Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

481쪽

Lib. VIII cap. IV.8ε Propter 8e ipsam expetenda potest ad illam accedere, qui se ipso c0ntentus est. Erroris origo ex repetiti0ne verb0rum sere e0rundem intelligitur: sex illis: nam si pr. se ipsam ex p. est pleraque

in Ρ servata sunt. Quod a. 1857 annotaveram k I7seribendum esse: quomodo solitudinis codd. solitudo in odium est et appetitio societatis, occupavit Hauptius II p. 8.

Ep. II. l: Nulla enim sapientia naturalia corporis aut animi vitia ponuntur. Nisi prorsus Seneea dormitavit, tollenda sunt verba aut animi. quae et omni philosophiae et Stoicae vehementissime repugnant et totam disputationem evertunt. Nam de solis corporis vitiis agitur, quae animo emendato et vitiis exempto manent, ut statim quibusdam constantissimis hoe est timoris vitio carentibus) in c0nspectu populi erumpere sudor dicitur, cet. Et sequitur g 6: Quaecunque attribuit eondicio nascendi et corporis temperatura, cum multum se diuque animus composuerit, haerebunt. Ep. 12, b: Iucundis sim a est aetas devexa iam, non tamen praeceps; et illam quoque in extrema regula stantem iudico habere suas voluptates. Neque h0c neque, quod codices b0ni omnes habent in extrema tegula, verum e8Se videtur; neque enim apte senectus c0mparatur cum homine in extremo tecti margine stanti et inde se pr0iicere paranti. Fuitne in extrema specula squasi mortem prospiciens pEp. 13, 7: Si corpus tuum liberum est, Sa num est, nec ullus ex iniuria dolor est, videbimus, quid futurum sit; hodie nihil negotii habet. Sic oratio interpungenda est, sed simul scribendum: liberum sanum est. Alioquin enim apodosis a sanum perverse incipiet. Eadem ep. g I3 sic scribitur: Ergo spem ac metum examina et, quotiens incerta erunt

482쪽

L. Senecae Epistolae.

o innia, tibi fave; crede, quod mavis; si plures habes sententias metus, nihilo minus in hanc partem potius inclina. Scribendum est: si plures habet sententias metus, hoc est, si in consilio et doliberatione plures sententiae metui lavebunt. Et erat non habet sed habebit in antiqnioribus quibusdam editionibus. ut Mureti. Habere sententias metua nihil est.

In g I4 quod Hauplius II p. 9 seribi iussit: Ρud si me

tui sic tecum loqui, non memini usquam infinitivum adiectum verbo pudet cum genetivo posito. Fuitne: Pudet me, si uis, sic tecum loqui cet. 8 Ep. 14, 8: Non sinistrum petit littus, sed id, quo propior Charybdis maria convolvit. Non in littus convolvit, sed in vertices circumagiti Scrib. sed id, quot propior Ch. m. ci De si 14 dietum est vol I p. 69.ὶ Ep. Ib. 3: quibus ad votum dies est Retus . . . Si in locum eius, quod effluxit, multum potionis altius ieiuno iturae regesserunt. Si ieiuno dativus esset . ut Fichortus set, ut opinor, Haasius) v0luit, saltemi ei unis scribendum erat. Scribi debet: altius ieiunio iturae quod ieiuni sunt . fΑb et alii in ieiunio. JDeinde si 4 in codicibus seribitur: quod libet ex his sexercitationis generibus, elige usu rude facile. Extrema haec tria, quae ne structuram quidem habent rectam frustra defenduntur. videtur suisse: usu rus eae faelli. Ex facili ep. 12l, b; vid. Scheller. p. 3673.ὶ Transpositio ab Haraio in g 7 adhibita nee

) s 16 recte Gronovius: non damnat pro damna tun latro, cum occidit. Itaque ne fortunae quidem easus iudicii vim habet nec meam minuit dignitatem. In I 8 mire aberravit

Baasius non addens. Pars est securitatis eam sic petere, ut non ex proposito ad eam confugere videamur. ceteris damnatis.

