장음표시 사용
21쪽
De Deo Trino Caput I. mitiumvν quaedam ad hujusce I exiis
a notitiam necessaria . - ΤCap. II. De variis haeresibus circa adorandum Trinit iis miserim. 43
22쪽
Cap. X. De Musonibus dimisse. Cap. XI. Utrum ea sentia , mei pa brutas inseri. Sanctissimae Trinitatis ratione naturali μ ari ρομ
Cap. XII. Utraem mst turn Sanctu ae Trinitatis eum
Cap. XIII. Utrum notitia j xii Sanctu Me Trinna tis sit ad D tem necessaria a
24쪽
R. Seeundum vim nominIs Gra et , est sermo de Deo . Q. a. Quotvisv es Theologia 'R. Duplex; naturalis, & supera turaIIs . Naturalis assurgit ad cognitionem Dei , dIvInorumque erus attrIbutorum ex creaturarum testImo alio; ΡisIm. 18. Caeli enarrant gloriam Dei . NaturaIem hane Dei. cognitionem Philosophos GentiIes non es- fugisse docet Apostolus Rom. I. ravi tua . . . t su, inquit , a creatura mundi per ea , quae facta sunt , intellaesa conspiciuntur , .sempiterea quoque ejus mirtus σdivinitas . Theologia autem hoc modo aeeepta ad eam Philosophiae partem pertinet, quae vulgo Meta-' physica dicitur , quamque Aristoteles s. Metaph. Idiscireo TheoIπIam vocat. Supernaturalis Deum resque dIvlaas ' attingit per principia lapernaturalia , seiIIeet per Dei revelat . nem, & propositiones fidei. ηDe Theologia naturali in hoe opere non agitur ssed de supernatural Iduntaxat I . Quaeres 3. Quomodo definitur Theologia supernaru-
ri DefinItur , dIsciplina supernaturalis , quae ex ' principiis divinitus revelatIs varIas coneIusiones eam Ρζοι quam , quae ad Deum quoquomodo
25쪽
Dicἰtur T. disciplina Jvernaturatis , quo distinguitur: . TheoIogῖa naturali ; haec enim nititur principiis maturalibus ; illa vero supernaturalibus, nempe verbo vel , & divIna revelatione. Utrum autem nostra Theologi sit intrinseee &m- tItatIve supernaturalis , an extrinsece tantum , non una est Seholae sententia.
supernaturalis, quae nititur motivo supernaturaII, --τῖs - quippe habitus vel actus sumit speelem ab obiecto formalI & motivor atqui Theologia nostra nititur motivo supernaturali, nempe' proposition bus fi- '; ideo enIm TheoIogus assentitur huIc eonclusio
sum esse' verum hominem et Ergo cum scientia, quae utitur mediis naturalIter cognitIs , sit entitative naturalis Theologica - discIplina entitative supernaturalis agnosci debet , cum ex principiis supernaturalibus MD
Nec refert, quod TheoIogla studio & Iabore comparetur , namque fides explicita eorum omnium , quae nobIs a Deo revelata sunt , praerequirit multas vIgi-Ii s & exercἰtationes , . cum ad Illam obtinendam ad- .d seenda sit tota Seriptura , & omnium fecuIorum Traditio elucidanda; nec propterea fides explicita di- ei potest entitative naturalis . SImit Iter Theologia seis eundum se spectata, hoe est assensus datus conclusioni Theologicae est eniItMIve supernaturalis, licet naturalem praerequirat Industriam S laborem.' Communior tamen in Scholis est eorum sententia ,
qui docent Theologiam esse simplicher & entitative naturaIem , & extrinsecae duntaxat supernaturalem quia motivum eius proximum est connexio conelu - .nis cum praemissis τevelatis ι remotum vero ipsa reis velatio ei neque enim Theologus assentitur huic conclutioni : Ergo Chrsus est risivus ι quasi Deus id dis xerit x Deus quippe id, nunquam , dixit ; sed quia Deus revelavit Christum esse homInem , unde Theo-23ogus eoncludit chrIstum esse riMum , .quia ' MOMIusio cum propositione , revelata necessariam, habes
26쪽
eonnexIonem . Porro illa connexio est quId naturci 'Iumine Ita notum , ut vel ethnicus Illam advertere possit. Ergo proximum Theologiae motivum est na-νurate: remotum vero, supernaturale e atqui habitus tei hctus speciem stam sumit a motivo proximo .
