장음표시 사용
561쪽
lerculi Arriantium ἰn pugna Aetἰaca laevo Ililianarum nax ἰum cornu praefuisse, PI tarchias autem inediam aciem tenuisse tradi iterunt. L. Λrruntii, eiusdem ei m illo. ut opinor. ali litot postnnnix con illi cum M. Marcello Dio lib. LIV, et lapides romati im minore. Idem Dio lib. LV in annum V. C. DCCLVIII M. I. pidi in L. Arruntium coqs. edit. L. csuo lue Arriant Ium Tacit. lib. Inominat; quein. inquit ille, Tiberius divi iein, promptii in artibus Og regii, et pari tam a publice Maspecta hal; hunc novissimo principatiis Tiberii anno mortem sibi eonsciti se idem Tacit. lib. V auctor Q l: et Diis LVIlI exlr. , qui eum appellat virum και nλιαι
παι παιδεια προ κοντα, quem tamen 'litiam tempora utriusque salis disiuneta consid ro, ab hoc nostro diversum es,e mihi Persuadeo. Sed sive unus, sive plurex suerunt, cPrim Couiectura no tris Pr
babilitate non caret. Dicit autem Paterculii , Sosium L. Arunci es, mox, etc. Caesar servatit incolum m. vel quod Arruntius Sosium occultaverit. vel quod ei uoniam et incolumitalem a Caesare exorarit, quod mirifice eum loeo Dionis supra ad duri congruit. ΡvTEAI. Locus muli tu et corruptus, quem Λldus ita emendandum arbitrabaturr inflium Messaline λ ρrisca gracaale celeberr-i non dis clementia, et alii aliter: scd omnes inani conatu desperato adhibent medicinam. PopM L. Divina plane coniectura clar. Pulpani, ita hunc locum restituentis r , ι Sosiam L. Ar Isi prisca grasitale celeberrimi Mes, mox, etc. Hoc sensu, vel quod L. Aruntius . seu potius. Arruntius. Sosium tinum ex Λntonianis ducibus oeculiarit: vel quod Oi incolumitalem a Caesare exora verit. Cui rei ogrogie in is it Dionis locus ex lib. I I, lihi Sositim post fugam occii Italaim, et talent ni . ab Augusto ineolumem spr-valum seri hit. Vos s. Milii quoque vehement e placuit haec cl. Pnteant emendatio. Logobatur, ad solium alariunt in Priscu ςr. Nescio an si iidqvam felicius in hoc scriptore rexit lutum sit. Sosias silaonim Latini seribunt. non Sossius, ut Graeci , L. Arimisi e Mesementia Caesaris sem nths dicitur. Λrunt in occultavcrat, tit arbitror; an et deprecatus pro ro Caesarem p DoLc R. Omni pro- clo commendaticino maior initiis to ei re titutio , quae Claudio dolietur Puteano, quam i PDpma vidisset. non liaberet hunc lo-erim Pro conclamato pt do posito. Srd postrema periodi in mendo etiamnum euhant; scribendum quippe, nec diu cum clementia
562쪽
AD VELL. PAT. HIST. ROM. LIB. II C. I xxxxa 553
Iucta iam sva Caes., vel clementiae obluctatum suae. si mavis, transispositis verbis, mox diu luctatum clementia sua Caesar seroa i ta columem. Non enim ausus clementiae Caesaris SO,lias se credere
delitescebat aliquamdiu, Dione teste. Iobannes intuitius vulgatam seri pluram luebatur, ui 1elleius voluerit diu sive tuasse Cae arem, an venia dignaretur liotniuem; supra cap. 63: Plunctis diu, quarum esset partiam, secum luctatus. II Ei s. Ad folium alarunt. Erasm. Mox diu clemenIta sua Iuctatus Caesar Velim, cum clementia. Lius. Vid. Vos si uiu ad cap. 6 S.
