장음표시 사용
91쪽
dinare, & I Coepiscopis suis ordi- Α nati, alii ver b non essent ἱ quorum scilicet priores pallio a sancta Sede donati essent, non posteriores. Haec eteo ipsius aer i observantia suit, quae
ad omnes Metropolitanos mana it, quorum nullus exinde pallio non
donari coepit , ne Metropolica dignitate vel ex parte privaretur. Ex aliis tamen exemplis discete possumus, Romanum Pontificem nonnumquam vetuisse , ne sine ejus consilio Metropolitani, vel infelio- Bulistis, es Episcopi crearentur: unietinia
'U' ' Regi praeipientis, ne in Treveren s urbe , aut Agrippina Colonia aliquem eliri patiatur, antequam rein latum sit ipsus Apostola tui.
XXIV. De Metropolitanorum potestate in ordinandis suis Suffra. ganeis res nimium nota , patetque ν-.M i. ex praedictis . Lege tamen , s lubet,
dinationes , Metropolitanis pende . . , re, ab iisque praesertim eonfirmatiis Hal Innotescit . Lege vitam S. Malachiae , ex qua comperies eundem
Malachiam Metropolitani imperio ae jussione , oblatum & repudiatum, se . Episcopatum tandem suscepisse. Lege S. Dunstant vitam, ex qua doceberis, non consentientibus Clelieis ac Monachis in electione,
kl ' ... 2: ipsum jure Archiepiscopali S. Elphagum vigorniensem Episcopum D
, nullis electum , omnibus tamen postea gratum , divina sibi visone ostensum consecrati. Lege iactum Fuleonis ' Remensis apud praedictum Flodoatdum , qui Episcopa tum Catalaunensem Heli lando dedisse dieitur, neelecto eo, qui electus fuerat. Lege Hinc mali Re-
lM. mensis ad uertus Nepotem suum co-
gnominem Laudunensem , coaleslationem, Mee epistolas vatias
Canonicorum Carnotensium conque. rentium de Archiepiscopo Senonen si, quod, mortuo Fu Iberto, allum ab eo, quem elegerant, ipse Ordinasset.
moniam de eodem Senouens ADehieplicopo , quad assumptis, quos vellet, Episcopis, electu in Antistitem probasset atque ordinasset . Lege Leonis IX. epistolam , qui in ei ctione Salernitani Archiepiscopatus, Et non habeant , inquit ,Iotestatem successores nostri in cunais praeis didis Episcopalibus , quos vobis Amsolico auctoritate concessimus , deinceps in perpetuum Episcopos consecrare , quemadmodum vobis concessum est : quod intellige de ordinaria & Metropolica potestate ,
nam eXtra ordinem quoque quosdam Episcopos in Ptovinciis , alicui Metropolitano subditis , i pie Leo X. consecravit ex dicendis. Lege Ioannis octavi epistolas, ex quibus patet, optandum Genevensem Epi copum . Viennensi Archiepiscopo in carcerem detrusum sui se , quod ab ipso Papa Ioanne VII. ordinatus suisti. Lege iὶ Richerii Seno. nensis Atehi praesulis contumax factum , qui Robertum Eeclesiae Re Lbaeensis Abbatem , quem Hugo Diensis , Lugdunenss Ptimas, Sed is Apostolicae legatus, habito Meldis
Concilio in eadem urbe consecrarat, ipse cum Coepiscopis excom. municavit, aliumque in ejus locum substituit . Lege ejusdem Ri-ehetii querelas adversus Ivonem Carnotensem, ab Urbano Secundo Pontificalibus insulis donatum, ejusdemque Ivonia excusationes,
quod nempe ad Sedem Apostolicam non confugisset , nisi negligente Richetio ejus consecrationem , quod Causitido ejus praedecessori Romae deposito , cum quibusdain Suffraganeis suis saretet o imo & urbani
92쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. 8 I
seeundi deela rationem signis. Acantis se nonnisi recusante Senonen. si Metropolitano praedictum Ivonem consecrasse . Lege ejusdem Ivonis adversus Lugdunensem Hug nem querimoniam , quod Nitet. nensem Episcopum Augustoduni consecrasset . Neque omittenda ejusdem Ironis cum praedicto Hugone contentio , cum Hugo contra ipsum expostulasset, quod Sanctionem Aurelianensem Metrop
Iitani demortui vice , illo incon. Esulto , ordinasset: suod Deia , in
quit , mibi scripsi iis propter σῖ-
eium legationis vobis in unctae prius boe ad uotitiam vestram fulse r ferendum , ut tum demum eum coninsecraremus, cum . quod υobis beneplaceret , agnoscerent: quoniam sic praecepit Leo Anastasio Thessalo αἰ-
legium , non generale decretum: maxime cum secundum eunim CLeonem , legationis ossicium pars
si Apostolicae sollicitud nis , non plenitudo potestatis : quae etiam
pars moia plus , moia minus recipit pro arbitrio committentis . Ex quibus innotescit exolevisse vel hoc tempore eam consuetudinem, ut Metropolitani de ordinatis , se Episcopis ante consecrationem ad Ptimatem referrent , quam Legatus Apostolicae Sed is cum vellet in usum revocare , reluctatos fuisse , DEpiseopos Gallicanos , potestatem tamen Papae agnoscentes , ut pro arbitratu id decemerent.
