L. Annaei Senecae philosophi Opera omnia quae supersunt recognovit et illustravit Fridericus Ernestus Ruhkopf director gymnasii bielefeldensis. Volumen primum quintum Vol. 3

발행: 1805년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

alius mihi libentius praestet, prior irrita n exemplo rsed ut rem iucundissimam ac pulcherrimam laciam. Gratus sum non qui expedit, sed quia iuvati me

ut scias ita esse, si intini esse non licebit, usi ut videar ingratiis, ii reddere benes elui non aliter quam per elem iniuriae potero aequissitio animo ad limnestum conlatium, per mediam infamiam, tendam. r Nemo mihi videtur pluris aestimare virtutem nemo illi magis esse devotus, quam qui boni viri famam perdidit ne soli initiani perderet. Itaque, ut dixi, maiore tuo, quam alterius bono, gratus es. Illi enim vulgaris et quotidiana res contiga recipere quod

derat tibi magna, et ex beatissimo animi statu prim secta, gratum suilla. Nam si malitia miseros facit.' virtus beatos gratum autem esse virtus est rem umtatam reddidisti, inaestimabilem consecutus es, consilentiam grati quae nisi in animuin diviniam, M.tunatumque, non pervenit. In contrarium autem hula affetium, simini inselicitas urget. Nemo, s ingratus est, non miser erit non dictor illum, statim miser est Itaque ingrati esse itemus, non aliena causa, as sed nostra. Minimum ex nequitia levissimumque ad alios

redundat quod pessimum ex illa ust, et ut ita diu eam spississimum, domi remano, si premit habente quemadmodum Attalius noster dicere solebat: uiditia

ipsa, amam partem veneni sui bibit, Illud venenum. quod serpentes in alienam perniciem proserunt sine sua continent, non est huic similo hoc habentibus opessimum est.' Torquet ingratiis se, et macerat odit. quae dogma satis nonini, virtutem ibi Gr. i. iiii. D .luari propter ipsem esse exercendam. Sanilia laudat ipsius ex Hi . f. Lipsi anud. II, o. raee, quem uiae inim, noxi Attalus D CL de line ei quam bene appHio v. Sorico eodentique pracceptore Stob um in sinu. p. 9 senecae ad D. IX s. Fabricii scho

52쪽

ς in iam,st, Di redditurus est, et extenuat inium

Has vero dilatat atque aget . Quid autem eo miserius, cui beneficia excidunt, haerent iniuriae is contra sapientia exornat omne beneficium ae sibi ipsa commendat . et se assidua eius cominet oratione delectat.

Malis una voluptas est, et haec brevis, dum accipitini limitam ex quibiis sis enti longum gaudium manet, , , perenne. Non enim illimi serere, sed ac uepisse 3 deliabit: quod immortes est, et assimini. Ilia contemnit, quibus laesus est nec obliviscitur per negligentiam, sed volens Non vertit omnia in peius: sed nec quaerit cui imputet casum, et peecata homuirum ad in uun potius reserti on calumniatur ver

ira, nee vitiis quidquid Avidit, benigne apterpretando levat nec offensis potius, quam beneficii meminit. Quantum potest, in priore ac meliore se me a4moria detinet; nec mutat animum adversus erre meritos, nisi multum talesacta praecedant et manifestum etiam eonniventi discrimen est tunc quoque in hoc dumtaxat, ut talis sit post maiorem iniuriam, . qualis ante beneseium. man, quum beneficio par est iniuria, aliquid In animo aenevolentiae remanenenemadmodum reus sententiis paribus absolvitur. Et assemper quidquid dubium est, humanitas inclinat in melius sic antimis sapientis, ubi paria maleficiis me. Hi sunt, desinet quidem eberet sed non de et vella debere et ho Deit, quod a post tabulas novas

silvunt. Nemo autem gratus esse potest, nisi contem. ' serit ista, propter quae vulgus inlatat Si resere vis grati-

quos qui post fabula i. e. aes alienum remitterent, novas solvunt. I Iani hide a et novi deinceps codices Mione hic mos in rebus pu rem Bonus tamen vir vel Miris in incitas redactis ustarus ait in rerum mutasione paenun erat ut rabulas novas iacerem, suum servare silex.

