장음표시 사용
61쪽
licem in Linguam convertit, postquam Carc his Cassa Latinum fecerat , illa additast: iς se vel ab amanuensibus, Vel a typogralliis a ormat, nec sane habet autographum, o Lod cum ceteris Sarpit scriptis extat in I e icae secretiori tabulario. Neque mi-n s di bitabis ex ejusdem ossicina prodiisse opusculum de jure astorum, vel de im-n unitate sacrorum locorum , quamvis in Capitulis V. VII. & VIII. dictum sit a Me. diolanensi homine fuisse exaratum. Adeo probatum illud fuit Hugoni Grotio , ut m uingnum librum, licet mole parvum appellare minime dubitaverit. Septem in capita dividitur, quorum in primo Principum le- res atque horum potestatis praeSertim
fuisse videtur jus asylorum statuere ac moderari & Ecclesiae constitutiones res eisruntur , in secundo variae scriptorum Opi. DiCnes enumerantur, in tertio, quid de iis
judicandum perpenditur, in quarto quae 'P Lib. II. c. 1 r. de jure belli, de pacis.
62쪽
sint loca asylorum propria, Sc quorum criminum rei frui iis possint in quinto declaratur , in Sexto exponitur, quo jure, qua que auctoritate extrahi ii possint, qui Sacrum in locum coniugerint, demum in septimo, postquam jam abunde probaVerat capitalium criminum reos jus asylorum obtinere non poSSe, neque obtinuisse Vel eos, qui ad aram Templi Dei, Principum sta tuas confugerant . diluit ea , quae contra objiciebantur, concluditque sententiam suam:
tilinam Dem eadem ratio usuveniret in sacris locis , ut scilicet innocentes tantum , O qui legitima aliqua excusatione uti possunt, Protegerentur, scelesti vero non tantum ob perpetrata facinora Plecterentur , se, multo magis ob temeritatem, quod ipsum Deum. O Sacrosanctis Ecclesias immania scelera protegere υelle existimassem. Quae ipse Italice scripsit , Latine referre libuit ex interpretatione Aurelii Frichel burgii, quae typis Et revirianis Lugduni Batavorum an . MDCXXl I. emissa suit. Post id summa Senatus auctoritas , Suumque perpetuum studium de illius dignitate M gloria facile obtinuerunt ,
63쪽
ut notas faceret res , quae pertinebant ast Fidei Quaesitores , vel ab eo tempore, quo Venetiis coeperant esse . Accidit id an . MCCLXXXIX. suasn Nicolai IV. Pontificis. summaque Reipublicae consensione , quae legibus quae essent gerenda praescripsit. Ex his autem insert Sarpius, decreta Innove entii IU. ejusque successorum locum nunquam habuisse in Venetorum ditione; ex
horum , minime Vero ex Romanorum Pontificum auctoritate suum exercuisse munus
Quaesitores illos , atque id unum actum a Nicolao IV. ut praescripta Senatus comprO-haret . Longum post tempus Albilius Cardi- Malis confutavit, non admodum quidem se.
