장음표시 사용
501쪽
adverbium separavit ab ea sententia, qua continetur rer- tum Stoicorum decretum. et ad eam adiunxit, quae concessionem continot. In extrema epist. g 13 Ha ius miro errore orationem rectam corrupit; g I 6 recte ep emendavit. Ep. 68, 1: Hoc te facturum Stoicorum etiamsi non praecepto, at exemplo, licet scias: sed ex praecepto quoque facies sic recte superiores edd. pro facias , et tibi et cum voles approbabis. Sic codices plerique i P); p: et tibi con et cum voles approbabis. Mendum manifestum est; nihil enim erati quod Lucilius sibi approbaret et, cum Vellet, approbare: Itaque inde a Mureto edebatur fere approbabo, quod debebat saltem esse probabo. In litteris in p servatis verum latet: et te Zenoni, cum Voles, approbabis. Addendum hoc vol. I p. I 47. in Ep. 69, b 33: Vix effici toto seculo potest,... nedum, si tam breve tempus intervallum dis ei dimus ip Ab discedimus). Corrigunt. ut scribatur temporis, aut tempus tolli volunt tui Ila ius praef. p. VII). Sed vita intervallum non est. Praeteritum verbi tempus pravum est. Scribendum: si tam breve tempus intervallis credimus et si e multo breviussaei musin. Ex is natum dis, tum intervallum lactum. Sontentiam veram sequebatur interpolata editionum ab Erasmo ad Rulikopitum scriptura: per intervalla discindimus: codicis alicuius Itali corrector etiam in
intervallis ineiderat. sed discidimus tenuit Ep. 70, b 43: Cum primum illi coepit suspecta esse fortuna, diligenter circumspicit numquid illo desinendum sit. Addunt die. Potiusseribendum: numquid illico des. s.
Ep. 7l, 8: Quid ergo p Nihil interest inter
praeturam Catonis et repulsam p Nihil interes Lutrum ... p Hoc eius bonum, quo victis partibus non potest vinci, par erat illi bono, quo
502쪽
victor rediret in patriam et componeret pacem pSer. erit laestimabitur et alioquin est scriberetur. Mox si s recte Muretus omisit sed ante Cn. Pompeius, ortum ex est: confirmatur, quod breviter et universo positum erat. Sed simul seribendum: amittet exercitum, et illud pulchsrrimum r. p. praetextum cet. Continuatur eadem sententia. Tum g 12 valde suspicor scribendum: Quid enim mutationis periculo exceptum p Non
terra, non caelum. Totus hic rerum omnium contextus, quam Vis deo a geo te ducatur, non semper tenebit hunc ordinem ceti i Vulgo: non caelum, non totus ... contextu 8; quamvis ceti, ubi tenebit non recte refertur ad unum ex tribus copu
latis.) g 28, etsi de P tacetur nam p iam in si 7 huius
epistolae descit), tamen n0n audeo spernere Gruteri suspicionem ex ceterorum vestigiis ductam: ibit interime ea sim pro his: ibi interim cessabit; nam ibi prorsus pervorsum est. Omnino. quod p cum P compararen0n possumus, hinc usque ad ep. 88 multa incerta sunt.
ut statim in eo, quod sub finem epistolae si .34 333 sic scribitur: Alius sex sapientiam sectantibus) iam in
tantum profecit, ut contra for tu nam audeat attollers oculos, sed non pertinaciter. alius in tantum, ut possit cum illa conserre vultum, si iam pervenit ad summum et si ducite plenus est, prorsus perversa est c0ndici0nis adiectio; debuit enim scribi: iam enim cet. Puto scribendum: vultum: altua iam pervenit cet. Nam alter processus gradus n0ndum ad summum pervenit. Et plus quam duo gradus videntur significare verba initio posita: magna discrimina esse.
