장음표시 사용
181쪽
lam hnbenissus statum, quilibet dux erat idoneus. Nemo enim, Par lio humanior , semitronia lege agros plebi communicatos noscit. I eenilem hae Ioge Cicero in Sextiana: Agrarinm Πι. Gracchιιs legem ferebat: ςrata erat populo; fortunae constitui tenuiorum videban iar. Non necessaria itaque emendatio Lipsit, omnium statum concu- fientibιιs. Voss. Lipsius ad leges retulit haee verba, emendavit liae. Omniam sintum concutient ιιs r quum praesertim de Caio Gracelio
Ium, nihil quiestim densque in eodem statu relinquebat. Approbavit hanc corroetionem Grialerus. Sed retinui vulgatam lectio nom, quum et infra Noster II et S. dicat: Quime nullum habentibus sinitimquilibet dux erat Moneus , sicut enim thi proscripti, nullum sin iam habere proprie dicuntur: ita hic panpercula et sciri uni voluta Plebs , quasi statu carere, ideoque de adipiscendo sollicita ess Iicere tu . Botc R. Concutientibus iam Lipsius esse scribet, dii in hi-derat, sed ab applausu destillatias, quom merebatur, etsi ne siequidem persa nato loco. Lege, Omnem urbis statum concutiantibus,
apud Nasonem in Ponti ei rcum status urbis erit, qualem nunc nuguror eFSe, Eu nullus populi contrahet ora dolor. Tacitus ΙIis l. I, cap. 4 r Ceterum, antequam destinata componom, repetendum NMelur, qvulis flatus urbis, gune mons exercituum fue vis, sic et cisitatis status. Auctor de causis corrupino eloqtientiae cap. 73: Is utimus cA statis status habendus est, quo nil tale patι- mur, atque ita passim scriptores, nolum et axioma a Iali litiam , Optimum esse essestalis sInfum sub rme i. o. pposite omnino Val. Max. IV, tr IInec Obli o concussum re*ub. sinium in Prist num habitum reooenost. Idem de Gracchis r quia flatum cisitatis connuerant conpellere. iasvulta cadapera iacuerunt. Cicero Catii. Ir P. Scipio Ti. Gracehum resp. sIntum mediocriter Iab factantem interfecit. . mpelius e Decimus Brutus Callaicus Gracchum generiam agrariis legatis re ρ. statum turbantem cum inimis consule o ressit, ubi lege C. Gracchum. Idem dentio: Prima seditis Tib. Gracchἰ, quem de iudiciarsis et agrarias legibus statum eii statis vrooentem Scipio Nasian in Capitolio oppressit; vides illis esse, statum turbare
et movere, et convellere, quod Nostro urbis statiam concul r . Ric et
'urbare flatum ei, statis, Liv. III, cap. a i , XXXIV, 6, ct II l, t 8 :
182쪽
Turculum de arce cuia deque luctatae urbis statu nuntia veniunt 8Solliestare quietae Esitntis sinium; idem lib. XXI, cap. io ; sic et lib. II, cap. 44 : Eosdem in bello tamen paruisse ducibus, quali- evmque urbis statu; et lib. XXVII, S, t e Statum quoque Esitntis
ea victoria mOWis; contra in antiquo marmorer ob flutum vitatim urbis Romae nb eo consistulum; quid sit statum urbis concut re Noster doe obit insta cap. 6, do Caio Tiberii liiiiiis fratre . ubi inter alia, nihil immotum. nihil tranquillum , nihil quietum doniquo in
eodem sintu relinquebat. Et Tacitias Alin. III. cap. a 8 r Sed nitisspenetrabant, urbemque, et Baliam , et quod usquom ciatum , corria Puerant, multorumque excisi sintus, et torror omnibus in entabatur :NO ter infra cap. 39: Virum humana ope in Pictum grai iter fortuna ODncussit, et a sibi eonoellero statum re*. dixit Cicero in Pisonom: labefactare eo ositam dioitatem Florus lib. IV, cap. 23. Idom Cicero Philip p. II: concutere ren . , concutere Romam, Lucanus.
