장음표시 사용
511쪽
Lib. VIII. cap. IV. amem . . . . quomodo patrem. quomodo ad hae etam honesta vel naufragus navigem. Nauisa non navigat, nec Ulixes, a quo proxime nominato imago ducitur. ad Phaeacum insulam navigans pervenit. Scribendum sine dubio enatem. De β 2b 2lὶ huius epistolae dixi vol. I p. 76.
Ep. 89, 4 emendavi vol. I p. 28. Superesse putabam in verbis, quae eodom loco praecedunt, duplicem praeterea laciendam emendationem. Sed priorem Ρrimum
itaque, si videtur tibi, dicam, inter sapientiamst philosophiam quid intersit, ubi editur: sicut videtur, tibi dicam, B habet si ut, altera syllaba
orta ex uidetur) nunc Video Haasium praes. p. XXVII praecepisse. Restat, ut pro eo. qu0d scribitur et prava sententia et soloece: Haec philosophia, ostendit quo illa sapientia) pervenit, scribatur discrimine recte significare: Haec eo tendit, quo illa pervenit Ep. 90, I oratio sic interpungenda est: Quis dubitare, ..., 90test, quin deorum immortalium munus sit, quod vivimus, philosophiae, quod bene vivimus 3 Itaque tanto plus huic nos debere quam dis, quanto maius beneficium est bona vita quam vita, pro certo haberetur . nisieel. Insta in hac epistola g 6 ib haec leguntur: Solon qui Athenas aequo iure fundavit, inter septem') Utranique significavi eodem, quo tertiam, loco, ann. philol. Dan. vol. V p. 24 et 160. Utimur iam hinc duce eodice
Bambergensi Bὶ et inde ab ep. 90, 18 Argentoratensi priore A. yὶ Quae s 16 15 de divisione naturalis partis philosophiae di-euntur, adeo sunt eonfusa et perversa, ut sic a Seneca scribi potuisse, quamvis subtilioris decretorum formae incurioso, non putem, sed quaedam excidisse. Duiligod by Corale
512쪽
-vi sapientia notos. Neque verbum perfecti temporis et per se positum in abesse potest neque aevi ferri aut in orationis formam ineludi inam aliud est aevi sui). Scripserat Seneca: inter septem fuit sapientia notos.
ubi Seneca saetis et sine arte parari haberique dicit, quae ad calorem frigusque vitandum necessaria sint. scribitur: Quid ergo 3 non vetustas multa abdidit loca, quae . . . in specum recesserunt 3 Si abdidisset ea natura, nihil homines iuvarent. Scribendum est dedit. Error ex geminato a natus est. g 18 il7J primum scribendum est: Tecta tegumentaque . . . et cibi . quae vulgo et quae) nunc ingens negotium facta sunt, obvia erant et gratuita, cet. , deinde in pr0ximo, ubi in codice optimo Ηὶ scribitur: modus enim omnium prout necessitas erat, non addendum ex ceteris est postulabat prout post. nec . sed detrahendum interpretamentum pro ut, ut relinquatur: modus
enim Omnium necessitas erat. s 26 27J huius epistolae bis emendavi vol. I p. 82 et b9. in Ddindo g 28. ubi codieps optimi B et Αὶ habent: quid in secundam
numinum formam animae perpetitae saciendum est: quid in secundam numinum formam animae recept m. Valde latet externa specie obvelatum, sententia manifestum est mendum in si 3I i32J: Haec inventa sunt, postquam sapientem invenire desivimus B desimus . Quando igitur homines sapientem inveniebant p et quando desierunt 8 Non de sapientis inventione in superioribus dictum est, sed dρ aliarum rerum ab ipso inventione. Ρ0sid0nius enim olim sapientes multa ad vitae usum repperisse dixerat, postea se ab artibus abduxisse g 29 f30J . Itaque sententiae aptissimum esset: postquam sapiens invenire desiit; sed quoniam hoc codicum vestigia excludunt, scribi videtur debere:
513쪽
Lib. VIII. cap. IV. postquam sapientem invenire destisse se imus. λ
Postremo g 39 in B, a quo vix putem dissentire A. siescribitur: Licet itaque nunc concurrere parare quod perdidit; licet agros agris adiiciat, vicinum vel pretio pellens B pelleris) vel iniuria. Addunt velit sitaque velit nunc); sed parum aptum
licet velit, ineptum concurrere, nec omnino nisi uni infinitivo locus est, nec, quod iam alii viderunt, de parando. Sed de reparando, quod perierit, agitur. Scribendum: licet itaque nunc eur et reparare. Ε praecedenti e natum con.