483쪽

Lib. VIII. cap. IV. necessaria est nec recta. Facta vocis mentione, postquam

Seneca negavit in eius intentione artificiis magistri utendum esse, breviter et universe similium artium mentionem

interponit. deinde ad vocem redit. Sed ea, quae in I 8

de ipsa voce sequuntur, graviter mendosa et dubiae emendationis sunt. Sic enim in bonis codicibus scribitur: Ergo, utcumque impetus tibi animi suaserit modo vehementius fac vicinis convicium, modo

lentius, prout vox quoque te hortabitur in id latus Ρ in illatis modesta cum receps ris p.; Ρ, Ab, alii recipis sin illam revocarisque descendat non decidat mediatoris sui Ρ; p Ab mediatori

sui) habeat nec indocto et rustico more desaeviat. Primum pro vicinis recte inde a Pinciano edebatur anto SchKeighaeuserum vitiis viciis). Non ad convicia vicinis ingerenda Seneca Lucilium vocat, sed ad perorandum vehementer contra vitia, si vocem intendere volueriti Deinde quod editur: hortabitur et latus, praeter codices etiam sententia arguit, latus errore natum: ad animi enim impetum vox adiungitur; in illis litteris latet aliquid cum modestiae praecepto coniunctum et voci descendenti contrarium: in mediatoris satis eminere videtur, quod contrarium ponatur voci rustice desaevienti. Sio igitur haec scribenda esse opin0r: prout vox quoque te hortabitur. In elati ε modesta, cum receperis illam revocarisque, descendat, non decidat; media oris ut eat abeat p) nec cet. Paulo post k l0 haec manifesto continuanda sunt, quae nunc contra Lipsit admonitionem divelluntur: Ad haec beneficia accedet, ecce, insigne praeceptum. Beneficiorum autem nomen refertur ad ea, quae priDcedunt de negotio detracto, ipsa ad superiorem admonition sim de removendis inutilibus artificiis et magistris spectantia, in eodicibus sic seripta: Detraxi sp et

Αb: detraxit) tibi non pusillum negotii p ceteri

negotium una mercedula et unum Graecum p;

484쪽

L. Senecae Epistolae.

P: unum Graecus, Ab: unus Graecus), ex quibus estici videtur: Detra ait tibi non pusillum negotii una mercedula et unum pretium spraecium . Ludit tanquam mercedula et pretium sibi a Lucilio solutum sit. Do g 12 dietum est vol. I p. 5 I. Sed praeterea prave oditur: Mutantur speciosi apparatus; neque enim de mutatione agitur. Ex eo, quod codices meli0res habent imitantur, fit lacile et recte: Mittantur specios apparatus, et, quod male c0dices et Haasius: et qui di suturi temporis incerta sors Vol Vit, quare

potius ... pEp. 16. 2: Boni codie es habent: Itaque tibi apud me pluribus verbis aut adfirmatis ne tam longis intelligo te multum profecisse. Subest: Itaque tibi apud me pluribus verbis aut affirmatione iam nil opus: intelligo te multum pro . fecisse. Verba tam longα Latine non dici, vix opus est monere. Haud particula Seneca non utitur. Paulo post, ubi in codicibus sic scribitur et nunc editur: Dicam tamen sententiam quod iam de te spem habeo, non fiduciam, recte ante Fichertum edebatur: Dieam tamen, quid sentiam: iam de te spem habeo, non fiduciam. Longe aliud est apud Latinos sententiam dicere. Errore ortum est sententiam, tum transpositio facta.

Ep. 17, 5: Qui philos0phiae studium differt, ita se

excusat: Parare, unde vivam, volo. Resp0ndet Seneca: Simul et parare diges, absurde. Nihil erit non recti, si scripseris: Simul et para et disce. Si quid te vetat bene vivere quod fortasse negas te posse, nisi opes paraveris , bene mori non vetat. Non

bene Hauplius I p. 10.3 Sequitur g 6: Toleranda est ad hoc ad philosophiam) properantibus vel fames quam toleravere quidam in obsidionibus. Et quod aliud erat illius patientiae praemium quam in

485쪽

Lib. VIII. cap. IV.

