Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

541쪽

Lib VIII. Cap. V.

farna soliorum palimpsestarum, particulas libri XI. XII. XIII, ad quas ea pertinebant, et proximas cohaerentes paulo curiosius perlegi, ut, quid inde ad textum constituendum emceretur, c0gnoscerem. Ex iis, quae aut antea

aut tum ann0tavi, pauca et parva, quae Iani et susque ad libr. XXXI Detlessenii exemplis comparatis supersunt non occupata, p0nam; aliorum libros in re exigua perscrutari 0perie pretium visum non est Lib II, l9 et 20 sparagraphos minores in margine notatas significo): Iovem quidem aut Mercurium

aliterve alios inter se vocari et osse caelestem nomenclaturam, quis n0n . . . sateatur irridendum p Agere curam rerum humanarum illud.

quicquid est summum anne tam tristi atque multiplici ministerio non pollui credamus dubitemus nep Vix prope est iudicare, utrum magis conducat generi humano. quando cet. Sic apud Silligium recte sententiae dirimuntur. Pro corrupto illo vix prope est Deilessenius posuit: vix profecto est, adverbiis inter se pugnantibus, ne alia obiiciam. Scribendum est: Vix potest iudicari, utrum cet.

Lib. V. 74: plurimum tamen sin urbibus Decapolitanae regi0nis numerantὶ Damascum epoto riguis amne Chrysorrho a sertilem, Philadelphiam. det. Si e Iamis set Dotlessenius et codices: et opoto riguis amne. Residet mendum in riguis, pro quo scribendum est rivis, ut signiseetur sertilitatem nasei ex amne Chry-s0rrh0a ita rivis canalibus, per agros diviso, ut nihil ipsi

aquae restet.

Ibd. I 29: Pamphylium mare ignobiles insulas habet. Cilicium ex quinque maximis Cyprum ad ortum occasumque Ciliciae ac Syriae obiectam. Nulla erat ex ceteris magna. nedum maxima; et quid est: ex maximis habet Cyprum p Scriptum fuerat: ex

542쪽

Plinius Maior.

quinque ma ae imam CSprum; adiectivum errore tractum ad ex quinque eSt. Lib. VII. II 6: Sed quo te, M. Tulli, . . . maxime excellentem insigni praedicem 3 quo potiusquam universi populi illius gentis amplissimo testimonio, e tota Vita tua consulatus tantum operibus electis 3 Ridicule post populi addi tanquam maius et proprium: illius gentis apparet. Scrib. populi illius vigentia ilibertate et imperio, n0n, ut

nune, languescentis 3. i Dellelaenius sciscentis. recte participium subesse ratus, sed infelix delectu.

Lib. XI, 69: Vita his sapibus) longissima. ut

prospere inimica ac fortuita cedant, septenis annis. Universa alvo' numquam ultra decem annos durasse proditur. Sic distinxit Deilessenius; superi0res annis univer Sa. Alvos cet. Ε0 magis sequi debebat scripturam codicis palimpsesti: Universas alvos quae contrariae ponuntur singulis apibus). Sed simul seribi debet: Vita his longissima . . . sep

teni ann i.

Ibd. 90: Homini leto a scorpione) putatur esse remedio ipsorum cinis potus in vino. Magnam adversitatem oleo mersis et stellionibus putant esse. innocuis duntaxat iis . qui et ipsi carent sangui se, lacertarum figura, atque scorpiones in totum nulli nocere, quibus non sit sanguis. Ridiculum hoc totum, quod unum verba significare possunt, de scorpionibus tum, cum oleo mersi Sint, stellionum inimicis, et de stellionibus quibusdam innocuis, quoniam omnino hic de stellionibus per se non agitur. Id dici, quibus scorpiones n0n n0ceant, apparet perspicue ex postremis verbis. Scripserat Plinius: Homini icto putatur esse remedio ipsorum cinis potus in vino, magna adversitate. O leo mersis et stellionibus putant esse innocuo 3, duntaxat iis, qui et ipsi carent

543쪽

Lib. VIII. cap. V.

