장음표시 사용
241쪽
1 insertionis puncto, ut totidem parvos tendines simularent Abalienati ut plurimum ad chronicam dementiae conditionem gradum faciunt, et tum solum adparent eningum inflammationes, quo madmodum tot comprobant squiro et Bover-Collard inquisitiones Martinet et Parent observam ut, quod meningitis, convexitatem cerebralem invadens, constanter delirio consociatur: memngiti Vero, quae hemisphaeriorum basin χdficit, prolandum soporem gignit. A delirium habendum non est tamquam exclusivus essectus meningitis cerebralis convexitalis Pulpa etiam cerebralis, atque hujus praesertim cinere substantia levi sed ipsus inflammatione corripi potest, unde delirium ob- oriatur. Quando vero laesio sedem sibi in cinere delegerit, raro prorsus accidit, ut ad ipsas etiam membranas non perveniat Delaye, Foville et Pinet cadavericam sectionem exequuti sunt in magnum abaliena lorum numerum, et Semper deprehenderunt, adsectionem
sitam suisse in membranis, et in substantia, quae propior est superficiei convexitalis hemisphaeriorum quin etiam laesio saepe solam corticalem substantiam corripiebat, et plus vel minus profunda erat, proportionemque servabat cum gradu symptomatum intellectualium facultatum Modo item ab iisdem deprehensa sui sanguinis sussus, plus vel minus magna, modo durities, vel singularis mollities, requentes adhaesiones cum membranis, muliaresque perluibationes, adeo ut eadem substantia corticalis in duo diversa strata videretur dividi Tandem in casibus, in quibus sola uerat dementia , minor augustiorque apparuit
auguinis usiusio, quae circumscripta erat pallialibus
242쪽
maculis, una cum pallore mollitie atque atrophia substantiae in earumdem macularum interstitiis cou- tentae. Apud individuos, qui diutius in dementias statu vixerunt, multiplices laesiones repertae sunt: nihilominus nulla exstat auctorum distinctio perspicua satis, ut laesiones illorum , qui propter alios morbos e vita decesserunt, anteaquam inlegram mentis abalienationem paralysinque generalem paterentur, a laesionibus dignoscantur aegrotorum, qui omnes pertur bationum gradus quoad intellectum et motum perpessi
sunt. Inter perturbationes, quae observatorum attentionem meruerunt, recensenda est oluminis inaequalitas, quae reperta sui in duobus capitis lateribust Ferrus . Nihil tamen certi ex hujusmodi facto concludendum esse latebitur, quisquis animadvertat, etiam Bicha cerebrum hujusmodi conditionem praesetulisse; in ipso scilicet unum ex hemisphaeriis summopere praestabat volumine oppositi lateris hemisphaerium. Cuenea de Massy 3 eamdem observavit circumstantiam tum in cerebro tum in cerebello cujusdam individui, qui facultatum intellectualium nullam passus suerat acturam. Peculiares saepe res animadvertendas nobis offert abalienatorum cranium tum quoad densi-lalem, tum quoad soliditalem Per diuturnam dementiam atrophicum fit cerebrum; quotiesque aliqua quaecumque effusio non interponatur inter ipsum parietesque cranii, hi cranii parietes cerebri semper dejectionem depressionemque persequuntur. Hinc interna
243쪽
lamina divellitur ab externa, quae in suo situ videtur permanere. ΗΘ idem animadvertero est in atrophia, quam pati solet senum encephalum Ea tantummodo
inier hos et illos insurgit disserentia, quod apud senes spatium illud, quod unam ex ossuosis laminis ab altera separat, repletur magnis diploicis cellulis apud
dementes contra repletur substantia ossuosa valde dura, per quam ranium tamquam eburneum sit. Ex centum individuis, octo et septuaginta reperti sunt, qui hujusmodi perturbatione aegrotabant, juxta Gredin gobservationes. eninges sere semper plus minusve adflictantur. Praesertim pia frequenter adhaeret substantiae cerebrali, cujus substantiae portiones cum eadem pia divelluntur quam quidem circumstantiam Lallemand judicavit tamquam certissimum mollitiei cerebralis, a phlogos productae, indicium Circumvolutiones deprehensae sunt disjunctae subtilesque sactae, vel depressae et coarctatae etiam in adquisita dementia et mania Brousinis observavit substantiam cerebralem pellucidam, et sero plenam . . inel et Esquiro eamdem adeo duram repererunt, ut valde manifesta appareret fibrosa dispositio in idiotarum c rebro cerebello et medulla. Interdum cinere substantia densior est, quam solet, interdum cum medullari confunditur ipsa denique sedem statuit multiplicium perturbationum, quae plus vel minus latae et