arbitrium non cadere victoris. Quanto hoc maius est . quo promittitur perpetua libertas, nullius nec hominis nec dei timor: et quidem vel esurienti ad ista veniendum es L Pp: Hae equidem, Ab: Et quid. Scribendum: Eequid vel ex ad i. veniendum est 3 Fortasse etiam: Quanto hiematus est, quod promittitur 3 Perpetua libertas. eet Tum Seneca scripsit, ut est in Ab et edd. superi ribus: vixerunt herbarum radicibus et dictu scedis tulerunt famem. Ρ faede; p et alii foedius. Si hoc Seneca voluisset, scripsisset aut foedius. omisso dictu, aut foedioribus; etsi scedi nihil proprie erat in radicibus. . si 10 simpliciter tollendum puto quod, ut scribatur: idem autem omni seculo sat est. Εp. I 8. II: Quanta est animi magnitudo ad id sua sponte descendere, quod ne ad extrema quidem decretis timendum est. Videtur suisse: ne ad extrema quidem deiectis.

Ep. 19. 3 ubi Seneca Lucilio dicit iam non liberum

es8e, .p08tquam in tantam hominum n0titiam venerit, penitus se in otium abscondere) : Ut in extrema mergaris ac penitus recondaris, tamen priora monstrabunt. Non hoc agitur, in quid se mergat, sed quando. Scrib. Ut in eae tremo, h. e., in extrema vitae et studii parte. Inserius fg 6ὶ haec nunc leguntur: Quis Oxitus erit 3 Quid exspectas i Pp pervagato errore spectas , donec desinas 3 habere, quod cupias, nunquam erit tempus. Superiores rectius: Quid exspectas, donec des. habere, q. c. p Prorsus emerget vera sententia, sic verbis distinctis: Quid exspectas pDonec d. h. q. cupias p Nunquam erit tem p us. Tum in his talem es qe cupiditatum neque audiri neque addi potest dicimus: neque enim hoc sch0lae decretum est. Excidit scias esse scias) aut simile verbum

puta . Postremo si 10 haec scribuntur: Sed movebis

486쪽

L. Senecae Epistolae.

mihi controversiam, . . . nec voles, quod debeo, in aspero et probo accipere. Significatur moneta asperast pleni ponderis nee usu detrita et laevigata; itaque pravo Haasius ex errore codicis p effecit in probo . Sed sententia aperte laborat; itaque inde ab Erasmo addebatur

nisi: nec voles, q. d. , nisi in as p. cet. Aut h0c tenendum aut tollendum nec seribendumque: controversiam. si n0vi te: Voles, q. d. , in aspero et prob0 Recipere.

Ep. 20. 2: Facere docet philos0phia. non dicere, et hoc exigit, ut ad legem suam quisque vivat, ne sp: non orationi vita dissentiat, ut

ipsa inter se vita unus sp: us) sit omnium actio dissensionum color sit iΡ Αb; p: actionum dissensione coloris sit . Ex hac codicum scriptura quae monstra Haasius effecerit. apud ipsum cognosci malo Sublato primum dissensio, quod in medio verbo actionum malo ex superi0re dissentiat interpositum est. deinde altero sit una tantum vocalis in scriptura codicum Ρ Ab addenda est: ne orationi vita dissentiat aut ipsa inter se vita, unus sit omnium actionum color. Duo requiruntur ut orationi c0nveniat vita. deinde quae propria Sisic0rum postulatio est, ut ipsa sibi vita concinat vivaturque οριολογου/ra νω e. Postrema verba Fiehertus, SchKeighaeu- Sero Suadente, recte scripsit. Minus bene Hauplius I p. 11. Vita intra se malo dieitur; sine parum probabiliter additur: sententia Stoicorum non tam apte exprimitur.

Eiusdem epistolae si 11 haec in codicibus leguntur: Ne scio, inquis, quomodo paupertatem iste laturus sit, si in illam inciderit. Nec ego Epicuri angelus si iste pauper contempturus sit divitias, si in

illas inciderit. Certum est, Sic Senecam scripsisse, Epicuro eadem Arma occurrentem: Nee ego. Epicure, an ' iste pauper c. s. divitias; nam vocativum ordo

Verborum monstrat, qui vetat coniungi Epicuri iste pauper; quaerendum relinquitur, quid lateat in gelus.