sanguine atque scorpiones in totum nullι anocere . quibus non sit sanguis. Ablativus ille magna adv. huius aetatis, Plinii maxime et Τaciti more ponitur epiphonematis et iudicii loco: .. quae magna est adversitas' scinerem ipsius sc0rpionis mederi ictui eius): vid. XXXVI. li inaudito etiam postea gemere tu. Ha 3 XXXV. 80 memorabili princepto, nocere ac Pe nimiam diligentiam). XIII, 100 magno errore eorum cet.), aliaque. quae

sillisus ad XXXIV, 92 collegit. Tacit. hist. I. 1 s rara

temporum felicitate , ann. XII, l7 smagna gloria σα- eitus Romani). Deflexit autem huc ablativus a modo rei aetae significando. l Nullis pro nulli proposuerat Dale- ampius. J bd. 223 e cod. palimpsesto scribendum: Ρrosluvium eius i sanguinis uni sit in maribus pro naribus, homini, aliis nare alterutra vel utraque

quibusdam pe' inferna cet. Non hoc dicit Plinius. uni homini naribus n0n: i n naribus) sanguinem profluere nam inepte adderetur: quibusdam per inferna , sed in uno genere humano accidere idem in maribus, quod alioquin tantum in feminis. Ad orationis sormam conferenda haec g 232: Mammas homo solus e maribus habe LIbd. 283, 284: Homini non utique septumo disi letalis inedia: durasse et ultra undecimum plerosque certum est, mori esuriendi semper

inexplebili aviditate. Uni animalium homini

quaedam rursus exiguo gustu famem ac sitim sedant conservantque vires. ut butyrum ceti Sic Dellelaenius verba distinxit; alii: certum est mori esuriendi . . . aviditate uni animalium homini. Quaedam ceti In neutra distinctione aut sententia auteonstructio constat manifestissimumque est primam sentsintiam finiri his: durasse et ultra und. pl. certum est. Subiicitur aliquid h0minis unius proprium et alterum contrarium. Id huiusmodi est: Morbus esuriendi

544쪽

Plinius Maior.

ni; quaedam rursus cet. Cod. palimps. pro mori tantum mor habet. duabus litteris evanidis . fCod. Riccard. morbus. lLib. XII. l: Animalium ... naturae. . ita Se habent. Restant neque ipsa anima carentia squandoquidem nihil sine ea viviti terra edita. ni inde eruta dicantur ac nullum sileatur rerum naturae opus. Hoc vero nihil perversius: restant terra edita siti νυ tu . ut inde eruta smetalla et lapidesi dicantur. Scr. Restat ut neque ipsa anim Rearentia. . . . terra edita aut inde eruta di

eantur. Restat ut in eodd. legit Daleeampius. lIbd. 20: Rarum id s genus ebeni), quod melius. arboreum, iure et enodis materie nigri splendoris ac vel sine arte protinus iucundi. Sie eod. palimps. eeteri iure et nodi. Detlessenius inam celseri longe discedunt : tereti et enodi materie. Scribendum

erat: purin et en0dis materia , nigri splendoris cet.

Ibd. 22: Ficus ibi eximia pomo, se ipsa Sem per serens, vastis diffunditur ramis, cet. Cod. palimps. sui ipsa semper h er et uastis cet. Em citur: sui ipsa semper heres. vastis stet . eodem

XIlI, 24: censores edixisse, ne quis venderet unguenta. Palimps censores reticuisse, ne. Videtur subesse: censores vetui38 f.

Ibd. 86: in iis libris scripta erant philosophiae Pythagori eae haec ipsius Cassii Heminae verba sunt ;e0sque combustos a Q. Petilio praetore, quia philosophiae scripta essenti Vix puto Heminam in libris scripta suisse dixisse, sed eo usu, quem Gellius imitatus est: in iis libris seripto erant philosophiae Pliniumque idem tenentem: quia philosophiae script in ea sent; et annotatur e palimpsesto scripta e essent

545쪽

Lili. VIII. cap. V.