53쪽

so EPISTOLAT. i. '

gratiam; et in exsilium eundum est et effundendussa uis, et suscipienda egestas et ipsa inpocenti sae. iis maculanda, indignisque αγbiicienda mini rura.a6 Non pam sibi mina honis gratus Nilia rarius aestisanius, quan beneficium, quamdlii minui hil vilius quum accepimus. Quaeris quid sat quod oblivionem acceptorum nobis aciat in piditas acci. Plendorum cogitamus non quid impetratum, sed quid' impetrandum si Abstratant a recto divitiae, i in res potentia, et cetera, qui e opinione nostra eam sint, pretio sim vilia. Nescimiis aestimare res do, quibus non cum lama, sed cum rerum natura deliberandum est. Nihil habent ista magnificum, quo mentes in se nostras trahant, praeter hoc, quod mirari

illa e laevinms. Non erim quia concupiscenda sunt. laudantur, sed concupistuntur, quia laudata simi es uum sngulorum error illineum erit, singulorum reorem fici publicus. Sed quemadmodum illa et Lmus, sic et in hoc fidei populi credamus, nihil sidas grato animo honestitis. Omnes hoc urbes, omnes etiam ex barbaris regionibus gentes conclamabunt in

hoc bonis malisque conkeni.t. rum hi voluptates laudent, erunt xii labbres malint emini qui dolorem .maxidium malum dicant, erim qui ne malum quidem appellent divitias aliquis ad lammum bonum admiru, et allius illas dicet humanae malo vita repertas: ni. 1il esse eo locupletius cui quod donet sortuna non inmas venit B tanta iudiciorum diversitate, reserendam bene mero us intiam omm uno tibi, quod aiunt, ore assim bunt in hoc tam discors turba e sentiet, quum inberim iniurias pro aene in reddimus. Et pri

ur. Nescimur aestimare lerint inter res etc. Cf. quae es. Melitineris discriminis in prooem Epist. 66 monuis nunt, quod tuis facere is mus.

54쪽

ma causa est, cur quis ingratus sit, si satis gratus in non potuit. Eo perductus est furor, ut periculosissiliuires sit, benefiςia in aliquem usim conferre. nam

.Pila putat turpe, non reddere non vult esse, hi re; dati Tibi russie, quod a episti non repeto, non margo profuisse tutum st. Nullum est odium inritici sius, Fam ex beneficii violati pudore.

EPISTOLA LXXXII.

. Lodae amicum, quod virenem imare perro, et hortator. animum si x adversu delietas e mala Mimamr, literi et ab hophiae, et pror is fui unitio se , --- et eritiit operam mi Mis. Et contra mortem ira praeparatio ara eratur mortemeritin δε-atam Stoicis inprimis eone qu-ris refutantibus; conrea quem urnae, i atque concedit, mortem ess indisserem ens

iam de te esse melius inuem, mula deo.

rum sponsorem accepisti eum Hlicet qui neminem fallit, animum, recti ac boni amatorem. In tuto pars tui melior est potest fortuna tibi iniuriam saceret quod ad rem magis pertinet. mn timeo ne tu vias

a me se eeipe, ut magis loquendi usu Senecae eomproba. tum sequutu n e odice abr. tert Aisi eodes in M

sum a Deo profectum et ad eum quod Erasmus cum sexto Em. redituriam Lipsi Physiol. III 8 pir o Epicuro male tribuit. nais tibi esse mala quam vion o populo . in vita communitImr Simile est illud Anti sie p. urat Serm. I, η, ις'

55쪽

se quo dam vitam laudari, quibus invidetur Molli. ter vivit. hoc dicunt,' 'malus est Paulatim enim esseminatur animus, atque in similitudinem otii sui et gritiae, in quia iacet, solvitur Quid ergo viro non vel obriget re sistitis est Deinde delirati timent mortem, id vitam suam secere similam. Multum imterest inter otium, et conditivum. Quid ergo, in. quis, non satius est vel sic iacere, quam istis ossiciorum vorticibus volutari Vtra quo res letalis est, et ' contracti', et torpori Puto, aeque qui in odoribus 3 iaceti morimis est, quam qui mutur unco. Otium Me literi, mota est, et hominis vivi sepultura Duid denique prodest secessisse, tanquam non trans mariarios solicitudinum causae persequantur Quae latebra est, in qua non intret metus mortis quae tam, nita, et in alium uini lucta vitae quies, quam non mlorb. malus est, mim Gratero tueor. respuens mollis est quam Iectionem codd. G nov. omniendat. Vri umque praeflant codd. vi iuvit iremis sententia et consiluin auctoris postii itimuum interest uon mis per vias publIeas ad Tibe-ditivum. , Obiectio est. Ἀes rim s. ad scalas Gemonias tra enim inter otium et conditi hebantur nota sunt ii inia. 6 i. e. sepulcrum Ep. 6o. D Otiira sine literia - δε- multum interest osticiorum, puliti a. J Egregium effatum, a. e. salutationibus quae pro quod cuique in memoriam re-

ceribus praestabantur, et cete vocavit et illud Ciceroni. Oratiris nugis aulicis, quibus animus pro Mesu e. Hae studia' emipanu, ver ur, ideoque a tepentiam alime, senec-c ontrahitur, , trullis aliis re . teni obiectant, secundas resbus gravioribus operam navare mane, adversis perficium et nee possit ne velit. Pus - solatium praebent, delectant Mneo. Apposte laudat ipsius domi ere. et illud Albinovani Theognid 334s Brunk. 'A cap. Wenisdorf. Poet. Lata in σπάλαθοί γε ταπησιν non nor Vol. III p. 6i Vivitur

