장음표시 사용
201쪽
earet 8', quod idem regum apud Lacedaemonios munus suisse ex Herodoto colligi potest, qui id ipsum sere solum ex rebus domesticis illorum auctoritati relictum esse tradit, ut adoptionibus adessent o barumque matrimonia judicio suo regerent Fη. Orbarum autem θι non modo Athenis sed per totam Graeciam eadem condicio fuisse' videtur, ut ei qui genere proximus esset nubere eas oporteret, eumque ipsum eas ducere eadem lex juberet, unde qui filii nati essent, non in patris naturalis sed in matris avique materni hereditatem sueeederent M); quod quanti momenti fuerit ad honorum aequalitatem servandam, nec Barthelemium Mansonemque fugisse videtur, modo ne falsis opinionibus ducti prorsus neglecto jure gentilicio quum I gum proprietati lum arbitrio regio nimium tribuissent. Montesqui vium enim mitto, qui omnia Lacedaemoniorum matrimonia a magi
stralibus regi solita esse somniavit hy); sed et illis quod plaeet, inopi
202쪽
tantum orbas nuptum dari licuisse, quod nisi pater providisset, regem curasse, neque Herodoti neque alius auctoris testimonio confir
matur 68 . Nam ut taceam inopes, quales illi cogitent, e Lycurgi certo legibus Spartae nullos suisse, quod Herodotus de orba ait reges ju
trio collocasse, sed dici titiaeta, ut Athenis appellabatur M), instituta dijudicasse, quem potissimum eo in habere oporterct cuique proximum ejus ducendae jus competeret; quodque postea novatum esse Aristo- teles tradet, ut et ipsi patri eoque mortuo heredi collocare eam cui vellet liceret '' , non eo spectavit ut regiae auctoritatis in locum propinqui, sed ut pro jure naturali arbitrium succederet, quuti, antea successionis ordo jure et lege constitulus esset, quem servare reges, non pro arbitrio constituere deberent. Quod enim rei publicae in singulos cives imperium Lycurgus dederat, non eam vim habuit, ut omnia arbitrio publico gererent, sed ne qn id unquam Suo, tantumque aberat, ui quae Privniorum licentiae ademisset, magistratuum potestati adjiceret, ut priscis utrosque moribus adstringeret, qui cum
abusus eat Manao T. I, P. 2, p. 13I.
203쪽
ipsa gente nati naturalem Potius vim necessitatisque sensum quam prudentiam legislatoris proderent. Neque illud utiquam lege sancire Lycurgus Poterat, ut vel generum capere vel lieredem instituere quem quis vellet liceret, modo e numerosa familia sumeretur, quae Plures quam pro bonorum modo liomiues conlineret 'i); quod quamvis prudenter ad aequalitatem servandam institutum fuisset, Propinquorum tamen jura violasset, unde vel Allienis et maritum orbae et heredem defuncto p exsistere oportebat; neque regum aliae Partes esse in adoptionibus regendis orbarumve adjudicatione poterant, nisi ut ipsum gentilicium jus tuerentur, quod si ad bonorum aequalitatem familiarumque perpetuitatem retinendam variandum atque inflecte dum esset, eorum tantum consensu fieri poterat, ad quos bona naturalibus heredibus destituta communitor pertinere viderentur. Has igitur vel tribulium vel gentilium partes suisse in agrorum distributione cum Muliero arbitror, ut hereditatibus regendis patrimonia quantum ' seri posset uequalia servarent, iisque, qui heredes ex Senullos reliquissent, ex iis qui genere proximi essent eos polissimum vel generos vel filios sufficerent, qui integrum ipsi landum non haherent; quod ipsum tamen non tam lege constitutum quam ipsorum prudentiae et aequitati relictum esse. Nam seri etiam poterat, ut primus desuneii cognatus unicum tantum filium haberet, quem quum jam orbam ducere vel in bona defuncti succedere oporteret, duo
204쪽
patrimonia jungere potuisse apparet; neque enim ulla lex exstabat, quae ut dividi landos ita et plures iungi, si res ita tulisset, vetaret; sed haec ipsa conjunctio ad tempus tantum esse poterat, duobus enim filiis natis statim dirimebatur, idque sortasse Plutarctius ante oculos habuit, quum singulis natis singula patrimon a assignata esse narraret. Praecipuam tamen tribulium operam eam suisse dixerim, ut si plures pari propinquitate cognati hereditati alicui imminerent, quam tamen dividi per legem non liceret, unum ex his deligerent, qui genus et domum desuncti propagaret; eademque et adoptionum, quae vivus aliquis faceret, ratio fuisse videtur, quae quum simul etiam heredum institutiones essent, ante Epita dei legem ita tantum locum habere poterant, si complures inter propinquos, qui Pari jure