De epist. 91, 11 I0 dixi vol. I p. 33, ignarus tum occupatam esse ab Hauptio i II p. tb emendationem. Idem etiam proximum 12ὶ praeripuit ea surae sunt pro casura exstant; Sed in eadem paragrapho aliquid nobis reliquit. Nam in bonis codicibus i B Αὶ sic seribitur:
Omnes surbes hic exitus manet, sive interna vis statusque praeclusa violenti pondus, sub quo tenentur, excusserint, sive cet. Hauplius autem ita scribi iussit: sive interna vis flatus praeclusa violenti pondus, sub quo tenetur, excusserit, in qua Scriptura ut praeteream omissum non probabiliter que intolerabiliter verba positu miscentur ivis flatus praeclusa violenti), nec praeclusa recte pro eo, quod est inclusa. ponitur. Duae litterae in codicum scriptura mutandae sunt, manifesta erroris origine: sive interna vis flatusque praeclusa via tenti pondus, sub quo tenentur vis et flatus γέ excusserint. Aptissime status via et exitu praecluso tenti sintenti) dicuntur; facillime ex via tenti fieri poterat violenti.'ὶ 33 revocandum est, quod SehWeigliseuserus ex utriusque optimi eodicis scriptura hoc utilesὶ effecit, in hoc utiles, contra eodices restituendum, quod prudentes editores posuerant videmus pro vidimus. Duiligod by Corale
514쪽
De sp. 92. 11 il0ὶ dixi vol. I p. 68, de si I 2 p. 1O3 Superest huius epistolae locus dissieillimus in j 28 26), in quo Ha ius transpositione nihil aliud effecit
nisi ut ea, quae extra vitii contactum posita bene et necessario cohaererent, divelleret ac turbaret: Ratio . . . in illis dis) consummata est, in nobis consummabilis; sed ad desperationem nos, ide ea consummanda vitia nostra perducunt. Postquam Seneca proxime do virtute sola beatam vitam efficiente ita disputavit, ut contra Epicureos et voluptatis ad virtutem adiunctionem diceret, redit ad id, quod j b et 6 posueriat, e0s, qui ἰοχλη siαν ad virtutem adiungi postularent, serri utcumque posse. Itaque ille alter, qui subito nunc obiicitur philosophus et vir honestus illius generis et sectae est. Do lioe igitur sic Seneca seripsit, nisi salior, si non usquequaque, tamen universa forma et sententia: Nam illo alter ferundus codd. et edd. secundus) est ut aliquis parum constans ad custodienda optima. cuius iudicium labat etiamnunc et in- eortum est. Desiderat sic edd. superiores inde ab Erasm. II; desideret vix ita ferri potest . ut permittatur
) De I I non refertur. sed . . . refert) dieendum non e t. etsi idem error sperferat pro refer an in ep. 95, 45 iteratus est a Fieherto et Haasio inon tamen refertur ... perferti. nee de loco sanissimo in t 4 ab Haasio lacunae nota maeulato. . Si sine his rebus vita beata non est, quod ad eam aliquid conserunt, in iis posita erit et ab iis pendebit'. in Ne 3 23 21 quidem restitutum a Mureto qui labi coepit pro qui illae in p i t ullam habebit apud intelligentes dubitationem. Sed revolvor subito eo, quo mihi interdixeram ne devenirem, ad aliorum inventa et errores. Itaque finis huius egressionis sit, ut admirer in i 26 25ὶ seripturam hanc optimorum eodicum: stans non potest virtus mitti sex certamine, dimittii: aut vineatur oportet aut vincat tentari potuisse.
