diisinas fuisse amones dicebat, naeesse es, ut etiam in im, nisi malueris
sententiam abdicare, Nectatur . Haec ille. Ubi damna tam merito ait phantasiam illam, quod animae, a tequam corporibus infunderentur , habuerint vitas, idest, extiterint. Hic enim est eius priucipalis scopuM quamvis etiam, ut totum Origenis errorem narret qui est in hae parte damnatus, de diversis earum tunc actionibus ab eo positis mentionem faciat. In huius. signum est, quod praemiserat de Eutnhete loqueris ista verba. Arbitror, talia loquentem hoc b bere persuasiam, quod anima , quam salvator assum. post, prius. im caesis fit commorata,'quam dem gine nasceretur, eamque sebi me timi in utero cominiaret. Sed bos embolisa mentes , auresue non DI xane , quia nihil secum Dominus de meis veniens nos, ae conditionis exhibuis, nee animam en- , quae anterior enitisset , nee carnem , qua non materni corporis siet, Meepit. Haec ille. Ubi vides , illum facere vim in extitisse animas prius , per ly neo animam, quae anterior extitisset. Introducendo igitur post haec verba Origenis positionem praedictam,. intendit principaliter ipsam indueere , Ρωiquanto animarum praeexistentiam ponebat . Item merito damnari a Concilio conflantinop. 6. a M. II. qua
ius meminit , qui animis ante corporum constitu tionem alebant suisse creatas , & hoc dixit esse hamneticum, & deIiramentum impudens. Haec ex sum, ina Concilior α. it L a, dic.. ut 63. -
385쪽
& q. III. ar. 4. Tertio habes: quomodo per rati nem ostendas, Philosophum merito dixisse Di. Metaphy. tex. 17. quae autem es eausa , ut ratio , ,-mul incipit cum re . Per ly ratio intelliuit Philosi phus formam. Unde subdit , se autem posertur at eva forma manet , perscrutandum es . Quasi aperistius dicat . Nulla forma est ante materiam suam , sive ante rem , cuius est forma , sed omnis forma simul incipit cum re cuius est forma , idest , cum sua materia e si autem aliqua sorma remaneat post materiam , non est sic clarum , sed est perscrutam dum . uuarto habes : quomodo per rationem ostendas, praedictum errorem iure naturali suisse damn tum ab ethnico , & consequenter , quantum confusibiles sint in hoc hui erroris patroni : idem dicas de aliis , in quibus per Philosophum poteris haereses aliquas retundere , quae quidem Philosophica multa sunt , licet paucula nos adduxerimus φtoto opere , magis attendentes ad veritatem inco cusse roborandam per sacras scripturas, & concilia, quam ad pudore suffundendum lacies errantium , atque mentes , in his tamen Philosophicis contra eos pro veritate adducendis , diligenter observabis notationes pro cautela fidelium supra factas arti Manend. in tiarao Deo. Quinto vides , Sc.
De propagatione hominis quantum ad comas , in duos artistitos disse . DEinde considerandum est de propagatione hominis quantum ad corpus. Et eisea Me quaeruntur duo. Primo . Utrum aliquid de alimento convertatur in veritatem humanae naturae. Secundo. Utrum semen, quod est humanae generationis principium , sit de superfluo alimenti.
Utrum aliquid de alimento eonvertatur in
veritatem humana naturae. a. d. 3 o. q. a. a. I. or Φ. d. 44. q. I. αν. a. q. Φ. Ο quo. 8. a. s. cov.
AD Primum sic proceditur. Videtur, quod nihil
de alime1νto transeat is veritatem humanet -
386쪽
turae . Dicitur enim Matth. IS. Omne , Mod in or ntrat , in ventrem vadit , oe per feesum emistia auν: Sed quod emittitur , non transit in veritatem humanae naturae. Ergo nihil de alimento in veritatem humanae naturae transit.
