장음표시 사용
191쪽
18a VARIORVM IN TED PRETUM NOTAE ,
oliui Immernas, postea Per ennas Vine tu, tradit ad Flor. II , ao.s V. Serv. ad Virg. VII axen. , 728 Bun . Sed V. Aqudis, Sed a M'. Aquilio, legendum e Strabone lib. XI, , , a I. Max. et Iu Atino lib. XXXVII. M Aurius. Dictio sed abundat, legendumque ductumque in trisu ho a Aquilio, cui epoenas dedit. V vsis. Sana lectio. Scripserat Velleius, Aristonicuma 1 erycilia , ictum; dc, id orabatur, ut de eodem triumphasse illum diceret. Id salsum erat, quia Perperna in provincia erat mortuus. Sed quum ei successor os,et datus M'. Aquilius, is , reliquiis belli consectis , egit triti in liliuin ; quem Perperna meruerat. Ob halle causam το sed adicetum. Relicetur vero a , frequenti Volteio more. Ita infra: e uisum ciailate L. Saturnino p et deinde: cum Proxima regio custris Pompeio relinetur; it in , pro Io vallo militibias re-c Plus est; posteaque , hoc M. Antonis acto illis legionibus saltiιοῦ fuit. Nisi tamen dandi casu haec intelligere malis. Et hoc verius. Illud vero , evite Poenas dedit, nequaquam ad Aquilium referri
debet. Nam Λristonicus, ut Eutropius, Orositas lue reserunt, Senatu iussu tu calicere est strangulatus. Cueterum το cum strangulationis illi iis causam reddit. Quae non monuissem, nisi locus hic clie menter viros doctos vexas,ct, atque acriter etiam ab iis csset vexatus. Voss. Vt liis loria congruat, Aldus et Ursinus ita legunt: Is victus a M. PerPerna, ductus in tr. a M'. Aqtillio, civite poenias dedit. Nam historia distincte haec ilibet accipi, Dictum a PerPern re, triumphatum ab Aquillio, denique iussu sennius sumticis assectum. Non abnuerim Iane posse eumdcui bensum retenta lectione Pristina, interpunctione tantum imili ut ala Palillulum, Obtineri; quod valde probabilites r eruditorum iion Domini placet; propior interi sum exi, timanti, locum corruptum esse. Licet enim rectissime ita
possit diei duorum in triumpho M'. Aquilia, in tertio casu pro a M'. Aquilio ductum etc.; observo tamen, illam loquendi formula in
in locis auetorum saui, clarius et concinuius tum verborum C On- eurrentium, tum contextus coalescentis respectu usurpari, quam
Velleius hic poneret, qui certe, quantum iu se erat, Don urio modo orationem asperasset et ob curasset. Ita cum infra ilI, 8a ο ὶ
legitur: Hoc M. Antonio noto illis legionibus saluti fuit dat, in i mihi venia in viri docti, si nunquam per uaderi inihi patiar, olli iii inita scripsisse. MLcrvn. t tollatur loci perplexi obscuritas, casti-
192쪽
gato, stib Manis Esquiliis, pro s εἰ Manλ. Victus a Jhirco μγρrna duc usque in triumpho sub Manio Aquillio . evit' poenas dedit. Α si illiu enim . non Perpenna. de Aristonico triti in phavit. Si goni ad Fastos V. C. t sed n M'. Aquillio, quo it longius abit; is illic .iden hi sub Aquillio ait tona, ut cap. 79: Rella sub eo imperator comta. II lx . Pontanus Analeci. tr Is Dictus a M. Peria ρρrna ductusque is triumphum post a M'. Aquillio. cγὰρ poenias dedit. Pigh. in Λnnal. ait Λ. V. C. 6a 7 ei late Is ructus a M. Imr-Perna duc usque in triumpho, sed a M'. Aquilio; cviseque poenas dedis ete. Bunu V. Misc. Obs. V. 8, P. AI Recie. Non M. ut vulgo; sane Manius idici trir non solum Vtil. Maximo, sed et in fastis. Atiliae ita otiam apud Strabonem lib. XIV in editis olim exemplaribus legebatur. Quod non bene in sun edition mutavit maximus Casau bonus. Apud Iustinum ta-Hon lib. XXXVI, Marcus Aquillius dicetur. Sed Manius reseri
