Roberti Titii Burgensis Pro suis locis controuersis assertio aduersus Yuonem quemdam Villiomarum Italici nominis calumniatorem. ..

발행: 1589년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

AssERTIONI smare Burdonissime, atque obtestor; rescribe ad haec quamprimn , ut aliquod aliud istius acuminis specimen habeamus. Quod teσνικω ais me vobis alterum epigramma in hypocritas summa libertate districtum non inuidille, dilui poteth Iosephi Scaliseri verbis ex epistola ad Sebastianum Sennetonium in nuncupatione suorum Comentariorum in Priapeia, ex qua epistola paucula haec tantum verba excerpsi,ne longum faceremia. Cur ergo, inquies, haec vulgas cur interpretaris p quid

mlures viilefuit, quam hoc vicus tangere e Prius dicant νelim; au possum ea supprimere, quae tot iam editionibus publicata suntqdeinde quare non liacebit mibi quod omnibus licuit etiam sanctissimis, doctissonis viris e reliqua inde petat studiosus Lector, si libet. De Mureti Galliambo

quod postreinb commemoras, non inficiabor me parum attente carminis illius inscriptionem spectasse; at quantulum peccatum hoc est prae illis, quς tu vir oculatissimus, ac diligentissimus admittere consueuisti: dies me deficiet: si doctorum virorum huius generis ἁμαρτήμα Ταnumerare velim : sed nunc mihi non vacat isthaec minuta sectari, & potes tamen, si libeat, consulere Petrum Victorium Var. lech. lib. s.cap. 3. sint illa igitur verba Mureti ἱ alia ego illic ex Catullo produxi,quς mea tententiam optime constituunt; si id, quod volui, tum consequutita; do tibi properanter nimis carmen 'illud me percurisIe . Eia bone vi cisti. το primum recte a me usurpatum mille Laurentius Valla te docebit Declamationum in Bartholom uni Facium libro primo,tametsi ad uerbialiter sumi potest se, rἰ τοῦ primo loco, quod per tuam grammaticem licere puto: per quam etiam tibi licere voluisti Marmor Italicum,

S Patrensem Membranam Valere marmor in Italia existens,& membranam, quae Patris asseruatur; tam marmor Italicum dicatur marmor

in Italis lapicidinis estolium, sicut marmor Numidicum,Parium,quod in Numidia, & Paro gignitur, itaque Statius inquit Sy tuaru in libro i. NIc Lybicus, Por Vi q; silex, bis dura Laconum

Saxa virent. Patrensis autem membrana sit proprie ea, quae

in Patris oppido conficitur, sicut charta Sattica, de T aiotica, oe, sicut

est apud eumdem pOCἰam .

Charte Thebaicsq; , Cariceve. vel saltem librum significet. qui fuerit Patris exaratus,non qui ibi reperitur; sicut Basilienses, Ludi dunenses, An tuerpienses codices appellamus, qui Basilear, Lugduni, An tu erpiae impressi simi, licet ij hic in Italia extem: sic chlamys Spar. tana, Sydonia, Phrygia, Mylesia, a locis,ut ita dicam, natalibus, nominatur , & linum Taniticum, ac Pelusiacum, Biaticum, Tentyri licui nuncupamus cum regionum nominibus, inquit Plinius, in quibus nascitur . cum tu laaec tioi σφάλματα indulgenter condones, aliorum leuissimas lapsiones plusquam censoria seueritate castigare audebis λ

52쪽

L 1 AER SECUNDUS.

QVAM ocio abundas, qui perlevia haec, & minuta consectaris:

ego tibi unico verbo respondebo: lege Stratos, quomodo ego scripti, etsi tam diligentes operae luposraphicς apud nos reperirentur,quim isthic esse audio , non consectiles tam ingentem numerum diatribarum, quamuis ne sic quidem istiusmodi a manu, non a mente peccata notare debueras, si vir suilles. En ita sand, mi homo, sed Stratos urbs fuit Acarnaniae . nam illud; In meo codice n quam Strato comparet . probe l. habet,est enim G Strato, ut Ciceronis locum respiciat. Hinc ubetorum campos de Marathone, Salamine , Plateis, Thermopylis, Leuctris, Stratoq;: unum addo in gratiam studiosi lectoris, ne se tempus omnino amisille queratur in hoc capite perlegendo. Ianus Parrhasiius admonet nos de altera scriptura illius Ciceroniani loci, quς sit. Hinc rhetorum campos de Marathone, Salamine, Plateis, Thermoniis, Leuctris; bincsunt Cocles,binc Decii: pro eo,quod esset Stratocle, unde Stratoq; manavit, quae lectio quemadmodum sustineri possit, ollendi.

