Jo. Gottl. Heineccii jureconsulti quondam celeberrimi Recitationes in elementa iuris ciuilis secundum ordinem institutionum. Accedunt Io. Christ. Gottl. Heineccii ... Commentarius de vita, fatis, ac scriptis b. parentis auctior et emendatior. Christi

발행: 1824년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

CCCXCli I. CCCXCIV.

Hoc titulo de reaIibus serυitutibus agitur, quae N prediates vocantur, quia non in rebus mobilibus, sed immobilibus constituuntur. Quum vero hic semper serviat praedium praedio, alterum praedium quod inde utilitatem capit, dicitur domi-

ns, alterum quod onus aliquod seri in alterius utilitatem, serυiens. E. g. si ex aedibus meis tignum iri ait to in vicini praedium, meum praedium erit dominans, vicini praedium quod tignum meum serre tenetur, serviens. A dominante praedio semper servitus. nomen accipit. Si enim ulud est praedium rusticum, servitus vocabitur semitus praerii rustici: sin urbanum, Servitus

etiam praedii urbani adpellabitur. Ergo praecipue

quaeritur, quae praedia urbana, quae rustica dicantur Φ Cl. est enbergius putat omnia aedificia esse praedia urbana, omnes iundos praedia rustica, idque

probat ex L. as'. ' de V. S. Sed in ea ipsa lege

dicitur, hortos modo rustica praedia esse, modo Albana, & tamen horti non sunt aedificia, sed sun-cli. Celeb. Modi. ex L. 5. U. de serυit. praedia rustica putat in solo consistere, urbana in superfidie. Sed nec id adeo expeditum est. Lex enim illa non loquitur de praediis, sed de servitutibus, nec dicit rusticas in solo, urbanas in superficie consistere, sed tantum docet, alias servitutes in solo, alias in superficie sitas esse. Rectissime erio praedia rustica & ut bana denominantur ab usu.

iserte in L. I98. V. de V. S. legimus praedia

tarbana nou Deus facit, sed materia. Ergo si proedium destinatum est usibus ceconomicis, rei pecuariae, agriculturae, rusticum censetur sive in urbe, sive riui situm sit: si autem praedium destinatum habitationi voluptativae, erit urba m sive ruri situm sit, sive in urbe. Et hinc e . g. aedificium, in quo habitamus, est urbanum quamvis ruri exstructum: contra aedificium, in quo fructus recondimus, veluti horreum , rusticum censebi tur, tametsi in media urbe situm sit. Ita & horatus voluptatis caussa cultus est praedium inha- P a num

342쪽

num: ubi olera, herbae & fruges, tantum succrescunt, hortus erit Praedium rusticum. L. 198. f. de V. S. g. CCCXCV. - e Iam ergo his praemissis facile intelligentur axiomata: Primum ita se habet: omasis semirus est in re alisna. Quoties enim re mea utor, toties id non facio jure servitutis, sed jure dominii, per ea quae diximus ad s. Secundum axiomaro Ila serυitus in faciendo , sed in patiendo υeInon faciendo consistit. Nam alias dominus in re sua potest sacere quod lubet, neque tenetur cuiquam aliquod jus in re sua concedere. Si ergo cogitur aliquid non facere, vel pati in re sua, toties res ejus servit. Quoties teneatur aliquid pati, toties servitus .rmativa, e. g.. servitus iligni immittendi, luminum, oneris &c.: si vero aliquid cogitur- non facere, servi tu, erit negativa, e. g. ne luminibus osticiatur, ne altius tollat &c. Iler

Sunt enim jus: jus dividi nequit. Ita nemini comcedi potest dimidium jus viae, itineris, &c. Quar-

Ium axioma: Serυittitis eatissa debet esse perpetuμ. Batio est, quia servitutes in eum finem conceSsae sunt, ut vicinus iis uti possit quotiescumque libet. Atqui si caussa non est perpetua, vicinus ea pro . lubitu uti nequit. Ergo non erit ServituS. Hinc e. g. concedere alicui possum aquae haustum ex putata vel sente, quia ibi perpetua.& perennis Aqua est: non autem ex cisterna, ubi exarescere& deficere solet aqua, si aliquamdiu pluvia non ceciderit. Elegans exemplum est in L. 28. J..deserυ. praed. tirb. ubi quaeritur, si vicino concedam , ut apertum habeat foramen in imo pariete pavimenti proluendi caussa , an haec sit servitus λ &respondetur, non esse servitutem, nisi eo aliquid pluviae aquae perveniat, quia alias caussa non Sit

perpetua.

