장음표시 사용
161쪽
I52 VARIORVM INTERPRETVM ΝΟΤΑ Ε
et persectionem rei magnae et in Sic Ilist. IX, re nessum toti Graecine inferre statuit . ad cuius stinolatu nium egregis PEVtinere ratio, si Byzuntium etc. in Potestatem redoepisset utat illi tommolimentum relion ore tentant Perperam. Illem Pnim e t ne si dixi s t. ad quod bellum emoliendum lini a H ioni. Cae . I de Beli. gall. 34: Praeterea se neque sine exercitu in ens 'artes Getitia
audere Denise , quas Caesar Possideret , neque exercitum sine magno commentu atque emolumento in unum locum contrahere Pos e.
reliquum est, neque enim magnum emolumentum esse Potest. Id
est magnum negotium et multiplex. Buam. V. uise. ob A. V. IX, Pag. 345. Sed fortasse verisimiles. inter quas has maximst, Concin lita η , interque eas has maxime. Menda . simile fi bina infra suo loco notas i. Omnium rarum originem cernero euivis facile fit. Dierit. 4 cinxL. V. Mi c. ob . V. VIII, p. 27 , 36J; . IX, P. a. a. Alit aemulatio innenia et nunc in Oidia . nunc admirmio man- nem inpage incitationem accendit: naturaque quod summo studio P filum est, ascendit in summum in Quid hie natura' lege mutumque ; uti saepct et ubi iliae scriptorum. Tocos hae nitIlii iter errarunt. Sentontia nihil clarius , nihil elegantius. Λcin L. Idem vir doetus imitationem mavult. MnEGR. Lipsius, matureque. RAPAE Minima quidem mutatione soceris imitritionem; sed nihil ea ite-ee se est; indicatur enim industria, modo rei Piit critii ditio, modo livore , quum aliquem sibi a quatum cernit praelatumve, Cui separem sentit ; vl pluribus ostendimus libro II, An n. Tacit. cap. 38 . ubi est: Languescet alioqui industria, incendetur socardia; si nullus ex sa metus nut spes. Sic Plinius Pan g. : Hac mihi namί- ratisne dinnus mPerulor non videretur, si inter Fabricios et Seiaplanes. et Canasilos inlis esset; hiae enim imitationis ardor, sena- per metiar nliquis acconderet. GnvTLn. Lip ius et Λcidalius legunt matureque. Quae mutatio nouli quam inibi videtur esso necessaria. Ipse Velleius paullo post: Naturaliterque quod ρrocedere non potest, recedis. IIaec autem, quae de ingenio Velleius, translata arbitror ex iis , quae de athletarum corpore scri hit Hippocrates aptiori in . lib. I. S. ii : Ev τοῖσι γυμναστικοισιν ω μ' ακρον ευεξίαι,, xv ίν τω-εωσιν. ου γαρ δυνανται μνειν ἐν Duiliaco by Corale
162쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XVII I 53
αυτόν , ουδε ατρεμεειν. δε συα ατρεμε σιν , ουδε τι δυνακτα μι το βελτιον ἐπιδιδόvαι, λειπεται - το χεῖρον. Athletarum boni habitus, nd summum Progressi , Periculosi, si in extremo constiterint. Neque enim Possunt in eodem statu Permanere, neque quiescere. Cum Nero non quiescant, neque ultra possint in melius ρroficere : reliquum est, ut in desertas labantur. Voss. Lmisationem alii, pulo in imi ationem necendit, sie accensae in arma nationes,
lib. II, cap. 98, hoc verum; ita et Tacito nisi. I, eop. 43, in
enedem ardere alicuius; deinde natura ne mutetur in mature 2 nam. qne et mox naturaliter, quod lantumdem, habebis. HEt s.