487쪽

Lib. VIII. Cap. IV. Puto subesse: an vetu 3 iste pauper. Teterem Pauperem dici, qui diu in paupertate fuerit, notum est Epicuri pro Epicure seribitur etiam in codicibus Bamberg.) ep. 97, Ib. De ep. 2I, 9 dixi vol. I p. 36 in idem incidetis. quod Hauptius occupaverat II p. 10. Ep. 22, 11. 'Codices boni: Omnes Zenones et Chrysippi moderata et hoc om. p honesta tua suadebunt. Scribi debet: moderata, honesta, tuta suadebunt. Quod caput est, tuta, iam SehWeighaeu- serus invenit, cui obtemperatum oportuit. Unus et alterlibrarius tua, quod non intelligebat et iure non intelligo-batin, omisit. Sequitur in ead0m epistola gli: Causa autem haec est strepidationis et lacrimarum appropinquante

morte), quod inanes omnium bonorum Sumus; vitae laboramus; non enim apud nos pars eius ulla subsedit; transmissa est et effluxitu Non sane hoc reprehenditur, quod vitae, hoc e8t, vitae causa et in eius usum homines laborent, nec id cum ceteris ullo modo congruit. Geminandae tres litterae sunt: quod

inanes omn. bon. sumus; vati vitae laboramus male ea usi sumu8 .Ep. 23, 6: Ita dico: in praecipiti voluptas: ad dolorem vergit, nisi modum tenuit p teneat, minus bene . Sic recte Ηaasius interpunxit; sed tum abesse verbum nequit. Itaque superiores est voluptas. Puta fuisse: in prae c. voluptas stat: ad d. V.

Εp 24, 24: At satque 3ὶ in utrumque monendi

ac firmandi sumus, et ne nimis amemus vitam et ne nimis oderimus: hie necessario insistit oratio;ὶ

velamentum ipsos ... habituro B, hoc est se, non erat movendum; vid., quae dixi ad Cie. fin. III, 40 p. 411.

488쪽

L. Senecae Epistolae.

etiam cuna ratio suadet finire sed non temersnec cum pr0 cursu capiendus est impetus. Superiores sed post finire deleverant; nuper mira interpunctio sine ullo fructu adhibita est. Scripserat Seneca: etiam eum ratio suadet finire se . non temere cet. Sic enim finire se aut aliquem de consciscenda aut inserenda

morte hac aetate dicebatur, Iniri de moriendo. Illud legitur apud M. Senecam praes libri V controv. p. 32I Bip. X p. 294 Burs. non fnivit tantum se ipse), apud L. Senecam de provid. 6, 6 mora, qua vos aut fnit aut transfert et ad Marc. 3, 3 quod non intra principi et te et finiat hoo apud Lucium ep. 74, 26 eura oenectutem finitus est), Val. Max. IX, 12 Ε έ; alia habet Sehellerus p. 3866. Ep. 26, 3: Ire in cogitationem iubet sanimus et dispicere, quid ex hac tranquillitate et modestia morum sapientiae debeam, quid aetati, et diligenter excutere, quae non possim sacere, quae nolim p nolimus), prodesse habiturus

atqui si nolim quicquam Ab quidquid) non

dere . Extrema haee inde a prodesse, in quibus nihil praeter ea, quae notavi, codices boni variant, graviter corrupta esse consentitur; emendandi conatus nihil habent, in quo ulla ex parte acquiescas, qui neque codicum vestigia sequantur neque sententiam probabilem et rectam efficiant. Viae autem ad emendationem ferentis notae sunt in parti-eipio habiturus ad animum relato, ipsum de Senecae iudicio iudicaturum. et in eo, quod sequitur: Quae enim querela est cet. Ad habiturus autem adiungitur prima syllaba verbi hinc alienissimi prodesse. Itaque praeter hoc vocabulum una littera in atqui mutata et recepta scriptura codicis p, qui obscura veri indicia saepius 80lus servavit, haec nascuntur: pro peste habiturus a qui, si nolim quicquam non posse me gaudere.