δε in e edit concutere felicem statum. ΗΕ3 q. V. Misc. obg. V. IX, P. 346. Ocinoisque Cuius Cicero modicam et reipub. lolerabilem . et plebi nec ariam largitionem vocat; adi Plutarchum in Gracchis, epit. Livii. ScAE GR. Coloniasqucto deducendis Colonias orgo deduxit Tiberius 3 Cn. oeredas. Litterula ne te induxerit , quin magis tolle. Nam scripsit Velleius solonisque. Intelligit autem hos , quibus agri adsignati
qui ino in eos deducondi suturi coloni portarn sive cultor , γεωργους inciliam, ουκ αποικους. Lips. Non est necesse fili id it ambic mutar . ot si nulli creati tritim viri coloniis de dueendis; sient enim seri itia dicimus ipsos servos , matrimouin ipsas m ntrona' , contagia ipsas conivgos , ita et hic colonias ip o' colonos' γεωργους tamen, non ἀποικους. GnvTER. Colonisque ded. legit ex
fide hi loriae Lipsius. Ita malim sane, quam cum Grutero hie colonias pro colonis , eodem sensu , accipere. BOLCI- Gracchum fratrem C. Gracchum Putranus malit; rect , nam per G. Gaium scribebant, quo facilius neglexit librarius iterationem et iis litterae. Sic et nos modo in Λmpelio restituebamus idem Praenomen. Caesar pro C. Caesar sarpe occurrit consimili errore apud seriptores; vide nos infra ad cap. I9. ΗΕ . s.
183쪽
Seipio Nasica Quid ergo sibi vult vetus scholia, tes Iu Enalis , dum ad sat. Ill, 337 : Da testem Romae tam sanctum, quam fuis hospes Ruminis Idaei, I la anno lal Z Scipio Nasica, quem Pruter Probsentem Dilae arenatus elegit, ut sῖmulacrum matris deum de Phrynia allatum domi suae haberet, dum ei temρlum feret. Hic est Scipio, qui ῬPressit
Tm rium Gracchum, leges agrarius serre conantem. Certe nota Liuerat, sed eit nepoη , Ut recto Velleius. BOEcL.
Optimus Lir. XXIX, i . I t. XXXVI, 4o, et alibi; ologium
quod sibi quisque mullet, quam ulla in eria honoresin suffragio seu patrum seu plebis delatos p sicut recte iudicat idem scrii lor. Bo L. Cen,or P. Scillio Nasica , cogit omento Corculum, et auctor et censor Porticus capitolinae fuit , in qua inulto post Q. Metellii, Scipio, socer Pompeii Magni, videtur Posuisse turmam Atatuarumoque, trium Scipionum familiae, qualis turina e ducibus et equitibus externis erat in Metellina porticu, de qua Velleius lib. I, Cicero lib. VI, epi, t. I ad Atticum: Quum in turma inauratarum equestrium, quas hic Metellus in Cupitolia ρosuit, anima er δε- sem in Sc*Anis subscriptione λπῖnem fricani; et Patillo a late Aeseio hia Metellus pronoum suum nescis censorem non fuisses. Ita enim legonclum omnino eum locum . addita Degationis Particula, docui in commentario opist. ad Atticum : tibi in cadetii ep. quoque proposui opinionem meam de M v, teliis Romanis. Quam pii non probat, is nunc alteram a me accipiat, et sequatur. ur steria Romana videntur esse liberalia, sacra Liberi Patris. quae XXI eat . a pr. celebrabantur: ut enim in mysteriis Graecorum nacchus. idest Dionysius, una peragebatur, ut Plutarchus tradit, et iii fas ei no ac vanno significabatur: ita in liberalibus vannuu et Ovum my lica ratione praeserebatur. Vnde Virgilius : D mystica Nannus Iacch Cicero de natura deorum II: Liber etiam, hunc dico
Liberum Semele natum, non eum , quem nostri maior es auguste sancteque Liberum cum Cerere et Libera consecru erunt: quod viansesil eae mysteriis intelligi ρotest. Eum autum diem Cicero fictro volebat, quoniam constituerat Quinto Cicoroni, fratris stio, dare togam Puram, quam pueri ingenui l betalibus suu obaui, ut ex o idio
