Rhetoricorum Libri IIII Benedicti Ariae Montani

발행: 1569년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

141쪽

I 2 RHΕΤOR ICOR UM Gisiavidit, penitus mentem, Uuquescundo Deducami, aut expugnent, O cedere cogant , Sed non tam rerum vires O pondera possunt ;Non tantum ipse potenseries, non omuenia tandem Motu multiplicis molimina pellere duros Et senios placare omnes, non vince e tantum, quantum haec una potest dare iam prolatio, quando Sensibus aptat se cunctis, conatur oe omni Pati te reluclantes multa peruincere moti'. Et nihil aggreditur vanum, nil tentat ineptum; omnia sed certa O nanquam DPentia tangit. Iamque igitur reliqua occultampertingere mentem, Secessurique animi internos penetrare emur, et, L ubi, tque agGre interdu, sed maxima es optima lade Uendicat Onasibi recta haec prolatio causis In cunctis, atque una silet peruincere, quod non Velpotuit res ipse olum, vel copia Endi. Devo Primum igitur vox ipse tibist manda paeretur V De motus animae internos, quae verba re're Sola potest,nec enim ne Ῥoce hac dicere quicquam Continget, velut illa animi meditata per aurabA 1 agilis penetrat 'aciis distantibus aures Interpres Diuum ath hominus a munera magni Z rcuri', apta hominum si ira coniungere turbas. Hanc igitur qualem dederit Νatura, videndam est; ibim sariis olim Jrmandosinserat ipse 2 Is omnes natura sinis, est dissure cinnctos

Gutture di aritasque dedit sinu se figuris.

cgrauiore quidem sinita, ast hicprestat acuto , Hic magis obseuro, claro hic, at sectitur ille Et mediab rumpit voces, est deficit; asE hic Terpetao ductu perduxerit integra Cocum Munera: iam mollis vox quadam foemineumque

Vocis natura,sONVoeis varia est

natura.

142쪽

. Teryonat; aut trepidans pueriles concitat i tu,

Sunt alia oe vocum di sirimina,sive canendo Se remone velis sinitus disiernere cundios: Haec quoniam varie affetitis de partibus edit Natura, atqj omni non idem stiritus ore Ducitur, in varias diduxit spe luras. Adde etiam quo Feflet costa perire,

o ut mutata alias prorsis inducer rmin; Cumque aues veniunt morbi,cum membra vigore e mittunt, variatque aetas, tristisissenectus

Accedat, vitae ct ratio, o sera i 2 co=ndi

Permutata trahit diuespondere voces: Cuniataque vertentes anus ruperesinoros Vocum aditus. Haec curimet tibi quae dicta monemas Contemplator ages tecum, O curanda parabis

Atque reparandasto, ct quid quaeque recuset, Et quid quaequestrat ratio, cognostere tenta: Iam sequere, ct vires ipsas, qua ducere gaudet Natura, ct proprio numquam de limite vocemwepellas, nec enim scite in longinqua sagatur Atit alienasutori munera viribus, oesi Cogatur, perit inflix discrimine in ipse, Turpiter ω cedens fructum disse, dis agendi., etiam vero natura dedit, seu tempora vocem, , Hanc sequere, O prudens exerce: plurima ab usis Vis etiam voci accedit, multAmque iuuari A solet, euentumque potest assuescere in omnem. e fulta tibi si manda quide dicenda monemus, Et tecum meditanda olim, repetendaque, donec Prospicia propriae quaesint tibi munera zscis, Et lap=s vites cunctos, alienaque prudens Abi cias, proprias vires,propriumque u ris unus, , in rebus mimaam Ulamia vocis

143쪽

oboriam prononciatio integra esse debet. Vox ad affectuum rationem varianda est. Voeis varietas pro ratione affectuum.1 RHETORICORVM Tondera, quae certa penitus correxeris arte,

Uisscde ectus omnes, meditataque mentis Explicet, flexus variossonitussis e modosque, Atque tonos praestet, munus quoque compleat omne.

