장음표시 사용
211쪽
uou VARIORVM INTERPRETVM NOTAE
qui eum cura Plinii locum inspexerint. Voss. Vid. ad Petron.
Vian ullis Vox ultio inconcinne repetitur: me arbitro, delenda, faciendumque et et Nisum erisalo odio m. q. P. vindictae datum. Quid visum e laetum nempe Opimii. Lips. Nec hic aliquid mutandum. Notavi inus iam ante, familiare esse Velleio, unam vocem in eadem sententia geminare. Voss. Malo: quo inimicitiarum quaesita erat ultio, vel quod eo; deinde, ut visum ρrianto odio magis, quam publicae vindictae dari. Nam ultio perperam geminatur, ut et Lip
Visa ultio Ita certe plerumque sit, quemadmodum luculenta exemplorum copia palam facimus ad ista I acili lib. XV, eap.
Vnde, quamquam a ersus sontes, et noMissima exe la mereos, miseratis oriebatur: tamquam non utili rite publica, sed in saeostiam unius absumerentur. Gn T. Non tam res ipsa, et vindicta Gracchanisuroris, quam modus vindicandi , qua que accessero , citra vindictae necessitatem usumque Iolo hoc capite perstringuntur. Ita
sermo Sallustius Iugurth. i6: L. inimius cos. . C. Gruccho , et M. Fuloio interfecIis , acerrime vindictam nobilitatis in plebem exercuerat; vin clam nobiluatis vocat, et Odium in plebem innuit Debet autem omnis anima ersis , non nd eius qui punis aliquem , sed ad rep. utilitatem referri, inquit Cic. I OT, a5 ; itaque asse- eius privati vel maxime hic compeseendi sunt. BOECLER.
Vindictae data Flor. IV, at Pompeii caedem partium fato , non Caesari dederat s Luc. IV, 638 . Bunu. Marcio ὶ Martis , et mox Narbo Martias Rhenanus , Erasmi ,
Stephani, aliorumque editiones. Sed recte Vos si iis , et He insius Marcium, consulem, urbem vero Martium Narbonem scribunt, a legione enim Mnrita hahet nomen, non itidem Maresorum gens , quae a Marco Marcia dicta, et in nummis et lapidibus Morcia scribitur. Colonia vero Narbo Mari. apud Grtiter. CCXXIX. Et in nummo apud Golitium e eelerum putem totam hanc de Narbone colonia delendam periodum, et hue translatam ex lib. I, cap. 1 S; nam quid huc faciat, non vid o. Bu M.
212쪽
Cleoronis in Verrem actionis V lib. I v, et ex Brulo. Gessit consulatum cum M. Acilio Balbo, anno V. 630. Lip ius C. Cato, quo modo edidit Scheghius. RapnEL. Lege cum Aldo C. Cato consularis. Voss. Quirect cos. C. Cato consularis , edit. Rhenan. scensorius Rob. Titius Controv. loc. lib. XXI, cap. II in edit.
11m lis eias IIII M. nestimaretur Nimium exilis haec summa viro sommo Francisco Hotomanno. Restituit CCCC M., idest quadringe dis millibus, cui vix accedo: nam sequentia verba aperte modicam designant summam. Et Cicero II. S. XVIII millia agnoscit in Verrin. lib. IV, ac t. a. C. Cato, inquit, duorum hominum. clarissimorum nepos, L. Puiali, et M. Catonis, et P. Africani sororis Uius quo vir nolo tum cum serem iudieia fiebant, H. S. XVIII millibus lis a uimala est. Scvrcn. Non grandis omnino hae mulcta iudiciaria, uti series et scopus indicat Velleiani sermonis. Tamen Franc. II olom anno visa iusto minor, rescribitque: quadringentis millibus. Non assentior. Quid Z Cicero duobus locis an pari fiducia corrigitur, qui minoris summae auctor 8 Ille sie III in Verreme Qua in eisitate C. Carboni elarissimo homini R SSX III in iis nestimata sit. Iterum IV in eumdem : Quo damnato Catone tum cum seseera iudicia febrint, re SS. XVIII millibti lis aestimata est. Si quid ergo hic mulandum i eerte opinor Ciceronis numeri obtineant, et reponantur. Lips. Numerus corruptustia restituendus XIIX ; nam 'litatuor millia sestertiorum nimis exilis summa est: at octodecim millia modica, qua Catonis Ille maestimatam testatur Cicero in errem lib. IV. Pop314. Legendum
XIIX ex Cieeronis Philipp. III, et IV. Quod alii iam monuerunt.
Pro eius aulem Scaliger libello dct re nummaria legebat ei LI. F., quod infra a nobis refelletur. Vossius. Adi Sigon. de Iudi c. II, 27. In summa variante pleris lite aestimantibus ex Cicerone LIS. X Illmili. reseribi oportere. Nam Fr. uotomanni eoniectura quadringent. mili. nullo testimonio nititur. BOECLER. . deo ι L m ι Severe, sed hercle vere: neque constant aliter illa tremenda iustitiae sacra. Non absimiliter: In maleficias etiam cogitata scelera , non ρerfecta adhuc , vindicari; cruenta mente , Pura manu: et sincere ad ρoenam vel meditari punianda, ait l, Florid. Apuleius , paene vel ob hane vocem alta voce exclama.
213쪽
riin, No ter. Acin L. : aequita huius iudieii unde petita, deelaravi mire in liis toria Liviana. GnvTER . ctiaque nιI consilium dirig. etc. Sensus ister quae quisque fecisset . ad consilium et προαίρεσιν facientis, tanquam ad regulam referebantur. delictique aes inantis non ex modo Pretii ac remm . sed ex voluntatis ad peccandum determinatione , ut sic dicam , constituebatnr: quid, ad speciem delicti: in quantum, ad modaea rei Pretiique pertinet. MDC .F R. Metelli fratres Foedum mendum sententiam eonta mi t ili qui enim antiquas notas, H, quibus duo signiscatur, ignorarunt. u. reposuere. Duos porro Metellos fratres simul triumphassct, Mar- eum de Sardis post annum quam consul fuerat, Caium , Cui Caprario cognomen fuit, Ox Thracia in consula timestatur Eulr Piu . his verbis: C. Caecilio Metello, et Cn. Cnotae eoss. duo Metelli fratres triumpharunt, nil r eae Sardinia , alter ex Thracia. M 4 vnciren eadem tempora Meselli fratres uno die. Ita edidi, spe ulu
Gryphii Ithros . minime quam xi displiceat doeii simi Mamilii conte tiara sana e libris in an is, quem vide. SCHEGR. Legit Pighiusi xnnal. ad A. V. C. 64oὶ M. et C. Metelli. Malim, omissa coptila M. C. Metelli fratres. Si e Ciceronem in Bruto dixisse meminit Tiam C. L. Memmii oratores fere mediocres, etc. Vos . M. Metelli et ditio Rhenani. i Te ora Mnrei se ilicet Catonis in Metelli Rob. Titi Cont r. loe. lib. XX l, cap. ii inodit. Bunn. V. Sim s. Ch. ad a. 380Σ. Non minus era mi Colligit paria fratrum, qui eumdem simul honorem gesserunt, ut Q. Fulvius Flaccus, et L. Manlius Λciditius
Fili ianus fratres germani, coss. eodem n nno 574. C. Metellus Caprarivs, et Q. Metellus Numidicus, fratres patrueles , simul sileriant censores anno 65 I. Λnte hos Seipiones duo fratres germani odo in anno simul aedilitatem gesserunt , L. Scipio Asiaticus et P. Scipio Λ Dieanus maior, ut testantur fragmenta, quae Pori binadscribit nitir. Porri A. An fratribus in eodem aedilium . Praetorurn. consti most, aut aliorum navis resuurn collegio apud Romanos esse licueris, di quirit, et postea negat Langiaeus semestr. VII, 3; nam quod personis. e. g. in gratiam Scipionum concessum sit, in exemplum non trahi, nec ad alias personas Produci debere: et quum Vellein notanter limitet, lin verti. sed alterius in adomionem disti satis planum esse, non eiusdem amplius familiae censendum, qui
214쪽
ῆadoptione in aliam transierat. Multorum praeturam diversa iurisdietio ab olvere vi lotur. Ceterum Clapmar. II, Ia, inter arcanaari trieratica licie roseri, ne duo ex una familia. υῖνο utroque . non solum magistratus sint, sed ne quidem uno te Ore in senatu. Dorcia Adhuc uniciam, Bucreti iis meus, has literas doctissimn iuvetii 3. indubitanter seiihil et ad hoc unicum. Nota iam e Sallustio , et pleri que omni Lux aliis haec luetilio, pro praeterea e ne ille tam 'nnon in multi et Elia inniam depravata ignoratur. In Madaurensi Philo optio eamdem nox suci loco a corruptela vindicabimus. ACIDAL.
Vid se do τω nd hoe Salmas. ad Flor. III, 9. Eius qui Cuuom ceperoti A. V. C. 564 idem 'tiroque notat limin ta ii, Capitolini Dalros hos germanos ruisse; hoc autem eodem anno duo quoque fratres Q ei P. Mucius Q. F. Scaevolae praeis
In collegio consultimi Fasti Capitolin ἰ huc mire conserunt: .
L. M M.tVS. L. F. L. N. ΛCIDINVS FVLVI NVS. Q. FULVIUS. Q. F. M. N. FLACCUS. I EI FRATRES GERMANI
FUERUNT. Senec x. Dati. In collegis cos. fuit adoptious. Ed. Rhen. Acidinii Vulgo, Acidiani. Acidini, legendum videt, quicumque sit patillo Eumanior. Quod etiam Fasti Capitolini declarant, anno V. Sr έ. Η xxvr. Lege Acidini, quod . ido, Sigonio, et aliis etiam
Nam censura Metellorum Nam census in editione prima erat: cur id iminutalum Z Cens ιs enim et censura promiscue confundi i tur: en P. 36: nam Pistorum, ut mugna admiratio, sic censura dissicilis est, pro aestimatione videtvr positum. Non enim id agit in hoe opere Velleius, ut censuram aut tu mortuos exerceat, aut in vivos.
Quod solis contigerat Scipionibusὶ An, ut fratres germani duo Scipiones censuram simul gererent, quod proxima videntur indicare superiora verba 8 Nulla mentio , nullum omnino vestigitim ita historiis. Quid igitur δ Ηoe sortasse. Quum Velleius colligat fratres eum dein simul honorem axsecutos, seri potest, ut quem od modum de triumphantibus Metellis, conqui ibus Q. Ful, ii filiis, cen AoribusrurAufi Metellis, po tremo narrationem suam concludat, exemplo duorum fratrum germanorum, qui aedilitatem podem anno ad iiii
nistrarint; hi fuere P. Scipio, qui postea Hannibalem devicit,
215쪽
et Lucius eius frater, qinoil Polybius initio lib. X plane deelarat.
Iloe notandum pntavi, salsa quorundam admonitus coniectura , qtri Caepionibus legendum existimant, quorum fratrum alter ante Metellos, alter post, censuram gessit et quum Velleius eos commem rei, qui eodem anno simul honorem eumdem adepti sunt. M 13τT.
Non est, quod Aldus in liuius loel illustratione tantopere sibi placeat; nam hae e eum ab aliis pridem, tum ab on uisio in commenti ad Fa,tor. A. V. C. 65a, prolato Polybii loco, explicata suere.
Sejionibus Sed postea etiam Lucinorum exemplam habemus in Plutare hi Luculi. BOECLER. Transcendere Rhenum Pro traiicere aliquando hoe voeabulo utuntur, ut Lucan. III, 59:
Curio Sicanias transcendere iussus in urbes. Valer. Flacc. IV, 2 an :Faxo Bebrrcium nequeat transcendere pureis
VIIa fretum. Iustin. XXIII. t, in Italiam transeendit. Solinus cap. t 8 , Euripus,
quam M. Alexander potiundi orbis amore transcendit. Magis tame uobmium de itinere terrestri, et per montanas regiones. BTRI . Minucia ete. Sigon. comment. in fast. et triumph. Rom. ad an. 643. Bo LER.
Qui porticus, quae hodieque celebres sunt molitus Qui porticus, hodieque celebres molitus est, brevius poterat dixisse, et dixit, si quid video. II Liss. V. M oph. Misc. obs. vol. VIII, p. So. E Mordiscis Ex Cordiscis, Rhenani ditio.
Eodem tractu temporum nituerunt oratores in Cum ornamento et usu scriptionis historicae seri existimandum est, quod clarorum virorum nominibus notitia temporum rerumque gestarum signatur et distinguitur: quum et hoc videatur ad το Ομοχρονειν sua quadam ratione pertinere. Vide supr. ad I, 17. BOECLER. tuerunt Malim enisuerunt, quam nituerunt. Sie enim Noster,
Taeitus, et alii passim. Vide nos supra lib. I, cap. 37. ΙΙΕ s. Namque metas Erratum hoc; illud recte: Nam Q. Mucias. MLη T. Quod non improbo. Forte idem error nomine apud Floriam lib. III, cap. a: Namque Mucius Maestola pontifex Vestales am- Duili Corale
216쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II CAP. IX IOI
plexus aras, tantum non eodem igne suetitur. Florentinus enim. Nam cum Mucius, e quo coniicere cuivis tacite: Nam Q. Mucitis. Quippe τo cum non aliunde est, nisi em Quin dimidiato. Acin L.
Lego. Nam Q. Mucius, et prurie, ut sit -- LlPs. Non omnem ei laudem dieendi omnes detrahunt: quem Tullius quidem in Bruto
iurisperitorum eloquentissimum, satis quam magnifice praedicat oratorum tamen in numero non collocat. Sed quid propria eloquentia hele sonat Z Forte verius legerim , iuris scientiae prostequam eloquentiae nomine celebrior. Forte, posui; nam nunciam video, sic me posse interpretari r ut eloquentiae studium, sic laudem minus illi propriam, quam iuris scientiae fuisse. Quod ut sit,
ut est quidem certe, non deero tamen eadem traiectione, nulla alia mutatione, sic rescriberer taris scientiae pruriae, quam eloquentiae nomine. Denique si nihil velis mulare , saltem scientiae legere sustineas, utcumque de eotero statueris. Acim Quam ρ ρrio eloquentiae nomine. Puto, hoc est ipsa eloquentia. Plinius lib. IX, ep. a3 r Exprimere non possum, quod nomina nostra tanquam literarum propria reddantur. Hoc significatu Proprie nonnumquam apud Livium , ut lib. XXX. cap. 26: Virum ingenio cunctator, an quia bello proprie quod gerebatur vlum fuerit. Deinde probe Lipsius, nam Q. Mucius . euiis Aldo Manulio, et Puteano. ΗΕ1' . Quam hie landit incassum verba Bigueg, nec se expedire potest; unice verum est, quod Lipsius restituit, Pruris: de quo nos ad Quinctil. deesam. XII, 3 agimus. et notum linam librarii varie e simplex et diphthongum ae consuderint. Bustatas. V. Misc. obs. vol. IX, p. 3 7. 'Aui in Acci, edit. Rhenan. Accia, Erasmi, Heinsit, Et aliorum. Vid. supr. I, 37. Comparationaem erecti G arationem eius aetntis. Edit. Bben. Magnumque inter hos imos facientis operi suo Deum Excidit haud dubie nomen Eretili hoe loco: magnumque inter hos ipsos
facientis operi suo Deum mnia; evr enim tam celebris poetae nou meminisset inter complures alios minoris famae , quos hue coningossit Z Et tamen securi interpretes hunc scopulum praeternavigarunt. Confirmant sequentiar ut in illis ρltis limne, in hoe paene plus videatur fuisse sanguinis. Nam in Ennio ab antiquis require-
217쪽
balur lima; unde et rudis dictus ut plurimum , et arte carens, eerte apud Statium Lucani genethliae orcidat musa rudis ferocis Enni. Et apud Na1onem Tristium secundor Ennius lagenio maximus , arte rudis. In Amoribus apud eumdem r. Ennius arte carens, animosique Accius oris. Valerius Maximu libro VIII, cap. i: Suρerior Africanus Ennia poesne efigiem in monumentis Corneliae gentis collocari tioluit, quod ingenta eius opera sua illustratu iudiccret e vir homerico , quam rudi atque impolito praeconio dignior; ubi seu tra Barthius Adversatiorum lib. XIX, cap. 5, rudio eoque immitto praeconixoponi velit. Non meminit quidem Ennii Noster libro I, cap. 37, ubi do Aee io, Caeeilio. Terentio. et Afranio agit; sed ea usam praemittit: nam nisi aNera ac rudia reρetas , et inoenti laudanda nomine. Quod ad Ennium eiquo suppares referri debet, qui ameriet rudes ; ita et mox Noster Pomponium ut verbis rudem culilat; hoe in numero it Lucilius, ut rudis, a Nostro censetur; unde fit, ut ne eius quidem supra me mi uerit; nam et Ausonius epistola ad Tetradium musas eiusdem rudes dixit: Riades Camoenas qui Messae Prae renis, Aeooque cedis, non stilo. Patria enim Suessanus Lucilius. Livius lib. XXVII, cap. 33: Vimones Iongam induere vestem, carmen in Iunonem reginam canentes ibant, illa tempestate forsan laudabile rudibus ingeniis . nunc abhorrens et inconditum, si referatur. Livii Andronici poetae earmen suisse dixerat paullo ante libro VII, cap. a: Fescennino Demsum similem , incomposiliam temere, et rudem alternis iaciebant. Porro ncc alio, quam ad Eunium , te renda Horauiana illa Sermonum lib. I, sal. Io:
Fuerit Lucilius , inquom , Comis et urbantis: fuerit limatior idem,
Quam rudis et Graiis intactἰ carminis auctor, Quamque ροMarum seniorum turba. Quis enim in hisce literis, et in omni antiquitatis studio adeo est tiro, ut Ennium Lucilio vetiistiorem esse, alque ab Eodem solv-xas suisse conscriptas , quas grammaticis veteres in testim ovium Diuitiaco by Coosl
218쪽
vocent frequenter, ignoret. Verum prodeunte in hanc scenam Lue illo, Ennianae satyrae , ut duriores multo impolitioresque, sordere coeporunt: aeque ac Lucilianae Post Horatium hoc in genere seribendi omnium felicissime versatum. Quamquam ex Ausonii loco iam producto, e Martiali aliisque liquet, non defuisse suis etiam lemporibus qui Lucilium in pretio haberent. ae ad imitandum sibi proponerent in satyris scribendis, cui et Quin etilianus adversus Horatium patroei natur quodammodo. Apud Graecos quoque Aeschylus, ut uagicorum antiquissimus, ita rudis olineomyositus habebatur , lesio Quinctiliano. Miror interim in hoe Flacci loco, tamquam in vado, haesisse virum exquisitae eruditionis Diony ium Lambinum. Nam quod Lucilium satyrae in en-torem idem Flaccus paullo ante facit, liquet ino i tyras Funianas contemtim , ut rudes nimis ac impolitas , nee in argumenti,
satyri ei instituto per istentes semper, ab illo habitas: ita et Velleius no ter Pomponium hic loel Atellanarum inve lorem saeti , eum Litins Androniciis in scena iam publice actas testetur suis, stiti annum V. C. 3uo; rudis enim secundi easus est, et ad earmen respicit; sie Naso Tristibus rQuiaquid in his igitur Dissi rude carmen habebit.
Hoc est earmon illimatum: rudis et incultus sermonis horror, apud Pacatum in elogantissimo panegyrico, cap. I. Livius initio operis. scribendi arte riadem vetustatem dixit, et antiquos vocat rudes
artium homines, lib. I, eap. r. Apud Plinium quoque lib. V li I.
epist. 5, seri a rudia pro inchoatis illimatisque ponuntur. Nec intactum Graiis earmen alio referri potest, quam ad satyraru , Romanorum inventum ; ωFra tota nostra est, inquit Qui ne illi amis. Vt rudis igitur Ennius peculiari quadam nota a Romanis de ignatur; unde ei manifestum sit, rudium pro rudi in Boratiano lueo non esse resti luendum, quod non nemini videbatur. Quum ut cura carentem Ennium hunc ipsum alibi idem Flaccus nolarit, quod tantumdem est. Nec dissentit Noster, qui in eo timum re- luirit, ut videbamns modo. Paullo ante seribendum: fuere instentavle. in Graecorum ingeniorum eo aratιonem erecta. Certe in hiseo Ennius omitii haudquaquam dinuit, quem angenio maximum antiquis habitum ex Nasone iam observavimus. II tias. cellarius hane
219쪽
de Ennio coniecturam Voxsio adscribit, unde et iis diligentia eo-gnosci l otest, quam edendis tot auctori hus probavit. Iurenis An non isseenes praestet 3 BunΜ. Sub eodem Africano in Videri queant hare adhuc a librariis; necessario enim subintelliguntur, quum sequatur, in sisdem casre . Praece serit vero, quo quidem te ore. GnvTER. Historiarum auctor Videndus Vossius de Lat. Histor. BOEcra
Belli elotyis Sullanii Vetus editio bene habet Sulianique , idest helli, quod eum Mithridate γssit Sulla. Barnmia Fuit Coelius Εsi L. Coelius Antipater, de quo Cicero in nrulo.