στρῶμα Θαγοντι. tineo, noenio cetera mortis erunt.

quo a carnifiς mortui ivr, qvid denio pro si rei Similia

56쪽

lor territet moeunquin se inderis, nuda tramanti

ei reumstrepenti multa extra. sint, quae circumeunt nos, quo aut saltant, aut urgeant multa intus, quae etiari in media solitudine exaestuant Philosophia circumdancta est inexpugnabilis murus, quem fortuna

mitis inaestinis laeessitum non transiti In insuper hil laeo stat animus, in externa desentit . et arae semia vitaleat insta illum omin ieiuni cadit. Non

habet, ut putamus, ortuna longas manus neminem occupat, nisi haere em sibi. Itaque quantum possu- sinus, ab illa resiliamus quod sola praestabit sui naturaeque cognitio. Sciat quo iturus sit, unde ortusa quoi illi bonum, quis malum sit: quid petat, ...' id devitet quae sit illa ratio, quae arserenda ac rugi da discemat, qua cupiditatum mansi est insania, i.

morum saevitia compescitur. Haec quidam putant ipsos etiam sine philosophia repressisse sed quum securos aliquis assis expertus est, exprimitur sera consen

so. magna verita excidunt, 'uum tortor poposcit 6

x Mn ero . aberratio librarii haud infelix est in uno ipsueodice non traκit, i. e. non dejecit, evertit. Lipsi meis plicante non probante. Mox repressisse melius et quain Veneris, quae ipsi coni eoua est.

. milia sunt Horatii inae ma abiere. ι utamu nos ho-m, , 37 icimi. Timor et mino, ex vulgi sententia. Minae standunt eodem quod Caeterum haec mere ica sunt, minus nequo Medi aerata sum .irma sila suffetae ad triremi e t equitem sedet beatitatem sapiens sescio com atra ira tentus, Mus liber, sesus rex. Phil ophis eircumdan sit rel. - - transit.I Similiter s. Hae quidam --.em es dixit Antisthenes 4p. Din. uri Laudat tales viros roma- Laert. VI, 3 τεῖχος σφα , nos Cicero in in pro Arcti. λωτατον, φρου σιν μητε A. T. τα καταρμιν, μι τε προδί- 6. Magna verba exciduni JAσΘ , quae in proverbium dei iunt, evanescunt quae apud

57쪽

miri, quum mos prophis aecessit. Possis illi die 're: F in provocabas nuda absinitia eme dolor,

quem tolerabilem esse dicebas e re mora, quam coiistra multa ruinosa locutus es: lanant agella, dius micata

ve ba exercueris , sed animum si contra mortem ta 'praeparaveris adversus quam non exhortabitur, ne

attollet qui cavillationibusi tibi perstradere tentaverit, inortes nudum non ine Libet enim, Lucili virorum optime ridere ivbptias Graecas, quos nondum . quam: φ iniret, excussi 'aevo noster hae cillectione cibo tur: Nullum malum gloriosum est mors autem glom8riosa est mors ergo non est malum. Prosecisti libe

ratus

iiii muli II, 6. x iunt ' geniti' in, ut socratis,axione sertia verba, i iactatio, brno praebita dialectisam, cuius strum lacum attulit Heyvius. Stoae conditor a iudiosi ierant, spumarentur atqueia

Attigit nuster has ineptias ea rare negligererat. Cf. Conaiau. stillisionesque Graeeas nim laud. p. 23 sq. Vocab ne asernui in libris suis, .sed nori sunt tem hos syllogismos more grae In eas sese inquisivisse, is eorum interfogationea, ἐρωτά miratur Moneo ματα propositiones enim in-hi,c quoniam vide I,ipsium terrogando efferebant, atque sensum abitetendi h. l. inuenisse indes conclusiones nectebant atque idcirco locum emendasse dialectici Vide Et oesti Lexie. Cf. M. Leci Ceterum in hoc rheti iraee. h. v. et nipp. 24

