장음표시 사용
221쪽
Verbum ad hoc solemne . immo et v natus. Livius lib. I: Quandoque maior pars eorum , qui aderant, in eamdem sententiam
ibant. bellum erat consensu ferἰ solitum. Igitur apud eumdem lib. XXVI de rogatione L. Atillii trib. pleb. , ubi omnium doel riam consessione pessime vulgatur: De iis rebus , quid feri Delitis, iubensis, vos rogo, Quisius. Plebs sic iussit. Quod sennius v iurati νnoxima pars qui adsidetis i alii, adsidenti id volamus, trabemusque', non male si quid censeo, repono: Quod senatus turnia max ma pars censet, qui s sive quae illud antique adsis id volumus. ide Lips. lib. V. epist. , qua est. 7. SCnrGR. Locutio ecliptica Pro adesse in itidisio. Adesse verbum sori , ut adesse dicuntur in- elices, ut causam cognoseant; amici, et advocati , ut advocationem praestent , litigatores ut in iudicio compareant. Cato pro L. Antonior adesse iussisti in diem; Cicero ad Attieum II: iudicem qui non adfuerit , eo ellaturum. Seneca de Beneficiis lib. V cap. 8r Nemo, quamvis Pro se dixerit, assuisse sibi diei iam Popu1. Cieer. I ad Verr. , r, ad iudicium adesse dixit. BτR33.
Si quis tanti habitet Livius lib. XLVt Et eos, viri ρmediam
praedia e rustica pluris sestertium XXX ha renι, eensendi ias factum est. Et Cicero pro Caelior Triginta millibus dixistis eiam ha-bstare; adiunge de Crasso et Domitio Plinii loen in lib. XVII, e. r. qui tamen in mendo cubat. Scaeca. Videtur Τiberium notare, qui
Aenatori latum clavum ademit, quem cognovisset, stib kal. tui. demigrasse in hortos, quo vilius post diem aedes in urhe condisee rei, teste Suelo n. in eius vita, cap. 35. ΡvTEAN.
Tanti habi et in Vulgati libri tanti habeat. Rirum . Non vidi editionem, quae habeat exhibet, nee pro habilare voluisse Velleium
Agnoscituri Lipsius malit agnoscatur. RaruΕL. Domitii et Aroernis Ille Biluitum sive Betultum regem eorum
perfide , in xit. Valerio si fidos lib. IX. cap. 6, hic cum isto selicius piigilavit. Vide Caesarem lib. I Belli gall. Et quod Noster D mitium ex Arvernis , Fabium ex Allobrogibus tradit, dissentiunt Strabo lib. IV; Orosius lib. IlI, cap. t 3i Florus lib. III, cap. a.
222쪽
AD VELL. PΛT. HIST. ROM. LIB. II CAP. X II 3 inod uti magnum quiddam extollas, id parum es e simul dicere
Lego, nec quidquam haesito, sacrata numero felicitas. Spplenarius numerus Saeer et musticiis, e quo Constare omnia Pythagorici tradebant. Hinc et Lucius noster in asini etiamnum facie, ante pr ces nocturnas, purifieandi studio, marino sct lavacro tradens, septiex eaput fluctibus submergite quod eum numerum, ait, Praec*ueret Ani utissimum dioinus sisse 'thvoras prodiderit. Eiam locum
posui, magis quia memoriae a recenti eius auctoris et satis dili- g nti lectione maxime erat Obvius, quam quod ex aliis alium an inquirere, aut adeo ullum ponere, in rc nota, necessum arbitrarer Acro1L. Corrigunt sacrata numero felicitas, et ad septenarium numerum pythagoricum reserunt; ingeniose, non uego, sed conirn
historiae fidem, artam numero felicisas, quod singulis Purentibus geniti IM Domitia ad consulatum omnes pereenere et singulis Parentibus geniti dicuntur nam eave singuli parentibus geniti reser ibas eum I.ipsio, in eeteris huius loci illustrandis feliciter prorsus versato in qui unici sunt parentibus snis, singulos Parentes, hoe est Patrem matremque, dici Velleio, qnam Limio patresfamilias sta- Ios haud magis mirum. Is libro XXVI, cap. 37 r quibus uxor Uin ire sint, singulas uncias pondo auri relinquant: aeris signati quina in