profundae sunt. Broussat ex magno factorum numero concludit,
quod in maniacis individuis semper cerebri irritatio existit, quae diutius sustineri et foveri potest ab alia inflammatione, et cum eadem evanescere si tame u
244쪽
phlogosis nimis diu saeviat, tum vera parenchymalosa vel membranos oboritur encephalius Generatim en-eephalitem delirium comitatur, quando meningum acri cedat instammatio raro vero admodum id apparet in
simplici, multoque minus in partiali en cephalite Delirium enim semper paralysin praecedit, eo quod prius
meninges, quam substantia cerebralis, instammatione corripi solent. Quod si phlogosis en cephalicae substantiae meningum phlogosin praecedat, tunc hujusce ultimae non amplius manifestari potest influxus, nisi quando etiam oppositum invaditur hemisphaerium. Ouoties ambo hemisphaeria adflictentur laesione pro-landa, quamvis laesio eorumdem dumtaxat portionem adiiciat, tunc intellectus silet potentia paralysis inducitur in mentis aeque ac in motus facultates nullus amplius locus conceditur nec sensationibus, neC memoriae, nec judicio aegrotus easdem exhibet co ditiones cum animalibus, ex quibus ambo hemisphaeria exportata sunt. Quando quaevis paralysis, intellectualium facultatum acturam sociam sibi adsciscat, tum laesio, quae huic originem praebuit, vel ambo hemisphaeria, vel centrales horum partes invadit. Quod si uni tantum perturbatio asseratur, tunc vel hoc etiam in alterum laesionis vim exercet, vel meclianico, aut quocumque alio modo ejusdem lanctionum exercit iurn impedit. Quoties unum ex hemisphaeriis intactum c- manet, tum nulla deprehenditur lacultatum intellectualium immutatio, licet alterum laesum atque adeo destructum sit. In paucis enim casibus, in quibus animadversa sui vel perturbatio vel suspensio intellectualium iacultatum etiamsi laesio unum tantum hemispha ου-
245쪽
rium adflictasset, lio repetendum est, ut Lallemandtestatur, a compressione, quam morbosum hemisphaerium propter suam tumiditatem exorcet in incolume, unde etiam visio atque auditus amittitur in latere opposito, et coma soporque oboritur. Quod quidem minime accidere videmus quum hialus existat, per quem
sibi viam transverse sternat hemisphaerium lumefactum Encephaloceles compressio sufficit ad haec omnia symptomata gignenda. In casibus tamen, in quibus intellectus perturbatio cum paralysi non consocietur, tunc laesio superscialem dumtaxat hemisphaeriorum substantiam adscit; qua in re etiam Bouillaud confirmavit veritatem observationum oville et inel. Huc etiam reserendae sunt observationes quoad casus, in quibus laesio in calloso corpore deprehensa est, quin ulla motuum ha heretur perturbatio, si debilitatem excipias una cum Stupore sopore, et maxima lacullatum intellectualium
imminutione Magni prosecto facienda sunt sacta, quae ad has lacullates spectant, plurimique habendae distinctiones palliologicae, quae de iisdem institui possent quoad materialia earumdem organa, de quibus tantum sermo esse pol est in phvsiologicis investigationibus. Illa lamen adeo implicata sunt, et tot latilisque ambagibus et discrepantiis obducta, ut ne inter- prelatio quidem aut divinatio adiumento sit. Dum laxat ab iisdem perdiscimus, parvam etiam laesionem interdum delere intellectus facultates dum caelerO- quin multa suppetunt isorganigationis vastissimae exempla in cerebrali massa, quin ulla liaberetur sunctionum immutatio, per quam haec tu suspicionem
246쪽
venire posses nulla in his casibus circumstantia se se offert animadvertenda, praeter diuturnum et lentissimum morbi progre8Sum.