liciter , Sarpit opus , non tam ut rem
I mne habet titulum Sarpianum opus: Trattat , Odiscorso intorno ait' origine , forma, leggi, edusi deli' Uffrio deli' Inquisi1ione nulla Citta. e Dominio di Venezia . Albitianum Hro : Risposta alia Istoria della S. Inquisigione , composta da F. P. Servita, sine loco , anno , ct rypographi nomine. Constat vero Romae imprensum fuisse anno Og I. Diuiti oti by Coosl
64쪽
S A R P I U S. 37 gratam saceret Pontificiis, quam Jesultis , qui inimicissimo animo semper fuerant in Sarpium ipsum, cuique molestias exhibere,
dum vixit, nunquam ceSSarunt , mortuumque omni maledictorum genere onerarunt. Maxime quoque convenire Oissicio suo, re I-que publicae conducere putaVit, paIare e .l,quae.convincerent jus potestatemque habere Venetos imperandi Cenetae, huju5que agri populis , quod sibi vindicabant Tarvi
sit Episcopi, cum semper adjutores , & lautores habuissent Romanos Pontifices. Ea caussa fuit Sarpio conquirendi omnia, quae historia , Sc juris publici prudentia suppeditabat , repetens disputationem suam a Lon gobardis Regibus , qui Cenetae ipsius Episcopis principatum ti dominatum dederunt. Hunc ut tuerentur in civilibus discordiis& bellis, quibus universa Forojuliensis Pro. vincia diu Sc crudeliter vexata est , cum satis virium minime haberent, primum Portiorum , ac postea Caminesiorum familiis. ac in harum dissensionibus Venetis con
ceSSerunt, ut ab iis eripiendi nemini jussuerit, quamvis bello Ligustico, Pannoni
65쪽
co, Austriaco Se Carrariensi multas acceperint calamitates. Nunquam enim Occa- Sion om praetermiserunt amis S a recuperandi;& in conventu Vormatiensi, & tum, cum Carolus V. Caesar pacem aut Venetiis, aut Bononiae, cum adesset Clemens VII. cum inimicis fecit, per eum confirmata fuit poS sessio , quam Comitatus Cenerae Veneti retinebant non solum donationis , Verum etiam
occupationis jure , postquam , victis Carrariensibus , tota Forojuliensi Provincia potiti sunt. Omnis ista prudentia atque doctrina juris populorum & Principum adeo propria erat Sarpii, ut, illo docente, judicem minime requisivisses . Eodem tempore perfecit, ut qui novari aliquid de Ferrariensium M Venetorum finibus volebant, intelligerent quae jura essent Reipublicae, utque haec in eorum possessione sine tumuI- tu Sc armis , ad quae spectare res videbatur , permaneret . Consectis his rebus , ad existimationem imperii pertinere arbitratus est , comprimere eorum audaciam , qui contendebant somnia & fabulas esse , quae de constanti A perpetua libertate Venetiarum
66쪽
S A R P I U S.; S9 vulgo tradebantur. Auctor Duillinil sie enim liber inscribitur fuisse putatur Alphonsus de Cueva Hispaniarum Regis ac Venetos ipsos Legatus, licet non desuerint, qui Gualdo, Pignoriae , Vel serio , Sc vel Pol
resilio opus istud tribuerint. Ad hoc confutandum necesse fuit con Sulere vetere S an
natium scriptores, ac praesertim Dandolum, qui innatam fuisse Vcnetis. libertatem amrmat , neque hoc modo secit Sarpius ejus Chronica suis ponderibus perpendens, Sed
quidquid ex antiquis chartis colligi potuit, in rem suam seposuit. Opus tamen ad um-hilicum minime perduxit , cum tanti rem. hanc minime duxisset Senatus, ut in ea dia peram consumeret , quam majoris momen ii negotiis , destinaverat . Gratissimum illi quidem munus fuit Us coccorum historiae, quam cum Minuccius Minuccius Episcopus Albae, Maritimae ad annum usque MDCII. perduxisset . quod deerat Sarpius supplevit Propositum ei maxime fuit exponere nullos unquam fuisse praedones.tam nefarios, pi- Tatas tam barbaros, qui aeque ac illos ma-
Te Adriaticinn , contra jus gentium, & Pro
67쪽
6ci PAULLUS prium Venetorum, qui illius se dominos esse jactabant, infestum habuerint, & aequum
fuisse impetrare ab Austriae Archi duce , ut , repudiato eorum patrocinio , cum Republica consentiret de expellendis iisdem e sedibus . quas impune occupaverant. Sed haec consensio , quemadmodum paullo post de monstrabi nus , minus fuit diuturna . Eodem tempore libellum exaravit de immunitate Clericorum , quem cum Dominicus Molinus Senator ad Lescasserium misisset, de hac re queri visus est Sarpius, quod illum, quamvis de eodem oleo & opera , quo cetera hujusmodi, exaratum, Vulgari noluisset; non satis enim curae . 8c diligentiae in illum contulerat. Aggressus quoque est magnum opus de potestate Principum , cujus adum. hratam formam in ejus scriptis videre licet.