Confirmatur . Habitus entitasve supernatural Is est Infusus : atqui habitus Theologiae non est infidus ἰή vel enim. infunderetur in iustificatione cum gratia ι anctIfieante , & aliIs habitibus infusis, vel extra i sifieatIonem pro merito laboris. Non primum , alio quin Theologia in iustificatione idiotis & mulierculis Infunderetur. Non secundum; quia si pro merito stu- . . dii & Iaboris rependeretur In praemium, Ingenii. Ecumen In hoe studIo non conferret quidquam, sed sola pietas rudiores & stolidi eum recta intentIone hienag s proficerent , quam perspicaces qui ex vanitate di quovis pravo fine desudarent, illi quippe, non Isi, merentur augmentum habitus Theologici, seut allorum habituum supernaturalium, quae cum falsissima omnes expertamur, fateri necesse est habitum Theologiae non esse infusum , sed acquisitum, ae proinde
intrInsece naturaIem, extrInsece vero supernaturalem.
Negari tamen non potest , quin Deus specialiteri adiuvet plos eorum conatus, qui omne studium suum in utilitatem Ecclesiae convertunt , eisque plus luminis conserat, quam suo labore comparare queant , itatu eorum Theologia inter gratias gratis datas merito numeretur I Dem enim scientiarum Dominus es , a. Reg. cap. a. Dicitur a. ev priseipiis Avisitus revelatis . Quae
particulae exprimunt differentiam TheologIae essentIaliter constitutivam & distInctivam ab omnibus aIlIs silentiIs. Philoseptua verb. gr. solam rationem consulit, 3e ex primis princIpi Is sive speculativis, sive practicis educit suas conelusiones Iurisprudentia vers tur iarea leges humanas , & ex iis Inseri , quid ira particulari sit per eas lieitum aut prohibItum: Theo
logia vero ad altIora principIa assiugit, Deum ipsum in omni us udnsulit , verba eius a tendit, exponit
27쪽
Iranus lib. de praescriptionib. c. 7. de Porticu Salomonis es qui oe ipse tradiderat Dominum in s lieitate cor dis esse quaerendum . Et cap. I 4. Fides in regula posita es. Hales tiram edi salutem eis observatione legis δ me citatio autem in curiositate eon it , habens gloriam f- Iam de peritiae sudio . Gedat curiosias fidei, cedat νε-ria Disti . . . Misit μItra scire , omnia scire est. Ex his tamen non inferas rationem & Philosophorum sententias a SehoIIs TheologIeis esse prorsus et minandas ; Theologo quippe uilliter Inserviunt, I. ut probet RelIgionem Christianam nihIl rationi dissonum docere , praecipere aut prohibere e sunt enim multἔinobedientes, vanIloqui, qui facile blasphemant quod ignorant, & oderunt; quos oportet redargui rationisessicae a , & eonfundi ipsorom Philosophorum testi monio , quemadmodum suo exemplo docet Apostolus
tus est Angelicus Doctor, praesertἰm In secunda pa te suae summae . a. Ull veritate, quam ethniel in Iniustilla detinent , saeram doctrinam tanquam pretiosa supellectili exornet IsraeIItarum exemplo, qui, iuben te Deo omnium rerum domino, AEgyptiorum vasa ira ornamentum sanctuar ἱ ahstulere, Exod. ra. TheoIona quippe, ut architectonica, & omnium scient arum domina , iure sibi vindieat quidquId in inserioribus disciplinis IaudabIIe , de eomponendis Fidelium .mOP abus utile repererit. Sed cavendum in prImis, ne In hae sacra dise Iplἔ-na ratio dominetur ι si enIm habenas semel et Iax veris , nullus erit modus : ratio quippe per peccatum duplici morbo laborat . i. Infirma est & eaeeutiens eirca res divinas, saepe assirmat, probatque, quod fides negat di reprobat , de contra. Unde si ad iudicium eius reserantur controversiae, quae identidem letasaera Schola nascuntur circa fidem & mores , erro sum monstra parIat neeesium est . Quid enim Phil sophi ex S. Hieronymo epist. ad Ctesiphontem , in A reticorum Patriarebae, qui Ecclesie purstatem per x in macriavere doctrina E L Ialis.
