장음표시 사용
471쪽
ita occurrit pag. 568 . it. et i ioa , si , tibi perperam legio XIII
appellatur; ut recte observavit Reines. ad Class. I inscr. Is a.
Equestri statua De hoc equestris statuae honore a te natu C. Caesari decretae , ex lat mentio apud alios etiam seri plores. Et non a fetialia, sed n populo romano decretum etam honorem sui se . apparet ex argenteo denario, in quo adiecta est in Acriptior Formivssτ; qita in vis in alio Eliam Νimili denario S. C. inscriptio po ita sit; ut videri pos it duas C. Caesari adolescenti equestres statuas decretas fuisse , unam a senatu, alteram a Populo romano. De ea. quam decre it senatus, praeter denarium, in quo est S. Q.
meminii hoe loco , elisti v . et Cicero etiam in epistola ad Bruinium XV. et ad Q. fratrem lib. III. De ea vero , quam poPulus
romanus posuit, nrgenteus item Augusti denarius exstat, in quo diximus in eriptum esse, PopvLI ivssu. VRsi'. Ita etiam narrant alii aeriptores. Et satetur Ursinus, exstare denarios, in quibos haee equestris statua conspicitur, adiecta inseriptione S. C Obile ii eonistra, quod in argenteo denario legatur, POpura ivssu. Itaque existiis mat, duas Oetavio adolescenti equestres statiras esse positas, ali ram Ex S. Q, alteram GPur. visu. Quod non displicet. Sed videtur tamen Vrsinus tempora non bene distinxisse. Satis enim constat , honorem equestris statuae tribulum Caesari propraetori, eonsuli-hu, virlio et Pansa. At vero, quod eodem honore populus eum ornaverit, id xidetur factum ipso latu triumstro. IIoc liquet ex a genteo uumi sinate apud Ocesnem, quod equestrem fguram exhibet cum hac scriptura. PoPur. tu,su: in alistra vero parte caput Caesaris cum Ilieri cireum, C. CAE An rit via. R P. C. Vo s. De bonoris hui iis praecellentia truelat Herm. Hugo milit. equestri V. I. BOECLER. Indienti Forte rotundior esset sensus , si legeretur indiminiae . nisi verba illa, aescuom eius acri turn indiant, parenthesi in eludas. ut duae sint in una petiodo parentheses. Bunn. V. Mise. Obs. vol.
Qui non alii, Intelligit honorem equestris statuae in rostri P sitae , quem Cicero Philippi ea V, ait: maximum videri, es promulissimis meritis reddi : idem Philipp. IX, cap. a : Cn. Oeta ielari et magni viri, qui ρrimus in eam fumi m, quae matea viris Dissili eo by Cooste
472쪽
P. R. una cum consulibus designotis , Sigonius eurendat pro
Pote . u. c. cos. , et rectissime, consimile inque maeulam ex Litiana
addi potest et hie Suetonii filia. lo: Iussusque comρnrmo exercit Pro ρraetore ρraeesse et cum Hirtio et Pansa. qua consumtum suis reverant, D. Bruto vena ferre, et C. Taeit. lili. I scribit Caesarem Aug r Fasces et ias Ararioris ρntrum decreto inpasissa; ut Plutare hi, Appiani, Dioni de hac ipsa est locos omitiam. Polliat. Demus -- Perium Caesari. sias quo res mili aris administrari, teneri exercisus. bellum geri nou ρο est . sis ρωρraetore eo iure , quo qui utimo,
Tulliu, Philipp. V. Manuitu hic legit proρrnetorem. Scuma. Ita legendum esse prid in antimadvertii Robortellus in emendat. ll. a , sive potius S gonius. De bello hoc Mutinensi, vide Flor. IV, 4, et quos ibi Cainor, notavit: quibus adde Praesertim Dionem ALVI. Botec. Vide Sigon. ad Lim. epit. CXVl II; et 1 Emend. ιγ , et II, 31. ubi Rohorioiluin furti accusat. Consulibus dessennusi A tae aro, reele e. ordine capies. SCuEGR. Nic requiro diligentiam Velloii; inierant enim Hirtius ei Pansa
Consulatum kal. tantiar. , quum illud senatus onsultum est factumn actore Cicerone, quo hie honor ociat inno delatus. Suetonius Aug. POPm . Ab sto annum venis vis imum , Legendum , id ab eo annum venis; nam pra cedit vox bellum. Vast'. Iinge cum Lipsio. id abeo. Rarnm. Parum vitente ; malim undeo erimum , nrguine n luma consulatu. Scuma. Ibegendiim id ab eo, etc. Quod Vrsino, aliisque etiam Observatum. Pro vicesimum autem Sehrghi iis malebat undericesimum. Sed retinenda lectio vulgari . nisi liinni monitim Ancyranum damnemus, quod paullo ante laudax imu . Noc argu mentum a consulatu magni est momenti. Sci . ad rarari P e. qiuod de Oetavio Plutare hia, in Bruto alii 'πατειαν ελαβεν ουπω τανυ μιράκιον ων , αλλ' εικοστον ἄγων erος, ῶς αντος εν τοῖς Υπομνάμασιν εἴρηκεν. Consiantum necuit adolescens, et νίgesimum num mens, ut sese in commenseriis retulis. ere hoc dicium, sed pati lici anihil in iiis , qu a uno duntaxat die vigesimo minus erat.