Admirandae profecto sunt partiales ejusdem intellectus perturbationes Saepe deprehendere est, quod quum unum dumtaxat ex emispliaeriis adflictetur, tum aegrotus interrogationes quidem percipit, quaa ad ipsum diriguntur, et responsum meditatur, at dum idem verbis exprimere contendit, aliter loquitur ac reapse cogitavit, et vocabula plirasesque profert, quae
minime suae voluntati consentanea sunt. Conscius illo quidem sit hujus inter verba mentemque suam discrepantiae, unde saepe sermonem abrumpit, se ipsum corrigit, rursus initium sumit, qui tamen ullo modo veram animi sui sententiam proniat quae res saepenumero eumdem contristat, lacrymasque ab oculis elicit. Nonnumquam etiam animadvertitur, quod aegroti unam tantum phrasi aut sententiam pronunciare queunt, eamque iterum iterumque repetunt. Vocabulorum ordine numquam mutato, clara et perspicua est pronuncialio at quando eadem verba scparatim et diversa dispositione pronunciare coacti sint, tunc incredibiles sunt ipsorum nisus, ut id exequantur; at frustra Unde sit, ut tandem ad solitam phrastu confugiant, eamdemque pluries absque ulla intermissione repetant Martinet narrat, quemdam individuum morbo cerebrali correptum, numquam verba reperire potuisse, quibus animi sensa patefaceret. Ipse quidem loquebatur, sed verba mentis sententiae non congruebant. Ille etiam scriptitabat, at numquam fieri poterat, ut sua legeret scripta.
247쪽
Bouillaud observavit, quod quum in morbis cere bralibus loquela laeditur, quin caeterarum iunctionum immutatio fiat, tunc saepe pathologica conditio sita est in anterioribus hemisphaeriorum iobis quae quidem res licet plurimas offendat exceptiones, tamen
magni putandus est numerus observationum, quas idem auctor memoriae tradit ad eamdem confirmandam Pauciores item habentur observationes a Beca-mier collectae, unde constat, laesionis sedem in iemisphaeriorum semicentro vali extitisse in casibus aphoniae absque respondente caeterarum intellectualium facultatum perversione Procul dubio a phonia, quae subsequitur cerebrales morbos, minima exclusiva putanda est neque harum, nec illarum partium, nec eorumdem hemisphaeriorum. Frequentia se se osserunt hujus circumstantiae exempla in laesionibus, quae cerebellum invadunt, quin intellectus perturbentur facultates Notum enim est, einhol mula secisse animalia quum vitae arborem seriebat. Praeterea observandum est, mutoliam non semper ab iisdem causis igni, et ab aphonia distinguendam esse. Iuxta
Serres observationes innotescit, striata corpora in linguae, thalamos in laryngis motus influxum tenere. Bouillaud dumtaxat aliquas refert observationes, ex
quibus liquet, quod lingua movebatur per voluntatis
imperium, omnesque unctiones peragebat, praetereas, quae adloquelam reseruntur. Saepissime vero mu-tolia his in casibus pendet a memoriae desectu, et reapse cum ejusdem amissione conjuncta reperta fuit ab observatoribus. Plurimi sunt casus, in quibus partialis vel totalis momoriae iactura facta est mn vom
248쪽
Plexiam a lusu, memoria amissa, tamen cute se- tace trajecta, γarata est A Dulnere clauso memoria sublatas recuerata, quum secundo idem verirerum a). Per luxuim ventris memoria restituta Beniventus δὶ . Ex IUsu deleta memoria etiam ρrecum, brevi reddita IIel ii 4ὶ . Neque raro est Omnino, OS πορlexiam otissimum, aliquamdiu