515쪽
hoc quodammodo et feratur oculorum atque aurium sensum, bonam valetudinem et non foedum aspectum corporis et habitu manentem suo,
aetatis praeterea longius spatium. Opera codd. spatium per hanc) potest non paenitenda agitare. Ut imperfecto viro huic B et alii agitavit impersecto, de A tacetur) malitiae vis quaedam inest, quia animum habet mobilem ad prava: illa altera ardens malitia iB et alii illa ait arens malitia: de A tacetur; vulgo e -codice Siculo' Mures illum agit haerens mal. et eae agitata scodd. et ea agitata) abest. In margine codicis B et inde in eoteris
additur de bono, quod eum Ficherius recte excluderet Haasius pr0rsus perverse etiam abest damnavit, ne ad opposita quidem inest . . . abest attendens. Postremo
34 3I)s B ex barba capillosque tonsa) scribendum est: sed ut ex barba capilloque detonsa negligi
mus, et in confinio g 34 et 35 i32ὶ: Utrum proiee
tum aves differant an consumatur canibus data praeda marinis. quid ad illum, qui nullus est 3Tunc quoque cet. t B, e quo reliqua loci sorma restituta est: nullus sed tunc. Ep. 93. 7 6 : AEtas inter externa est; quamdiu sim, alienum est, quam diu vero ut sim, meum est. Sic codices fide aliqua digni; Fiehertus et Ηaasius ex interpolatissimis quibusdam: quamdiu vero vir sim. Manifestum est in altero membro . ubi agitur de re nihil a temporis spatio pendente, pravum esSe quam diu. Nee de eo nunc quaeritur, qu0d viri nomine significatur. Scribendum est: Quamdiu sim, alienum est; vere ut sim, meum est ut, quemadmodum statim subiicitur, agam vitam, n0n praetervehari. Contraria sunt quamdiu
De ep. 94. 2 dixi vol. I p. 39. De restituenda eodem loco Mureti et reliquorum ante Fickertum scriptura:
516쪽
at pro ad) illam non aut nullaὶ habentem praecepta subi negatio in codd. omittitur nihil opus est dicere. Sed mire relinquitur ab omnibus spraeter scribam eo dicis Pal. 3) praecepit pro praecipit. Nihil hie loethatist persecti usus de re fieri solita. Quod dixi emendati.' Livv. p. 354 de commutatis saepissime a scribis prae- sonti et persecto in verbis a capi 0, facio, iacio compositis, si Fichertus et Haasius tenuissenti complures errores vitavissent, velut in qliaest. nat. IV, 2, 19 ubi restituendum
recipit) et alibi. De g 7 6 huius epistolae dixi vol. Ιp. NM. g 34 oratio sic interpungenda est: Nec illa
possunt praecedere, ut non haec Sequantur, et haec ordinem sequuntur suum, unde h. e. , ex qua
parte) apparet illa praecedere. Nulla argumenti conclusio est. g 38 in P0sidonii oratione quod in e0didibus bonis B A) legitur: Nihil videtur mihi frigidius, nihil ineptius quam is x cum prole gomene; Dic, quid me velis fecisse; non disco, sed pareo, quoniam necessario scribendum est cum pr0 logo snam pro lego me ne neque per Se quicquam est neque ad eum accommodari potest , videndum est, ne fuerit: quam lex eum prologo. Domine, dic, quid cet , syllaba autem do hausta sit praecedente g0 g 64 de Pompeio scribendum est: modo nd colligandos non colligendos in m ratas ac maria pacanda vadebat. Ep. 95, 23: Innumerabiles esse morbos non miraberis: coquos numera. Effectus prave ponitur ante experimentum, e quo effectus pr0mittitur. Ex iis, quae ad ep. 42, 4 dixi, lacile apparet lenissima mutatione seribendum esse: Innumerabiles esse morbos non mirari vis p hoc est, mirari desinere vis p) coquos numeral g 36 mira et inepta interiicitur interrogatio
3 3 29 non immerito offendit remediabiles adiectivum, quoniam
remed ari, remediatio, remediator non ante Tertullianum, Macro-32.