184쪽
illininodo alibi aut nne exein pluiti allicribo, qtio quid o et i iii ni i yὶ aut in croti dii in molitus, vel tale quid aliud; sed hocta ineri Pract coleris, 'lii ad paullo super lux eadem in re eodem isto M uq t. Λcinit.. Legendum fecerat, ut priori libro oliam loquitur Volle iii K. Et ita e coniectura in in ab aliis oditum. Vos . Eius viti coninr ρort&us in Capitolio fecerat. Ita restitutum ire runt; sed fuerat, non fecerat praeserebat antiquus codex. Aut igitur scribondum locnoerat, ut omissae a se stilianto librario priores duae syllabae, quas in praecedenti Custolio liabes s locarct censores opera publica consueverant; sic I.i lias frequenter, quem vide . aut quod propius scriptam accedit lectionem, portιcice in pitolio 1 ooera . Vovit igitur ba A porticu , quum censuram gerer l, ed non dedicavit in censura. Nam et templorum cura ad censorra pertinebat. Cicero de log. HI: censores urbis templa, vias, squΠs etc.. tuentor. moere hac significatione apud Livium aelia on in in fastis frequentor occurrit ; vo ere aedem bis apud Tacitum . nn. II, pap. 40. In v tusto lapide: N Mi Mn. DEon M.
M. F. Cos . III. S. P. Q. R. Λppo ite Seneca Nat. quaest. lib. V cap. 3 7 : Di us Augustus templum circio Dento, quum in Gullis moraretur, et Moost et fecit. Nihil occurrit frequentiu apud Litium libro I. eap. SI: Tarquinius Suerbus te tum Tametam perfecit. quod Booerni Priscus Tarquinius et libro XXI X , cn p. a. t M. Marcellus aedem virtutis dedicaost septimodecimo anno Postquum a fratre eius Nota erat. ΗLI Alus. Illud ferat und profluxerit ueseio, certe Rhenani editio fecerat, noe Bitrerins eius mentionem tacit, quare errori operarum adscribo editionis alicuius ; quem secuti
expresserunt. Legitur in IIanutii, Lipsit, et aliorum oditionibus.
Pronestos nutem Cn. Mi onis. celeberrimi viri, P. Africanἰ ρntruus 3 uanis si una mendum; nam, si pst pronepos Cn. Scipionis, qui eum Publio Dalro, Λ frieani maioris patro, Hasdrubalis in i diis in III pania oppressus, interiit, non video, qui pos, it esse Patruuq P. Africani minoris r qui cum ah Africani maioris silio fuerit adoptatus, ita pron pos fuit P. Scipioni , quem in Hispania eae sum diximus, ni hic Nasica eius Cn. Scipionis, qui cum Dalre
185쪽
suo Publio occisus est. Puto igitiir li geniturn : P. AfriCani ρι reus, is prioretur , et togatus etc., ut intelligatur de Africano superiore :cuius patruus suli Cn. Scipio, hic, qui a Velleio vir celeberrimuscipi tollatur, abavus hilius Scipionis, quo auctore Ti. Gracchus Est inter clus. Nam , quod ad loquendi genus attinet, quod, eluum dixisset Vestiet iis., P. Scipio Nasica , aliquot verbis interpositis, de eodem intulerit, is prioratus, usitatum est non Velleio tantum, verum etiam Ciceroni. Vellei iis quidem paucis post versibus, Ariaxtonicus, inquit, qua mortuo rege Attalo, a quo Asia Postulo Rom. hereditate relicta erat, sicuti relicta postea est a Nicomede Lithynia,
mentitus regiae stimis originem armis eam Occva erat, A victus a
M. PerPerna. Ciceronis aulom tale istud est ep. a 8 lib. XIII: Illud quod supra scr*si, id tibi confirmo, in meqtis rec*io. Et in I, Tusculana: Illud, quod non modo facile credendum est, sed, eo