2. Praeterea. Philos. in I. de Gener. c rex. 33. 36. oe 3 . to. a. distinguit carnem seeundum Deciem , S seeundum materiam ; & dieit , quod eam seundum materiam advenit , oe recedis ς Quod autem ex alimento generatur , advenit , & recedit . Eryo id , in quod alimentum convertitur , est caro Meundiam materiam, & non caro fecundum Deetem et Sed hoc pertinet ad veritatem humanae naturae , quod pertinet ad speciem eius . Ergo alimentum
non transit in veritatem humanae naturae. 3. Praeterea . Ad veritatem humanae naturae pertinere videtur hiamtatim radierie ς quod si deperdatur, restitui non potest , ut Medici dicunt: Posset
autem restitui , si alimentum converteretur in Dpiani humidum . Ergo nutrimentum non convert, tur in veritatem humanae naturae. 4. Praeterea. Si alimentum transiret in veritatem
humanae naturae , quicquid in homine deperditur , restaurari posset: Sed mors hominis non accidit nisi per deperditionem alicuius . Posset igitur homo per sumptionem alimenti in perpetuum se contra
s. Praeterea. Si alimentum in veritatem humanet naturae transiret, nihil esset in homine , quod non 3Msset recelere , & reparari; quiri id , quod in homine generaretur ex alimento , & recedere, & rei rari posset . Si ergo homo diu viveret , sequere tur , quod nihil quod in eo fuit materialiter iaprincipio suae generationis , finaliter remaneret in ipsis r Et sie non esset idem homo numero per i tam vitrari suam , cum ad hoc quod fit idem numero, requiratur identitav materiae .' Hoc autem est . inconveniens , Non ergo alimentum transiit in v xitatem humanae naturae iaSed Contra est , quod dicit Aug. in lib. de veta Telis. c ωρ- 4o. in prine. D. I. alimenta earnis νευρω, sdes amittentis formam suam, in membro rem fabmisam migrant : Sed fabrica membrorum
pertinet ast veritatem humanae naturae . Ergo albmenta transeunt in veritatem humanae naturae.
Respondeo dicendum , quod secundum Philos a. Mel. c- . ro. 3. modo se habet unumquodque ad veritatem, fleue se habet ad esse. Illud ergo pertinet ad veritatem naturet alicuius, quod est de comst.
387쪽
stitutione naturae ipsius . Sed natura duplieitre con siderari potest . Uno modo in communi secundum naturam speciei. Alio modo, secundum quod e st in hoc indiuiduo. Ad veritatem igitur naturi alicuius in communi consideratae pertinet forma , & male ria eius in communi accepta: Ad veritatem autem naturae in hoc particulari consideratae pertinet m teria individualis signata , & forma per huiusmodi materiam individuata : Sicut de veritate humanae naturae in communi est anima humana , & corpus vsed de veritate humanae naturae in Petro , & Maselino est haec anima , & hoc corpus . Sunt autem quaedam, quorum forme non possuiu salvari nisii in una materia signata e Sicut forma Solis non potest salvari , nisi in materia , quet actu sub ea continetur .
Et secundum hunc modum aliqui posuerunt, quod forma humana non potest salvari nisi in materia quadam signata . quae scilicet a principio fuit tali forma sormata in primo homine: ita quod quicquid aliud praeter illud , quod ex primo parente tia poste-
Tos derivatur, additum fuerit , non pertinet ad vexitatem humanae naturae , quasi non vere accipiat formam humanae naturae; sed illa materia, quae in Primo homilie formae humanae fuit subjecta, in seipsa multiplicatur. Et hoc modo multitudo human Tum corporum a corpore primi hominis derivatur, Et secundum hos alimentum non convertitur in veritatem humanae naturae : Sed dicunt , quod alia mentum accipitur ut quoddam fomentum naturae, id est ut resistat actioni caloris naturalis , ne consummat humidum radicate : sicut plumbum , veI sta num adjungitur argento, ne consumatur per ignem.
