Appendix vindiciarum antiLibavianarum. Censura duplex 1. Epigrammatis in vindicias lucifugae blattae. 2. Exercitationis gymnasticae, de significatione termini propter. Exposita literis ad doctum quendam virum, rem ipsam, non personas, spectantem exig

발행: 1616년

분량: 115페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

enim, quod accidentis seu praedicati est,non semper tribui potest subjecto: ita nec, quod subjecti est, praedicato.

Nempe idem, ad varias causas relatu, peccatum est & non est. V. G. Imminem occidere.Quod si privatus faciat; Peccat: no item,si Magistratus.Quanto minus Deus, etiam jubendo occidereὸ nedum non- impediendo, aut creando hominem talem,qui peccare

possit. Neque enim potuisset homo: nisi talem Deus condidisset i aut legem contra arborem tulisset. Atque haec satis sunt d diluendas nugas A guP. Confessonis Meneteri, in margine objectae; ut & ad sequentia. Cur enim

Dei praescientia, determinata praestenim, non ferret nece atem essato, aeque ac rebus P cessitate dico eventus , non coactionis. Praescivit Christus proditorem suum Judam. Quia tamen praescivit, non ideo Judas coactus Christum prodidit; etsi necesserio. Utrinque facie dependet necessitas essati,& a praescientia, Sare. Praedictio nam

92쪽

DE TERMINO PROPTER. 91que proditionis ideo necessaria est Scfallere non potest: quia & Deus prae,idit ; & res secundum praevisionem futura erat.Verum quidem est, malos

rum necessitatempendere, non ex extera

nci edinternάrerum Uectione: ut, qu ialiae necessario futucae sunt, inde effatorum oriatur necessitas. At inde tamen non escitur,quin verum quoque sit in contrariti; pendere etiam rerum necessitatem ex praedictionum necessitate.Hinc enim sexcenta illa: Hoc aus istem totum factum en, ut impleretur do ,, Oium per Prophetam, eis: Matth. I.V.22. U& 23.IJ,23. & q.V.1 . Vide etia Matth.

xium fatis suis, quae ipse ediditξ post

ea non amplius libere h.e.aliter quam effatus e Dregere creaturam'riat autem coactio nulla introducitur, hac libertate sublata: hac, inqua. manet namque adhuc alia voluntaria, opposita coactioni) ita neque contingentia Uries bus humana evidentissima ιollitur. VO-

93쪽

yr CEN s. EXERCIT. lentes enim, &in utramque partem, facere non cessant homines, quaecuraque faciunt : etsi, Dei respectu, aliter facere non possint.V. G. Judas Volei S, non invitus, prodidit Christum: necessario tamen , propter praedictionem, quam oportuit impleri, juxta modo-dicta.Praedictionis autem causa,est praescietia & praeordinatio Dei: Adt.q.V.27,28.quemadmodum imple-ον tionis,Deus ipse. Hic enim et i, qui, quae: praedixi er Prophetin sc implet, V.18. ut praediXit.

Quare falsum est, quod notat iste:

I. Nec itatem enuntiationum, ex per spemά io immutabili dissitorum arguamentorum assectione, ct non ex alicuum scire vel nescire, exsissere. Si enim, uti res sunt, ita enuntiationes; & verum e Bid,quodenutiaturi res eni& res omnes pendet a Deo,ut causa omnium;praedicunturque non nisi secundum prae

scientiam , praeordinationemque illius : sequitur, earu necessitatem pendere quoque a praescientia. An provis dentia

94쪽

DA TERMINO PROPTER. 93Hntia Dei,qua sunt & regiitur omnia, est sine scientiaὸ Si ergo rerum necessitas pendet a providelia; quae,ut ipse objicit,non eis tantum praecognitio; sidor vis quaedam es energia, seu aritas ct

principium, omnia potenter sic promosven uti ni decreta ab aeterno ) & cnutiationum a rerum necessitate: sequitur, quod enuntiationum quoque necessitas pendeat a providentia. Quod autem resondem Hscernere oportere mdamenta providentiae: quid ad remὸ Et quae sunt fundamenta illaὸ Protidensita, inquit primo, vel circa ea est, quae Dein probat c ef est; ut bona, ct mala pinnae quasi vero no Omnia,quae fiunt, essent aliquo modo bona i ideoque probaret illa Deus, eoque modo efficereti Quod-si enim non probasset, V. G. Christum pati ab hostibus iniquissime: impedivisset utiq;,cum posset; neque ita implevisset. Act.3.V.18.

vel permittit quidem fieri, ct tolerat,dis riguo sed non probat, nec e cit , vid. qua mala sunt. Da enim ct autores pro

reis

95쪽

ς C Ns. EXERCIT . reis habet, o punit; nisi agant pristens ii m. Qua vero fiant bona, ut poenae, probat & cssicit, non minus, accum mittit Filium suti, & implet in eo praedicta hostium scelera. Item, inquit secundo, quaedam Deus absistestatuit, quae mutari nolente non possint Quid hoc dictum estὸ An Deus quaedam statilit absolute, quae mutari non possunt, quia non vultὸ Sed hoc falsum est,quod quaeda tantum. Quaecunque enim statuit Deus,sive conditionaliter, sive absolute, mutari non possunt: quia statuere est velle. Velle autem Dei ad utraque se extendit :&ad ea,quae non mutantur; & ad ea, aemulantur. Ut enim, quae n2n mutantur, Voluntate Dei non mutantur : ita

& que mutantur.Proinde falsum quoiaque es quo d additur: Guaedam condi

rionaliter statuit Deus; circa quae eriam ' eis aliqua libertas voluntatu, ad 'ontraneum Dei cultum,o c. si de evo neu fortuito intelligatur; ut quidem Videtur.