ι - . f. CCCXCyI. Hinc facile possumus, intellisere, quo pacto Ser- . itus constituatur Resp. Distinguendum est in-

343쪽

De Sore iuribtis Praediorum. 5 iter jus ad rem, & ius in re. Jus ad rem ad Iuirere possum I) per pactum vel stipulationem, si quis

mihi promittat se mihi servitutem in re sua concessurum. I Per ultimam voluntatem, si quis testamento vel codicillis mihi leget ius aquae haustus, luminum, viae, &c. 5) Per praescriptionem, si decem annis inter praesentes, viginti inter absentes jure aliquo in re aliena usus sim. Sed primo casu non nisi ius ad rem habeo. Persona promittentis vel heredis mihi obstricta est, non ipsa res; hinc& meram actionem personalem habeo, nonare alem. Si autem quaeram, quo pacto adquiram jus in re ρ Respondemus, per subsequentem quasi traditionem. Dico, quasi traditionem, quia enim Servitus est jus, adeoque res incorporalis, hinc proprie tradi nequit, sed quasitradi. Illa quasi traditio autem fit per usum unius, & alterius patientiam. E. g. si naihi concessus est aquae haustus in iundo vicini , & ego tibi aquam haurio vicinus autem id fieri patitur: tunc servitus qua si tradita mihi intelligitur. Et ex eo tempore habeo jus in re , adeoque actionem realem ad ver Susque iracumque Possessorem. Exceptio tamen est in servitute per ultimam voluntatem constituta. Hoc enim casu ius in re adquiro etiam sine traditione, simul ac testator obiit, g. 529 . Et hinc

servitus legata nu riuo testatore statim peti potest

actione reali, g. 8ο. f. de legat. L. 64. f. de furet.

. g. CCCXCVl I.

Nec minus jam clarum e&t, quis teneatur ad refectionem, si servitutem in re aliena habeant.

E. g. habeo jus aquaeductus per landum vicini; canales jam rupti sunt & reficiendi; an ergo illa resectio meis, an vicini sumptibus fieri debet lBesp. Dominans semper tenetur ad releelionem, L. i5. g. f. Eo semit. Ratio ex axiomate nostro 2. g. 595. fluit. Servitus enim non potest in laciendo consistere, sed vel in non faciendo, vel in patiendo. Atqui sisseruiens reficeret, aliquit faceret, ergo non serviret. Ergo reficere Ienetur dominans.

P 5 g. CCCXCVIII.

344쪽

54 2 Lia r II. Tit. III. g. CCCXCVIII.

Denique ex tertio axiomate , quod servitus sit individiaa, facile solvitur guaestio, an pro parte constitui possit servitus λ Negatur, quia rus tamquam res incorporalis non potest admittere divisionem. Quis, quaeso, alicui constitueret dimidium ius pignoris, servitutis viae, itineris, aqua haustus λ Sane ne intelligi quidem potest quid hoc sit. Aliud est si quaeramus, an usus servitutis divisionem admittat λ Id enim adfirmandum. Nam potest.usus dividi i ratione modi, e. g. concedo tibi viam, sed ita ut nonnisi uno equo nec

plaustro onusto ibi vehi possis, L. έ. g. st.

Serv. 2 Ratione temporum , e. g. concedo tibi jus pascendi, sed nonnisi horis antemeridianis, vel tantum alternis diebus. α 5. g. r. f. h. t.

g. CCCXCIX. CCCC. CCCCI.

Sufficiant haec dicta de servitutibus generatim :iam de singulis in specie. Quemadmodum vero eas divisimus in servitutes praediorum urbanorum& rusticorum, ita prius de urbanorum praediorum semittitibus dispiciemus. Tales Sunt: . .

