장음표시 사용
121쪽
lum,sed morum sobrietate curabo, ut sua dignus v niam opinione, & obseruantia. Interim curato tu,ut
euestigio describantur, emittant urs mihi liter a familiaritatis,quas,ut humanissimus Princeps est, ita te internuntio mihi perhumaniter pollicitus est prospiciens ea etiam ex parte laudi scilicet, dc gloriae meae, nec non meorum gaudio, ac prope felicitati. Mi hi
quidem nihil laudabilius,nihil praeclarius euenire potest, quam si omnes intelligant, me non familiarem, sed famulum esse huius tam excelsi, tamq; dignissimi
Principis, meis vero nihil aeque iucundius, aut optabilius futurum est scio, quam n quid tale de me sentiant aliquando. Deinde erunt exaradar literae propinquis ipsis, & necessariis meis, ut accipiant vel ab ipsemet Principe,me designatum esse familiarem domesticti eius excellentiar, idq; eos serre literis exhortetur aequo,& tranquillo animo, licet ob eam rem sponte, ct immortaliter gavisuri sint, certo scio.Consanguinei ipsi mei Deorum benignitate sunt prope innumerabiles,sed ut res deducatur in angustum, scribat tantum Iuliano, R Ioanni dulcissimis fratribus germ Dis meis,apud Panhormium eosdem commedet ipsi
Alphonso Aragonii, dc Siciliae Regi sapietillimo, hoc est,quod humanissimus Princeps vltro mihi,& liberaliter offert, quodq; δc ego annuo, S luscipio libens.
T uar partes lunt procurare, ut statim literae eiusmodi mittatur,& Principi me iterit,atq; iteru dedere. Vale.
122쪽
LIBERNon me germani, patriae nec dulcis amores Solicitant:me solus habes, mea pectora versas, Solus S ante oculos, noctu I die I pererras. ut . Panhor. Cudrea Palatio.S. D. D. Ccepi tandem a te UI.Cal. Martias epist la m,cum non solum admirarer, ut arbitra--Ebris,sed etiam execrarer tuam istam aut obli Uionem,aut taciturnitatem: nam quod mihi silentici suadet,id eli scilicet, ne videar aut petendo molestus, aut cupiendo ambitiosus. Caeterum quod a me petis
epistolas,si quas aut Glaris, aut Alexadri habeam, possum in ea re tibi,& Principi consilio potius,quam auxilio satisfacere, siquidem apud me minime sunt, neq; unde illas, s quae extant,extorquere possem satis adhuc intelligo,nis a Nicolao Nicocli solertissimo antiquitatis,ac rerum huiusmodi scrutatore. Ego vero hortor,ac moneo Principem nostrum,ut commentariis potius ipsius Iulii Caesaris,quam perpaucis eiusdem epistolis oblectetur,ne plus in quaerendo, quam in legendo temporis conteratur. Rursum extant g sta ac dicta Alexandri a in Curtio luculenter, atq;
feliciter scripta:quae si semel tantu degustaverit Princeps,nihil suauius,nihil optabilius,nihil denis Princiapum lectione dignius sole legisse, vel auditiisse fatebiatur. sed sus Mineruam.ego inqua epistolas,quas tantopere concupiscis,non habeo,quod pro tuo in Principem
123쪽
sECUNDUS Hcipe desiderio,& in te meo grauiter, & moleste sero. Quod reliquum est puto tibi iam innotuisse Augustam necessarium meum non in dies,sed in horas aduenturum ad me Papiam, quo me secum in patriam reuehat,quod ego iamdudum veritus, & vaticinatus sum quo fit,ut ni statim prospexeris rebus meis, quae ct tuae sunt, sis omnino me cariturus: verum laaec
Cambio prolixius accipies. Uale. ntonius Panhor. Guycoso. S. P. D. Vod binis tuis literis nihil respondeo quere ris,mes & lentituinnis,& ingratitudinis a
-cUAS,neutrum sane in me vitium: non enim
lentus in scribendo appellabitur,cui seribedi potestas negata est neq; ingratus is erit, qui beneficii momor est,ct in amore non vincitur. Duo sunt,quae velim tibi persuadeas,a me unicc te viati ex omnibus diligi,& in tua re nos fuisse,neq; fore negligente. siquod des deras,fieri nequit,quid me insimulas3at salte scribas,neq; id datur,ct tamen scribo: nam qui amat,neminem omnino veretur. Uale meum desiderium. -vronio Theologo. S. P. D. l Iteras a te proxime accepi,quibus ut vi A colueniamus nor taris gratia beneuolentiae im iter nos reintegrandae. Id ego & laudo, di iuxta t&um concupisco, sum profecto qui cuicunque
124쪽
ct tibi maviis gratificari velim: nel idipsum, quod
in praesentia efflagitas per me stetit antc laac,quo minus fieret, ut tu nosti.Rursum petis,ut interim ab inuecticis abstineam,idq; etiam tibi assentior,& calamum frango,tu modo perstes in proposito.Ego quidem aDiis immortalibus nihil vehementius peto,quam pacem,atq; animi tranquillitatem. A Fer no,& Catone Iurisconsultis salue,& Uale. citonius Panhor. Bartholomeo Senensviro
Iteris his, quas domino Gubernatori mittimus, ab eo commodato petimus ad breue tempuS eos legum textus, quos Mediolani habet.Insortiatum,Digestum vetus, ac nouum,& nescio an Codicem praeterea habeat: tuum ossicium sit curare,illos ex continenti habeam,statims mihi mentem Praesulis renuntiare. Qua in re si quid suasone opus est, Tullius esto.Cum Henrico tuo viro iucundissimo societatem scolasticam colui. Te diligit,& quidem ardentissime,luos amores narrat, tuas aegritudines: quod, quia in praesentia liber, & sanus es, voluptuolissime audio. Cura dein te molliter Bartholo- mee mi dulcissime, etsi quid in rem meam adstrux ris,mihi significato. Vale meum pascha,c me item valeat tota Pranulis humanissima domus,& familia.