singulos patresfamilias relinquamus; lib. XL, cap. 4r inviduitate relictae filiae singulos Flios paroos Labebant ἐμ τo artata vocabulum Velleio est familiare , sic artati temporis Nacium, lib. I, cap. 9; et artata angustiis lemmrum ibidem , et in franscurauartati s eris, lib. II, cap. 86; singulis 'arentibus genitos tantiae dem est, inquam, ac si dicas omnes suisse parentibus suis singulos ac unicos ; de quo loquendi modo eomplura ad fragmentum Tragii-rianum Petronii congessimus. F. stra igitur praeter Lipsivm , Puteanus quoque eorrigebat singuli. I Eiss. Recte vindieabat velerem seripturam Ile insius, ita enim optimi scriptores utuntur voce singuli. Livius lib. VII, 33 r Milites in praesenti singulis bobus, bivisque ρriris tunicis donati, pro stagias milites uno bo e. Suet. Aug.έor Tribι is suis die comitiorum singula milita nummum a se
diatribui; cap. estis, quislios filias, e re probarent, singula millia
pro singulis dioidebat, ubi pro singulis abesse malebat Torrqntius , me non refragante. Nam a glossatore appositum puto, qui expli-Care singula millia volebat; simili glossemate liberandum Curtii
223쪽
locum puto, lib. X, I : singulos equos ab iis stagulis insentis emi equum legendum sit. singulos equos talentis emi. Suetonius Tib. 48r largitus praviorianis singula millia denariorum. Vide ad Petro eap. 6 S. Bunn. mi ante hune, nobilissimae simplicitatis Loenem, Cn. Domi tam . fuere, singulis omnino eurentibus ςenisti Saepe loco locus explanatur, aut emendatur: ut hic pro uti VII legendum esse, si qui Tranquilli Verba in Nerone de Domitiis animadvertetit, facile coniiciet; sunt autem haece Furieli consulatibus VII triumpho censuraque dulici, et inter Astricios allecti. MA'vT. Videtur mendosus hie loeu t et sane puto illud uti in locum numeri alicuius irrepsisse. quod etiam vidit Rhenanus. Seiri quidem potest ex Fastis Consularibus, quot ex Domitiis consulatum gesserint, sed incerium est. sint illi singulis omnino centu parentatis, vel quot. Dubium quoque est, an in universum de Domitia gente, euius duae familia o suerint, Calvinorum una, aut enobarborum altera, an vero de Λhen
barbis tantum hic Velleius agat, quod magis est; nam et hie D mitius, qui de Arvernis triumphavit. quique Velleio Domitioriim claritatem notandi occasionem dedit, ex Ahenobarbis sui i. qui ex Domitiis praecipue honoribus floruerunt; de quibus Tranquil- tu, in Nerone. Ei hic Velleius Domitiam familiam dicit. noαςεntem. Quod Mileta ait, ante hunc nobilissimae simplici alis λι--nem, pertinet ad Cn. Domitium Neronis, ut pulo . imperatoris Patrem, qui biennio post M. Vinicium cos. leui historias sua in sep psit Paterculusὶ consulatum gessit; de quo infra cap. rar . Domitius, paler L. Domitia nuper a nobis visi, nous huius Cn. Domitia clarissimi Loenis. Puto autem , ut huic potissimum Domitio gratis earetur pii gratia Apud Tiberium plurimum val bat, haee de Domitiornm amplitudine inseruisse Velleium; cum vero seribit Domitios ad triumphi insignia pervenisse, non ta n ex tantis reipubl. , in qua illi praecipue floruerunt, quam ex imp rii
Caesarum , hoc est, suorum temporum consuetudine locutus est.
sed ne trivmphasse quidem, quemquam ex illis praeter eum, quo de hic agit, patere auctores tradiderunt. Pulo autem hic pro singulis logendum esse singuli. PvTEL . Locus, quem haud temere tran eam . a verbis corruptum , ab historia involutum. Quid illud
risi 8 Corrigunt VII, et receptuin id iam in libros, quasi certum. Diuitigoti by Coost.