XXV. Neque veto passim illaesaeeulis , sed non nisi aegre , & ob quasdam peculiares tationes proponebant sibi Summi Pontisees Episcoporum aut Archiepisco tum ordinationes ad se revocandas, neque qui disciplinae Ecelesastieae amantes essent, id facere aliis sua.
debant. Et si enim de Summi Pon. tificis potestate non dubitarent sMeleta tamen ordinem retinendum esse censebant. Hinc Stephanus Papa sextus apud Flodoar- ω, dum, cum Aurelianus Lugdunen--κ --ss Egilonem quendam Monachum, inconsulto Clero ac populo , Lin gonensem Episcopum ordinalget, ii vero Teutholdum Episcopum elegissent, eumque ab ipso Papa sbimet in Episcopum consecrari petiissent, nis uniuscuiusque Eces saeritalegium inconcussum serυare υolens , id agere diuuet.& Aurelia.
no electum consecrandum mandavit . dummodo nec personae nec
elvistioni quidquam ex Canonibus opponi posset: cujus decreti executorem Oirannum Senogallense in legatum direxit , quo ab Aureliano deluso, & enixe petentibus Lingonens bus, non tamen eum consecrare acquievit , nisi postquam iter albAurelianum admonuisset , ut aut electum a Lingonens bus ipse consectaret, aut quid repreheiasibile in ipso esset, rescriberet : contumacia Aureliani ut tumque praestare renuentis offensus , Ecclesae tamen ipsus quidquam deperire noluit , proseusus se velle , Lugdunensis Messaeoliatum priυilegium immutilatum consistere. Hinc Adrianus P ter- Ο Η lino tu. I tius petenti Henrico Leoni Saxoniae Duci . ut Aldem burgens Eeelesae
Episcopus consecraretur Geroldus, eujus electioni Harte uricus Bretnenisss Archiepiseopus restiterat, nandeste respondit , libenter se postulatasactutum, si feti posset sine injuria
Metropolitaui; quem tamen post consecravit ob egreriam navatam operam ab eodem Duce in seditiosa Lateranensum irruptione , Pontifieis causam adversus Imperatorem defendente quam tamen eonsecrationem perficiens, Bremen-
93쪽
sis Eeelesiae privilegio consuluit,
ejus sanciens auctoritatem; unde jurgatus Artemicus cum Geloido,
Apostosica , inquit, sedes pote- flate sua . cui certe obniti non possistimus, usa es in consecratione υestra, qua ad nos jure speRaLit; sed tale injuriae rursus providit remedium , designando nobis per literas, nibuin Me facto auctoritati nostrae de tua subuectione detractum . Hinc Fulbertus Carnotentis Leutherico Senonens te scripsit se elim odol-ricus Aureli mensis electus Romam ordinationis causa ire vellet, dissuasisse ipsius gratia. & in eo, Rodul-pho, & Herseido auditum fuisse. eum vero gratanter dissuadenti paruisse. XXVI. Ex quibus tamen exem plis patet, vel tum in consesso sui se, Romano Pontisci licere, quos vellet ipse, ordinare ac consecra se:
licet uti hae potestate ad libitum nec expedire ipse judiearet, nec alii
conveniens arbitrarentur . lam tum
tamen sub initium se ilieet undecimi saeculi eoepisse frequentius Episcopos
Metropolitani jugum detrectare,&ad Summum Pontificem confugere: qui mos progressu temporis magis ac magis invaluit, quod variis sub Gregorio VII. exemplis innotescit:
Diensem electum Romam venientem ordinatum dimisit, nulla ratione allata , cur eum consecrasset:
quamvis ea subesse potuerit , quod in eum Comes Diensis visus suisset insensus, & in ejus Ecclesiam in . surrexisset, ut ex fine ejusdem epistolae ad dictum Comitem Diensem
patet. Ideoque , ne sorte vererentur Metropolitanus & Comprovinciales eum consecrare , ipse eundem Apostolica manu, quo etiam majoris esset auctoritatis ejus ordinatio,