TV, quisquisws, non uno modo peccas, idque perpetuo facis t

to isto tuo Animaduersionum libro,unde subiit mihi interdum cogitare, non magis te in animo habuisse inscitiam,quam vocas,meam detegere, quam latenter experiri voluisse, an ipse tua ςrrata deprehenderem,ut hac artificiosa ratione de mea doctrina certius adhuc periculum faceres,quocuque tamen consilio istud tuum opus aggressus su ris, nς perpetuam tibi infamiam comparasti, meque ad eam pupnam pertraxisti ,ex qua ingetem laudem suissem relaturus, si cum valentio. re aduersario concertassem,nam,Vt nunc se res habet,non debeo de victoria magnopere sollicitus esse,quq mihi laudem nullam sit paritura: hactenus cum Gallis de imperio certauimus, nunc ludicram pugnam lsropositam esse mihi video, unde fortasse colligi potest minime Galum esse te; ac certe in agro Veronensi,aut Patauino te, ac caeteros Burdones gentiles tuos ortos filisse sunt qui non dubitanter affirment: sed manus tamen conseramus,ut ista tua temeritas,& audacia saltem contundatur. Dicis primam existimasse me ex recto Δάνδαμιρ apud Plutarchum accusativum esse Δανδαμιν , apud Lucianum Δανδα quid aliud hic ego respondeam,quam te volentem,scientemq; magna

confidentia mentiri, & falsarios imitari voluisse, qui litis obtinendae causa literas publicas adulteram an haec calumnia est minime vero; audi

53쪽

6 AssERTIONI saudi quaeso patienter mea verbata. Lucianus in rixari Dandam idis tu iusdam meminit . quem arctissimo amicitis vinculo cum Ami.ca quopiam coniunctuin fuisse narrat, I ed, ut dico, Dandamida ipsum Nocat, non Dan damim. dixi cuiusdam, non huius, siue eiusdem: dixi Dandamida i psum Ocari, non Dandatam , intes ligens nimirum discrepare inter se duo ilIa nomina, nec eumdem omnino virum significare, ut minime etiam peccatum a me sit in ratione temporum, quod tu baceole putasti. Deinde assirmare non dubitas, haec nomina masculina numquam hahere πεζιτ υμ, βον accusatruum , sed ἰσοσυλλαβον nominatiuo Ian non cuncta huius generis vocabula in quinto ordine censentur πάμ δε λ κλισιρ inquit Lascares εςἰ παντ- των περουσυμ βωνονομάτων αρσενικῶν, κ; θηλυκων, s Πετερων, κοινων, s επικοίνων, διαφόρουe Ματαλήξης ἔχοντων, ων ἡ γενικου ειρος, ἡ δοτικιν εις ι, - ω τιατικ. Q α: idem recentiores Grammatici uno ore fatentur omnes,

Urbanus, Melanchlion, Clenardus, Versara, Neander, Girardus, Ramus quis non exemplum unum ipse attulisti Πανδα; alterum esse potest romtiri, de quo Ausonius Idmona quod vatem, medicum quod Iapida diculit, recto 1-ιζ. Virgilius Iamq; aderat Phoebo ante alios dilectus Iapis. ita enim mavit Hadrianus Turnebus, quam quomodo extat in impressis codicibus Iapis. Δάφνιο quoque Graeca declinatione Δαφνιδα emittit Eobano Helio transalpino homini, Dapbnida formosum gelida conuenit iu νmbra. Henricus Steplianus, quem Daphnim aliquoties nominauit, Daphnida vocat Ecloga , cui titulus Chloris ,