224쪽
Ego miror. Nam ad vestigia scripturae haud improbum hoc sateor: lii id tamen ad Velleii mentem, aut historicam videm p Εeee Vel - Pitis nit, Peculiarem quamdam et artatam numero felicitatem Domitine frenissina se notare. Vbi ea hic λ Qii ne septem in ea consul AZ Nam illuc reserunt. Ridiculum; ego triginta gentes Romanas dabo, in is ua longe plures: dabo unam Claudiam , in qua viginti octo. Denique quomodo fides constabit de septem triumphi, pNam hoc aliditur, omnes ρaene ad Iriun hi insignia Peroenisse. Atqui volve , revolvo Annales , duos modo triumphos in Domitia gyn e reperies. quod Suetonius notat, diligens et s diis observator inlinio rerum. Haec incommoda in ista correctione sunt. Nos ergo legimu IV, ante hunc, idest quatuor, ista mente. In una familia suisse quatuor singulis parentibus genitos, ipsosque singulos inamhoe illud rarum quod intelligit, ex unieis unicos semper natos ret eos omnes ad consulatu in pervenisse, ad triumphum paeno omnes. Vel igitur etiam scribi: singuli parentibus geniti, clarius ad hanc sententiam exprimendam, non singulis. Quod tamen si retines, eodem trahe. Ab hae nostra correctione Velleii verba sunt,nrtnIn numero feliestas: et de paucis ostendit se loqui. Eliam Su lonii Domitianum stemma, quod initio Neronis legis. Ibi enumerat ab Domitio Allobrogico, quatuor parentibus suis unicos, ad Do milium usque Patrem Neronis r qui est iste ipse Velleianus nobialias ne simplicitatis inoenis. Haec ergo liquente et omnes isti con-xules. Sed de triumpho quid Z Vbi quatuor Z Nego esse debere ;nais dixit Velleius scuius verba iure pensito Paene omnes. Ergo pervenerint uno minus. Sed hos ipsos tres quomodo expedio p Ex eodem Velleio, qui dixit nou triti hos, sed friumphi insignis. Ergo sunto duo triumphi, ali r Domitii Allobrogi ei nolo ; alter Domitii Calmini de Hispanis, anni 6ai. Tertius autem Domitius,
avus Neronis, donatus est sub Augusto ornamentis trium halibus, eae Germanteo bello. Siletonius auctor. Iamne tenebrosae nolitiae
Iux saeia Z Mihi videtur. Lips. Placet emendatio Lipstana: IV, ante hune. Quam ille multis erudite firmavit in animadversionibus
Ad triumphi autem paene omnes, ΗΘ est salsum , et selum in gratiam Tiberii. Nam triumphi insignia, ante oppressam a Caesaribus remptablieam, non concedebantur, et Domitii duo tantum Diuilir Cooste
225쪽
tritim phaverunt: Cn. Domitius Calvinus, et Cta. Domitius Λheno-t,arbus, procos. En Hispania post consulatum anno proximo Τ q, de quo hic loquitur Paterculus. POPMA Per Q. Metellurn elus editio perique Metellum. C. Marius Consule Sallustium in Iugurthia, et statim pro morandique in ersis, quidam immorandique i eriis. ScnLGR. tus equestri Deoi filii originem viliorem Mario tribuunt, ut aueior de Viri, illustribus. qui ait humili Deo narum. Vt Pilitariae hii . qui scribit γενομενον γονεων παχνταπασιν Doξων , α-ουργων δε καὶ πενητων nnium Parentibus mane ignotis, et Ῥerariis atque
paveribus. Et Iuvenalis VIII, a 45:- Volscorum in monte solebat Poscere mercedes alieno lassus aratro.
L Ps. Forte, natus agresti Deo. Sane ipse Paterculus sub suem vo- Iuminis ait, uarium obscuro loco remum. Plinius vero lib. XXX l II,
CAP. II , arctorem . Plantem nominat. Cum quo consentit Iuvenalis sal. 3. Item Iulius Celsus, qui eum rusticanae, ac ne Romonne quidem originis suisse asserit. Denique Valerius Maximus, Plutarchias, omnesque alii vilissimam ei originem assignanti Voss. Alii Plerique Obscuram originem tribuunt. Ipse se hominem no. iam orat, apud Sallust. LXXXV, in qua . eadem oratione rivum de fiducia generis. quae nobilibus adesset, praemisisset, additi mihimes Omnes in memet sitae r quas necesse est et virtute et innocentia
tutari. Hinc etiam videtur, si d odium inoidae nobiluatis in Marium,
mirsum lite Maria vehementia adrersum noιdes , originem habere. IloEci Cn. Falsissimum hoc; suspicor a manu antiqua suis se olimestri loco, vel restri. Hoc est rurestri: ruri eni in mercenarium sui se Marium, in eo scriptores consentiunt: non dissimili errore alibi apud Nostrum librarii dederant, crepantes pro discrvantes, omissa prima syllabar rurester et ruralis dicebatur, lares rurales in antii tuo marmore apud Grtiterum p. aSi , nec male Vossius agresti loco.
