장음표시 사용
231쪽
stratur, qui hactenus vocati. De Juri prudentia vetb & Medicina ac imprimis Theo logia, operosior fuerit disquisitio. Sed ne gant Amstet amenses de eo disputari debere, priusquam aliquos ad eas profitenda vocarim: Prodiit tandem Dcnarius tuus Pythagoricus. Ac decem clus Exemplaria
mitto, idque ex xxv. quot aegerrime exsculpere potuit ab Euclione illo, qui edidit. Ex
residuis duo mihi reservavi. Unum V netias misi ad Molinum: alterum Lovanium ad Puteanum. Praeterea exemplar, uti jus
seras, dedi Mylio, Riveto, Cunaeo, vorstio,Heinsio, Barlaeo, Scriverio, Buchelio, de
praeterea tribus aut quatuor aliis in dignitate conititutis. Sed tamen plura si exposces, non sinam ea a te requiri. Mitto M Epist las quatuor Canonicas Syriace ab Elzevitio excusas venustissimis typis, una cum inte
pretatione & Notis doctissimi Pocockii Ai gli, qui hocce anno in Syriam profectur.
Cur noluerim te hoc opusculo carere, nihil aeque in causa est, qirum quod mihi fuerit dicatum. Pro Historia tua Danica gratias ago summas: uti de pro AElnotho Monacho. Scis, quam milii illa omnia sint accepta,quae ad Historiam novissimae etiam antiquitatis
pertinent. Qitanto magis jucunda sint, si liuo prodeunt beneficio de cura Attamen magis Historia me Danica oblectavit; tanto nempe magis, quanto illa plus tibi debeo. lDictio mire placet; candida cit-teria, pe- initusque Romana. Adhaec perspicuapi llic, quod ego in magna laude pono. Vellen ab hac parte tam felix esset He insius in sua Sylva Ducis. Opus est quidem elaboratum, in quo multa sint ingenii lumina, ac doctrinae: sed dum Tacitum se aemulari putat,
ac του πι κου nomen affectat, dictio eius
saepe nativum illud deperdit, inque obscuritatem tantam incidit, ut crebro nec a sagacissimis& prudentissimis viris intelligatur. Dibus tamen Tacitus & veterum alii, satis sui plani de aperti. Haec non mei unius scutentia est, sed pene omnium , qui non palpum ei obtrudunt. Quod familiariter ad te scribere non dubitavi, pro necessitudine amicitiae nostrae. Idque eo lubentius, ut scias, occasione hac a multis praedicari, quae de Auriaco Principe, atque induciis setipsisti. Et scio magis esse praedicaturos, ubi Danicam tu Historiam legerint,quae pax
cissimis adhuc visa est. In Heinsiano illo
Commentario, quem dixi, quaedam etiam Generales ordines Si alios in dignitate constitutos,offenderunt. Itaque absque Beau- montio fuisset, vix etiam cum quaedam jussisset recudi, privilegium ab Ordinibus fuisset consecutus. Omnino multum M sudandum fuit, 3c tamen ne sic quidem satis est:
stare ne an iniuria non disputo.Tu vero hanc spartem literarum cum legeris,litura una obis
duces: vel totam Epistolam conscindes. Nι-hil enim attinet alios posthaec scire,quae scriptitamus libere inter nos. Nondum dicet: possitn, quando suturum sit, ut Rutgersii Bibliotheca auctione distratu tur. Promiserat Helusius id fore ante P ischales serias. Sed illae jam elapsae,nec cc ti ex eo quicquam potui adhuc cognoscere- Interim spopondit,non alteri cessuros libros,
quos petiisti, ne quidem si justo maius pretium offeratur. Suaneburgio nemo hactenus in professione surrogatus. Ambiunt id munus Hupertius advocatus, Bronchortius, vorstius junior, Vinnius dc Cavellarius. Ju-, risconsultus vestras, quem mihi per literas commendaras, longe mihi tua causa, deo, eximiam probitatem gratissimus fuit. Ut inam verb etiam assectum ostendere liceret
erga filium incomparabilis Herois Oliveti Ruonctantesi: Sed de ejus adventu nilii Ihactenus intellexi. Nec eas videre literas contigit, quas per eum misisse te scribis. Sua spicor in aliam prius Academiam conserie so voluisse, priusquam ad Batavos proficisteretur. Ubi venerit, non sinam te qukquam in me desiderare. Omnino propter munia tudinem Herois omnia officia ejus filio praestabo. Simul etiam propter commendationem tuam. Alterutrum horum sitfficeret nunc ea concurrunt, quorum singula petis satis ponderis haberent. Solonem tuum viridere aveo. Quaesis quomodocunque p . tius tua ede, quam ut diutius cacum blatritis ac tineis rixentur. Nihil aeque mihi dolet, quam quod non te solum carere cogar, sed tamdiu etiam careamus tot aureis mo numentis tuis. Cognoscere desidero, an- non brevi, vel anno ialtem hoc, decreris in-.
visere tuos in Batavia. Jam biennium es hquod sic receperas. Sed hactenus spe vana laetasu Ubi Amflelodamum accesseris, apud quem divertere cum tuis debeas, sciastra scribam. Ea enim est amicitia nostra, ut liquido illa tibi latis praescribat. Salutat tuam
232쪽
uxorem uxor mea, filiam filia, imo omnes lnos vos omnes. Etiam clarissimis Collegistruis, praeeipue Laurenbergio de Stephanio, lplurimam meo nomina salutem dicito. Amstelodami
clo laC xxx. πιπι ex assia xv. Id. Maias.