Crassum me num in Apud Agellium s sive Λ. Gellius est , lib. I, i 3, ait Sempronius Asellio, quin qu habuisse rerum bonarum maxima , in praecipua quod esset ditissimus, quod nobilissimus , quod elo stren lis imus . quod iurisconstilli simus , quod pontifex niax. Hiane consulem mi quin Cicero II Philipp. . Iu tinu , Orosius, Liviu et sequentibus consulibus, hoc ost, proconsulem in terr mltim, Noster cum Ob e It ente narrant; in eo variat Florus lib. II. cap. ari. qui non Occi iam sed captum vult. SCnpia . Crassum Mucisnum vocat procon tilem, iit et Iuli iis obsequens. Cicero
Philippica II. Livin in Epitoma. Orosius, Strabo consulem; FIO-rus Pra forem. Do i Ilius caede hoc amplius ros ri Cn. Gellius Λnn. lib. XXX r Colonianeque eius sesum ossum e uma erunt , inaura-reruntque I quod factum in pontumeliam et opprobrium avaritiae euiuq post na morte dederat. Iustinus lib. XXXVI, 4 : Intentior, Attalicast ρω da . quam b/lio quum Oxtremo ranni tempore inordia vota ncia Prostlium cons ruisset e Miatur Poenas inconsul ne nonritiae εσnguine dodit. Popn . Dis ontiunt Auctores sup r morio huius
Crassi. Straho lib. XlV ; epitomator Livii lib. LIX: Eutropiu lib. V, pro lio victum t interemtum, narrant. Valerius lib. III eap. 4 ; Florata lib. II, cap. illi imo; Orosius lib. V , cap. X, tradunt x et braee s quorum maximus numerus erat inter Praesidia
193쪽
184 VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
Aristonici ei sum. Ne uti litam vero ita super dignitate eius pugnant auctores, ut ad Florum Vinetus, ad Itistini lib. XXXVI a bitrabatur Bongarsius. Nam Strabo , epitomator Livii, Iustinus. Orosius loci uiantiar de prosectione eius in Asiam, quum eonsulem voeant. At Velleium de reditu eius loqui constat. Nam addit δε-
cedentem ex Asia Proconsulem. Itaque consulatus tempus sine
dubio ex piraverat. Et sic etiam capiendus Florus, qui ρraeforem dieit. Nam ρrueloris, ct ρroconsulis appellatio promiscue sumi s Iet. Vo s. Livius , Cicero , Iustinus , oro, ius cousulem vocant:
Flor. praetorem II , ao, S, ubi Vineti anno t. vide. Boxc L. Malo ρroconsuti, etsi alterum quoque dici haud ignoro. ΗEi 's. Et Deleo ει, repelitum o verbi praecedentis ultima syllaba .
intermisisset. . cin L. Malim At P. Pte. Voss.
Fortunae Nirtutique experiae in Africa rem. Ita Noster infra II, 74, 4, u us Cae ar virtuis et fortuna sua; II, 93,MNero bellum sua et nἰrtute, et fortuna administravit; II, iat, I , eadem et risius et fortuna, subsequenti tempore ingressa animum imperatoris Tib. suit. Equidem haec duo in ducibus praecipue vectari et coniunctim Inudari, exemplis ostendit P. Faber semestr. I, I9. Quae ad excidium Numantiae pertinent, petenda sunt e scriptorib. supra iudieatis. B Eci.ER. Vid. in s. ad cap. XVIII. Respondis in Hispania Tollendum omnino ιn Hispanis; est enim si per suum, quum missiuque in inmaniam modo praecesserit, ut videmu . ΗΕi's. Sed tunc et tollendum in Africa, quod is opponitur: in Velleio tollere, quae supervacua videntur, Periculosum, qui nmat cumulare saepe eadem. Bunae. V. Misc. obf. V. IX .Pης. 3 7.