Ep. 72 1 e vestigiis codicis Ρ quae huiusmodi sunt: quod quaeris a me, liquebat mihi sic rem edicerem per se; sed diu non retemptavi memoriam meam; itaque non sacile me sequitur, videtur emei melius
503쪽
iis, quae in interpolatis codicibus leguntur aut ab aliis tentata sunt: Quod quaeris a me. liquebat mihi
seire me et die e re PO a se sper se posse pi: sed diu
L Eiusdem epistolae si b 6ὶ quod scribitur: Aliquo.
inquam, incommodo afflatur maximus is: illud bonum est fixum, cet., verum esse n0n potest; nam neque maximi appellatione unquam Seneca in sapiente utitur. ut omittam is pronomen mire extremum adhaerens rectum esset ille , nec illud bonum nude poni potest quoniam nullum unum inter cetera significatum est: itaque ad sententiam recto cod. Ρal. 4: maximum illud bonum sed vix inde oriri potuit, quod in eeteris codicibus est; itaque suspieor sic scriptum fuisse: Aliquo. inquam, in c. afflatur: maxim i uatis illud bonum est fixum. Ep. 73, 3: Nec ambitio tantum instabilis egi, verum cupiditas Omnis, quia in ei pit semper a fine Videndum, ne scribi debeat snsatiabilis. De eo enim et in superioribus agitur, non de ambitione cupiditatibusve nunc huc, nune illuc se convertentibus, et eo pertinere videtur causa adiecta. Nam a sine de integro incipere non instabilis hominis est sed non exsatiati.
Ep 74, 2b: Non sacit allectio amici sapientiorem, non facit stultiorem detractio. Mirum est, Haasium, cum vestigia codicis P sal lecto et Italos allectio) sequeretur, non vidisse, detractioni contrariam
esse adiectionem. Ihrg b: abiectio animum. Superiores, otiam Ficherius. interpolatam scripturam habebant: collectio amicorum.)λὶ j fi 9 ex vestigiis Ab et codicis opsop invitentesque
alios spes vana delusitὶ recte Lipsius' effecisse videtur invidentque alii, quos sp. V. d.. minusque plaeet. quod Hauplius II, 14 e deterioribus tetitavit. φ 16 debuit Seneca Duiligod by Corale
504쪽
Εp. 7b, b: Videbimus, qualis sit, qQ antus sit, unus sit. Sic P. Agitur de concordia et unitato vitae. Nec oratio constat svidebimus. unus sit. deiiciente particula interrogativa nec sententia, quae haec est: Videbimus, qualis sit, quantus sit; unus eat sui praecedit: idem est l. De illis squalis, quantus nunc n0n quaerit Seneca; hoc tenet et eo contentus est. Hic usus verbi videbimus in differendo et removendo ab eo, quod nunc agitur, frequens est apud Senecam: vid.
ep. 13, 7 et 100. b. de vii b. II, 3 de ira III, 14. 4 etlb, 3, de benes. IV, 37 b, cet. Paulo post fg 7 scribitur: Quid aures meas scabis p quid oblectas pVidendum. ne fuerit capis, alterumque ortum sit geminatione litterae scapis ; neque enim aurea scabere de grato Verborum sono dicitur. Ep. 76. 29 s 22ὶ quam ipse seceram emendationem, video e Ficherii annotatione praeceptam, sed ab eo, cuius nomen ne parum ad eam commendandam ponderis habeat. verear a Sanctolonio Italo); nec Ficherium aut Haasium advertit. Itaque ponam . pro eo, quod e codicibus editur: Sed ille quoque, cui hoc gaudium eripitur, quod tractatio operis maxime et ultime praestat, nihil eunetatus desiliet in mortem, scribendum esse: operis mciae imi et ultimi. Neque operis adiectivo carere potest, neque tolerabile est maxime et ultime
Ep. 77 II 10 . ubi in codicibus est: Nonne tibi
videbitur stultissimus omnium, qui flevit quod ante annos mille non vixerat . quis non videt scribendum esse: qui j lebit, quod . . . vixerit pscribere, quod deteriores pauci obseure significant: quo deus ab homine, homo ab animalibus vincitur; seripseritne,