Pesims aquaesolum facitis cur Dapbnida pulchrum λide tabanus pari incremeto,licet terminatione diuersa illud Theocriti Αγώνιν ἡ Κυθήρι sic vertit ; Adonidem Cytberes οῦδε νεκρὸν . D. Vt vidit interemptum. at HenricusStephanus ita, Adonis ut Cythere Iam vidit interisse. iisque dit simili ratione eiusdem poetae Δελφιν Delphida reddidit Eobanus Pharmaceu tria

sus cum plura mibi, tum Delphida dixit amorem

conuertisse alio. neque aliter efferunt Graeci nomina haec,

ς ιδα, i Ipάσιν:sed quid opus est singillatim exempla perquirere, cam γενικωρ pronunciatum iit ab eruditis Grammaticis quintam n minum declinationem esse imparisyllaborum, quorum accusativus in

α desinat

54쪽

sativum Παριδα Aeolicὸ enunciari credideris: tantum igitur abest, ut Δανδαμιδα contra praecepta grammaticorum dictiim sit,ut non alium Luciam hominem elle credam , qua pertinet ad nominis inclinatione, quana Δάνδαμιν Plutarchi. Nil prorsus autem dubito optime rationem constare emendationis Δανδαμιν pro M λων apud Strabonem, non quidem ex Luciani Toxari,ut tu imprudenter extitimasse videris, sed ex Arriani πεζὶάναβασεωρ A'λεξάνδρου libro septimo, ubi sapiens ille Indorum primarius Δανδ Ne appellatur,quomodo etiam eumdem vocat Plutarchus in Alexandro.

VA L O s tibi places de istis tuis prooemiis, ad quae tunc potissimum confugis, cum lectorum animos a rei, qua de agitur, disputatione avocare studes: sed & in his quoque Aelopi corniculam imitaris ; itaque multis modis deridendum te praebes: hic certὸ, nisi impudentissimus sis, non inficiaberis istius te pociem ij sententiam ab Hadriano Turnebo mutuo sumpsiste, ipsumque tibi verba etiam alia quot suppeditasse,quibus eam exprimeres: ille enim Aduersar. lib. 1 o. C. s i. sic ait; Haec more galli gallinacei terram miserὰ scalpentis unguibus, O cibo eruentis aliquot granula,velut excalpsi ex Terentiana Fabula. vidimus sui tum , videamus nunc mendacium , . tua Verbata. Apud Nar

tialem ais in quibusdam exemplaribu scriptum extare

Avidi jequuntur villicssionum porci .

non seruum, vi vulgo: bauc lectionem amplecteris . hoc tu affirmare audes homo impurissime, flagitiosissime e an non perspicue, planeq; scriptum est in illo meo capite His ego auctoritatibus munire volui hanc postremam fripturam, H eius retinendae lectori desiderium inger rem: suadeo, non cogo. illud etiam addo , vocem auctoritatibus non tantum referri debere ad locos Aristophanis, ut tu putasti, sed ad Aeliani quoque,& Plinii, quos illiCcit.iui. Tertium adhuc restat, quod eruditionis tuae specimen nobis proet, id adeo persequar, ut uno aspectu furtum, mendacium , inscitiam tuam omnes intueantur: cI mas de scrofa villicam me sectiIe; par pari refero, tu de Maligero seciasti Uillioniarum,ille de Burdone Scaligerum finxit,vel a parete fictum deinceps sequutus est: an mihi non licear, quod tibi in re longe maioris momenti licere voluisti ipse tamen legem Corneliam de falsis vetitus sui, tibi solemne est humanas, diuinas'; leges omnes contemnere, neC quicquam pensi habere, ut animo tuo morem geras: imminet

tibi magnum malum,&factis dignum supplicitiin, ni caves. Ego de villica

55쪽

8 AssERTIONI svillica scrosam seci. Haucsuum inquam ego in facile sequendi custodem

naturam intuitus es Aristopbanes, c um dixit in Plato. non dixi ego A ristophanem de villica, & porcis ipsius vocem sequentibus praecise loqui, sed suum naturam aliquo pacto respexiste: an,quaeso,Verum non est sues matrem sequiὶ sequuntur illi quidem grunnientem dc ipsi quoque grunnientes: grunnitum illum imitantur porcarii praeeuntes porcorum gregi, quδd si longius absunt, quam ut vox exaudiri queat,buccina Vtuntur,ad cuius vocem accurrunt illi gregatim magna festinatione, sicut Polybius testatum reliquit sub initium libri I 2. Historiarum quippiam etiam ab hac re non ita alienum narrat M. Varro De re rustica lib. 2. & lib. 3. hanc rem in animo habebat Aristophanes, cum illa