Clariori urbium exetaso Sie Florus libro II, eap. 38: Postilia Mo clarissima urbium incendia, etc. Vbi male quidam ct meu- dant clarissimarum. Voss. Lege clamor urbium excidia, cum Phima editione, et paullo ante treis menses, id est tris ; nam sic seribebant. Harss. Sed clariori habent edit. Rhenani , Erasini et Stephani. Tribuno Carbone) Homino eloquentissimo, et stellionis ad modum perverse nequam. Cicero in Brutor Vtinam in Tiberia Grne- eho , Cnioque Carbone talis mens ad rempubI. gerendam fuisset, quale ingenium ad bene diaendum fuit; profecto nemo his viri. Diuiligeo by Coo l
194쪽
μria praesKtisset. De contentione cum Africano idem in Miloniana, et lib. II de Orator. : Quum L. Opimii causam defendebat opud populum audiente me i Antonius loquitur, C. Carbo constit, nihil de C. Gracchi eneri negabat; sed id iure Pro salute Patriae factum
esse dicebat: ut eidom Carboni trib. Pleb. alia cum mente ren .cvessenti, P. Africanus de Tib. Graccho interroganti remonderet, iure caesum videri; et idem blanc et m C. Catone Grace hum se ineu tum scribit. Poenam itaque non effugit; accusatus a L. Crasso, annos 39 nato, auctore Tacito de oratoribus, eantharidas sumsisse dicitur. Cicero epi t. ad Pactum. Scum .
Iure caesum Diserte hanc historiam exsequitur Val. Max. VI, a, 3; adde Liv. epit. LIX; Plutarch. apophtb. Quid aulem r iurene caesus Tib. Gracchus, sicut existimastit Scistio , qui et apud Numantiam statim quum inaudivisset de exitu Graechi, homeri eum
illud protulit: Ως απολοιτο καὶ ἄλλος δ τος τοιαυτα γε
Auctoritatis sane non parum est in dicente, sive prudentiam eius Spectamus, sive cum Graccho necessitudinem, de qua Valerius. Vnde uarii an ii ε Capella lib. v de argumentis agens, ab auctoritate peti argumentum, nobili hoc exemplo monstrate Afracanum dixisse , iure caesum esse Tiberium Gracchum. Dubitandi autem rationem suggerit Plutarchus, quod conmirations dioitum oppressus sit; et noster Velleius, qui cap. praecedenti videtur dulorare hane caedem, tamquam initium citalis perturbationis; et Fab. Quine lilianus , qui V, i 3 instit. orat. : Si Nasica post Occisum Gracchum defendatur exemρω Halae, a quo Melius est interfectus, dici posse monet, Melium regni Nectatorem fuisse , a Graccho leges modo latas esse ρvvlaros ς Balam mvis rum equitum fuisse, Nasicam pHMntum esse. Excusatur tamen illa caedes, et inter exempla praese illius vindieatne seditionis refertur a politieis, magnificeqne commendatur a Val. Max. V, 3 , a; quippe eum de seditioso Gracchi animo saetoque dubItari prorsus nequeat: nisi quod hoc ipsum exemplum cautionem debet suppeditare circa seditiones compescendast ubi in honorem salutis publieae multa sane se eritas et neessa existimanda est, sed severitas illa nec ab uno in rep. libera pendere debet, nhe quo is modo adhibita proderit.
