Antiquitatum laconicarum libelli quator

171쪽

tidam atque Lysandrum novimus, diversissimas rationes sequerentur; sed antea quoque cum novis ephoris simul omnia superioris anni consilia mutari et contraria occipi videmus i β ; ut veri simillimum sit jam tum duas factiones inter se conlendisse, quarum altera pristinae reipublicae condicioni tuendae unice intenta otium cum dignitate sequeretur a bellisque praeter necessitatem gerendis a horreret, altera vem novarum rerum studiosa novam Semper hellandi materiem arriperet, neque Graeciam ipsam armis obtinere contenta quam longissime a patri ac finibus propagare bella studeret, quibus et avaritiam et ambitionem suam explere Posset i0, maritimis quoque expeditionibus ientalis, quarum Pericula Pestiferos que exitus jam Pausaniae ac Leotychidae tempore Lacedaemonii experti erant. At illa corruptela Dd paucos tantum eosque reges Pertinuerat, quos nolum est neque eadem cum reliquis disciplina oseveritato is neque bonorum nequalitale adstrictos suis se ip); reliquio in nos nimis adhuc pristinae frugalitati adsueti erant quam ut laniisse exemplis seduci paterentur, nimisque clare sentiebant quid e re

172쪽

publica esset, quam ut morum conservandorum gralia vel gloriae dominationisque spem deponere recusarent; Peloponnesii contra belli tempore erant quidem qui iisdem rationibus ducti ambitiosorum hominum studia quocunque modo EOercere tentarent, multo tamen major contrariae Pariis et numerus et auctoritas fuisse videtur, cujus tanta vis suit in civitate, ut ipsi privatorum avaritiae et cupiditati respublica exemplo suo praeiret pst . Neque fieri potuisset ut singuli divitiis eorradendis operam darent, nisi publice iis occasio praeberetur, unde apparet pristinae tem Perantiae conversionem avarorumque et ambitiosorum hominum Potentiam non tam prodiisse e Lysandri aequaliumque ejus expeditionibus bellicis, quam has ipsas antecedere debuisse, quae nisi jam prorsus mutatis post bella Pe sica moribus reique publicae administrandae rationibus susceptae omnino non fuissent. Tantum igitur abest ut vel opes a Lysandro Spartam advectae vel lex ab Epita deo lata primam mutandi pristini

status occasionem Praebuerint, ut utriunque ex mutata demum reipublieae condicione explicationem aecipiat, cujus mutationis inter bella Persica Peloponnesiumque factae primarias causas in turbata bonorum aequalitate nostro quod a in jure quaerere nobis videmur; quod si vere statuimus, disputatio nostra, quam huic ipsi libello proposuimus, nec temere Suscepta neque ad cognoscendas Laceda moniorum vicissitudines inutilis fuerit.

Cofis Mulier. Dor. T. II, p. 2is usaque l. i. S. 46, n. Ia sqq. et I 41. n. s.

173쪽

Sed ad hanc disquisitionem Properantes nos reprehendit recens Koriiiiiiii disputatiora , qui ejusmodi agrorum distributionem, qualem Plutarcho lesie ab initio Lacedaemone suisse statuimus, omnino factam esse a Lycurgo negat lamque hac de re quam de Hoinoeis et quae praeterea ad eam quaeStionem Pertinent, ita disputat, ut si verum ille viderit, Omnis nostra op ra irrita temereque suscepta sit sutura. Qua in causa illud maxime dolemus, quod is superiorem nostram dissertationem cognitam habuisse non videtur; sic enim defendenda nostra sententia satagere possemus, nunc ad ipsa illius argumenta oppugnanda descendendum est. Quanquam de Ilom ocis, quorum Et nomen et principatum a Primis inde reipublicae Spartanae incrementis repellit, argumenta non magis allulit quam lylassius, qui nuper δὸ) e tribus illis Doriensium tribubus, quum reges ex Il)llcnsibus essent, IIo mocos eosdem cum Dymanibus suisse, Pamphylis τούς Drro1 Movας res PDudi Sse ea cum fiducia pronunciavit, ut nisi a Delphico haec Apolline acceperit, unde leges suas Lycurgus Pellisse traditur, vix dignam tanta temeritate nique considentia reprehensionem inveniamus. Nullum ante,Xenophontis aetatem IIomoeorum vestigium exstat, 'ro isto titου nomen sem l lanluin et apud eundem legitur; unde si quis testimonium de nobilitatis aliqua jurisque di- ersitate Petere voluerit, quae ad antiquissimam Laccdaemoniorum rei

