C. Velleii Paterculi Quae exstant opera ex recensione Davidis Ruhnkenii tomus primus alter

발행: 1823년

분량: 777페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

551쪽

non iam putant sibi indulgeri, quam tempori. Sic apud Caesarem Iib. III eivilis belli cap. 4o, transfugiunt tandem nobiles duo Il-

Iobroges , fortassa non se liberari. sed in a iud temyus reser nes ambitroti; tit ibi loquitur Iulius, et no exemplis selecti ast μndimus ad Taeitum lib. I II istor. rapitis vigetsi mi extremo. GnvTER A. Id ρ balum a Caesare Principes non omnia puniunt, sed non ideo eadem probant. Valet enim ibi illud Curiianum lib. VII: Luncestes Alexandκr, quia primus Alexandrum regem fra uia erat, surelicis moris quam crimis ueruι exemptus. Egregie I .ivius de Epirotarii in legalis . petentibu a senatu, ut in amicitia pri tinaes se liceret, lib. XXXVI, cap. 35: Revonsum dratum est, quo D niam impetrasse, non caussam probasse videri possent. Ad quem

locum nos a curatiora. GR TER.

Hunc mox Dele ait rum nrox. Ηιη'. Lipsim ante illud Tisias ponentiam exi, timat II., idest M. Titius. RAPnEL. Alterum mox delendum es e bene conite it Λldus. Vos . Dele alterum mox; v liis liber, mox nutem hunc mox aMunctitam. Seribea uox ntilem hunc noxa nounculum Titius imitatus est; eidem erimini obnoxios deseribit Planeum Titi limqne; de noxa sive noxia dicium cap. 32, lib. I. uri's. Lege eum Lipsior Mox autem hunc apunculum M. Tisius. Bun . Vir praetorius, etc. Vis e ymetortur; sorte, vir e Praetorsis. ScnECR. Lege e prae ortu, ita et Scheghius. Voss.

P. Siliai Habet editio Rhenant. Alii emendarunt, grapissimus P. Silii socer. Quid si leniemus grarissimus ρntris Silii socer pSane non leviter hanc coniecturam firment verba Augusti apud Suetonium in vita eius: Accesserunt conrioae, Vinicius, ac Silius emer. Sie enim MSS. auctoritate legere malim, quam Siloius, ulvulgo editum. Voss. Logebatur vir e ρraetorius pater socer. Alii logiant e praetoriis, quod non reiiciendum est. BOECLER. Gρο- nitis vir e praetoriis gratas simus. luod Scheghius occupavit. et cum Vossio, Potris Silii socer; nam membranae, Comnitis vir et Prae torius. Η Lixs. Nos Rhenani editionem secuti, quia omnes virorum 'doctorum emendatione coniecturis nituntur.

Ae n-fundial Nefanda habuit V. C., non audiendae ergo editiones, in quibus legitur misanda. Voss. Caesare deinde et Messalia Corstino eos. Quae in hoc, et se-Diuilir Corale

552쪽

AD VELL. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. LXXXIV 543

bro sui operi . Mngs . Illa mnrceb/int omnis Logae ιn illa tacebanI, vel marcebant omnis. M 'τT. Becto Rhenano editum . illa marcebant omnia. Quomodo etiam ex ingenio empndaverat doelissimus Frein hemius. Vos .

Hinc senes missimi, illine inopia noeetissimi Torsit mo olim, quit m piablice leger m . hie loeu r credo et illum, quisquis inlunio

legμ . An reges a Caesare frini simi, ab Antonio inopes et imbecilli 3 Plani sime eontra eslt nee dicam plurimi aut polenti simi, sEd paenε omnes reges ab illo si terunt. Palam et vere. Ita Dio r Συνεμαχησαν , inquit . τν Αντωνιω , οι τε βασ)λῶς και ριδυνάσται παντεως ειπεῖν, οἱ etii των Ρωμιιων ἀραν επινων ἀπ γειτνιωντες, οἰ μὰν αυτοὶ, οἰ-δι Urέρων. commilitabant et nu-xuirebantur Antoniis r ges, dynastaeque omnes . ut bre 'ster dicπm, quicumque Romanum imperium . quod duobus iis tunc parebοι, αἰ- lingerent, nisi ipsi eorum, nisi per nIios, et stibmissos. Quin etiam in Plii larcho index, in quo nominatim reges Antonio adhaeretales

