장음표시 사용
11쪽
temporis pars, a labore & quidem impm bo sit vacua: & ab otio , & desidia omnium vitiorum sonte, hac via liberentur ..
Etsi injustum mihi videatur plus imponere oneris quam quis ferre possit , t men existimavi non omnino abs re sui
rum esse,. si a studentibus aliquid vel uutra vires flagitaretur, ut discant inde ita
tempus insumere, ut nunquam taedium irrepat , sed diem celerius effluere querantur .. Verum quibus tandem viis, qua ratione ad eum finem poterimus, perve nire ,. propter quem instituta, sunt Seminaria Z Cum varia hanc iri rem tentassem, nihil convenientius, utiliusque compertum est , quam quod per. annos plures exequi conatus sum. Hoc nempe institutum fui eres quasque certa complecti methodo, aeita. inter se connectere , ut a se Pendero invicem videantur. 'Quamobrem 2. statuendum est certum
quoddam principium, definitio v. g. clara ac dilucida , & solutis quae sponte Occur runt objectionibus, bene illustrata. a. Tum vero ex illo principio seu definitione coluligendae sunt quae inde solent manare veritates , & quae vulgo in: scholis argumenta sunt . diversarum quaestionum iatotidem capita ac titulos diversarum Haec via, docendique ratio multas secum affert dissicultates . . Consulitur brevitatὴ, ab unico/pri cipio multarum ducuntur conclusΩnum,
12쪽
probationes . a. Ejusmodi brevitas nullatenus probationes elevat, immo quantum in illis. roboris sit atque virium multa cum perspicuitate aperit . 3- Nihil fere studentium memoria laborat j hac quippe ratione judicium praecipue exercetur ἱ cuminque ea sit humani ingenii natura ut amet res inter se conferre ; & quod ex quaque re sequatur colligere, hac studi rum ratione juvenes delectantur . Haec studendi , discendique via acuit ingenia,& ita informat, ut ex lectione librorum non, utilitatem modo, sed & Voluptatem percipiant; quod praestantissimum esse aσutilissimum duco viris praesertim Ecclesiasticis, quod nulla re magis , quam amm re litterarum , e plerisque vitiis possint deterreri. 3. Quidquid isto pacto mem
riae insitum est,. non tam cito effluit quia judicii viribus; innititur: quae contra memoria comprehensa sunt elabuntur cel riter ,. nec possunt esse diuturna. Quam multi reperiuntur, qui vix emissi e Semi nariis ira minime tolerandam, inscitiai deviant i quod cum memoriam duntaxat onerarint iis, rebus , de quibus in quoliabet. examine tentandi erant continuo
quod aegre & inviti didicerant, tamquam gravet Onus abjiciunt. Iam vero haec ipsa methodus ,. quam in mora libio secuti sumus , magis elucebit in scholasticis, ut vocant , disceptationibus , in quibus nec tot , nec tam variae quaestiones incidunt, variis judicandaemo A. I, dis λ,
13쪽
dis , cum contra in moralibus eadem ει-pe res circumstantiis loci, temporis, personarum mutetur,. atque ita sit de eadem
aliter judicandum. Verum quoniam per biennium unicum non satis absoluta perfectaque haberi potest earum rerum cognitio , quas in hoc Theologico opere attigimus , in quo ta men nihil inane & supervacaneum est , nihil quod sciri non oporteat ab iis, quibus regimen animarum , grande depositum, committitur 3 cum etiam in Seminariis , ut diximus , multi sint ingenio mediocri , qui vix ae ne vix quidem se riem illam, & quas vinculum veritatum ita tanta multitudine traditarum possunt intueri ; hac eadem nos ita breviter iis Compendium contraximus, ut per menses omnino res hujus Core pendii auxilio de Theologia pene universa plures respond rint, satisfecerintque objectionibus, quas
vulgo solent Opponere Examinatores. Hoc avitem Compendium typis mandatum ad calcem hujus operis adjiciemus . Magnum sane inde adjumentum, sed aliuquid mihi videtur adhuc praestantius, quod qui minus felici ingenio sunt, quique res, praesertim si multae, & longe lataeque diffusae sint , sine judicio confuse & perperam ediscebant , hoc adjuti Compendio Ionge .melius intellexerunt ν quin etiam illi qui valebant ingenio , cum viderint in hoc compendio , tamquam in tabella
Raadam , quae per annum integrum edo
14쪽