Di disque ete. Vid. Calpurn. deesam. VIII. Bunn. in marg. Vbi aut praeteriti. aut aequarii Fortuitam in meci libro mondam opinabar, eum postea in aliis et veterioribus eamdem . . pr. hendi ρrneteriti p itaque nolui praeterire, ut notari indignam e quae diis gnior eo ipso quod praeterita, nec notata aliis: nemo autem, cui paullulum aeeli sit in peeiore, praeteriri moenia non praeoptabit. Non enim hoe vult auctor, eum praeteriti nos sumus, id multo minus cum praeteriti illi sunt e verum cum aut gradu illos anteiseedere , alit aequare nobis desperatum est. Ac D1Lras. Rhenani editio praeterisi, quod in aliquot editionibus ineuria typothetarum. Gnvrinus. Immo praeteriri est in Rhenani editione, sed vitio operarum praeteriti, in Aldina video existere, ut et in Popmae, e Boxhorn. et aliis , turpi negligentia. iniquid in quo nitamur conquirimus In quod enstremur malim,nti amat loqui Velleius alibi. Iacobus Periaonius, aliud in quo nia inmur, scilicet, eminere, ex proxime praecedenti. Ego in quo enis tenmus. Vide not. lib. II, cap. II Etss. eris impedimentum in Resisto. Persecti patratiqne operis quomodo ali cluid impedi montiam esso potest 3 Nee Dii qnidem. ut vetus verhom habuit, revocaverint stat impedierint sacta. Viden im logendum sed amentum sit. Velleii men, ita sua dot, qui iam ante dixit, di siem in perfecto moram essed et ingenia novactiamtis stimi lo alior iam trahi t qua orerct illibatam materiam. liaque nune addi tr maximum hoe esse persecti operis indicium, transiri vulgo ad aliud opus. I.3M. Id est in eo ipso impeditur operis euiu que pMrs elici: quare nihil hie in novandum; nam
tuam is praece erit H dis in perfecto mora est, loquitur ibi pro
163쪽
captu hominis, nitorius procodere desperantis , alioquin tantum
abesset, ut ars ulla Cynstitnmata dici mereatur. ut sentiam cum
Seneca r id quod unum toto agimus animo nondum perfecimus , tit pessimi essemus, lib. III pia l. quaest. 3 i. Gnvrinus. Lipsius indi- Camonium volebat: eo quod persecti iam patra lique operis ritillum Possit esse impedimonium. Sed omnino non est tentanda ha Iectio. qua V lleius nihil aliud, quam id exprimere studuit: Dum homines, desperantes nemu&ιionem perfecti iam ab alio veris. alias
sibi vias subinde quaerunt, seri, ut perfectioris veris gloria hocpncto relicta diuturna non sis: cum alias, si praeclara ingenia Dems perarent in eo eniti, in quo iam alios vident excolluisse, dis Inlutoc ad perfectionem veris vel conserMandam Nel Ornandam tria foret. Est ergo impedimentum, quo perseelio alicuius rei debilitatur, quo ακμη ad παρακμπν inclinatur, adeoque fastigium et praecellentia illa, quo minus aequaliter se et eoia stanter babeat, impeditur. BOE CLER. Transit n. iratio ad condisionem j I gerat de temporis . nunc urbium conditione; rescribst igitur, transit admiratio ab conditioneterivorum, et ad urbium. ScuΕGRlvs. Lrgendiam docuimu , condisione Ie orum. Quod notatum quoque video Iac. Seheghio eximiae spei iuveni, si manet in via recla ; nam immodestia multor Im cogit m adolescentiam timide laudarμ. Lipsius. Scribe: Tranaent admiratio a conditione temporum, et ad urbium se. conditionem, usitatus loquendi modus Paterculo nostro, supra CR P. a illa, quam tilitas eius temporis noxa ad invidiam, quae praece Aerat, referri oportere, diximus. Transeat, ut mox infra, n que o hoc magis miratus sim; libro II, cap. 9 : sane non ignoremus. Et mox . Persequamur notam seoersentem censorum , et mille aliis
Iocis. iderunt ex parte verum Lipsius et Schogkius, dum res ribunt a conditione, pro ad conditionem, quod illis nondum inspectis niihi quoquo iam in mentem venerat. ΗΕ .na urbs Attica Pluribus annis eloquentias otc.ὶ Si Iegas eisquentia, hoe totum minima mutationst restitues. M 'vTius. Interpolata haec a variis varie. Ni m a scriptura verior est, pignus dabo in omnes fortuna' meas. Totum locum sic res lituo e t na urbs Attica Pluribus annis eloquentia, quum unioersa Graecia veribus floruit:
usque udeo, ut corpora gentis illius separata hinc inde in alias cDADisiti sed by Corale
164쪽