125쪽
t. Tanhor. Bartho meo Pontifici. S. P. D. Apiam, siue ut mavis Ticinum Diis gratia
contigimus sortes, ct incolumes:vbigctium moram producam,quoad tibi,vel Diis collibitum hierit. Literas tuas reddidi: exceptus sum comiter tum a Caspare tuo, tum a Ferussino clarissimo Iurisconsulto:tu vero siquid interim in me augcdum, atq; honestandum adstruxeris, crede mihi, mitu inqua credo,haud minus gloriae tuae prospicies, quam utilitati meae.Ego vero iuri ciuili interim operam do, ct si stud iis his meis consuli concupiscis,tres illos, aut quatuor legum textus,quos Mediolani habes,tantisper mihi commodato concedes, dum meos partim ex Bononia,partim ex Senis accepero:essicacius non rogo,ue tuae beneficentiar,' in me beneuolentiae dissidere videar. Uale meum sidus, mes,ut facis,perseueranter ama: ego ni te prolixe diligo, aloe unice o, seruo,dispeream.
Panhor. Bartholomeo Pontifici. S. S. D. On poteram equidem gratiore, aut iucundiore nuntio assici vir humanissime, quam eo , qui proximo mihi ab Ioannis Lamolae docti in primis adolescentis,& emendati literis allatus est Siquidem enuntiat,quod ego magni semper aestimavi, quodq; mirifice concupiui, me tuam gratiam
126쪽
LIBERiniuisse iam .Cum enim saepenumero tuum suaue Ira genium,doctrinam animi virtutes,a maximis, spectatisq; viris celebrari laudibus audirem,mirum in m dum me ipse alliciebas, perfringebas, irrepebas doniq; in senius meos: fiebatq;,ut te, tametsi nunquam videram,tam ardenter diligerem, quam te illi vel,
menter laudarent,probarenis .fatebor in amore mollitiem mea nunquam beneuolentiae impetum comtinere potui,si modo cuiuspiam fieret aliqua virtutis, aut probitatis significatio . natura quidem omnes in amore procliues sumus, eorum praesertim, qui pra seserunt aliquam probitatis lucem. Quorsum narc ut intelligas me iampridem in te, tuosq; mores assectum,incensum Irin praesentia vero quoniam & abs te multa charitate diligi me audio, adeo prae laetitia distractus adeo distensus sum, ut si ungusa vel leuiter me contingas,facile me totum dirimas, aperias. Quis me selicem,& beatum no putetῖquis me vera,& pra cipua laude dignum non existimet i quis me perspectum,& abunde iudicatum non habeatῖ qui tana praeciam,tam magno,tam graui,tam deniq; sterato viro placuisse,' amicum fuisse cognouerit Qua ex resiquando musis habui gratias, nunc maxime & habeo, ct ago peringentes certe,quae me voti compotem effecerunt:qua quidem in re illud pro virili semper ad nitar,ut perpetua sit amicitia, quam musae ipsae conciliarunt Et sane cu alioqui haud facile amicitia ad p
127쪽
stremos cineres perduret, eam tamen, quam muta devinxerunt,a musis didici perpetua simul & memorabilem esse solere sed de amore hactenns. Nunc ad Lamolam nostrum redeo, is me per epistolas rogat, ct quidem tuo nomine, ut Hermafroditum meu ad te propediem mittam:ait enim incredibilem tibi sitim incessisse videndi eius, ct lectitandi versus meos. Ego cum primo subsisterem, siquidem res admodum lasciua est,ct adolescentis opus, dein certa ratione d crevi,quicquid id esset, pro tuo iussu dimittere: ut siquid tuis moribus, tuaq; aetate alienum ossenderes,
esset quod tibi potius imputares, qui id exegeris,
quam mihi, qui ut tuae voluntati obtemperarem, e
hibuerim.Mitto igitur tibi meum Hermafroditum, libellum quidem lasciuum,led ea lasciuia,qua summi oratores, sanctissimi Poetar,grauissimi P hilosophi, viari continentes, ct christiani deniq; praelusere :&sanhcastum esse decet pium Poetam ipsum,versculos nihil neccsse est,quod tu pro tua eruditione plenissimEnosti.quare hoc apud te prolixius tractare,cset quod aiunt, Mineruam edocere.Illud autem simplicius, ct amicitius seceris,si quod de eo dicturus es aliis, id lin sum egeris apud me, ut quid de me sperandumst, ex tuo magno,acris iudicio deprehendam,atq; constituam. Vale meum decus, tibis meam musam habe, eamq; desidiae indormientem quandoqi excita.