So miscuisset, Se immiscuirset, edit. Rhen. Mea in Antonium mniora mersta sunt, illisu ia me beneflata nos ora , ele. Inter eximia hominum per civilia bella quietorum , sive in odiorum ae neutrius Pi rus, Lipsi iis VI, Polit. 6, 7 , ubi de hoc argumento agit, butus quoque Pollionis consilium dierum quo Iaudat. Congruit Attici vertium , cuius exemplum in hoc genere sine exemplo est. Quum Sulla , qui plurimum amaret Allicum , Λ thenas secum cuperet deducere adolescentem, Foli oro te, inquit,
ct Ersum eos me velle ducere , cum quibus ne contra te arma ferrem, Italiam reliqui. Corii. Ne p. in vit. Attici 4, . BOE CL. Discrimine oestro Legendum fuerat aut e discrimine, aut di. acrimini. Sane iniit toties in Velleio e pro i scriptum osten simus, et
quibusdam Ioeis emendavimus. Cuius erroris son', ut arbitror, eius scriptura , qua ε snale etiam , plerumque iter ei diphthongum exarabatur. IACIDAL. Pontanus I Annal. , antique dictum putat diserimine pro discrimini, ut mox Professione congruebat, Et
alibi. Ego, qui scio quam promiscue saepe Veteros duobus illis casibus usi fuerunt, nihil muto. Virgil. VI, 466:
Teque adspectu ne subtriahe nostro
Vbi et pro adspectuἰ positum misit Λ. Gellius lib. IV, r6. B Iiri.
Alexandriam Alexandream, codex vetvxtus, nec inalia utari debuit: sic enim Horatio , Propertio, et in nummis arat; quis et vetustis apud Gri iterum marmoribus non semel, ita et cap. LX II eribendum, victus esset inexandrena. ut et aliis apud Nostrum
i eis. Apud Iustiniam quoque libro XXXIV pari modo castigaliores membranae. II Liss. Alexandrea in antiquis lapidibus apud ruier. pag. 367, 3, et Sa S, a. Sic Horatius lib. IV, Od. 34 ex optimis codieibus:
563쪽
Portus Alexandrea sunt Et vacuam patefecit aulam.
Vbi vide Torrent. , ubi et Antiocheam diei docet; ste et Dareus pro Dorias apiad O id iii in in Ibi de 316 veteres libri, et in omnibus illi vocabuli Α, qua Graecis per diphthongum eis scribuntur, Latini vel A, vel ea, vel eis etiam scribunt, ut elegia, elegem,
et similia. Bun I. Morto redimeret, Haud secus Argentarius apud Sene . Maior. II: P. M. nem a murioribus suis desciscentem Querosa mors innumerum Se*ionum rvosust. erum adeo ut non sine ratione
pronuntiaverit Calpiarn. Flaccus deesam. XXVII: Idem eris lacteoum, qui supremo die fueris; de hac re nos cuillulatim ad Taciti lib. II. ΙIi t. So medio. ubi vult Othonem duobus facinoribus,
altero flagitississimo, altero uregio tantundem apud ρost mos meruisse bonae famne. qaontum malae. Gno n. Tali sententia Tacitus de Semoronio Graeelio I. Λ. SI: Constantia mortis Anua indiagnus Sempronio nomiae: visa degeneraι eras. Contra de Iutentio Lateryn i do lor suprar quem Dila et morte consentaneum dixiLBGrC3.xu I.ocus luxatus. Post crίmina inserendum una, quod ut omitteretur a librario, per cognationem litterarum utrilisque sa- tum vocabuli. Mulla crimina concinne tini morti rospondenti Tale
illud Seneeae eon olatione ad Polybium: ab hac infimia te xin-dkn; ne videntur omnibus Plus vud te Naiare tinus dolar, q-m haec tam multa solntia. Ni i volumus scripsisse I elleium , ut plus vice simplici pari do causa sit porcatum hoc loeo, adeo ut multa femtilentne desidiae erimina una morte redemerit, quod opinor verum. Erat enim vinosissimus Λnton us, ut e Cicerone squi lotus est in exagitando hoc pius vilici , Plutarcho. ipso otiam Velleio supra cap. 63 et Xa. ac aliis scriptori hus est manifestum; n e litic illam cau ae erat . cur id nunc hic loci a Nosim o initteretur; eodem temulentine voeabulo usus est et Plini v lib. XIV Ili1 t. dat. cap. ult. . ubi de obrietate Antonii agit , quanta per temulentiam suam mala orbi terrnrum infulerit. I sertullianus do Pallio. Dabo entharlicum im urstati Scauri, et tileae Curii, et vinosenlῖae Antonii.