concesso, quod Nolunt, consequens, id certe non dant, ut umanimus diu Permanseris, ne intereat. M 'τT. Et hic Manutii locii nom amplexus sum lubens , sed Et morito; quo enim usque legi limorum sedem Apuria ista obsidebunt 3 Acin laus. Africunt Patruἰ didi, secutus emendationem Manutii certam et veram. P. Scipio Nasica, Servio cognominatus ob similitudincm sormae cuiusdam
leti marii, fuit filius P. Se pionis cius, qui a quibusdam Corculum appollatur, et porticus in Capitolio secit, nepos P. Scipionis eius. qui vir optimus iudicatus est , pronepos Cn. Scipionis Calvi, qui cos. suit cum M. Marcello anno DXXXI, et fratrem habuit P. Sci-
Itionem consulem quadriennio post, patrem Africani maioris. II Oeergo Cn. Scipione Calvo, celeberrimo viro, patruo rusticani, orti sunt Scipiones Nasicae. Vidend. Cicero, Livius, alii. Porn . Leetendum putrui. Ita optime primus emendavit sive magnufi Erasmus. sive alius, qui sexennio post eius excessum, editionem Basileens in anni 55 a nomen Erasmi Praeserentem, procuravit. Et sanet n. Scipionem, Africani maioris patruum suis e , ex Velleio infra, et aliis constat. Hoc notandum fuit, quia Aldus id parum caudisse . idetur dissimulasse. VO s. Prioatusque et toga us ele. Propin tuus Ciceroni in Laelio. Sicanones auctoriam itiris sequeris, sobrinus, non consobrinus suit.
Sed hoe tralatilium, his promiscue uli. notavit doctissimus , ut aevi Iliuiu, in Nomenclatore ex Cicerone. Quod notandum propter lar- Diqitigeo by Corale
186쪽
gum peccatum eruditissimorum virorum in stirpe Scipioniam. De Ainde opponit togatum sive privatum, qui in magistratu est, vel suit: infra: Sed Hispanis in triumphum et pontificatum adsurgere seretque ex priuato consularis. SCAEGR. Patrium cognationi praeferens Ita in Iustino legatus ad Antiochum Popillius , de quo supra , oblato a rege osculo, facessere interim prianiam amicitiam iubet, quum mandata Patriae intercedant, lib. XXXIV. Acina
ob eas virtutes primus omnium obsens pontifex Maximus factus est Vt haec tota verborum comprehensio apte congruat, irgendum ex ἐς timo ob νι lutes. Quod se ilicet talis essDt, ea mento Erga Patriam praeditus, quam antea quoque multis in robus tostis catus, propterea pontificalum absens, quasi suae praemium integritalis , accepisset. MAI Tius. In his, ob eas virtutes, ni bit mutandum est. P TEA'. Non potui non reprobare vulgatum, ob eas. prae hoe Λldino. Se ilicet antique cres morat scriptum, consuetudine c pro q, et contra, mulandit id mox deinde ab insciis inens errore facillimo deformatum. Abhine altera linea circumdata quoque eiusdem rescripsi, allero manifeste vitioso in marginem, ut in his talibus qui quiliis soleo, exturbato. Sic pariter et vera Velleio paullatim restituuntur, et vulgaria si quis requirat, etsi falsa. et lamen exhibentur. Acin 1LIvs. ob eas virtutes, haec verba inclusi parenthesi, sine qua periodum turbant et interrumpunt. Faeliis autem absens Scipio Nasica Pontifex quinquennio post consulatum, idest anno 6ao, quo Tiberius Gracchus occisus. Vnde ΛΡ-pianus hanc historiam narrans voeat Nasicam pontificem maximum. Popria. Nulla necessitate adigebamur, ut cum Aldo et Aet-dalio rescriberemus Ob quas. BOEcLLnus. Verba haec necessciri parenthesi includenda sunt. Neque enim necesse reponere , Ob quas Nirtutes, etc. Vossius. V. Cup. ep. Syll. T. II, p. 726. Factus est j Tolle verbum substanti xum cum Claudio Puteano.