ad hereditatem accessuri essent, sive ipsius testatoris sive gentilium Voluntate unus eligeretur, qui integram capesseret; eamque Polissimum ob causam adoptiones coram regibus factae esse videntur, ut si quis propior necessitudine sibi esse videretur, jus suum Persequi posset. Id autem gentilicii tantum juris servandi gratia fiebat; bonorum enim aequalitati ne extraneum quidem adopiari nocuisset, modo illud servaretur, quod Athenis quoque ex Vetere instituto sancitum fuisse constat pa , ut adoptat ieius naturalis patris hereditatem amitteret neque aliter in ejus familiam rediret, quin adoptivo nepotes eX se Progenitos ad propagandam domum relinqueret; unde sit nul
205쪽
apparet, nec Iege opus suisse, quae ex pluribus tantum fratribus unum adoptari lieredemque institui permitteret, ut taceam vix quenquam unicum silium tu adoptionem daturum fuisse; quod si postea
inulta patrimonia in uno capite convenisse dicuntur, non tam testandi licentia in causa fuit, quam hominum paucitas, qua factum est, ut Singula singulos possessores habere amplius non possent ρη. Omnino sic habendum est, donec civium numerus uti iversus qualis ab initio fuisset sibi constaret, patrimoniorumque numerum Perpetuo nequaret, singularum hereditatum vicissitudines honorum aequalitati in univer- Sum nocero prorsus non potuisse, quae etiamsi ad tempus turbaretu . ipso tamen jure gentilicio conservandarumque domorum religione
iacile in integrum restituebatur; neque ullis amplius artibus ad eam conservandam Lycurgo opus fuerat, nisi ut Prisci juris morumque publicorum diuturnitati atque integritati prospiceret, civiumque numerum quantum fieri posset diminui nunquam pateretur; quod enim tertium jure addi possit, ne dividi patrimonia neve venutii dari liceret, haud scio an rectius et ipsum antiquitus traditum potius quam ab ipso excogitatum habeatur ' γ. Hominum autem numero ProPa-gaudo ita Providit, ut donec ipsorum civium interesset, Paucitate laborare vix posse viderentur; si quidem et aliena opera uti in li-
ex verbis; quod lamen minua illud extat Imat, stili aratur non apud SpartRncta miad dupud ovinea Graecos moros maior.m ἐνaia legibile antiquiores a que sanet lorea linhitoa ea e .
206쪽
beris procreandis permisit et jus civitatis non tam progenie quam
educatione liberali et virtute aestimari jussit, ut quaevis damna r ceptis in ordinem spuriis et heloiarum filiis, qui Moihaeum nomine appellabantur, resarciri possent py ; quod licet in singulis sapientiae civium patriaeque amori reliquisset, sacile tamen apparet, perinde ut supra quoque in incrementis prohibendis vidimus, non defuisse Lacedaemoniis subsidia atque remedia, quibus honorum aequalitatem, si vellent, contra utriusque sortunae casum tuerentur 'η. Voluntatibus autem hominum coercendis atque regendis nihil ipsa aequalitate aptius videri poterat, quae ubi semel consuetudine sui animos devin- isset, quasi libramento suo se ipsa sustinebat nec multis artificiis contra rerum naturam anxie coagmentatis indigebat, satis ipso perpetuitatis studio tuta; quod traditum a majoribus, non adventicium, modo idoneis Lycurgus praesidiis adque adiumentis instruxisset, quibus ad externas fortunae vicissitudines propulsandos vel tolerandas paratum esset, ipsum sibi de re nunquam videbatur. V
Ηis igitur propositis apparet, longe dissiciliorem explieationem
habere causas turbatae apud Lacedaemonios aequalitatis, quam Spem illam, quam Lycurgus de conservanda ea conceperit; quae si adeo temeraria atque irrita fuisset, ut iis videtur, qui non ex an liquitatis
207쪽
sed ex nostrae aetatis indole rem existimant, profecto non integris quatuor saeculis ita sibi constitisset, ut Prima corruptionis vestigia
sub Peloponnesii demum belli tempora appareant. Quae enim jameenium quinquaginta post Lycurgum annis a Polydoro rege iacta esse dicitur nova agrorum distributio ' , non restituendae aequalitatis causa, sed ideo facta esse videtur, quia viciis tandem post diuturna bella priscorum Achaeorum in ipsa Laconica reliquiis mullum agrorum acquisitum fuerat, quod publicari non placuit; utque concedam
Messeniacum bellum ab eodem ob eam ipsam causam susceptum esSe, quia accepti a majoribus agri incrementis populi amplius non sum cerent, quum duplicatum ab eo sortium numerum audiamus, Pariter omnium familiarum progenie aucta aequalitas certe turbari non potuerat. Id unum in illa fundorum duplicatione reprehendendum v deatur, quod aucto singularum portionum numero SPes Servandae aequalitatis imminuta est, siquidem facilius quinque sexve millium quam noVem Perpetuitas relineri poterat. quaeque in singulis landis vel post imminutum hominum numerum celeris aequales familiae mansissent, jam hinis acceptis serius ocius utrumque conjungere itaque ultra modum ditescere poterant. Neque enim ullo modo Proba dum est quod Kortuinius eandem hujus distributionis rationem fuisse censet quam postea Agidis Cleomenisque aetate offendimus, quum civium Penuria parem perloecorum numerum in civitatem recipi paremque illis cum civibus agrorum modum assignari cogeret; quali-