174쪽

publicae coudicionem pertineat, ne ille tempora misere confundat, quoque nihil historiae perniciosius esse Potest, aliunde Petitis normis ad rerum gestarum proprietates metiendas abutetur. Atque longius etiam Kortumius processit; qui Germanarum gentium moribus institutisque ad antiquissima Doriensium tempora translatis nescio quem eomitatum sibi finxit regium, unde Postea occeptis a prine pum 1iberalitate quasi seudali titulo agris nobilitas aliqua exstiterita plebe libera diversa atque discreta, donec Messeniaci belli tempore pari peri eorum numero in civitatem recepto Dorienses inter se jure aequarentur Pariumque nomine novis civibus tanquam paulo inferioribus opponerentur; eamque risu ὀμοἱων et tiroμειονων. qui postea inveniuntur, originem fuisse perhibeti Eo usque procedere poterat homo alioquin et ingenios uset doctus hercle inque antiquitate Graeca cum Priinis Versatus, dum externam speciei similitudinem captans diversissimorum et temporum et gentium ingenia permiscet veterisque memoriac lacunas undique congestis Pannis sarcire atque redintegrare conatur: At reliqua, quae temere ille testimoniisque antiquis mirum in modum laceralis atque contortis effudit, alio tempore exagitabimus, quum nostram ipsi sententiam de pristino Lacedarmoniorum ante Lycurgum Statu ita excoluerimus, ut singulatim eam Proponere audeamus; audaciam hominis caecitatemque temerariis opitiionibus Procreatam satis jam demonstrabunt ea quae

de ipsa agrorum distribulione apud Lacedaemonios disseruit. Et Primum quidem, quem Statiin in disputationis suae limine posuit comitatum illum regium, qualis apud veteres Germarios fuit,

175쪽

Doriensibus uti de vindicaret unum attulit locum Isocratis in Areli danio 23 , ubi Herculis posteri dicuntur, antequam expeditionem tu Peloponnesum susciperent, iis qui signa sua sequi .vellent agros suos communiter divisisse, in ejiisque facti pretium regiam dignitatem ab illis accepisse; quod quantopere a prisca regiae potestalis origine

apud Graecos recedat oratorieque magis ad Soac aelatis captum quam historica fide ad rerum gestarum Veritatem dictum sit, neminem fugiet, qui et an liquitates Graecas et Isocratis ingenium recte norit. Sed ut missis his omnibus vera narrasse Isocratem concedamus, nihil aliud narrat nisi Pactionem inter reges exercitumque suum faciam, unde quoi nodo sequatur, ut duo hominum genera nobilitate diversa Heraclidas duces secuti sint Peloponnesumque Dorienses juncto cum comitatu exercitu populari occuparint, quae illias verba sunt prorsus non intelligo. Patriciarum gentium nullam inter Dorienses mentionem exstare sam in superiore disputatione monui,. Parique omnes eorum tribus jure suisse vel inde apparet, quod quum H llenses, quorum e numero reges fuisse probabilis conjectura est,

ab Hyllo Nereulis silio originem ducerent, reliquae duae ad Aegi inii regis filios reserebantur, a quo ipse Hercules quasi in D

riensium civitatem receptus esse tertiamque agrorum partem ac -

176쪽

. pisse tradebatur quod quamvis et ipsum sabulose narratum sit, originem tamen e genuina nationis condicione traxit neque tandamento historico caruit; quarti autem KOrtumius - ΡIassium enim tacere praestat - gentis distributionem proponit, ut Hyllensium tribus reges cum comitatu, secunda, quam Doriensium appellat, plebem liberam, tertia Pamphylorum peregrinos in civitatem receptos lenuerit, neque testimonio ullo vetere confirmatur certisque antiquitatis vestigiis prorsus contraria est χο, Peregrinos quidem homines Doriensibus permixtos in Peloponnesum descendisse eo facilius concedimus, quum in omnibus illius aetatis expeditionibus coloniarumque deductionibus diversissimarum gentium colluvio m convenisse

videamus, qualem tot tantisque regnis Per continuas rerum conversiones bellaque internecina eversis oriri necesse erat δ' neque mag-

non possum .

177쪽

nopere repugnamus, quo inimis inde Pamph, lorum nomen derive tur 78 ; sed de nobilitatis inde jurisque diversi tale orta ne in reliquis quidem civitatibus quidquam conflat, nedum Spartae, ubi Aegidae,

Thebana stirpe oriundi, summo loco fuisse traduntur ροὶ, neque ullum ab initio condicionis civilis discrimen nisi inter victores ac victos antiquitatis testimoniis comprobari potest. Quam igitur causam KOrtu nitiis novae agrorum distributionis a Lycurgo instillatae Perhibet, ut hellum civile inter nobiles opulentos, qui soli urbem tenerent regumque beneficio clientes tribularios haberent, Plebemque Doricam, quae cum Achaeis Victis Permixta agros incoleret, prohiberetur δ' , camnullam omnino esse facile apparet; multoque melius ita Procedemus, ut, quum in uili versum Certum esse videatur, non Omnia no, a Lycurgum instituisse, sed pristinos mores atque institu in grtilis revocasse novisque artibus sanxisse ai), illius quoque instituli radices in prisca D Oriensium natura et condicione anquiramus. Longe enim alia hujus nationis quam aliarum ratio fuit, quae quum sere a primordiis suis inde variis casibus jactata aliasque ex aliis terras Pelere coacta os-