recensentur , non solum orientale plerique omnes , sed transmarini. Si volμη , vide. At apud Cno arom eo utra qui Z neminem reperior imo vix esse potuerunt; quia in illius partihu, dumtaxat Italia , IlIurteum . Gallia , Bispania , Africa . et insulae interie elae. In iis aulem omnibus regionibus. ini tune reges, nisi si sorte in Africa Ex ea Ipsa Boethum pripit nobis et transfert ad Antoni iam Pluin robus. Iure ergo , ut dixi, lis rebnm. Quid autem e lin re Z V lleiana adulati . uti tune congebam p minime: nec in seriptore. sed in seripto eulpa. quam dμt clam nune lollo. seri- p it VeIletu 1 hine remiges. Vide μεταίολην l a sceptris venimus ad remos. Sie oportet ; et doc hiant te Pilitare hias ri Dio, Antonium bac parte maxime poetasse , quod hiemem eoeptis stat' interposuerit , atque ita e lassis . quam paratam habuerat . valde viribus imminuerit; quoniam pleri liae remigiam rei inopia ausu-ςiebant, vel morbo peribant. Ita neeessum habuit ex Upietissima Graecis , ait Plutarebus , corr*ere viatore , vsone , messore ν

553쪽

ptiam remster fuisse invia sectissimos i quae ipsa phrasis nos optμ eadit in reges in contra Armissimos Cae ari, re contes vid olieet et bellis Siculis probe exercitatos. Lips. Philadelphum , Paphlagoniae, et Amyntam . Galatiae reges , forsan ii, lolligit Velleius. II i enim ad CaesarWm traii fugerunt; ut Dioni , et Zonarae, ira dii iam. Sed , hoc paullo post evenisse, liquet ex Velleio. qui Amyntae etiam mominit. Stabilis itaque manot emendatio Lip ii rhine rem stes firmis timi. Vide et iis Anini ad ver iones. Vo s. Ita apud Iu lin. lih. VI, 3. Sebis ins rescribi iube hat, eadem msistum es

omnlam remigum cura erret, pro regum. B Rri.

Motum haec munitudo : modica is celeritate , etc. gre na-ι iam hie magnitudo modian cum celerisn e. Masvr Videndum auhie loens, qui manifeste mcti do us exi, ita corrigi pos1etr notam hinc magnitudo modica , sod celeritate , shersa illa vocis terribialior. ete. Vn i'. lii: n sunt hius magnitudo modica, sed c lerior, ex adoersa illa specie torr. Burror. r adoersa illa mecies terribilior.

hostilibus maiores, paucas triremes , reliquas omnrs a quaternisu quin ad donos ordines remorum capaces. Vide Florum L. IV.

Senrc. n. idus t reno. hine i vel hic j munitudo modica, cum efflerninis. Vt est in editione Weeh. xlii: Nain hinc munitudo morica ,

sed celerior. RipnεL. In M'. sui te specie et terribilior. Veram te elionem arbitror r nnotam heic magnitudo modica, ni celari aως adoersa ilia vecis erat terribilior. Voss. Rhenani editio r nnotam haec mo studo morienoe sv. c. modicane, celeritnte redi erfn . siti specie et terribilior. Lege , n notum haec magni udo modica, nec c Ieritn1i ndoersa, illae speeia terribilior; hac, sei l. parte. ΗΕ 's. Forte, nai tum haec magnitudine modica , ac ceterante, via, ni illa ; ut

illud ne traieetio suo rii; hnbilem Florns dieit lib. IV , It. Bhnat. Specie terribilior Lips. pniat legi hie etiam posse terribiliora.