De ebrietato Antonii Seneca etiam epist. LXXXIlI, et quis non 'Ebrium imperatorem eumdem vocavit Florus lil,ro IV cap. 9, ubi de Cleopatra agit: Haec mulier AKγγlia ab ebrio imperatore ere- Duiligeo by Coral
564쪽
etiam intainum romanum imperium ρelit. Quin eo dem ntiao pr gro su est, iat habilia Bacelit se in publico ostentaverit, seque ut Baechum di. in is eoli honoribus voluerit. edito ad hoe in publieum acri Plo, vinolentiae Auae patrocinatus . teste Plin. Hist. Nat. XIV, aa. Hine Maerohio in Saturnalibu teste, canis ad Nilum die tos est ab adversariis per iocum chntonius ; tacete, quod sugeret e Potani et simul, quo ideri possunt respexissct illa Sidonii Apollinaris carmine VII. ρrofugisque bibax Antonius armis. Vinolentus
Antonii furor apud Tullium lih. XII, cap. a S ; vide eiusdem Philippi ea A. Castigandus hae de re Propertii locus lib. III, ei. Io, tibi de Cleopatra et bello heliacor
Brnchia vectaMi sacris admorsa colubris, Et trahere occultum membra svoris iter. Non hoste. Roma, fuit tanto tibi ei e Perenda, Dixit, et asstauo lingua svulia mero. Po tremum versum de Antonio esse capiendum, quis non videt pN tam n liquet, quid το dixit hie loci sibi telit prorsus
διονυσον quapropter aut eum parente meo rePDue: Et Meis resstatio lingua rePulla mero.
Λ ut quod mihi aliquando videbatur in hii ire loeum incidentirti dux, assiduo lingva surdia mero. Quod genus epexeges eos familiare Propertio; sic alibi pellitos rustica corda patres dixerat. Sacra colubra, quod sacrae Isidi aspides. Cognatio litterarum et simili ludo in vocabulis eoni unetis quantas interdum concinnet turbas . nos ex parte dicemus infra ad cap. I lo. ΗΕi's. Salis una subintelligitur, et praecedentia non segniter interema, mortem hic virili animo inlatam notant: hoc solo imitatus virum, ut de Sardanapalo loquitur Iustinus lib. I. S; neque elogantiae quid accedere ex hac vocula, aut ex temulentiae video. Quis enim temusentam desidiam unquam dixit Z Si eui quid deesse videtur, ille legat, multa desidiae crimina forti moris redimeret; absorpta vox forte a non multum dissimili morte, redimere eru pro Pensare et co ensare ponitur, ut apud Ovid. epist. XVII, vitium auel ore redemit, ubi plura dicemus. Desidias erimen dixit etiam Propert. I, ra. BVR 1.
