Aristotelis Stagiritae Organum, quod Logicam appellant

4쪽

GIRITAE O

ALVOD LOGICAM

6쪽

DE ARISTO

s U R A. LI'Nrvs Seeundus libro Plinius septimo Historiae Naturalis de ipso inquirit, quodnam existi me Aristotet. tur maximum fuisse inge-

-θα. a. lnium, ex his quidem quo Tum extet memoria, vel suis ipsorum, vel alienis monumentis :& eam tantae ambitionis palmam videtur ad Homerum vatem deferre, secutus Graeciς iudicium,qui illum sontem ingenitorum appellat. Sed mihi tamen acrius eam rem intuenti, atque examinanti subtilius, nullum videtur fuisse ingenium Aristotelico praestantius. Legenti opera eius attente ac diligenter, exoritur ingens admiratio, quam ab ultimis principiis deducit abditissima & profundissima rerum omnium , quam acute refellit aliena,qua sortiter comunit & cor-

7쪽

roborat sua, quo ordine digerit singula, &quod est in tradedis artibus perutile, quanta frugalitate verborum . nihil est in eo vacans aut inane, omnia solida & plena: nuta quam sinit lectorem oscitari,aut aliud agere. De hoc vere dici potest, quod Lysit A theniensi minori de causa attribuitur , ruituram structura uniuersam, si vel verbulum unum tanquam lapidem detraxeris. Axiomata autem illa uniuersalia,quisho admiretur in omni argumento & materia tam. multa esse ab illo excogitata vera & perpe- tua,quibus sequens etas inlato decursu - V culoru vix exceptionem ullam annotauit'

Seripserunt veteres philosophi ante Aristo

telem pauca, atque ea confuse. Primus omnium Plato eleganter sane multa,& docte, sed ad docendum discendumque paru accommodate. Aristotelis omnia ordinem &formam habent institutionis ac disciplinet, nec fuit dexteritas in aliquo ad artes tradendas par. omnia vero sunt illi certis pra ceptis & formulis conscripta, ea breuitate& grauitate verborum ac sententiarum, ut accipi facile reti neriq; possint,& ad usum, quum res postulat, accomodari. Verba autem nullus Gr corum habet sque apposita, ita ut ex rebus videatur nasci, quas tractat. Non persequitur reru flosculos, & oratio-

8쪽

nis deliciolas, quas inani oblecti meto delinitum testorem teneat, postea remittat vacuum. Plena est illius oratio ingenti fructu cognitionis rerum sciri dignaru. non captat praesentem gratiam leuia ac momentaneam, sed adfert diuturnam utilitatem. Idcirco nec ad quemlibet gustum fa-

IR RΤ:Ve0r, nec quemlibet lectorem

desiderat. Volut Aristotelis opera lectorem non acuti tanti'im, sed etia profun-: r Qtidhsenlicircunspecti, voluntatietum, cura gentem, imbutu ni lectione varioru au-rita, thorum ,& cognitione rerum multa rurhaec si1 desint, nihil Aristotelicis libris exismabitur asperius, insuauius, inamoeniquemadmodum nonnulli de eo iudiea vel propter ignorantiam, vel propter tendritudinem ingeniorum, pondus no sereo- tes tantae doctrinae, quemadmodu infirmis culis lux solis,& diei splendor molestus,quo nihil est sanis,& valentibus iucundius. Veru ut Aristoteles primus inuenie- Dat prope omnia, ita non poterat noua inuenta omnino vn us excolere, atq; expolire. rant etiam nonnulla, que propter nouita-em nondu habebat satis explorata, & per-δες bat ad haec ingeni una viri tectum,& callidum, & metuens re Drehensionis, quod inhibebat eu, ne proferret in-

9쪽

terdum apertae,quq sentiret,inde tam multa per eius opera obscura, & ambigua.

DE LIBRIS ILLIUS. Libri eius diu latuerunt,eum biblioth ca Theophrasti discipuli, quae ad haeredes

imperitos deuoluta , multis annis in tenebrisin squalore iacuit, usq; ad tempora L. Syllae Dictatoris , qui bibliothecam illam coemit,& libros describessos, in ordinεmque redigendos Tyranioni dedit gramati-co,sicut authores lunt Plutarchus Cheronarus,& Strabo. Postea tempora fuerunt in omnium manibus,sed non magno in pretio,propter dissicultatem sensorum, ad que pauci penetrabat, quousq; Alexader Aphrodisiensis, Antoninoru temporibus diligens

Aristotel is lector, commentarios in multa illius pera conscripsit, tum primum coepit Aristoteles,& legi,& intelligi, & versari in hominum manibus, nimirum intellecta utilitate, quae ex illius attenta lectione caperetur. Verum non omnia illius ingeni j monimeta,etiam quae L. Sylla inuenit, ad nostram aetatem peruenerunt, quod est intelligere ex iis, quae a veteris memoriae scriptoribus citantur.M.T.in ii.libr.de Natura deorum, argumetum adfert Aristotelis quo ille Dei prouidentiam ex consideratione pulchritudinis ordini'; mudi ho

10쪽

ius colligebat: atqui argumentu hoc apud

Aristotelem, quem habemus, nusquamaz-gitur.Idem Cicero libros Aristotelis de natura deoru visos a se testatur. Seruius grammaticus Aristotelem citat d1cetem, aliqua numina mori.Isidorus, non Hispalesis antistes, sed antiquior quidam,& Clemens in Stromatibus, asserunt Aristotelem tenulocalibus mentionem feci O , qui urbibu& regnis praesiderent. Transeo quae de ArIstotais scriptis recenset Laertius, qui vo luminum eius summam ad quadringent perducit, de quibus qui de nihil dubitetur,& multo aliter distinguit libros qua nos. Ac vi non omnia Aristotelis habemus, ita quaedam sub nomine illius aliena ci cunferuntur, quod est Aristyteli cu omnibus fere magni nominis scriptoribus commune. lam de singulis dicamus libris.

Liber hie dicitur de interpretatione,quo nia in eo Philosophus interpretatur, quid sit nomen,quid verbum,quid oratio, qui Sopere dialectico,quod gramatica nondumetat illa σate inuenta ,h Itiq; gramm t

Ca,qua nune utimur. na olim pristi nomnes cognitionem elemetorum, & syllaba-