I. Servitias onerisferende , quando columna vicini vel paries meum aedifici uiri sustinere itur.

E. g. m schemate hoc Fig. Ic Tab. II. si paries A si e Titii, & aedificium B sit meum, Titii praedium mihi praestat servitutem oneris serendi. Praecipua hic quaestio est, quis reficere teneatur columnam vel parietem servientem λ Vulgo enim doctores respondent, resectionis onus incumbere servienti ob L. 6. f. u. ff. xi sem. virus. quumque id repugnet iis g. 597. inde servitutem fianc vocare solent a maiam, i. e. irregularem. Sed id quidem ex hac lege 6. non liquet. Vec enim ibi quaeritur, an ordinarie dominus parietis teneatur

ad resectionem , sed an ex pacto teneatur λ si promiserit se resecturum. Negabat id Gallus Aquilius, quia huiusmodi pactum repugnat servitutum naturae. Alii pa luim hoc valere adfirmabant, quia donii nus parietis sibi tu putare debet quod promiserit , & praeterea ipsi semper salvum. sit jus

de Diuitiam by

345쪽

De Servituti M. Praediarum. 5 3

derelinquendi parietem, si nollet illam reficere. Et id quidem est verissimum. Sed quis , quaeso, inde colligeret, servientis praedii domino ordinarie incumbere onus resectionis, etiamsi id se suscepturum non promiserit λ Mirandum esso est, viros etiam doctissimos veluti ex compadio Gracerrorem admittere.

g. CCCCII.

II. Serυitus tiani immittenda est altera ex urbanis. Ea est jus, quo vicinus pati cogitur, ut meum tignum suo parieti immissum in eo requiescat. Per tignum autem non modo trabs in jure nostro intelligitur, sed omnis materia, qua aedificia constant, veluti lapides , serrum &e. L. igno junct. L. 62. ff. de V. S. Hinc facile patet quomodo haec servitus ab antecedente di erat. Nam in illa totum aedificium meum i in vicini pariete vel columna requiescebat: in hac tignum tantum unum vel alterum in eum immittitur.

q. CCCCIII.

III. Semitus projieiendi est ius, quo vicinus pati cogitur, ut partem aedium mearum ita provehere possim super ipsius aream, ut nusquam in ea requiescat, sad tantum illi immineat. Partes hujusmodi .projectae in jure nostro vocantur moe . niana, vel suggrundia, L. 24 a. q. I. F. de V. S.

Exemplum habe in schemate Fig. 25. Tab. II. ), ubi A est area Titii vicini, B est Edificium meum,

C sun I moeniana, s. s grundia areae Titii imminentia, nec requiescentia tamen in ea. IV. Serυiitis protegendi est jus protectum habendi supra vicini aream. Vocamus autem protectum, tectum ad avertendas pluviarum & imbrium injurias , quae parieti nocere possunt, comparatum , Germanis eia Mottardaeib. In subjecto schemate

Fig. 26. Tab. I l. A est area vicini, b meum ae dificium, C est proreelum.

346쪽

V. Servitus stiIIDidii redip;endi est ius, quo vici num praedium tenetur recipere stillicidium nostrum Vl. Semitus stulteidii non quando statuta permittunt, ut stillic idbum in vicini sun dum cadat, sed ego tamen vicinum prohibere possum, quo minus id faciat, e. g. Fig. 27. Tab. II. A est area vicini, B tedium , unde sti licidium meum cadit. Si vicinus id pati te tur, habeo ego servitutem stillicidii recipiendi. Contra: Si per statutum mihi liceret , ut stillicidium meum IJ in vicini aream A immittere possim, is tanaen me prohibere posset; foret haec. servitus non recipiendi stillicidii. Ergo & facile intelligi.

mus, quae Sit Servitus . .

VIII. non recipiendi. .

Stillicidium enim & flumen differunt, uti ininus& majus. Stillicidium est aqua ex tecto stillatim Vel gvitatim cadens: sumen est aqua ex tecto cadens in canales collecta. Ita stillicidio aqua ca-sitat , in flumine cum impetu ruit.