195쪽
Digna profecto morte commἰserat Gracchus, atque illa mors, nuctoritato supremae legis, idest salutis Publicae, citra obstacii luin aliorum legum, irrogari poterat: Seti a Nasica, non PAPE-
lato senatus decreto, spreta consulis contradictione, commissas
in publiea concioue ei tum manus esse, id non carituruin Parvaeon sequentia, ut loquuntur multi Pria dentiam , nec citra rationem, verebantur. Pro Scipione equidem est, quod senatores Plerique armis tuendum remp. censiterant, quibus consul resisteretioli videbatur debuisse : sed quaedam remedia praesenti Ora stant,
quam ut illa capiat publicae tranquillitatis et ci, ilis societatis liberiali qile teneritudo. BOECLER. uum Omnis concio acclamasset Λlii eum Lipsio malunt Oee&masset. RAPn . Vir doctus repouit Occlamasset, assenti talo aucto xe Vir. illiis tr. : Ego contra Omneis, quas contendi editiones , nec muto. Ob eliam pro ad, et contra , solens auctoribus usus e Consule
Festum et nuperum V. N. Ian. Dourae Conlutionatum; nec obiiciat lempns; plurima haec talia apud I elleiunt. Scit Eoa. occlamasset nonnulli volunt, quod improbatur ab Acidalio ad lib. I, q. Occl mstare certe apud Plautum habemus. Fuit triuin scribendum arbitrarer , succlamasset, quomodo sero Li ius, quitan de dissentienti hiis aut orationem improbantibus agit , ut libro XLIV , cap. 4 S. Valerius Maximus lib. VI, cap. ii, S; in hae ipsa de Grae-cbo narratione: Iure enim caesum videri Demondit, cui dicto quum concio tribunitio serore instincta violenter succlamasset ς lamen ac clamare , ne quid temere mutetur, in utramque partem, aeque a
succlamare suini viditas non nutiquam; ut in illis Curtianis lib. X , cap. 23, ubi Alexander ad millies : Duidem quum alios dimisi rein patrium, alios mecum Paullo post deportare statuerim, Iam alios neclamante video , qui abituri sunt, quam hos, cum quibus Prae- nissos subsequi statui. I idus acclamari a diversi , ludii concione , ut Acidalio non accedam , qui occlamantes corrigendum in Curtio
contendit, etsi in Velleio scription m vulgatam amplexus, suffragatorem tamen habet Raderum. Ceterum Occlamat, qui verba sa- cientem interpellat obstrependo: succlamat, qui fuit a conci Ouo et amando aut assensum praebet, aut dicta improbat. Acclamatur etiam dissentiendo , nonnii niluam dum verba sunt. Sie Λscon
Ped. iii Cieer. Milonianam in argitin.: Cicero quum inciperet dicere, Disiligod by Corale
196쪽
exce Ius est acclamasione Clodiano'ιm , sytιί sct continers ne metu quidem circumstantium militum Potueriant ἰ itaque non ea , qua ν
litus est, constantia rixit. 1 El. s. V. Misc. obs. V, 3, P. 456. Moeren Similiter Petronius in Eumolpiano carmine, quod vulgo inseribiliar do mutatione rei P. rom. zAtit qui sunt, qui bella iubent 8 mercedibus emine,
Ac viles verne: quarum est mea Roma noMerra. Acin L. Invidios nolat concionem, quasi multitudinem colleelam ex operi mercenariis, non a matre Italia genitam ad bella; si e Cooqar in oratione apud Petronium: Quorum est mea Roma nooeria ea. Nimirum urb , aut regio est novercae alienigenarum, qui in eam confinxerunt, at indigenarum, merito mater et censetur, et oppellatur. POPNA.