28쪽
, Φεologia. zyIn hae ergo saera patastra captIvetur ratIO In o sequium fidei , regatur ut ancIIIa, nec dominari per mittatur: nam praeterquamquod est Infirma, & caecuistiens, est etiam Instabilis, inquieta de ImperIosa. Philosophus ex TertuIliano cap. r. 'de anima defin Itur , t OViae animal , IIbidine disputandi de rixandi prur Iens dialectIeam InserIt , artificem fruendi oe defruendi mer-Dεllεm, Inquit idem Tertullianus de praescr*t. cap. 7.
en sententiis eoactam , in argumentis Verariam eonten
tionum , molestam , etiam Hi ipsi , omnia retractantem . Et cap. a. de anima: Und PBUUορbos ρro numero e iam ipsorum Commentatorum quot varietat s fententiarum , quor palaeserae opinionum, quot propagines qs si num , quor implicationes evpeditioniam sΗIne dissimulare non licet, quod Iatere non potest, stilicet sacram Scholam dudum similes fere eonflictiones' diseordias pati , sed villo quorumdam Modern rum, qui PhilosophIcis et stecti, res Theologicas In rationis ivlatina expenderunt, varias quaestiones metaphysicas ct ea fidei dogmata, de quibus inter omnes Catholicos convenit, superflue Inseruerunt , Sc ita prolixe prosecuti sunt, ut non stadium Theologicum , sed plane Philosophἰ cum exeurrere VIderentur , ac praeconceptis circ mores opinionibus, Scripturam accommodarunt, parum klIeIti de Tradit Ione sanctorum Patrum , contra re gulam a. Tridentino Conc. praescriptam sessi 4. eoque progressi, ut hane evulgarint 'damnabilem propositionem, & revera damnatam, I. ab Academia Parisensi anno deinde a Ciero GaIlicano anno x oo. in omni malefia , ω praecipue in morali libentius juniores , quam antiquiores lego sequor . . . . doctrina mdei a meteribus γ doctrina morum a iunioribus petenda .
De qua propositione sic censuerunt Gallicani praesules rpropositio , inquiunt , s temeraria , scandalosa sperniciosa, erronea e sanctis Patribus oe antiquis Doctaribus eontumeliose s spreta in moribus chrimanorum com ponendis necessaria Scripturarum 9 Traditionis au An late is interpretatione , moratim Theologiam arbitrariam facit, viamque parat ad humanas Traditiones
29쪽
. Enimvero illud est discrimen inter Theologiam &Philosophiam , quod ista nascatur persaciaturque ex
observatione rerum naturalium , unde cum in iis nova identidem detegantur, 'posteriores Philosophi prioribus doctiores evadere possunt: illa vero nitatur sola Dei revelatione , quam Apostol; acceptam a Christo apud Ecclesiam deposuerunt custodiendam , consulendam , quotIes oriuntur difficuItates & controversiae in rebus sidei & morum: neque enim in huiusmodi circumstantiis Pastores in Conci IIIs congregati expectant novas revelatioous; sed, assistente Spiritu Sancto , diligentea inquirunh , . quid ab Apostolis fuerit traditum e Palienim integrae mentis , inquit Tertullianus lib. de praeser c. 2 2. credere potes aliquid eos 'ignorasse , quos Magistros Dominus dedit , indiviiduos halitos si comitatu , in diascipulatu , in convictu , quibus obscura quaeque seorsi disserebat .... Oixerat plane aliquando a Multa habeo adhue ivobis loqui, sed non potestis modo ea sustinere I 'tamen . adjiciens: cum venerit ille SpirItus verit iis , Ipse vos dedueet in ,omnem Neritatem , Uendusilos .nihil lignorasse , vos omnem meritatem consecuturos per Spiritum veritatis repromiserat : is utique implemia repromtissum , .probantibus actis Apostolorum idescensum. Spiritus sancti . Atque eo mixus certissimo principio omnem doctrinae novitatem falsitatIs arguit c. 31. Ita eu . O .ardine manifessatur , id esse Dominicum oe me-νum , quod si prius τraditum , id autem extraneum