scribebat: quid hinc absurdi, quid ridiculi consequitur Aristarcho

tua verna , . laudes cinquis ignore deposito contendere legendum recuso. haec tu sic me loquentem facis; at ego dixi. Non libet meo pericula affirmare Plinij locum esse corruptum illic, ubi degemmis, earum; probandarum ratione agitur, sed, si ad meam coniecturam vetusti alicuius exemplaris auctoritas accedat, ausim equidem νel pignore deposito contendere νerba Me ita legi oportere . deinde paulo post subdidi. Sed haec vi dixi P mea contestura sit interim, dum certius quippiam νetere aliquo

codice prslucente nobis appareat, namque interim negari non potes, qui aliqua non omnino mala sententia colligι queat ex verbis eo modo conceptis, quoinodo Nulgat s editiones prUeferunt, & reliqua . quid intcr meum , tuumque scinionem intersit,nemo non videt: sed liceat tibi,quantumuis mentiri, ac peierare, liqua dem , cum pudorem semel prostitueris, frustra fides,atque integi itas abs te exigitur: respondeo nunc ad interrogatiunculamia . Quid, mi uberte e quotiesscalpuntur ille, opua est D nacem cum iucude presto esse, ad quam scalprum hebetatum candens recu- datur: opus est, Viiliomare, atque ita sane, ut in re tanti momenti ingentem diuersorum in strii mentorum apparatum semper adesse necesse sit, ac sornacem in primis, carbones, eosque certi cuiusdam generis, folles, malleos,sorcipes,limas, incudes , alia propemodum infinita in hunc usum: vidi ego, viderunt alij hic Florentiae gemmarum scalptoris ossicinam instructissimam, cuius magister diceret, non paucioribus . instrumentis opus illud indigere, quam quot diebus integer annus constat. De vetere Plinii scriptura meum iudicium non ignoras .

Videtur opponere νoluisse Plinius rem penὰ contrariam ei, quod primo loco dixerat, H alia ferro scalpi non possint, cura at alis non nisi retuso ; νt uc

sritanta

56쪽

fit tanta illa disserentia, de qua pudixerat . addo nunc, Vt rem planius, manifestiusq; intelligas, lolidissimas gemmas,ac prςcipue adamantem

rotulis quibusdam, ii ue sphoerulis, quas bottones vocant, scalpi consueuille smyride, qui minutissime tritus sit, ita ut puluerem ferme re ferat , ingesto; huius lapidis, seu pulueris ope,atque auxilio gemmae durissim ς excavantur, ac poliuntur, illius etiam ruit usus penes antiquos,ut scribit Dioscoridis libro s. ex nostris videndi sunt, praeter ca teios, Andreas Mattheolus in suis ad Graecum illum auctorem Commentariis , necnon Hieronymus Cardanus in libris De subii litate .

Ad M Recusum Latini poetae, nihil amplius dicam, quam scripturamis hanc placuisse Dionylio Lambino homini Gallo; Gallum cum dico,

eum intelligo, qui errare nequeat s immerito igitur reprehendis m ferinde ac probam Iectionem deteriore mutauerim memineris te vero mutara uti pro permutare , quod in me tamquam illud perperam usurpaverim, dignum tua censura duxisti diatriba Eo. libri 9.) neque enim mutaui ego,sed ille tuus,quem modo nominaui, Dionysius Lambinus; etsi frustra hic quςrimus de scriptura loci Horatiani, cum satis sit ad obtinendum, quod volo, Latine dici Recudere pro iterum fingere, & redacuerer Illud certe praeterire non debeo, quod ais ad locum Plinij. Alisgemmς ferro omnino contumaces sunt: alis non respuunt quidem, sed hebetant, retundunt prima statim sculptura; omnes autem adamantem admittunt, atque ei cedunt. Vide, quaeso, quam nihil videris. Plinius loquitur de ratione gemmas scalpendi, atque inquit, earum quasdam reperiri, quae nullo pacto ferro excalpi queant,quasdam vero scalpi quidem serro, sed retuso,& in sphaerularum modii hebetator

durities quarumdam serri aciem retundit usque adeo,ut ab ipsa ne huIum quidem assiciantur,itaque excogitarunt Draco,o γλυφει sphaeri