Vox aliena tibi non unquam imitanda petatur;

AZamgrauit ct tota perit tibi gratia 'ndi,

P ec resulta magos pediam prodidit artem. Sed neque cura minors erit tibi candis rorre Verba, modosique omnes es partes integra pro somnia nec cursu propero concisa , nec et que,cfe lata halita moueant lanidia lento: Sed deceat,mediumque modum certamque figuram

contineam , cst res i as motusque sequantur, Atque animi affectus 'cunctis protinus aures Integra perueniant neque quemqua munere Adet. Iamque adeo nutusque animi, quo que induit intus Mens habitus, atque affectus seruare memento: Atque ministerio vocis sinituque restri e Sriae iram, siue ostendi tua gaudia seu tu Forte metus restri trepidos, mastemve dolorem; Demque, min que truces, sed Iere iudicis iras,

Et lachrymm mouisse pares, miserataque tentes Pe hora , quacumque aut mentes turbare quaeias

se velis, proprio mitu, proprinque moue sciocibus, atque suis quaου fruant omniafrmis:

Nam quiperpetuo nitus milisque legenti

In ludis puero pronuntiat omnia, nHUquiam

Sollicitum 'ciet quemquam , in Da totaque ducet. Namque alius tristi est sinitus, ali que dolenti,

Incensis animos i frientia vocum Fulmina truxque decet Properato 'iritus ore , Non eademque rogans pronuntiat, atque rogatus',

144쪽

x eadem, sua quemq, decet facies, mora ab

Verborum 2 vocu,grauior, vel acutior avsit, Flebiliue, an laeta ac rella,sedatas enslie,

Ipsa dabit rerum ratio cause, gura : Elemi habitum Νatura petat circuistice prosin.

Et miles vocum resonent habitus Atque adeo, ut breuibmposita haec cuncta doceo i, Nosique artem p nitius sanius prodere longam; Hoc semel admoneo praeceptis maius ct arte: Scilicet ut nuntquam dicendo gere disic , Nec referas aliena unquam, tuont tibi cuncta, Omdquid agis, vel quam caasam tibi qm se patrono Credidit,hacstatuis propriam, ilia commoda crede, Vel tua damna, vel inuisanu certamen honuris, Rel capitis pellenda turdiscrimina, quidquid Suscipias accusator, cupla Pe tueri,

Concipe tuFeras cui ad , vertimque dolorem,

Spemque metumque tua facito, propri que furores sume, aut miseros aninae Axe reiqueRzram Indue, ut infens deflentas iudicis iras:

Probibet Natura tibi pariantia voczm Munera, ct ad cunctas dicendi commoda partes, Cum tibi tu proprias discas praescribere causas, Et veros edes gemitus, qui rumpere possent Uucem, vesct indomitos exisse leones. Et molles vocum sonitus a que tenorem Elicies, queis mollire 9 peruincere Dra Pectora, ct in proprium posiis perducere rotum. Atque ytinam tales habi mallemque Raram Induerent,quicumque acris per pulpita rebu Incumbunt; utinam propi iasfeci se liberet Christe tuas causas, quodque illis creditar alma Restigionis onus, non tantumpectora vulgi

religionis

Dura

145쪽

MAE RAETORICORUM

Duraforent , non tam multis sermoni bin heu tam Exiguus fere fructus eruentior esset Mens hominum, pietas maior, maior teneret Resegio populos, ct turba frequentior altum Percolaret virtutis iter, felicior iret Vita hominum, ne tauta forent distensa gentis. Pro qOsiupplicium Drum mortemque cruentam

Nate Dei jummi, si lignum crudele subisti: Sed quod turpe oret priscis orantibus in re Exigua, hoc , si assectant seseque videri

Vel doctos cupiunt mmimnque arti ad peritos, Artis inertis, ut hanc damner ve curra, vel omnis Hi trio; nam tepide dicunt, quaecumque referre Mentibus inceos deceat, iam rusius edi iras .ὸ 'si In leuibin simulant rebus,meatitaque produnt ora, manus,vocemque, alienaque mentibus es , Dicere quacumque incipiunt, dioque loquendi, Non tamen orandi Illidio rei rem re teneri. Vnde des leuior vero , ct reuerentia Diuum

Usique nor equitur, semper decres it ct ipse

Religio, ct xjrim. rara in virtutis amorem Incensis animos reserunt, odium quoque rari

In scelus 9 vitium scelerat que crimina prosus Concipiunt cunctique velut si ad carmina tendant, Et melicos audire modos, diuinafrequentant Templa: nec eIt alius 'mo redeuntibus illinc, Qua an conferre modos dicendi ct verba sonumque Dulcius expressa, aut longe repetita loquenti;

Vt, alius aperetque alium, meus que sonando,

Et motu, ct gestu, est manibus pronuntiet, ut , Gratia rara vel inuentis vel vocibm , atque Copia verborum quanta est, fine pondere inanis,