Seli eguiu edidit ex adrerso illa specie terribilior. Alii . ex adoersa sila specie terribilior. Burrerius, σώersa species terribilior. RAPnxia De elas e utraque , paria narrantes videndi Dio lib. LI, Strabo lib. V IlI, Plii lareh. Antonio, Flor. IV, cap. l . BOECLEn. Forte . specia et turribus ferribilior; ita enim Florus lib. IV, c. turribus et tabulatis alleontae; illud turri ι omissum propter similes Dissiligod by Cooste

554쪽

sero A1llabas in iterribilior. De turribus in navibus, vide Sehester. de milit. navali lib. II, cap. S. Bunua . . liqui transfugiebant, Aliquid transfugiebat vetiis codex, hoc est. ali piid militum ves sociorum navalium. Ni mavis, reliquis transis fugiebrat contra idem codex cap. 76t nisi in is ascendisset, pro Mid, ut recte Vossius. HEI's. V. Misc. obs. v. VIII, p. 65, 393 , v. IX, PBg. ΣΤΟ.

Rex Amyntas in Rex MFntas, ed. Rhen. dido illius exemplo vis audax Dolabella idendum an pro iis ,

quae in volgatis editionibus mendose item sunt: Abina de illis εxemplis vita natura Dolabella ad Gesarem virque clarissῖmus, etc. P sit legi aptiore sententiar Inde illius μxemplo vir nudax Dolabellavisque clarissimus, etc., nam verba ad Caesarem ex inferiore loeo irrepserunt. Vns s. Sarta lectio, sarta mens. Cum Beato vir doctu ritam de illis exemplis Dilne natura Dolabella, nullo sensu. Matthae ix K loch, a uti ximi Ingenii iuvenis, ex Rhenani non maloemon dat: Inde silius exemplo mature Dolnbelland Caesarem. Scnείω Rrvs. Placet, quod ab amico acceptum Sehegulus ponit, sed mihi insuper traiicienda vox una videtur. Itaque adeo totum illud scribam e Rex Amrntas meliora et utiliora secutus mature r inde illius exemρlo Dolab lla , virque clarissimus. ele. Quod me licere mihi in alieno voluisse, nee humanis imu Sehogkius, quem quia in hac literarum humani late tantus est, non temere sic appello, nec ipseleelissimus K loehiux, invisi mihi uterque, non ignoti tamen e do- elissimo alterius scripto, iniqne. ut sporo, Immo, ut de talibus consido , se rre ullo paeto aut volpnt ani poterunt. ΛODAL. Alro

et operta plaga . cui leve adhuc somen in m. Est qui legat: Inde illius exemplo vir nudax Dolabella ; alius: inde illius exemplo mπ- ture DoInbella. Vno .erbo, nihil ad Baechiam. In autographo mitieerte editio prima sic refert r nnm de illius exem lis Disae naxnta Dolabella. Vide nostram medicinam : Nam Deillius exe lis sui tenax, ut a Dolabella ad Cassium. Nihil iiiveniliter iactauius , sed Prima illa sagaciter et vere eruimns de Q. Deillio . sive, ut alii, Dellior qui nainra translaga, et irrixus palam illo aevo. In hac re et historia , transfugiAxe aperio seribit Plutare bus Q. Dellium historicum. Dio hoe amplius ostendit, quum Amynta illum fuisse,

et paullo post de transfugio addit. Quod si est, nonne apposite bio Notae in V Ei.L. PATERC. Z Z Z

