De sacris electionibus et ordinationibus ex antiquo, et novo ecclesiae usu. Authore M. Francisco Hallier, sacrae theologiae parisiensi doctore, et professore, socio sorbonico ..

발행: 1740년

분량: 551페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

Eoo Pars III. Sect. V. Cap. V. .

rentur, Σκοτοι enim tenebras fgniscat & obscuritatem ; itemque ii,

qui , Mneso βακα βdi dicti sunt epistola ad Theophilum , de

quibus alibi. Meundbalii esse pol- sunt, ad Ecclesiasticum quidem titulum ordinati, sed sne cura & onore, cujusmodi Titulares seu Portatiles dicuntur, qvbd titulum solum Episcopatus alicujus habeant, cujus curam &adminiseatione in non habent; sed ab uno loco ad alium commeandi libera fruuntur facultate. Tettibalii sunt, qui e civitate sua expulsi dignitatem retinent,cujus adimitur ipsscssicium. Quattb alii , qui Episcopali sedi & dignitati renuntiarunt. Quinibalii verb, qui soli sedi, non dignitati:

Quorum omnium uberiorem , Deo dante , alibi explicationem dabimus, contenti hoc Ioco diversa horum genera Episcoporum Clero ac populo carentium observasse.

II. Primum ergo ab ignotis &obseurisistis Episcopis, de quorum ordinatione Episcopali controverti potui, Canones ordines suseipi di- sit icte vetant: imo etiam aliquando, tunc scilicet eurn tales non es Ie veros Episcopos probabiliter ambigitur, collatum ab hujusmodi ordinationem iterari permittunt. Hoc post te-

murn decernit Concilium ) ver-

metiense sub Stephano II. Summo Ponti fiee, di Pipino Francorum Rege habitum , nimirum , ut ab Epificopis ambulantibus per patrias or. dinatio Presbterorum noη fiat: si

autem boni sunt illi Presbteri,

iterum consecrentur . Poenam autem

in ejusmodi Episcopos, itemque in quoscumque ejusmodi Episcoporum , & sorte etiam Presbyterorum ab iis ordinatorum fautores , qui

eis absque Episcopi ) commeatu ,

seu sal νo conductu , & libera eundi potestate ab Episcopo loci concessa. vel adhaeserint, vel ipsos protexerint; statuit aliud Concilium Vernense di.ctum sub iisdem Pontifice , di Rem te non diu post celebratum, iis vel

bis: ) De Episcopis vagantibus,

qui parecbias non babent, nec stimas oraenationem eorum , qualiter

fuit, placuit juxta constituta sanctorum Patrum , ut in alterius parochia ministrare . nec tiliam ard

nationem facere debeant, sine jusfisone Episcopi , cujus parrebia est . Et si bor facere praesumpserint, ab incio su pendantur: interim quod

ad Sγnodum exinde υenerint , 9 ibidem secundum Canonicam institutionem accipiant sententiam, nis tantum pro itineris causa : etsi ullus Clericus aut Laicus talem Episcopum, aut Presbditerum, ab iis ordinatum , vel si nil iter vagantem, defensaverit, sine commeatu Epi scopi , cujus parocbia es, excomminnicetur tisque ad emendationem. Eadem seri ne Concilium vVot-matiense sub Adriano II. repetit, sed clarius ; quippe cum Canonem

ita ordiatur, de Episcopis, S de

Presbditeris vagantibus , quod Presbyterorum nomen eum deiit in Vernensi initio Cationis, inde fit, ut cum Preser et i postea in eodemst mentio, non sitis clare intelligatur, quisnam presbiter intelligi debeat , an qui vagus fuerit, an quia vago Episcopo ordinatus sit. Hue etiam reser, quae superius diximus de eorum ordinatio albus , qui ab iis ordinati sunt Episcopis, quorum ignota sunt sigilla , quos quidem nee in offetis suis recipiendos, ne ad superiores ordines promovendos stituit Conei lium Lateranen sub Alexandro III., donee de ipsorum ordinatoribus & ordinatione plenior inquisitio facta sit, & instructio major habeatur. Sed expressius est de ordinationibus ab ejusmodi Antistitibus receptis, testimonium Cabi

212쪽

De qualit. Ministri legit. ordinat. ΣΟΙ

Cabilonenss II. praedictis ordinati nes tanquam pluribus titulis vitiosas irritantis: Sunt, inquit, in qui Asdam locis Scoti, qui se aecum Epi- boopos esse'multos neghentes absque lycentia Dominorum suorum. e Magistrorum Presbteros SDiaconos ordinant: quorum ordo.

tionem , quia plerumque in simonia. cam incidit baeresim , multis erroribus subiacet, maes omnibus tr. ritam feri debere, omnes tino consenissu decrevimus. I. II. De Ord nationibus ab Episcopis, Clerum ac populum non babentibus , vel ab iis, qui Titu

lares vocantur .

III. T As ergo peculiares ratiora. nes Cabilonensis secumda Srnodus assignat , cur ordinationes ab istis Episcopis factae rejicie dae viderentur , quia nempe tales Episcopi saepius in ordinationibus a Canonibus deflectebant , & interdum etiam per pecuniam ordinationes iaciebant: cuna enim ipsi nee probatae essent auctolitatis, nee venerandae dignitatis , dg egestate ut plurimum premerentur, parum de tua fama sollieiti, majorique divi. tiarum ad sustentandam vitam congerendarum cupiditate incensi io-rent , iacile a praescripto Canonum deviabant, & in abrupta avaritiaeae turpis lucri praeeipitia serebantur. Sed esto accurate omnia, & ordina te , quoad ordinandorum examen& dilaussionem tales Episcopi agant;

non tamen ordinatus neque cano nicus eorumdem in ordinibus conserendis conatus juvat s quia cum subditos non habeant, quos regant, nee apud se rectorum constituendorum saeuitatem habent , eorumque proinde ordinationes, nisi piae-

III. Pars

A sidentium a IIcui populo Episcoporum consentu ac judicio ratae habeantur, nec loco nec auctoritate munita , quemadmodum de aliis dixit ) S. Leo , illitae judicandae

sunt. vera proinde ratio, ob quam ordinare sui auctoritate neque ADt, ea est, quod nec ordinandi ipsis subdantur, nec eis populum ullum re gendum committere queant,in ordinatione velli canonica haec lex observanda sit, ut nemo, nisi a proprio B Episcopo ordinetur .' nemo, nisi alicui Ecclesiae adseribendus , ordine initietur , unde nee ab Episcopo vagante aliquis ordinari potest , cui non subditur, & a quo recipere non potest Ecclesiam , ad quam instituatur. Quam rationem ex parte attiniit Synodus Romina sub Leone I Ruis statuit, P ut nul I in Eccle. sis praesumat Presbmeros constituere, nisi quἰ Sacerdotalem gradum dare licite potes . Quidni e Rutem juisone vel consensu Epi copi, habentis clerum ae plebem, vagus aliquis Episcopus nulli lato addictus, imo nec ullius tituli honore ac denominatione decoratus,

si quis reperiretur, qualis jam nullus reperiti solet, posset ordines alicui conset re nihil sane obstare video,

praesertim cum ' ) S. Leo ab Epis

copis, qui canonice electi non eusent , de consensu & judicio piaesidentium Episcoporum Presbyteros D ordinari posse fateatur , itaui, qua Episcopo non habenti Clerum neque plebem , materia vel auctoritas desuerit , ab habente Clerum ac ple

bem suppleri possit.

IV. Possunt de Episcopi a eivitate , ad quam instituti sunt, expulsi, vel in barbaris regionibus instituti,

ad quas liberum accessum non habent , Cleticos ae Presbyteros ordinare, adeo ut si quos reperiant ex iis civitatibus oriundos, propria aucto-C e lita-

213쪽

R. 37.

ritate ordinibus initiare queant Acaeteros autem, nonnisi rogatu Epit. copi habentis Clerum ac plebem , in eujus Episcopatu versantur,& eu.jus subditos ordinaturi suerint. Prius

quidem explesse Synodus Trullana definit, quae de Episcopis , civitate sua ob balbaticas incursiones expulsis impeditisque , quominus in dinationes , & caetera, quae Episcopa lis sunt muneris, in iis agant, aequum esse censet , honorem Sacerdotio. ac venerationem sermare ; iniquum B vel a gentilem injuriam ad Ecclesia. sti eorum jurium perniciem posse quidquam agere : ideo, eis qui sic ordinati sunt , & propter praedictam causam in suis thronis constituti non sunt, jus suum absque ullo praeju-dieio servandum praeeipit . conceditque: ύσε - -οτGAs κληρικῶν G-

σιν, ut oe diversorum Clericorum ordinationes canonice faciant , NPontificatus auctoritate secundum

proprios fines utantur, oe sit frima ac legitima, quaecumque ab iis procedit , adminifratio . Quibus verbis suum in regionibus, i quibus denominantur , Episeopis jus aliquod proprium, tam in ordinationibus quam in interis asseritur sluod enim uti possint Episeopali au-oritate secundum proprios fines, Phoe indieat ipsos illarum regionum Cleticos suo arbitrio ae consilio; aliarum autem Dicreelion , nonnisi de licentia proprii Episcopi ordinandi potestatem habere . Conium t

id ipsum Balsamon, qui in eum

Canonem adnotat edicto Imperat rio Alexit Com ni eandem pol

statem Episeopis istis assertam suisse, ac cotisrmatam : jussumque , ut s. ne ullius Waejudicio , ordinationes

V. Cap. V.

facere , & Pontificalia omnia exeracere possint, & omnino reputentur perinde, ac s in regionem accessisient, & in throno suo eollocati essent: quae Constitutio Alexit Imperatoris Synodi Tlullanae Canonem eXplicat; & ea omnia posse praedi elos Eoi scopos ostendit , quae pol

sent , si Ecelesas suas pacifice possiderent. At vero s pacifice eas poss-derent, ipsarum Clericos suo arbitratu re suo jure , aliarum autem regionum ex Episcopi proprii consensu ac rogatu ordinare possentidem ergo ex isto Cone illi Canone , di Imperatoris diplomate possunt.

V. Quod si quaeras , an talis Episcopus posset jam propriae civita

tis vel regionis, ad quam ordina tus est , Clericum in alieno territorio ordinare. Difficultatem propo

stam alth dedueis quiae iam de po

testate ex parte ministri agimus, cisi aliquando desectus territorii, in quo potestatem suam exerceat, praejudi care potest . quominus . etsi peri nam suis cienter sbi subjectam habeat , possit tamen circa eam inter dum agere , desectu sellieet loci, in quo solemniter ei potestate sua uti liceat: quem proinde comm

dato accipere cogatur antequam

agat. Probabiliusque certe mihi videtur ex praedicto Canone Concilii Trullani jas olim aequisium sui ejusmodi Episcopis, ut in alie l co possent absque solemnitate Clericos earum regionum ordinareta:

quod jam ipsis in Concilio Tridentino videtur esse interdictum, in quo, ut superius tradidimus, cautum legitur . ut nulli Episcopo liceat curusvis privilegii praetextu Ponti alia in alterius Diaeces exercere, nisi de Ordinarii loci expressa licentia . in personas eidem ord*nario subjectas . Eκ quibus omnibus, quod posteriori loco de Epiu

214쪽

De qualit. legit. Ministri ordinat. ZOI

piscopis a civitate sua expulsis, vel Ad eam ordinatis, licet non admissis , superius dictum a nobis fuerat , De ord natis ab Episcopo, qui υπ- abunde confirmatum comprobatum. tiavit Epistopatui. que relinquitur.

VI. Probabile quoque est , quod VI l. E Episcopis verb , qui de Episcopis expulsis, & ad aliquam s renuntiatione juri Epi

Ecclesiam cum cura demandata otia copali celsisse vis sunt, integram dinatis, nec receptis , dicta sunt, di fieultatis solutionem continet res- eadem Episcopis nostri temporis Ti- ponso Alexandri tertii ad Archiepistularibus , qui sne cura videntur, copum Toletanum , in qua juxta di ex quadam saltem , eaque vetusta stim lionem superilis initio hujus Ecclesiae consuetudine , loecitum, , qua ilionis insinuatam , rem pl/ne quibus denominanturAntistitet ere1- η eonficit: Requi it, inquixx μ ιι e.f. i. ἡ, ω ti . convenire , adeo ut possint illi bis tua fraternitas, utrum Cleri. di ut a qui in ii p rtibus,in quibus Epileopatum ei, qui post renuntiationem factam ει is ' ''

receperunt , ordinare Cleticos, de a Praedecessore tua ordines recepe- ad eas provincias, si quos nacti sum runt . in imis debrant remauer .rint ex ipss oriundos, destinare at- Respondemus igitur aestinguenda, que mittere: hoc enim ipsorum Bula utrum renuntiaverit loco tantum, Iulae p aeserre videntur , ut quamvis loco simia-ἀgnitati : nam tu pri- curam eorum populorum non assuis mo casu ordines , sicut antea , roga mant, & ab ea , se ut de a residem tus ab Episcopo aliquo, poteri; delia in iisdem locis absoluti snt. po. ratione conferre: in secυn 3 wrotestatem tamen seu metam saeul- - casu distinguendum putam F , utrum talem obtineant, qua , s oeeaso se Sacros contulerit. an Minores . Si

obtulerit, eisque libuerit, uti possint. enim, is tali Oraenes usque ad Sa Supra quoque communi jure iis. dyaconatum at quis acceperit, quia dem Episcopis , accepta ab Episcopi ει bHHmodi ordines is non visco .loci licentia , Cleticos quoscumque pis quandoque conferuntur, cu in ad ipsos cum Epistola Episcopi di- illis iaseruire poterit . N ad 31mmissoria accedentes, etiam eos, qui jores si idoneus fuerit ) promimr- ordines tecipiendi ab Episcopis Cle- ri s sane ab eodem sacros ordines rum ac populum habentibus lieen. scienter qui receperit, quia inditiam rellii tam obtinent, ordinare gnum se fecit , executionem oscillasse, ubi nempe alterius Episeopi non habuit: ubi autem non scienabentis Clerum ae populum nomi- ter, poteris nis crassa S suptiane & loco ordines celebrant. eonia V fuerit ignorantia discretus Ponti- eiusmus; a Concilio nihil hae in te sex dispensare.

derogatum probabile docuimus, v III. Potio singula responsionis consuetudini tu tb stati posse pro cer- istius capita eκplicandi sunt . Prito asseruimus: quae omnia in hune mlim ergo disse ultas est, dum in ea Ioeum conjicienda sunt, ut plenam Episcopus , qui tam loco , qua de potestateTitularium Episcoporum Episcopali dignitati renuntiavit, li. in ordinationibus quaestionis solutio. centia conceditur alicui Tonsuramnem habeamus. ac Minores Ordines conserendi. non

Majores, id . ita intelligendum si, quas hos sne conscientia proprii Ce 2 Epi-

215쪽

zo4 Pars III. Sect. V. Cap. V.

Episcopi conserte queat, illos nequi- Αdem rogatus , proprio Episcopo date possit. Probabilius omnino est, Alexandrum tertium seniisse ;tum quod eum , qui renuntiavit solum sedi suae, non dignitati, r gatum ab alio ordines conserte posse doceat , licentiam procul dubio proprii Episcopi ad hoc requirens,

ut ordines conserat : multo magis

ergo, dum subdit, eum, qui renuntiavit Episcopali dignitati , ordines minores conserre posse , eam BDeultatem ipsi nonnis de licentia proprii Episcopi concessam subinte, ligit; alias plus auctoritatis in eo, eui minus inest , agnovisse videretur; ac proinde dum poste, subjun. git, talem, qui sedi ae dignitati Epis. eopali renuntiavit , oidines sacroaeonferre non posse , si in i litet subii, telligit, etiamsi a proprio Episeopol ,- -- rogatus suerit: tum quod veteri jure cautum superitis ostenderimus,

' ne quis sive lector , sive inserioris Cullius gradus Clericus , ab alieno Episcopo sne proprii licentia creati possit, quorum auctoritati sese oppinsuisset Alexander, s Tonsuram vel minores ordines ab Episcopo, qui renuntiavit sedi Episcopali, sine propiti licentia reeipere licere diceret: Neque enim probabile est , illud quod Episeopo habenti plebem non licet, ut scilicet alienum Parochia. num τel minotibus ordinibus inbtiare audeat , id Episcopo , qui ple- Dbi suae renuntiavit, cujus caula magis odiosa videtur, licere : tum de-:,4. . .i si nique , quod tam antiquo ,

qu:m novo jure nemini concedatur Tonsuram, vel saltem minores Οι- , dines euiquam eonferre, nisi ei, qui Ecclesi m di se ordinato assignate

possit, in qua suis langatur muneribus , quique eum huic Ecclesiae ad dicere possit: id autem potest solus Episcopus Ecelesae alicujus administrationem habens, non autem is, qui sedi Episeopali renuntiavit.

IX. Quid erro , inquies, sbi

vult Alexander tertius, dum rati

nem illam assignat, cur, qui sediae dignitati renuntiavit , ordines

minores conserre queat λ quia nem m ordines isti etiam 1 Presbyteris conferri possunt, num videtur eorum conserendorum nullam specialenia licentiam necessariam eia docere , ex eo , quod istorum ordinum eoblatio non Episcopalis . sed Presbyt ratis ordinis atque oscii esse videatur Z Deinde Episcopi, qui renunci verunt sedi ae dignitati Episeopali, Chorepiseopis illis videntur esse smillimi , qui ordinem habentes Episcopalem, gradum ac dignitatem Presbrietatem sollim habebant, se seeundi ordinis Antistitibus adnu. merabantur , de quibus superitis

suse ac copiose disseruimus : tales autem Chorepiscopi ex Concilio m A--. m. Antiocheno minores ordines propita auctoritate dare potant , Majores non nisi eum conscientia Episcopi. Quidni ergo congruentet huie des-nitioni dicamus, Alexandrum tertium velle sollim majores ordinea

ab ejusmodi Episeopo, qui renuntiavit Episcopali dignitati, sne conseientia & permi proprii Episcopi dari posse P Aeeedit huic argumentationi vis aliqua & firmitas ex iis . ' quae superilis tetulimus Vida .

ex antiquo Ecclesiae more , plures oldiaaria is

nempe, sive ad Eeclesam Catholi- eam ex haeresi aut schismate redeum tes , sue male promotos, sive varias ob causas , ctim Episcopali ordine praediti essent, ad inseriorem gradum redactos, & Presbyterorum s lum ordini ad censitos fuisse , quos

minorum ordinum conserendorum,

in iis, in quibus instituti essent Ecclesis, potellitem habuisse , haud dubium est. Quidni ergo ad eorum

216쪽

De qualit. Ministri Iegit. ordinat. Eos

imitationem statuissu dieatur Al xander tertius, Episcopos, qui renuntiativi sedi ac dignitati Epise pali, quorum non inferior praediistis dignitas est ac conditio, minores ordines quibusdam conserre posse

absque proprii Episcopi peculiari permissione λx. Hae tamen conjecturae ne quaquam videntur sententiam no-

sitam desiluere , vel labefactare . Primum enim Alexander tertius intulit , ex eo quod Presbyteris ali- aquando minorum ordinum conserendorum praerogativa tribuatur,

Episcopis , qui dignitati Episcopali

renuntiarint, eandem denegari non debere: ne talibus Episcopis Presbyteri ulli praeserantur. Quamvis enim in Presseterorum ordinem ac g a dum honori Pontificali renuntiantes deciderint; quoniam tamen inter Plesbyteros sedem ac dignitatis praeeminentiam retinere ipsos aequum visum est , ea quoque, quae Presbyteris quibusdam insignioribus conserti sci. Glent privilegia , v. gr. ut minores ordines conserant, dummodo nulla ordini Melesiastico exinde inseratur injuria, ipss tribuenda, judicata sunt. In detrimentum verb ordinis Feelesiastici, ac perniciem cederet,s Vel inordinate & contra Canones, tales Episcopi absque desinatione ullius Ecclesae Clelieos in serioribus initiarent ordinibus f vel Ecclesias, in quas nullam habent potestatem , ordinatis a se temere assignare. ilia.. Dque Clericos adscribere praesumerent quod Ecclesiae detrimentum non insertur ex eo , quod Chorepit-eopis olim in propria sua Eceles a & Abbatibus in Monasterio sibi sub. dito Cleticos ordinare possent; cum

enim Abbates sibi subjitos h1beant

Monachos, di proprium oratorium cujus minasterio aliquos addici Sy- ochare l. e. nodus ipsa 'o Chalcedonensis pio. bavit absque ulla confusone aut turbatione ordinis Ecclesialliei poterunt, quos minoribus ordinibus ex suis Monachis initiant, sine Episco. pi permissu , Monaratio suo adlati. bere; smilitetque Chorepiscopi , qui vicariam habesant Ecclesiam, quam peculiari piae caeteris Presbyteris prae rogativa administrabant, ἐκ Epileo- potum Vicarii esse solebant, poterant sine ulla item temeritate aeusurpatione vel in propriis Ecclesis vel nomine Episcopi, ejusque , qu fungebant ut xice, ipso inconsulto, minores ordines non sine Ecclesiasti ei tituli assignatione consesse ,

quod Episcopi, qui sedi ae dignitati renuntiarunt, prout se habuit 1 tempore Alexandri tertii Ecelesiae administratio, nullo hujusmodi titulo sacere possunt. Nihilominus, si quis, s ne conscientia sui ordinarii ab alio Episcopo , qui tenuntiavit Episcopatui , minores ordines recipiat, hune ut opinor Alexander tertius nullam ex eo suspentionem proprie dictam ineui rete innuit.

rat se peti us suo loco disputavimul. XI. Quod si dicas, non solum

minores Didines, vertim etiam Suia

diaconatum saltem ab hujusmodi Episcopis conferri posse, quia similiter aliquando legimus, ex praedictis

ejus collationem Presbyteris suisse concessam; Respondendum est, aper-ὰ tamen, ut tota series responsioliis Alexandri tertii indicat, Et expressε tradit Glossa , Subdiaconatum G iis .. utrua talibus Episeopis dari non posse , Ii . . quod majoribus jam adnumeretur qui ordinibus: & ab eo tempore , quo constanti jure major Oido haberi coepit, vix ac ne vix sorte quidem ulli inset toti Presbytero ipsus tribuendi eollata potestas fuerit: multique melioris notae Theologi t i V ε ὼν . .'- reperiantur, qui Subdiaconatum ex dispeniam

217쪽

dispensatione I simplici Presbytero

conferri posse negent; quamvis quinua inores ordines possint, nullatenus ambigant , quae sorte opinio Alexandri tertii tempore communis erat:

tum quod consuetudine generali , quae legis vim habere potest, Abbates& alii singulati dignitate praediti Ptς

byteri, minores ordines pallim conferte possint, quod de potestate conserendi Subdiaconatum , vel nulli e rum, vel si alicui, non nisi ex singula. ri quodam privilegio ilibuitur: unde, quia quod rarum est, eodem modo in motalibus censendum est, ac si non esset, nullaque ejus habenda ra.

tio est, recte ex eo quod minores or. dines . Presbyteris conserantur, con sentaneum duxit argumentum praedictus Summus Ponti sex, quo minores ordines , Presbyteris conserantur, contentaneum duxit argu mentum praedictus Summus Pontifex , quo minores ab Episcopo, qui Episcopali dignitati renuntiavit, dari posse, Subdiaconatum, vel alios Majores dari non posse concluderet.

XII. Apte etiam & congruenter distinxit Alexander H I. an quis ignoranter, an scienter, an eκ ignorantia crassa ac supina, an vero ex

probabili & in incibili, tali Episeo.

po Oidines sacros receperit et nam majori animadversione dignus est, qui scienter vel ex ignorantia supina

s quae dolo ' sere aequiparatur,

nec ullam in jure excusitionem ad

mittit ) quam qui vel inscienter, vel

ex ignorantia probabili, cui jura subveniunt, ab eo ministro ordinati se patitur , cui Episcopalis ordinis interdicta est executio. Ignorantiam autem crassam ille piaetexeret, qui publicam in eo, in quo Versaretur, Ioco, si lani dignitatis Episeopalis renuntiationem a se ignoratam esse causaretur; quae enim palam facta Α sunt, ignorata probabiliter diei nequeunt. Hinc verb ignorantiam proin babilem adduceret qui renuntiationis v. gr. in alio loco saltae ignorantiam allegaret, ut s quis r nuntiasset in Curia dignitati,nec rediens se ei renuntiasse palam profiteretur , pols t alius boni file ab eo Ordines recipere: pari quoque ratione posset quis probabiliter suspicari, aliquem is ignitatem suam recuperasse, quem nemine te sagante suae sedi te-B stitutum ; & Ecclesam , cui prius renuntiasset, pacifice administrantem

intueretur : quam ignorantiam a I.

ricos ab Ebbone post recuperatam benescio Lotharii regis Remensem sedem ordinatos, a Synodo Suessi

ne iis , lit superium diximus, depositos graviter tulit ' Nicolaus primus. Sive autem ignorantia stcrassa, sive in vicibilis, ordinati ab eo , qui renuntiavit dignitati Episco-

C pali, executione recepti ordinis carent: quia a non habente Ponti scatus ordinis executione in ordinati sunt; qui autem ossicii executione in

non habet, alii suescienti, sive ignorantia quacumque laboranti , conferre illam non potest; alias quod non habet, dedisse . 6c jus in alium,

quo care et, transtulisse videretur, quod & naturae, & Canoni repugnat. Cum probabiliter tamen ignorante

Episcopus proprius dispensat . Qui

verb ex seientia, vel supina igno-D rantia, ab Episcopo, qui renuntiavit dignitati, ordines suscepit. vel sine spe ulterioris promotionis ac restitutionis osse ii sui remaneat, vel a Summo Pontifice gratiam istam impetret I at quo major est ordinationis desectus, major sit plena , vel major auctoritas subveniat.

XIII Unum superest disquitendum, an si quis simpliciter Episcopatum ejuret, nullaque adhibita distin

rantia , in eap. i.

218쪽

De qualit. Ministri legit. ordinat. ZOI

stinctione , quod sedi dumtaxat, Anon dignitati , vel quod utrique renuntiet , an, inquam , is dignitatem abdieasse a se videatur, di proinde

utrum ab eo ordines recipere liceat . Rationes dubitandi pro utraque parte proferri pulsunt probabiles. Primo enim, quod qui indistincte Episcopatum ejurat, dignitatis quoque eessionem fecisse videatur, persuadere poteris iis argumentis, quia in---.inis, definita propositio univeis ali pvidetur aequipollere , di qua indefinite proseruntur, simpliciter & a solute prolata intelligi debent; ubii. . d. Sta quoque lex non distinguit, nec nos distinguere debemus e ubi ergo non dillinguit is, qui Episcopatui re

nuntiat. nec nos distinguere , sed omnimodam factam esse renuntiationem interpretari oportet: scuto L- tibiis is enim imputatur ei, qui legem

potuit apertius dictare, si obscurius cdixit. ita errori vel vitio verti potest ei qui indistincte Episeopatum ejuravit . si noluit dignitati quoque cedere. Unde in eo casu veritate subniti risisti . ..debet ut loquitur ψὶ Innocentius 6ν. νo' er ,-- tertius quod tactus Episcopus loco

a. - rantistioris . tantum cesserit, oe non oriani; vel

etiam dignitati s probatio itaquet Episcopo, qui indistincte abdicavit

Episcopatum incumbere videretur,

ut probet se dignitatem sibi retinuisse ; secus enim praesumetur , itam sedi quim dignitati cessisse . Denique cum ordo detur pmpter Ecclesiam, qui renuntiavit

a. rex. is tum, ae Eeelesae. videtur etiam executioni --oriratio ibas . ordinis ac dignitati nuntium remi

sisse. XIIII. Contrariam verti ita probabis: tum quia nisi Apostolica Sa des prohibeat, videt ut, quod talis Episcopus ossicium Pontificale, se ut prius exercere possit, ut ex ejusdemer)-νod reis. Innocentii ) tertii eitato responso ωιπ--α argue e licet,' tum quia jus sta.

tuit, ut ei incumbat probatio, qui ἀ-cit , non qui urgat: si itaque Antistes, qui cessionem fecit , dicat se lollim intendisse sedi renuntiare, noudignitati, neganti probatio incumbet , non ipsi astinanti, cujus testimonio credi debet, nis sortiori .

bus in contrarium argumentis resel. latur s praesertim cum nemo dignitati facile renuntiasse praelumatur, se ut nee beneficium sine magna cau

sa aliquem resignasse probabiliter

eredi docuit Clemens tertius I ra Cap. sum, tum quia ex communi iuris Regula, ὶ in dubio, leo potius favendum cn e ludo mo .

est, qu m actoti : ideoque cur reus videatur Episcopus, qui post i nuntiationem suam temete resumpti Pontificalis ossicii aceu satur, vel euiossieti sui ustata ministeria interdia cuntur , si res dubia suerit, in benigniorem partem ejus renuntiati

nem interpretari debemus, ut soli sedi eesserit, non dignitati s quemadmodum in paenis eandein interpretandi rationem sequiatur; quod di aequitatis ratio suadet, ni ipsi mentem suam dictis vel factis explieare liceat , ideoque ossicium Pontificale resumens, id licite facere videtur , quia hoe iacto ostendit se non digni tali , vel ordinis executioni, sed ioli loco cedere voluisse. XV. In hac perplexa & ancipiti dissicultate, placet sententia

Hostiensis . spectandam esse causam, .Hinatis ab eo qui

ob quam quis renuntiavit, ut eκ ea conjectura duei possit, num quis se di tantum , vel dignitati etiam inis nuntiarit : si quis enim aceusatus deerimine , vel sibi conscius criminis, Episcopatui renuntiet, videtur etiam dignitati cessisse , & ordinis executioni, cui nempe se indignum eredidit: unde qui ex Antistiti- th i. a. bus in locum paenitentium seu nachorum descendissent, Episcopatum tesumere posse vetebantur:

quod Disitiroc by Corale

219쪽

pretatur, qui propter paenitentiam agendam Monasterium ingressi essent. Respondetque insuper, quod

eum Episcopus loco solum Episcopali renuntiavit , tunc vetimentissime praesumendum sit, qu d non propter crimen aliquod ab ipso commigum , sed causa paenitentiae ad υἰ-

tam migraverit regularem : ex quo, contrario inferri 'teis, Episcopum, qui cssicium pontificale sumit, non Bvideri propter criminis conscientiam Episcopatui renuntiasse . Eade tria quoque ratio est, s quis propter insufficientiam aliquam vel inhabilitatem Episcopatui renuntiavit senim ea si insuffetentia vel inhabilitas, quae ab omni minisseito Episcopali removeat, cedendo Epila patui videtur etiam omnino ordinis executioni ac ministerio cessisse: si Verti ea sollam insuffcientia vel inca- cpitas praetexatur, qua quis negotiis sollina arduis gerendis imparem se

profiteatur , non ideo videtur ordinis executioni in totum ex eo praeci

secessisse, quamvis insufficientiam aliquam in renuntiatione allegarit ;se ut sortiori ratione , s vel ob utilitatem Ecclesiae nuntium remiserit, ut e )Gregorius Nazianzenus, qui ad eoneiliandos orientalium Epise polum & AEgyptiorum animos Ecclesiam Constantinopolitanam repu- Udia it ; vel ob immorigerorum &rebellium populorum resilentiam ;quo scilicet casu Canones Apostolorum, Antiochena Synodus, & Mattinus Blaeharensis Episcopalem dignitatem retineti assit mant,& ex eorum praescripto Martyrius Antiochenus, 1 diverss exagitatus, altiori voce publice in Ecclesia re.

nuntiasse iis conceptis verbis narratur: ) Clero immorigero, Spo' Theod. u. pulo rebelli , cu Ecclesiae contaminatae renuntio, servata interim Sacerdotii mibi dignitate . Si tandem propter similem etiam causam Episcopatui quis renuntia velit, non videtur ex eo praecise renuntiare Episcopali ordinis executioni ae dignitati . Subdit vetb Hostiensis tunc u Η--ει sa.

temporis spectandum esse, quibus ' ' verbis Episcopatui quis renuntiet; quod & probabile existimo , cum

enim res si contra naturam , ut Epi eopus si s ne Ecclesia : nam ut re

cte docet Cyprianus, scire H ---;.κω iabes Episcopum in Ecclesia esse, N

Ecclesiam in Epistopo; cum id Ca- 4 ,e- ν. . t. nones etiam aversentur, stricte di in propria seniseatione verba re nuntiationis sumenda sunt, ut nec intentioni renuntiantis contradicatur, nec verbis ejusdem in re mi.

nus favorabili ampliandis violentia inferatur . Itaque s renuntians iis conceptis verbis renuntiet : cedo Ecclesiae taΓ , videt ut renuntiasse

solum sedi, non dignitati; si di x

iit : cedo Episcopatui, etiam dignitati ae ordinis executioni cessisse judicatur ; quemadmodum etiam si absolute, cedo, protulerit, omnimo de renuntiasse praesumetur. Sed de hac tota materia susius agemus, ubi ea, quae ad Eeelesiasti eum titulum spectant, alibi explieaturi sumus. sta Disitig

220쪽

De loco ordinationis generatim. 2O9

sECTIO VI. De loco sareae orianationis legifimo ac consentaneo. C A P u T I. De loco Ordinationis generatim. ARTICULUS I. An locur Ordynationis proprius esse debeat. U. PRIMUS. Neminem in aliena Provincia, rivitate, vel loco. Ordinationes celebrare debere ne

de Ministio ordinationistractatione, alia jam cirea ipsam oris dinationem explicanda occurrunt, puta Loeus , in quo ordinationes le gitime fieri , vel convenienter debent: Tempus in ipsa Ordinatione peragenda spectandum : & saeti Ritus, qui in ipsa ordinatione ex Ee-elesae praeseripto adhibentur. Citca Loeum Oidinationum que iam generatim spectanda sunt, quaedam velli speetatim , si e circa Episcopalem consecrationem , sive reliquorum ordinum collationem . De Loco ordinationum generatim haec pronum lio ; Locum istum proprium esse debere , ne alieni limites pervadi videantur ; sacrum propter sanctitatem ordinationis 3 dc publicum, propter universi populi testimonium , quo niti debent quicumque ad Oidines admittuntur . De iis ver quae speciatim Episcopali consecrationi, mel aliis ordinibus propria sunt, insetius a nobis dicetur.

tionis jubetur esse proprius, seu unicuique Episcopo prohibetur, extrasropriam Dioecesin ordinationes ul. as escere . Idque variis Ecclesiasticis decretis confirmari potest. Pti-

ssientia proprii Episcopi.

Α mum iis omnibus , quae extra Diae-cesim vel Provinciam Episcopum ad ordinationes sue Diaconorum , S reliquorum inferioris ordinis Cle-ὲ ricorum sue Presbyterorum , sue Episcoporum proficisci vetant, nisvocatum: vel quae extra D oecesin ad alienas Ecclesas ordinate quemquam prohibent, cujusmodi decre-B ta sunt Apostoloruin, ut ex eorum

caenae primae Synodi, Constan. tinopolitanae primae ' Antioche- nae, ' ) Carthaeinensis primae , )secundae . ac tertiae Turonensis primae ) Aurelianenss tertiae, Aurelianensis quintae, ) Aurelianenss primae, & aliorum Concili C rum , ac Summorum Ponti seum passim , quae a sobis commodius ali. quando referentur, ubi de Collatore titulorum Ecclesallicorum , & Ee-elesiarum Datore quaestio proponditur. Ne tamen ista omnia minus,quim oporteat, attente micurtisse videar, notentur quaeso verba Comeilii Antiocheni, quae maxime in D alieno territorio ordinationum celebrationem Episcopo interdicere vi.

dentur . Sic enim loquitur:

SEARCH

MENU NAVIGATION