장음표시 사용
21쪽
coporum consensu, Encyclicis praestito , une Generalium Conciliorum adunatione decernebatur, quid esset in rebus dubiis consectandum λ An non sexcentae haereses, ante Synodum Nicaenam exortae, sola sine Synodis Pastorum consensione obrutae sunt , & compressae λ Ebionem , Cerinthum, Μenandrum,
Nicolaum, & ceteros subinde gregales quod Iudicium proscripsit, nisi sola Apostolicae fidei in Ecclesiis conscientia λ Vix Basilidis, & Saturnini impiae machinationes adversus Evangelicam veritatem,&Ecclesiae dogmata emerserunt, quum eodem tempore plurimi Ecclesiastici Viri parrocinium veritatis susciperent , ct pro Eccle stica, Apostolicaque doctrina aesertisti. me decertarent ; nonnulli etiam absertiones suas ,scriptis pro- aetas , tanquam remedia, ad cavendas supradictas haereses 3Is comparata, Posteris reliquerunt. Inquit Eusebius H. E. lib.
4. cap. 7. Et hoc potissimum medio, pergit idem, Catholica Ecclesia, quae sola vera est, semperque sui sim,
iis, o constans, novis quotidie incrementis augebatur; gravitate , sinceritate, ac libertate, modestia denique, ct sanctitate visae eriusdam, Philosophiaeque divinae omnium ocu
los non Graecorum modo , verum etiam Barbarorum perfrin
gens . Quod autem laudatissimus ille Historrae Eccle. siasticae Parens lib. I. cap. I 6. memorat de Montanistarum damnatione, Quae Episcoporum consen
tientium Epistolis, & disputationibus peracta est ,
magnam argumento, in quo versamur, lucem foeneratur . Et adversus Cars narum quidem haeresim, propugnator veritatis Deus tum Apollinarem Hierapolitanum tum alios cum illo quamplures, doctrina, ct eloquentia praeflantes, tanquam validum , atque invictum telum
excitatu . Haec ille de Apollinaris laboribus ut ce
22쪽
terorum Episcoporum animos ad haeresim improbandam accenderet. Iam verb de Montani fraudibus, & conatibus, queis primum Phryges , tunia Ecclesiam universam , ad quam sibi aditum omnem senserat praecludi Encyclicis Apollinaris scriptis ,
dehonestare, ac lacessere molitus est. Hi perpauci erant Psenes , Hi modi fraude decepti. Universam vero, quae per Orbem rerrarum sparsa est , Ecclesiam idem ille arroganqtissimus Spiritus maledictis appetere eos docebat, eo Mod nec honorem, nec aditum ullum ad ipsam Pseudo-propheticus Θ, ritus reperiret. Nam quum V eles, qui in Asia erant ,
saepius, ct in plurimis Asiae locis eius rei causa convenisbent, novamque illam doctrinam examinassent , ct m M-nam, atque impiam judicasent , damnata Haeres , isti ab Ecclesia, ct Fidelium communione ejecti sunt. Apollinaris Hierapolitanus Episcopus, & Metropolita Ser, pionem Antiochenum Patriarcham, cui erat subjectus,' hauddubie illius haeresis commonefecit. Nam id erat in more positum, ut Episcopi, & Μetrinpolitae quaelibet recens exorta dogmata Hierarchae suo patefacerent, & illius opera ceteris Primatibus,& per orbem Episcopis ; quatenus siqua adversus novitates Encyclica conscriberetur, ea abs unanimi omnium subscriptione, & lasagio robur, ac magisterium sumeret: quod suo loco prolixius, & accuratius disputabitur . Hinc Serapion in Encyclica , cujus fragmentum Eusebii solertia adhuc legimus , ibid. cap. I9. in hunc modum scripsit . Atque ut
maris , qualiter universa, quae in terris est, Fraternitas , operationem illam simulatae factionis , quae nova Prophetia nominatur, aversaris , atque abominata es , Beatissmi Patris Cla ii Apollinaris , qui Hierapolitanae Urbis in Asa
Episcopus fuit, Literas ad vos ms. Consensum , subinde
23쪽