Scibicet haec secum populus iam discutit omnis,

146쪽

LIBER III I. I IQua cisa refluos cretaque ridetque ma Eros

suase videt multostudio ostentanda paruri Namque se verborum arti cesse se ipse vicissis Appellat chorus orantum, fabis se loquendi Dicere Defllent se, gaudentque vocari: Tantum inpluitas humanis cordibus olim

Exulat, atque animos 'eta lana reliquit. Huic vos ergo malo es damnis occurrite tantis

Pastores oui uni sacri, quibus ipse regendos Commendat populos pastoram maximus illa Nar arides, curam gregis commisti agens. Martine σregium nostri decus orinis, θ' quem

Pontificem fetusortita Segobia, cui iam Inuidet B a prius sella Gua ira, dolato

Praeceptore uo priuata 2 praefule tanto, Praesiuie , cui ingenio nupa Mahanaetin acuto Cesiit, dr indoluit nustra erroris iniqui

P estiquias supere se animis ac gentibus illis; vos prius ipsiesuas habuit, quas numine dulci

In no trum pridem Christus reuocarat mile; Non bene dumisiis tamen has enroribus ipse Consticis,ct primos, queis fiunt imbuIa, liqEores Pectoribuspurgas teneris, sacrum1 probata Relligionis opus document se certa repunis. Te quantum pietas, quantum sepientia, quarumn Dolina algusim rerum, O prudentia Diva

Exornet, quantis cumulent tu specta semper

Dotibin, or quantum exemplo ermonesep is, Publica res tectatur enim, quam multassi rerum Euenta, ath viri innumeri quibus ipse probari Saepe soles magnu celebratim laudibus usque. Te Latiae gentes pridem, te Gallica turba Mirata est, te laudauit Germania, quando

Christianos pi'σα re, appellat; stulatque ab illis, ve quam optim s Coiscion rores in suiseeclesiis connitue- dos diligenter c

Martinus A aIa Gua disiensis quondam, nutae vero Setobiensis episcopus, citdinis nondit: vir; qui tande δε- 1entinus Archiepiscopus creatu,

147쪽

1M RHETORICORUM

C icilis intereras sacro, quod prisca Triden tua Christicolum populo rebusque petentibus i is

R. omax' dictante etiam pagore coegit. Hic tua tradata eII cunctissipientia,O altum Consilium, ct magnae do citrans munera tanta.

O ueis vix vicerent multi, seu pondera rerum Iusta perpendas trutina, seu verba modo que Explicui separes, quibm hac mysteria Durum Obseruata latent, Dria vel vocesionandum, Hebraeo misermones oret, si erumque loquelis: Attica seeu quando petitu acundia, libros

Expo itura nouos, leges, monument qae Christi. Vnius eras cui cuncta simul praestare daretur. vii Et tu quem digni gradibus prouexit ad ipsum Pontificale decus verius 'ectata per omnem A., C9nsiiij exemplum, O rerum ingemumque distrium, ut , Pς aiκ- Valto ne menari apuero O post fata par tis

Praesidium, docti que vim laus magna bonisque, Quem napergaredens magno PallantiaplausElectum austuriis austis sorte beata Audiit,accisique morra, tempora dicit Longa nimis, quae te absentem silia vota morari Compe κnt, optat peploque ostii hue videre Consticut , ct sura redimitum tempora mitra, Dictantem leges iustas diuin que iura Interscrifcό que viros turbamqVe pesitam, O ua non usta usquana Hesperiis est cognita regnis Docta magis, nulla ad sacrab aut aptior aras: Te comitem ferro armatum gladio sique vibramrem Iam spectare cupit multum Pernia delis, Te duce iunn nullas hostes nec bellu timere Vlla poteII; tantum hos ferro servabis est armis,

148쪽

tu licu, a que pij patris seruare delem Ipseselespopulum Christi, qmn vera perornat Restigio quem tu turpi defendis ab hoste,

um pauidas hominum mentes oepectora vulgi Simplii ia indoctis diri que erroribus usque inerat, se Stygiogenit turbare veneno ;Unde animos aeterna sitibit mors, tri stisque orci Nec repetenda Pnquain tranantur mina multis. i. iam patere em uasque morab, tempora ce de Longa tibi certe docta o Passantia donec Consi lat, rebus magnis imponere nem, Elpopulo edare queat, triste queprocellas Mentibus excultat multis, rubeatqxe quieta Viuere corda boni inum nulla que timentia stuviles, Quas ferus in nostraue InueXII LuIheyuό oras Lutherus immane odentum , strique ruina Temporis,. Eamemdam soboles lius Orci.