Illota aspidei Verba sunt partim luxata, partim corrupta, quae ita restituentia putamus: AI CAvatra, frustrviis cuitoribus, illata
565쪽
avide sinui. morsu eius , evera muliebris metus, misi um reddidit. VnM'. Cui dubium esse poterit, eo ordine verba collocanda morsu eius, sane ex res muliebris metus. Idque exetuplum habeant qni alia multa uos transposuisse criminaturi xuiit. AciD Nolo aliorum commentis refellendis lectoris patientia abuti. RPI one, in morsu sane eius e era muliebris metus, etc.; ia morsu , hoc est inter mordendum. Videas hine, quam belle alii veterem l ctionem
Immula v rinit in qua nihil qane vitii suit. nisi quod distinetio post
eis, sit tollenda, uti a nobis factum. oss. In morsu vetustus liboe, hoc est in ipso eius mor v. sed inmorsu unica voce videtur scribendum , quum a mordaere. Ndmordere, demordere, Promordere, immordere deducantur : admordere Paulo ante apud Prope
itum de Cleopatra habuimus i quo verbo Plautus etiam et Marosunt usi rmelam v etnoi sacris admorsa colubris. Immordere eidem alibi rn collum immorsἰ dentia habere notam.
Lib. III, oleg. et denuo idom Propertius rImmorso nequases videant mea vulnera collo.
Si e et ibi seribendum. Glossae Labba ei di immorsus, δηκτος, et immordosus. αδηκτος , quod ratio tamen lingvae latinae vix admittit, ut immorsus dicatur, qui non est morsus. Apud Maron. amen G org. 3r', multi codices admorsu, et re Orsu signata in stir a cicntrix, ut immorsu Noster. Apud SI Iivm lib. IV, a 3 a r admorsae immurmvrnt has ne. Gel I. VII, 9, ex Plauti Antillaria ellat et admorde re hominem. Demorsi tingues apud Persitim. Praeihordere linguam apud Lucanum lib. VI, vers. 579. Pre morsisset medium Plautus usus et A. Gellius. Ceterum videtur scribendum t Inlatae a Mis immorsu sanioso expertem muliebris metus spiritum reddida; tum mox. Assvis eius sit interemtus r sit exciderat. Fuit quum opinaret. το dentis excidisse r Mata sui. de, dentis admorsu sancisi; quomodo apud Symmachum lib. I, ep.r An vereris aemuli venena Dctoris . ne libellus tuus admorsu duri dentis urnIur 8 Sanses pro venerio xyrpentum saepe apud scriptores occurrit. Apposite Lucanus lib. IV, 7 ait Avidas ut Pharias cauda solerti or hostis Ludit, et Dalas incerta praeocret umbra , Diuilirso by Cooste
566쪽
AD VELL. P T. HIST. R. LIB. II CAP. LXX xv II 557
Obliquansque curat Panar sementis in aurer urne . tuto comprendit gutIura morsu
Reddendum id τoeat, uti et Propertio lib. III, el. 4:
Illum turgentis sanie portenta rubesne, Et lecta e seris ignibus ossa frahunt. Sie ista e inombranarum vestigiis concinnanda. Nam ranas rubetae ex interpretamento prosiuxit. Ni mavis tamen et D secta e fetis anguibus exta traLunt.
Quomodo apud liasonem, IV Fast. 638r Extuque fumosis secta dedere focis.