Eius nomen in Coecili iam transiit Strabonis lib. V r Καὶ ο Καικι- ο των P ααιών σ-γρα ευς , ubi legendum Κελιος. Porvi nune Coelitia isti patrum in Corellium saepe per librarios tran-hiisse vidimus avi Quinet. lib. Vlli Inst. orat. S. Bunu. Rutilius An iste Rutilius , qui historiam Romanam graeca con scripsit lingua, auctore Athenaeo lib. IV 8 annuit vir litteratu, in Emendationum libris; vereor, ut largiter erret; is enim, de quo Athenaeus lib. I v, vixit tempore Apicii, cuius opera et in exsilium missus. At Apicii aevum quis ignorat Z Verius igitur Phoenix Iurisconsultorum Culacius lib. II obs. , cap. a 7 , eum intelligit,
qui Asconio quaestor, sive legatus Mucii Scaevolae procos. Asiae fuit, et quem Noster infra damnatum repetundarum tradit. De historicorum choro eos vide, qui fragmenta sedulo et laboriose anquisiverunt. ScuEGa. Hic est ille P. Rutilius Rufus , vir lotiua novi, non modo sui saeculi, inter Romanos optimus. De quo et celeris historicis, plura diximus ad fragmenta historicorum a n bis collecta et recensita. POPri .m onium in Scit. Atellanarum seriptorem I itaque Praemiitit, sane non ignoremus , q. d. dum in his temporibus signandus versor, non omittendus est Pomponius, diversorum quidem studiorum , sed eiusdem aetatis scriptor. Eu,ob. obron. I de iisdem temporibus e L. Pomponius Bononiensis Atellanarum scriρtor clarus habetur. Bom ..
Celebrem in Warbitrion legit celerem, Bibl. brit. Τ. VII, p. aro.
Verbis rudem, et nouitate inpensi a se operis commendabitim , Lipsius legendum putat sed n state. R pvEL. Vt apertior sit Diuiliroo by Coosl
220쪽
AD VEL L. PAT. HIST. ROM. LIB. II CΛP. X PIIάκτίδεσις, legeis noestole, vel sed noMitate. Nam partieulam hane in optimis M M. per i subinde scribi, notum. Falluntur aut mvehementer . qui putant a Velleio Pomponium ferri inter hi Aiori.
eos, quia historicorum nomina sunt, quae praecessere. Nam alius est seopus Velleio, qui temporum Potius , quam studiorum , speetat similitudinem, ut manifestum ex eo, quod dicat: noMunis in--nti a se operis commendabilem. Vbi, Atellanas eum intelligere,
Doenti a se veris Nescio , an vere Atellanarum inventionem Pomponio tribuat. Nam Livius lib. VII cirea annum nrhi 1 3scisa bellas Alsti lanas in scena aetas refert; et Novius, Λ tellanarum seriptor celeberrimus, suit vetustior hoc L. Pomponio Bononiensi, quem Velleius aequalem Sisennae, Eusebius in Chroni eis ait no ruisse olympiade Ira, anno urbis 66a. Meminerunt eius Cicero, Seneea . Maerobius , et alii, ut notavi ad Varronis de L. Latina lib. V. POPri . Persequnmur notam seseerantem in Quid vulg. Prosequamur nolam simultatem Cassii Longini Caesarisque quae abhinc annis CLVII.
L. P . a g. s. m. ae. c. a. i. at nunc si quis tanti habeat, viae ut aenalor. Omnia impure, praeter το habeat, certatim a meliori notae auctoribus pro eodem eum habitare usurpatum. Scumn. Lipsi iis prosequamur; alii libri habent Prosequamur nolam simul talem Cassii Longini Caesarisque quae abhiuc. RAPaEL. Vide supra I, lo. M L. Prosequuntur revocandiim e prima editione. 1IEiss. Abhise nnnos CLVII Lege CLIV. M svri Locus videtur mendosust nam ab his censoribu , anno scit. ab v. C 6a 3, ad Viniicium eos. x55 tantum anni sunt; ita ine hie puto legendum; illas vero notas II. ex Aemilii Lepidi praenomine esse conssalas, ae huicnnm stro conglutinatas r qiiodnam vero hiiiusce Lepidi praenomen
Lutatim Aeliumὶ Cni dubium eia, Aemiliane gentia non Aelia eognomen Lepidum mi sep uagna haec olim videbantur: nunc illustrata Romanarum rerum scientio Paenρο contemnuntur: hic vitia fert, nova placent , et expetuntii, , communicata flocci sunt.
I 13vT. Bene, iudice Lipsio. Aldu SS. Lepidum Aemilium, ut etiam edidit Seheghius. In gente enim Aelia cognomen Luidi