Guillelmo Episcopo Londinens, G
rardus Vossius, S. P. TArdius quam speraram literas meas vi
des, Reverendissime Pater, Domineque dignitate illustris, sed pietate, doctri
α meritis longe major. Nonis Decembribus,ut fortasse ex Nobilissimo Calletono intellexeris salvus ac sospes Lugdunum veni: octi duo nempe ex quo e Britannia excessLDivina gratia eodem hic omnia reperi loco, quo fuere cum abirem. Vix dicere possum
quantus salutantium numerus me primis exceperit diebus: sermo prope omnis de Serenissimo Rege Carolo, vel iis qui saerae eius Majestati a consiliis forent. Iudicia disparia, prout quisque regii, vel popularis status, v
tetis, vel recentis Ecclesiae amantior foreta. Equidem neutiquam mihi eorum tribuo intelligentiam, quae ad regni negotia pertin ant. Probe scio quantopere haec captum sexcedant meum, quem Deus in statione lange inferiore collacarit. Sed tamen pietas non sivit, ut non quorundam immodestiae
modeste, atque amice occurrerem. Eos inteisgo qui digito coelum sibi attingcre videntur, s quomodocunque nocere eorum nomini, atque existimationi possint, quibus stantibus de integris, praesens rcgni atque Ecclesiae status convelli neutiquam possio. Quamquam vero apud eos parum profecerim, quibus nihil nisi populare,ac novellum sapit; cordatiores tamen scrupulum sibi eximi gaudebant, quem quidam tribunitii spiritus suis ealumniis injecerant. Interea tintum hoc quod a me factum, pietatis causa factum, quippe qui tantum Britannis, ac summis ejus viris cui de Serenissimo Rege taceam ) etiam deberem, si nihil debere . Nunc quantum est quod debeo, verba non reperio λς ο m, quib'satis hoc imprimam, dee. De induciis cum Hispano ineundis, vehementibus studiis in conventia ordi-
num certatur. Ad bellum inclinant non pauci, qui metuunt, ne si induciae fiant, d i metaeis magis dissidiis laboremus: alii Ἀ-men vel maxime, iis occurri posse arbitra tur. Amstet amenses ante hebdomadas paucas sua urbe exegere Ecclesiastem quendam: qui licet saepius a Magistratu moneretur, a tribunitiis ad Populum concionibus, desistere noluisse perhibetur. Est hic ille qui ante plus minus duodecim annos edidit Heautontimorumenon. In quo exstriptoribus Latinis Graecisque sest enim vir multi jugae lectionis, sed exigui judicii convitia usquo adeo congessit, ut ex plaustro maledicem videatur. Sane hoc piguisset adscribere, nisi Optimus quisque ringeretur, in Reformalae Religionis hominibus inventum esse , qui Greteteros Scioppios, de similes vinceret maledicendo. Sed illum mitto, cui ea parte saniorem opto mentem, occ. Deus saxit ut longa aetate, Iliacos aequare senes, aut vince-cere possis. Ita exanimo voveo, meque ii
iam tibi devoveo, Reverendissime Pater, Domine Illustris.
Issibus Jan. An. μωerendissimi, cr
G. I. Vossus CXXI. Merico Casau ninouanquam, mi Cafaubone, coram a
unde perspexi sumum erga meam rem tuum, jucundissimum nihilominus fuit videre eundem tantopere spirantem in lit ris tuis. Solum dolui ob dolorem quem conceperas ex diutina in scribendo cessitione mea. Nec possum me ab omni omnino culpa immunem dicete. Sed quaedam tamen non leviter eam Imminuunt. Illud
maxime, quod assinis Iunius, quem sine lis teris meis dimittere nefas putassem, occasione quadam subita praeter opinionem dc suam de nostram recesnti vix abierat ille, cum valetudo uxoris pejor pejorque esset coepit. Erat tum quidam apud nos, qui se propediem in Angliam iturum diceret. Sed totum mensem de ultra me elusit. Sed his fuere; quodque peccatum Lethaeo poculo mergere debebis. Mihi perstat animus quantaecunque drinceps iuerint occurati
233쪽
nes, non illis tantum in me imperii permittere, ut non crebras ad te literas dem. Id non modo exposcunt praeclarae illa: animi dotes tuae, sed etiam conjunctio studiorum,ac quod collegae& fratres sumus dignatione Dei de Regis atque opera communis Me .
natis. od ipsum etiam cui fallor aliquanto nos arctius conjunxit.Serenissimum
Regem prole auctum gaudeo, & mucula
quidem, quae vere εςομα δόμωνι, ut Euri
pides dicebat de liberis Regiis.,Non legi
nes, non clas l. s aeque firma imperii munimenta, ut Tacitus monet. inare spero fore ut siqui forte nova anhelarint, nune ad officium redeant. Literae incomparabilis
viri Parentis tui necdum praelo subiectati Videtur Typographus tricari. Meursus CSorana Danorum Academia misit aliquot Ep: stolas ad se exaratas, quas addi petit. Jam mensis est quod Oratoriae meae recusae sint. Eadem quaedam Exemplaria ante tres hin domadas misi in Angliam ad affinem Juni. um, qui in aedibus illustris Comitis Aronde.
iii agit. Horum unum Reverendo Domino Decano, alterum ut tibi detur, mandavi pol tremis Literis. Vellem non ejusmodi munusculo, sed alia ratione, assectum erga collegas meos testari potuissem. Sed id, ut fiat, operam dabo. Tempus solum requiro. Scis enim non esse me, non ausim dicere
Heliasius totus est in scii iida Historia eorum, quae superiori anno Batavi terra marique gellerunt: praesertim iis quae ad obsidionem Sylvae-Ducis pertinent. Obiit cx prosetatibus Juris SV Ucburgius, vir suarum rerum intelligentissimus, sed qui scribendo nullum sibi nomen pararit. Eo magis penes Cl. Cunaeum deinceps Iuridicae facultatis honos stabiti Scire aveo quo
loco sint res Sel deni, num eodem an meli ri. Iam prope trimestre cit, quod perlitCras petii ut Nabradio Ungaro annumerarentur librae stertingicae undecim cum dimidia. Quas si necdum accepit, quaeso ne diutius ca res disicratur. Scrupulum illud injicit quod, ut ex popularibus ejus intelligo, d micilium pestilentiae causa mutavit. QP cfieri possit ut aberrarim Literae, quae ejus negotii causa misiae ad illum fit erant. Postula. ram ctiam ut iiij. Joanni de meo dentur librae Stertingicae octo cum dimidia: quamquam nec repugnem, si inde fiant librae d Puto enim ob Pestilentiam grassantem pluribus egere. Quia vero tarde adeo
literae procurantur, pleraeque etiam intercidunt, recte me facturum putavi, si tribus ad te verbis perscriberem quid in rebus ejus fieri velim. Cum in Anglia cssem ex plurib' cognovi, sufficere si ei quotannis annumerentur de meo librae Stertingicae quindecim vel summum viginti. Quare placet ut trimestri quolibet de meo detrahantur librae Sterlinsicae quatuor vel summum quinque,
nisi Θειον τι obvenerit, quod in hoc morbo epidemico paulo aliam inire rationem c gat. Quod ad residuas libras xx. eas trimestri quoque accipiet Acherius mercator Belga qui Londini agit. Temporis angustia
non sinebat, ut ad eum nunc literas darem ,
sed fiet illud post paucos dies. Eas postquam
ad te miserit, quaeso effice ut pecuniae illi numerentur. Ego cum damno non ita magno ab eo recipiam qui hic negotia ejus procurat. Quod si nactiorem viam scias, fac me certiorem. Vale, amicissime Canubone,
M a me, uxore, Sc mcis salve, una cum Icetissima uxore, ac plurimum etiam saluta Reverendum Dom. Decanum ac venerabile fratrum nostrorum Collegium.
xx. Iulii. Numa instito, Stilo novo.
MItto ad te viginti cxemplaria utilissimi laboris tui, quem iv Apostolicis Epistolis impendisti Spissus aliquanto processit editio quam vellem. Sed leve illud, dum emendato satis prodeunt, uti spero. Saltem operam id dedit filius Dionysius quem c ram vidisti: S: imprimis de Dicu qui postremam relegendi curam iii se susceperat. Nonsam repetam quantopere me allectu atque honore hoc obstrinxeris. Fcci alias, S tu id mestribere non pateris, quae tua est humanitas. Quare priora non repetam. Non desinam tan en cogitare, qua ratione asseiactum erga te testari optime possim. Mitto Oratoriarum ad te Institutionum mearunis exemplar zeminum. Quarum unum tibi
234쪽
reserves, alterum ornatissimo de amicissimo M. Rouse dabis. Et tertium quartumque amicis aliis addidissem nisi hominem amicum ad vos euntem, ulterius gravare molestum fui siet. Ac dit quod ne illud quidem
scirem, an Oxonii uterque sitas, an minus'; audio enim tota pene Anglia vehementer
grastare pestilentiam, coque quibus id integrum est, pene omnes se in agros recipere longius dissitos. Non dubium quin ea ρο- tissimum caua sit, cur vix quisquam mihi ex Anglia hoc trimestri proximo responderit. Pluribus rescribam, simulac cognoro non frustra me scit bere. Simul tum ad D. Rouse, quem merito maximi facio, de faciam semper, de nonnullis exarabo. Salutabis
plurimum amplissimum D. Cancellarium, atque omnes summos viros, a quibus tam humaniter supra merita mea me exceptum apud vos esse tute nosti, ut Catalogum hic texere non habeam necesse. Raptim,
Ouas per ornatissimum Madelaeti Ungarum literas miseras, accepi xlxJulii; florenos xxI. quos ab eo mutuo sempseras restitui. Valere te gaudeo, praesertim hoc tempore, quo ut ex aliis etiam intelligo Pestilentia usque adeo apud vos grastatur. Tuum et it sedulo habere rationem valetudinis tuae,ac quibusdam citam amuletis uti,quemadmodum hic facere solemus cum morbus
idem dominatur. Hagae plurimae illo domus sunt insectae; nec pauci jam decessere ex eo, sed iam ex faece vulgi. Quod si contagio haec latius ibi serpserit, revocabo huc Franciscum nostrum. Qi quam neque hac in urbe plane ab ea immunes simus Sed hactenus malum illud intra pauxillas aedes consistit. Ubique sumus in manu Domini: qui dabit quod erit salutare. Interea laetor Collegituri vestrum longius abesse ab Urbe, adeoque illud spaciosum esse ac loco situm
salubri. Non mediocriter me excruciat, quod te videam tam parum tua sorte esse contentum, planeque etiam metuere ne
mnem vitam se consumere cogaris. Mihi longe alia spes, atque adeo fiducia, dummodo omnes nervos contendas, uti recepisti. Destiadiorum genere tui rem omnem arbuttii feci. Non quasi desultorium vitae genus amem, sed propter Poetae illud,
Tu nihiliniita dicra faciem Minerva, Haec sola res fecit, ut Medicinae te pateret valedicere: etsi rationes cssent parum validae quibus ut ei renuntiares, compelli te e bas: idque eo tempore cum intra mens paucos summam te lauream consequi pota existumarem. Saepe damnavi hanc felicit tem meam: Sed quid facerem, eum quanto ego magis adhortarer,tanto tu magis abhor retes Postquam permisi ut vel ad Jurisprudentiam, vel ad Theologiam animum a pelleres ; tamen nunc quoque mihi videris animo fluctuare, cum tamen brevi temporis
spatio, de hoa de illud absolvi possit, dum notu laborem ullum metuas, sine quo nihil praeclari unquam consequeris. Non deeruncubi in Britannia fautores, dummodo ne indignum favore te praestes. Et si cessaret Britannia, haberent tui rationem amici in Batavia, qui te aliquod ad munus revocarent, in quo te patriae & tuis ornamento fore putarent. Nunc quid laetamus, num idoneus
sis ut in Aeademia, vel Schola quapiam illustri profitearis vel Linguam,vel Mathesin, vel Philosephiam, vel facultatem Iuridicam, aut Medicam aut Sacram Prope omnium gustum habes: sed in uno animum defigi opus fuit: quod quia fictum non est, fieri
deinceps Oporici, ut videamus ecquid hie pro te possimus..Fortasse malis tui rati nem haberi extra Academiam. At in quo, ut urbis sis Medicus, an ut ejus Advocatus ad neturum suis es paratus. Longeque minus ni fallor ad Sacrum Ministerium Qim eum ita sint, excitare pectus tuum dembos, ut ne indignus sis cujus vel in Britannia, vel apud nos ratio habeatur. Facilius mihi
erit sacra mea omnia,ut loquuntur, comm
vere, ad te per amicos juvandum, qὲam tibi praestare aliquid V io savore dignum
Tantum animum intende. Dimidium ficti, qui coepit, habet. Sapere aude, ut bene -- net Horatius. Aude, aude, mi Fili, contemnere voluptatem, amareq; laborem,querntu si amabis, non diu queri s Litetis crit opus; praesertim me vivo, cujus causi multi
aliquid velint. Non dubito quin jam a Clarissimo
235쪽
rissimo Casaubono acceperis eam pecuniam de qua scripseram. Neque tu modo, sed etiam Nabradius ungarus. Qiranquam is jam non amplius Oxonii, sed cui puto Londini vivit. Crebras ille Literas ad populares suos huc misit, quibus conqueritur quod jam tertius sit mensis, quo a me pecunias exspestat, sed frustra; quia meas necdum Literas viderit. Itaque iterum ad praestantillimum Casau num scrips. Nec enim satis est ut tibi annumeret eam fiammamis, quam jussi, sed Nabradio etiam satisfieri aequum est. Quippe hic popularcs ejus mihi CXXV. florenos annumerarunt, qui Amglicana pecunia valcant Libras Stertingi casundecim cum dimidia,modo quamprimum persolvantur. Sin necdum accepit, iniquum liaud erit, si hic ungaris refundam unum alterumque florenorum, propter damnum quod Nabradius ex mora hac accepit. Atque ita quidem facere perstat animus. Addam rationem qua existimem ti bi in posterum consuli posse. Nempe jubebo ut Clarillimus Casaubonus, vel is qui in Anglia ab co accipiet, proventum no-stnim singulis trimestribus, quando voles, modo sustuin tempus exspirarit, tibi annuia meret Libras IV. Stertingicas. Quod si te parcum de industrium ostendas, non dubitabo pro quatcrnis adsignare quinas , ita ut quotannis sis liabiturus tum Libras Stellin-gicas viginti. Quod sit supra ducentos st
renos nostrates. At tu centenos poposceras. Ego spontc centenos Sc quinquaginta addixeram. Nunc ctiam ut tibi animos adiadam , pretium augeo sed conditione qua dixi. ni stim tibi lenis pater in re angustat Ultra si poscas, frugi non sis, nec ea liberalitate dignus. Florenos illos XXI. quos hic refudi non detraham tibi, sed iis tu emes mihi dc aliis, eos Libros de quibus scripsi nuper. Sed facies illud quum maximὰ opportunum erit. Nolim enim te propterea Londinum cxcurrere , ne inutiles sumptus facias, de tempore adeo contagioso, periculo te exponas. Tu crebro ad nos Literas da: praesertim si quis erit qui ex vobis ad nos veniat. Caussam non adscribo: quae non solum est quod sumptibus parcitur, sed de quia tutius scribitur. Sed si talis non o currat, tu quomodocumque stri , siquidem deesse materies tibi nequit: si non aliunde,saltem argumentum fuerit idoneum. ex midiis. Desidero enim scire quomodo
jam studia componas tua, & an eos tibi fructus capere videaris,quorum minime poeniteat. Ex cognatis ut aliquid de aliis rebus hisce Literis appingam nupsit superiori hebdomade Antonina Corpinia. Viviano
nomen est novo marito. Vir est ut non ineruditus, ita & nobilis S: honestus & praedives. Eoque haec stelicior sororib' licet Ia tu minima, videatur. Conviviali festo etiam interfuit frater tuus Franciscus: si non ob arctam fanguinis conjunctionem, at quo illi sponsaeque eadem mater, non quae illos pepererat, sed ut cum Plauto dicam, quae mammam dabat. Surandyburgii defuncti locum in Cathedra ambiunt Vinnitis rect Seholae Hagiensis, Cabellavius Epistolarum editor, quas tamen an videris neiciis, Bronchorllius Hubertius, is qui novam Psalmo-ritin Paraphrasin vel Metaphrasin potius procudit,&Vorilius jtinior. O utinam eos
fecisses progressus, ut inter eos nomen numeretur tuum , aut pro te liceret ambire .
Non deerat animus fratri Francisto ad eum prensandum. Sed dissuasit neque hoc alia de causa quam quia ob aetatem immaturus videretur. Absque ea esset,calear addidissem. Nec fortasse deessent tautores. Utinam paria dc te liceat dicere. Sed spero brevi id licebit. Volo enim vos in studio virtutis pariter decurrere, sive eodem illud sivo diversi generis studio fiat. Vos eertate inter vos; ego applaudam victori. Similiter committere Matthaeum cum Dionysio velim et Ze Gerardum cum Isaaco: -- Καλή ερος hem, ta Ut est apud vatem Aseraeum. Commissa est non longe a Vesalia pugna, inter nostros & hostis militem. Utrimque cecidete non pauci, sed penes nostros victoria fuit. Qui 3c captivum & triplici vulnere saucium adduxere vcsaliam joannem Nassorium copiarum praefectum. Rumor hie est ex Mercatorum Literis ortus, Moicanam urbem undis esse absumptam. Urbs ea in paludibus stat ut multa aggerum cura opus fuerit adversus aquarum periculum , ,
In quo dum qui pro Rege erat negligentior est, pecuniasque eo fine erogatas in proprium transferre commodum non voretur ,'atrox hoc infortunium Hispano evenit, si vera est fama: de qua Certiora
propediem sciemus. Obiit ante sesqui- mensemDordietati Anna Mylia Baltha tis
236쪽
Lydii vidua: obiit & Bremae ante duas vel tres hebdomadas amicus meus summus, Matthias Martinius, is qui uxorem depoposcerat uxoris meae fratriam: sed voti compos factus non est, dissuadente Fr. Gomaro qui eum dicebat Q -ιπιιζειν, imo in eorum castra plane abiisse. Verene an secus non disputo. Cum quotidie tot mortes intelligamus, semper cogitare nos oportet de novissimis: ut quando hora extrema supervenerit, fatalem illum ictum sorti accipia
mus animo,memores vitam nobis non man
cupio, sed usu datam esse, H , si linuria, ut dicunt Graeci. Quare non diutius velle vivere dcbemus, quam visum erit Deo de Cliristo. In hoc fiducia firma recumbamus, mi fili. Dabit ille nobis quod expedit nobis. Salutem tibi dicunt mater, fratres,
G. I. Uossus. CXXIV. Doctori Carletono.
Nobilissime, & amicissime Vir, On facile dixerim,quantae mihi fuerit voluptati nuper quod tot laudibus egregi una, ctiam Graecis viderem Literis c pi. Sermo tuus inter alia inuectus de numerum notis. Paucis rem dixi. Remisi de caeteris ad Institutiones Graecas in quibus pag. XLVIII. liquido totum hoc exposui. Misi earum exemplar per Filium: tardius aliquanto, quam vellem. Nimirum operam dedi, ut melioris chartae aliquot mitterem s.
Sed nec Typographus ipse ulla habebata. Misi igitur non quale optabam, jure debebam : sed cujusmodi poteram. Sed nestio
qui factum, utrum, quod domi non esses,an quia aliud impedierit, filius te non convenerit. Dederam enim in mandatis ut ea tibi CX poneret coram, quae animum meum tibi obstrictis limitin testarentur. Facilius autem illi ignosco, non modo quia filius sit istis, quam leves parcntum csse animi soleant sed etiam quia adeo adolescens, erat enim Dionysius meus, quartus aetate ex meis, sed qui eruditione fortasse prioribus non cedat. Nunc cum Golio nostro hisce feriis autu. mnalibus vivit,non longe ab Haga,ut ab ho-
minum consortio remotissimus strenuὰ magis perficiat, quod in Arabicis et Literis d est. Simul operam non malam Magistro suo praestabit, in concinnando Lexim Ar bico, quod a tanto viro Christianus Orbis
exspectat. Nec enim sine uno altero, quia manu sint summo viro, facile fiat, ut voti nostri compotes fiamus. Oratoriarum mearum exemplar debeo illustiissimo Me nati meo, patruo tuo Vicecomiti. Sed nescio an tanti sint Mereuriales hi labores, ut in tran marinas paries mitti mereantur. Tamen simulac Hagam venero, colloquar de eo, tuo que ex consilio omnia faciam. Superiori Hebdomade in aula Principum Bohemiae locutus sum cum Illustrissimo Serenissimi Britanniarum Regis legato. Cujus ego vi tutes heroicas semper sum admiratus: sed mirificam humanitatem satis extollere non postiam. Locutus est mecum de liberis suis, sed ego consilio hac parte juvare non pol ram; quia profectiam eorum penitus ignoro. -e vel cum ipsis, vel eo qui studiis horum praeest, velim sermonem se re, ne quid consilii dem, cujus postea possit pernitere. Si huc mittantur, operam dabo, uzmeum sentiant affectum. Nam cum omnia
debeam nobilissimae genti vestrae, tum maxime illustribus familiis, &tam mei amantibus me obstrictum sentio. Intellexi ex illustrissimo heroe affectum erga me reverendissimi Londinensis Episcopi, cui nunc scribo. Tu quaeso heroi Literas ne has tradere graveris. Nam se missurum illas in Angliam recepit ad proximum Lunae diem . Debeo & Literas illustiissimo tuo patrii Sed has inter paucos dies mittam; nisi Occ sio se obtulerit excurrendi Hagam ut feram ipse. Vale, nobilissime Cailetone, & in amore nostri persevera: quod scio facies Misceres non rogatus. Lugd. Bat. cIo Titi in Ghi familia nis
laC xxx. xviii. obstrictu ui, Aug. raptim.
Geta Io. Vossius, Claudio Salmasio
Ain ante trimestre a me rescriptum oportuit. Nec ossicio defuissem si satis vidissem
237쪽
quomodo aut quid potissimum seribere de- erri. Ancipitem me reddebat,quod diversa adeo studia viderem in illo Staigeranae negotio. Cuius illum cxitum cxpectabam, quem virtus tua meretur. Dolebam interua livorem tantum posse .
Sed de eo nihil scribere ausus eram: Imo sic semper fili ut potius vitia ferrem aliena, ac graves etiam injurias Concoqucrem, quam illis divulgandis operam darem. Simul ccr-nebam, quantum tua scire ea interelset, aliunde etiam te posse cognoscere. Int crim udeo,saltem eousque rem esse perductam, ut omnes intelligant, soliun obstitisse liv rem, quo minus fierent ea quae nominis tui amantiores optabamus. Nec tamen penitus spe excidimus: postquam oblati mille quingenti annui, tantum ut praesentia tua δύseribendo Academiam hanc orno. Sane stipendio isto majus habet docentium nemo. Et puto paulatim incrementa capere posse . Imo vero de eo non dubito. Et honesta in rc es ut de minuto non necesse habeas lis rare. Quinc si alia non morentur,hoc quidem non tanti putabis, ut propterea te carere cogamur. O utinam nos sic bees, ut Liteia rarium istud oraculum consulere hic nobis coram liceati Quod tanto magis opto, quanto me penitius penetro in Plinianas exercitationes tuas. O Thesaurum interioris doctrinael Jam tertia est hebdomas, quod Frovartio exemplar accepi. Pro quo
gratias ago, si non quas debeo ,i at quantas possum. Quotquot Literas amamus valde desideramus tertium quoque volumen quod promittis. Nenio tamen sc festinare te velit, ut valetudini incommodes; quartana illa quae tamdiu detinuit te satis indicat, nec ferreum tibi corpus esse. Sed tamen quantum valetudo ferat matures, rogamus. Et quid dissimulem cum magnopere me illius voluminis desiderium lcncat, tamen in maiori apud me exspectatione est commentarius tuus in Concilium Ilibcritanum. In quod legi Libros tres Ferdinandi de Men-dora Mauriti editos. Sed quam multa de verius&plenius dici possint facile video. At non item video a quo id melius quam a te fieri possit. Fortasse autem tutius talia apud nos edantur. Eoque impensius opto ut sisne tuo tuorumque incommodo possis advenire, non detrectes. Habebis hic non paucos nominis tui de Admiratores & Cul-
in quibus nomen profiteor meum,.
Quis sit animus in hac re tuus brevi spero sciemus, vel ex te ipso, vel si longius Lutetia absis, ex Literis iis quas Clarissimus Iustellus ea de te nobilissimum Someliaici Dominum aut Rivetum Theologum dabit. Si veneris, mihi quidem gaudebo, Academiae
vero gratulabor: sit iis conditionibus, quae ni inc Colae ad unum vel alterum offeruntur venire recusabis, non desinam tamcn gratulari & mihi te amico, dc Literis te patrono, Se tibi eui hoc Dcus concesserit, ut praecur
adeo de studiis mereri de possis, & velis.
P. D. c Larissime de αἱμυλε simili haud facile
dixero,quoties de quam amica mentio fiat tui, me uxoreque confabulantibus Quid mirum, cum utrique nostri usque adeo jucunda sit tui memoria mirandum minus, si non sine parvissima ita mihi scio cum Varrone apud te hominem φιλολογώταlον, loqui licere) pene dixerim querimonia, miretur subinde, tantopere te a frigido Saturni sydere afflati potuisse , ut nullos amplius igniculos cernat veteris affectus. Absque eoellet, inquit, illone paucarum horarum intervallo dissidens a nobis, nunquam faceret potestatem videndi sui Uides non a me solum te diligi, sed etiam uxorer vel potius quando hoc iam vetus quam constanti
amore te prosequamur uterque, etiam postquam aliquis metus esse Coepit, ne minores sci ardor tuus, quam olim. Sed siquis se lassis hujusmodi metus se insinuet, furcillis longissime fugandus, facile enim sic in animum inducimus omne hoc, quod nobis aegre est, non aliunde provenire, quam ex immensa qua premeris negotiorum moli. De me quidem id dicere possim, qui nihil nunc minus sum, quam meus. Et qui
vix sum meus, volo tamen esse tuus, tuorumque. Et hac fiducia etiam meos Comenia dare tibi sustineo. Ac hoc quidem tempore, ex uxoris meae fratre natum, Franciscum Iu
nium, Franc. NU. Is postquam biennio in Z 1 Acad
238쪽
Academia Groeningana Iurisprudentiae peram dedit, etiam Ultrajechinos sibi adeundos putavit, ut maiora caperet studiorum in-ocmenta. Propterea eum per literas commendavi, nobili urbis vestrae Jurisconsulto, paternum decus vcl aequanti, vel vincenti. Quod utrique nostri pro nomine erit. Volui tamen ut tibi quoque innotesteret. Nce enim mihi satis est, si Iuriseonsultum audiat: sed volo ut literarum ac imprimis historiae studium adjungat: scio enim, imo scit Belgica nostra, quisquis sacrarium eius accedere volet, tuas imprimis fores pulsare oportere. Multi enim Thyrsigeri, pauci Bacchi. Uxor plurimam tibi alutem adscribi petiit.
XVII. GerardusJoannes V ossius,Matthiae Bernetaero, S. P.REscripsissem sm diu, Praestantissim
Beria gere; sed jam a longo tempore, in ncminem incidi,qui ad vos se iturum di-eeret. Quanquam vero nihil mihi jueundius esse soleat, quam per literas colloqui cum hominibus eruditissimis i fateor tamen mire me segnem esse, si metuam, ne frustra scribam ; quod crebro nunc fit, milite vias passim oblidente. Absque cilci, ne laborem quidem defugislcm, commentarium quem in Justinum , aliquot abhinc annis
scripsi, cum cura relegendi, eaque exce pendi, quae imprimis placitura arbitrarer, sed ut dixi defuit, per quem tuto ea mitteremis. Et praete rea mirc distringebar,cdendis commentariis nostris Oratoriis: quae tandem ad
finem perducta esse laetor. Nunc vero labor, puto iste, supervacuus fuisset, quia credo, jam lucem viderit Editio, quam adornasti. Impense faveo studio, quod in hunc scriptorem. insimsisti: Bene de historia externa mereris, dc Latinis. Nec facile alius ad eam rem magis suisset idoneus, quam qui ut tot Disciplinas, ita Historiam omnem animo est complexus. Nec opera nostra de qua limanda cogitationem injecimus in perierit nobis, sed utilis erit ad ea, quae de Temps rum ratione aliquando, si Deus volet, juris publici faciemus. Volupe fuit cognostere, Proceres vestros, non infra se putat se,curam
Grammaticam ; quae nunc apud δ'οκ rino ita sordet, ut minor iis videar, quia studium hoc non neglexi. At quanto aliter sipuerint apud Romanos, etiam viri Principes, non ignoras. Quod vero scribis, in repastinanda Gymnasi vestri Grammatica , adiumento fuisse nostram: id mihi longa gratissimum fuit. Nam in talibus scis, non honorem spectavi, sed publicum comm dum. Valde me Masti, Grammatim Graec Barbara Metrophonis Critobuli. Muliatum lucis adseret ad intelligendum linguam vulgarem. Plane lucem videre debeo. Quod fiet hyeme proxima, sic enim recedit Trevirimi qui nisi operam suam addixisset,
vel ad alium issem, vel nunc remisissem. Idem ubi ad nos redierit, excudet commemtarios nostros de lingua Latina. Mallem hac aetate, ea in lucem dare, quae ad Ecclesae antiquitates pertinent. Quod itudium mea prima tenuit adolescentia,sed etsi non pauca in eo elaboravi, tamen vix quicquam
prodiit post Historiam de Pellagio, de Massiliensibus Nempe alia me tenuere: non illa mala quidem:
Si dfugit interea breme, m irreparabile
tempus, Omnia dum capti circumvectamur
Vale longe doctissime Vir,& quod fuimus,
id porro etiam faciamus, ut nos mutuo ame
Guillelmo ischiepiscopo tae S.
Reverendissime in Christo Pater, Dom. Illustriis
IN diuturno Conjugis meae morbo, jam
tertium enim is mensem excessit, nem
dioere solatium affudit Literarum tuarum quas merito magno mihi semper honori duco, conspectus: magis etiam ubi ex iis vidi, ut quo antehae affectu eo prosequi me pergas, quanto minus merent , tanto magis illustrissimo nomini tuo obnoxium ac dev tum. De globo utroque procuratum sedulo: probe enim scio non alios uspiam este qui melius vel sydera nobis,ves terras maria-
239쪽
que expresserim. Auro tamen Sc scitamentis aliis, commemini ornatiores missos ad aliquos viros principes qui istis caperentur: Sed tales nunc parati erant nulli; nec Britannia destitititur viris rerum hujuscemodi intelligentibus, qui istoc suppicant: atque ut alios transmitti malis, non deerunt quos jam missis demerearis. Mitto Maimonidae Librum Jam diu excusem. Sed hactenus haesivellemne comitem Ei dare, exercitationem de Rabbinorum temporibus, ita praefatio dilata: interim strenue pro occupationib'quaesie distinent, progrelliis sum opere in eo quo omnis Gentilis idololatriae causas cruo ex historia veteri vel rerum natura , hactenustentatum nemini. Nam quanto aliam institerit viam Lilius Giraldus Italus, vir crudatus, nemo possit ignorare, nisi qui non legerit. Atque haec quidem non externis modo scriptoribus, sed citam Theologis antiquis allucent facem; subinde etiam Scripturis Sacris. Quod magis fiet omnibus iis quae deinde consequentur, modo Deus mihi valetudinem vitam, uti spero. Filius meus Joannes in India Orientali
fatis conressit. Praeclare rem gerebat, paulo tamen sumptuosiusquam vellem. Manebant eum magni honores &unde intra annos tres quatuor in re tinctissima redire domum possit. Sed aliter visum lupremo Deo. Interim solatur tum affectus procerum n strorum,qui summa ei dcstinarant: tum imprimis quod pie admodum esse desunctum
Deum Opt. Max. oro, ut salvus 3c sospes annos permultos sis Ecclesiae Anglicae, vel potius Calliolicae,cujus Episcopos omnes suprema post Deum de Christum manci cura. Amstelodaini Ierustri simi er moerendo mi
T ex Anglia reduci volupe erat Domdincliti videre te sospitem ac valcntem, ita ingratum illud fuit, quod tam cito avellerer. Amo enim te, mi Beverovici, atque id non modo ob egregiam doctrinam de virtutem tuam singularem, de mellitissim:
indolis suavitatem; sed etiam quia me amas, neque id modo , ut ne de midiis multorum merentem,sed etiam ut olim meritum
de tuis. Id enim nec tuae ad me Iiterae dissi mularum, & aperte, quoties res Iulit, promere apud alios soles. Nempe sic animati esse solent, quibus cor magnus ille Prometheus de meliori finxit luto. Nea ultro optare doctores debent, quam affectum. Goamplius neque parentes a liberis, neque Deus ipse exigit a nobis. Sed o temporal quam multos, imprimis dum fatales istie contro versiae Bataviam turbarunt, reperi, qui insignem ex eo laudem sperarent, quod pro b neficio maleficium rependerent nobis t nto magis a talium moribus abfuisti, tanto impensitus te antari a me aequum est,& sane, absque paucis foret tui similibus quos inter merito suo Amplissimum Blienburgium refero poeniteret propemoduin operae totis annis quindecim urbis vcstrae Gymnasio impensae. Quotidie enim video senti que, quantum ea res incommodarit studiis nostris. Sed eo me solor, quod ut in cael ris, ita in his etiam, cuique stamium sit, qua via sit eundum,& quousque pertingat.Quare ulterius alii famae quadrigis decurrant, non si eo vincamur, propterea apud Deum perierit opera nostra. Isti famae aucupes exprobrent nobis vilem, atque ut vocare ipsi solent, asinariam operam. At ego non propterea desinam putare, insipientis esse suo potius, quam publico omnia bono metiri, Mpaullum aliquid honoris majoris farere laterris, quam ut Deo obedias luculento omnia compensaturo in coelis. Sed istos miruto: atque ad te redeo, cujus me versiculi valde delectarunt. Et animus erat iis orn te frontispicia oratoriarum nostrarum, quae ante paucos menses iterum in lucem prodi
te. non poteram id facere, nisi apponerem quoque quos scripserat affinis Naeranus de Bonifacius Italus, de Collega Heinsius, a que alii complures. Malui igitur praeterire universos, quam delectu quempiam osse dere. Interim scias nihil mihi gratius fuisse vel literis vel versibus tuis
Lugd. Batav. clo lac xxx. nisu, Non. Octob.
240쪽
Enit ad vos Ionisnus, juvenis probus&doctus, Natione Scotus, qui in variis Sciditiae, Germaniae, Belgicae Academiis Scholisque illustribus vixit. Hunc anic annum mihi commendavit Matthias Martianius, Theologus Bremensis Gemianiaeque
Theologorum maximus ut ego censeo φι- λυγλωτι - st; nec tamen
in studiis sacris ullo suae gentis inferior. Ob hujusce Viri commendationem, quia arcia mihi amicitia fuit, Iuvenem, dum hic fuit, amavi, praeseriim ubi ita se gerere vidi, ut nihil in ejus vita culpandum videretur. Nec obscurus erga eum aifectus meus fuit. inia fiducia non dubitavit a me poscere, ut eum uni vel alteri florentissimae Academiae v strae commendarem. Id vero facio lubens'. Rogo igitur ut si qua in re utilis ei opera tua esse possit, vel etiam ornatissimi &amicissimi Pocochi nostri, hane ei ne denegetie. Nullus dubito quin gratus semper sit futurus. Oratoriarum mearum, quae ante semestre hie sunt remita exemplaria pavea in Angliam misi ad Nob. Virum Franciscum Iunium affinem meum, qui in aedibus degit illustrissimi Comitis Arundelli: Plura mici re animus erat, sed iuvenis ille, qui ea seeum in Angliam deferebat, pluribus onerari non
debuit, nisi humanitate ejus abuti vellem a. Petit autem ab assine, ut ex iis, quae misi, exemplar unum ad te, alicrum ad amicum communem Poc hum transmitteret. Id quin fecerit non ambigo, nisi forte Literas meas non acceperat, quini non puto. N dum tamen iis respondit. Postea etiam n
hilissimus Vir Ioannes Christophorus a Berg, haereditariorum bonorum Serenissimi hemiae Regis in Moravia antea praefectus,
nunc autem metu Caesaris exulans, a me aecepit XX. cxemplaria operae ejus, quam Dona. cochus Catholicis e Syriaco transferendis impendit. Ea exemplaria jam P cochus acceperit spero. Satis cloganter Liaber est excuses, nec emendat C minus, ut a bitror. Sed de eo judicium vestrum hic exspectamus. Dubletius noster tui memor
vivit, impenseque te salutari )ussit. Pluri-
mam etiam salutem meo nomine dices Amplissimo Dona. Procancellario, quem nunc
Doctorem esse Juxonem intelligo Collegii Jo. Baptistae praesectum. Quod si est, ga deo. Item saluta cum qui eum adessem vobis, Procancellarius erat, Doch. dico Fruen, praefectum Coli ii Magdal. de Duppa, Prideaux, Fellio, Clasono, alii que dicam, summis sane Viris Quid de dcistissimis de humanissimis Harti sono, P coeho, Chising ortho Quaeso, ubi occasio erit, affectum iis meum testare. Vale.
Charissime Fili, Am prope mensis est, quod nullas a te literas viderim: ut plane ignorem, utrum ternas meas acceperis, quibus ternis tuis anxie atis de valetudine ae penuria perscriptis respondebam. Volui igitur exemplar literarum quas iterum ad amicissimum C sau num misi ad te transmittere,ut facilius perspicias, quid tibi in rebus tuis facto se opus. Sed dubitare vix possum, quin vel a D.Casau no,vel mercatore illo Londinem si, qui Hondii nostri res procurat, voto tuo sit sitisfactum. Volui hinus tamen operae
etiam te reddcre certiorem,quia satius auxi, quicquam in me supervacuum quodammodo videri, quam jure a tequiequam requiri. Occupatissimus quidem semper stim, ut nosti, & indies crescit curarum sepes, quae meum me esse non sinit. Sed vincit omnia affectus erga te meus, ae porro etiam vincet, dum lucris qui debes, ac quem te esse plane confido. Permisi superioribus literis, ut si cum bona superiorum venia possis, de ita valetudini ac studiis expedire tui amantibus eideatur, 3c nihil pericli a mari vel hoste timeant prudentiores, quamprimum ad nos excurras. Fortasse tamen expediar,ut aliquantum hoc iter differas,usque dum eruditione sis auctior. Sic iis, quos hic mi amantes habes, facilius satisfacies: de hominies malignis obtrectandi occasionem adimes. Nosti hominum mores. Simul sumptibus parcetur: nec periculum erit ab hoste.