cireumdata Quod vulgo Iegitur, eum data Deoo brachio togas lacinia, mendo non vacat, nee dissicilis correctio videtur, ipsa enim sententia ciseumdata reponendum ostendit. Quod Vnterii, lib. III . cap. a, hane historiam recitantis eonfirmat auctoritas. MAI T. Lege circumdata, ex Val. Max. III, a, PIularch. et Appian.
187쪽
scri hiant Nasicam to n simbriam capiti Impo ni so, qui vero Pum se sne hantur. cimina volittas brachio loga habui qe. PvTE . Pra positio cum παρελκως posita, vel legetid. circum lata, ex verbis Valerii Max. hanc historiam narranti, lib. II l. cap. a : ac deindelaeonm manum Parist foezae circumdedit, ubi pars togae , - elleio et Appiano luetaia , ea Est ad limentiam panni in Oxtrema Parte v , limenti, sic ut attrahi, vel reiici, aut concilii Po si Petronius t Laciniam extremam concutere, pi detraxitque humeris Iaciniam. Serv. Λeneid. Vil: Cinctus Gnianus est toga aia in tergum reiecta, ut una eitis Incinιa n tergo reivicata hominem POP . Non cum data, seil circumdata , ut egregio emendabat Aldus. Moris vini in suit, ut in repentinis turbis imperator laciniam toga D, exerto dμxtro brachio, ita sinistrorsum in tergum roti erct, ut ea revocata illum cing ret. Atque hunc habitum cinctiim gabinum vocaban LQuast colligore possis ex Sor, io ad VII Aeneidos, I, idoro l. X l .
cap. 24, ac vetere scholiaste Porsit ad satura in V. Vtebant ii r vitam eo, qui sacris belli causa operabantur. Quod ob ,ervatum Tu ebo adversariorum lib. XXII, cap. ao. Item, qui urhem essent condi iuri. Quod docuit me Calo apud Serarium ad V Aeneid. r Condituri itu quit in ciuitates, murum in dextra, Daccam in sinistra An nebant: et cincti risu gabino, idest loga partem cultis Nelnti, Pam
em succincti, tenebant stisam obliquam, ut glebae omnes intrinsectis caderent, etc. Ita locus hie scribsendus est. Eodem habitu etiam
indutus apud Corippum lib. IV Iustinuet , quiam de senatoribus
ditandis agitaret. Verba eiu ita constituenda sunt rPur ureos augens habitus, ritusque gabinos : ius sedamaeis radiabat purpura mmis. Corruptissime editum est rCuius id amisians rudiabat purPura gemmis. Error ex eo, quia Idamneis scriptum orat. Vos . Communi consensu doctorum valuit haec emendatio , quum suis et cum data. Calixam huius habitus reddit triplicem Λppin n. I heli. civ. . sive quod voluerit multitudinem ad se hoe signo contrah're ς sive Pugnae
fesseram Proferre, sive moerentia Deorum sua Coula x e ut obtexere.
Quartam ex Plutarcho colligas: ut fucilius Per ObQAs Perrum eret
tius, circumdata Desto brachio togae lacinia, de quo plura nos ad Diuitiaco by Cooste
188쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. III 1 79
aginon im Petro iiii Tragilitanum. II Lins. Respicit cap. 63 , vi Ioel nil eiu .dom P. tri, nil cap. 8 .Qιιi stiloam Dellent rΡmριιblicam , se sequerenturi De sormilla liae viale Sorvium ad initi uni III Λeii ei do . Voss. Ita Aure I. Vietorexi, rimit 64 r sequi se iussis , qui suli nna rei v. v flent; et Valor. Max. II a. 3 7 et ui remρ. saloam esse volunt, uιe sequΠn Πν. Appian. I heli. Hς. ἐθοα επεσθα οἱ τους εθελοντας σώIεσθαι τηψπατριδα. Pliuare h. in ἰraeeli. οὶ βουλομενοι τοic νο χρις βοηθεῖν, ἀκολουθε τε. Hauit diibie autem respicitur liis verbis ad morem et solorini a d cernendi pra sent oris in ultimis casibus auxilii, nimirum ne quid rem. detrimenti caperet. Quale decretum a ceteris senatoribuq Postulatum esse, diserte t statur Valerius: eunctis ori Rontibus, ut consul armis re . tueretur i eadem enim vis est hiatun sententia , ac si dixisset: videret consul ne quid rem. detriamen i capere . Conser. Sallust. Catil. ao, Caesar. I bell. civ. Cicer.