178쪽

sei at , ad eam inaequali latis formam, quam si x Is In sedibus naturaliter oriri singulisque hominum aetatibus augeri videmus, pervenire omnino non Potuit; si quidem novos Semper agros nanciscebatur, qui ut pari omnium virtute atque sortitudine occupati fuerant, ita et pariter omnibus cedere communique jure aequaliter dividi debebant, neque Peloponneso expugnata aliter tactum esse consentaneum est δη; unde apparet, si qua deinde bonorum ibi disserentia inveniatur, negligentia potius rerumque humanarum vicissitudine irrepsisse, quam hereditario jure a majoribus traditam fuisse vi Linis. not. 4 l . Neque lautam fuisse Lycurgi temporibus inaequalitatem Persuadere nobis possumus, ut seditiones inde civilesque discordiae metuendae essent; quam si quis inde repetere Volucrit,

quod non uno impetu totam Laconicam captam sed paulatim tantum subactam esse conflare videatur )ιὶ, unde multum agrorum et postmodo accessisse Sparta uorum ditioni consentaneum sit, multo facilior erit conjectura, non inter diversas nescio quas civium iaci o-nes, sed Populum inter regesque concertatum esse, quum horum

publicari eos agros, singulis. civibus distribui illius magis interesset. Quanquam hoc in coujectura tautum positum est: illud tamen diseriis

179쪽

non modo Plutarchi sed multorum testimoniis traditur 3 ', summas ante Lycurgum quum in reliquis Doriensium civitatibus tum Spartae inter reges et Populum contentiones exstitisse, idque potissimum I 3 curgo in ordinanda republica propositum fuisse, ut certis omnium sinibus descriptis concertationum illarum materiam undequaque tolleret frenosque utrorumque cupiditatibus imponeret: neque id negare Kortum ius δρ) ausus est: altamen ne in ipso populo studiorum discrimen hac in causa nullum esset, Pauperes liomines de plebe Doriensium regum partibus adjunxit, adversarios autem regibus optimates dedit divites ac potentes, nempe eosdem, quos modo e comitatu regio P sectos opes suas atque potentiam a regali munificentia necepisse statuerati Scilicet fraudi ei suit, quod, quum D rienses inter Achaeosque victos similis ratio intercederet, qualis in aliis rebus publicis optimatibus cum plebe erat ry), ipse Doriensium populus nobilium opulentorumve, perloeci contra plebis nomine significari poterant vid. in D. not. 47 ; unde factum est, ut quum in

ipsis illis concertationibus perloecorum Potissimum opera contra P pulum suum reges usi esse videantur, serioris aevi scriptores, qui Iacta tantum cognovissent, causas ignorarent, ambiguos sontes secuti ita loquerentur, quasi reges Propter nimiam popularitatem optimates

180쪽

insestos habuissent, ut v. c. de Cresphonte Pausanias, adeo tamen Parum sibi constans, ut Argivorum in regibus, quorum eandem cum Messeniis causam esse recte Kortum ius intellexit, prorsus contraria loquendi ratione uteretur. Sed haec alio tempore longius persecuti sumus nunc satis nobis disputasse videmur ad demonstrandum, adeo nullam esse illam, quam temere sibi Κorium ius finxit, ante Lycurgi tempora inter Spartanos inaequalitatem, ut nihil inde argu menti contra Plutarchi narrationem de aequali agrorum distributionea Lycurgo tacta repeti possit; nec quae praeterea ad infirmandam Plutarchi fidem adhibuit M , licet paulo majorem veri speciem habeant, re accuratius inspecta disputationis nostrae sundamentum labefactabunt. Primum enim quod ex ingenio magis ea pictam Pe sectae reipublicae imaginem Lyeurgo tribuisse, quam historica siderem ut gesta sit tradidisse Plutarchum arguit, tacite largior vitarum scriptorem philosophico potius quam historico ingenio Spartanorum

instituta dijudicnsse inullaque lauta cum liccntia exornaMe, ut veram

Lycurgeae aetatis indolem prorsus incognitam ipsi fuisse appareat; sed aliud est, opinor, male iudicare, aliud rem contra antiquitatis testimonia lictam pro vera proponere, quo persidiae crimitio nemo certe magis Plutarcho liberandus est; utque inulta in ipsum I reu

gum ille contulerit, quae postera demum aetate Orta esse constet -- talia enim quam maxime ei Κortum ius exprobrat - nurn ea re

A e e plastae und dia G. . . da αι ae de ν lahonia a ke n Laadanae e. a ting. .