Nec tu Cuesta minatis no Iris venera e Camoenis. AndreM COM

Contigit, ct Scotide M penetrare tenebras, praerepto

Et dulieis duro decerpere cortice ructu ;Tunc mea Complutum felix te Cusa videbat: Te nunc. Hi stana hae Legio, regna in I a quondam larmorumstudio 2 multis celebrata trophaeis, Testuitur rectore pio, repraesule felix Relligioni, onus gratum, iuga dulcia Christi ustinet, atque tuis moni is ne pondere p rsm .

Hoc ergo prohibete omneis, occurrite damnis xεd ad inrevi

Christicolum, populis ct quae bona emina re tris Sparguntur, purgate precor,nilistbque probate . Iudicio ine quid pereat, pars nud que sancti 'Pana cadat verbi, ct fructus di 'ergat amoenos; Aserili tactu valvas ne compleat aures:

149쪽

Hoc arte, or grauiter veni A edicite templis; Si vos sancta tenet pietas, Mi commoda ta AntUlla hominum si sancta mouet reuerentia veri, Hoc mihipra jul agat cunctus, Christique delis Pastror, ct in sacram quicum e edicere gentem

Is rasolet,nnores rigida: formare grauique Legepotest, atque ad normam reuocareprobandum. Hoc doceat quicumque suri mycteria verbi Tangm γε pinix 'Deps cat,in tituitque alios, verbique ministrosem uni librorui. Praeceptis format doctu,ncana librorum ς PQβ si ι voluminibus clauduntur condita pristis, Exponit; qui monstrat iter , Mitquefuturos Sacri oratores verbi: quo inrenere prista

Splendorem, magnumsedecvi namg, ille docendos Suscepit iuuenes acros turbάmque piorum, O uos olimsacra templa habeant, quos cura tenebis Eesigi Unis, ct inpopulossacrafemina multos Efundent, quae nunc animis pectorepuro Concipiunt,admirati quam maximali me Gratia Canne tibi, seu Graeco me Latino Incipias sermone sacra3 exponere chartaF, Sive avrahanm potius fuit ore sonandum: I Iam nihil ignoras, nec te fugit vlla loquendi

Regula, quae officio post conferre fideli.

V vid referam rerum quanta expertentia,quanta Copia doctrinae paria , quam multa sorores Castalidumque chorus dederint tibi dona benignis Bantibus, ct puro recreent de flumine doctum Pedius,'admittant quaecunqge adscra clientem' Anne alius chm virtutem laudare parauit Uecta maiore calet i cum crinesina sexa pr

150쪽

Improbat, anne alius cra nen vehementius odit 'An pro diuinis rebm certare paratusum magis esse queat, vitan;qae impendere vero 'O uine tuam causam credis, tua commoda Canne, O ura res cumque paras verbis tractare disertis. eardes vero ectru,vera velaqum Vocibus incendi que ansmos, Ireritumque reporta Ingeramque viri nomeu, iustique bonaque, O uo te omnn chorus anellat qui templa sequentat Pulchra ista ct tecum sacras operatur ad aras.

Induet lectus milles, propri que putabit, eum quis aget causam si ram, Di unaque rerum Suscipiet momenta bi,s numini, vila euet

Aut pietas, aut tantarum reuerentia r ram:

Et cura maiore etiam dicenda parabit, Quis i pro propriis siubeat certamina rebas, Et proprias agitet causas , quantoque minoraminis humana tat, tanto usque calore Ardeat ille magis, qui Dium is cipiti stam

Materiem verta peragendam vocibus, atqtie Assectu maiore animos pertentet infrtes. Quem vocis dabit ipsa modum Naturaler artem Voeta naturariari.

Fingimus in metu, num sinit praeceptasonandi; Ct tibi si vehemens eruperit impetus, illum Temperet ars, certum iubeat ervare tenorem, Et ecti in varias steries, habitu que per omnes Fortunae assectu que trahi. xt vox ipsa loquami , Et sine verbo etiam conceptus indicet omnes. Muippe hoc tu mutis cernas alannantibus sellis Pro sermonededit vocem natura, dolorem Laetitiamque, iras. suo que cupidinis ignes, Et pietatis adhuc specieni asseclusique parentum, Et quaecumque anima tErbamina sandere norunt. I Asi

ore sola affectus Produntur etia fine varias. Braita Mimalia voceat riu. suos ia- dicaaza

SEARCH

MENU NAVIGATION