장음표시 사용
591쪽
s66 LEGUM DELEcTus , LIB. XLVIII. TTr. U. Armatus dieitur VI. Armatos non utique eos intelligere debemus, qui tela non habuerunt, sed etiam quid aliud , quod nocere potest.
I. V X constitutionibus Principum extra ordinem, qui de
d -- L naufragiis aliquid diripuerint, puniuntur. Nam & Di- . i. ' rest ipsit, nullam vim nautis fieri debere ; & siquis fecerit, ut severissimὸ puniatur. l. Aburiamsina tur- II. Sed si nulli convocati, nullique pulsati sint , per inju-ώa, isne epias tamen ex bonis alienis quid ablatum sit: hac lege t
o.diiis rem δε- III. Creditores si adversus debitores suos agant, periu-bitam possidem mm dicem id quod sibi deberi putant, repostere debent. Ali z .lli. .' Via si isdebitoris sui intraverint, id nullo concedente, is i. '. ' Divus Μarcus decrevit, ius crediti eos non habere. Verba decreti haec senti Optimum est, ut s quas putes te habere petisiones , vitionibus experiaris. Interis iue in possessione debes morari , tu petitor es. Et cum Marcianus diceret, vim -- lam feci, Carur dixit, tu vim putas esse serum , si homines vulnerentin y vis es cstrum, quoties quis id quod diseri sibi γυι, non per judicem repsis: non puto aurem nec verecundia, nec dignitati tua convenire , quicquam non jure facere. Quisquis igitur probasus mihi fueris rem aviam debitoris non asipse sibi re tam , sine ullo judice temere possidere , eumque i rus in eam rem Axisse, jus credui non habebit. l. p. l. s.
Caphe puniuntur 1V. Quoniam multa facinora sub uno violentiae nomine ui vim scimum continentur; cim aliis vim inserre certantibus, aliis cum Miamis resistentibus, verbera caedesque crebro dete guntur admisse r placuit si sertὸ quis, vel ex possidentis . parte, Vel ex eius , qui possessionem temerὸ tentaverit , interemptus sit; in eum supplicium exerceri, qui vim facere tentaverit, di alterutri parti causam malorum praebuerit:
592쪽
Ex Lin RIs DIGEs T. ET COD. 367& non iam relegatione, aut deportatione insulae plectatur , sed supplicium capitale excipiat. l. 6. C. eod. . U. Crimen non dissimile est rapere, & ei, qui rapuit, raptam rem, scicntem delictum, servare. l. 9 C. eod. O
Ad Legem Corneliam de scariis is veneficiis.
LT Eos Comelia de sicariis & venesciis tenetur , qui Homicidii auctores hominem occiderit. I. I. Praeterea tenetur, qui homuni S necandi causa venenum consecerit, dederiti quive sal- sum testimonium dolo malo dixerit, quo quis publico iudi- .cio rei capitalis damnaretur e quive magistratus judexve quaestionis sub capitalem causam, pecuniam acceperit, ut publica lege reus fieret. d. l. I. I. II. Qui hominem occiderit, punitur, non habita disseia. Punitur qui euis rentia, cujus conditionis hominem interemit. I. I . . 2. III. Divus Hadrianus rescripsit, eum, qui hominem Tinoti, reeidis
occidit, si non occidendi animo hoc admisit, absolvi posse. μιμαι poto'. 'IV. Si gladium strixerit, & in eo percusserit , indubia Gula isstricto latὶ occidendi animo id eum admisisse. Sed si clavi per ' , 'Ut ος
cussit, aut cucuma in riXa , quamVis ferro percusserita ta GH perelisit, e .men non occidendi animo , leniendam poenam eius, qui magis quam volum in rixa causa v nugis, quam voluntate homicidium admi--ος trit.
V. Qui venenum necandi hominis causa secerit , vel vem Vene param ut diderit, vel habuerit, plectitur. l. 3. προ- adiamita-VI. Pigmentarii, si cui temere venena dederint, pcena, .m τὸ ire teneantur hujus legis. l. 3. 3. 3. da venena. VII. Solent hodie s scarii de vencsici capite punirLl. 3. f. s. μ' -- VIII. Si quis dolo insulam meam exusseri r , capitis poena plectetur, quasi incendiarius. l. Io. r. itur. IX. Infans vel furiosus si hominem occiderint, lege Co IUans is furio .rnelia non tenentur: cum alterum innocentia consilii tuetur, si alterum sati infelicitas excusat. l. t r. μιη'.