555쪽

quoque Amyntae Vellelus eum subiungit 3 Sed eur ait, eum lx-pli suί lenneem p ludit, et merito in hominem, nusquam et numquam fidum , et euius iam anto nobilia aliquot transfugia. Mee Senecae patris verba , e quibus hoc quoque'. quod emendavimus, a Dolabella ad Cassium, liquebiti Ille in Sua ori ut Bessissimis omen rem rixu Dedlδεις quem Messaliam Cominus deseriorem im lius et ventistius scripti libri, desultorem bellarum cisilium Doerirquin a Dolabella ad Cassium, a Cassio dein transmisit ad Antimium, ab Antonio ad Caesarem. Et de Deillio quidem certum est: hoe de Dolabella si eui displicet, is legἰio : exempli sui tenax his et i bello. Quod certe haud spernor nam et editioni x quibusdam a sunt illa verba ad Caesarem , et videntur omnino hae translatae tertia abhine linea, transmisit ad Caesarem. Ceterum utro modo eumque leges , distinctiuncula et parenthesi sie tutabis r Reae Amrntas meliora et utiliora seeutus sturm Desitius ex Hi sui tenaae fuit ri illo bello vir /ue elarissimus G. Domistus , est. Noto amplius, videri in fine periodi legendum e transmisere ad Caesarem ἔquia lextus omnino sermonis exigit Amyntam quoque comprehendi. L p . Princeps ditio exhibet illius et nuxata. Palmaria plane emendatio Lipstir Nam Deilitas eo li sui tenax , ut a Dolabelland Cassium. Seneea Suasoria prima et Bellisiamam rem dixit Deillius . quem Messnla Coroiatia destitiorem bellorum ci litim voces, quia a Dolabella ad Crassium . a Cassis deinde transmisit nil Anti nium, ob Antonio ad Caesuram. Melius tam eu reposueris Dessius. Nam Plutaretio, Dioni et aliis dieitur Δελλιος. Vos . Nam Dembus exempli sui tenax ut a Dolabella ad Cassium, ita selieissimum in modiam Lipsius e vcslἰgiis vetusti eodi eis, in quo nam δε HIAsexon lis visne naxuta Dolabella nd Caesarem , tarque clarissimus. Opinor tantum addendum anter exempli sui tenax, ut ante re Dolabella ad Cressiam. Cassium certe pro Caesare huc revocandum locns Seneca o e Suntoriis iani ab aliis productus evincit. Error indonatus. quod red Caesarem ei praeeesserit Paullo aute, Et mox

sul, equatur denuo. UE 'S.

Nisi nomino Ita quum Antonin Cleopatrae Artavasden Λω niae regem eo plum vinetumqtist, eum suis, os tenderet, barbari neque alia humilitatis indieia edidere, ad qnae minis promissisque ali-mulabantur, neque aliter quam nomine compellavere, Clevastam

556쪽

AD VELL. PAT. HIST. R. LIB. II CAP. LXXXV 547

non reginam vocantes. Dio auctor XLIX, pag. BOECLER. Vid. Ampl. Cuper. IV, obf. 8. Transmisit ad Caesarem Lipsius mallet transmisere, quum ad plures reseratur; potest tamen virlgata lectio tolerari. BoμLER. Pro salute alier Ila Pacatus paneg. XII. cap. 33r Trentra erat dissimilistido caussarum, ut ab illis sAntonianos intelligeὶ fuerit romani imperii remetua creputatas, tib his reρetita libertos. Bo ctia M. Laris Legendum putamus, M. Lurio, non M. Lario; e gentilis fortas e eius est, qui in aereis Augusti numismalibus diei

cipio aliorum relatu, humanissimum et de antiquitate summe meis

ritum virum Fulv. vrsitium libro mihi inviso de familiis romanis legere, Lurio. MuEGH. Adsentior FnDio Vrsino legenti Lurio, quem Dio lib. XLVIII. Sardiniae praeseelum fuisse seribit. C. Luriss in veteri inseriptione i C. LVRIVS LOCUNDUS ESSEDARIVS V. A. XXV. Pomε. Lurio est in Dione, et recte. LIPs. Imo, Luris , quod ex Dione Lipsius, ex numismate etiam monuit Vrsi