489쪽

Quae enim querela est, quod inc0mmodum, si . quicquid debebat desinere, defecit p Animus. qui quasi a Seneca separatus eum dispicere iubet et gratum intelligere, magnam partem tranquillitatis et modestiae quae nunc in ipso sit, non solum voluntati non peccandi sed etiam sublatae aetate potestati peccandi deberi, pro summa iniquitato et aequi interitu habiturus est. si nolet Seneca gaudere, quod quicquam non possit squ0d omnino rem ullam non possit . Nullum enim incommodum esse, qu0d, quae desinere aliquando debuerint vires defecerint. Nam debebat de destinato iam ante eventu pro debeat recte Fichorto in mentem venerat. sed instabili iudicio. Sequitur paucis interiectis ς 4: Et quis iser. Ecquis exitus est melior quam in finem suum natura solvenis dilabi p Non quia aliquid mali ictus et e vita repentinus excessus sed quia lenis hae oest via, subduci. In ictus et latet praesentis temporis verbum; apud Ciceronem id coniunctivi modi necessario esset; apud Seneeam ea lex negligitur tui do vita beata 26, b: non quia odit, sed in remedium . Ex eius et inam i ex priore verbo adhaesit) fieri videtur continet.

Aliquanto insta si 8 haec leguntur: Desinere iam

volebam et manus spectabat ad clausulam: sedeon sicienda sunt sacra et huic epistolae viaticnmdandum est. Nihil hic sacris loci est; nam neque tantum honorem epistolis suis Seneca habet, ut cum sacris comparet, et hoc loco significatur id, quod extra ipsum epistolae argumentum accedere debet. Scribendum est: conficienda sunt inra, quod eodem modo de rationibus conficiendis Seneca dixit, quo Cicero in Hortensii loeo.

qui est apud Nonium p. 193. I De g 8 et 9 dixi voLI p. 117.

'ὶ Ep. 27, 5 tollendum esse noverat iudicaram Gronorii sententiae ignarus. Perverse Ficherius contra dicit, interdam Disitigod by Corale

490쪽

L. Senecae Epistolae.

Ep. 29. 8: vitia eius etiamsi non excidero inhibebo; non desinent, si intermittent. Mire hoc promittitur: non desinent, quasi quisquam id futurum putet aut, ne fiat, timeat. Scribendum: si non desi-nsnt, intermittent. CD. correctio adhibita epist. ib. 12 vol. I p. bl. fAnte Fich. edebatur: n. d. sed interni.J

Ep. 3l. 7: Laborem si n0n recuses, parum est; posce. Quis ergo, inquis. labor frivolus si supervacuus est 3 quem humiles causae evocaverunt. Non est malus, n0n magis quam ille qui pulchris rebus impenditur. Miro. qui ad laborem excitatur, quaerit, quis humilis labor sit, quasi ad eum praeter ceteros excitatus. Scrib. Quid ergo, inquis, at labor frivolus et superv. est, quem humiles causae evocaverunt 8 Effugium quaeritur, sed occluditur respons0: Non est malus cet. Sed etiam in iis, quae adduntur, ut ostendatur, non malum esse illum laborem: . non magis, quam ille, qui p. r. impenditur, quoniam animi est ipsa tolerantia, quae se ad dura et aspera hortatur cet. mendum est. Nam tolerantiam esse animi n0n corporis , nihil sane opus erat dicere nec id ullam habet argumenti vim; ea nascetur, si scripserimus: quoniam magni animi est ipsa tolerantia cet. Quam facile magni inter m et ani exciderit, patet. Sub finem huius epistolae sg 1l scribitur nunc e Ρ: Quaerendum est, quod non fiat in dies peius, quo sid est, ut editur, cui non possit obstari. Inde ab

homines, quae optime norint, iid tempus non meminisse. At h. l. ridetur homo indoctissimus ob ignorantiam nominum vulgo notorum obliviscens.

'ὶ 9 5 ant in solo illo latet substantivum aut in omnibus his litteris illo vetere. Duiligod by Corale