Roberti Titii Burgensis Pro suis locis controuersis assertio aduersus Yuonem quemdam Villiomarum Italici nominis calumniatorem. ..

발행: 1589년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

νος. quem tamen locu non oes intelligunt: led ad alia nuc mihi properandu est. De Scaligeri audacia,& confidentia superius initio huius capitis quippiam attigi, eaque totis his libris, ut digna est, accipitur; de eiusdem eruditione res ipsa loquitur; ac magnum sane illius viri nomen effecerunt tum multa diuini ipsius ingenis monumenta,tam praecipue Castigationes in Festum ex Farnesiano codice ad verbum ex semplae nomine interim praetermisso illius exemplaris, eiusq; posse loris rscaligeri plagium quoniam Romana, Florentinaq; editio nuper detexit , iccirco Itali indignis modis abs te exagitantur, qui insuper de nescio quibus frigidam quamdam sabulam commentus es tuo arbitratu, ut univcrsam gente in omnium odiu isthoc pacto vocares: liceat autemihi uti verbis suauissimi poeue Francisci Petrar ad ostendendum is cur natura Alpes inter nos opposuerit; ea porro verba perinde accipi velim,atque in te dumtaxat rabie serocientem dicta sint,non in uniuersam gentem,quamquam poeta ille iusto quodam dolore motus generatim loquutus fuerit; sed ego te unum hic expressὸ designo, gentem ipsam nec tango, nec vero ulla in parte horum librorum vel minimum exagitatam volo; ait igitur Franciscus Petrarcata, Len prouide natura at nonro stato,

vocat Tedesca rabbia Germanos ipsos bellicosos,& feroces,sicut Horatius virtutem Catonis pro ipsomet Catone usurpauit, & de Germanis ipsis ita cecinit, ecfera cerulea domuit Germania pube . Manilius quoquo . cum fera ductorem rapuit Germania Varum.

quod autem de Germanis hic dictum est, de Gallis quoque, qua pertinet ad Alpium oppositionem , pari ratione dichium videri potest, de

quibus tamen particulatim ad hanc mentem scripserat Cicero De prouinciis Consularibus. Alpibus Italiam muniuerat natura, non sine disiano numine: nam si ille aditus Gallorum immanitati,multitudiniq; patuisset,

numquam hΠ νossummo imperio domicilium, ac sedem prHui et . mihi

tamen Itali sunt, quicumque recte sentiunt, nec magis ego nostrorum

ingeniis fluere soleo,quam Scaligeri, Tumebi, Lambini, Dousae,Ca teri, Lipsij, denique generatim omnium, quocumque tandem in solo

nati sint, nam unam dumtaxat literatorum nationem agnosco, non plures.

152쪽

FLAciri V M, audacia, temeritas inscitia Titii r locus cieeronis is-diguis modis a Titiolaceratus, dassar tua,cruciatus. Θαυματα, none ματα : Quid dignum tanto seret hic promittor hiatu 2 si t1m promptus manu elles,cum res exigit,& ad mucrones additista est,quam verisba ista pollicentur ane alterum Herculem haberemus,aut potius Aiacem mastigophorum ; at valde vereor, ne Mars tibi sit ventosa in linia gua,neue militem illum gloriosum imiteris, quem nobis deridendum propinat Plautus in Com dia illi cognomini, an hoc autem verum sit, ostendet praeter caeteros, hic locus magna animi confidentia,mirificaq; verborum iactantia abs te pertractatus in quo primum vitio mihi vertis, quod C cilium, de Andronicum inter poetas heroicos numeraue rim ; deinde quod carmen hoc, Dirige odorisequos ad nota cubilia canes, Liuio Andronico tribuerim , cum sit Lquii: ais praeterea da'lo constare, non trocligo in tertia sede Lucretis illud, uuae calidum suiuut agus tactum, atque saporem. item negas vocabulum fictus conuenire Ciceronis loco ; insuper voce sobolion pro glossemate perperam me usurn affirmas: denique pessimo consilio ex Ciceronis contextu me deleuita clamas voces tritu,&sepis haec summa ell, ni fallor, tuarum reprehensionum: his ego omnibus ordine respondebo: Ac primum quidem cognosce, quq ,vappa,quam sis nullius iudicij,qui credideris existimalle ine cilium, de AndronLeum inter poetas heroicos esse reponendos: dixeram ego. V ιrin vetusis brum poeta a scriptis Eunis Ceciiij ndronici,Lucili', caterorum versati sunt,satis norunt, de reliqua hinc tu subtili quadam ratione, quam

nos Itali non astequimur, tuum somnium elicuisti; quid λ cum de carminis lege agitur, non licet ex alterius generis poeta exemplum sum 3 hoc si verum est,miror ego,cur,cum videris carmina quaedam Terent ij a me citari libro A. cap. 3. LOcor. controuers. ad constituendam veterem scripturam illius carminis Horati j, squa tellus