593쪽
Crimen se is Misluntas, non serui
Is mirit em LM causam morus. transator caristomicida s. Cujus ictu homo in rixa perierit spec
non casus facit. Gravius gladio
.etui magicis arti. hus τira insidiantur, aut pudori , capite Iuniendi. Arastises, aris magi capite placten LIElatia nee discere licet, nec docere.
118 LEGUΜ DELscrus, LIB. XLVIII. Τrr. IX. X. In maleficiis voluntas spectatur, non exitus. l. Iq. V.
XI. Nihil interest, occidat quis, an causam mortis praeis beat. l. I . XII. 'Ο 9 τε λαβος τινι-ως κώνεται, Id est, mandaror cadu, pro homicida habetur. l. I s. f. I. XIII. si in rixa percussus homo perierit, ictus uniuscujusque in hoc collectorum contemplari oportet. l. cit.. XIV.Crimen contrahitur, si & voluntas nocendi er- cedat. Caeterum ea quae ex improviso casu potius quunfraudo accidunt, fato plerumque , non noxae imputantur. l. r. in s. C. eod. l. s. e .XV. Plus est hominem extinguere veneno, qutin occidere gladio. l. I. C. de malefi& math. XVI. Eorum est scientia punienda, & severissimis merito leg1bus vindi anda, qui magicis accincti artibus, auic tra rulutem hominum moliri , aut pudicos animos ad libidinem deflexisse detegentur. I. q. C. de malef. & math.V. n. seq.
nemo ariolum. Augurum & vatum prava consessio contices,car. Chaldaei ac magi, & caeteri, quos maleficos, ob facin rum magnitudinem vulgus appellat , ncc ad hanc partem aliquid moliantur. Sileat omnibus perpetuo divinandi curiositas. Etenim supplidio capitis serietur, gladio ultore prostratus, quicumque jussis nostris obsequium denegaverit. l. s. C. de males.
XVΠI. Culpa similis est, tam prohibita discere, quam
Pμπις ηυ - Ι QI parentis, aut filii, aut omnino adsectionis eiu az Iu,' Mai nuncupatione parricidii continetur, sata propera- ρεsnas Ra auisa Verit: sive clam, sive palam id enisus fuerit, poena parricidiisvot εω pamcidis puniatur. l. r. C. de has qui par. vel lib. Occia. V. l. i. ff. h.
594쪽
Γx LIRRIs DIGEs T. ET COD. s69 II. Utrum qui occiderunt parcntes , an etiam conscii C situr m imupoena parricidii adficiantur , quaeri potest. Et ait Maecia irWnus , etiam conscios eadem poena adficiendos , non solum parricidas. Proinde conscii etiam extranei eadem poena adficiendi sunt. l. 6.
De Lege Cornelia de falsis , ct de Senatusconsulto Liboniano.
I. HOENA legis Corneliae irrogatur ei qui falsas testat tiones faciendas , testimoniave falsa inspicienda
malo conjecerit v. l. I. coegerit. II. Qui testamentum amoverit, celaverit, eripuerit , m/ntum 'b- deleverit, interleverit, subiecerit, rcsignaverit: quive testa- mentum fallum lcnpserit, signaverat, recitaverit dolo malo, teritiis. cujusve dolo id factum erit, legis Comeliae poena damnatur. l. 2. l. 9. f. I. III. Qui ignorans falsum esse testamentuita, vel heredi- . falsium isa-tatem adiit, vel legatum accepit, Vel quoquo modo agnovit, falsum testamentum dicere non prohibetur. l. 3. l. 3. C. cod. TU. Quicumque nummos aureos partim raserit, partim intimmos adulatinxerit, vel finxerit, summo supplicio assici debet. l. 8. rarant, aut radunt.