Aruntis Adriantis , ed. Rhen. Publisola ὶ Publico Lasorioque, ed. Rhen. Sosiaque commissumi Verius, Sossio. PIutarebus haee omnia Ionge aliter, nee Sossium tuter duees agnoscit. Dio vero etiam morinlitum illum saeti in levi pugna eontra L. Tauresium: in qua, supe ventu Agrippae, ipse et Tarcondimotus sint caesἔ. Hoc paullo ante Actiacam pugnam. At ecce vivum eum iterum facit initio libri seqnenlis , et inter eos ponit quibus ignoverit Caesar. Quid dieam neseio, nisi haud unum Sossium fuisse. Lim. Lipsius, Sossio ; et ita Graeei: sed Latini omnes eum Velleio Sosium vocant. Exstant etiam numismata Antonii, in quorum adversa parte legitur C. Sosius 21. Caeterum, ne eum aliis erres, duo suere Sosii in ca stris Antonii. Λlier ante vietorIam Aetiaeam in levi pugna contra L. Arruntium periit, testes Dione lib. Lr alter post victoriam incolumitatem ab Augusto impetravit, teste eodem, libro sequenti. L. Arruntium dixi, non Tauresium, ut alii asserunt, eorrupta Dioni seriptura inducti. Nam ubi vulgo legitur Λουκιου Tαρησιου ναυσὶν φλίγαις Φλορμ-HWrος, non dubito quin reponendum sit, Αονκίου Αρρουσίου. IIuie enim laevum Iulia uarum navium cornu cominis.

557쪽

suin suisse, ex Volleἰo nostro constat. Voss. De hoc C Sosio vide Broukh. ad Tibii l. I, I, 67. Detracto custe Detrectato culte, ed. Rhen. Cessere vietoriami Victoria malo, quod latiuum magis; cap. LXVI, cedere mundo, ut illic castigavimus; restituit Livii, non semel, ut et Martiali Gronovius siti videndus libro XXIV , eap. 6.Λpud Valerium Maximum lib. IV, cap. I, ex tr. 7: Milesii mensam Nnleti dederunt: ille ea cessit Biantἰ; non eam, scripti meliores. Si e libro V, eap. Iir Vbi viri feminis semita cederent; ea P. 7, C rissima sibi eoahge sita cedere non dubitat is, et stio suo Ἀρρα eine regno cessit; lib. I, cap. 5 : libenter sibi mea sede cedo; et lib. VII, cal,. 3 : instrumento suo cupide nostris eessis; ut illi, loeis moliores scripti, etiam alibi. II Llixx. Sic victoria cedere, Qui neL lib. V, vid. ad eundem lib. II, cap. t et V, IJ; utriam stre tamen dici vertim est, ideoque contra scriptos nihil facile mutarim; nam et Iiistinus lib. XXXII, 4: Anc*ili pericula circumuenti hosti uia

ctoriam cessere. BFn I.

Vitani veniamque Ila Claudian. IV Cons. Honor. 86: Et visam

xeniamque rogant. B RI . in marg.

Vt ea precarenturi Praecessit visam veniamque, quibus hic neutrius subiungit generis Pronomen; vid. ad lib. I, 16. Videbis e suo an Lego, temperaturus fuit. M 1avri Cur Rhenanum non audiverunt veri sim emendantem videris e suone 3 nain in autographo erat videbis e suone. Phrasis nota, et crehra veteribus in reiectione aut contemptu. LlPs. Vt dubites, suone, an Cleopatrae arbitrio, victoriam semperaturus fuerat. Ita castigarunt,

quum in MS. esset: Videba ,' e suo , an Cleuatrae arbitrio etc. I nde paullo minori mutatione legere malim: ut dubites, suo, an Cleopatrae arbitrio, Dictoriam leni eraturus fueris. Voss. Fuerit ut scribatur, exigit Ialinitatis ratio. Vetusius codex, videbit e suo nn. Vnde viderit Rbenanus , approbante Lipsio. Puto, ut ne s vel ne dubites, suone an CDOPatrae arbitrio victoriam te eraturusseris, mel ne quid dubstes ; dubites etiam Thomae Munkero se Probabat. scit A. Male Lipsius, Midebit e suone esse in autographo scribit, quum illud ne a Burrerio sit pro socium, neque opus est, in Prima Parte an , vel ne ponere, ut vidimus ad Quinct. V., inst. t 3, et

VII, i, et alibi: illud viderit non reiiciendum temere, si aliquid Diuiliaco by si orale

558쪽

adderetur, quo referri possit; sed quiam sola haec vox niillum sen sum faciat, sorte legi posset, unde liquet, suo an Cleoρntrae arbitrio temperaturus fuerit; unde lalet in vide, et liquet iii bise. Bunu. Ex quo in quem statum Perse. etc. Lege, ex eoque tu g. St. P. MAIvT. Manutius, ex eoque, qui etsi verisi utiliter, verisimilius ego eaeque eo. Sic enim propius ad literas: et iam ante bis parissimum errorem sustulimus. Aci DAL. Vid. Misc. obs. v. VIlI, p. 66.