Nonne id nobis agendum est scribebat aliquando ut materiem subtrahamus iniquitati eorum , qui nos accusare non cessant .
S turbulenta, O temeraria, O periculosa disseminare . ut gratram regum, O laudes eorum, qui a nOυandis rebus gloriam sperant, aucupemur 8 Sed haec ipsa valebant ad tui
68쪽
SAR IUS. 6rbas et rixas concitandas . & cum omnia ad veritatem, quae Saepe odium parit , exiga re vellet. & libere pronuntiare quae sentiebat . facile incurrebat in reprehensiones
malevolorum. Quis exempli grati ab Pontificiarum rerum studiosus ferre potuisset quae scribens ad Casa ubonum de Baronii Cardinalis Annalibus, postquam diu , multum censoria virgula eos examinaverat, pro
nuntiavit Z Inquit enim : Nulla pars est Annalium . quae confutari non possit. solo adminiculo eorum . quae ab eodem Paronio proferuntur . Nullus est magni. Dei parυi no - 'minis historicus, quem non saeps commea. det. O confutet. Mitio adulterina, O de. roma testimonia . prolixitatem maxime fastidiosam . O judicia per Cersa, ac iusulsa , quae nemo in historia forre potest . Turbulentissimae interea tempeStates extitere , quae ruinam Reipublicae minitari viduhantur. Bel la terra marique ab Dispanis, Neapolitanis, Mediolanensibus Germanis , molestiae ab Uscocchis, quos advorsus eam illi ipsi armaverant , qui paullo ante de iis delendis consenserant , intestinae conjurationes, quas
69쪽
6a PAULLUs Cueva secerat, consciis Osfuna, & Toledo. quorum alter Neapoli, alter Mediolani tespublicas admini Strabat , & undique scripta ad pervertendum jus , quod habere Veneti
in Adriaticum mare contendebant. Hinc Sar.
pio seges & materieu Suae gloriae. Socio , & adjutore Servilio Treo, qui erat a consiliis Reipublicae , pluribus egit de Iurisdictio,
ne Reipublicae in Mare Adriaticum, quam repetit ab origine ipsius Reipublicae , nec ullius heneficio illam obtinuisse docet; nonnulla addidit Uscoccorum historiae ; Si historiam conscripsit Venetae conjurationis, quae nunquam edita fuit , quamvis libet circumseratur cum hoc titulo, eidem falso tributus. Servire voluit Sarpius Veritati, e - egantiae autem S. Re alius, qui sane multa narravit, cum Gallica lingua hanc ipsam historiam scripsisset, quae minime facta me. Nnt. Sapienter autem egisse Respublica videtur, quae, ut tot statis a Se aVerteret, foedus cum Batavis percussit, quod conSiliis & scriptis suis Sarpius comprobaVit . Erant enim, qui non convenire Catholicae Reipublicae arbitrabantur societatem cum
70쪽
S A R P I U s. 63 Haeretica jungere. Quaedam etiam exaravit de Patriarchais Aquilejen Si , ut patronatu Sin eum jura pro Republica sua defenderet adversus Austriae Dominos , qui illa nega buit, ut sibi vindicarent. Infinitus essem
Si ea omnia commemorare Vellem , quae docte , & laboriose conscripsit , ut sarta S:
tecta essent sui Principis jura ) , cui,
aequitati Se servire, non autem sibi gloriabatur . Et re qui Jem vera si famae & fortunarum cupidus suisset. multa, quae latent, aut quae amissa dolamas, edidisset;
odio maenis inluminibus comprehenductur scripta Sarpii, quae pertiaeut ad res publicas, de quibus jussu Principis judicium interposuit suitur.
Atque ex his, ut Ur ex ceteris ejus scriptis, factis , dictis , animo , atque vita re gumerata suismi possunt, quae conviaeuut, Sarpion id sem-Fer spectasse , semperque voluisse . ut in omne tempus. θ in omne factum valerent , quae, se
consiliario . pro defensioue suorum jurium Res publiea gerebat, quod eo studiosius moliebatur, quo fauciores erat e catholicιs scriptor ibus , qui haec pro aequo jure traeiassem . Diuiti Corale