ΗΕi's. Si oestri Deo, profert Pigh. Annal. ad A. V. C. 629. Cl. Wa se ad Sallust. Ilig. 63, conlieit ex quaestuario loco, idest ex ossicina serraria ἔ sed prius voci quaestuarius , deberet huius sacculianctoritas conciliari. Et si iam admitti pos et, magis notaret ex meretricia domo, vel lupanari prodiisse, quam ex ossicina satiri; el hoc ip a lex IV, i st , de his qui nol. in m. inam eo modo Duili ed by GOoste
226쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. XI 2IT aliat Wa,se, ni conieetura opus sit ad indaganda loca, ad dueta docet, lenocinia ficis, qui quaestuaria mancipia habuerit, et ita alii. V. Peria. ad Aelian. V. B. XII, 6 . Buam. Quantiam bello utimus Si e quoque Livius lib. LXXX de eodemici lii en r Haud facile dictu utrum bello melior, an pace perniciosior fuit. ΡvTExs. Duo ista frequenter convenire in unum eumdemqtie hominem, exemplis patefecimus ad Livium. GRvTER. Genus loculionis iii freqtiens, cui par illud Sallustii Histor. I: Quam quisquaPessime fecit, tam maxime tutus est. Terent. Heauton. V, ar Uuam in minima me situs erit, tam facillime ρatris pacem in leges consciet suns. Porna. Vido Fre insh. not. ad Flor. III, 5 , et adde exemplum Bololiis apud Curi. VI, II, Ii qui manu Otrenuus, pacis artium et ei. ilis habitus rudis erat. BOECLER. Immodietis gloriae , insati ilia i Puto distinguendum i immodι etas, gloriae insatiabilis ; et immodicum interpretator, qui linguaetion temperabat, sed nobiles semper detrectabat, se vero iactabat,uι notum. Ita immo. licum diatis, Val. FI. V ,-; ubi plura dicemus , vel nota verbis tantum, sed es rebus ammossicum, ut Domitianum describit Sueton. c. xa. Insatiabilis vero rectius gloriasilingitur, ut passim avidi, cupidi gloriae dicuntur: inexplebit instimem honorum Mario dat Floros III, ai. Sed Sallu, i. LXVII donario i domi modictis, libidinis et dioitiarum victor , tantummodo gloriae a dus. Vnde sorte his excidisse vocem, quae gloriae opponatur, suspicari liceat. inum s vel pecunias, modicus, sed prius mallem, cuius ultimae literae iam absorptae ab im. Bvari. V. . cl. Lips. I 72I, Pag. 1 7 ; uisc. obs. vol. IlI, pag. 3i, 365; tol. IX , pag. 24S. Resturalem nobilitatis sUerbiam J Sic quoque Sallus i. in Iugurtha, eamdem rem tractans, superbiam commune nobilitatis malum vocat. Purias. II anc sero maculam nobilitatis ingenitam diximus,
etiam ad Limium, libris prioribus. GavT. Mallet quis nobilanti, sed nihil muto; ita inista mutis superbia apud Iustin. V, 3; quod probat et exemplis firmat Gron. ad Liv. XXVIII, a 4. Buam. Morandiqua in i resis Immorandique, pro diversa scriptura Iiber antiquas, quod praetulerim ; τὸ in redundat more antiquo, nisi quod id hoc quoque loco, ut aliis compluribus supervacuum, et prosectum ab interpolatore arhitrari malumus. Ilεins. In addi
227쪽
verbo ex eadem praepositione composito, vidimus ad Quinetit. It Iii, iit. Orat. 7 in line. B RM. . . Commeatu petito Missione petita dicere debuit, non nimeommeatum petebat Marius, ut ad constitutum in castra rediret. sed missionem eausariam, ob petitionem scilicet consulatus, de qua Sallust. in Ii gurth. Porn .