Abhtae annos CL CLII X roponendum. Max'. Non est neen rata annorum supputatior nam ab illis coss. ad Vinucii consulatum CLΙl X anni numerantur, nisi sorte librariorum sit orror, quod magis Putor nam paullo anto n Mucio et Calpurnio coss. ad Vintactum ro . CLII numerasit, a quihus quadriennio Post M'. Aquilius, C. S m-Proniux coss. suerunt, ni ex fastis constat et a uetoribus. PUnax. Post duos consulatus in Cur omittit constara et auguratum Z quaeritraqiae i ii prisco lapide r
Mane in lectulo repertus est mortuus, a te. ide de morte lanii viri ppian. Beli. civ. I; Cie. Lael. 3; Val. Max. V, 3, a, et IV, 3, 2;Liv. epit. LIX. Consentiunt omnes in eo: Nefaria vi insidiisque exstinctum Scipionem a quoniam agrariis legibus graviter adversa-hatur, apud Titilium ep. ad Q. frat. II, 3; machinationem eam . quae alias Semproniae uxori Seipionis tribuitur, Carboni tribuit Pompeiu , in illi verbis r Respondia ei vehementer Pompeius. Crassumque descr*sis, dixisque verte , se munitiorem ad custoriendam vitam suam fore, quam Africanus fuisset, quem C. Carbo interemisset. Itaque Nicolaus Loen is Epiphyll. III, 9 , Cieeronem
tamquam contra historicorum testimonia senti ntem, operose refutat; studio minime quidem, ni arbitror, nee essario. Primo enim
non Ciceronis ibi, sed Pompeii verba habentur; deinde, mirum
197쪽
non est, si Carboni in idia huius necis tribuatur, qui verἱssimo elogio a Val. Max. VI, a, 3:Sγidine Gracchanae seditionis turbulentissimus vindex, idemque orientiam cisilium armorum fax ardentissima dicitur; ad quem propterea valde credibile est Pertinuisse agrariorum de Scipione per familiares aut percussores interficiendo consilia. BOR LER. Corpus vetito cui&ὶ Lurei. Viet. LVII: Obooluto cui e Holus est ne Eoor in ore nnareret vide doctiss. Κirchm. de lanerib. rom. II s. Addit Appianus: καὶ ουδε δημοσίας ταφῆς - , μεγισταδη την ἡγεμογίαν ωφελάσας , ουτως η παραυτικα. Ἀγῆ τῆς παεχαριτος μικροπεῖ, και τοδε ον τηλικοῖτον, οῖα παρεργον επὶ τη Γραx-χου στασει συνλεσε, ne publice quidem funeratus est vir , qui re*. tantum profuerat ἰ tanto plus valuit praesens indignatio quam praeterita gratis p atque hoc quantumcumque fuit, auctarium sediationis Gracchanae fuit. BOECL. Nota morem antiquum. Qui sua morte obierant, illorum cadavera palam serebantur , ita ut unusquisque defuncti faciem posset cognoscerer sed Λfricani eorpus capito velato elatum fuit, ne livor in ore appareret, quod veraeno ab uxore necatus esset, ut auctor de viris illustribus reser . Plutarebus tamen aliter in Romulo, Scipionis Africani cadaver oeulis suisso omnium expositum, Praebitis seque iacto suspicionem, et
Supra totum terrarum orbem Roma extulerat cvutὶ Imitatus est illud principis poetarum de Roma rVertim haec lanities alias inter evul extvlla urbes , Quantum lenia solent inter viburna VPressi. MXu.
Seu fatalem Id est naturalem ; in vet. glossis latino-graecis fotalis mors redditur πιος θανατος ; .ide Geli. XIII, I, et Turneb. XIII adv. q ; de Africani morte vide Ρlui. in Rom. , et Grare. ἔAppian. I. Cicer. pro Milone, et in Laelio; Oros. lib. Vio; epitom. Livii LIX. PvTLAN. Confiniam insidias Variae suspiciones de huius obit v. Appianus
lib. I Beli. civit. , veneno sublatum lestatur: Plii tarchus in Ful vium reiicit; Cicero opi t. ad Paetum, in C. Carbonem: Plin. l. VI. cap. 44. in Metellum Macedonicum: Livii epitoma, cum Cicerone in Somnio, in Semproniam uxorem, Gracchorum sororem.
198쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. IV I 89 Praeterquam aMito fulgore Simplicius dixisset: quae nullo, nisiastilo fulgore, vel nullius, nisi noi fulgore vinceretur. II Eras. Anno ferme LVΙὶ Melae temporum, qua P Velleius mox ponit, exinenni seripsisse eum 54. LiPs. Lipsius emendat 54. Antonius Bendinet Ius potius se litentia corrigit, et legi tr in quem creatus estnnno XXVIII spro XXX Ι quod in libris erati loc. contror. VIII. BOECLER. In quem creatus ast, anno XXXVI in Atqui si re a consulatu Paulli patris, cum quo illo consule teste Lirio lib. XLIV bello Maee- donico intersuit, anno aetatis tr ad priorem Africani consula-lum; sive retro a morte ipsius quae in annum aetatis 56 incidit: de quo omnes consentiunt, sive, inquam, hoc modo, sive illo annos numeres, reperies Africanum anno XXVIII primum eonsulem factum esse. P TEA . Ita dubitare desinet Irreptiliae videntur hae voces tres, Si ex terminaveris , nihil decesserit sententiae. GnvTLn.
A. Bruti Is est, qui de Gallaceis , et Lusitanis ex ulteriore ni spania triumphavit, Decimus, noli Aulus, a Cicerone et aliis nominatus. Vt vel mendum sit hic in praenomine, vel adoptatus ab A. Postumio Albino, praenomen, ex vetere Consuetudine, Sumpserit: quod indicat nummus argenteus patricii Veneli nobilissimi Andreae Lauretani, sic inseriptus: A POSTVMIVS. ALBINUS. COS. BRVTI. F. II, revet. Omnino D. Bruti legendum est, non A. Brtili; nam A. Postumius Albinus Bruti si ius, qui habetur in argenteo denario, non ad eum, de qua hic agit Velleius, sed ad D. Brutum, Caesaris percussorem refertur, qui M. Bruti con angi ineus mil. et ab A. Postumio Λlbino cos., ut videtur, adoptatus , BRUTI F. ex adoptionis formula die lias est. Vide Plutarchum et Dionem. Vns Io. Ille apud alios omnes auctores Decimi praenomen habet; nec ideo lamen mendum hic est, de quo vide Sigonium in Fast. ad Ann. V. C. 6 S. PtTEM us. Omnino cum Vrsino rescribendum est D. Bruti, quamvis hune Sextum appellet Appianus. Et peccant Aldus, ae Sigonius, quod vulgatam lectionem defendere nitantur ex inscriptione hae numismatis r Λ. POSTV
MIVS ALBEIUS COS. BRUTI FILIUS. Nam in eriptio haec
Caesaris percussorem spectat, quem ab Albino adoptatum fuisse, clarum ex Plutarcho , ae Dione. Voss. Aldus recte coniecerat, D.
199쪽
Pro A. legendum; nam quod de adoptantis A. Posilium ii Albini
praenomine postea suspicatus est, merito resutavit Vrs in iis . FIorum eonsule II, 37 a, ibique Camerti et Freiushemio annotata. sicut et de Contrebia, quae mox sequuntur, ad ΙI, IT, I . DoLCL. Ille denuo ab interpolatoribus praeter rem ineuleatum est in ΠΑ-panin ut et mox Contrebium nomine in Rispanis, nec multo post diseiplian in Hispania fuit clarissimus. ΗΕins. y rbiumque politus numero Illud numero Lipsio suspQE tum est. tanquam glossema, nisi adverbialiter numero sit Pro Cito, celeriter. Rapii EL. Qui minus hic vim et numerum eum utari Patiemur, atque in s. c. 7o: multitudinem et vim hominum p B a v.
Audi nὶ Quidam libri, adita erant; de Gallaecis vide Strabonem
Q. Vacedonias, II eicili. Vid. Valer. Max. lib. II, cap. 7; Fron-lin. IV. cap. I; Flor. II; Epit. Livii, Iib. LIII; et eumdem Valer.