128쪽
LIBER. Geonius PG'hor. Bartholomeo Ponti i
llediolanens. S. P. D. in ad te nihil scripsi, speras quotidie sore. V i. non literis,sed&iucundis nuntiis nossem
te oaudio afficere. Id dum in singulos dies s d dilectus sum in hunc usip diem,ut si lentitudiniso, tilinandus veniam, desiderio tamen hoc meo sui
excusanduς,s navi 2 laudandus Igitur est quod Dii,
Eratia mecum id reri , &triumΠfieS,S hoc est iliterael andem a Philippo domino nostro mani redditae sunt humanitatis beneficentiae,& cuiusdam propc felicit eis plenae,eas ut perlegas, ct interpreteris ad te mittinius:in quibus si quid offendas,quod amplitudini a Cedat meae,statim itelliges id tua opera, ac studio eueriissen me debitorem tibi costitutum:quod ego nui Huam abnegauero,non si quispiam minetur mini taurum Phalaridis Ea ex re gratias velim agas, S pe soluas Ioanni Ferussino nostro non incelebri Iumiconsulto, qui posteaquam me illi per epistolas commendasti,nunquam utiq; requieuit,quoad rem perduz rix eo loci,quo tu vides,nihil veritus, aut labores, aut luod certe extimescendum fuit,quorumdam homi- Dum inuidiam,aut calumniam. Tantum profecto de in hac re obseruantiae,ac fidei erga te illius, quam ζgo charitate,liberalitate, ct facilitate tua tibi ob
Victus, & deuinctus sum. iniare tu illi gratias ali
129쪽
sECUNDUS /o quando reseras, quas ego tibi perpetuo habiturus sum .Quicquid in Rhodum scripsimus occultum est:
res enim monet ne efferatur: quamprimum autem
edidero,quicquid id est,& est fortasse non illepidum,
primus tute es & lecturus, & emendaturus. Interim cura ut valeas meum numen. Papia .
Panhor. Bartholomeo Pontifici. S. P. D. I vales bene est,ego valere opto: factum est enim,uti huius acris malignitate febribus,&' 'duersa valetudine corriperer, non quidemto uis,sed si quid ad solatium aegrotautis attinet, cum decem fermc mallibus hominum. Multi vitam efflarunt, quanquam alunt neminem peste,aut malo morbo peris,le.nos Vero nusquam maiorem pestem, nucquam corruptiorem acrem, nusquam maiorc Deorum iram,nusquam corruptiora omnia vidimus, inspeximus,quam Romae.Ego Diis gratia conualescor dies,speros monstrum id prosectb horrendum,in torme inges posse propediem effugere pessimi quidem illi calores ex me ad Barbaros la abiertit,apud quos Christi nomen inuisum est. Interea vero siquid tua illa innata, ct praedicata benignitas, si quid tua in me beneuolentia adstruxerit, delegerit, ait firmauerit u ob alias causas, tum ob id maxime tibi gratias habiturus sum,ciuod ne denuo Romam reuertar eL laceris :quae res siciet,ut & si natura minime ambiti
130쪽
LIBER sus sim tamen si quid in prae iistia in me contula istam grate,tam libenter excipiam,quam si magnop re concupiuerim , ale. O t. Panhor .Pontificisvo.S. P. D. Aio Iureconsultus hic est es peropus Pl centiam eamus etiam hodie, si modb nosiaz, a edui non remorentur. Quare , te peto, ci u etiam rogo,sine abutar mula tua nigra ad bIIum,certe quidem abusus est,nam ubi pernecesi licentia isuri illic sumus Antonium Cremonam. Ludovico ductori siquid tuo nomine nuntiari vis abe. Palatiolum meum tantisper peneS te committam. Vale.
ntonius Panhor. Christophoro Lampse
potui tamen ea r xi0ης ' bollentem acie eum doctrina,xum Q honfirmari potes p aeditum noui, sepiqn 'δ 'μ'GA motus omnis virtute patiens fieri: alioqui sebris,