58쪽

tatus --:metuis post haee, non dubitabo porrigere eervicem Non vis severius loqui, nec moritiar risummovere Non mehercule lacus tibi dixerim, utrum

saeptior sumit, qui se hac interrogatum iudiearie mortis anetum exstinguere an pii lio taliqum ad risi peri tot aera mas inritavere. Nam et ipse ilia

terrogationem contrivriam ' oppostat, ex eo natam. quod mortem inter Indi fierentia ponimus, quae ἰθι φορα Graeci vocanti Nihil, inquit, indisserens glo-ς nosum est 'n'R autem liniosum est ergo mora

non in sissere . maee, interrogatio ides ubi obrepat vibra non est gloriosi, sed sertiter mori gloriosimioste' et uvire dicis, Indisserens nihil gloriosum est reoncedo tibi ita, ut dicam, nihil gloriosin esse, nisi circa Indisserentiae 'tamquam indifferentia esse dico. id est ne bona. bimi mala, morbum, dolorem, aua periat m, exsilium, mortem nihil horum per isti riosis est, nihil auten sine ho . Laudatur enim non in . paupertas, quem. non submittit, nec incurvat laudatur non esilium, sed qui hoc non doluit laud in non dolor sed ille quem nihil coegit dolor. e. mo mortem laudat, sed eum cui mor ante abstulibanimum, iram conturbavit. Omnia ista per se non

sint honesta, nec gloriosa: sed quidquid virtus ex illi . iniit, traditavitq*e, vinestum et gloriosum si esti illa ii s. modio potia suo laterest, utrum malitia illis an

virtus manum admoveriti mors enim illa, quae in C

Grut et e . Heinlianisque addicentibus. Particula tamquam Senecam uti pro veluti exempli gratia, iam praefatus eis olim Erasmus, et id uti quae voculae alias suspectae esse

t, is habet. Antea ferentia orem σὲ die rei non in potestato nostra posita vel indigna. Cf. ad Ep. 73, 3 sunt vel aestimatione digna ipsi inta. Iu 3.

59쪽

in EPISTOLAE.

One serios est, in Bruto stitim turpis est et erit ἡscenda. . Hic est enim Braim qisi quum init --

.lis mesa quaereret, ad .exonerari lumi veli vi sedesii. et evocatus ad mortem, iussusque praebere cervicem Praebelao, inquit, i a vivam. Quae dimentia est sugere, quum retro ire non possis Praebebo, inquit. ra ita vivam l paene. adiecit, vel sub Autonio O hombalem dimini , qui vitae meretur Sed, ut co aeram dicere, xides sim mortem ne mala vaesse. di . num cato illa honestissime uis est turpissime Bruturi

Omnis res quod non habuit clecus, inuto adit ita u. mit cubiculum lucidum diciti uis hoc iden tibi curisnamum est noctis die illi lucem muniit,i: Vox erna Si istis mino a nobis indifferentia sic minia . di i ii itiis, viribus, Minas honoribus, minui et comem, morti, exsilio, .malae valetudim doloribus, qua

que alia aut mirus aut magis pertimuimus aut mali. 3 tia, aut virtus dat boni vel mali nonam. Ius per se nec calida, nec stigida est in inmacem contac consoluit in aquam remis refrixit. Mors liminina est

per illud quod lumestium est id est virtus, ire vitinius externa contemnens. st et horum, Lucili quae M pellamus india, grande distrimen. Non chim. more

ri. Decimus Ismuur unus e in redictum ouum .d M. ex interfectoribus Iuli; Caesarii ramium properi es, intersei Galliam etiam sortitio inoram. iussit. Aniun. m. o. an.

vii partes transfugerat, quum extr. Vellei Paterc. II, 64 al. m. Antonius u. c. io sibi miscedit Dio GT 46, 3. ut provincia haee ab illo trade se sub Antonio, sub quo nemoretur, tostulasset. Neganti hel sanus vitam honesta Mortiluin ab Ant. Ilatum, quod iis praeposuerit. Animum igitur tinens vocatur, quippe uti vilissimum patefecit, quocumnae obsesso Mox M. Anton que modo vitam servare uinin fugam versus Octavium sibi pienti vitae dedo eiu ut ser- conciliavit et Deci Brutum utri os Antonii.

60쪽

indisserens est, quomodo, utrum capillos pares habeas. hecne mors inter illa est, mi mal quidpm ponmt, tamen habent mali speciem. sui ginor,in, et 34suu nimiendi conservat ii se insta. volunt 'ης Heritatio. Em ultionis quiscaridetur in ita nobis lam eripere, eo nos ex hae, cui assuevivilis, rerum .copi educere. illa quoquo res morti nos alienat, : quod haeciam iovimus illa ad quae transituri sumus, nescimus M lia snt et honemus ignoui. M-ali4. F aeterea te inruin metit, 'est, in quis adductura mors cordituri mque etiamsi civili mi mure, non me inter ea isint quae aes negligi possint i magna exercitatione durandus est animus, ut conspectum eius accessumque patiatur Mors contemni debet omagis, quam solet. multa enim do illi credimus; multorum ingeniis

quam defunctis superesse quod timeant, subit inus in tus Acque enim timent ne apud inferos sint quam i6ne nyisuu m. Ilis adversantibus, quae nobis ossundit

SEARCH

MENU NAVIGATION