Pauperi recluditur, regumq; pueris . non dixeris putata me Terentium poetam Lyricum nitar non legisti Camerarium, Alciatum, Gyrat sum, Scaligerum ipsum seniorem in Commentariolis ubi de versibus Comicis loquuntur,quod si vel semel tantum umquam secistis, quam multa diuersorum Poetarum carmina apud illos repertiles, quos poetas non propterea comicos elle intelligi voluerunt et sed cum popularis meus Crinitus docuerit me illud mytia

153쪽

rum carmen esse Liuis Andronici , cur non etiam docuerit Liuium , R C cilium fabulas Romae edidisse,interq; poetas comicos adnumeratos suisse quamquam Liuius quidem ob Homeri Ody sseam a se Latin8 conuersam , cuius initium hoc se isse perhibetur, Inseque dirus virum versutum, epicus aliquo pacto nuncupati potuit. De Lquio quod subiicis, non nouam fabulam producis, sed veterem in scenam refers haud semel explosam, & exhibitatam, quam tutamen ubicumque sese tibi dat occallo pertinacissimeobtrudis,ut vi sal te plausum exprimas,pos, quam iure impetrare nequis: nouimus quae ad Ausonium de hac rescripta reliqueris; nec quid apud Festum rediuia, dc eopper rursus atanotaueris, ignoramus: rauias licet idem numquam non clamando, statui ego sequi eruditorum virorum iudicium,Terentiani inquam Ptia mani Nictorini,Criniti,Gyraldi, Stephani, Tum ebi, illorum denique doctissimorum, quos tu in topper animo designabas, cum dicebas; Quare apparet ita, νt posuimus,legenda esse verba Livii, qua neque martysunt, neque Liuius versibus Odysseam vertit, sed oratione soluta, tantum abest,ut debeant esse exametri, quod tamen ridentur sentire doctisimi viri rmam ante suium nemo adhuc exametros Latindscripsierat,nec ipse Nevius

quidem. : quorum verborum nunc oblitus esse videris . cum deinde veterem itidem cantionem repetis. At nullra doctus tibi concedet Liuium

.Andronicum ritum heroicumscripsisse. longe falleris, atque ego alias tiata demon strabo, qu1m procul , veritate abrietaris isto tuo phanatico

errore,nunc tantum dicam, non propulea desinere esse poetam comi-icum Liuium hunc, quod aliquot heroicos versiissenariis, aut octonatriis sortasse immiscuerit ,quomodo etiam non desinit esse pragicus Seneca minor, proptereaquhd in Medea ,& Oedipo aliquot exametros insevit, normultos sapphicos in ea ipsa Meaea. heroicis versibus Thebaidem trag diam Graece scripserunt Antimachus, & Menelaus Aegeus. Quae ipse de syllabarum modulo in voce aqus non capio , cerit Ceda illo suo rudi, crassoque ingenio; cepit Argyropilus,

cum dixit, Terram non terra, lympha cognoscimus aquam. cepit etiam Gifanius amicus tuus, ceperat ante hunc Lambinus homo i Gallus, qui & illam alteram tuam dimensionem nos docuerat, docum rat etiam Turnebus Ad tersa r. lib.et s.cap. t s. tu multa quidem mouisti,

sed nihil adhuc promouisti. Dixi voce fictus usum quoque suisse Maronem , idque exemplo ex eo ipso allato verum esse demon straui; tu voluisses notionem eius vocis in illo loco v tequaque huic nostri r spondere,& super eo nescio quid argutaris ineptE; ego flietiim ηαρα- βουν interpretor; ea est ipsa percussio, quae modo cum sonitu, m do sine sonitu accidi inde ignis excitatur. Ouidius Metamor. I DSina

154쪽

L I B E Ri s a x T V s. - et 3 siue liues imis venti cobibentur in antris;