falsum , quod si poserius immigyium . Ea sententi a m nebi ι adversss posteriores quasque Faereses . Absist ergo ut iuniores Theologi credantur rantiquioribus peritiores , ct ideo praeserendi , cum fluenta sapientiae nonnisi per' eos veluti per canales in Ipsos derIvari potuerint , at si quid superaddere praesumpserint, dilu4 extraneum , falsum , & tamquam zizania ex agro Dominico coIII gen--um renserI debet , mi ibidem doce: Tertullianus . Ergo . Diees s Te sancto GregorIo hom. et s. in Ezec
Ruauto mundus ad entremum .ducitur, tauto nobis aeter
nae scientiae aditus Iargius apexitur . Distinguo antecedense largius aperitur, quatenus ma
30쪽
beo Ite . a 'ditione; Concedo: namque ex vincentio LI Inensi c. i lib. contra haereses, Eeclesia pretiosam divini dogmatis gemmam exculpἰt, fideliter coaptat , adornat sapienter e Largius aperitur, quasi successu temporis E elesia doceat st definIat quae Apostolis fuerunt ignota, nee ab ipsis tradita; Nego antecedens. Et quidem ad mentem Samsti Thomae , qui a. a. t I. art. 7. ad 4. staseribit et quia ultima confutnmatio gratiae facta vi in Christo, unde oe tempus ejus dicitur tempiti plenitudinis si Ga l. q. ideo illi qui fuerunt propinquis res Cbriso , mei ante , sicut Ioannes Baptisa, vel pose, sunt Apinyo-u, pontus 1 steria fidei cognoverunt. Et in corpore artIeuli docet articulos fidei successu temporis non ere vIsse quoad substantiam, sed dumtaxat quoad explic tionem . Sic EceIesia absque nova revelatione , sed juxta quod traditum erat , minus tamen clare , defini Iacontra Donati stas ratum esse Baptismum ab Haeret I cIseollatum: & nou ssime contra Pseudo resormatos, in tentIonem esse necessarIam In Ministro Saeramentorum ἔIibros Sarientiae, EcelesiastIcI, & allos, de quibus a te ambigebatur, esse dIvinos & canonicos. Porro du-bIum non est, quin huiusmodi definitionibus & explicationibus aditus aeternae selentiae Iarg us aperiatur. InstabIs; Psa Ites regIus ean t Psal. II 8. Super omnes docentes me intelleκi .... super frnes intellexi. Erg
in Ret IgIone Christiana iuniores Theologi antiquio ribus aliquando praeferri debent . Nego conseq. Disparitas est, quod Moysi, qui sultpromulgator veteris legis, non omnia explicite reve lata fuerint, sed posteriores Prophetae novas Identidem acceperint revelationes, & quIdem, iuxta sanctum A gust Inum, eo clarIores, quo erant Christo ulciniores, Isaia tamen excepto . Atqui Davidem fuisse Prophetam insignem negari non potest , eum In Psal. 3 o. scribat, incerta 6ν oeculti sapiεntiae tuae manifestosi mihi , de Chiamis en Evangelio testet tir In PisImis multa de se ipso eontIneri. Ergo David vere cecinit se super omnes senes ἰntellexisse, Apostolos vero nihil eorum latust, quae ad aedifieandam Religionem ChristIanam pertinebant, Iutuis aliquid Petrum aediscandae Melasae pe-B 1 rramq