IX. Servitus aIlius non tollendi est ius, quo vicinus in commodum aedium mearum suas altius tollere prohibetur. Hujus praecipue usus, est, Si habeam Fig. 28. Tab. II. fenestras A in superiore contignatione D apertas, eaque Obscurarentur, si vicinus altius aedificaret aedes suas C. X. omnium difficillima contra est Servitus altius tollendi. Nam quousque velim aedes meas Iollere, est res quae pertinet ad libertatem meam naturalem. Si vero ex libertate naturali mihi licet aedes rouere, quousque velim: consequens eSt, quod mihi non opus sit servitutem a vicino im-

serrare. Hinc Pagenstecherus putat, si mihi iussit in vicini Fig. 29. Tab. II. domo A altius tol-

347쪽

De Serυitutibus Praedίιrum. 545lendi, adeoque A sit domus vicini, B domus nae C contignatio vicini aedibus imposita , ea mestunc fore servitutem altius tollendi. Sed procul dubio

ea in re errat vir clarissimus. Nam si erῖo contignationem imponere possum aedibus vicini: tunc non est servitus altius tollendi, Sed servitus oneris, de qua supra egimus. Ergo verosimilis videtur eorum sententia qui fingunt,statutum civitatis esse conditum , ne quis invito vicino altius aedificare possit, quam ad certum modum. Si ergo tunc vicinus a vicino istam facultatem ultra modum legitimum aedificandet obtinet, tunc habet servitutem altius tollendi. Et sane hujusmodi statuta olim & Romae & Constantinopoli suisse, docuimus in Ant. Rom. c. II. T. III. g. 7.

f. CCCCVI.

XI. Sequitur semittis Iuminum; nec non XII. Semitus ne taminibtis ossiciatur. Hae duae servitutes recte ut intelligantur, duo notanda sunt: neminem posse senestras aperire nisi in suo pariete , 2 posse quidem unumquemque senestras in suo pariete facere, quot velit, sed &vicino tunc licere eas aedificando obstruere, L. 8. 3. 5. F. si serυ. υind. L. MIt. f. tili. de Servit. Si ergo vicinus a vicino hoc impetrat, ut possit in eius pariete senestras habere , ea est Servitus luminum: sin in meo pariete habeam senestras, quae in vicini aream apertae sint, isque mihi promisit , se eas non obstructurum esse aedificando suocatur servitus ne luminibus ossiciatur.

f. CCCCVl I.

Ab his disserunt servitutes XIII. prospectus , &MV. Ne progesiui ossicia r. Servitus prospelius est, quando mihi licet vel in vicini aream, vel per illam in locum amoenum remotiorem prospicere. Si vero mihi non modo id licet, verum etiam vicinus mihi fidem dedit, se huic prospectui meo non P 5 offe-

348쪽

offecturum, dicitur haec servitus ne prospectui ouficiatur. Inter luminuin ergo & prospectus servitutem permultuim interest. Nam I, in servitute luminum senestrae possunt esse clausae: in prospectu apertae esse debent. 2λ In servitute luminum requiritur contiguitas p aediorum, servitus prospectus constitui etiam potest a vicino remoliore. 5 Servitutem luminum arbores e regione senestrarum plantatae non impediunt, at impediunt prospectus servitutem. Vid. L. I 2. ff. de serυ.

g. CCCCVIII. CCCCX.

Hactenus de servitutibus praediorum urbanorum. Sequuntur servitutes praediorum rasti eorum , quarum tres praecipuae sunt, I iter, et) actus, o via. Omnes in eo consistunt, quod per alienum landum possim viam capere, sed disterunt usuetamen 1 Si iter habeo, possum ire, ambulate, sed non iumentum agere vel vehiculum. L. I. sν. de serv. praed. rust. Si actum habeo, possum ire, ambulare, jumentum agere vel vehiculum , non autem plaustrum ducere. Silviam, possum ibi vehere, i. e. plaustrum ducere. olim obscurae visae sunt definitiones actus & .viar. Inter has enim servitutes nihil superesse discriminis . existimarunt , si &iactum & viam habenti liceret vehi vel vehiculum agere. Sed primus adcurate v. a. Cornei. v an Bynkersh. Obr. IV. 7., in definitione actus, per vehiculum intelligi vehiculum , quod manu agitur, velestrusat iter in definitione

autem viae, vehere esse idem ac plauStrum onu,

stum ducere. Deinde disserunt hae servitutes 23 quantitate spatii. Qui viam habet, ei indulgendum est spatium VIII. pedum in porrectum, XVI. in anfractum, & tanta altitudo, ut hasta erecta ferri, i. e. plaustrum onustum sine impedimento duci possit; unde Si arbores ibi sint, quarum rami vecturae impedimento sint, dominantis praedii Possessor eos coercere & amputare potest ad ju-atam altitudinem. L. I. g. b. n. eod. Hoc .pa

Ilum

349쪽

De Se ituribua1Praediorum. MItium erat viae. Actus latitudo erat quatuor pedum , idque discimus ex.Varr. de L. L. I. 4. Itineris qualua aut plitudo fuerit , hodie non constat , vero- simile tamen est illud duorum vel trium pedum fuisse. Denique 5 & mutua relatione differunt haeservitutes. Qui viam habet, is & actum habet &iter: qui actum habet, is & iter habet, sed non .viam: qui iter habet, nec actum nec viam haber. alatio est in L. 2 i. f. de R. I. Non debet euiptas licet, quod minMs est, nan Iicere.

g. CCCCXI. CCCCXII.