ωes , Digerita Dero rotis . theniensium muris elausa exis imes. Λbolita silai ila in literarum syllabarurn tuo alii nitate , quaedam alio traducta: omnia recte, ut xPero, nunc et ordine rPpo, ita. Athenas, inquit, longius dicendo, quam Graeciam universam agendo sortii, se. Et tortum , ut quidam vult, de eloquentia solum institui comparationem : 1ed institui , quod nescio idem ne ille putarii. cum rerum actionct lectio, quam adfert, id certo non exprimit, manifesto et liqvido nostra. Sed pro rebus gestis vera ponere, Volloio iit et aliis tralatitium. Λnte paginas aliquot praecessit doL. Paullo: P I si quis eorum inoideres veribus ac fortunae auae. Do a thenis meam bene ad sententiam Cicero, Brutor Aram ante quam delectata est Atheniensium cisitas hac laude dicendi, musta lana m morabilia et in domosticis, et in bellisis rebus essecerat. Hoc autem studium seloquentiae non erat commune Graeciae, sed Proprium Athenarum. In de oratore, idem l AIque illas omnium doctrianarum Aoentrices Athenas, A quibus summa dicendi vis et in oenia est et perfecta. Sed ille quidem et alibi innumeri A locis. Iustiniis lib. V patriam communis eloquentiae vocat: de eademque idem
sie lib. Ili Literne certe ac facundia et hie enitis ordo disciplinae
veluti templum Athenas habent. Acin,L. PlacEt docti simi viri eorrectio. magis tamen mea : Vna urbs Attica pluribus annis eloquentia, quum uniuersa Graecia operibus floruit. Mitto veteres editione, certum quod solummodo comparationem in stiluat de eloquentia. Ad Aile Seneca pater Suasoriarum : omnibus sua decora sunt. Athenae eloquentia inclitae sunt: Thebae sacris e Sparta armis. SCHEOR. Scribebamr eloquentiae, quam u. G. veribus effloruit. Vel magist eloquentia quam M. G. uberiusque sto ruit. Duo celebrat in celebribo, illi, Λ thenis, quod et diutius illic eloquentia, et quod copiosius provenerit. Li Ps. Insignis emendatio Lipsit. Foss. Lego. νeribus usque Koruit adeo. Tmegis uεitata etiam histori eis. Saliti t. Catilina r mitis rei libet simulator. Livius: Ventima strine*ibus datos. Eloquentiae vera. ut supra , sub Princim veris sui Tullio. Pornx. Pro veribusque Lipsius reposuerat, uberι usque bono concinnoque sensu, quem non dubitavimus in textum recipere. Quamquam Acidalius existimaverit eloquentiam Allicorum , eum veribus celerae Graeciae, i. e. rebus gestis comparari; idque
tanta fiducia, ui dicat: Ni mea scriptura verior esι, Pignus dabo
165쪽
in omnessor unas meas. Periculose locutus esset, si quis impetum animi uis coniecturis nimiam faventis , Pro ratione acce Pisset. Qui enim ex toto contextu non videt, ingeniorum lantummodo et Lindiorum , non etiam operum fieri comparationem Z Mihi Asia, liquet, et contentionum minus et Plus auctoritatis in his stridii, fore, si pars φιλολογίας στοχαστικη , modestius ixine praefidentia , supercilio, contem tu aliorum, arrogantia ὶ tractaretur. Nam fidem suis conieeiuris per deierationes sacere, quam sit anceim, ratio evivis, et exempla monstrant eorum, qui halde infelicii erex incertis certa facere se posse erediderunt. BoΕcLER. Eloquentia Lip ius uberiusque. Sed cur non, eloquentia, quam unisersa Graecia, γe uberiusque Z Pro eo, quod sequitur, quae urbes taliam sω-diorum fuere 1teriles, vetustus codex habebat, quae urbes, et in Italia. scribe: quae urbes, ut in Italia, etc.; nec inultum Grulertis
abludit, qui tamen locum adulleratum esse arbitratur, etiam Li- Psius tria verba expungit. Atqui si de oratorio studio haec die in accipis, quo certe videntur reserenda , veris sunt xeriora; id quod unice Athenis, apud Graecos, Romae apud I vitiuos floruisse constat. Pari utique modo supra cap. Ir Noster: Neque hoc in Graecis, quam in Romanis eoenis magis, ubi gentis utriusque satum pari modo componit. Sed mirum, quod de Pindaro et Alcmane subiit nisgilr cum maior po tarum pars Graecorum nec Athenis, nec Romae Latinorum suori ut nati. Oratores, philosophos, poetas tragicos ac comicos plerosque sibi vindicant Libenae, sat ori ceterorum paucos omnino. Non Hesiodum, non Archilothum, Callimachum.