Velleiii, infra r Constitulumque iniis metur pridie quam viginti annos in teret. Vo,s. Id iam addiderat Era,nius.
473쪽
Consulum autem rester in acie nis rumor de morte consi intra Percrebuerit, ex Tacit. ΙΛ., io, Sueton. Aug. II, Dion. XLVI , P. 36o , satis constat. Borc L.
Omnia ante. etc. Quae in hoc culte habentur, vide apud Di nem lib. XLVI; Appian. III ἐμφυλ. Lix. epit. CXIX. BopcL. Reeersit in An decessis p de lino no ad Qtiinci . decI. VI, 6. Bunu. V. Misc. obs. vol. VIII, P. S8. Quieumque his se Non di plicet; interdum tamen in mentem
venit, scripsisse Velleium, Iaudati . quicumque hisce exercitus tradidissent. Mano. In qitibia dam editionibus το se cimis um. Aldus vero scriboni iam putabat hisee. At vulgata te otio in principo oditione eomparet. Nec est mutanda. Men' est: Quicumque exercitus se his tradidissent. Vos . Se omiserunt Erasmus et Stephanus. Dum respubI. constaret concordia Non constat lectioni sua AInceritas. ni re*b. scribatur. . crDIL. Videtur necessario legendum dum re*vbI. constaret concordia; aliter sententia vix consta LVnst'. Tuipsius, dum reseb. c. c. R rnEr.. Melitas re*. . ut G rvphio, Marnemo, set aliis editum. Vo q. Rein. Era mn v et Si phanti . Parii Forte parum. V. ad Suet. Caes. 65. B-Η. in marg. A volentibus i Forma sermonis non protrita et conculcata. Νoster infra 60r Vatinioque cisen Dyrrachium Nolentes legiones exintorserat. Liviiis libro XXI: Grande 'ericulam Lilybaeo marisimisque ciastalibus esse, et quibusdam volentibus nooas res fore. Sallusti v Iugiirth. incit mi militibus exsequatus eum i oratore In svolentibus esset. Tacitu in historiis r H Derba adiei volentibus stiis.