Certe codices vetusti immane q tantum turbarum eient hic Ioel, quorum plerique , Et lecta execta anguibus ossa; Vos stantis, DDeια ρxeetia anguibus ; Modianus , Et Iecta ex fretis pro ex foetis anguίbus; Mhnteliarius, ex solis; meus, exactu ; Codex, quo magnus Scaliger est usus , et cuius excerpta penes virum illustrona Constantinum Hugenium Zuliebemum adservantur, pro diversa lectione , exta eum ossa in contextu exhibeat. Si quis priorem Coniecturam malit, meminerit velim, seros enes de rogalibiis intelligendos, quomodo et aliis scriptoribus passim dicuntur, ut et supremi enes. et extremi, de quibus complura ad ipsum Proper
Coniugis Euadne seros elata per ignes. hi miseros igne ni inns convenienter nunc est legere. O sa autem semicremata a veneficis colligi e rogis solita, Dotius est, quam ut pluribus exemplis adstrui mereatur:
Certaqtis de tvidis colligit ossa rogis, apud Nasonem Medea; apud Τibullum venefica lib. I, et . it δειvido deoocat Ossa rogo. Par usus in magicis extorum anguineorum. umi lege apud eundem Propertium versibus proxime subsequentibum Et strigis Moentae per busta iacentis plumae, Vinctaque funesto lanea vitta toro. Libri mulgati sine sensu ICinctaque funesto Ianea Gua viro. Verum in eodico meo non einetaque, sed iunctaque. Τorum mortualem, quo lancti sato serebantur in rogum, vittis suisse velatum
567쪽
alibi prohabunus o lori et υἰri vocabula se quentissitne ἰn vetustis
confundi membranis, ad Na onem iam oli in exemplis non paueis hanc in rem prolatis ostendimus; busta iacelitia. iam collapsa. Nunc ad Fem e devorticulo, saniem pro veneno poni iam vidimus, contra Dirus pro sanis apud eundem Lucanum lib. I de tauro immolato r Sed vulnere largo υἰfusum riιfito nigrum ρω sungulae visus Emicuil - bisienm exmirans saniem serpens apud Silium libro VI. Ne ei Naso uot. IV, et Seneca Medea; hinc freniosus. Plin. Nat. Ilist. lib. VIII, eap. 35 t , ut non Di ales 'artus Muntur, aut saniosi, ut auctor est stidius. Saniosa lues apud Λ puleiii in uilesiorum initio, qui locus nunc circumfertur depravali sim iis , ita constituendus: Et sint miser ut eum siti acquieoi, ab unico congressu saniosam et ρesidentem Itiem conirnho. Caelerum in Velleii hoc loco Thomas Hunkeruq ca ligari voIebat, et iliata aviae morsias eius sanie. hoc est mordentis eius, ut apud Phaedrum lib. I, sati. t , 'meos haustus, pro me haurientem. HEI's. Memoriae vitio Hein-sium hic tanqua in Propertii versum laudare :Et eolliam immorsi dentis habere notam , notavit Brouhh. ad lib. II l, 6, a I. Obversatus sorte eius animo alter versias ex lib. IV. 8, 6S:
Myonisque notam colla, morsuque cmrentat.
Ceterum hic mallem morsu et sanie eius, vel cum Pontano lib. I Anai., 8, morsu sanieque estis. Bunn. Morsu sane elas Alii in morsu sane eius. Acidalius non citra
ration in transponit: morsu eius, sane e era muliebris metio. Borct.. V. Mi c. obs. v. IX, P. IT .
Spirisum reddidui Auno aetatis 39, vide Horatii od μ 37 , i
Iussuoe elas interemtus Εἰus sit interemtus , Heins. et Cellar. IIvi, os. In Cellarii editione sit vidi aditum, sed nec in IIo insit nee in ulla alia repperi; sed codici suo, quo uti solebat, adseripserat, sorio sit. V. Misc. obs. v. VIII. p. 66. 39a; v. IX , P. aro. Ab eodem mictumi ob eodem , edit. Rhen. viliose, sed ostendit illud eodem, et mox idem Antonius. Quare legam ab eo des'iclum
568쪽
ADVELL. ΓΑΤ. HIST. R. LIB. II C. ILXXXVIII 559
Quam Professione eius , qvre se er usus erat, congruebni Forte quam cum Professione, aut ' Fessioni. Vt et paul lo sit perius: Duque discrimine raestro me sublanham, legendum merat aut e diseriamiae. aut discrimini. Ac Da .. Probior morit sententia . absque istis, qua semPer usus eras. GavT. Professioni e*t in edit. Rhenani, Erasmi, Steph. , et alior. e Proyessione Popma ex Arici alio. ut credo,
edidit . et ita V ossius volehat sup r. ad cap. 65. B RM. V. Misc. Obs. v. IX p. 66. Visimus ualo. Vide Uesse ling. I obs. 26. Bunm. in marς. Parmensis Cressius llist. Misc. VII ior Intereri iussu Caesaris occisi sunt, maior . tonia si s , et P. Cunidius . ins stissίmus quiadem Caesari, sed et Antonio insidias, et Cassius Parmensis, ultimavio ali patris et Alima, et Q. O Minius , etc. omnino autem non vi detur topudianda admonitio Aldi, qni pro vulgato ut dederni Trebonius i legit, ut de uerat primus Trebonius. Certe partieula συγκρι τι κη frigidε usurpata videbitur, si ad necem potius, quam ad aliquam necis reseratur. ΒΟΕCL.