517쪽
Unde ista . . . ingenia 3 . ad quam nihil respondetur Seribendum est: ita quidam ... honesta complexi sunt, cum primum audierunL Ista scodex optimus et alius a prima manu audire unde ista. ceteri audiere unde ista) tam rapacia virtutis ingenia vel f h. e. etiam ex se fertilia i sunt): at illis aut hebetibus et obtusis . . . robigo animorum effricanda est. k3i scribi0portet: Ceterum et v. ut) illos in bonum pronos citius educet iv. educiti ad summa.
et hos imbecilliores adiuvabit . . . . qui illis philosophiae placita tradiderit. δ b6 recto Hauptius i II p. 163 si addidit is i se sciunt, nihil deest): sed
prava sententia et disputationi contraria manet, nisi scripseris: omnes istae artes, si se ne seiunt. nihil deest. Iis non opus est scientia sui; - virtus et aliorum scien
Ep. 98, I 0: Tam necesse est perire quam perdere. et hoc ipsum, si intelligimus, solatium est aequo animo perdere quod perdendum est. Mirum solatium perdendi aequo animo perdere, id est. solatio non egere. Codices boni perdere pereundumbium, Hieronymum reperiuntur; et sacile est emendabiles substituere, quo ipse Seneca alibi usus est; inemendabilis legitur ep. 97, 10. de ira III, 41. 4 et apud Quintilianum. Sed irremodicibilam laetionem Maecenas dixit, a Seneca ideo reprehensus ep. 114, b, et Plinius malor. ch. , quae de ipso verbo dixi ad Caes. beli civ. I, 81. ὶ Ep. 97. l0 ssὶ quod et sententia et oratio postulat, Erasmusque et Muretus, post alii ediderunt: non pronum iter est tantum ad vitia, sed praeceps. inest aperte in optimorum codd. scriptura non praenuntius tantum. Barbare dieitur: pronum est mihi ad vitia, magis: pronum mihi ad vitia. De revocando g 15 13ὶ possit admonui in praefati ad Livii a me editi vol. II, 2 p. 6. Duiligod by Corab
518쪽
est somisso quod). Apparet iterum utrumque verbum coniungendum esse. Scribendum recta sententia: et hoc ipsum . si intelligimus, solatium est i quod non solum perdere, sed perire necesse est, ut, cum hoc evenerit, nulla re opus futurum sit . AEquo animo perde:
muS h. e. . n0n nunc quaerimus: vid. quae dixi ad epist. 7b, b , quid parum recisum sit. quid parum struc- in m. quid non huius recentis politurae; cum circumspexeris omnia, nullas videbis angustias inanes. Miror hoc tulisse Muretum. Lipsium, Oronorium. Nullae orationis sunt angustiae, quae vitatae et neglectae a Fabiano diei possint, nedum inanes. Seneca, si desuerit aliquid Fabiani orationi novitii ornatus, rursus nullas in ea repertum iri arguttas inanes affirmat. si 8 7)cum Ficherio retinendam puto codicum scripturam: sed totum corpus, videris, quam sit com p tum: honestum est, ut videris in alloquendo eodem modo dictum putetur, quo d0 se Seneca
videbimus dicit, et aliquid disserendum aut omittendum Significet, usu non longe ab illo distanti, quo tu videris antiquiores dicunt aut post videro; itaque haec emcitur
sententia: Sed totum corpus ne quaesiveris nunc quam Sit e0mptum: honestum est: nam illud quam sit comptum videris interiicitur sententiae principali. Tum qu0dscribitur: non habet oratio eius, sed debet dignitatem, Ha ius recte non tulit debet, e quo sensus
effici nequit; sed ne deeere quidem dignitatem ipsius distentis) mihi aptum ridotur. Fuitne: sed dabit bonos mores docendo p Et video idem Lipsio in mentem venisse a Rehρrra omissum et ab Hauptio I, I03 probatum esse.JEp. 10 I. 8 sententiae sic separandae sunt et sic scribendum: Sihil est miserius dubitatione venientium fue 'en-0rui. , quorsus evadant, quantum sit illud quod
519쪽
restat, aut quale. Collecta mens explicabili formidine agitatur hoc est: -uens, quae Se collegit ex ista dubitatione et instabili quaestione, si formidat, explicabili tamen sormidine et quae exitum habeat, agitatur . Vulgo plene post evadant interpungunt, illis quantum sit cet. ad sequentia tracti S. Itaque contra codices s B, Gueis, Pinciani omnes) in editi0nibus scribitur inexplicabili: deinde ad hoc a recenti0ribus acc0mmodatur non collecta, in collecta, contracta. Ep. 102, I 0: Ad summam dicite nobis. utrum laudantis an laudati bonum sit laus et claritas . Si laudantis bonum esse dicitis. tam ridiculam rem sacitis, quam si affirmetis meum esse . quod alius bene valeati Sed laudare dignos honesta actio est: ita laudantis bonum est,
cuius actio est, non nostrum. Sole clarius est.