consecratum dimisi. Ipse q)Ma- A liseonensem Episcopum . intervenientibus . hi habet epistola ad Hum- bellum Lugdunensem , & Suffraganeos ejus Episcopos , quibusdam rationalii bus cosis ord navit rcausae autem diae sorte erant , quod renitente Rege electus suisset , ob idque eius consecrationem Metropolitanus & Comptovinciales detrectarent: nam ex alia eius episto-Ia conflat, ipsum ejusdem ordinationem Metropolitano suo vel SuLB fraganeis ejus de ipsius licentia faciendam commendasse, minatum, si Romam veniret , se eum conse craturum . Ipse Clero ac populo M. retrano seu Ferentino , Clero ac populo Eugubino praecipit , ut eli. stendum Antistitem Romam consecrandum mittant .' sed iusta suberat ratio; nam eae Ecclesiae Metropoli Romanae subditae sunt; quae
eadem ratio facit , ut Volaterranae ei vitatis Episcopum Romam conse. C erandum venire voluerit. Ipse in Africa, in qua duo tantum erant Episcopi, tertium eligi jubet, eumque Romam transmitti, ut a Summo Pontisce sacraretur, & ita Episcoporum ordinationibus cum aliis succurrere valeret. Ipse Servandum Arehiepiscopum ab Astis ad ordinationem Romam missum ordinat. Dolensem ad se pro consec rationet minoti Britannia missum solo juventutis pratextu repudiat Abba-
D tem S. Melanii ejus loeo substituit& consecrat. In Iocum tamen R in
belli depositi, Richerio Senonensi ejusque Suifraganeis mandat, ut ipse Richerius. adhibita vel per se vel nuntios suos debita diligentia, alium eligi procuret , electumque
eum Suffraganeis ordinare non di serat . Electum quoque aliquem ad Episcopatum strigoniens Arelii piscopo remittit, ejusque arbitratui relinquit, an Sacerdotem eum ex
94쪽
Quis consecr. Episc., Archiep. &c. 83
pediat consecrari, necne. Ipse Robertum S. Euphemiae, a Rege Francorum commendatum ad regimen Ecdlesiae Carnotensis, ordinare noluit,
quod legitime electus non esset: ideoque Hugoni Lugdunensi manda . ut quae ad ejus electionem spectant, diligenter inquirat, eique significet. Idem lamen, Arelaten si Ecclesia diu vacante , universo Clero ac populo rescripsit, ut aut Episeopam quantocyus eligant ,
aut in eum consentiant, quem con
seeratum ipse miserit. Ipse Primatum Lugdunensem instituit , eui , tribus Metropolitanis Senonens. Turonens, Rothom agens obedientiam ac reverentiam exhiberi me. eipit. Ipse Cumano Episcopo erim. mittit, ut in Pergamensis Eee Iesae Electum , de quo malus ad ipsum rumor delatus suerat , Apostolica aucto litate diligenter inquirat; & , non obstante Hispaniae Regis postulatione, quendam electum in Archiepiscopum , quod literarum rudis enset , confirmate renuit. Episcopo cuidam mandat, ut Ecclesiae Lugdunensi quam citissime Episcopum dari procuret, vel ipse electus Ap
stoli ea auctoritate consentiat. Quaedam alia praetereo, quae suetit Gregotii VII. sententia circa ordinationes ad Romanum Pontificem evocandas . vel Metropolitanis relinquendas , hoc praesertim exemplo edocturus. XXVII. Rogatus Gregorius septimus a quodam . ut electum Melitensem Episcopum , de quo dubium erat, an ejus ex consuetudine ordinatio ad Melesam Regitanam pertineret, ita telaripste Non dubitet prudentia tua nos libenter petitionibus favere . in quantum cum Deo, oesine fratrum nostrorum
scandalo feri potes ; non ess enim
aliqua saecularis apicis persona , cui
A salaa justitia pronius assensum no .