Vt dederat Trebonias in Logo ex Cicoronis Philippieis, et ex latini qermonis observatione r m derirat primu ν Trebonius. MANN. 3I. Leptatis Coniurartibvis Di Idi, meminere Sit ton. Aug. 39, Liv. epit. 333, Dio LIV, pag. 6o7, Seneca I de clem. 9. BULC .. C. Maecenas A taciturnitates commendatus Horat. lib. II, sermon. 6: Et quae rimosa bene deρonuntur in aure. Adi Suetonii
Equestris et splendido , Lege equestri eι splendido g. n. MA vT. Alii libri equestris , unde suspicor eqκestri sed splendido. Fuit
equestri lautum genere, inquit, xed illo prae ceteri claro sti illustri. Nola pius prosapia Etrusca praeconiis Horalianis , Propor-lianis , atqu8 aliorum. Acro. Multum placet id quod in posteriot ibi sedit. est, Equestrί, sed splendido genere natus p splendidum autem dixit, quia Maecenas ab Etruseis regi hus genus suum repetebat. Purias. Faveo coniectorae Ae Idaliana ; nam erant duo equitum penera , de quibus conquiantur indices mei Corneliani ; et nilo iiii Noster Austra cap. 39 r C. Octaoius, ut non ρatricia , ita admodum speciosa equestri genitus familia. Gnxτ. Edilio G rvphii, aliae lite iam secutae, exhibent: equestri, sed Ῥlendido genere ; quae genuina lectio, ut Grulero, Acidalio, aliisque etiam monitum.
569쪽
IVon minus Agrina, etc. Inter praecipuos Augusti amicos imo principes omieorum fuit Maecenas, cum exceptione 1amen ultimi temporis, quam Τacitus suppeditat III A. . Sor Pro-cta enim aetate i quod et Sallustio Crispo acciderat Necsem magis in amicitia princ*is, quam vim tenuit; fato stolentiae, ruro sem Piternae ; an satias cuit, aut illas, quum Omnia tribuerunt , aut
hos, quum iam n nil reliquum est, quod otipiant 3 Adi Lips. III ,
Polii. II, ao , et ar . ubi egregia quaedam annotata: Scip. I intrat.
Angusti c&Mi pene contentus Placeret inagis angusto cla o I/ene contentus. Vnstr . Gryph. angusto claoo, equestri ordine ; nam cla oequites et senatores discreti. Lampridius in Sexero: Tum salis esse consistuis, ut equites rom. a senatornus cinoo discernerentur ; quid Derii, erudite disserit Cniae. lib. XII 'Observ., cap. 39. SCAEc Alii angusto eDoo. Recte. Sed τo paene an convenii Z Ille vero planis in e contentus vixit, nec Opus vocula hae imminuente vel am-higenio. Magis ad Maecenatis ingonium t bene contentus , vel Hane. Lirs. Merito suspectum fuit Lipsio illud rene , utique vixit nouPene, sed 'Mne contentus angusto clavo; ni,i tamen ita velis interpretari , maecenntem ρε- una sum equestris dignantis modum optariss . Mnnsa quidem in illo Ordine, sed non una ratione supra equitum dignitatem honoratus est. Quod autem idem vir do cli simus sequentia verba in aliam laetem reformat et rescribile Jec mulara consequi non Potuit, sed numquam coircviost 'i minime id quidem serendum autumo, quum haud dubie sensus optimus in
vulgata sit: Potuisse Maecenntem non minora consstqui . sed non inmConcivitasse. BOECr.. Angusto eum rescribunt. V. G Alberius Ruben ius commentariis d lato clavo, angusticincin paenula contentus, quam coniecturam multis refellit tir eleganti simus Octavius Fe rarius . nai ctis de re vestiaria cap. VIII, ei morito. Sed quod idem rescribendum iussit. angusti elaos honura contentus, id assen. sum meum non fert ; magnus Lipsius bene, vel plane contentus dum legit, etiam aberravit a scopo. Fuit, et quum ego castigandum ceu Se rein , angusti . Mi sue eontentias; sed contentus regiletia in casum secundum, ut monui ad Nasonem Metamorphos.