eth fuerant, ςorum vivam justamque imaginem , immo ita jucundam animo hauriebant , ut ipsi sponte inter ludendum hoc Compendium evolverent seque invicem, si quid inerat difficultatis, interrogarent. λc multi audiente me dixerunt ,
hujus ope Compendii suos sibi de Theo-
lagia tractatus magis arridere, eorumque
lectionem multo sibi videri jucundio-
Verum param admodum erit, eos, qui Seminariis exercentur , doceri quid scire debeant , nisi intelligant iis veritatibus , quibus ipsa mens illustratur, accendi pectus Oportere, in eo quippe totum The logi munus poni debet ,. ut ex iis , quae Deus Iocutus est, & quae docet Ecclesia, conse uarias veritates colligat : atqui nihil a Deo neque in Scriptura, neque in Traditione revelatum, nisi ut ad divinum
amorem Fideles, sinceramque pietatem incitarentur. Quare merito quis dixerit, Theologicas Iectiones singulas esse totidem cohortationes ad pietatem o Unde vitium. Vel maximum est eas quaestiones arida Orhtione & expressa ab omni succiγdevotionis explicare, quemadmodiam fere
sit in scholis Philomphosum. Etenim quia
absurdam magis esset , quam discipulos tandiu in longum , v. g. vel de Incarna- tione , vel de Gratia tractatui Incubuisse , non cogitantes quot de quanta de- beant immortali Deo, qui immensos mi-Hric ordiae thesauros tam liberaliter ita' A 5 Γ2-
15쪽
recluserit, aut non percitos metu, ne his, Omnibus ad suam perniciem abutantud Hic adducti rationibus per annos ci citer triginta quantumlibet aliunde occum pati, ac districti negotiis, quotidie Theologicas. lectiones peregimus, quoniam hasi via sensim sine sensu & quasi: aliud agen tes videbamur insinuare in teneros juvenum animos. multo efficacius. vera dereligione & de vita Christiana praecepta ruam sit dedita opera disciplinam Ecclesia-.icam extollere , & palam in vitia inve hi voluissemus. Cum enim de pietate se mones institauntur , G Quidam plus
aeqim consuetudini- servientes, non aequi maccipiunt auribus , quae dicuntuP, eaque ad. unam tantum Seminariorum rationem pertinere , nec ultra protendi arbitrantur; a, Rectares suos. putant ad severita tem proniores, & quae docendi, aut sibi propria , aut, etiam interdum a veritate' abhorrentia . In Theologicis vero disce piationibus facilius, convincuntur eorum animi , ac persuadentur ,. nihil, sibi. a quoquam metuunt , id unum cogitant , uediscant quae nesciunι ; & Doctoris Q. sensa exprimere conantur di vident eniim nefas esse ab ejuscioctrina dissentire, quia aut receptam ab universa Ecclesia , auda praestantissimis quibusque Theologis com probatam doctrinam tuetur ἔ. Contrariam autem Opiniones , vel 'tamquam iraereticas, vel falsast, temerarias. , scandalosas, ut vocant, fuisse ab Ecclesia i damnatas. M.
16쪽
Ad: hanc normam instituti Seminaristae nonne sponte sua aversabuntur eos , qui fiaspectas opiniones temere arripiunt , si modo a prudent, Magistro monstratum sit quid quoque loco & tempore conveniens sit, quid non quod quidem pluribus in Iocis conati sumus emcere . inaeeum ita sint , qui poterunt adolescentes non amare studium ejusmodi , quod ipsi sentient esse sibi, tam utile, tamque necessarium χQui in Seminariis erudiuntur , solent exercitationis caussa familiares identidem habere de fidei materiis expositiones , alias id genus pias orationes ; porro illos puto ad, studium, & ad ea, quae jana didicerunt , continenda animo fidel4us posse mirum ini modum incitari, si ad fit. nem cujuslibet tractatus adiiceretur caput aliquod , unde quisque sumeret ar
gumentum oratiunculae seu sacrae con cionis , ea tamen lege ne aliunde quam ex tractatu suo, Theologico probationes. colligeret , quas tamen quisque pro ingenio , pro facultate dicendi ad emendan dos . auditortam mores pie non minus quam' scite accommodaret . . Constat enim non.
posse ab iis ejusmodi orationes cudi , &suis absolui numeris, nisi tractatum suum apprime calleant, ει quidquid in illo praecipuum est penitus concoxerint , ut valeant , quemadmodum res postulabit
Iam vero ubi peroraverint, si quid in.