nominum substantioorum memoriam Perire Boer-haave sin, Halter Ri Herodotus narrat, Creonis silium loquelam recuperasse perterritum a discrimine in quo pater suus versabatur sub militis gladio Bartholiuidem narrat de viro foeminam spectante Pausanias testatur, loquelam recuperatam fuisse a quodam obdormidinem, quam idem leonis visus iniecit 7 . Spurghelm duos vidit homines, quaestiones lique intelligentes, at
nullo modo verba invenientes ad responsa ejicienda. Sunt qui distinctionem tantum vocabulorum amittunt, et constanter novo scioque verbo rem aliquam denotant. Cassan 8 vidit, rerum quidem recordationem extitisse, at verba, quibus eaedem exprimerentur, amente evanuisse Broussonet 9 omnium substantivorum oblitus est, dum alii obliti sunt adjectivorum.
249쪽
Lingua gallica penitus effugit e Brisson i memoria. Hi nominum seriem, illi peculiares ideas amplius non
sunt recordati. Nonnulli, qui plurimas artes ante morbum callebant, unius tantum cognitionem amiserunt, caeteras eadem dexteritate exercuerunt. In aliquibus denique omnium rerum deleta est recordatio. Plurimae hic etiam occurrunt exceptiones tamen ex maximo factorum numero concludere fas est, quod quum memoria praevalenti perturbatione urgetur, qui caeterae intellectus facultates vitio laborent, tunc adsectionis sedes ut plurimum sita est in anterioribus hemisphaeriorum cerebralium iobis Per diuturnum tantum et diligentissimum factorum pathologicorum examen, quae ad hanc rem reserantur, seri poterit, ut aliqua conclusio clarior et certior queat obtineri. Quoad anteriorem iobum praeterea animadverteu- dum est, quod in ara cnoidite, quae producta sit a consens alicujus visceris inflammati, phlogosis ipsa ab aractioide, anteriorem iobum invade ute, circumscribi solet, ut Scoulteten testatur Consensuales vero dolores propter laesionem, en cephalicas alias partes praecipueque cerebellum adficientes, reseruntur ad eumdem anteriorem iobum, ut viderunt De-la-Mare a ,
250쪽
aliique Lobus posterior contra particeps sit laesionum pedis hippocampi, de quo ante mentio facta est, unde persaepe oriri solet intellectus facultatum perturbatio. Qui cerebri jacturam fecerat ex vulnere Mersus OcciPut sanatus est, ut unica linguae debilitatiosveresset et stoliditas Genga 4ὶ . Ad hunc lobum posteriorem reserenda est prominentia partis superioris regionis occipitalis, quemadmodum facili negotio apud Aemineum sexum deprehendi potest, in quo quum cerebellum minus sit, quam in sexu maschili,
ut testantur Achermann et Gali accidit contra ut praevaleant magisque emineant posteriores lobi cerebri Serres adfirmat, hunc lobum posteriorem magissensibilem, quam caeteras partes cerebrales, reperiri in vivisectionibus Burdach comparativae tabulae demostrant, laesiones, in ipso sedem habentes, frequentius dolorem gignere, quam laesiones, quae auteriorem. lobum adficiunt. In examine factorum ad cerebellum spectantium monitum iam fuit, nonnullos auctores putavisse, cerebellum dumtaxat sensibile esse externis laesionibus cerebrum contra omni destitui sensibilitate. Quin etiam Laurent is et Cortesius Q totam en- cephalicam massam insensibilem esse adfirmant. Halle et Serres in eam opinionem adducuntur, ut Si ii Loichmoires. s. 4O. α Bib III pag. 348.