Lege Cornelia cavetur, ut qui in aurum vitii quid ad- νdiderit, qui argenteos nummos adulterinos flaverit , falsi crimine teneri. Eadem poena assicitur etiam is, qui, cum prohibere tale quid posset, non prohibuit. l. . d. l. 3. I .V. l.8. Qui ad hoc ministerium praebuerint, cum co qui fecit, supplicio capitali plectuntur. l. I. C. de fals mon. U. Cum falsi reus ante crimen illatum, aut sententiam Gos adhere dictam, vita decedit, cessante Cornelia, quod scelere quae--4 μ ε situm est, heredi non relinquitur. l. 11. emit, βψ rtur. VI. Falsi nominis vel cognominis adseveratio poena salsi Aliud mktare no-
coercetur. l. I . . abui falsum
- Nominis mutatio, sine fraude, non est illicita.
595쪽
17o I so UM DELECTus, LIB. XLVIII. TIT. X. rat um*:mo i VII. Pauliis respondit, legis Corneliae poena omnest qui etiam extra testamenta. caetera falsa signassent. couet μῖ ' & caeteros qui in rationibus, tabulis, litteris putilicis, aliave qua re , sine consignatione salsum secerunt, vel ut verum non appareat, quid celaverunt, subjecerunt , resignaverunt, eadem poena assici solere dubium non esse. l. i Sisi iI m. duobus VIII. Qui duobus insolidum eamdem rem diversis conia distraxit,sas rant' tractibus vendidit, poena falii coErcetur. Et hoc & Divus Hadrianus constituit. l. 21. Falsis is, s qui IX. Quid sit salsum quaerituri Et videtur id esse , si qui, alienum e tria ra- alienum chirographum imitetur, aut libellum vel rationes ρ .'um m ιδ μ' o , describat. Non qui alias in computatione, vel . in rationς mcntiuntur. l. 2S. X. Eos qui diversa inter se testimonia praebuerunt, quasi
fecerint, di praescripto legis teneri pronunciat. Et ιι , DP Nu Ο signum suum, salsum praebuit testimonium, poena salsi tςneri pronunciatum est: de impudentia ejus ciuidi versa duobus t mmonia praebuit, eujus ita anceps fides vacillat, quod crimine salsi teneatur, nec dubitandum eae
Pretiu istis is XI. Si a dρbitore praelato die. pignoris obligatio men' ilatur, falsi crimine locus est. l. et ' erimini. XII. Decreto Divi Hadriani praeceptum est . in insti- Mens di ρε - lam rclegari, qui pondera, aut mensurὸν fals Gut. l.
ἡ-o XIII. Capitalis est musa subjecti partus l. I. C. eod.
sus..i partus. XIV. Satis aperte Divorum Parentum meorum scriptis Falsum sis c mi Acxlvasum est, cum morandae solutiustris grati/, a debitorea nihilominus, salva exocutione cri- illis minis, debitorem ad solutionem compelli oportere. I. r.
D si XV. Falsi quidem crimen, vel aliud capita, movere vos Autur Drt matri vestrae , sidia, nata non patitur: sed ea res p uri a mutamuν. Dpm c Npcndium non pulcri. Si enim uq lide scripturae, unde eadem mater vestra fidei commissum sibi vindieat, dubit tio esti inquiri fides vorit iis, etiam sine metu criminis, potest. l. F. C. eod. . XVI. Ipse Disitigoo by Comb
596쪽
XVI. Ipse significas, chm primum adversiarii instrumen- Non tin admis ta protulerunt, fidem eorum te habuisse suspectam. Facta a Utio Uinir transactione, dissicile est, ut is qui provinciam regit,
velut filium, cui 1emel acquisivistinibi accusare permittar. l. 7. C. eod. a tum XVII. Si falsos eodicillos ab his contra quos supplicas, Non abse itu fictos esse contendis: non ideo accusationem evadere possunt, falsa reus, ni Iuli
quod se illis negent uti. Nam illis prodest instrumenti usu abstinere, qui non ipsi falsi machinatores esse dicuntur, &quos periculo solus usius adstrinxerit. Qui autem compositis per scelus codicillis, in severitatem legis Corneliae imciderunt , non possunt, defensiones ejus recusando, crimen evitare. l. 8. C. eod. X I. Querela fassi temporalibus praescriptionibus non crimi excluditur, nisi viginti annorum exceptione : sicut caetera quoque fere crimina. l. 12. C. eod. XIX. Eum qui celavit, vel amovit testameninm , Fiasi raus est committere oeimen fals , publice notum est. l. I . eod. iXX. Ubi falsi examen inciderit, tunc acerrima fiat inda- Varia probationia go argumentis, testibus, stripturarum collatione , aliisque Iuri εο vestigiis veritatis r hec accusatori tantum 'uaestio incumbat: nec probationis ei tota necessitas indscaturrinter utramque personam sit iudex medius i nec ulla intem locutione divulget quae sentiat. Sed tamquam ad imitati nem relationis , quae solum audiendi mandat officium , praebeat notionem: postrema sententia, quid sibi liqueat, proditurus. I. 22. C. eod.