Λnliinaebum . Philetam , Apollonium, Alcaeum. Sappho, Simonidem, non mille alios. Nam de HomerI natalibus in certamon Attici eum sex urbibus venere frustra. ΗΕIns. Vid. Gron. II obs.a3 . Misc. obf. V. IX, p. 346. Semrata sint in Liquidior processerit oratio, sublata vocula sint.
distenta solis Atheniensibus i Iu t. lib. II, 6, 6r Liserae cerie ac facundia. et hie ei lis ordo disciplinae υeluti templam inhenas
habent: ubi adnotata Berneggerianae editionis. Vid. MMLER. Quae urbes taliam studiorum fueret Magis ridet , ut multae aliae et cui tamen loci ioni neminem adstrinxerim, ne me ipsum quidem. Acina . Tria baec postreina vi multue aliae ab aliena ruu-Diuilirco by Goosli
166쪽
nu e se arbitrnmur: eoque inducenda. Lips. Vexant se in hoe loeo homines, non elaea verba Velleii, verum coniecturas Burerii; is enim de suo nobis obtru it; quae urbes et mustae ali re, qnum reperi et in membranis illis unici , quae urbes et intralia taliamsturiorum. At qui non videt, volui librarium, quae tirbes et in Italia. luod tamen et ipsum est splenium, indieans idem satum suisso Italia . si diis piae et , quod Grapeiae. Gavet. MSS. lectio erat. existimatumque urbes et initalia talium studiorum fuere steri s nil de sorte legendum r Existimatum. Quas urbes etiam, nentiae , Iuliam. Grulerum voluisse video et in Italia etc. Qitae In-etio sorri melius potest, si unica litera mutata scribamus, ut in Itali ρ etc. ; sed non video quomodo haec eum praecedentibus apte salis cohaer ante nam do Graeci solum sermo fuit. Voss. Non exi liinandia in egi, illa τ rba i et mullos reline plane ii reptilia esse; fuit enim in Mise. et inantia, ex quo non nemo secit et multae aliae. Qua eoniectura licet nemini possit usquequaque Probari, tamen nee illa parum di me ultatis in sensu adfert, si retineam unet in IMI τεl ut in Bal. Bo L. Et muline aliae , do iani Rhenani, Era ini, set Steph pditionibus. Bran. Et enitentes alias Warhurion Ilibl. brit. T. Vis, pag. a 68. Quod vix intelligor an alius sit nec ir ali via , an adverbi uni. Si illud, soloecismus est: si line , Procliter de hol tumi. In Balis etc., non male, ut urbes graecae in Italia. si τε Grapeia maena intelligantur. IDEu. in mata. Nam Atem una Lacones Alii Lrdum secere. Quam litem dirimit Cl. Salma iv erc. Plin. pag. 579 ; Princ*io Pariis , ex. pleri opigram male , quod apud Prutarchum προ φυγης cxtat, unde pntot Lmdium origine, parentes Sardiniis oriundos habuissst, artae oducatum , eoque nomine CDem vnriae habitum fuisse.
Ilaoe ad primum librum habui, lector: quae quia modica sunt, ne parum videar lihoralis , alia insuper quaedam aspergam tibi
e trollarii vice: pauca lamon et ipsa , et quae in solum venient. Terentii primum locu eurrit: Heautontim. ael. IV, 3 . m. Imministin' me esse graiadam et mihi ι maxumo OPere in termiamum ,
stutisti. ST Siste factum est do mina, erτο herus damno auerus est.
167쪽
SO. Miaime e sed erat heic anus Corinthia haud impura. Elc. Qui hus in verbis quis de vitio suspicatus est Z inest tamen, nec leve e sed ita latet, haud facile ut se citi vis prodat. Ego sorte quadam vidi, neque aliis invidebo, quin monstrem, et e latibulo Pro- trabam adeoque proeul eiiciam. Sic scribendum igitur edico Oicii-hus rST M aetum est: domina ego, herus damno auctus ἱst. Ita belle, ita sestixe, nihil ut Terentiana scena dignius. Quum de verbis uxoris sublatam filiam coniiceret Chremes, quam interim voluisset; astulus servulus et moros mulierum optime d etus, idem statim coniicit, et secum sive adeo ad spectatores, plane istuc est, inquit: mihi hera nova nata est, domin malum. Licentia emendationis . ut vides, minima, immo sermo nulla est. Nam το si ex manu cripti, ri veteris Veneti , quo OtMuretum v um video', aue toritate deletum. Ergo in Do tinitiqlitorii lao ablatione eonver iam e Cuius iacit ra quanto 1 nientia pulcherrimae lucro pensatur 3 Interponuntur Syri verba velitn-tioni Chremetis et M tratae r haecqtie non servo re pondete Minia
me, sed marito. Retineri etiam possit: sic factum est ς quo modo idem Syrus infra : Nostra est . ita si est ἰ de quo , ut quis- quo voluerit. In eadem sabula, eodem actu, se. Τ personarum distinctio laborare mihi videtur.