Lib. XIV. 146: Torquato rara gloria, quando et haec ars multum bibendi) suis legibus constat

non labRS Se Sermone, ..., matutinas obisse iniuria vigilias, cet. Sic palimpsestus; nam ceteri iniuria omittunt. Detlessen obisse sine iniuria; debebat: matutinas obisse in curia vigilias, hoe est, mane in senatu affuisse. Contrarium errorem apud Cicer. pro Flaeeo 7 7 sustuli. Lib. XXXIII, 20: unde ex Caepionis et Drusi inimicitiis) origo foetalis belli et exitia rerum. Ne tu ne quidem omnes senatores habuere cet. Non inde exitia, sed origo soc. belli et eriti rerum; nisi fuit: et exiti. Uerum ne tunc quidem cet. Ibd. 38 neque e deterioribus codicibus ei pro eum recipiendum est neque squod Ianus secit lacunae nota ponenda, sed sic oratio interpungenda: Quis primus donatus sit ea scorona civili , non inveni equidem; quis primus donaverit, a L. Pisone traditur: A. Postumius dictator, apud lacum Regillum

castris Latinorum expugnati S, eum. cuius maxime opera capta essent. Hanc coronam ex praeda dedit item L Lentulus co S. . . . librarum; Piso Frugi filium ex privata pecunia donavit cet. Silligius idem viderat.JIbd. 67 in codice Bambergensi, omnium antiqui S-simo, sic scribitur: Aurum qui quaerunt, ante omnia se gutilum it; ita vocatur indicium. Alveus hic est harenae qua lavatur, atque ex e0, quod resedit, coniectura capitur. Extrema verba sic Oeertetius recte corrigere videtur: Alveus hic est arenae, quoe lavatur, atque ex eo cet. Nam ego aliter tentaveram. Ibd. 69: Quod effossum est, tunditur. lavatur, uritur, molitur; farinam apita scudem vocant. Sic B; ceteri a pilascudem, a pilascudunt

546쪽

Plinius Maior. 529 . .

similia. Scribendum: farinam a pila hoc est, quae a pila exit contusa) scudem vocant. De o dis vocabulo me nihil amrmare non opus est dici.)Ibd. 73: Mons fractus cadit ab sese longe fragore, qui concipi humana mente non possit equo efflatu in eredibili spectant victores ruinam naturae. Frustra conantur enarrare, quid sit aut ex efflatu spectare i quod verba significant) aut ruina ex efflatu. Scribendum: fragore, qui concipi humana mente non possit, inque sic iam aliquot codd. est latu incredibili; spectant victores ruinam naturae hoc est, efflatu aeque incredibili, eo verborum ordine, quem breviter attigi emendati. Liv. p. 27 Iet praef. Livii I, 2 p. X lII ad IX, 7, 3, sed multo copiosius

persequi facile erat, si id nunc agerem. CD. Liv. I, 10, 5 factis vir magnificus, I, b3, 4 minime arte Romana cet. Etiam Cicero de leg. agr. I, 2 a maioribus nostris possessiones relictas et alia . De I00 admonitum est vol. I p. 70; sed sic iam Urlichs. I . I 21 sic oratio interpungenda: Sisa ponensibus

autem miniariis sua vena, harenae sine argento.

Nam alibi argentum admixtum est, ς Ill. Excoquitur

auri modo.

Lib. XXXIV, 4 oratio sic interpungenda est: Utrum-. que saurichalcum a metallorum dominis appellatum, illud ab amico divi Augusti, hoc a coniuge. Velocis defectus Livianum quoque sui Sallusti num - non l0ngi aevi ); certe admodum exiguum invenitur. Ibd. IM: Atque haec omnia medici, quod pace eorum dixisse liceat, ignorant; paret nominibus; in tantum a conficiendis iis medicaminibus absunt. quod esse proprium medicinae solebat. Sic B; ceteri pro paret habent pars maior ei. Scribendum: parent nominibus medici et ea

547쪽

Lib. VIII. cap. V.

