M. Antonii Mureti Scripta selecta ed. Johann Joseph Frey

171쪽

Talatii enim sera susso proditum si mrades uni, quasi odio non Italias offo, sed universo orbi terrarum orauimento sint, euetiae. Nam ei in Mitylene influens mare multis eam auripis disti Diebat a dissseabat, et ponis tota urbe plumni orant oceandido sto polito lapide facti, ut non urbs,

sed usula morerissima vid fretur. Id ita exponi hdulcissimus a suavissimus scriptor, Longus, rimet pio Ποιμενικων his orbis: Πολι ἐστὶ 1σθου Μιτυληνη μεγάλη καὶ καλη. Maiaηπται γαρ υρ ποις αεισρεουσης τῆς θαiασσης, καὶ κεκοσμηται ροξυραις ξεστου καὶ λευκου λίθου νομίσεις υπολ- ραν, αλλα νῆσον. Eo autem Itbsentius x eo pauea haec protuli, quod e confirmant Horatii donobilissima uis testimonium, o Longi libor lectu

dignissimus nondum, quod solam Publima aecepit . CAPUT xxxv iu UST Tos Locus M TIMEM IRPeres anti eo inparatione usus es naceus Odoeduodecima libri primi'ὶ, cum ornare e saxo vel, let: more, inquit, inser omnes Iuliuis satis Maia inter nesse eo aulam mitisus os Pindarum etsi quod Honoster dolunae, id et eus illo in ΙΑthmiis Ῥε Luei fero divorat: λι-ει ωσφορος θαητος ως ο ροις Drauo ια ann aulam obscurari ceterarum stellam splendorem, suavissimis versibus dixerat etiam

172쪽

Puto auis huiusmodi locorum ollatione ae eonfectione inis a et magis elucer votorum postharum praestantiium et IuSdem gloriae cupidos quomodo in eis amitandys versari debeant, admoueri.

CAPUT XXXIX.

QUAM VETUR SIT CONSUETUDO IN HONORE ALIQUI BENDO MANUM SUAM AD OS ADMOVENDI Quod hodieque in eo uetudine positum est, MI Salutandis potentibus, aut in honore eis haben .

nostram Ps manum ori admovere soleamus re quaesitum est ex me num a veteribus quoque factitatum fgph. an ut alia pleraeque cita hoc quoquo inept Gulaudior uus servilia regentiorum a eorum nilema Xeogitassent. Respondi eum morem usque ab impia illa et ridiculae veterum qua multos pose lebant superStatiori duetum a propagaetum 1dori Nolobati enim e illi. um aut faenum aliquod praeo-tprire11t aut lignum lapidemve aliquem adspae orent, ii quo divimtatas aliquid esse opinar utar neque otii vilior illis temporibus ullius rei quam deorum annona erat manum ad os roferre et tenui murmura

illos ligneos aut lapideos deos ut sibi faverem, precari. Ovidius': Eeo laeti medio sumorem mora favilla, insus suctas treminis reum tu, α' Parili. L 37. vit n. 325 M.

173쪽

C UT XL. 171 Restitit, et savio Faveas mihi, ni iure disi Dum meus et simili, aseas mihi, murmure divi

Appuleius Apologia prima Nam, ut audio, e -- sensibus iis ora istum umere η illi dis ad Me aeris a Fiemis, null- emptum frequen/- , si a maliquod mesere , Visa δει--οκ gratiam ω----ere. Minutius ritu in eis is cie ei fius iis . oro Serapidis denotato, ι inussus supe stitiosus solet, mani- ori admonens, mea Mari iis pressis Quo igiturige, in illi diis suis honorem e hibebant, odom nos odis in potantibus a forem

natis hominibus olendis utimur.

modo pro non modo non saepissime apud votoros legi, idque et ego postea libro primo Commentariorum in Catilinarias confirmaverari, et alii homines eruditissimi suo alculo eo robarunt. Sed ineiderunt nuper in manus meas, eum in tabema quadam Iibrariae otiosus foderam ibique eum amicis aliquot eruditis hominibus olloquerer, uotae cuius-daem saetis docti ae diligentis visi in seripta ieeronis, in quibus quodam loco vehementer no trum omnium in o iudieium improbat, o illis omnibus Ioeis, qui bus nos ad id confirmandiam utebamur, negationem adde am esse oontandit. Ego autem, si quis assiversus votorum consuetudinem multorum librorum

consensu festatam opinion quadam ac iudicio suo aut fiam rationibus, quae speetem aliquam probabilitatis habeant, niti vesit, nou sane propterea eum Oo aethere o neque pugnabo. Sed tamen non