qvi urem vi esse acturum. BDEC .ER. Cum calerois suis, Mim Gracchus domo quum prosicisceretur , nunquram minus terna. aut uti alerna millia hominum sequebantur.
Λ,e Ilio apud Apollium lib. I l, cap. 33. SCHFGR. k itam quam glorississimeὶ Vide Tacit. l. III Ann., 66, de Brutidio, ubi nos non pauca ne en mulat imus x omni bis toria. GnvT. Hoc in istam in urbe Roma cioil. sanς. Egregia observatio, donoxa exempli. cum dos ignatione fatalis periodi, unde perpetuae lamina civilia ii que ad conversum roi p. statum licet num orare. Plane in hunc modum Plutarchus t ταυτnν πρωτnv ιστ ρουσιν ενξcoma στασιν, ου τὸ βασιλευεσθαι κατελυσαν, αἴ τι καὶ poγω πολιτων διακριθὴναι. τας δε αλλας οἴγε περὶ μικρων γενομέναις, ανθυπεικον τες α ληλοις, φόβω μὰν οἱ δυνατοὶ των πο λων , αἰδούμενοι δε την βουλην ο δῆμος , λαυον. Pertinet hue eximius Iocns ex orati ne Cae aris apud Sallust. Catii. Si r omnia mala exe la ex bonis in illis orla sunt: sed ubi imperium ad Unaros, cui minus bonos pomenit, noseum illud exemplum ab dignis et idoneis ad iudignos et non idoneos fransfertur. Vide omnino quare equuntur, ubi exemplis illustrat, exempla non consistere ibi unde eoepere: sicut Noster loquitur. Dorci Ln. Poterat abessa Roma ἔminen Noster et infra pari modo cap. III. HEL. 1. Diuitirco by Cooste
189쪽
Ius υἰ obrutum Quid mirum Z Quum audiamus e Tiridater Min summa fortuna aequius, quod validius, et sua retinere pri r ne domus, de alienis cerIare regiae Iaudis est, ni retulit Tacitus lib. XV, cap. r , ubi nos gnomam illam ex iis,imus. GBumnus. Conditionibus in Pactionibus et conventionibus . conditionem desinit Donatus in Andria, esse Pactionem, in se certam legem continentem , non tamen dissimulo scripturam Bonhom. condictionibus, etiam non male. Condicere enim veteri hus de nunciare. Hinc Festo,
eonrictio in diem ceriam eius rei, de qua agitur, denuntiatio; et duodecim tabulis , condictus dies, itidicli causa constitutus. Vsi Plautus Curculione, Apuleius, Cic. I Ollic. Scn GR. In libro Cui acii, concionibus. Pvox'. Pro conditionibus magnus Culacius, ipsiΘPuleano, concionibus. Sed frustra in se. cap. 7 , ubi agit de seditione Graeehana: GDii FlaccῖIllius, quem ρnter legatum de conditionibus miserat. Sist et apud Livium lib. III, 5a, de re eadem. quod maxime ad rem facit: Tum Valerius Horatiusque missi ad plebem eonditionibus quibus videretur, reoocandam; et lib. VI, har Per dictatorem conditionibus sedatae discordiae sunt. Idem lib. III, 33, de secessione plebis: ac deiade de concordia coeptum , concessumque in conditiones , Noster denuo cap. io 8: sinitimos omnes niat bello domuit, aut conditionibus iuris sui fecis , cap. 6 S r tunc inter Lepidum, Caesarem, et Antonium conditionum facta mentio. Rursus apud Livium lib. IX, 15 : aliquot populos nut vi subegit, nut conditionibus in societatem accust. Plura Gro nov. ad Liv. lib. XXX l eap. 23 et Sq. HEi Is. V. et Gron. ad Liv. XIlI, cap. 6. Non consistunt exemρωὶ Haud pauca protulimus sententiae isti