prioribus verbis alteram dilemmatis partem absolvi: Si laudati bonum esse dieitis ad quem nihil pervenit ex eo, quod alter bene agit honesta laudans . Id mutatum est. quod in interrogatione alius ordo est flaudantis an
laudati . j 2I nullos . . . nisi c0mmunes cum deo terminos. quod sententia postulati iam e0dices quidam recentiores. Nulli sunt termini communes per se.)Sequuntur j 27 et 28 haec: Quid ista corpus et
quae ei adiuncta sunt) sic diligis quasi tu a 3 Istis opertus es. Veniet, qui te revellat, dies sic Haasius e iue; ceteri revelet et ex contubernio foedi atque olidi ventris educat. Ρono iam deinceps scripturam codicum B et A. Huic nunc quoque tu quantum potes subvoluptari quae nisi quae necessarisque A necessariis quei cohaerebit alienus iam hinc altius aliquid . . . meditare. In his subesse: voluptatique, nisi quae necessariis quoque cohaerebit. vidit L. Ianus . quem Fickertus et Haratus sequuntur. Sed cetera reliquerunt, qualia vulgo
520쪽
6 eod. Pal. 2 similibusvel edebantur: Hinc . . . Sub vola, corrupta et a b0norum codicum vestigiis d0torta e quibus verum lacile eruitur. Scribendum est: Due in hunc excelsum locum et hanc libertatem) nunc quoque tu, quantum potes, ε ubi V0luptatique . . alienus iam hinc cet Eius, qui etiamnunc corporis onere premitur et dissicilem clivum ascendit, est subire, non subvolare. Una littera periit ex subi. Extrema
epistrata s30ὶ haec leguntur: Quidni non timeat. qui
mori sperat, si is quoque, qui animum tamdiu iudicat manere, quamdiu retinetur corporis vinculo, solutum statim spargi, id agit, ut etiam post mortem utilis esse possit 8 Ei, qui corpore dissoluto animum statim spargi putat, non potest contrarius poni, tanquam minus mortis metui obnoxius, is, qui mori sperat. Utrique mors prop0Sita est; agitur de statu post mortem. Nec mori spero Seneca dixisse videtur. Codex B et edd. vett. : qui mori sperat se qu0que qui, alii: m. 8 p. Sed qu0que quia, ut lacuna appareat. Ea saltem uno vocabul0 plus hausit; nam ad hanc larmam Seneca scripserat: Quidni non timeat. qui morti sperat se Isuperfuturum. 8i 334 quoque, qui cet.
Ep. 103, i codices optimi Η Α haec scripta habent:
Paries sunt casus, etiam si graves, naufragiu mi acere, vehiculo everti; ab homine homini cotidianum periculum. Pincianus et plerique editores: Rari sunt speius Ηaasius existunt casus cet. Putostiisse: Rari est casus, etiam si gravi δὴ naufragium facere . hoc est, quod raro accidat. Sed illud certius
et maioris ad sententiam momenti, k 4, ubi sic in codicibus honis Η Α) seribitur: Non arietant inter se nisi in B nisu i) sodem ambulantes quia autem ipsam philosophiam non debebis iactare: multis fuit