Reliquat servitutes rusticorum praediorum ex ipsis vocabulis intelliguntur. Sic servitus haustus est, quando nobis ius competit aquam ex vicino sonte vel puteo hauriendi. 5 Servitus aquaedtificis , quando nobis ius est aquam ex alterius sundo, vel per alterius landum ducendi. 6 Servitus ad aquam adpulsas, quando nobis ius est pecora nostra adpellendi ad alterius aquam. τὶ Sexυitus pascendi, quando jus nobis est pecora nostra in alterius agro vel prato pascendi. Ergo non est ius pascendi,' sed jtis compas i Roppeliseide si duo vel plures

ita Conveniunt, ut omnes simul pecora in suis commuinibus campis pascere possint. Jus pascendi enim est Servitus, & hinc irrevocabile: ius compascui contra precarium & revocabile. 8 Itis evicis eo-ς uendae, quando ex vicini agro lapides coquendae calcis aptos eximere possum. 9 Ius arenae fodiem dae, si mihi ex ejus lando arenam sodere licet. io)Jus cretae eximendae, si cretani effodere ex alienos undo possum. Quin infinitus sere esse potest ser. vitulum rusticorum praediorum numerus, pro diversa indole rei rusticae, & pro necessitate & indigentia cujusvis patrisfamilia . Id adhuc observandum, in servitutibus rusticorum praediorum adcurate considerandas esse pactiones, quibus consti- ruuntur. Nam si e. g. aquae haustum concedo vicini praedio, est servitus praediatis: sin eundem permitio personae vicini, erit servitus personalis. Priori ca-

350쪽

548 Liber II. Ti. Imsu hoc jus perpetuo inhaerebit praedior posteriore

exspirabit cum persona aeque ac uSufructus, usus, habitatio. Et id observari videmus in L. ultim de atim. Iegat.

g. CCCCXIII.

Superest, ut videamus, quomodo servitutes finiam tur Equidem in se sunt ius non momentaneum , Sed perpetuum, uti omnia jura in re, g. 555..Sed

per accidens tamen contingere potest, ut finem accipi inr Idque fit I) consolidatione. Est autem . consolidatio, quando idem est utriusque praedii, servientis & dominantis, dominus. Tunc sane finitur servitus ob principium , quod β. 592. supra explicavimus, quod res suo domino servire non possit. Extinguitur deinde a tremissione. Quum enim servitus constituatur in praedii dominantis utilitatem g. 592. , & unusquisque iuri in favorem sui introducto renuntiare possit, conSequens eSI, ut & dominantis praedii possessor recte renuntiet iuri ex pactione quaesito, eoque faelo cesset servitus. S) Non usu IO. annorum inter Praesentes, IO. inter absentes. Id enim in universum de omnibus observandum est juribus, quod praescriptione ID. annorum & adquiri & amitti possunt. Sed & hie aliquid singulare habent servitutes urbanorum praediorum. In. illis enim non sufficit solus non usus, sed alter debet etiam usucepisse libertatem. Hinc

si habeam ius tigni immittendi in vicini parietem,& aedes meae incendio perierint, non sufficit ad amittendam servitutem , me decem annis tignum non immisisse, sed vicinum etiam oportet obstruxisse soramina. Si tunc ego per decem annos ad quievi, servitutem amisisse intelligor. L. 6. 3. . de se . urb. ρ med. 4) Exstinguitur etiam servi tua interatu praedii serυientis. Quia enim est jus in re g. 59I., consequens est, ut re extincta etiam jus, quod in illa re sundatum est, exspiret. Attamen restituto praedio in eam sormam , in qua antea suit, etiam servitus reviviscit, nisi interea praescriptio

SEARCH

MENU NAVIGATION