kii P R Ο Ο Ε Μ I U M praestitum Encyclicae Serapionis, memorat Historicus, dum subscriptiones distincte aliquas recitat ,
ceteras generatim ita perstringit. Sed oe aliorum complurium Episcoporum , idem ciam illis sentientium ,subscriptiones propriis ipsorum manibus appositae, in illa , quam dixi , π,
stola Diuntur. Tanta deinde side , & obsequio a singulis Ecclesiarum ordinibus decretum illud Encycli- cum susceptum est , ut unius, ejusdemque Vi , &pondere Fideles communionem haereticorum illorum aufugerent. Iccirco Beatissimus ille Apollinaris in superioribus scripserat, ibid. cap. I 6. in fine
uamobrem quotiescumque Ecclesiae Viri, ad Maudirium pro vera fide subeundum vociati, una cum quibusdam de Pho- sum haeres, qui Marores dicuntur, casu quodam coierint, semper ab illis dissentiunt, ct communionem eorum solicite visames, gloriosum Mart)rii exitum consequuntur quippe qui Montani, se Muliercularum Spiritui asensum commodare , nefas ducant. Praeclarissima haec 1 unt prisci moris vestigia, haec Magisterii Ecclesiastici in Pastori-l bus, ubique diffusis, non ambigua, nec marte nostrol meditata mecimina, ex quibus, quintum praesidii in consensione Ecclesiarum , & Episcoporum positum sit, ad rectam fidem constituendam, atque ad omnem comprimendam haeresim, abunde perspici potest. Nemo unus ignorat , emersisse tunc multo plures , & nihilo dissiciliores de Religione contentiones, atque infensissima exarsisse animorum, sententiarumque dissidia: Et tamen quotusquisque este Scriptoribus illorum temporum , qui memoret, Episcoporum Concilia ea de caussa celebrata fuisse, si quaedam particularia demas, quae, senescente II Seculo, & deinceps a Metropolitis celebrata sunt, ut iis, quae per Encyclicas decernebantur, quumo
24쪽
examini subjecissent, suffragio deinde, & subscrip.
tione consentirent λ Erat nimirum instar Synodorum ipsa Praesulum constabilita inter se se Formatis, Com. municatoriis, & Pacificis, dogmatum communicatio, fidei unitas , & recta Divinarum Traditionum intelligentia. Fidelibus quoque instar Generalis Concilii erat quidsuid nollent ab Episcopis, & Doctorum Collegiis in unaquaque controversia discussum,& unanimi omnium consensione definitum. In ea enim sententia versabantur, id rectissime cogitabant, Ecclesiae dispersae, perinde atque in Synodis adunatae , desponsatam esse, oppigneratamque a Christo
veritatem: Non errasse eam ante Synodos, nec eorum , quae pridem universim decreverat , palinodiam in Synodis canere; easque licet hostili quadam vi praepediri contingeret , nullo errorum Impetu columnam veritatis concuti posse: sed eandem semper & ante Synodos, & sne Synodis Ecclesiam, in unum quidpiam coeuntem sub Christo Capite, Divini Spiritus oraculum in medio habituram.
VI. Hinc Veteres Tractatores , & Patres dogmatum afferendorum rationem fere universam deduxe. re , qua NoVatores, quotquot essent, ad doctrinam, judiciumque Ecclesarum provocare consueverunt.
Id quod imprimis discere est ab Irenaeo, qui ipso
sere initio operis, quod adversus Haereses eXaravit, sacram hanc velut anchoram Fidei arripit, & Valentino opponit. Ecclesia enim, inquit lib. I. cap. a. , per universum Orbem usque ad Pes terrae seminata , ct ab Apostolis, o a Discipulis eorum accepit eam fidem M. Symbolum hic recenset, & subinde prosequitur cap. 3.
25쪽
Mundum disseminata, diligenter custodit, quas unam domum inbabitans , oe smiliter credit iis , videlicet quas
unam animam habens, ct unum cor , ct consonanter haec praedicat, o docet ' tradit, posidens os .