C. Quaeso, quid hominis 2 M. quid p C. Iamne oblitus es .nter nos quid sis dictum de filisein,
P t en Dia abs te n*entum sufesrretur ρ M. sese. C. Ea res nunc vitiar *sa. M. quid narros , Chreme 'C. Imo haec quidem, quae est rapud se, Clitiphonis est Amian. v. ita aiunt. C. et tu credis. In omnia. C. Et illum aiant velle uxorem , ut quum demonderim ,
D s. qui aurum ac vestem atque otia quae OPus sunt, COD aret.
S; diligenter omn a atquμ ordine considerps, omnino non Pro babis , ut Chremes de Clitiphonis sui amica prior ultro xcἰpicit. Nam coni nilo certe omnis ita languet. Nec alia item eou veniunt tin quihus rosellendis ne longus sim, ponam tantum, ut veris emendari iudico: Di illam by Coos
168쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XVIII I 59
, C. En res nunc visur ψsa. M. quid narras , Chreme: Imo haec quidem, quue est viad me, Clitiphonis est Amica. C. sta aiunt, et tu credis 8 II. Omnia. Simulabat a I versum Chremem Syrus , Cliniae se argentum salla. cia Atia auferre ab Menedemo, cum operam vero daret Clitiphoni, ut ab ipso. Nihil sta picatus autem ille aliter, ad Menedemum
venit, quo quum interlocutus erat antea, clam ut servuli astu argentum Cliniast pateretur ab se , quod cup μbat etiam maximo ipsius, abstrahi. Nune Menedemu4 amicam esse Clitiphonis Bae et, idom, t Cliniam suam recens inveniam Chremetis si iam uxo rem cupere, id quod res erat, persuasus, mentionem de stia
quum hoc instituit: qui quidem ex Syro paullo ante id futurum, etsi tenui set, intollexerat. Sit picacissimus igitur et cautissimus senex, qui argentum iam tamen Clitiphoni ad Bacchidem sereniadum. cisi aliam , ac valde quidem illam probabilem ob causam, dederat; nune ballistam in Menedemum intendi ratus, orantem
eum de filia inerepatr et quid hominis es 8 inquit, an illius sallaciae oblitus, de qua ante inter nos, ut pecunia circumducereris. Nam hoc nunc quidem agitur, et iam sub cultro es, ut te attondeant. Tum ille: qui vero hoc potest; quum amicam filius nullam habebat, uxorem tuam poscat filiam 8 etenim quae nunc ad ine est Bacchis, amica tui Clitiphonis est. Ita quidem illi aiunt, Chremes: inquit. sed in no audes credere λ Bic Menedμmus quidni eredam p ve illi mihi quidem omnia tam perspicue atque ordinenarrant. Suscipit Chremes. At ne saltaris, o bone, it Inm tuum Cliniam rixorem . v l Io niunt, ne quum filiam ego responderim, tu argentum num res assati m. quo nurum, vestes, alia omnia ad nuptias
comparet scilicet. Hac illas autem lectinae, ut quum obtinue rint, amicae statim detur. Ita ergo resipiscit alter: et i stilliintur utrique in processu comoedia o , et hic quidem magis. quiquam maxime cavisse , ita lust firmiter se praemunii se rebatiar, ut sallacii nullis peli posse. iam politus tamen, et petendus porro ampliu . videretur. Etiam alia e Terentio pro mantissa supra constitiatum adiiciam. Eunucho Act. IV, sc. .
TH. Scelesta , ooem lupo commisti, dis udet Sic mihi δεια esse verba quid hominis illic est ZPΥ. Hera mea tace, obsecro: saruae sumus: hominem
169쪽
En. TV video. PT comprehendi iube, quσntum μοι st. Et hic personarum collocatio peccat; qitoli non Di A luntum a quoquam haetonim . miror. Natri quid ita tua ui se te Contra ora, temrationem . quam Thaidem ista loqui. Quid hominis illie o, ι 'quae quidem post flatim ex ancilla quaerit, ubi is est et haemonstrante demum ait, vides. Distingue igitur rSic mihi drila esse verba. ΡΥ. Quid hominis illia est p
uera mea tace, obsecro e salone sumus, etc.