505쪽
Lib. VIII. Cap. IV.s Hoc posterius iam scriba codicis Relidingerant posuit . 3
quod tibi eripi doleas 3 Amicus esse patriam
Tanti enim illam putas, ut tardius e cenes 3 Recte hactenus, qui amicos fecerunt; sed et codices et sente tiae orationisque forma ostendunt. de amicis eodem modo eum obiurgatione et resutatione interrogatum esse, quo de patria, et ad hanc formam scriptum fuisse: Quid e. R. q. tibi eripi doleas 3 fAmi eos' quis enim tibi potestJ amicus os sep Patriam p Tanti enim ceti De genere err0ris dixi ad lib. IV de benes. 31 exu. Proxima paragrapho I 8 aut I 53 satis manifestum est. hane sententiam, eundem hominem, qui mortem timeat tamen se ita voluptatibus aut certae alicui voluptati) dedere. ut de mortis periculo non c0gitet, non recte ita exprimi, ut dicatur media oblectatione m0rtem c0ntemnere. Sed . quod Sanctolonio ex eodicis Ρ et aliorum aliquot scriptura boletatione. in uno bole cationein in mentem venit, boleti, delicati et ancipitis cibi, a Senpca mentionem lactam esse, Vereor tamen, eo magis quin de Ab tacetur ne casus nos ludat, nihilque Seneca scripserit nisi: At quomodo illam in edendi oblectatione contemnis 3
Certior res videtur esse in si 20 li), ubi sic editur:
Nulla vita est non brevis; nam si ad naturam rerum respexeris, etiam Νestoris et Statiliae brevis est, quae cet. Condicio si . . . re Spexeris necessario primae sententiae adiungenda est: perinepte autem haec se excipiunt: brevis est; nam . . . brevis est: p0stremo prorsus prave dicitur nulla vita est non' g 5 non dubito, quin reete SchWeighsenserus iudicaverit nomen proprium hominis eius, quem Seneca tantia laudibus efferat et memoriae tradat. positum fuisse. Sed Attalus nimis discedit ab amiens. Nomen potius latet in Stoicus. Duiligod by Corale
506쪽
brevis verbo alteri negationi praeposito. Sine dubio Seneca scripserat: Nulla vita non brqvi3sima at, si ad naturam rerum respexeris, etiam Nestoris et Statiliae, quae inscribi cet. Ep. 78 l I sIR: Inde morosus est stomachus; inde, quibus fuit aviditas, odium est. Necessario in eadem re hoc accidere dici debet. Scripsit Seneca: inde, euius fuit aviditas, odium est. Κdiu. superiores inde a Mureto: quorum fuit av. l Deinde g 17seribendum: necesse est et exsurgat et desinat. sVulgo ut ex s., Ab: et ut ex s.; HGSius: n. est, ut exsurgit, et d. , quod debebat esse: sic et d.). Tum g l8, ubi editur: Cogita, quid honeste. quid fortiter feceris; bonas partes tecum ipse tracta; memoriam in ea, quae maxime miratus es, sparge, unius verbi mendum tollendum est; nullae enim hic partes tractari iubentur, sed bonae artes. tD0 k 27 dietum vol. I p. 70 n. . Ep. 79, 4 pridem certa emendatione sanavit egregie sagax et prudens homo, Rubenius, Gronovio assentiente qui Scripsit: . . . etiamsi nemo mandaret. Quid tibi do, ne AEt nam describas in tuo carmine, ne sic Ab et ceteri tolerabiles pro et, hunc sollemnem . . . locum attingas p CD. nostra emendatio in quaest.
nat. VII, 6, 2. . Sed paulo post si bὶ tollendum sed
quod sententiae repugnat, ortum ex praecedentis vocis ultima syllaba, ut scribatur: non praeripuisse mihi videntur, quae dici poterant, sed aperuisse.
Multum inter ost cet. Infra g 12 il0ὶ scribendum
eSt: cum ... caelo redditus suo fuerit et eum profuerit, cum receperit locum, quem occupavit sorte nascendi Necessarium est pronomen demonstrativum.