I. π Ex Iulia repetundarum pertinet ad eas pecunias, Repetηniarum νε-xiaquas quis in ministratu, potestate, curatione, in tione, vcl quo alio otato, mumre , ministeriove publico ccpit: vel cum ex cohorte cuius eorum est. l. 1. εω - -υμ- . . Cccc a Lege Diqitigod by Coos
597쪽
LEGUM DELECTUs, LIB. XLVIII. TrΥ. XILLege Julia repetundarum tenetur, qui cum aliquam ρομtestatem haberet, pecuniam ob judicandum , deceme dumve acceperit: vel quo magis aut minus quid ex ossicio suo faceret. l. & q. Omnes cognitores & judices a pecuniis atque patrim niis manus abstineant: neque alienum jurgium putent suam praedam. l. 3. C. ad leg. Iul. repet. me actis Διων II. Datur ex hac lege & in heredes actio. l. r. in herede . Sciant iudices super admissis propriis, aut a se , aut ab heredibus suis poenam esse repetendam. l. 2. C. ad i. Jul. repet. V. inf. ad leg. Iul. pecu I. l. ultime actio iatar IlI. In comites quoque judicum ex hac lege iudicium
m judicum comite VDux repetunda- IV. Ut unius poena, metus possit esse multorum iduram rem m pr - qui Seriit provinciam, quam nudaverit, cumcu lassia , damnan cuitodia competenti Ire praecipimus: ut non solum quod
i ex suo ct mi. ejus, non dicam domesticus, sed manipularius, & ministrorum D. nister acceperit; verum etiam quod ipse a revinciaIibus nostris rapuerit aut sustuletit, in quadruplum exolvat invi
plictan in μ; U I. T E G B Iulia de annona poena statuitur adversiis eum ,
viant ut carior am ,qui contra annonam fecerit, societatemve coierit, quo annona carior fiat. l. 2.
ω Legem Iuliam peculatus , ct de sacrilegis, o de res uis.
Pe latum aD I. π EGE Iulia peculatus Cavetur, ne quis ex pecunia I .sicra , religiosa , publicave auferat, neve intercipiat a Disitigod by Corale
598쪽
Εx LIBRI s Di Ggs T. ET COD. 173 piat, neve in rem suam vertat, neve faciat quo quis auferat, intercipiat , vel in rem suam Vertat. l. I. II. Lege Iulia de residuis tenetur,qui publicam pecuniam, delegi tam in usum aliquem, retinuit, neque in eum consumpsit. l. 2. Lege Julia de residuis tenetur is, apud quem ex locati ne, emptione, alimentaria ratione, ex pecunia quam accepit, aliave qua caula, pecunia publica resedit. Sed & qui publicam pecuniam in usus aliquos acceptam retinuerit, nec erogaverit, hac lege tenetur. l. f. .&q. III. Mandatis cavetur de sacrilegis, ut Praesdes sacrilegos, latrones, plagiarios conquirant,& ut, prout quis que deliquerit, in eum animadvertant. Et sic constituti nibus cavetur, ut sacrilegi extra ordinem digna poena puniantur. l. q. f. 2. Sacrilegi tapite puniuntur. I. 9. IV. Publica iudicia peculatus, & de residuis, & repetundarum similiter adversus heredem exercentur: nec immerito: cum in his quaestio principalis ablatae Pecuniae moveatur. L ult.
De νψiduis metuν qui deligatamniam publicam non erogaverit. Saurileti . ρα- napamieiai. Heia poeulatus da residuis repetundarum in heredis transeunt.