Nam di illa Deus ita statuit , uti fiunt. Con

96쪽

DE TERMINO PROPTER. 9s Conditionaliter Deus statuit, salvare homines damnare , vid. si credant, aut non-credant.Inde tamen non efficitur si,qui credunt aut non-credunt, sponte'libe q; credunt aut non-credunt, ideo falsum esse,id Dei ratione fieri necessario. Expresse enim legimus,Aet.Ι3.V. 8. CredideruAquotquot is erant praeordinati ad vitam aeternam. DAn, qui praeordinati erant ad vitam aeternam,poterant non-credere ξ etsi, dum credunt, sponte libereque, h.C. scicntes-volentes,& nora coacti, credunt. Eadem est ratio non-credentium.JOh.12.V.37. Tot Christo bo Diaciente coram ei non credebant in eum: is ni mo Vinae Prophetae impleretur, O c. v .38. Hoccine est eventus fortuiti aut contingentis Θ Quare etiam additur intCxtu: Propter hoc non poterant credere; ,, ia iterum dixit Erilari &c. v. . Qui is ramen non crediderunt, volentes 'coon coacti, non crediderunt: quantonicis , Dei ratione, necessario. An-

navit

97쪽

s6 CEN s. EX ERCIT. navit Dei necessario fiunt; neque secus possunt, quam praevidit & ordinavitΘOmnia vero Deum habere praesen- , tia; &scivisse , antequam inciperent esse; cursum rerum praeordinarue: fa-NUM. tetur in nu putat recteisium,qui neget,ea quae non probas Deus, verbo scilicet revelato ; sed prohibet in nobis attamen permittit,ae mulat,

praeordinationi o providentiae divin e ab aeterno.Quomodo ergo negat, h nc raσtionem rebus asserre necessitatem Z Imo

non negat simpliciter ;Ued tantum perfle, & intrinsecam: de qua quaestio non est; sed de extrinseca: quae pendet a Dei praeordinatione & voluntate, non praecepta nobis in verbo; sed prohibita in multis. Haec vaduntas, hoc con, suum aeternum, quod nos scrutari minis me flossumus, quia non est revelatum,

98쪽

a Coria.v.IL O . hominum inoboediensita impediri non potest. Sapientia enim potentia Deipraesto eis, ut fiat, etiam sine oratione nostra. Praecepta autem& injuncta nobis in verbo voluntas, sepe non sit , propter imi olentiam nostram.haec non fit,nisi orax o impetremus faciendi facultatem. Hinc scite Augustinus: Da Domine, quod us rabes, ube, quod vis. Differt autem Dhaec provisarum rerum necessitas, a violenta coactione. Neque enim illat Lit tibertatem voluntatis humanae, se nem contingentiam ; ut violenta actio multo minus facit Deum impulssorem, O violentum ad mala raptorem.

Quoniam, ubi vis est & coactio, ibi illa dicitur ratione voluntatis & noluntatis permanentis. Petrus quidem abnegavit Christum necessario, propter praedictionem Christi: Matth. 'as vers.3q. Coelum enim & terra po- tius praeteribunt, quam verba Christi. Matth. a . V. 3S. non coactus tamen

99쪽

ς8 CENS.volens. Matth. 26.V o.&c. forte perticuli depellendi causa. Atque haec de Exercitio non scho-raef. lastico. Sequitur scholasicum, a Thesi . ideo sic dictum, quoniam tandem exponit, quid de termino PROPTER sentiant Scholae. Hoccine non est sapere ultra i ,quo scriptum incontra quam ipse prohibuerat Thesi a. ex ICOr. q. v. 5. Ecquid tamen Schoi An nullae sunt Theologicaeὸ An praegressa non desumta sunt ex Scholis theologicis . Siholae aut in huic sunt , Aristotelex ex cujus lib. I. Posor. Anat capta O a. Ocafferis Dentiam demonstrativaru qua, si aliquae scientiae essent non-demonstrativae l) το λοπι. Praecipuus, inquit, e m termini Propter usin ininseriem ius demonsolitis e ubi proprietatem, quae en τι ὸm, quasi commune quo-

que non sit inisse subuecto, demons Iramin per λοπι ; σ quaestionem faciamin, Propter quid hoc ineis huis' si Rossibile homini, Lairabile cani, ninnibiis

equo, si usus hic non est alius in de

100쪽

nt TURMINO PROPTER. 99 Homonstrationibus scientificis , quam extra illas. Quo namque modo in illis, τὸ Propter, non sua natura,sed ex subjecta materia,quaerit&dat causam

primam,immota cient cam agawuoque communem alibi. S ua enim natura, quoties causam significat, non si gnificat autem semper; sed quandoque etiam J uxta nil nisi causam signi-

ficat; & aeque omnem : non primum formam ; deinde nem, compsexum for/mam, ut ait Thesi s. Neque enim in si demonstratione ita est. Et rationes, quibus probare conatur , Ou as efflscientes ct materiales minus ese sciensti cas, merae sunt ineptiae. Nam quod ait primo , Materiam genericam vim habere, ad susceptivum e se multorum; id verum est tantum formae respectu, sine quo ipsa forma esse potest. h. e. materia tam arctam habet relationem ad ea , quae ut proprietates ex ea fluunt;quam forma ad ea,quae eli ipsa. Efficientis eadem est ratio. QuomΟ-do ergo, secundo, e ciens eis remos

SEARCH

MENU NAVIGATION