174쪽

ma elasgis se torum Oea quae pso In optimae notas libris ita prorsus ut subue1am scripta legi,

ut is inspoetis hae de re ab hominibus ruditis iudicetur. Cicero in epistola ad ontulum ): Non modo praemiis, quae apud me minimi lant, Manes cutis quidem cae Maus ullis Idem ad Paetum ): me tumen soluo, non moto me, qui consiliis non m msum, sed, principem quidem ipsum scire, quid futurum si Odo lib. doeimo ad Lutenm : Remum non modo Romario homini, sed ne Persae quidem euiquam solarabile. Et eodem libro : Mihi non modo is ei, stramis, o iniuris παενα, μή ne dolare quidem -- ML A ni hi omne i loci ita e giantur etiam in ilium proxim L Victorio ditis quos ex optimis omnim exemplaribus eum fido. deseripuis esse oonsisti dem libro ossi, in vor rem Volueram eo. i, is res s sos io esse: eorum animos non modo lotu, ea n no 1mne quidem estis novo oo nos Idom libro primo in Catilin-'ὶ Nihil apis, nasi moliris, hut e uas,

quod est non modo audiam, sed etiam videam Mane Φι sentiam. Idem pro Sox. Roscio Arusirino: Qui trinium facinus e miseriaret, non modo si quis eme, sed ne spirare quidem si metu, ustin

Idom pro Coelio j mee genera riurum non 3 in moribus nostris, se uia iam in lib- Feri ruri

o. 6. 14 me. . . e. 23. 5. - 17. M.

175쪽

sertim eum Graeci quoquacita ora τι μὴ τι ora πως, tum interdum non soliωι non quod et stoeuit et multis praestantis oram seripiorum testimonus confirmavit reus atque o naminium tali 1 n nominis, Gulielmus udasius, in continentariis lingua Graecaru

e. s.

176쪽

eo me Age liquid leporis a venustatis, um unus- qmnquo erus tinguae non agnarus audato eorum principa facile reliqua per se subiecturus esse vado tur sed .diar tamen a ros infordum oratroni aliquid sit Reuritatis eum una aut ex altera voeul non ilitis iraia Ito -- - nullis rhil

quondam a libro XIIL pistolarum aest Attieum in ,

tibi ita tui Q quaeso epystola mea ad Pa marem a sene tibi lamiat Mala mih sιt. ι Μνιam quaequam tam enisar. Qu1s nim hae postrema verba legon non sentit insuave quiddam si a consuetudine Ciceronis aliouum Z Cum autem 1 satisve foro libro quo mo donava lumen ac splondor rempti fami ordinig Gulielmus Siriptus Cardinalis, Iogatur Mala mali sit si umquam qui I iam taminiis fieri potast ut fallari e mih plano persu de legendum esAe: ι umquam MI Tm tam mmta, et subaudiendum merva. ut signifieet, se alui unquam iam invitae inso seripsisse, quam illam

177쪽

Multa iam prid in notaveram in C. Coniselium Taedum, aequo ut Olpo um amicis compluribuneommunicaveram cogitabamque eum si daretur oe- caesio odere a multis fudi Mquo operae mea erro-xum maculis viridieaturii. Sed dum dism o disdue exspeetans olus quod a. 11m eon opseram m-

mendi stique exsequendi maturitatem seu tibi Iustus Lipamus, dolescens elegant ingenio praviditus malimque, dum Roma fuit, persamiliaris, tam a sibi crine tandum ess non putavit. Ss eum ipse mquo ex vetoribus libris, quos He nactus orat, inultae

cogitasset, ricati libros a se emendatos et illustratos publieavit. Qui eum ad me perlati assint, eosquΘunn ego et Gisbertus Oddus erusmus, quicumogo aut hos duod oeim an os Tacitum totum alio inter evolveram mmos cum eo, m tum a mosmendatus erat, consene a contendero eoepissemus, deprehendisauscita sinops meumsse utrumque nostrum in eadem vestigiis, ut, qui rem non nosses, plor que sua sus alterum ab altsro suspicaretur. Marticuneia suspicionem amo, si nih11 aliud temporem intro facile amolitur, neque caderem Lapsium sinit fides ipsius a probitas, qua illo non murus quam 1 Etito in ellit. aevisus sum adolescenti, eurus ego exseseeuti gloriae plurimum iso, tantam exsti

si A mecum his quoque m robus consensionem ac Iudi I Rimilitud mem et tam 33 pauea quaedam, in quorum nonnullis non pror&usi 1I11 eum Illo Οnvenit, subuerinda duxti non tam certandi studro,

quam propter amorem, ut ait vetus poeta b. Primum' uehatius d Rer Nat. m. .