Postremo g 16 I4 prorsus sequenda codicum sAb et ceterorum et edd. antiqq. scriptura: se et Epicurum non satis enituisse haec consessio est, quam Senem dicit ,
507쪽
sed post se et Epicurum magnum paratumque nomen habituros seos qui voluissent per eadem ire vestigia. Viam iam apertam et munitam
insecuturis dieit. Et g 4 et hic certus sum salso P tradi
consentire eum scriptura Ficherii, illic omisso quid hic retento apud eos.)Ep. 80 I: Non crepuit subinde ostium. non allevabitur velum. licebit uno vadere. quod magis necessarium est per se eunti et suam sequenti viam. Primum scribendum non erepabit. Id, ut saepissime, transiit in crepavit. quod fuga soloecismi iactum erepuit est. Paulo ante irrumpet ut monet Oeerigius. J Deinde neque uno vadere ferri potest. neque vadere ullum hic locum habet. Seribendum unum agere non in multa distrahit 6. quod scribitur: Horum, qui felices vocantur hilaritas ficta est aut gravis et suppurata
tristitia, necessario, qu0niam haec non alternantur seribendum: at gravis cet.
unt debere beneficium; potest etiam imprudens et rudis et unus e turba, utique dum prope est ab accepto, ignorat autem, quantum debeat. Qui imprudens et rudis hoc magis seit quam gratus 3 Scribendum: Non omnes grati esse sciunti quod maius est et continet intelligentiam, quanti beneficium siti; debere bene sicium potest etiam imprudens ... ignorat autem, quantum debeat set ideo gratus esse nescit . Tum paucis verbis post sic scribi debet: Stultus, etiamsi bonae voluntatis est, aut minus, quam d0bet, aut tempore, quo non debet, aut loco reddit vulgo: aut tempore aut, quo non debet, loco, quasi illud quo non debet non ad tempus quoque pertineat . Sequuntur j l iI2i haec in optimo codice Ρ): Quantum autem
508쪽
existimas interesse, utrum aliquis, quod derata sed quod praestabat, sumpserit an beneficium acceperit, ut daret. Optimus Erasmi praestaret, unus opsopaei praestarat. Eslicitur: utrum aliquis, quod daret, a se, quod praesto erat, sumpserit an cet. Praesto erat Lipsius invenerat, a se Ha ius. Postremo si 21 20ὶ haec eduntur: In aestimabilom rem in consecutus es, conscientiam grati, quae nisi in animum divinum fortunatumque non pervenit. In contrarium autem huic assectum summa infelicitas urget. Quem uiget 8 et quid est urgere in contrarium Uectum p Tollenda praepositio est: Contrarium autem huic assectum ingratum animum) summa infelicitas urget.
Ep. 82. 2: Deinde delicati idem timent mori.
eui vitam suam fecere similem. Quis non videt. prave coniungi idem mori, et sententiam requireren0tionem generalem fidem, cui)3 Ac ne dubitemus.
boni codices iΡ Ab, aliij habent morti, adscriptum declarandi causa ad cui idem, cui). Vita praeterea talium hominum non est similis actioni moriendi, sed m0rti, hoc est, mortuorum condicioni. In g I0 et priore parte si It is et 10i, quem locum Ηaasius ex interpolatis dicibus et coniectura mire depravavit, satis est redire ad priores et Fiehertum. Sed quod sequitur in P si Ab sic
Mriptum: laudatur non exsilium ut quam misisset . quae sententiae et orationis forma fuerit, perspicue demonstrat et superior sententia flaudatur non paupertas. sed ille, quem paupertas non submittit)et inferior laudatur non dolor, sed ille, quem Bihil eo egit dolor). Nee hoc priores sesellit, sed
tamen a causa erroris et ab ipsa veri sorma aberrarunt 8eripserat enim Seneca ad hunc modum: laudatur none ilium, faed ille qui sie in exiliumJ ivit tan-
509쪽
Lib. VIII. Cap. IV. quam misisset. Infeliciter Ha ius in generalem Sententiam certae personae nomen inelusit.