Ubi in ea, quae ubique est, Ecclesia quod Passuum est, ab A rivo secernit, & ut fidei, ita doctrinae Μagisterium commendat. Quae vero subjungit, utriusque muneris rationes mirum in modum illustrant. Nam es in mndo loquelae di undes fiunt, sed tamen virtus Traditionis una ct ea em s. Et neque hae , quae in Germania sunt fundatae Ecclesae , aliter credunt, aut aliter tradunt: Neque bae, quae in Hiberis sunt, neque hae quae in Celtis, neque bae,quae in Oriente, neque bae, quae in i Dpto, neque bae, quae in labia, neque hae, quae in medio Mundi sunt constitutae . Sed scut Sol creattira Dei intiniserso Mundo tinus ct idem es ; sic θ lumen , praedicatio veritatis ubique lucet, ct illuminat omnes homines, qui volunt ad cognitionem veritatis venire . Quemadmodum ve-
tb & sibi, & Religioni constans permaneat veritatis Magistra , eleganter alibi docet, quum ait lib. 3. cap. 4O. Fidem, perceptam ab Ecclesia, custodimus, ct quael semper a Spiritu Dei, quasi in vase bono eximium quoddam, juvenescens , O juvenescere faciens ipsium vas , in quo s. Ubi Ecclesa bi Dixistis Dei, oe ubi Spiritus Dei, illic Ecclesa, ct omnis gratia . Spiritus autem veritas . His ita constitutis, falsos Fratres, & impostores aggreditur, eosque duplici momento dumtaxat refelli docet, ibid. cap. Σ. , scilicet vel divinis Scripturis, vel quum ad eam iterum Traditionem , quae es ab Apostolis , quae per succe Onem Pressterorum in Ecclesis custoditur, provocamus eos. Ope nimirum Epistolarum, quibus, quale sit apud omnes Depositum , quae proressio , quae fides, eXploramuS. Nam, ut prosequitur cap. 3. IrenaeuS, Traditionem
26쪽
OPERIS. solorum , in toro Mundo manifestatam, in Ecclesa ad
perspicere omnibus qui vera velint audire . Et habemus
annumerare eos , qui ab Apostolis instituti sunt Episcopi in Ecclesiis, ct Succeistres eorum tisque ad nos, qui nihil tale
docuerunt , neque cognoverunt , quale ab his deliratiar.
Placuit Irenaeo, id omne ulterius experiri, & inter ceteras, ad Romanam Ecclesiam provocat, ad quam
propter potentiorem Principalitatem necesse est omnem convenire Ecclesam, hoc es, eos qui sunt undique Fideles, in qua semper ab his, qui sunt undique, conservata est ea , quae est ab Apostolis, Traditio. Ejus rei gratia Urbis Pontifices ad sua usque tempora censet: Et bac oraenatione, inquit, ct successone, ea quae est ab Apostolis in Eccle-sa Traditio , di veritatis praeconiatio pervenit usiue ad nos. Et est plenissima haec ostenseo , unam, oe eandem vivificatricem sim esse, quae in Ecclesa ab Apostolis usque nunc si conservata , ct tradita in veritate . Admirabilem eandem consensionem experitur quoque in Ecclesiis Ephesina,& Smyrnensi, quarum alteram Paulus, & Johannes, alteram Polycarpus fundaverant. De iis autem fidenter quoque asseverat . Et testimonium his perhibent, quae sunt in Apa, Ecclesae omnes. Quamobrem universam disputationem ita concludit
cap. 4. . Tantae igitur ostensonis quum fini haec , non oporret adhuc quaerere apud alios veritatem , quam facile sab Ecelsa sumere, quum Apostoli, quas in Depositorium dives, pleniβme in eam contulerint omnia, quae stini veritatis. suid enim S si quibus de aliqua modica quaestione disceptatis ellet , nonne oporteret in antiquis mas recurrere Ecclesias , in quibus Apsoli conversati sunt , oe ab eis de praesenti quaιflione sumere quod certum, o re liquidum est Z Gid autem s neque Apostoli quidem Scripturas
