Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

. 504 Lib. VIII. Uap. IV. citer, seribendum esse manifesta emendatione: Non arietant inter se nisi in eadem ambulantes ria

Me tamen ipsam philosophiam non de bobis iactare, cet. . Infeliciter Haasius praef. p. XXVII.)Εp. 104, 1l postquam Seneca tam ineptum dixit

esse propter amicos amissos flere, quam quod arboribus amoenis et domum ornantibus solia deciderent, sic pergit: Quicquid te delectat, aeque vide ut videres dum vireret uter. Alium alio die casus excutiet Sic eodex optimus. Extrema corruptae partis recte restituit Haasius: dum virent, utere, nisi quod viret scribendum erat. In superioribus perspicue subest: aeque fide, ut fideres; sed excidit vocabulum comparationem continens. Puto suisse: ut virenti folio sideres. Α vir

ad sid vidi transiliit oculus. Nisi suit tantum folio. Mox gi 2 sl 3 in codicum, etiam optimi, scriptura misces pro mi sceas nuper reposita subesse misce si sapis, alterum alteri misce . pudet paene monere. Sed quae praecedunt. ut ante Rexertum signabantur, interrogative efferenda sunt eum exhortatione: Horum nihil cogitabis . . 3Tum g 14, ubi codices et editiones haec praebent: Ceterum inconstantiam mentis. quae maxime aegra est, lacessit, mobiliorem levioremque reddit ipsa laetatio, neque, si de sententia quaeras, inconstantia mentis aegra est, sed morbus, neque aut asyndeton aegra est, lacessit), in sententia praesertim relativa interposita, serri potest aut lacessit obiecto carens. Facilis est et certa emendatio: quae maxime oesro 3 lacessit. In loco huius epistolae de Socrate Isi 27 . ut ad verborum emendationem' perveniri possit, primum sententitae recte separandae sunt. Haec enim primam partem explent et absolvunt: Si tamen exemplum desideratis, aceipite Socraten, perpessicium senem, per omnia aspera iactatum, invictum tamen et paupertate, quam gravior sm illi domesti ea

522쪽

L. senecae Epistolae.

505 onera faciebant, et laboribus, quos militares quoque pertuli L Hic necessario insistitur, nec potest nova sententia relativa adiungi, nedum in hac partitions paupertatis domesticis oneribus aggravatae et laborum militia auctorum rediri in altero membro ad domestica. Novum sumitur initium: Quibus ille domi sxercitus est shoc in eodd. excidit), sive uxorem eius

latet sub eius verbum: sive uxorem meminimus

aut speetes aut simile), m0ribus feram, lingua petulantem, sive liberos indociles et matri quam patri similiore sp Huic de domosticis interrogationi et exclamationi respondent haec de vita extra domum: Foris vero aut in bello fuit aut in tyrannide aut cet. Codices habent: similiores si vereant. Excidit soris for post ores, relicto si sis . Ep. I 05. 3 sic scribitur in B: Spem improborum vitabis, si nihil habueris, quod cupiditatem alienam et improbam irritet, si nihil

insigne possederis. Concupiscuntur enim etiam pars in notarium sunt sic raro invidiam effugies, si te non ingesse ris oculis cet. Atque sic raro etiam in ceteris eodicibus est; pro illis pars in notarium fere substituitur in codicibus interpolatis quos editiones sequuntur, si parum nota; tum post concupiscuntur enim interponitur insignia, nulla sententia. Haasii e0natum omitto. Constituto primum. novam sententiam incipere ab his: Invidiam effugi Θs cet. , quae respondeat

3uperioribus illis: Spem improborum vitabis, ex illis vestigiis efficitur sacile et perspicue: Concupiscuntur enim etiam parva, si notabilia sunt. si rara. Invidiam cet.

Ep. l06. I et 2: Quid ergo fuit, quare non

pr0 tinus rescriberem ei, de quo quaerebas pyeniebat in contextum operis mei; scis enimeet. Non rescribitur quaesito, sed de quaesito. Scrib.

523쪽

Lih. VIII. Cap. IV.

igitur: quare non protinus rescriberem p Id. de quo quaereba S, Veniebat i. c. o. m. Semel seriptod si de , corrigendo natum est ei seide . Extrema epistola II editur: Non saciunt bonos ista, sed

doctos; apertior res est sapere, immo simplicior; paucis est ad mentem bonam uti litteris. Sed neque est uti Seneca dixit, ut esset liaet uti neque recta sententia emcitur, sive de paucis litteris interpretamur sive dativo casui de paucis hominibus. Codex Bhabet faucis, sub qu0 verum latet, qu0d hoc . ut opin0r

fuit: Uo oui est eius, qui nihil negotii habet) a d

mentem bonam uti litteris. Ep. 107, 1 sic in codicibus scribitur partim omnibusi artim optimo: Servi occupationes tuas occasionem fugae putaverunt si amici deciperent habeant enim sane nomen quod illis noster e priori sic B; ceteri et edd. noster Epicurus) imposuit et vocentur quo turpius non sint omnibus rebus tuis desunt illi qui et operam tuam conterebant et te aliis molestum esse credebant. Primum prava et inepta est condicionalis illa sententia si amici deciperent, etiamsi addas quid quid, si a m. deciperent), quoniam non maior calamitas vitata consolationis causa ponitur, sed hoc ipsum laetum esse pr0xime significatur desunt illi cet. et

omnino hic causae angoris enumerantur, deinde ad eas c0nsiderandas transitur INihil horum insolitum cet. . Deinde Epicuri nomen, quod optimus codex removet, per se alienissimum est; neque enim is magis quam Zeno aut quivis alius ex antiquitate phil0sophus illis hominibus, qui Lucilium deceperant, amicorum nomen imposuerat; ne permiserat quidem, ut talibus imponeretur, amicitiae fidelis

severus iudex. Nec nostrum Epicurum Seneca appellaret. Extrema verba editores ipsi male separando obscurarunt et non intellecta corruperunt. nisi quod crede

524쪽

L. Senecas Epistolae.

bant sane absurdum est. Totus l0cus, quem Haasius duplici laeunte et mendi nota insignivit, sic scribendus est: Servi occupationes tuas occasionem fugae putaverunt amici deceperunt i habeant

enim sane nomen, quod illis noster error imposuit. et vocentur. quo turpius non sinu i hoc eSt, quo turpius Sit, non eSSe eos, quod V0centur); omnibus rebus tuis desunt illi, qui et operam tuam eonterebant et te aliis molestum esse eo sebant cum a te p0stularent, ut aliorum operam et auxilium sibi conciliares . sQuod Ianus posuit: aliis molestum reddebant, eodem spectat; sed n0n recte esse tollitur. Turpiter stumi ) non sum ιιmicu3 pro eo, quod eSt:

turpe est me amicum non esse i quod genus attigi gr. Lat.j 398 b not. 4 ed. Germ.), ad Ciceronis usum paulo durius diceretur hac praesertim negativa sorma ich. quae ann0tavi ad Cic. fin. IV, 63 p. 576); apud Senecam usitate dicitur, velut ep. 29, 7 hone/tius neglexissent . de ira III, 14. 4, de vii. b. t 7. 2, quemadmodum inde a Liviost, I 3. 3. et 50, 5 bene credium in t h. e. bene fecerint, quod

crediderint, VII, 40, 13, XXIV, 32, t. XXVIII, l9. 3. XLII, 40. I 0 superbius). Vergilio s En. II, 642 o: satis

e t nos vidisse), Hor. Sat. I, I 0, 34 insanius), Ovidios Trist. V. 6, .l3 turpite=θ; cst. Quintil. I, 10. 8 iturpiter , Tae. An n. III, 34 male), Hist. V, 23. Plin. Ep. lI, 6, 7 uuipit j. Paulo infra si b iam Muretus et Pincianus et nuper Haratus senserunt perverse interponi illam quasi generis

definitionem: Deinceps. quae multa et varia sunt, in nos diriguntur. subiecta partitione: quaedam in nos fixa sunt, quaedam vibrant, cet.

Scribendum videtur: Quicquid dixeris, multis

Reeidit; deincepsque multa et varia in nos diriguntur. Quae pro que Scripto natum est sunt.

525쪽

te alibus libris et aliqui qui putant et Fenestellam. Videtur significari: id ita in poni lib. st alii argui putant et Fenestella. Paulo post g 33 quod

post Ennii versus: cui nemo civis neque hostis

Quivit pro factis reddere operae pretium in Bet aliis scribitur: ex eo se ait intelligere. apud antiquos non tantum auxilium significasse. sed operam, manifestum est. deesse subiectum verbi significasse. deinde necessario de operae nominis, quod in versu Ennii est significatione agi. Quoniam autem ex orationis Drma snon tantum auxilium. sed operam apparet. non duas opeme Significationes poni, relinquitur. ut opera idem dicatur significasse, quod aliud quoddam v0eabulum apud non tantum omissum. Itaque opem hic n0minatam fuisse manifestum est suisseque. quod in Grammatico Latin0 minime mirum est. qui operae pretium interpretaretur opis latae pretium; cogimurque ita sere scribere: non tantum opem auxilium significasse, sed operam. Extrema epistola. g 38 36, ubi est: Dixit illa Platon, dixit Zenon, dixit

Chrysippus . . et ingens agmen non tot ac talium quaero, quid sit ingens agmen tot sive non tot, quot quattuor sint. Scribendum sine dubio: et ingens aq-men non totum talium sed etiam minoris praestantiae et auctoritatis h0minum . Cod. Guel f. totum ac talium Ep. 109. 4: Malus malo nocet: facit quoque peiorem, iram, metus incitando cet. Prave

ponitur quoque et l0co et quod nihil novi additur: itaque

inde a Mureto ante SchWeighseugerum omittebatur. Correctio mendi pervagati manifesta est: nocet sacitque peiorem. In eadem epistola si 8 7 scribitur in codiei-bus: Numquid armatus miles. quantum in aciem exituro satis est, uti amplius arma desiderat puu0d manif0sto vitiosum est, uti tollunt, nimis simpli-

526쪽

L. Senecae EpistoIae.

citer. Scriptum erat: Numquid . . . ulla amplius arma desiderat 3 Hausto altero a sullamplius j exuli factum uti. Sequitur j 9 83, ut quidem in B et

aliis scribitur: Et qui in summa motus est calore adiecto ut suum teneat Haec opponuntur superioribus his 83: In summum perducto calorem calefieri supervacuum est. Seribendum igitur est: Ei. qui

in summo sest calor ei. opua est calore adiecto ut summum teneat. Proxime ad verum ad veram sententiam prorsus pervenerat SchKeighaeuserus Et qui in

summo est calore. illi opus e. c. ari ut Summum

teneat . infra g 16 I4 codicum haec est scriptura: Aiunt homines plus in alieno negotio videre initio hoc illis evenit. quos amor sui excaecat,eel. In his non subesse, qu0d vulgo editur: videre quam in suo; hoc illis, apparet; quid litterae initio signi sicarent. viderunt librarius recontissimi codicis Vatieani et Erasmus: ' Titio hoc illis evenit. quos cet. Facillime auditur quam in suo. Postremo extrema epistola si l8 II 6 nunc editur: Quid me poscis sB et sere ceteri posces scientiam inutilem 3 Magna promisisti. exigua video. Quoniam nullam omnino Seneca a Lucilio scientiam poscit. sed Lucilius n0n praestari a Seneca pr0missa queritur. editores ante Fichertum doces scripserant, sortasse vere: sed potest stiam scriptum fuisse: quid me paseis seientia inutilip s Et sic video scribi V0luisse Pontanum, cuius notas paucissimi viderunt. Ep. II 0 b in his: Nemo ausus est ad id . quo

perturbabatur, accedere et naturam ac bonum timoris sui nosse, satis certum est mendosum esSehonum nam neque bonum neque malum habet timor, et itur de eo, quod contrarium est incertae speciei et opinimu): nee dubium videtur, quin restituendum sit ac modum fueram mensuram). Deinde I 4 editur: hinc puerorum perspicuos cultu atque forma greges

527쪽

Lib. VIII. Cap. IV.

hine feminarum. Qui laetum dicam, ut Demo viderii saltem nemo dixerit. scribendum esse eonspicia os 3 Quis unquam Per Pictium pro altero sic positum legit PEp. Il3, 23 il8 emendavi vol. I p. 77. Restat ing 30 24ὶ mendum, ubi in codicibus scribitur: q ui felicissimos . . . Se iudieant, si multas i B simu Iatas) pro milite provincias obtinent: editur: per milites: debebat: proprio milite. Extrema epistola g 3I Nilitteras SchKeighaeuserus recte restituit. sed male verba interpunxit et enarravit, quae sic scribenda sunt: Non est, quod spectes, quod sit iustae rei pro mium: maius in is sto est. in ipso iusto, iustitia actionis. maius est pretemium. Maius esse iniustae rei praemium dicere quam iustae Senecae in mentem venire non potuit JEp. II 4, 2: Quemadmodum autem unius cuius itue actio dicenti similis est, sic genus die endi aliquando imitatur publicos mores, cet. Ridiculum est uniuscuiusque acti0nem similem esse dicenti, hoc est ipsi unicuique sed tanquam a se diverso . Codices habent dicendi, quod frustra Fichertus enarrare conatus est. Littera geminanda est: actio die en di3 similis est materiae et causae generi . si II scrib. et

eae hoc gratiam sperent.

Ep. lI6, 8 si nullo prave interpungendi artificio

vitari potest. quin scribendum sit: Scis, quare non possimust ista 3 Quia nos posse non credimus. Vulgo possumus, ipso Ficherto mirante.

Ep. Il7. 26: Quid, si scires etiam illud quaeri, an b0num sit sit tura sapientia 3 Quid

enim dubii est, oro t0, an nec messem futuram iam sentiant horrea nec suturam adolescentiam pueritia viribus aut ullo r0bore in tolligat 3 a pertissime negatur ullam esse dubitationem, quin neu-

528쪽

L. Seneeae Epistolae.

onim dubii est, oro te. quin nec me Ssem cet.

finitioni, quae his verbis: Bonum est, qu0d ad s e impetum animi secundum naturam m0vet absolvitur et a superiore hoc uno adiecto secundum naturam differt, copulative iet ita adiunguntur. quae ex ea efficiuntur. Sublato et, qu0d ex ultimis litteris verbi movet ortum est, scribendum: Ita demum petendum est, cum coepit esse expetendum, nisi fuit: Ita hoc adiectοὶ tum demum p. est cet. De g I 2 ubi SchKeigh. et Fich. verum tenent, admonui ad Cic. fin. III, 3 p. 344. g 16 qu0que mire erravit Haasius in re et verbis apertis.

Ep. II9, l0 li): Sed ut scias, quam difficile

sit res suas ad naturalem modum coartare, hic ipse, quem circa naturam dicimus, quem tu Vocas pauperem, habet aliquid et supervacui. Neque quid sit circa naturam aliquem dicere, neque, si contra sermonis legum esse audimus, quid sit rape circa naturam, quisquam expediet. Sed naturam a B

et duobus aliis) prorsus abest scribiturque quem circa dicimus, hoc est perspicue, duabus litteris transp0sitis: qu0m eircumcidimus et multis amputatis circumscripsimus . Idem verbum librariorum ignorantia obscuratum Ciceroni reddidi, Tuseul. I. 78; in libro V do fin. 39 in optimis, qui nunc supersunt, codicibus i B Erl.ὶ pro eo substituitur circumdat, sed in deterioribus se Pal. Istirps aut facili coniecturai verum servatum est fg 7 quae p0st mentior sequuntur, n0n correcti0nem et maioris rei adiectionem habent, sed eius, qu0d dictum est, confirmationem. Itaque, si nihil est mendi, interrogative proserendum est mentior 3 Simplicius esset . quomodo Seneca scripsit l06, b et 118, 6: mentior, nisi quaerit cet.

529쪽

Lib. VIII. cap. IV.

Sp. I 2I. 4 5 : Non desistam . . . voti S obstrepere. Quidni 3 cum maxima malorum optaverimus et ex gratulatione natum sit . quicquid adloquimur. Sic codices aut alloquimur et Ηaa-Sius. sine sensu; perspicuum est enim. stultitiam votorum humanorum ex eo OStendi. quod, quae nunc lugeamus et quibus liberari cupiamus. ex voto nobis aeciderint et eum

gratulatione accepta sint. Sed quod Fieherius substituit quicquid obloquimur, etiam pravius est; nihil enim aliud est nisi: quicquid contra i quos aut quod 3 diei mus. Suspicor fuisse: quicquid amolimur. Nam lacrimamus nimis longe abit. Sequitur g 6 7ὶ: Nemo aegre molitur artus suos; nemo in usu sui haesit. Ad hoe edita protinus faciunt; cum hac scientia prodeunt, instituta nascuntur. Ollandit me persectum unum thaesiti inter cetera praesentia: offendit sententia; neque enim ad hoc edita recte dicuntur. Sed hoc ut moliantur artus saciunt. Scribendum: nemo in usu sui hoesitat: hoc edita protinus saciunt.

Aliquanto insta si 24 in B p aliisque sic scribitur ): Primum hoc instrumentum illis sic p; B et plerique illa natura contulit ad permanendum in conciliationem et caritatem sui. Non poterant salva esse, nisi vellent. Nec non hoc per se per Se Om. p. pr0 suturum erat, sed sine hoe nulla res prosuisset. Sed in nulla deprendes vilitatem sui. ne negligentiam quidem. Ridicule editura plerisque in conciliatione et caritate sui. Quodnam enim hoc Seneca dicit instrumentum p Et quo instrumento opus eSt ad permanendum in conciliatione et

) In eodice enim p medio inserta sunt quaedam folia. quibus continentur ep 121, 11 ad 122 extr. simili. atque reliquae.

manu scriptae. Duiligod by Corale

530쪽

L. Senecae Epistolae.

caritate sui. quae omnibus etiam Stoicorum et Senecae sententiain tam insita est, ut evelli nequeat 3 Ηaasius permanendum deleri iubens et in conciliationem retinens perversitatem auxit. Nimirum ipsa conciliatio sui. quod tota epistola explicatur, animalibus est instrumentum ad permanendum. Declaravi rem ad Cic. lin. III, 16 p. 362, dixique breviter, scribendum esse sublata praepositi0ne, quae ex littera m orta est: Primum hoc instrumentum illis natura contulit ad permanendum, conciliationem et caritatem sui. Non poterant salva esse, nisi vellentiquae voluntas est ipsa c0nciliatio sui . Nec hoc per se profuturum erat, sed sine hoc nulla res prosuisset. In nullo deprendes cet Nam sed prorsus sententiae squae continuatur et confirmatur repugnat 0rtumque est ex ultima syllaba verbi profuisset. Ep. 122 l6 iij quod ante omnia faciendum erat, ut pro inepto verbo credo nec minus inepto adverbio crebro substitueretur subiectum verbi inquit et auctoris dicti, qu0d ponitur,n0men, Pincianus fecerat, qui Pedo scripsit; nisi in seriptura eodicis B credendo aliud latet nomen. velut Veiento. Ipsum dictum hoc fortasse suit: Vos, inquit illum 1 λλυχνιόβιον dicite. fg 18 revocandum esse

quod ante Ficherium edebatur: Quomodo cultu Se ...distinguunt, quomodo elegantia caenarum ..., sic volunt separare etiam temporum dispositione, pro quo nunc dispositiones editur. vix opus est dici; si se audiri non posset ex Superi0re membro, scribendum esset separari.

'in Omisso hoe barbare dicas, primum instrumentum tributum esse in inritate sui das erste Mittet ist thnen in der Selbst-liebe gegeben . Cavendumne est, ne quis hac barbarie ad defensionem abutatur, oblitus pronominis ξ

SEARCH

MENU NAVIGATION