Ep. 83. 26 24i vitiatur, quod restituturus eram occupavit Hauptius II p. 143, idemque proxima etiam, quae ego n0n expediveram, egregie emendavit. nisi quo J relativa particula comparationis index abesse non potest. Itaque scribendum puto: Ut querulos difficiles quo faciunt diutini morbi cet. Κp. 84, 8 ubi agitur de imitatione alieni ingenii, postquam Seneca dixit, eum. qui aliquem imitetur eius similitudinsim potius ut filium quam ut imaginem reddere debere, et deindo Lucilium interrogantem finxit: Quid
ergo p non intelligetur, cuius imiteris orationem. cuius argumentationem, cuius sententia sp haec subiiciuntur. ut quidem in P et Ab scribuntur: Puto aliquando ne intelligi quidem posse si magni viri nec enim omnibus, quae ex quo velut exemplaria traxit fΑb: quae ex aequo traxit velut exemplari).1ormam suam impressit et in vitantem illa conpetat Αb: et in veritato illa competat . Primum apparet et ab aliis intellectum est, pravum esSenec; exprimitur enim, quid fiat, non . quid non fiat. Deinde magni viri mentio omnino aliena est; agitur enim de eo, quod imitatione exprimitur. Scribendum est primum: hinc enim ... impressit; hoc invento
liquet, quid lateat in illo magni viri; fuit enim: Puto aliquando, ne intelligi quidem posse, si imago
vera sit: hove enim omnibus, quae ex quo velut exemplari traxit . formam suam impressit. ΡΟ- Strema quattuor verba sic scribenda puto: et unitate illa compleaea st; sed dubitationis aliquid restat. nisi quod unitatis nomen, quod omnes tenent, certum eSt. Ep. 85, 6 sic scribitur in Ρ: Si das aliquos as-fectus sapienti, impar illis erit ratio .... praesertim cum illi non unum affectum, sed uni-
510쪽
versum affectuum sed cum quo colluet stur; sod Omnis plus potest quamvis mediocrium tur ha. quam posset unius magni violentia. Recte intello cium est subesse universum affectuum coetum, quod nomen non dissiculter post litteras ctuum excidere potuit; verbum male et soloece supplent, relinquis. tot dea in sed anto cum. Deinde autem sed omnis quod debebat esse in continuando omnis autem, nisi prave haec generaliter de omni cuiusquemodi rerum turba dicerentur, cum de una affectuum agaturi tollendum est adscriptum, omisso coetum, ad sententiam declarandam
et explendam inon unum . . . sed Omnes). Et sustulerant iam editores post Muretum . qui ex inseri0re sed omnia nata putabat. Sic igitur l0cus scribendus videtur:
praesertim cum illi . . . universum affectuum
coetum des, cum quo colluctetur. Plus potest quamvis mediocrium turba cet. Inciderat in des Gruterus, sed alio loco posuit, non ex sed eruit, et cetera
violenter tractavit. De tollendo si 10 impietatis nomine dixi vol. I p. 63. Εp. 86, 14 I 33: Hoc nobis senibus discere
necessarium est, quorum nemo non olivetum
alteri ponit, quod vidi illum arborum trimum et quadrimum fastidiendi fructus aut de ponere. Sic codices P, Ab, alii . Apparet post m excidisse non ante fastidiendi tolivetum ex arboribus constans iam trimis et quadrimis et iam fructum non iustidiendum serentibus . Erasmus: haud fastid .l Deinde quod editur autumno deponere, de autumno nihil dico, olivetum dico B0n deponi, sed poni. Ex aut de fit avide. Scribendum igitur: quod vidi illum arborum ... quadrimum noti fastidiendi fructus avide ponere. Studium qu0niam ad fructum celeriter percipiendum spectabat, neea non sine lusu aviditatis nomine significavit. Ep. 88, 7: Hoc me doce, quomodo patriam