Quod alieno benefeto Ni i vigilans omnἰo . legendum : Quomolieno beneficio DDeret, Oeta xii nem lin , n ipio Mntinensi ob idione liberatus fuerat. Invidio e hoe Velleiu . Λcin. In pte , quasi illa causa ant praescriptio triumphi; lego qui alieno. I tu . Leg cum Acidalio quum. Vos . Nescio, eur hoc mutatum cupiant. Hique alieno, idest Capsaris octavii heneficiti vixit Briatiis. euiu miliis os nihil aliud, quam de m nro spectarunt proelium . sicut in ex positione huius historiae Dio notat. Itaque non sine ironia oppo tune Velle in si Decretus est Bruto triumphus ; ob quas res gestas Responderet ειρων aliquis: Quod incolumis eoasu, non sano Diuiti eo by Cooste
474쪽
ΛD VELL. P T. HIST. ROM. LIB. II CAP. LXII 465
sua aut morum Misum virtute, sed alieno beneficio. et Caes. Oetnoia Distoris; id nimirum erat, ob quod triumρhare deberet. Quod Donnulli reponunt quam pro quod, trescio an ipsis an typollietae tribuam. Forte alie ui doctorum in inentem venerat: quum tiliatis bene-feio Dioeret, quod sensum non incolii ruod uiti patii. Ν pro 11ECessaria correctione haberi non debet. Bo L. Nou do buit immutari a Lit',io alii liue invidiose enim dictum et acerbe adversu, iugraltiiu, ut recte vidit cl. Riecterus; quare et infra cap. 64, uuii male Prima editio et Censebatque aequum . quas accePertit a GeFnre, retinere , Caesarem . quia i uoti qui, illa dederat, mrisse , cap. r Hanc Omen Antonitis Iugum suum, quia υisus exieriai, Nictoriam UOCa-bus; apud Floruin quoque libro IV. calp. io, de eodem Anionio malim i Quasi Dicisset, quia eoaserat. Plin. lib. I epist. , IS: Diem, quia ηιwn perdiderat, Perdidisse. HEl's. Pansae utque Hirtii comora , Valerius lib. V. cap. a: M. Cornuto praetore funus inrisi et Pansae iussu sennius locante. qui tunc Lia
hisinam exercebant, quum rerum suarum usum, tum ministerium
suum gratuitum polliciti sunt, quia hi Pro rep. dimicantes Occide
eodice, oliis a me collato; cuius boui talis in eodem Eximium peis cimen hoc esto. Lib. VII, eap. 3 vulgatur: Sorssida Davorum δε- minutione oreressa, Darius rex adiutoribus eiusdem dignitutis asia sumtis, pactum Cum Praeclari Ῥeris consortibus fecit Ita vulgatavi iam eruditis, imo Pighio ; Lipsio displicitum. Mu ae quam frustra ambol Noster: AsrLua magorum dominatione Perside oreressa, Durius adiutoribus eiusdem dignitatis assumtis, quum eos Occidisset, Pactram cum Praeclari veris consortibus; et quae sequuntur. Examia si in convenienter. At ne patricias tibiiciant arteis, in pietant lieet. editionem l Ieri,ipotensem Haitinian. SU7 , quae soroaee edit. Redeo ad coss. quo .Rugii ii insidiis praeter Suetonium alii obsisse innuunt; hine Tacit. l : Siae hostes illos, seu Pansam venenum viarueri adfusum: seu milites mi lium , et machinator doli
Dissimulando Caesar Caesari. editio prima. Laudandum et tollendum i Vide Cicero item, ad Famil. epist. a lib. XI, et ad Allic. ep. 5 lib. XV. MLAvT. Idest: laudandum
475쪽
veris , sed occulta a medio tollendum e laudandum , til seeurus,
et incautus Iolli posses. unali ario apud Taellum IV n. Moeianus Antonium primum opprimit. Igitur Mucianus, inquit Historieus , quia strvulam orerimi Antonius nequibale multis in se tu Iavdibus cumulatum, secretis ρromissis onerat, citeriorem mmclinnism ostentans. discessu citiosi Rufi vacuam; simul amicis estis triabunatus Praefecturasqus Inrmstur. Dein, ροstquam inanem animum me ei eUidine i tererat. Dises nbolet, etc. His insidiis Manlium Valentem Fabis, appetiit: secretis eum eriminationibus in ma-rat Fribius ignarum , et quo in cnutius dec*eretur, Palam Dudatum. I u. 64. Errasse autem Tullium hac in parte, alibi diximus. BDECLER. Sueton. Rug. XII habet ornandum, et tollendum elega lius, ut o Iludatur ad victimas, quae ornantur insulis et seriis. antequam mactantur; ut de Castsare similiter loquitur Florus IV, armec omnia, ut infHae in des tantam morti vistimam, congerebantur. Vid. et Liv. II, 54, et alios. Velleius vero Ornandum videturaecepisse eo sensu , quo aliquem laudibus ornare diei miis. Brutus
in epistola ad Ciceronem , lib. XI ad Fam. ao, habet laudandum.