' sequuntur, rem ipsam non tenentes ; deinde aut recte iis . ortum ex conficiendis ultima syllaba geminata. omittitur in deterioribus codicibus, aut scribendum: a conficiendis ii medicaminibus absunt. q. furtii de rebus Alexandri libros cum iterum inter a. 1830 et 1840 legerem. codicum generibus iam. si universam rem spectes, rectu a Zumptio distinetis et aestimatis, n0n pauca correxi, quae ab superi0ribus praecepta erant; alia postea, qui nuper in hoc scriptore et

b0rarunt, occupavere. Supersunt nec multa nec magna

quae tamen nihil est, cur premam. Ac primum Lib. III, c. 26 Z. apud superiores c. II, 4 sic editur: Iamque ipsi Macedones) in medium Persarum undique circumfusi egregi e se tuebantur; sed conserti cet. Codices se non habent. Nihil est in medium Persarum circumfusi; ea quae Sequuntur, ad Persas pertinent. Notanda est igitur lacuna. Nam curtius ad hane sere formam seripserat: Iamque ipsi in medium Ρersarum spenetrarant et ipsi regi Dareo appropinquabant, quem fortissimi Persarum J undique circumfusi egregie tuebantur; sed cet. Ibd. 33 sl 3, 3ὶ audax suspicio promenda est. Narrata enim Curtius, cum Mardus quidam a praesecto Damasci litteras ad Alexandrum de proditione scriptas perferens

captus ad Parmeni0nem ductus esset, Parmenionem, asservari Mardo iusso, litteras aperuisse et rem cognovisse: Itaque Mardum datis comitibus Parmento ad proditorem remittit. Ille e manibus

Vogelianae editionis alterum tantum volnmen vidi. Sero inter eorrigenda solia typis deseripta, quae de IV, 41, V, 7 et s. VII. 2. 12, 23. 35, VIII, 39, IX. 13 et 41 annotavi. praecepta esse in

edit. Zumptima minore altera a. 1864 eognovi. Miseram emendationes meas recentes C. G. Zumptio; sed quum is in edit. maiore tantum unam VII, 31ὶ commemorasset, ceteras abiectas intereidisse putabam. JDisiligod by Corale

548쪽

Q. Curtius.

custodientium lapsus scr. ela pausin Damascum ante lucem intrat. Neque cur Mardo, qui eadem, qua venerat, via ad eum, a quo missus erat, redibat, comites addantur, intelligitur, neque cur Mardus e manibus custodientium, qui Damascum eum ducebant, elapsus Dam scum tamen ante lucem inuet. Contra Alexander de tantare oblata et de litteris ad ipsum missis, sed primum a Parmeni0ne lectis, necessario certior erat faciendus et nuntius ad eum perducendus. Itaque Curtium scripsisse opinor: Mardum datis comitibus ad regem mittit, cum autem paenultima vox truncata cum mittit coaluisset fremitti D, additum esse proditorem ad proditorem remittit . Si, ut in codicibus est, Curtius scripsit, male eum, qu0d legisset, intellexisse puto. Lib. IV, 12 3, 4): Iamque non modo Macedonum turres, sed etiam summa tabulata conceperant ignem. Non possunt haec contraria poni, quoniam summa tabulata ipsarum turrium sunt. Scrib. Iamque non modo im in Macedonum turres, S. e. s. t. c. ignem. Excidit imae ante ma.

venerant; nam et ceterarum gentium c0piae partibus simul assuerunt. Scrib. convenerant tam, et

ceterarum gentium copiae cet. Nec latuit hoc Acidalium. Ibd. 38 9. 233 perpetuae Alexandri fortunae, quae ei in summis difficultatibus praesto fuit, exemplis positis Curtius addit, si scribis credimus: Audaciae quoque, qua maxime viguit, ratio minui potest, quia nunquam in discrimen venit, an temere fecisset. Neque ratio audacioe ulla est, neque, minue re eam

quid sit, nisi fingendo explicari potest; maiorem etiam rationem habuit audacia viderique poterat non temeraria propter Drtunam nunquam deficientem. Curtius seripserat: Audaciae quoque . . . miratio minui potest. Et admiratio coniectura invenerat Freinshemius.