Saxaq; cum saxis, babentem semina flamma

Nateriam iactant, ea conficit ictιbur ignem quoniam autem huiusmodi vox no ita proprie eo in loco sortaue usurpabatur, iccirco a nescio quo illustrata fuit illius alterius appositione attritu; quae demum propriὸ valet id, quod locus ille expolcebat: de sanὸ obscurum,& impropium vocabulum aperto, ac proprio explic ri iolet, non ex aduerso, quamuis haud prorsus improprie illud via pari fortasse vincam Lucreti, hoc testimonio. Verum semina sunt ardoris multa; terendo avs cum conflixere, creant incendiasiluis e sic etiam Manilius ait lib. I. Ac silice in dura , vhridiq; in corticesedem Inueniunt, cum silua bbi collisa crematur. sed prosecto verum est ligna attrita, saxa illisa ignem ex se clare,ac illudas aetatem lignum ligno,contra saxum saxo quantumuis teras, numinquam ignem excitabis: ex hac differentia scripsit Lucretius lib. I. Et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans Aestuat in ramos incumbens arboris arbor, inprimitur Nasidis extritus viribus ignis. Emicat interdum flammai feruidua ardor ,

Mutua dum inter se rami, stirpesq; teruntur. itidem lib. s. Fulgit item, nubes ignis cum semina multa Excussere suo concursu, ceu lapidem si Percutiat lapis,aut ferrum: nam rum quoque lumen Exilit, claras scintillas dissupat ignis. proprie igitur attritum de lignis, flicuim de lapidibus dici posse demostraui. Qui scholion pro glossemate usurpat, Villiomare, in Latini se monis elegantiam non comittit, sed proprietatem potius negligit; namolossa vocem illam inquit Isidorusὶ de cuius qualitate requiritur uno, Osingulari verbo designato nihilominus tamen σχολιον glossema explicatur in Lexico; & Budqus indistinetὸ alterum pro altero lum psille videtur Annotationibus in Pandectasa. si fundi. tit. de usu se. ibi. cursius hune locum desiumento feminario intellexit, ut ex scholio, velglossula eius

apparetsuper Nerbo Dibrumentum . Mariangelusi quoque Diatribis in Solinum ad c. s .ibi. Eam,qus Nitima aduenerit, laniant uniuerse Inquit scribendum lancinant,ex νetustis aliquot: Nerbum Plinio stequens; ac videtur scholion,interpretamentumq; fuisse quandoq; illud laniant. Cia r τὸ cepe in contextu addiderim , ex Alexandri problemate planum secti tu ad haec connives Ura τυφλωτ e: hactenus mei facti rationem tibi reddidi ; nunc tu vicissim doce nos, an sit Latinum textus pro 'contextu, T Laurentius

155쪽

r ς Assa RTIONI sLaurentius quidem Valla id negat, tu elegantiarum, siue proprietatis

sermonis pater securὰ nimis usurpatione ipsa pronunciaihi; s cire itidem aueo,an poema pro carmine Vmquam legeris; ego quidem carmen Propoemate saepe reperi, poema pro carmine nunc primum ex te audio.

PRorec et o verum est insigni te impudentia praeditum esset contendis me offendere in loco plano, dc puror redi ad te mi homo,& considera diligentius,quisnam potius ostendat,Cςlius ne Secim lus, qui nodum in scirpo quae liuit, an Robertus Titius, cuius haec verba sunt, si meministi obliuio; Sed hoc interim agamus, canis musis, , aut lucem saltem aliquam inferamus,neque enim emendatione magnopere indiget, cuidam loco,qui positus est libro Controverss. ιn .c verba. rursus intineo. Quibus coniecturis virmare austa, ita procul dubio Senecae locum corrigi debere, modo si correctione νlla opus babet, nam, Nerum viserear, nondum satis constitutum babeo, oporteatne vulgata scriptura, tamquam minus apta ex illius auctoris rontextu a nobis reiici. neque tamen ridicula videri debet castigatio mea, nam lachryma dicerentur arentes, quia introrsus actae foris non apparerent, ita ut arere quodammodo videre

tur ; sic serine loqlumis fuit Seneca in Hypolito. Fletusq; laetos sistite arentes gene .

arentesgemis vocans, quae siccς, & arentes essent, si fletum sisterent. Ouidius inquit ad.hanc mentem Metamor. I s.