Triumphus Vide Sigon. Comment. iast. et triumph. Rom. ad
anu. 644. BOECL. Et meritum, vir utique, etc. Inducta copula que sententiam patefacit. Mas T. Maluis Arni, reiecta vocB postr ma , et meri iam
ωirtute eognomen Numidici, ut subintelligatur clarissimum fuit. GnvT. Puto lege udum, virtuti quoque, nisu virtutique. Ita autem loquitur Velleius, quia iam de altero Metello praedixerat: sem,itus Metellus, cui ex virtute Macedonici nomen induum est. Vos . IArge emeritumque ei virtute cognomen Numidisi inditum p emereri Pro mereri; sic emeritus ιriumphus, lib. II. cap. 4 et 43 ; quid emeruissent, eap. 66 ; quod illic sollicitari non debet; nee aliter
Naso, Propertius, atque horum i mporum scriptores; sic et sorte scribendum cap. 8ir Agriva singulari virtutes emeruis p et c. t6r honores excellenti virtute emeruis. Iohannes Ortia inius non male. et meritum virtute ei cognomen induum ; venit mihi aliquando in mentem: et merstum Dirtute ei utique cognomesn Numidici inditum. Vere . ut opinor. IIEl's. Copulam que expunxit etiam Sigonius in Fastis ad A. V. C. 644; legendum vero, si meritiam virtute cogn men , eum Grulero, docet similis locus infra cap. 15: qui meritum cognomen Hi consecutus erat. Ilvan. V. Grae v. ep. Syll. T. IV,
Quine intra XII ferme,nnos Nempe Q. Metelli Numidi et .
neque enim ad Velleii tempus haec vox reserenda est. Notat autem Onuphrius Caeciliam gentem pontificatus max. IV. dictaturas II, magisteria equitum totidem, consulatus XX, censuras VII, triumphos ΙX intra annos a So adeptam suisse, quibus bonoribus sua cti sunt viri iq; Naevius poeta, ut est apud Asconium ,yalo Metellos fari consules, dixit, ad quod respexit Cicero in prooemio I
Amplius XII Iterum in observatiuncula ista haeremus. Si verba. ut posita scriptaque, accipis, salsa sunt. Non enim promio intra Duiliaco by Corale
228쪽
tot annos am ius XII consules aut censores aut triumphales fuere. Quid si notulas detrahas , scribasque amplius X8 Id certe verat nasit: et reperio ab anno 633 ad annum 656 sqiii sunt anni ia ireperio, inquam, in gente Caecilia consules quinque, eensores duos, trinin Phales quatuor. Ergo undecim , nisi quid in vestigando inefugit. Corrige me, non corripe, si ita est. L m. a ut librariorum est error. aut ipsius Lipsit; nam ab A. V. C. 633 ad annum 656 non sunt anni ra, sed a 3; nisi me ea levius deeipit; quare sorte Lipsius scripserit, sunt anni a 3; sed facile est reperire numerum a. Metellortim, quos coss. eensores , et triumphales, ita ex Fasiis digeremus, initium iacturi ab A. V. C. 63o.
A. V. . C. 63o. Q. Caecilius Metellus Baleariens Macedoniel fit 63 i. L. Caec. Met. Metelli Calvi si I. 636. L. Caec. Noteli. Diadematus, vel Delmaticus. 638. M. Caec. Moteli. Maeedontei fit. 64O. L. Caec. Meteil. Caprarius Maced. sit. 644. Q. Caec. Meteil. Numidicus. 653. Q. Caec. Mel. Nepos Baleari ei fit.