549쪽

Lib. VIII. cap. V.

Ibd. 41 il0, 23 : dignus, hercule . qui nune quoque tantum et mansuetudinis et continentiae ferat fructum. Quantum p i Ridicule enarrat Zumptius. Nee agitur, quantus fructus sit. Fuit: tant rit ante j et mansuetudinis et coni. ferat fructum. Sed video iam Bonganio et Freinshemio idem in mentem venisse. λὶ Lib. V 4 l. 29): quippe Euphrates altum limum vehit, quo penitus ad fundamenta iacienda egesto vix sufficiendo operi firmo reperiunt solum. Sic codices; sed nihil est opus sufficere, etsi Zumptius enarrare conatur. Qui suffulciendo ... sirmum scribunt, improbabiliter duo mutant, cum praesertim solum inaedificata sustineat, n0n suffulciat. Cum Curtius scripsisset: vix sufficiens operi firmo reperiunt solum. una littera mutata et o geminatum est

ut, si cordi quoque vestis esset, conficere eam neptes suas assuefaceret. Pravum est cordi quoque. Scrib.: si cordi ei quoque ves bis esset. hoc est, placeret et probaretur, quemadm0dum sibi.

struunt et, quia sterilis est terra materia. in nudo etiam montis dorso, usque ad summum aedificiorum fastigium eodem laterculo utuntur. Non sine causa iam Freinshemius et alii in

in C. 52 si 4. 1ὶ rectissime Modius praetereuntibus, cui frustra Zumptius obloquitur. Ipsi au ἐν παροδιο illas regiones rapuerant. ὶ Ibd. 7 2, si , ubi in codicibus bonis omnibus sic scribitur: In dis ei plina quoque militaris rei a maioribus pleraque summa utilitate mutavit, sine causa omnes ex interpolatis ante pleraque addunt tradita. Nam a maioribus mutare est si e mutare, ut a maioribus discedas. Duiligod by Corale

550쪽

Q. Curtiug.

primo haeserant; sed quod nuper Hedichius crudo substituit. longius a litteris discedit; mihi in mentem venerat. latere a primo struunt vid. ad Cic. fin. III, 32 p. 3973. Sed deinde offensionis aliquid habet ablativus materia. plus, quae n0n commem0ratur. praepositio in quasi tota regio in nudo - etiam' montis dorso sit . Scribendum sine dubio est: sterilis est terra materim, nudo etiam montis dorso quod etiam m0ntis dorsum nudum est, n0n solum plana . Materiae est in edd. vett. )Ibd. 23 5, 3I : Postero die occurrentibus Branchidas secum procedere iubet. Qui occurrebant nisi ipsi Branchidae 3 et qui illi procedunt in suam ipsi urbem p Scrib.: Ρostero die occurrentibus sex urbe ad salutandum regem Branchidis. secum pro-e edere iubet i Milesios, de quibus pr0xime dictum est quibusque Alexander se, quid optimum lactu esset, consideraturum ostenderat . Venerat hoc quoque in mentem Modio, qui, ubi vera invenit, sere Cassandrae poenam passus est non sane sine culpa. fBranchidis etiam codd. dett.J Paulo post 3bi permirum est, inde a Zumptio nunc edi, quod sane in codicilius est: Nunc culpam maiorum posteri luere, qui ne viderant quidem Miletum, ideo et Xerxi non potuerant prodere. Nam n0n solum perversum est ideo et, sed etiamsi scribas et ideo, nihil ineptius hae adiectione: requiritur huiusmodi sententia: nedum X. p tui erat prodere; eam sic positam suisse a Curtio: adeo Xerxi non potuerant prodere, Iunius et post eum ceteri intellexerant, notissimo apud Tacitum particulae adeo negationi subiectae usu, sed cuius exempla etiam apud

cap. 2 1, 15ὶ miror taetra praeteriri apertissimum orationis

vitium: ad haec accedere, quod ... Tespondisse, cum praesertim iam Heusingerus respondisset scribendum esse monuerit. Duiligod by Corale