Et pariter νocem, lachrymasiq; introsus obortas Devorat ipse dolor . denique cum Scipio Gentilis bonarum Iiterarum studiosilsimus, veterumq; scriptorum acerrimus aestimator nuam castigatione n non in uitiis recipiat, nihil prorsus curare debeo, quid tu, tuiq; similes garriatis; ille autem iuuenis eruditissimus suis ad Torquati Tasiij grandius poema Adnotationibus Cantu liceat autem mihi sic loqui, ut res melius intelligatur j I 6. hos versus explicans

Si che tomo la flebile parola

Tiu amara indietro a rimiambar' sur core, 'postquam Ouidij carmen superius a me appositum retulit, inquit. At quat loco douidio bebbe forse riguaeso Seneca necte Controuersie, oue dice. Premo interim gemitus meos, O introrsus Drentes lachrymas Mo .e di qui si conosce esser probabile ι' emendatione di uberio Titi,il quale Ig-

re arentes. huius ego iudicium pluris facio, quam te, hybridamque istum cerebrosum, nec sanae mentis; est enim ille iuuenis literas veteres praeter c teros egregie doctus,neque ullo malevolentiar,aut inuidiet liuore sustulam mentem affert ad iudicandum. denique illa ego ita tru

156쪽

LIBER Sax TV s. 10lic exposui, non ut sententiae, legi'; fundus, subscriptorq; fierem,sed ut probabilem emendationem studiosis harum literarum viris diudicandam proponeremia

CAPUT XXII. OO c a nos, Tarpa, Latine dici de imperio suo ingenio δενὶ γῆ

perse, Nessuapte 'i, ac natura , nam loci, aruorum soli, de lactis ingenium apud Sallustium,Virgilium,PliniumGellium,& alios non id valere,quod tu existimasti, tibi,cum voles,ostendam e interim scias velim pronomen sura non semper reciprocari, quod nos praeter c teros Laurentius Valla,Gulielmus Budςus, Thomas Linacer,Augustinus Saturnius, Quintus Marius Corradus pluribus exemplis veterum scriptorum undique collatis docuerunt: sed de Iulius Cςsar Scaliger magni filii magnus pater super huius pronominis vi, naturaq; subtiliter admodum philosophatus est in libris de Causis linguae Latinae. Donatus quoque ad illud Terentij. Hei, metuo lenonem , ne quid suo Dat capiti. hunc in modum scribit, Suo capiti dixit, crin dicturus esset Thoedris .

hanc rem te optimum Grammaticum ignoras te vix credidissem; sed interim tamen reseratur ad imperium e quid dicet Liuius hoc scilicet. Curae suit Consulibus,& senioribus patrum,ut Dictatura suopte ingenio sest enim per zeugmam ab inferiori repetendum) vehemens,ma sueto alicui permitteretur ingenio: vox suo ad imperium relata in sexto casu enunciatur, si recte grammaticam teneo; Appium respiciens in

tertio effertur, dicimus enim permitto tibi hanc rem,non te.: ergo mutantur casus in eadem constructione ex tua si ammatica , . DeindeDo

pte ingenio dicendum fuit, nonsis, sic enim loquitur Liuius,& qui Latine sciunt: de Numa Pompilio sic ille inquit libro r. Suopte igitur i genio temperatum animum virtutibus fuisse opinor magis, instructumque .ec quae illic deinceps consequuntur: rursus lib. 21. Inde ingens ferocia superbae suopte ingenio geriti creuit. Sallustius lib. s. Historiaricitante Charisio. Culms duas iusiulas propinquas interse, decem Radium procul a Gadibus satis constabat suopte ingenio alimenta mortalibus gignere. Tacitus Historiarum lib. a. Sabinus suopte ingenio mitis, νbi formido incessisset, facilis mutatu,& reliquat, rursus lib. 4. Igitur νenientis exercitus st-ma, o suopte ingenio ad mitiora inclinantes Galliarum ciuitates, in ramos conuenere. Sy nesit,atque Horatii exempla iccirco adduxi,ut intelligeres imperium illud per se non suisse vehemens, sed ita demum huius. modi suturum, si Appio Claudio demandatum esset, vehemens igitur

Apph ingenio, hoc est, quod vehemens extitisset: iubeo te adire Dio.

157쪽

t Assa RTro ursnyiij Lambini Commentarios ad Horatij locos a me citatos, necnon Herici Stephani diatribam quintam ad eumdem poetam prope finem ἔiis perlectis statim mirari desines; ac nos intersin inscitiam tuam deplorabimus. quem vero Persium , atque Ovidium narres , non intelligo ;nisi vos isthic meos codices deprauallis , Peritus , S Ouidius toto illo capite numquain comparent, quid igitur tibi voluisti homo infanssime, idemque mendacissime

CAPUT XXIII.

CV N c T A uno, eodemque modo plana,atque aperta tibi occumrunt,nihil tu quidem opus habes cuiusquam emendationibus, aut expositionibus: sed quae ista tua inuidentia, ut cegre seras alios edoceri,quae fortasse ignorant, neq; enim omnes sunt Villiomari illa nos rudioribus, non tibi isto ingenio, istaq; doctrina homini scribebamus, quamquam & ipse quoque mea illa adnotatiuncula eruditior euadere potu ilics, nisi indocilis prorsus elles. Martialis quidem locus non adeis planus est,ut frustra tempus in eo explicando posuisti videri debeam :nam Domitius Calderinus, & Nicolaus Perottus in illius explicatione non usquequaque consentiunt: incidi ego in historiolam apud Stob um,quae poetae mentem plurimum illustrare visa svir, eam ibi appinfere Volui sequutus aliorum exempla in re simili: atque illi sane tamen e conuenit cum loco Stobςi, quam Synesi j, & Horatii testimoniis cum loco Liiiij superius citato conuenire monstraui.

CAPUT XXV.

TV Priscianus alter nullum discrimen constituis inter verbum simplex,& compositum, inter tondere, & attondere, sed idem pro sus utrumque tibi significat: nos rudiores putabamus nullam non diL ferentiam inter illa duo vocabula intercedere saltem quoad ἐνεροὶ υsue τασιν. Plautus Bacchidibus. -itaq; tondebo auro que adiuuam cutem. rursus ibidem.

Is me celus attondit doctis dolis inductum, ut libitum est. apud eumdem etiam in Captiuis sic reperiebamus. Nunc senex est in tonstrina, nunc iam cultros attinet, 'Ne id quidem inuolucre iniicere voluit, Neriem νt ne inquinet, sed utrum Hrictimne attonsum dicam esse, an perpectinem

' escio, veruci si strat est admutilabit probὰ.

fiudicium haberes, absque ulla appositione exemplorum utriusquaverbi vim, nouonem vi statim intelligeres, quod sine sic quidem eam consequi

158쪽

Lia a R S E x v v s. t 'eonsequi potes, ego tibi ostendam alia ratione Properth carmen non esse simile illi, Σπαργα μεν ἐκειφατο δοξαν Dicitur hic Sparta totondit Ie gloriam suam; in illo Properiij simpliciter Africa tonsa sub titulis Romanorum iacere, quod integram metaphoram no representat, ut oportuit,vix enim est,Vt apud Latinos poetas verbum tondere, cum transsate sumitur, ἐπλιυς en unciati im reperias;contrarium certe pluribus exemplis Lucretii, Virgilij, reliquorum fere omnium ostendere possem; Homerus quoq; sic dixit Iliad. λ. de Aiace loquens , Κωροκεισελθών αθυ λου ον.

itaq; non permanes in Propertij locutione,cam ais. Quid ergo vis, Titi e ica totondit gloriam sisam, non putas posse dici, vi Sparta totondit gloriam Damὶ item Asitu attonsa eII gloria,ut Spartae attonsa est gloriasi ocego loquendi genus libenter agnosco, illud alterum, quo Propertium v sum suille tibi fingis,nihil minus, nec tu id ex eplo, quod sectile oportuit, confirmasti: iure igitur Scaliger tuus , me notatus suit; atque ego contra immeritis abs te insimulor,quod 1 Graeco scriptore auxilium petierim ad Latini poetae sententiam explicandam, nam plane verum est, nil de metaphora cogitalle Propertium,cum illa scriberet;ac poetae quidem a corporis habitu, vestituq; libenter epitheta sumere consueu runt: unde Homerus Graecos καροκομοωντας persaepὸ vocat, Thracas vero ακροκομου , Parthos βαθιωλκαμους nuncupat Oppianus; Aethi pes τιθεισκομον νενο e appellat tragoedia: Curetes ακαρνανερ dicti et Iememorantur διατο ακαροῦς τυλαττειν τάς κ p ce: Pindarus ait Ode 4. Pythiorum. -δοιο r νψιχωτα ανεIες. Horatius illunc intonsis Curium capillis Vtilem bello tulit. Ouidius Fast. lib. 2. Hoc apud intonsos nomen habebat auos. dc de Ponto. Venit ab intonsis Uiue Seuere, Getis. Tibullus. Frigidus intonsios Taurus alat Cilicas. Seneca Hercule Purente. Intonsis teritur semita Sarmatis. Ouidius Fast. s. Interea Liber depexos crinibus Indos Vicit. Martialis. crinibus in nodum tortis venere Sicambri, atque aliter tortis crinibus Aelbispes. Statius. Chromim, atque in terga comantes