Repulsus a M. Luido Minime ; sed probo, quod in editione
prima est, primo me colloquii ruulsus. Ιdest, deiectius etiam a spe colloquii: quia LepiduΑ nee miscero sermones cum eo sub initia volebat. Dio elare lib. XLVI, aliiquo. L psius. Si e prima editior adeo ut eis minime auscultandum sit, quibus proditum, in ea legi primo ve colloquia re uIsus et visatur Burreritis, visatur Rhenanus ἔnon invenient scripturam hane ; seeunda nata est in ossicina Gryphii . etsi eam non damnem tamen. Gκττ. Primo per colloquia repulsus a Lepido, sie habuit V. C. Nihil ergo mutaverim. V s. Baec vera et genti ina lectio a Rhenano otiam exhibita, sicut iam Gruteriis notavit. Rem ipsam habes apud Dion. XLVI Plutarch. in hiilon. Per colloquia autem intelligulitur, apud Velleium πυκναὶ διαπομπαι, sive crebri internuntii. quibus Λntonius cum Lepido
egit, quum Lepidus abnueret diu societatem . teste Appiano II li kpVλ , pag. 580. Ergo quum Dio refert, Lepidum ipsum abnuisse
colloquia et congressum , non capienda sunt colloquia per inisse
nuntios, de quihu, Velleius et Appianus. Bogei.. Lipsius , Primove colloquii repulsus, non per colloquia: fidemque ae auctoritatem
476쪽
AD VEI L. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. LXII 467
primae advocat editionis , in qua nos vulgatum tamen exstare deis prehendimus. ΗEiss. Primo me colloquii ab Erasmo repositum. Furio crentus Non enim eomitiis , et populi suffragiis, ut de-hebat, sed a saeerdolum collegio. Λntonii consulis opera ei studio Pont. max. in Caesari locum suffectus est, teste Dione lib. XLIV
furto fieri dieitur omne quod elam sit; furia be , Sallust. Popv, In Gnilia moenbuIuri In Gallia Narbonensi, eum finitima Bispania . si hi decreta ab ipso Caesare. Paullo ante necem , Dion. lib. XLIII. uine legantur ipsius epistolae ad Ciceronem scriptae ex castris ex ponte Argentei fluminis , quod in provincia Narbonen i Plinius constituit lib. XII, cap. 4. PDPMA.
strorum partem ignificat, aut addendum Portem , legendumqtie
M AVT. Quid hae lectione sincerius , aut quis seret Aldum mutantem aliquid , addente nive 3 Promere inllum, I.ivio, Tacito, aliis-
qtie veteribus auctoribus genus est loquendi usitatissimum. Pri. Baec lectio vobis valde placet; nam npersa castrorum , Velleius dixit graeca forma , qua multa alia a Latinis prolata esse constat. Posset etiam legi: Per noersam castrorum Portam proruto vallo, ete. ; nam aversam habet antiqua editio , et verbum stortum potest videri omi sum a librario, qui dec plus sit ex similitudine sequentis vocis, Proruto. Vnsis. Sermo transmarinus. Livius t Perinfima Italiae Munitis. Florus lib. II: Haec inter diaersa Ierrarum ρν. rom. et lib. Ir Ad stibita belli. Noster infra: Per nota itineriam. Virgil. r Ορaea locorum. Cassius Parmensis: Et chordis indoctas dissona vocis. Plurimum Tacitu et Horatius. Scur GR. Verissimaleetio. licet in MS. fuerit noersam. Quod monuit etiam Sylburgius, ne LipΑius ad III Ilist. Taciti c. 8S. quem istum in modum emen dare eo natur. Nam ubi vulgo legitur. Visellius cula urbe per are sam ρnlulsi pariem Arentia um, in domum uxoris . cellula defertur, legit ille, resecta voee, ρμr aseersa Palatii, eo impulsus, quod iuromano codice invenerat portam. Quae tamen lectio minu placet. Nam, more suo. Sallustium expressit Tacitus, apud quem tu C tilina legas r In abditam partem aedium recessit. V A. Proruto vallo mili Atis Prorula vallo prima editio. Lege mortito valla a militibus receptus est. HEi's. Par agersa, Erasm. Steph. ἐ
477쪽
διετέλει φυλαττωv. Et Antonius qitialem re ipsa omnia in potes e habebot L 'ido tamen nomen et honorem imperatoris conservore
untias, Vide Dion. lib. XLVI, Appian. III Beli. ei v. , ubi es
φρ. PI. Q. R. Apud Cic. opist. X. 8. in m multas ad ip uni Cice ronem eodem libro, ubi pi C. Asinii Pollioni litterae. Borcia Firmus pro osito Si Velleii seripturam divinando iam unquam
Aobilis viri, nomine Cameli Inepte
478쪽
AD VEL .. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. LXIII 469
optavit Crimolia. Senaall. Certe illud nobilia visi, est ab iudieto exseriptorum. forsan etiam cuiusdam . ac nomine. GR TER.