Ias illas, quas dixi; earum ope, & lapide smyride prςstant, quod acutissimo serro prcstare nequeunt: loquitur ergo praecipue de gemmarum scalptura, non deserti hebetatione ; est enim illorum verborum Ordo,ac leta es: aliae serro scalpi non pollunt, aliae nonnisi retuso scatipi possunt, verum omnes adamante scalpi possunt: tu sermonem tr ducis ad hebetatione scalprorum, perinde ac de illa potissimum retunc Plinius loqueretur: quid inter utrumque sermonem discriminis intercedat paulullim modo te doctiores nullo negocio intelligent,nam haec ingenii, ac iudicij tui captum longὸ superant. Volo autem nunc emendare non leuem meam lapsionem, quam tu ut es lusciosus invidere non potuisti, atque ita maledicentiae materiam tibi subducere; reccatum autem spectatur capite, quod hoc consequitur. ibi, Gim Zeno Stoicorum princeps, & reliqua, itaque eo in loco deleri iubeo

Stoicorum princeps, neque enim Zeno ille, cuius inuentum fuit Achil

57쪽

Iea argumentatio,stoicoriun familiam duxit, veluti ex Laertio cognosci potest, quocirca nunc errore deprehenso velim soras abiici duo illa verba, nec ullo modo in contextum recipi ; hoc tu peccatum si animaduertilles, Dij boni, quo me conuiciorum genere obruisses 3 nunc egomet de me victoriam tuli hanc tibi laudem penitus praeripiens.

SV s p i c Ar i sunt docti viri, qui in veteribus exemplaribus perquirendis, pensitandisque non leuem Operam posuerunt, nullibi umquam extitis levetustum illum codicem Bernardini Vallticuius meminerit Politianus; putantque ipsum parum ingenue ea in re se gessis se, atque os doctis viris eo pacto sublinere voltus te e verumtamen ut ille codex suerit aliquando in rerum natura,an mihi no liceat eadem ratione uti,qua tu ex tua Logica alicubi usus es, cam ais malam his i

terpretationem subiunxiiii, siue tuam, siue alius nescio cuiust sed tantidem ego 'cio,aut te malu interpretem esse,aut malam interpretum fidem sequi.

siue letitur Politiani commentum illud suerit,siue alterius nescio cuius, certum est minime necessarib filisse excogitatum, de pro vetere scriptura in Properiij codices coniectum .; Orno siquidem recte se habet eo sensu, quem exposui, hoc est pro torno, seu potius machina illa , quae circumagitur aci funes torquendos, cuiusnodi multas passim apud nos videre licet; ea: vulgo flates vocabulo censentur: ac vix est, ut sanes praesertim crassiores absque ea machina confici queant,tametsi a s.firmas tu magna animi confidentia sola manu nullo adli: bito instrumento torqueri posse: huic autem machinae venat illi quidem non imaginari , ut tu censes, aliam omnino haud absimilem expressit Iuvenalis illo carmini.

Oui docet obliquo lanam deducere ferro.

certius autem de re tota constaret, si duo illa marmora inspicerentur, quae Rome extare scribit Hermolaus Barbarus, in quibus Ocni sabula incisa speetatur. Hactenus constitui meam sententiam de Properti j loco; nunc ipsa mea Verba aggredior. Et fortasse ornus p csteras arbores expetebatur. Tu suisti tam camus, ut non videris artificis librarij vitium in prςpositione excribenda; is in exemplaribus nostris quςdam male, ut fit, aut inducta, aut deleta repererat, eaque tamen pro rectis, ac legitimis inconsulto excudit; nam cui, quaeso, locum illum legenti non uarim in mentem veniret TVter, quomodo loquitur Plautus Amphitruon

Sola hIc mibi nuc videtur,quia. ille hinc abes, quem ego amo prster omnes.

58쪽

Vt Argonautas praeter omnes candidum '.' Medea mirata est ducem. . an vero autumas ignorasse me

constructionem illius alterius praepositionis, qui alibi in meis libris diserte scripserim , prae dolore, prs animi impotentia, prs vetustate, ac nominatim libro I. cap. IE. quae sibi olim grata pre e cris fuerint; & lib. 7 .cap. 13. cum ipsam laternam prs macie νix regeret, ac sustineret sci astamen Varie quandoque praepositiones construi solere; hinc Plautus Casina clam meam uxorem dixit, pro mea ore, Sc Ausonius hinc t nuε Suropam, de quo alibi inferius disputabimus: & an etiam serio a Lfirmas scripsisse me obliquo omo, non obliqua e an inficiari audebis licem ea illic esse verba Sumpsit Propertius ornum pro quouis ligno, eiq; epitbetum addidit ex repromptum,nimirum obliquam . deinde paulum inua, confer hoc Ebremum Iuvenalis carmen cum isto Properti, Dignior obliqua funem qui torqueat orno. Intelligis hinc iam abundὰ, nisi veritati peri aciter aduersari pergis, qu in masculino genere pro sceminino utantur Ethrusci; cui turpiculo scommati grauius quicquam in praesentia respondere nolo ; tantum

admonebo te Plauti veruculo, Saltem tute, si pudoris egeas, sumas mutuum. eumdemque ex re nata interim docebo, veteres interdum genera variare consueuisse . Plautus Captiuis;

Itidem Me mi aduenienti upupa, qui me delecte data eR.

Varro De Re rust. lib. I. Sin cogare fecundum flumen aedificare,curandum ne aduersum eum ponas. ex nostris Lodovicus Areostus poeta non ignobilis inquit, esusse culto in suo linguanto pensio ,

Et era nelia noRra tale usensio. Plautus ad malleum respexit,Varro ad fluuium, Areosius ad linguam: Propertius lignum κατά αλλο σιν ex commutatione generis hpectare potui stet,si obliquo non obliqua scriptum reliquisset: Virgilius etiam Aen. 7. in 'uit pars arduus altis Pulverulentus equis turit.

cium dixistet Ardet inexcita Ausionia: sic Terentius Andriata. Aliquid monriri alunt, ea quoniam nemini obtrudi potest, itur ad me. ubi sic ait Donatus. Dum monstrum dixerat, ea subiunxit tamquam nou verbis : sed sententis seruires; huius generis eit Homericum illud,

Catullus tamen rem ipsam precisὸ apposui ,Πuς potuisset nihilominus per se intelligi, ut di x i, ait enim De Nuptiis Pelei, & Thetidis.' Ista tempestate. ferox quo tempore raeserauressus curuis e litoribus Piraei. - .

59쪽

sed & de arbore quoq; illo pacto loqui potuisset Propertius sine vitio a

disce, stupor, quod ignoras. Nonius. Cupressi generis seminini, ut dubiu non ei masculint uiua; Capitibus nutares pino rectosq; cupressus ridem; Buxum generis neutri, Virgilius Georgic. a. Et torno rasile buxum, minini Ennius. buxo vin D, taxus tonsa. Iunius Philargyrius ad illum Maronis locum, stigmιna inquit non arborem dixit, quamvis Ennirexemplo O arborem potuerit dicere neutro genere, ille enim sic in septimo. Dugique cupres Stant rectis foliis, amaro corpore buxum. Servius ad illum alterum ex s. buxusique vocat Berecynthia matris Ides. Dicitur sinquit baec buxus, o hoc buxum,νt Torno rasile buxum, desuperstud quidam arbor generis foeminini volunt,cum hoc loco etiam de ligno foem,mni habeamua exemplum. Ornum vis elle αρπD- μελων, nullasque Ironunciati auctorem laudas Columellam; ipse in eiusdem Columelς codicibus ita scriptum reperi. P, eque populus, neque imus tam id nes sunt,qu.im orni, bluestressiaxini; ubi ornus , e Bluester raxinus

tamquam diuers, arbores commemoramur ; nam haec arborum vel in eodem genere non minima differentia censetur, quod alia mont nae,aliae campestres, aliae procerae, humiliores aliae reperiantur; qua quam diligenter considerari velim, qua tandem ratione dixerit Columella ornum elle fraxinum sylvestrem, cum fraxinus inde nomen tr

xille credatur, qudd infragosis locis libenter agnalcatur, vos certε Fresie Dulualee eam nuncupatis: Torquatus Tassius in maiori suo poemate illud siluanio tamquam epithetam fraeiano adiunxit,

Papinius tamen has duas arbores 1pecie distinxit, cum cecinit, Thm

Trocmbunt piceae flammis alimenta supremis , I

Taxus, ct infaudos belli potura cruores Fraxinus: atque situ non expugnabile robur. quod ante ipsum fecerat etiam Virgilius Aen. II. dicens , inerrosionat alta bipeuni Fraxinus reuere tacto adsidera pinus; .: Dbora nec cuneis,oe olentem Acindere cedrum, Vec plaustris cessant νectare gementibus ornos . cum toties, ac tam supine pecces, audes Erasmum castigare atqui, ut scias, vel nullo pacto is reprehendi meruit,vel inulto antea Paulo Leopardo, & ab Henrico Stephano notatus suit super interpretatione ver- Dorum Plutarchi, unde omnis oritui dissicultas; cornicula ista Aes pica prodit se multiplici tex, nam paulo post Nescio quid secunis graue cornicatur inepte. Politianum pupul Mem Ineutri vocas, an iri er

60쪽

Lia ER SECUN DV s. syproptereaquod sit meus talis M, an potius συμ ανια πνe, an Verbquia consors,& gregalis, nondum scire potui: utcumque censeas, lo ge falleris,& ignorasse te quid proprie valeat dictio Popularis exploratissimum habeor illud etiam aequὰ certo scio, voluiste te hunc meum popularem imitari, qui simili propemodum epigrammate luserit in Bartholom qum Scalam,cum is culicem muliebri genere nuncupallet rleo quispiam hactenus videri potuisti, nunc ista tua incondita vox asinum te omnibus prodit: eia asine lyram sume, S sestiuissimum epia gramma ista tua delicatula voce iterum modulareta.

OV A M modestὸ geris te cum Iacobo Mycillo; factum Iaudo: si in Roberto Titio tale quippiam deprehendisses, sexcentς paginae

non cepissent contumelias tuas, nunc quia Mycillus transalpinus est , excusationem meretur ob corruptum exemplar,quo usus suit; verumtamen scire vellem, qua tandem ratione affirmes sphaeram illam non fuisse ex calamo, si Mycillus pro καλάμου legit, aut saltem docenos, quid valeat illic vox καλάμου, siquidem hanc elle rectam scripturam non obs cuia significas: nodus inexplicabilis: sphaeras ex harundinibus in Ionsum aissectis, de in circulos compositis nos multas vidi mus. quid si legas Καλάμιδορὶ is fuit insignis coelator, de quo plura scribit Plinius non uno in loco; Strabo quoque, Lucianus, Propertius, Quintilianus,& Cicero in Bruto eiusdem meminerunt: sed adhuc persisto in priore sententia; nisi si, quod nunc mihi in mentem venit,sphetram calamo in tabula pictam intelligamus, quam planam , siue in plano vocant; orbis enim caelestis positus, ac figura in tabulis quoque, nedum in globis, calamo, seu penicillo nonnumquam representabatur. Propellius.

Cogor o e tabula pictos ediscere mundos, Qualis O baec docti sit positura Dei.

sed & hac quoque inter coniecturas, de locos controuersi iuris rer nivelinia.

CAPUT XVIII.

HAc Trsus modicis incursionibus me Iacessisti, de tamquam

vires meas explorare velles, leuiter prouocasti;nunc iusta acie, cunctisque viribus aduocatis mecum congredi meditaris victoriam tibi fingens nimis quam incrnentam: stulte, qui re parum perspecta in tantum discrimen sciens, volentque te conieceris: sed congediamuriam,& quantum quis iue valeat actutum experiamur. Potuistem at

SEARCH

MENU NAVIGATION