I. QI contra hanc legem magistratum , aut sacerdotium pum in ambituso quis petierit: punitur. l. I. f. L. ' magistratu ,
Ad Senatusconsultum Turpillianum , is de
I. A Ccus AT ORυΜ temeritas tribus modis detegi- Tria accusem a tur, & tribus poenis subjicituri aut enim calumniantur, aut praevaricantur, aut tergiversantur. Calum
599쪽
Calumniatores ρυ Imri. Abol iis reis quibusiam indulgetur ob utem ιηsignem. Indulgentia votat
17 LEGUΜ DELEcτυs , LIB. XLVIII. T1Υ. XVI. niari, est falsa crimina intenderer praevaricari, vera crimIni absconderer tergiversari, in universum ab accusatione deis
II. Non utique, qui non probat quod intendit, protinus calumniari videtur: nam et iis rei inquisitio arbitrio cognoscentis committitur, qui reo abseluto, de accusiatoris incipit consilio quaerere, qua mente ductus ad accusatio nem processit: & si quidem justum ejus errorem repererit, absolvit eum: si veto in evidenti calumnia eum deprelie derit, legitimam poenam ei irrogat. l. I. f. 3. III. Rcti quaestio in arbitrion iudicantis. l. r. q. . IV. Praevaricatonem eum esse ostendimus, qui colicidit eum reo, & transsaritiὸ munere accusandi defungitur: eo quod proprias quidem probationes dissimularet, filias u ro rei) excusationes admi Ueret. l. I. f. 6. V. Provocationis remedio, condemnationis extirguitur pronunciatio. I. I. f. ult. in f Si quis cum capitali poena, vel deportatione damnatus esset, appellatione interposita, & in suspenis constituta, sati diem functus est, crimen morte finitum est. Idem o servatur, &si accusator, pendente appellationis tempore, ultimum diem obiisset. I. ult. C. si reus, vel accus mori.
VI. Et in pfivatis, & in extraordinariis criminibus omnes calumniosi exu, ordinem pro qualitate admissi plectu
Ei qui coeperit arguere, aut vindicta propostassi si v ra detulerit; aut supplicium, si seselisit. l. 7. in L. C. de
VII. Abolitio aut publicὸ fit ob diem insignem, aut publicam gratulationem. vel ob rem promere gestam. l. 8.l. 9. V. LIz. Abolitio reorum quae publies indu etur, ad crimen falsi
Non pertinet. l. 37. . VIII. Indulgentia quos liberat, notat. l. ult. C. degener.
600쪽
2De requirendis , velassentibus damnandis.
o postea praescriptione, vel ab ipso reo, vel ab her dibus ejus submovebitur. Quamcumque enim quaesti nem apud fiscum , si non alia sit praescriptio , viginti annorum silentio praescribi , Divi Plincipes voluerunt.
l. 2. f. I.&l. . u. In summa sciendum est, nulla temporis praesta ipti Defensioni νeorumne, a causae desensione subm veri eum, qui requirendus adis p stri immnotatus est. l. q. f. 2. III. Requirendorum bona obsignantur .... Moventia, Restrum avntium si qua sunt, ne aut mora dinriora fiant, aut aliquo modo intereant. Venire debent. . . . Inter moventia fructus quoque habentur . . . . Curandum est, ne quid ei qui pro 'fugit, medio tempore a debitoribus ejus Qvatur, neper' thoc fuga ejus instruatur. l. ult. d. l. 3. I. 1.&
I. T N eriminibus eruendis quaestio adhiberi selet sed imi hiaum a I. quando, vel quatenus id faciendum sit, videamus. , ut Me Et non esse a tormentis incipiendum, & Divus Augustu, 2 constituit, neque adeo quaestioni fidem adhibendam. Li. ρ' '
II. tavus 3 verus restripsit, e sessiones reorum pro Consum νεisti m exploratis sacinoribus haberi non oportere, si nulla pro. Dcinoribus probati batio religionem cognoscentis instruat. . i. 27. Si quis ultio de maleficio fateatur, non semper ei ει des habenda est: nonnunquam enim aut metu, aut qua alia de eausa in se eonfitentur. l. r. 27. IlI. In tributis Reipublicae nervi. l. a. f. ao. THMea Mipus μ