27쪽
Sed tam est acer, & adeo frequenter, atque apposite in hoc argumento versatur magnus ille Ecclesiasticae pacis, & dignitatis vindex, Irenaeus , ut aliud fere nihil sibi agendum constituisse videatur , ruam ut scriptis suis Posteros erudiret , puritatem ogmatum , & fidei candorem in Ecclesiarum totius orbis consensione inquirere oportere. VII. Haeret iisdem plane vestigiis, eademque disputat persuasione Septimius Tertullianus, qui omnem cum Haereticis disputationem exigens ad cer tos Quosdam explorandae verae fidei Canones, ita primum statuit, de Praescript. Cap. 2o. Debinc in
Orbem profecti Apostoli eundem doctrinam ejusdem fit Nationibus promulgaverunt , ct proinde Ecclesias apuia unamquamque Civitatem condiderunt, a quibus traduceml fidei, ct semina doctrinae ceterae exinde Ecclesiae mutuatae sunt, ct quotidie mutuantur, ut Ecclesiae fant. Colligit inde unitatem Ecclesiarum, quae vel in eo potissimum elucet , quod es illis communicatio Pacis, ct appellatio Fraternitatis , ct comeseratio Hospitalitatis: l quae jura non alia rario regit, quam ejusdem Sacramenti una Traditio. Iccirco etiam in iis , quae de singularium Traditionum veritate moventur contention , Ecclesias ipsas interrogandas praescribit, atque adeo concludit ibid. cap. 2I. Constat proinde, omnem doctrinam , quae cum illis Ecclesiis Ap aicis , Matricibus , o Originalibus Idei conspiret, veritati deputandam , He δε- bis tenentem, quod Ecclesae ab Apostolis , Apsui a Christo, rsus a Deo accepit e omnem vero doctrinam demendacio praejudicandam , quae sapiat contra veritatem
Ecclesarem , ct Apostolorem, ct Christi, ct Dei . Haci fidei norma lib. 4. adversus Marcionis deliramenta
28쪽
Iohanni Apostolo adjudicat sacrum Apocalypseos
Librum: hoc veritatis indice contra Eblonem, V, lentinum, Basilidem, aliosque hujusce furfuris homines, singularia passim Traditionis capita vendicat. Altum ubique est de Synodorum celebratione silentium: & eas sicubi memorat, per quas altiora
quaeque in commune tractantur, ct ipse repraesentatio totius nominis Chrsiam magna veneratione celebratur: id
agere illas dumtaxat edocet, ut quae ubique locorum in Ecclesiis singulis, atque ab Episcopis omni.hus , Catholica communione praeditis, tenebatur fides, in Conciliis pro Christiani nominis majestate eluceret . Ceterum appellat ubique Apostolicam in Ecclesiis Traditionem, & afflatum Divini Spiritus , nullo temporum lapsu, nulla humanarum rerum immutatione iisdem defuturum : ubique ad Episcoporum non interruptas successiones, ad Presbyterorum Collegia, quae penes unamquamque Sedem constituta erant; ad animorum, sententiarumve unitatem , atque concentum.; denique ad auguissimam Ecclesiarum omnium compagem Provocat , in qua una quaedam Apostolica prima est, a qua omnes ; atque ut Apostolicae omnes snt, omnes prima ,& una dicuntur, dum in unum Corpus, & Spiritum unum, omnes toto undique orbe admirabiliter colligatae , & coelesti quodam nexu inter se se devinctie conspirant . Quamobrem eleganter Μagnus Augustinus in Psal. I 4I. v. 4. - εEcclesiae, ipsae Ecclesiae pluraliter dicuntur : propter tin Imrem Ecelsae , una Ecclesa. Una es Columba mea, Duas Matris suae. Propter congregationes Fraternas per loca multiae fiunt Ecclestae.