Sed haec positio est multipliciter irrationabilis . Primo quidem , quia eiusdem rationis est , quod liqv forma possit fieri in alia materia , di quod
Possit propriam materiam deserere : R ideo omnia generabilia sunt corruptibilia , & e converso. M nifestum est autem, quod sorma his ana potest deficere ab hac materia , quae ei subiicitur; alioquin corpus humanum corruptibile non esset . Unde x Iinquitur, quod & alii materiae alvenire possit, Iiquo alio in veritatem humanae naturae transeu te . Secundo , quia in omnibus , quorum materia invenitur tota sub uno individuo , non est nisi num individuum in una specie . sicut patet in S Ie , & Luna , & hujusmodi .. Sic igitur non esset nisi unum individuum humanae specjisi is Tertio ri,
quia non est Possibile , quod muItiplicabo materi
388쪽
attendatur, nisi vel secundum quantitatem tantum, sieut accidit in rarefactis , quorum materia suscipit majores dimensiones ; vel etiam secundum substa tiam materiae . Sola autem eadem substantia mat riae manente, non potest dici , quod sit multiplic ta ; quia idem ad seipsum non constituit multitudinem ; cum necesscte sit omnem multitudinem ex al, qua divisione causari . Unde oportet , quod aliqua alia substantia materiae adveniat , vel per creatio nem, vel per conversionem alterius in ipsam. V de relinquitur, quod non potest aliqua materia mulistiplicari, nisi vel per rarefactionem , sicut cum ex aqua fit aer; Vel per additionem alterius rei ; sicut multiplicatur ignis per additionem lignorum ; vel per creationem materiae: Sed manifestum est, multiplicationem materiae in humanis corporibus non accidere per rarefactionem; quia sic corpora hominum perfectae aetatis essent imperfectiora , quam
corpora puerorum: Nec iterum per creationem n
vae materiae ; quia secundum Greg. c l. 32. Mores. e. 9. in prine. omnia sunt simul creata secundum substantiam materiae , licet non secundum speciem formae . Unde relinquitur , quod multiplicatio corporis humani non sit nisi per hoc quod alimentum convertitur in veritatem humani corporis. Puarto , quia cum homo non differat ab animalibus, & plantis secundum animam vegetabilem , sequeretur , quod etiam corpora animalium , & plantarum non multiplicarentur per conversionem alimenti in cor pus nutritum , sed per quandam multiplicationem , quae non potest esse naturalis , cum materia secundum naturam non extendatur nisi usque ad certam quantitatem , nec iterum inveniatur aliquid naturaliter crescere , nisi per rarefactionem , vel conversionem alterius in ipsum 2 Et sic totum opus generativae, & nutriti vae, quae dicuntur vires natura-Ies , esset miraculosum . quod est omnino inconveniens .
Unde alii dixerunt , quod forma humana potest quidem fieri de novo in aliqua alia materia , si
consideretur natura humana in communi ; non autem si accipiatur prout est in hoc individuo , inruo forma humana fixa manet in quadam materia eterminata , cui primo imprimitur in generatione hujus individui ; ita quod illam materiam nunquam deserit usque ad ultimam individui corruptionem. Et hanc materiam dicunt principaliter pertinere ad veritatem humanae naturae . Sed quia huiusmodi materia non susticit ad quantitatem debutam s
389쪽
tam , requiritur, ut adveniat alia materia per eo versionem alimenti in substantiam nutriti , quantum lassiciat ad debitum augmentum. Et hanc ma- teriam dicunt secundario pertinere ad veritatem humanae naturae ; quia non requirituc ad primum eme individui . , sed ad quantitatem eius . Iam vero si quid aliud advenit ex alimento, non pertinet ad veritatem humanae naturae, proprie loquendo . Sed hoc etiam est inconveniens . Himo quidem , quia haec opinio iudicat de materia corporum via ventium ad modum corporum inanimatorum ; in quibus etsi sit virtus ad generandum simile in O cie, non tamen est virtus in eis ad generandum liquid sibi simile secundum individuum r Quae quidem virtus in corporibus viventibus est virtus nutritiva . Nihil ergo per virtutem nutritivam addPretur corporibus viventibus , si alimentum in veri.