633. Q. Caec. Meteil. Balearicus. 638. L. Caec. Mei. Calvi sit. 6Si. Q. Caee. Meteil. Numidicus.
63a. Q. Caec. Met. Balearieus, de Balearἰbus. 637. L. Caec. Met. Delmaticus, de Delmatis. 64o. M. Caec. Me t. des Sardis. C. Caec. Met. Caprarius, de Maeedonibus. 644. Q. Caee. Mel. Numidicus, de Iugurtha. It fonsulatus septem,eensuras tres, triumphos quinque Caecili rem habemus. Non ergo numerus ille a squem non duodecim, sed duodeetes ici Velleio pronuntio esset minuendus ; sed anno-
229쪽
rum , intra quos baec decora genti evenere , angendus r namhaee minimo iii tra duodecim annos contigerunt, et debuisset scribere Velleius intra XX, vel XXV fere annos: Ruperlus ad Pomponium de Origine iuris lib. II, cap. 6, dicit, se intra is annos posse consules sex, duos censores , triumphales quinque in monire. Sed si Velleii vulgatum numerum servaro volumus , et intra ra sere annos reperire totidem, idest Ia dignitatum in1ignia, numerare incipiamus ab Λ. V. C. 63o ad Λ. 6sia, et exibunt quinque consulatus, duae eensurae, et quatuor triumphi, et unus modo numerus deerit, quem desectum supplebit το ferme: sὲ enim modo excedamus ad A. 6 4 i, duo accedent. Sed captasse videtur Velleius aequum illum annorum Ia, et dignitatum Ia in eamdem gentem congruentem numerum. Vid. et Pigh. Ana. ad A. V. C. 633. ut autem uno aspectu celeberrimae geniis decora appareant, qui
omnia contigere duorum fratrum, nempe Q. Metelli Maeedonici et L. Metelli Calli filiis, tale stemma subiicior
learicus cons. 63o, cens. 633.
triumph. 63 a. Q. Mel. Neposaons. 63b. L. Met. Delmai. cos. 636 triumph. 638. M. Metel. cos. 618, triumph. 64o. C. Metei Cain Prarius cos. 64 , triumph. 64
L. Metellus l . Metel. Numicos. 634, dicus eos. 644. eens. 638. triumph. 644,
Quemadmodum urbium, et e. Vide, sis, praeclara multa istis illustrandis apud eruditionis omnis honestae antistitem P trum Fabrum libro semestrium primore. Gavisa. Inprimis est erudita Duili od by Cooste
230쪽
ot elegans dissertatio Petri Fabri I, semestr. ', qua ostenditii ita tum esse boni scriptoribus , ut dicant clinates mori, nasci, in Uro , rei',iscere, aegrotum, matresque habere, ut homines. Apud
Appian. Pnni c., Scipio deletam Carthaginem aspexisse et fortunam tum huius Vrbi , tum Ilii, Assv iorum item, Medorum Persarumqtie sala cum hominiam satis comparasse legitur: επὶ πολυ-εννους ep έαντο- γοόμνός τε , καὶ συνιδων οτι καὶ πολεις και Evn και ἀρχας απασας δεῖ μεταβαλυν , ω'ερ ανθρωπeυ δαίμονα ζdia mulitimque cogisana, considerabal cisaratra etiam gentesque et i eria mutationibus obnoxia esse omnia Mud secus, quam fortunas hominum.Sen ca ep. 7 tr Certis eunt cuncta Ie oribus d nasci debent, crescere, extingui , et Paullo post: Gmnex vinys usquam rerum Potiuntur urbes, quaeque alienorum imperiorum magna sunt
decora, ubi fuerint. nliquando quaeretur, et Mario existi genere tollentur. Expressit hane v lerum montem diserte Thuantis I his t. rΕtsi non ignorem , ut homines, sic t eris nasci, crsscere, decrescere , ac tandem mori, etc. Hoc ita in , quod in urbibus imporii qiae videmus necidere, etiam ad familias et gentes. nobilitalisque sata rectissime accommodat Velleius. Equidem si cu D ii saepe unum aliquem populum celeris viali et patitur antestare,
ita nunquam desunt in populis eertae familiae . quae elaritudine reliquas multum superent. Sicut item alterius imperii diuturnior est fortuna , alterius brevior ; ita nobilitas huius quidem familiae longissima celebritale perennati illius ea duca gloria est. Talia plura, Prorsos congruente parallelismo satorum, adsorre liceret, nisi cuiusvis cogitationi supplere ista facile esse . Praesertim autem nolatu dignum est, qnod sieut nrbibus imperiisque vel satalis mors venit, vel violenta ingruit perniciesr ita illus ires familias vel sorti ita orbitas aut posterorum segnities exstinguit, vel tyran-ntea supplicia et crudelitat E perdelet. BOEcL. Fu praeenoentibus fias Credo haee duo inserta propter necessitudinem , et summam coniunctionem quaestoris en in suo Praeside, de qua Cicero de Divinatione et epistolis ad Meminium.
Seam . Tentabam , patriae caoeninus falis, quasi compendio scriptum verbum fuisset; nec nune poenitet. Haec autemi reserenda ad necessitudinem , quae more prisco inter consulem et quaestorem est, qualia inter patrem siliumque. Cicero non uno loco. LIPs.