Fortuna piab. Notanter ita loquitur Noster, quippe designans initium verae monarchiae. Qua diligentia etiam Dio LI pr. dum diem Aelia ei proelii s IV non. VII br. annotasset, ideo se istud

Quod ab ea dis 'rimum Curarar octuMius rerum Politus esue solus , imperiique eius recensio Praee u sumatur ab hac die. Nec dissentire putandi sunt, qui a re litu 2 ugusti tu urhem monarchitie initium numerant. Udo Uist. Misc. VII, i a; nam celera nihil aliud ,

quam consummatio huius victoriae fuere. Hoc pro lio ii ac lus est eam potestatem, quam postea coDPit Romae exercere ac usurPare.

Vnde Dio ipse principio lib. LII de hoc tempor : Tαυτα μnv εντε ni βασιλείμ. καὶ ἐν τη δη κρατί - , ταῖς δε δυναστμίαις, πέκτε

isaque Romani Primo sub regibus, postea in libertate, denique in

principalibus certorum hom&um et gesserunt et experti sunt, annis DCcxxv: ex hoc autem IemPore rursum Penitus sub tinius

imperio coepis esse respublica. Quem locum eo lubentius attuli, ut eos refutaret, qui a Iulio potius Caesare, quam ab Augusto in ilia romanae monarchiae numerant. Dio enim, ut par erat, ante hoc tempus et post libertatem, tantum δυναστείας sive domiansiones agnoscit, iisque Iulii etiam principatum accenset; qui neque diuturnus suit. Et mox repetita quamvis inprospere libertate sublatus est. Itaque et Horodianias diligentis, imi calami scriptor, ab .Lugu li tempore principatus initia ii umerans in praefat. sui operis, hane velliti caussam sol,licit: οὐπερ ri Ρωμαιων δυναστεια μετεπισεν εἰς μοναρχίαν. Nam ex eo tempore Romanorum Polentia

ad unius est arbitrium destolata. Consentit Aurelius Victor, qui in

559쪽

Caesarib. et epit. I observat, Augusti tempore et quidem post proelium Actiacum, remeaum Romsse morem, uni prorsus PGrenia Nou tamen invideri debet Iulio Caesari honor primi inter Rom. Imperatores loei. Accurate enim loquendo, de Iulio et ocin. Adiei potest, quod Iustinus de Philliso meia. et Alexandro iudieat IX, 3, ai: Orbis in erit fundamenta ρater tua, veris Iotius glo, iam silius consummaWit. BOECLER. . Nec quisquam interemtus, nisi Aoucissimi, et ii, qui derectari quidem ρro se non sustinerenιὶ Veius editio, interemptus est, mineissimi et hi. Lege, nec quisquam int remρtus est, nisi paucissimi et hi, qui ne durecari quidem ρro as sustinerent. IIElns. Vulgata lectio ab Erasino, puto, fluxit. In eampis Philippis, si licuisset Non ausim V. Q Iectionem mutare, quae est in campis Philin 'is. si sie licuisset. Sane Phi- Iimiis constanter etiam legitur ii Nieibus M M. Aurelii Vietori, in eampis Philinias ost, εν πελοις Pλιππείοις. Vossius. Phi in cis Era,m. Stephan. et alii. Philinis Manut. Me, Forte sibi. Buna . in mam. Fne urus fueri ad solium in Tuam fidem Apol Iol non ego di. vimis. Ree te Rhenanus Plura deesse arbitratur. Scu L. Heic quidem modum addiderim; idque e loquendi Velleiano modo. Deeeteris Apollo aliquis viderit: sed verior, quam qui pridem biedivinarunt. Ceterum qiund oblitus paene sueram, in Manutianis libris est, Dictoriae suae facturus fueris tria hum, quae postrema vox abest a Sellegulanis, baud scio consilio, an casu. Ego qui eam potissimum editionem mihi sequendum, ut probissimam, in