talem naturae ipsorum non converteretur 4 Secumdo , quia virtus activa, quae est in semine, est quγdam impressio derivata ab anima generantis , sicut supra dictum est. qu. praeci art. I. Unde non m est esse maioris virtutis in agendo, quam ipsa an iam λ , a qua derivatur - Si ergo ex virtute seminis vere assumit aliqua materia formam naturae hum nae , multo magis anima in nutrimentum contu sum poterit veram formam nature humans inprimere per potentiam nutriti m . tertio , quia n trimento indigetur non solum ad augmentum , Mlioquin terminato augmento necessarium non esset,
sed etiam ad restaurandum illud , quod deperditur per actionem caloris naturalis : Non autem esset restauratio , nisi id , quod ex alimento generatur , succederet in locum deperditi. Unde sicut id, qi primo inerat, est de ueritate humanae naturae; ita ad , quod ex alimento Meneratur Et ideo secundum alios dicendum est , quod rin
mentum vere conmrtitur in seritatem humanae nain rurae , inquantum vere accipit speciem earnis . oeossis , hujusmodi partium. Et hoc est, quod dicit Phil. in a. de anim. rex. . . . I. de sen. tex. 39. tom. a. quod alimentum nutrit , inquantumes potentia caro Ad primum ergo dicendum , quod Dominus non dicit, quod totum quod in os intrat , per secessum emittatur; sed oportet , quod de quolibet cibo aliquid impurum per secessium emittatur. Vel potest dici , quod quicquid ex alimento generatur, potest etiam per calorem naturalem resolvi, & Per Poros quosuam occultos emitti, ut hii
390쪽
. ron. exponit. c. stip. illud mira. II. Non inteli sitis, ouod, b Ad secundum dicendum, quod aliqui per carnem feeundum speciem intellexerunt id, quod primo a
cipit speciem humanam , quod sumitur a genera te : Et hoc dicunt semper manere , quousque individuum durat et Carnem vero secundum materiam dicunt esse , quae generatur ex alimento : Et hanc
dicunt non semper permanere ; sed quod sicut adis venit, ita abscedit. Sed hoc est contra intentionem Arist. disit enim ibi, c ioci orsum. quod secur in unoquoque habentium Deetem in materis c puta in ligno , &Iapide ita Ο in carne Me ess seeundum Deeiem , cor illud seeundiam materiam . Manifestum est autem , quod praedicta distinctio locum non habet in
rebus inanimatis , quae non generantur ex semine, nec nutriuntur . Et iterum , cum id quod ex alimento Reneratur , adiungatur corpori nutrito per modum mixtionis , sicut aqua miscetur vino , ut
ponit exemplum ibidem Philos. c lib. I. de gem tem39. γ 88. eo. a. 3 non potest alia esse natura eius quod advenit, & eius cui advenit; cum iam sit famum unum per Veram mixtionem. Unde nulla ratio est , quod unum consumatur per calorem natu ratem , S alterum maneat.
Et ideo aliter dicendum est , quod haee distinctio
Philosophi non est secundum diversas carnes , sed est eiusdem carnis secundum diversam considerati nem. Si enim consideretur caro fecundiam Deeiem,
idest secundum id , quod est formale in ipsa , sic
semper manet ; quia semper manet natura carnis,& dispositio naturalis ipsius: Sed si consideretur caro secundum materiam, sic non manet, sed paul tim consumitur, & restauratur: sicut patet in igne fornacis, cuius forma manet, sed materia paulatim consumitur, de alia in locum eius substituitur. Ad tertium dicendum , quod ad humidum radiis cale intelligitur pertinere totum id , in quo fundatur virtus speciei: Quod si subtrahatur, restitui non potest: sicut si amputetur manus , aut pes, Vel Mliquid huiusmodi. Sed humidum nutriniuiuale est , quod nondum pervenit ad suscipi cudum perfecte n
turam speciei, sed est in via ad hoc : sicut est sanguis , & alia huiusmodi . Unde si talia subtrahantur , remanet adhuc virtus speciei in radice , quae nctn tollitur.
Ad quartum dicendum , quod omnis virtus in corpore passibili per continnam actionem debilit