17쪽
Oratione defuerit , si quid in aliqua pa te erratum , si quis non inculcatum s iis , si quio elumbe fuerit , aut minuSaptum auditori ac loco , prudenter ac benevole arguet studiorum Moderator . Hinc quotidie magis acuetur discentium ingenium , cognoscentque demum quantae possint e suis tractatibus percipi utrulitates a Hinc hujus operis scopus , haec via , quam sequi- tentavimus . Fatemur nihil nos huc attulisse , praeter levem quandam, ac vix adumbratam Theologici cu sus truaginem, quam quis aliquando, . sie enim speramus. , & usu rerum peritior &instructior virtutibus , perfectam absol
tamque dabit, idoneam in primis informandis ad scientiam & pietatem Seminaristis . Felices ; si cum ipsi per nos prin
18쪽
Cap. VI.. De Scriptura Sacra. I. De notione Scripturae Sacrae
g. I. De notione ει divisi me Traditionis. Ibid. F. II. De eissentia Traditionis divina . 8 S. III. Utrum in Traditionibus diminis. contineatur aliquid ad salutem neesarium . s. IV. Utrum Traditio si neeessaria ad eruendum, mel ρνυπη-dum verum. Scripturae san m Z 8s I. Utrum in. rebus fidei is morum ad messum recurrere. necesse H ὶ 98R II. De notis verae Eccle ., IovIII. Do unitate Eccle . I Os
g. V. notione nominis Cathorici
19쪽
g. XI. De Iudice controversarMm' g. XII. De Conetalis Generalibus,
Cap. IX. De Bonitate Dei se Cap. X. De sanctitate Dei I 98 Cap.. XII.- De Immenstate beς a 1 Cap. XIII. De AEternitate Dei aos Cap. XIV. De Invisibilitate Dei. a Is . I. Utrum . Deus si naturaliter m bilisi γ comprehensibilis 2 2I 3, g. IL Utrum miso D- eomprehensva supernaturalia ter si hominιρ pussilisa ag. III. Utrum mim. Dei. intuitiva supernaturaliter
20쪽
Index Capitum ἶ. Saevuntur obiectiones.
VII. quae ει quοι requis mν , μι Deus is ustive videatur og. vIII. Utrum visio beatissa H Angelis is homianibus si aequalis perfectionis p as IX. De Objecto mimnis beatiscae . ac Cap. XV. De Seientia Dei. I. De Misentia Icientia Dei , Θ ejus proprietatibus. 2 IbId. g. II. De reliquis Scientiae Dei proprietatibus a ng. III. De divisione seientiae Divinae. UT s. IV. De medio Sesentiae Divinae. x32 g. V. Referuntuν mariae Iententia de Deι praescientia Iibere futurar.m in flatu natura Ianae. 288 f. VI. Dens actus libere futuros ordinis supernatura ID in flatu natura Iapsae miδει in absoIuto suo δε- crato , Paeι quirim O pψιλο , s boni futurι snt, permissuo autem, si mau. 'εD VIL. De medio, quo Deus vidis ab aetarno fut- νον actus liberos ordinia naturalis , vel supernatu raua Angelorum oe bomino innρcentos. ysop. XVI. De msuntate Dei. Ozg. I. De misentia , ω essentia di vina mIunta
g. II. De vimisone disinae motantatis. 3 4 g. III. De objecto mo niat a De/. 3ici' . IV. De proprietatibus voluntatis divinae . 3 I ICap. XUlti De Omnipotentia Dei. afCap. XVIII. De Providentia Dei. Cap. XIX. De Praedesinatione. 3x g. I. De nomine Praedestinationis . 3 3 II. II. De essentia 6r Misentia 'avi innationis .