178쪽

II meo ρliseente adulatione desererenti ut emilius, non deterrer tur, ut ipsius Libertate enim alutitur et gliscunt ingenia adulatione, qua nihil servilius est, degenerant et det rutitur. Est autem oratio emistior illa contrariorum eontentione: Iis uere enim es orascer , deteri dominui Illud pluribus nivi nun insist mos , iam pridem a rus iis emendatum erat, eodemquo modo versus Ennia a apud ciueminem ): Num tibi munimenta mei peperere Mores. Paulo utem infra enm oeum ita ego Ditiis

verso civilia tis statu niuiu Gquam prisci et intestimoris omnes, mis aequalitate, Musa principis aspectare non, ut vulgo, omnis. Et de taberio

remp. interim premant, quandritae disseriuml: pro gus integrum ess genseo, hoe sensu fore ut duo illi adoloseonus intorta, dum imperaturus si Tiberius, e . premant, quae os quoque aliqua ex aere dominos habitura sit quandoque autem, ne sisterio mortuo, quandocumque tandem id futurum sit, eandem distracturi sint cum verisimilia sim foro ut ut quo lautores h sectatores habe M per quos operam et, ut summoto altero ipsa in imperium suce ah Tnne igitur emp. in parias a lactiones distraetum iri in andoque utem ita positum est,

179쪽

opini metu edidit, quam eam coniecturam, qu ipso mihi praeeipue placebam, quam ruditissimis homilinitas saepissime ostentaeverni, quaeri u filiolam amplo a meam, legendum os sex sua in ι exari, ubi ante me omnes nullo sensu legoriunt C. Mirum id Caesari eam ipsi quoque in mentem venisso Cogitavi aut in idem mihi venisse, quod multis patribus, qui dum astulist se ibiles filias nimium diu domi habent, isqv condidionomquaerise negligunt, taciunt interdum, ut ipsa sibi maritos quaerant. Sed utut sit, quoniam do eo eiti loco multae dicendae sunt, ea proximo emis

exsequemur.

in inferos es , ubi a seploratis hominibus ορ-tiae post mortem exigantur, nemilii unquam gano dubium fuit, ita sexcubantem pro in1erorum sorit usCorberum, et Aiseruntis transvectionem, Et caussae diction om d Minois tribunal, si parissis doliis aquae haurientes puellas, et Ixionis sibi assidus immine heri fugam, et m0tuentem, a stu siti aut impendentis saxi eas denuo moriatur, aulatum, o totam doniquo illkm in lutonis domo tragoediam, qui eumque Ox vetoribus paulo cordatiores erant, in somniorum aut hilium labollar in loco semper

habuer t. Itaqua et ieero primo libro riun in ea irridere ad pictorum et με tarem po tenta me a non sero fur, quae eonvin re nihil

180쪽

eolligi possimi, ex quibus constet aenam ii Iorum quoque his de rebus fuisse sententiam. Sed hauni iussinius p umina Homerus Meta quadae. haritato signifieavit, quae mus ipse de inferis cecinis Halia esso, qualia interdum multareulis hi alis ad lacum sedentibus aut faellendi aut on- ullaendi mni gratia narrin solerent. Faci enim Ulixei moueri a matrs, ut quam primum superos repetat, quamus apud inforos vidit, mento onditate M ut habeat quod uxori uariare possiti tb λλὰ omine ταχιμα λιλαίεο ταυτα δὲ παντα ἶ- σα, μετόπισθε τεὴ εἴπησθα γυναικί ut iantum non Ustra dioere id Mur, Παρ πυρὶ πη τοιαυτα λέγειν χειμῶνος Don '. Summus autem Homericam virtutum imitator Vi gilius aliam inonem commentus est, qua idem Muro a Dinbolla indiearet . Nam cum duas, ex Homero Me quoque, Sonini portas egisset, o

nem istam, qua vera, ebuream alter , qua falsa

insomnia nituerentur: mean, poetatis illis -- Torum portentis, porta obuina egredientem facii, ut suacibus t uuibus suspicandum relinqueret, alom esse otiau illae τερατολογιαν, qualia somnia in in cis eadem illa pori a viro dixisse