meli Pro Cremelii P. Camelium Ilerae lam , item C. Camel livm Asriean vin Fabianum . habes in inscriptionibus Gruierii Sehogkio tamen hoe ineptum videbatur. Itaque, aliorum coniecturam seent ut, edidit Cueni. Credo, quod ita id nominis seribatur in opilome Li. iana lib. CXX. Cui tantum abest ut auscul-lem . ut ibi polin melli seribendum pxistimem. Vos . In hospitis cuiusdam , nobilis viri Cremeli domo To cuiusdam satis designat hunc Camelum non sui se magnae dignationis vi rum . sed obseurum plane, inter Romanos certe. Pulabam igitur Φnobilis Nisi; apud Taciliam Hist. II, cap. 63 r Mnricus qui me plebe Boiorum; et cap. 7a: Exstiterat quidam. Scrib innum se Camerinum forens. Servum suissZ nomine Golam bune ipsum mox innuit, Λ al. IV. eap. 6ar Atilius quiarem libertini generis; l. II, cap. Si, de liberta Epichari: Interim Dichoris quaeiam accendere et arguere eoniuratos. Curtilis lib. VIII: Agis quirim Argisvs, P ssimorum carminum post Choerilum conditor. Epitome Liviani libri XLIX: Andriseus quidem ultimne sortis homo. Persei Regisse silium ferens. Iustin. lib. XXXV: Subornrent Promiam quemdam extremne sortis iurenem , tibi subornrent Balam selieiter Gronoxius, nisi qii id malo, subornant ρro eo Balam. Sic eolere Pro Deo tamquam Dei m et similia. idem Iu tin. lib. XXX lX: Immivis tui eanem quemdom in Ptium . Prolorchi negotiatoris filum ; libr. XLII. it Ad tutorum regni reliquit semerum quemdam, flore pu risine sibi conelliarum. Capitolinus in M. Antonino: Quum quemdam Veterasitim famae detestandae honorem Petentem moneret, ut se ab opinionibus vulgi vindienset; paullo post. Hanus quidum. In dubium lamon ut voeari possit haec Veiistiani Ioel castigatio, facit Coelius, qui lih. VIII epi t. i5 ad Ciceronem r Bellienus verna Demetrii. qui ibi eum praesidio erat, Domitium quemdam , nobilem illis Gesoris hospitem. a contraria frictione nummis cutis comprehendis. Sed puto Coeli quemdam addidit, ut oblique designaret hunc Domitium e Domitia gente non fuisse oriundum . ae proinde addit nobilem illie . hoe est inter suos. Sane et Camelus inter suos nobilis esse potuit, et tamen obscurus ae ignobilis inter Romanos. Hrir s. Cveni Erasm. V. Perig. ep. SIll. iom. IV, p. 773; Misc. obs. vol. VIII, p. 59.
479쪽
Cum primus Prima editio cuius cum primis omnium amicorum, non Primus. Forte cui quum in primis Omniam amicorum fiasset. Similem mendam e Τaeito sustulimu . Seneea libro It de Transi illitate cap. i8: Asiniistim Valerium in ρrimis amicis habebat. HErΝαRe gobati Vid. supr. CRP.
Qui iuri dederati Quia illa dederat peris, edit. Rhen. in marg.
Perisse vel Perire; paullo ante ad e. 6a , probabat lleio, tu το quia. Quibus v. Ilias contiauis actionibus aeternas in Ionii memoriae inussis nosnsi In eamdem sententiam , de re eadem ipse Cicero , verbis quoque sere iisdem, Philipp. XIlI. 30: Quem eo
inustum verissimis Foudiciorum notis trudam hominum ν moriasse sternae. Sed ante ea verba male illud cusum exl. in editione quidem recentissima Goibosredi, qua semper hoc tempore usus sum , s dei illa non prorsus optimae: sed enim alia mihi nulla prae manu, ad quam comparem, qua inde necesse habeo depromere. Sie igitur ibit Pergis A men maledicta; quasi vero ei pulcherrima Priora Processerint. At scribendum erat: Perga in min maledicta;
quod nescio an liquido alii libri praeserant. Mihi quoniam inibi
essem, mon re obiter visum: vi et illud. quod mox ibidem sequituri Ego lanista 3 es quidem non ins*sens, deteriores enim iugulari cu-Pis, meliores Diacere. Die, incertum quid, ad marginem editor coniicit; sed quasi cuiquam incertum sit, certam lectionem equa dem, esse. Nisi si hie ob ibilabunt mihi novitii seribendi artifices.