VIII. Senserunt vim Magisterii hujus quotquot
29쪽
PROOEMIUM sere ab Ecclesiae primordiis usque ad VIII. integrum Seculum, aestia novitatis perciti fuere; & neque, quid de Divinis, & Apostolicis Traditionibus
saperent, intelligentes, credula ingenia perniciosi fimarum opinionum laqueis implicare , moliti aliquando sunt. Nolo hic exempla congerere, quae commodius, & accuratius in hiscemet Dissertati,nibus discutientur. Tantum quod res est, ex Novatiani , Pelagiique damnatione perstringam. Ac z Novatianus quidem Eneyclica Cornelii Pontificis,l cui Episcopi ex omni orbe subscripsere, reus Schisimatis actus fuerat , damnatusque . Haerebat inter alios de vi hujusce Μagisterii Antonianus, quem, ut ad justam caussae hujus aestimationem adduceret,
in hunc modum Cyprianus alloquitur. Quam vanum est , ut Novat iam , nuper retruso, oe refutato, ct per
totum orbem a Sacerdotibus Dei ab uis nunc adulato
res adbuc vobis patiamur il dere, ct de mine te, ac ἀ-gnitare Ecclesiae Iudicare. Scilicet Cornelii EncycIica in autoritatem universalis Ecclesiae recepta fuerat,
quoniam unus toto orbe Episcopatus indissociabili collegio, & fidei vinculo ubi cohaerescebat. Hinc nefas erat, posteaquam, nihil praepediente Iocorum intercapedine , omnes ubique Gentium Episcopi, velut uno spiritu , unoque ore, instar incumenicae Synodi , ad haeresim , atque haereticum damnandum Convenerant , de augustissimo hoc Magisterio ambigere velle, & sustinere assensum. Quapropter 316 Pacianus idipsum Symproniano Novatiano Epist. I.
fidenter opposuit. Parva vobis de Apostolicis Viris, parva de primis Sacerdotibus , parva de Bearsimo Curiano
Marore, atque Doctore currit autoritas e An voltimus A.
cere Doctorem δ Quid oe earum partium Saceruptra, suos
30쪽
per totum Orbem cum eodem Cypriano pax sina solidatiis st
id tot annos Episcopi , tot Mart res , tot Conse fores e Haec subinde amplificat , eidemque Magisterio im
haerens , securus nulla alia certaminum argumenta quaerit.
Pelagii verti haeresim , fraudes, & placita quid nisi Innocentii , & Zosmi Literae, in orbem transmissae, toto pariter Christiano orbe proscripsit λ Ea de re B. Prosperi verba digna sunt, quae hic adscribantur. Gondam, scribit ille adv. Collat. cap. 4I., Beatae Memoriae Innocentius nefariae erroris capita Apost Leo mucrone percustis, quando Pelagium ad proirendam mse, suosque sententiam, Palaestinorum Episcoporum Synodus coarctavit: mando Africanorum Conciliorum decretis miniae Recordationis Papa ZOsmus sententiae suae robur αδ nexuit, ct ad impiorum detruncationem, gladio Petri do. teras omnium armavit Antissium. Et ante Prosperuata
Augustinus, lib. 4. ad Bonis. cap. ult., de eadem Pelagianorum damnatione pertractans , Cypriani , &Ambrosii prolatis testimonis, Muid ergo , inquit,
quod jactant rabiosa nunc mentis caecitate, toto penitus occidente non minus fluitum , quam impium dogma susce' tum y uuandoquidem , Domino inferante , suamque Eccle. sum misericorditer gubernante, sc vigilavit Gibutea fit, ut non minus 'hum, quam impium dogma, quem modum Manicbaeorum, se etiam non susciperetur istorum . Et OPtimo quidem jure . Non secus enim haeresis haec, Episcoporum & Capitis conspirante judicio, compressis est , quam fuerit olim Μanetis insania , Archelai primum disputationibus , thm Episcoporum, quos ille commonuit, concordi professione rejecta. id es ergo quod dicuot sprosequitur Augustinus de semplicibus Episcopis, Me Congregatione SMod in lociss f is sedentibus , murta subscriptis es P Numquid Beatissimis,