570쪽
AD VEI L. PAT. HIST. R. LIB. II C. LxXXVIII 561
XV. v s. 5 i5, ubi scriptus liber omnium, qiros vidi, veterriti us :Corda pnoent comitum : mihi mens interrisa mansis
Exsilii contentia sui. Tiam et eaedem optimae membranae apud eumdem Nasonem Metamorphos. lib. V, vers. i 60: Contentusque fugae e ιι , leg. 33 Snii plura de leg. 3: Quouiam in his evressit. lia contentus esset partis dimidine dotis. I ii titi. lib. XLII. at Scythae contenti Dialoriae in Patriam reὐκν lenivir. Ita nimirum optimis Fili danis tu me uibrani se repserisse exaratum Hodius testatur. Idem Iti,titi. lib. XVIII, a : Belli necessitatem excussi. conrentumque victoriarum suiarum , ρunilis nuctoritas miserorum ciatum iniurio, i exilii omnibus se veniam δει e diest. Sic hi detur Iustinus ipse reliquisse: editi certe liliri omnes ante Bongarsi viti, atque in bis GP phianus codex anni MDI. V, qui mihi est ad manum, contentumque Pictoriarum suarum. Sed qui sunt auctores miserorum ciatam 3 Ni fallor , punitisque auctoribus miseriarum ciuilium , per quos cives miser fuerunt; vide quae ad lib. I, cap. a 3 de boe voeabulo a me dicta sunt. Dictys Cretens. lib. II: Celerum . Ichilles haud contentus eo rum , quae gesserat, Cilicus Doreditur. Curtius libro VI, cap. a , ut quidem locum exhibent pervetu, tae membranae, quas in Etruria apud Florentinos IIagni Ducis asservat Bibliotheca ad D. Laurentii r Sallelas m epularum ludis inter ellabat, non contentus arisin scum , quos e Graecia excise l. Turbae quime cnρtione iubeban
tur suo ritu canere inconditum et abhorrens peregrinis auribus carmen. Quae vulgo naevis compluribus inquinata circumscruntur.
Haec iam scripseram, quum lucido in librum dE eonstructione viri summi Gerardi Iohannis Vos sit , qui operis grammatici po- Stremus est, ubi plura exempla conge,sit . ut Livii illud ex Liua cro, contentus liber alis. Apituleii ex Sebi oppio, contenta manustiniane. Vt locum Velleia nunt non esse leolaiadusia liqueat. Et gaudet hisce non parum Velleius. Vt, neer belli, lib. I, 3: clarissiamus disc*Itane, cap. 5 huius Iibri ; quod frustra sollicitabat cl. Puleanos : EPusissimus muniscentuis, cap. 4 ; cvili interritus ,
cap. Detus nuλἰ et ingenii, cap. 93; Elega uter aulem, Pen contentus angusti claui Maecenus, quod quamvis intra ordinem eque strem se videretur continere, tamen urbis praefecturam , quod munus equestri ordine maius , admini, trarct, et plurimum gratia