qui idem istuc esse Lubsir pant; ut e quid aequivalet τω ecpudem. Sane hoc scio; sed dii male tam spinoso hominum male loriat rum acumini. Quae ista tam profunda novandi omnia cupiditas pquae tam superciliosa in .nihili rebux ostent alio 8 Doclos arbitremur, qui in his se iactant Z In se itiam et stultitiam suam produnt. At enim antiqua. inquiunt. haec scribendi ratio Quid, si ego negem Noa enim probant distraeti. distracti ixti atque ipsa vetustate paene eonsumpti lapides, in qiistis paucula eiusmodi , errore magis, quam scribendi aliquo more Iam vero aliud hoc argumstnium rip am eompositionis et ori in is rationem ita postulare. Sane si illud sequendum, ut eadem forma compo ita Aint . qua 'implicia,
quum resolvuntur; omnes qumali annitamur ιν ιιι ei subriare scribere. At quis unquam veterum et sADe sapiontium grammaticorum
tale quid praecepit Z Ne diutius nuger, utio telo configam et co Duiligod by Cooste
480쪽
fieta in omnes istiuginodi ratiuneularum ineptissimas argillias. Se mo quidam tacitus scriptura est, et scripta vox imago muta vivae
voeis. Vt loquimur igitur , ita scribendum, et ex pronuntiationis
consi sttudine moderanda consuetudo scriptionis. Non autem asperam illam veteres et confragosam, quae fit in compositione vocum Ex consonantium utrinque iungendarum concursu , pronuntiati
neua amabant et oderant imo acerbissime, et vitabant diligenti,sime: lenitalom vero in omnibus sectabantur et facilitatem, ut motiliter verba fluerent, et sermo placide sedati instar amnis decurreret. Hinc ni qua erat in componendis verbis austeritas, mollie-hant et coaptabant inter se leni et levi quadam mutatione: euius frequentissimum ac potissimum inter cetera illud genus, ut pri rem con onantem posteriori consormarent. Ita inicere quam ad cere; colii re quam conligere, et his reliqua similia omnia mal hant. Qiiid ergo scribere eadem omnia eodem quo dicuntur modoxennamus p De lenitate pronuntiatus, ut ad aurem iucunde verba et suaviter accidant, saepe Gellius agit, hoc loco ea nobis occasione tali quodam in loco eorrigendus; lib. XV, cap. 3: Sed illud
magis inviei quaerique dignum est, versane sis et mutam Ab praepositio in ri Vllabam ρωρter LMautem vocis, an Potius Aia ρs licula sis ρruria origine. Scribes: ρ ρter Ienitalem. Sic paullo superius t Sed eam ρraepositionem, quo feret vox pronuntiatu audisuque lenior, versam mutatamque esse in Aia syllabam. Nee aliter lib. XVI, eap. 6 1 Tum longo usu loquendi corrutam vocem esse, et ex Bidennibus Bidentes factum; quoniam id videbatur esssdiet aedius leniusque. Vbi libri Stephantei quoque seriusque; quam
vocem ipsam libri tamen vetustiores prorsus ignorant. Sed haec de re non maximi ponderis aeerbiuseula pauca iuvenilis mihi ea lor
expressit, quibus non lacessere magistellos insanos volui, aut sa-stum eorum reprimere, quem premere nemo valeat: sed monere aequales meos , quorum plurimos ieiuno animo novatam istam , pro antiqua, scribendi eonsuetudinem assectare video et doleo. Hinc ad Ciceronis locum revertemur, quem nunc succurrit aliter:
et melius forsan emendari posse. Legam enim: Ego lanista 3 id quidem haud insipiens, ut subintelligatur dictum. aut quid simile. Id namque innuit Cieero, non inepte plane lanistam se appella. tum , qui quidem iugulari malos, vincere honos cupiat. Sed nou