Dum Thais stomachatur et queritur, ecce interim Pul hian advenientem commodum Chaeream eminus videte ac Aecum Primo noscitabunda , quis illie homo D ip mox agnito, ad heram . in re, late hera mea, adest homo ἔ opportune in nos ipsa praeda incidit. lloe quidem ita clarum , ut vel Thamvrae omnos non possint non videre ; quod legentes per otium ego et Bit relin meus, pariter uiorque animadvertimus r nee interest, utri debere potius leptor velit. Ibidem quod statim sequitur:
iri amabo. si non . quam asytass. Os i udens Videtvir. TV non. PT tum . quae eius con entia est. In eo quoque lapsus sorict et distinetionis est et ipsius lectionis. Nam quid, quod respondet Thais , non Z quam vero apte illi ancillulae sequentia in s runtur Z V teres habent, non est e vilioA ipsum quoque, sed e quo parvus nobis radius obscurae veritatis at Iucet. Seribo enim: Vide amabo, si non. cum avitans, os in udens Videtur; monstrum, quae sitis considentia eri pVelut scena proxima: Monstrum elisini ultro derisum Moenis. Facile quidem ex iribus illis, non est tum, confit monstrum, et se non discrepat: non tamen as overare an im germanum , quia latere aliud otiam videtur, et habeo alias qlioque ipse plures roni Cluras; enimvero earum nulla dum rei satis . vel magis. quam ista,
iacit. Ei iisdem comostdiae aet. IV ge. 6 de illo dubitavii T. O mi Chreme, te sesam e ectabam I n' tu turinna hane propter te esse factam 8 et adeo ad te rattinere hans Duili od by Cooste
170쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. I CAP. XVIII I 6 Iomnem rem p C. ad me Qui ' Quasi istitie.
T. quia dum libi sororem Reddere, etc.
et politas iudieavit C. ad me ' Qui e uneso Athue ρ Quod notare .isum, etiam scitam αποσιωπιοσιν alteram non plane abnegem, ne
que quid intelligi Chremes velit, nescium.
Eram adiecturus plura eiusdem generist sed ad alios auctores descendens, vereor, ut redire salis mature queam e neu copia loampliore tu fastidIum dem et Ianguorem. Sed et haee tibi sati , vel etiam nimia sunt. Itaque ne sinistra liberalitate uti videar, hie modus esto. Forte erunt etiam, immo vero suturos certo video, qui me et huius anelarii nomine, et aliorum omnium, quae s Par sim aliunde Velleianis inserui , graviter aceusabunt. Sermones enim quorumdam iam percipio, qui aliena me nimia, et nimis alieno loeo tractare inter se eon susurrant. Et sane his quid respondeam, ambigor ni, i me cum aliorum exemplo, quod idem feci go plurimos nolum omnibus est, tum ea ratione tuear, quam initio duplicem posvir quippe veritum me, ne ieiunus labor iauno esset, ae voluisse eamdem auxilii opem aliquam pluribus anserre. Quod consilium nemo, nisi ingenio malus, aut voluntate ianos malivoltis, eontemnet. Praeter hoc tamen, alio quoque me impulsum nunc , etsi dissimulare antea constitueram , salebor. Quaedam sub signis dilatins esse pati non pol ni, et his locum , ubi se non obtulit, etiam sponte quaesivi. Id vero, mi lector, ambitionem aut ostentationem interpretari cave. Vrgehant me duo, gra i a sane, et quae animum quantumvis modestum ultra limites agere non minus merito debuerunt, quam facile potuerunt. Etenim nec omnem emendationum nostrarum sarraginem coacervare unum in locum, Eoque reservare institui is meis aliis
conveniens erat: et periculum mihi faciendum fuit unde litaque iudieii doctorum, quod tentari non ita paucis, neque iis unius tantum generis oportuit. D nique quid de loeo illi tantopere turbant Z Nos suo quaoque loeo , ut volunt, tractare : id est, quae in quemque auctorem hahemus , ad quemque seorsim di-erre, non Possumus: neque Est, ut postulari id a quoquam debeat. Nec autem, meo animo, refert multum, ubi quidque