omnibus statuisscru, heic quoque eiusdem scripturam, omissa voce, exhibuit et lamen de alterius, testandum duxi, ne roprehensionis aliquam inde ansam iniquiores in nos arriperent. Ac DA .. Inepte, tria hum. Idem autographum, modum. At quae sequuntur hi olea et mulita stanti nee ullum ingeninm expleverit. L m. Spuria est vox friun hum, orta a sepia calami Burreriani; interim nihilo

magis est legitimum illud vocabulum modum, quod alii volunt suis e in autographo. sed perperam i quippe et huius pater Rhenanus est, adscripto orae editionis suae, vide ur deesse modum phaec ad nolo, non ut reprehendam, sed ne reprehendar, quod

dictionem illam hae quoque editiova excluserim. GMTER. Vltivia Diuiliaco by Corale

560쪽

vox orta e sepia calami Borrerianir et san dignissima est, quae pro monstro in ultimas terras abloretur. Non dubium vero mihi, illiin eius loco scribi debeat modum, ut ευστοχως coniecerat

Ad Sosium alarunt. in prisen grao tale celeberr-ἰ es. mox discum. ete. I,Dens mendosus. Quem ita emendandum opina harem filium Messuline in prisca grauitate eeleberrimἰς non dis clem. ete. Petrus autem Dei benitiet aliter eum eorrigiti in Iulium Antonium t vel, At sitium Antonii , in prius pastitate creberrime insistens s vel, In ρrisca graostale celeberrta a side mox diu elem. Hane autem xibi opinionem peperit alius Velleii locus, cap. '8. Quod vero allinet ad genus loquendi, eeleberrimn side, si e locntus e t idem Vello Ius. snpra c. 63 mancus deinde dubia, ta est, sua Me, diu quarum esse portium , secum lucinius, ne sibi di eae eoninsentirens, et nunc adiator D. Bruti. ει mox eiusdem prodisor. MA- mT. Vt coniecturas multorum in hunc locum non damno, propterea

quod in loeis adeo dospera lix liberrimum uniuscuiusque indicium esse oportetr ita mihi, eredo, licebit meam suspieionem proponere , quae est hitiusmodi r in Sorium L. Aruntii prisen gratatnto est berrimi es , mox diu clementis. Sosism reposui ex mono lib. I. I, in pr., si ii narrans, quomodo se Caesar ptist vie loriam Achai eam gesserit adversus eos, qui paries Antonii defenderant. haee subiicit: κω πινων και ἱρείσατο και εν μὰν τουτοις o, τ8 Σόσσιος έπις ανης ἐγενετο πολλακις τε γὰρ αντιπολε ut σας αυτῶ, καὶ τοτs P γων, καὶ υστερον εὐρεθεις οπως εσωθη)καὶ Μαρκος τις. Nee dubito η firmare hune ipsum e se, quem in pugna ad Actium eum Poplicola elas Is Antonii praesectum sv Iss

Velleius pn illo ante rotuliti existimo etiam ennidem esse, qui

Antonii in Syria legatus rem valde hene gessit. Iudaeosque subegit, de quibu postea triumphum egit. qui notatus est in tabulis Capitolinis ad V. C. DCCXIX, ei bIonnio post consul fuit en in Cn. Domitio, qni utrique palum Caesari adversati sunt, seque ad Antoni iam contulerant, aue toro Dione lib. L. qui eodem libro meminit So sit alterius, qui ad Aetium interiit in pugna nn tali. aute nitimam illam, qua debellatum est. Pra terea reposui L. Arruntii, insistens τe tigiis depramatae lectionis Laruntia. Nobile fuit per ea tempora Aruntii, sive inruntii nomen. Proxime Pa- Duili reo by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION