Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

발행: 1553년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

ss CVNDVS , ctus iis Milite, adducunt extra me ad se prandium, ad coenam vocant. Idem in Bachide, desubito pradium. aut potatio forte,aut coena vi solet in istis fieri conciliabulis.Idem in Sticco, an pararit prandium uxori.&paulopost, quot adeo coenae, quas defletli mortuae quot potiones mulsi quot autem prandia Idem in eadem:quam moX cocta est coena,impransus ego sum.

Cicero in. III. Philippicarum. Quid praudiorum

apparatus t quid furioiam vinolentiam tuam proseramZIdem in. III. Verrinarii:In Asam vero postqvenit,quid ego aduentu istius prandia,coenas, equos, muneraq; comemorenat Hieronymus ad Rusticum. Hic bene nummatus plus placebat in prandiis. T. Liuius in primo belli Maced. Itaq; turmatim equites lGuis armaturae aquatum ire pradere iubet. Suetonius in vita Caligulae. Hora serc leptima citctatus ad prandium surgeret, & reliqua. Helius' Spartianus in vita Alexandri seueri Aug.ita scribit. In procinctu,atq; in expeditionibus apertis papilionibus prandiit, atq; coenavit:& illud praeclarc,prandeamus milites, taquam apud inseros coenaturi Sed stultior ego qui pradium rem vulgatissimam quas incognitam, di inustatam

recenseo.Cum maximc,& ante prandium cibo quondam veteres vescerentnr,quem ientaculum appellabant,quia eo ieiunium solueretur.Nigidius, Nos ipsi ieiunium ientaculis leuibus polluimus .Et illud Plautinum, me inferre Veneri noui iam ientaculum, quid, Git

102쪽

LIBER antepones Venerea ientacula.Suetonitis item in vita Vitellii,epulas trifariam semper,interdum quadris riam dispertiebat,in ientacula, ct prandia, A coenasse comessationesq;. Quis praeterea me redam ignorat, eam in & apud veteres usitatam, dictam quasi meri- dic edere,quam nonnulli antecoenam vocarui,qubdproxima esset coenae. Uerum hic error,qui in presentia Atticum habet, emanauit, Vt Opinor, quod legunt praesertim apud Ilidorum in usu prandiano extare putantq; prandium ibi ad esum referri debere, cum nullam viii comestionem respectet, sed vocabulum,

quod est prandium prandii: quod & Pompeius FG

stus praecipuae auctoritatis gramaticus probat in haec verba. Coena dicebatur apud antiquos, quod nuc est prandium. Uesperna,qua nunc comam appellamus.

Cum illud ita' legis b Attice in usu prandia non extare, suppleas, sed prandii loco coenae erant, ut ait FG stus, idq; etiam prudenter intelligas,lcilicet apud votustissimos prandii verbum non extare,nam qui a Festo habiti sunt antiqui, a nobis vetustissimi rite voc

bunturΔ habebuntur:nec Plato ipse bis in die comedere improbauit,sed bis in die saturum fieri. Vale. ni. Panhor. Francisio Piccirino. S. P. D. Ateor & apud te fili Piccinine me saepiuscu- etestatum, ait etiam execratum fuisse

ta adiuturnissimum, ac putidissimu tuum istud

103쪽

silentium,neci: te filii, nem amici ossicium fecisse dixi Pluribus te quidem literis, pluribus te etiam nuntiis

pulsaui,tuumq; ostium perititit occlutissimum, cu interim tute epistolae circumferrentur ad alios, ct item alios,Dii immortales,quales homin cS ncpc impuros, ct amicos fulgore,quiq; te ideo amare, dc obseruare videantur,quo mihi ex tua consuetudine dolori lint,

ct admirationi. non te amant, Vtil non amant mali,

sed me odio habent. Quid facere ego, quae men S, qui animus mihi fuerit,cu haec terrarum crimina,homi usi Portenta circumblaterent Piccininum esse ipsorum amicti,familiarem, benefactorem, Panhormita verodestitutumZliteras ostentent ad se tuas, ct frequentes, ct officiosas .audiam ne hoc,& non dolebo ρ videbo ne hoc.& non querar tuam taciturnitatemZna quid ego contra exhibeam signum beneuolentiae nostraeZ num literas3qui non annum, sed aetatc te literas non accipio mum salutationet qui proxime ad Antonium scribens me nec nominas,nec salutas. Paterer tamen ego omnia qq verus amor non patitur moras paterer in qua a te omnia,modo inimici mei non eXultaret, aut

mihi qua non obiicerent lentitudinem tua. Quare mi fili suauissime te S moneo,& rogo, Vt hoc tepore ma-Σimc,cu maxime tua opera,' auctoritate indigeo,c5tra malevolos detractores, me gratia,& fauore no dem tuas .iniod enim animo facis, exterius etia neq; literis,neq; signis beneuoletiae me deseras :amicus certu

104쪽

. L I B E RH ait Ennius, in re incerta cernitur: quo facto ' li me non mediocrem molestia amouebis, di tibi maenam pietatis,atq; cons antiae gloriam vendicabis. Vale. utonius Panhor. Accinino rho. S. P. D. rues biratus tu quidem ad me scribis, atqr ego

subridens quae scribis lego, ac gaudeo plurimum tua ista iacua & recenti indignatiuncula,ut quae mox conflatura sit,aut rectius corroboratura ingentem charitatis,& beneuolentiae flammam Equidem volui stultorum comertia effugeres,volui,

ac vehemeter volo,sit modo id possibile. stultorii plena sunt omnia, & quoquo te verteris, stultus praeso

est. est igitur hoc ipsum quod tibi cupio dissicile, fateor:seo virtutis comes eri dissicultas. Uerii his minsis,respondes te stultos non nosse,nec etiam amare .ergo me longe sortunatior es certe,qui stultisvndiq; circumstipor,cum stultis ambulo, cum stultis conuiuo:

hoc est quod desideraba tibi non euenire, quod ipse non postum effugere:tibi quam mihi magis bene esse concupiscorquid ni filius es,& ita propalam haberis: atqui quoniam a stultis Vacas, plane es, ut Poeta ait, gallinae filius albae, Nos vilis populus nati infelicibus ouis:& his, S superioribus illis tecum iocor. Vale, dc quicquid I me effluit,a patre dictum puta. quicquid verb obscursum, & dubium tibi videtur, ridiculariuest:aut si serium esse vis,id aliquando accipies a me vi

105쪽

sECUNDUS a suo sermone. De oratiuncula mea nihil scribis,at ego vereor,naufragus omne fretum : dum vero id taces, mulcta tibi erit obscuritas epistolarum. Iterum valecum Palatio desiderio Panhormitar.

cntonius Panhor. Francisco Riccinino S. D. II. Mendaui pro meo iudicio literas nostrae sual uitatis Cremonae,non quod indigerent cor rectione, briae quidem,& ornatae erant sed volui illi morem gerere etiam in ea re,in qua mianime opus erat. Ea enim modestia vir est, ut vel ea uae probe scit,nescire se arbitretur rea etiam amicitia agrat in me, ut sine me aeternum fieri se non velit. Gaudeo itaq; tali amico,gaudeo & tam docto homune:tu si itidem beare me vis,dato operam recuperandi mihi Tulliolum,id est animulam meam:nam Iacobus Mestiolani est, quod cum feceris, ad glebam me utit obligabis:si rogas a me quid te pute posse, mutita posse respondeon hoc ipsum posse, quod peton mihi nihil acceptius facere posse. Vale.

Vt. Panhor. Francisco Piccinino. S. S. D. Oannes Olearius egregius Causdicus,&amicus meus Mecta natis beneficentissimi

operari suffragatione indiget. in re quide perhonesta:unice sane bonus vir est, ct in hisce Ticinensibus velut foenix. Magna ubiq; penuria Cicium

106쪽

LIBER bonorum,hic maxime,ubi si quem huiusmodi ciuem offendas,album,ut aiunt,coruum offendes.Eo igitur maiore gratia,&fauore dignus est,quod unus ex infinita Dic multitudine emerserit ' bonus,& bonorum mihi crede apprime studiosus .Quare per tuam in me pietatem fili te rogo,meum hunc Olearium Mecce- nati commenda,facile enim quam gratum facies b Dum bono. Tu,si me amas,hominem pro tuo amore suscipias comiter, & urbane: cui si quid benefeceris operam non ludes,gratissimus, ac beneficentissimus est Olearius noster. atq; hinc illi nomen Oleario est, quod oleo scatet,id est lenitate suauitate, urbanitate. Postremo ad hac rem velim memineris amoris mei,

ct quod Plautus monet,Cum bonis fit beneficium,ea gratia grauida est bonis expecto igitur scire a te quid ceris,& ab illo mihi gratias agi. Vale, & valeat humanissimus Marcolinus, ct Ferussinus.

Ambo iacent,ambos erigat, oro,DeUS.

Cntonius Panhor. Tic morbo. S. P. D. Elle quidem Cremona noster me secum apud Pontifices fuisse conacssatum,& debaccnatum ait.Quid ni:& Catonem ebrium legis,& Homerum vini vinosum :& Ennius ille pater nunquam nis potus ad arma profluit dicenda. ego neutiq; siccus ero cum Cremona madido,nec grauis unquὶm cum eodem sturra. Cum amicis iisdem . emendatis

107쪽

sECUNDUS a emendatis viris interdum insanire prudentia est. Cum Cambio,cum Scipione me interdum fallitare, quis prudens prohibeat i tu fili si semel in anno insa

Dis sanus es,nili cum stultis comertium habeas, nam ne semel quide insanire cum stultis licet. hactenus ut Cremonam,& me expurgarem iocatus sum.De oratiuncula mea ex te aliquid quod iuuet audire concupisco,verum non magis ratione desiderit, ct amoris, quam ueritatis habeas: hoc est si minus illa collibue rit, minus collibuisse fignifices volo, quo alias 1tudeaplacere,ac satiscumulatius facere Duo sunt,quae in te vehementer optarim,apertum esse, stultorum amicitiam haud magni facere,quorum primu in te probe compertum esse habeo, postremu non satis.Peige igitur,esto simplex,ac sncerus, quod facis, ct quia facis maxime gaudeo nihil est magis contrariu verat amncitiae, quam dissimilitudo morum. Vale. uronius Panhori Piccininofilio. S. T. D. Citur cras,id est die lunae Lauda,aut mavisi Laudente repeto, ac summo studio curabos Principi satisfacere:figurationes depingi faciam manibus puris,neq; eas certe tetigero, idq; audacter adiurabitis. squidem nostri Principis satis ut mea,est sc mihi maxime curae,& cordi.tantu pictore instrua,caetera pertractabit Antistes noster. Quaprimu vero Lauda applicuero, rescriba Principi,quid

108쪽

LIBER

sibi Vult draco ille suus: qua in re, nisi fallor, satisfaciam probe, idq; subito renuntiabis Andreae nostro:& posthac Lauda dirigito literas apud Antistitem

Deorum mel. Interim,quod facitis,pugnetis pro parte contra Rhodianos,genus hominum teterrimum.

Postremo fac per Deos te oro fili,ut singulis diebus a te literas recipiam,& meam hanc parciloquentiam feras aequo animo. Uale. ue. Panhor. Francisco Pic nino lio, S. P. D. Nas tantum a te literas Papiae accepi, neo anteriores illas adhuc olfeci. Quicquid acifigurationes scribis, mirifice placet,& ut pietati,ac studio Principis,sc diligentia tuae habeo gratias,at Principi satis actam oportebit:verum est opus ut Lauda repetam pro pingedis imaginibus :qua de re Andream etiam consultes, velim , & ad me tecum per proprium nuntium sine mora rescribas. Igitur Principi satisfacturus sum,deinde Mecoenatis desiderio, postremo tibi literis aureis. Interim,quod saepe dico,seras aequo animo parulloquentiam meam, tum apud Canabilim curiae lumen excusatum me reddas. Mitterem ad te luculentissimos quosdam versus, ad me nuperime adsignatos, nisi vererer ne perdantur, Ut potec Papsa venientes.Tu vale meum decus.

109쪽

ut . Nanhor. Accinino Magno. S. P. D. Lteras tuas illas, quas nondum olfeceram, accepi,sens s iam unguenta, ct suavitatem

musarum: tum desderium erga me tuum CX imo, ut aiunt,corde sum exosculatus.Curabo iterum Principi satisfacere,quod confido fore:atss Vtuna ne pictor ille Laudess me detineat in mora, eoq; pacto praeueniant riuales:quod velim,quoad liceret, animaduerteres, nam studeo illos vel celeritate superare:sed me angit,quod Laudar no extat pictor,praeter eum quidem,' unum,& luscum,& senem,& dissicilem. Ibo cras igitur Lauda,ut hoc mane ad te verbosius scripsi. Caetera committo amori, S diligentiae tua .Ego sexcentas quidem figurationes animo habeo. Vale meum lac.

ut. Panhor. Francisco Ticcinis do. S. T. D. Michaele nostri huius Pontificis nepote homino,ut nosti,perhumano,& tuo,accepi tuo vi nomine,me eue immemorem magni Cambii,S ingratum,& fortunas hominis potitas quam virtutem, aut amicitiam sequentem mon est ita, non est

nam quod ego struo,nissis Oedipus,diuinaren5 potes .amavi iam Cambium, id & tu scis, & vere omnes intelligunt:amo nunc Cambium aliquanto etiam ardentius,id pace tua dixerim,neq; tu lcis, neq; alii intel

110쪽

LIBER

ligunt.Cambius hoc ipsum unus scit,& intelligit: me

cum est Cambius,non est mortuus, no est,inuit apud me Cambius,loquitur, suauiter philosophatur item lectitat,pransuat, dormit,ego velut Numa, ille E et ria. Tu Vale. t. Panhor. Francisio Piccinino. S. P. D. Atis abunde tecum iocatus sum superioriabus epistolis, satis supers& in Cremonam

constantissimum inuectus sum, nunc illud Horatianum seruandum. Lusisti satis, edisti satis,tempus abire tibi est. Ioco vel maxime modus dandus, ne scurram agamus: qui pauxillum iocatur,urbanus est,qui saepe,& multum scurra,quinuquam rusticus. Atqui cernere erat nostri Cremonae pacientia, quanuis enim contumelia prouocatus, per iocu dicta sicut erant,accepit omnia, nihil omnino commotus trad Tit etenim vitam non per potiones,ut iocabar,sed I ctiones,ac disputationes: omnis sermo de honestate, de pacientia,de literis fuit de te multa quidem loquuti sumus,aderas,quaquam absens,& lectionibus,& disputationibus nostris,tua fides,tua amicitia,tua stabilitas plurimum commendata est. Quae omnia malo Cremona ipso accipias vivo sermone, quam me ad sentatorem putes,dum te meritissime laudo.Qu'd reliqui est,item intelliges auiditatem meam recuperat 1

di cuiusdam libelli a Zambiccario nostro, qui centies

SEARCH

MENU NAVIGATION