firmandae ad illa Corn. Taetii lib. XIII hun. , i 6 , et parricidii
exemplum intelligebat. Gno. In tenuem recepta tramitemὶ Vide quae adnotavimus ad Phaedri lib. III prolog. BuRII. Aristonicus Non iusto matrimonio, sed ex pellice Ephesia ei-tharistae cuiusdam filia genitus. Iustinus lib. XXXVI. Florus, Lixius ei Strabo lib. XIX. Seuhan. Flor. II, ao, , reii sanguianis LMenem vocat. Quod de Origine extra coniugium . ndeoqiae dessio naturali Eumenis accipiendum est. Nam Velleius de legitima et civili ratione stirpis sentiens, merito mentitum , ait, rum n
190쪽
stirpem, ut Asiam, veluti paternum regnum, Invaderet natus expelliee. Vide Iustin. XXXVI , 4, 6. BOECLER. Aristonietis, qui mortim rege Attalo, etc. in Delendum qui. Purgis. Correctorum licentia exulat dicto quit quae est in V. C. Nos politis integrum locum ita scribendum putamus: ArisIOnicus, i qui mortuo , etc. armis eam occuParat victus a M. PerPerna, etc. Vossi s. Vetustos liber: Aristonisus , qui mortuo rve Aunio, aqvo Asia P. R. hereditati; nec tolli debuit το qui, etsi sic iubente
Put ano; sed scribendum in serius, Occustrarat Uictus, excluso τω is: certe prima editio occvarerat , non occvnt. Aristonicus, qui moritio rege Attalo, a quo Asia P. R. heredante relicta erat, sicut relicta res ea est a Nicomede Bythinia. mentitus regiae sumis Oriaginem, armis eam occvarat, victus a Marco Immerna, etc. 1ihil s.
Qui iam Erasmus eiecit, eumque secuti reliqui; hereditate vero rectius, quam hereditati: sic Flor. II, an : Relictae regias hereditatibus opes, et tota insimuI regna veniebant. Quinctil. deel. Si i r Serpus aut domi natus est, aut relictus hereditate, ala en tus decl. 3o6ὶ, et ita hereditate possidere, hereditate venire, ides iure hereditario. Cicer. de invent. I, 5 S, et alii. Bram. Hereditate Romanos doli mali in adeunda hereditate Attali insimulat Mithridates apud Sallustium, et Horatius oda 13 carm. II. - neque Attali notus heres regiam occva LscnEGR. Itaque Romani se iustissimo titulo possidere Asiam gloriabantiar. Et sane , alienari quaedam imperia Posse , exempliseompluribus i inter quae etiam haec nostra in ostendit II. Groti iis de iur. heli. et pac. partim I, 3, Ia, partim in annotatis ad illum
M. Perperna Qui consul ante quam ei vis, Valerius lib. III.
eap. S. Et quem triumpbasse, cum Nostro, si vulgatam sequimur, innuere videtur contra mentem reliquorum auctorum, qui in pro incia mortuum rElinquunt. Sc Gg. Perperam in multis editionibus, ut Rhenani, Erasnii , Stephani et a Itorum , Perpenna scribitur pro Permrna, et ita Glandorpius omnes ex hae familia Perpennas vocat; sed apud Gruler. MLXXXIII, 5r C. CLAvnio. M. PERPERI1. cos. Qui lapis integrior a Rei nexio cl. I, 288, exhibetur. PerPennas etiam mullos dictos scio, et eosdem esse: sed