208쪽
hus supplementis si Polydori aequales indiguissent, certe non sub idem tempus Parthenios ipsorum sanguine natos γρη in coloniam potius misissent quam pari cum reliquis jure habuissent. Hoc igitur si quo alio tempore quot Aristoteles dicit isti) decies millo numero Spartanos suisse crediderim, nec vitio verti debet Polydoro, quod landorum
quoque numerum quantum posset his aequaret, Iicet et amplificatis regionis finibus et duplicato patrimoniorum numero multo latiorem eampum fortunae vicissitudinibus aperiret, sive hominum capita sive ditionis spatia aliquid detrimenti accepisserat. Idque iam ita secundo helio Messeniaco apparuit, quum per Messeniorum defectionem partu redituum amissa sauies atque seditio inter ipsos Spartanos oriretur io'; quanquam haec ea subii a tantum praesentique inopia, non ex aliqua civium inaequalitate originem ducebat, tantaque etiam tum veteris disciplinae vis erat, ut Tyrtaei poetae auctoritas ad compeseendos animos sussiceret; nec si quid eo bello ad tempus in agrorum Posse sionibus turbatum esset, post victoriam reportatam ullum confusionis vestigium remansisse videtur. Quid quod ne nova quidem agrorum distributio quamvis tota Messenia subacta saeta esse potest; quam
nisi jam Polydorum priori bello finito totam distribuisse statuamus, quod vix veri simile est, nihil restat nisi ut singula patrimonia novis
209쪽
agris adjectis aucta esse, numerum lamen universum eundem mansisse censeamus id ); neque enim majorem novem millibus illis, quae ad Polydorum reseruntur, usquam invenimus, neque quidquam sapientius ad aequalitatem servandam institui poterat, quae illo pacto neque cum hominum incrementis penuriam adducere, neque in ad versa fortuna tam facile turbari Posset. Atque eadem ducentis annis usque ad Persica bella civitalis forma mansit; quod enim prima decrementi vestigia jam apud Herodotum invenire sibi Mulierus 104 visus est, qui pro novem civium millibus octo lantum Lacedaemouitribuit 1οδὶ, vix arbitror eam vim habere, ut jam ab illo inde iempore inaequalitatis origo rePeii P Sit, quum aliquam semper agrorum partem vel ad impuberes vel ad orbas devenire uocesse esset, Herodotus autem de iis tantum, qui arma gererent, locutus sit; nec quod apod Plataeas quinque tantum millia Spartanorum in acie stare videmus, liuic sententiae contrarium est, siquidem juniores tantum exiisse ipse Herodotus testaturiu' , reliquos ad patriae fines contra Argivos tuendos remansisse credibile est. Hominum autem numero incolumi supra jam monuimus agrorum quoque aequalitatem perpetuam manere et potuisse et debuisse; quae si cum prisca virtute
210쪽
et frugalitate arctissime conjuncta fuit, nulla prosecto causa exstat, cur Persici belli tempore confusam illam atque lurhatam fuisse statuamus, quo et sortitudo Spartanorum bellica et prudentia civilis quam maxime enituit; utque jam tum suerint qui a re familiari meliusquam alii constituti essent 40', lamen etiam Plataeensis Pugnae tempore non magis virtute Patriaeque caritate quam Possessionum modo pares si hi Spartanorum milites fuisse vel inde apparet, quod pari omnes Helotarum numero, septenis singuli stipati exierunt i qui quum et ipsi una cum landis hereditario jure accepti essent, aequalitate sua simul etiam Patrimoniorum aequalitatem salis coria probaui. Quod si iam non modo rationibus verum etiam experimentis Cognitum est, non eam suisse Lycurgei instituti fragilitatem vel imbecillitatem, ut quae ab hae inde ne late detrimenta accepisse videatur, ex solis in tertiis causis insitaque aliqua necessitate explicationem susci Piant, externae causae circumspiciendae sunt, quae medio inter Persicum Peloponnesi unique bellum tempore, quo supra jam demonstravimus coit, ursionis illius standamenta iacta videri, eam honorum confusionem atque accumulationem essecerint, cui sanandae solemnia quae enumeravimus remedia paria amplius non essent; quas licet facile largiar toti Lacedaemoniorum corruptelae explicandae haud quaquam Sum cere, vix tamen intelligo unde potius agrorum inaequalitatem repetere lieeat, a qua totam illam pendere; sive domesticas