Non ego Abantiadas . quod ex illo Homeri in Boeotia sum

ptiam Videtur.

plici ratione . Herodotvi scrinio Aegyptios caput rasitare solitos: ergo

Aegypti,

159쪽

x so As Troos Aegyptii iidem, qui carthaginienses, de quibus sensit Propertius o radere

tondere idem: Aeopti', ergo Carabaginienses: radunt, ergo tondent . potu illes abstinere illa tua priore oppolitione, satis enim a me responsum suit, cum dixi. Nam quod Herodotus de solis Aegyptiis prodiderat, potuitsuo quodam iure ad νniuersam Asticam poeta transferre . illi alteri sic occurro. Tondendi genus duplex, strictim, S per pectinem, σκ φιον ,δc κῆτος, Plautus; Sed virum strictim ne attonsurum dicam,an per pectinem e illud ad cutem εν rivi rasurae proximum , de quo Ezechielis illud ex

Septuaginta interpretatione intellipere oportet. κ τάρκεφαλαρ αυ- των Ου ξυζε σογνω, Ν τάς καμαρ αὐτῶν Ου φιλώσουσιν. hoc longius,nia mirum interposito pectine: ergo ait Propertius Africa ad cutem tonsa, hoc est,rasa, iaces sub Romanorum titulis,illud enim ad cutem supplere debet lectoris iudicium tonsurς generis non ignari,quod tu propter imperitiam praestare non potuisti; quamquam si caluus valet interdum rasum, Sc rasus calaum, ut tu superius annotasti, cur rasua non sit quandoque tonsus, & radere tondere, atq; ex aduerso mihi itaque, ut Vides, tondere, ac radere simpliciter non est idem, sed figuratE; quomodo stequenter poetae loqui consueuerunt: κειράμευρ τει κεφαλίω tonso capite reddit Erasmus, quod alibi dicitur, Iνα ξυμσωντε eri κεφαλίω Proprie loquutus suit Tiberius ex Dione, κὰραψα μή τά προβατα,αμ οῦκ α ποξυρασο α βουλωρα. potest etiam is rica tonsa dici, utpote inseruitutem redacta,quomodo Lucanus dixit, Et nunc tonse Ligur,quondam per colla decora crinibus est is toti praelate Comais. seruis enim caput olim radebatur, ex qua consuetudine dictium est ab Aristophane in Auibus. E ημτα δουλορ ων κομει εχειρῆPorro quδd ex suo codice profert Scaliger tanta iaces, idque quasi i terpretans addit , quod dictum Θα αδεκουρ. ego leuiter reiicio, ac tantum me hanc scripturam non probare significo; tu nescio quid de flagitio comminisceris, quod cuiusmodi sit, non magis ostendes, quam noctu solem lucere; id certe in meis verbis non reperies; maiora etenim habeo , quae Scaligero pro flagitiis imputem: sed antequam hunc se monem desinam, illud non omitto, quod citas ex Marono ,

Bidente dicit attondisse forcipe

Comata colla. qua in re dupliciter peccas; primo Versum- qui ex puris iambis constare debet, spondeo interiecto corrumpis, deinde quartae sedis nullam rationem ducis, cum saltem imparibus locis

tantum ille pes intermisceri soleat: sed nimirum ignorasti illic legi

deberos

160쪽

L 1 a a R s a x T s. III Bidente dicit attotonse Arripervi sit ab attotondi eodem prorsus paeto,quo concucurri, excucurri,pr eucurri, descendidi, ficiscidi dictum nouimus 1 Catone, Varrone, MPlauto, ahisque paulo vetustioris saeculi; haec tu κριταύτατορ, mora riνκωτocroe ignorasti, & tamen audes me reprehendere de voce

Dilutior apud Nasonem, & de verbo plicant, in quibus qui librarijscriptoris peccatum non agnoscit, Hi pistac cior videri debet et Scaliger Musarum delicium, Latina Sr ren legit altodisse,ut sit, veluti attigo,

Ait bidente tonsitasse forcipe. sed asinum rudentem, non hominem loquentem audire mihi videor.

ROBERTI

SEARCH

MENU NAVIGATION