lib. VII, cap. 4. PvTEA . Contrebiamὶ Quae Floro et Valerio Maximo est Trebia. SCnEc L. Valerius lib. II, cap. eod. , et Florus vocant Trebiam, auctor de viris illustribuq Contebrium oppidum; ego Velleii scripturam integriorem arbitror, et urbem cam dem ossct , quam Ptolemaeus et Λnlonius. Conteribulam nominant, et collocant in Baeti ea. Porva. Ita enim hane urbμm vocat Floru lib. II, 37, non Trebiam, ut
ait Sehoethius ; imo et Aurelius Victore apud quem tamen Con- febris male scribitur vulgo. Nec dissiteor, Trebiam Iegi apud Valerium Maximum lib. VII, cap. 4. Sed et illic Contrebiam Ogn
scunt codd. optimἱ. Λt avo, ne Colero auscultes. qui in animad-
.er ionibu ad Valerium Contrebiam, urbem Hispaniae, cum Trebia Italica confudit. Vos . In procinctu Vocabulum Musaenm , et vario veteribus us Irpa tnm. Apud Agelli uiti lib. X, cap. xli, Fabius Pictor Hassem ρω- cinctam, interpretatur exercatum armatum. Et Apillei iam libro II, Procinctus Pon se, adparatum pompae denotat. Et, hobere in ρω- cinctu . idem quod habere in mundo sive proin tu. Qitincti Iianus pro milite: Neque in militiam gra Assmo asperrimoque bello isa -- nil ut nesciret sibi mortem in Procinctu habendam. Seneea lib. I . de Clementia eni'. I : Venio non, cui alia desint. hominis nomine GPud me gratissus est: se eritatem abditam, clementiam in Procinctu D iliaco by Gorale
200쪽
vulgo in Promitu, ut et notavit doctis si inus Modius in hiibeo. Et, reMersus e procinctu, id uia Λmmiano libro XIIX, illiod eae bello. Adi Cieeron. lib. I do pia L Door. , Agellium, Festum. Mi IEGE. I otiae formula aliqua ad hi inc Iocum Schogkius. Quem non audio . quum dieit, Fabium Pictorum apud Λgellium lib. X, eap. 35,
classem ρrocinctam interpretari exem um arni aliam. Fabii verba hae e sunt: Equo Dialem mminem vehi religio est r classem Procinctam extra Pomoerium, idest exercitum armatum, videre. Sanem V Ps, si non omnino caecus est, qui noli videat, xerba illa idest exercitum armatum, si non glossatoris alicuius , certe ili sitis Agellii esse, ideoque uncis includenda. Idem iudico de illo, quod ino apud eumdem sequitur: ignem e saminia, idest flaminis Dialia
domo, nisi sacrum serri ius non est. Nam inedia illa Fabii e 1se , liliti dum credere. Omnino itaque uncis includendum est luterpreta inenltim, si ab Agellio est: sin ab librario, plano surcillandum. Vo,s. Flor. III, io, ia, de Ariovisti bello loquens: Lamue laillus, inquit, gentis noὐae terror in castris, ut testamenta Pussian eliam in princ*iis scriberentur; vide indicom Velleii voc. Testam. BoΕcL. δε ora deleritus proposito, perseperantia ducis Vt haec aptius obaerea ut, vidctur scribenduni non deterriti P Posito, Perse erantia ducis. Nisi mavis eum Iacobo Porizonio , iuvenu perquam crudito, non deterristis est proρOsito. Perse erantia ducis q. m. m. m. Σklorem recepit, vel etiam omissa το est. II Ei 'frus. Mallem , non deterrisa Prvosiso Persererantia duciae amat ollim Velleius has lo-entiones, tiro PerseMerans dum tDaxis. ad Cic. III Tusc., i, delet perseM. ducis in BunM. Quem moriturum miserat, militem victorem cepit, tantum es fecit mixtus timori pudor, spesque desperatione quaesita In ultimis desperatio saepe iii hirtutem venit militi, o siquer a sntus victis, nullam merare salutem.
Vnde illud iam in vulgi ore: Heu quam timendus ille est, qui mori lulum putati
Sed Iustinus insigne Locrensium ex inplum memorat; cuius Pauca erba non est alienum adscribere , lib. XX : omissa spe victoriae in destinatam mortem conspirant, tantusque ardor ex devertilion singulos cula, tit victores se putarent, si non inusti morerentur. Sed dum mori honeste quaerunt,feliciter Nicerunt: nec alia causa victo in