strum praebere velimus. De eo autem , quo ver electo Meliten si postulasti , noverit nobilitas tua, nobis esse intimatum ad jus Ecclesia Reagitana pertinere '. unde non aliter
annueiaum postulationi tuae perpendimus , nisi diligenti examinata justiiid Melitensem Messam ad prae
fatae Rethanae parecbiae conseremtionem non attinere constiterit: ad c us rei indagationem , quia te ἀ-
B ligimus , sine temporum molesta dilatione copiam tibi providimus , videlicet ut accersitis fratribus nostris Barensi Arebiepiscopa V. , NUR Firmano Episcopo , os Legato nostio m. s feri potest , cum bis
tribus ; alioqain , vel horum duobus praesentibus , causa in commune discutiatur . Si ergo causa solertereυentilata , ab illius potestate iv. senta fuerit libera, tunc nos , sicut oportebit , effectum dare precibus C tuis non pigritabimur; sin autem, decet atque necesse es, ut sic ruaῶυotio in bis praecipue. ρ- Dei
sunt, sese aequaliter babeat , qua
tenus fraterna naritatis S concordiae vincusum rumpere , ta' ἀ- lectionis unitatem in invicem scimire caveat . in mente babens, quod
scriptum est : Si recte offeras , oerecte non dijudicas , peccasti . De caetero, quia Trajanensem et Rumis nobis consterari postulas, sitat D electioni ejus boe desuerit . quod Legatus Apostolicae Sedis , S com- senius noster non adfuit tamen monentes, ne defuturo id fiat. tui dilectiori , ipsiusque personae lauda. LII t stimulo id adprasens annuis
mus , ut veniens , Deo favente ,
XXVIII. Eκ quibus omnibus haeceolligere licet: primum, Episcopos, Romanae Ecclesiae immediate subditos, sine Summo Pontifice eligi nefas L 1 nisu
95쪽
suis , ab ipso confirmari Ec ordinati debuisse.Secundum eos qui essent Patriarchatus Romani, Ac Metropolitanos haberent donatos pallio, a quibus saerari possent, sine justa caus1 a
Summo Pontisee vix ordinatos fuisse; justas autem plures causas visas fuisses p imam, Metropolitanorum neglige tiam in procuranda electione, oc a celaranda ordinatione; alteram, eo rumdem injustam recusationem . si quos enim sacra ados recusarent absque rationabili causa , eonfugientes ad Summum Pontificem sacrari equum. erat, quam causam Ulbanus )spist. secundus pollea praetexuit saetati x se. ut diximus, Ivonis Carnotenss, quem Richetius Senonensa in gratiam Gau fidi de politi , in cujus locum I volabrogabatur , ordinare recusabat; tertiam , Regum vel Principum repugnantiam , quibus nempe ordinationialieulus canonice electi te sistentibus,& alium subrogare conantibus, ad sublevandam Metropolitanorum invidiam , dc electo conciliandam auctoritatem, solebat Romanus Ponti sex eum consecrate, qui canonica electione nominatus suisset s quartam , cum ad Sedem Apostoli eam de alicujus electione provocatum suis et, eum qui Romam venisset, di causam vicisset, nonnunquam solitum dimitti consecratum , qud majori cum vene. ratione reciperetur: frequentius proinde , quam superioribus temporibus, quibus Primatum major erat auctoritas, & in Provineia causae dilauti aeterminari solebant, Romam pro con. sectatione ire solitum se isse , dc ele- ct onum confirmatione. Tertiti colliges , cum Romanus Pontifex ordinationem alicujus Episeopi inferioris ad se traheret, de ejus potestate numquam
dubitatum suisse, sed de facti ipsius
aequitate ac congruitate disceptatum aliquando fuisse: quosdam tamen modestiae ac reverentiae limites exces s se , dum contentiosus adversus Summam Sedem disputarent : sicut enim pro canonum & receptae disci. plinae observantia instare aequum erat ac rationabile ; ita pervicacius Principis voluntati resilere , dc omnem lapidem contra summam Sedem movere , seditiosum ae temerarium videbitur . Gregorium ) autem septimum definivisse, Summo Pontifici licere de quacumque vellet Ecclesia, fit cujusecumque vellet, Episcopos consecrare, inserilis dicemus. Quarib, quosdam Episeopos in aliena Provincia Roma no Pontifici quoad ordinationem subditos suisse, v. gr. Ticinenses, scalios. Quinto , approbationem Romani Pontificis ante vel poli ordinationem necessarib expectatam fuisse, ad hoc ut ordinatio rata haberetur. Quod etiam ex iis consimare poteris, quod Fulbertus Carnotense ratam atque omni ex parte Franconis in Episcopum P arisiensem ostendete volens
ordinationem suisse s s 'P μbstitutus
es, inquit, Franeo eluense Coro, 'fragante populo , dono Regis, approbatione Romani Pontificis , permanum Senonensis Metropolitani:
hardo Constantiens in tota Alemania, Bajoaria , Saxonia , Et aliis vicinis Provinciis, vicem μam commiserit, ut ordinationes improbandas improbaret, roborandas roboraret: quod Ioannes Sarisberiensis doceat Primatem Cantuariensem a Summo Pontisce approbationem ac cons r.
Lugdunensem. Plura vetb insetius exempla proseremus. Iam ad Primatum Vicaria auctoritate Romani Pon. iiseis singentium potestatem redea
XXIX. Post Greeotium septimum ad tempora Alexandri tertii, vel circiter , Lugdunenss Eceleta Primatus, quem a Gregorio septirno Vidi-
96쪽
vidimus institutum, in ordinationibus Gallicanorum Episcoporum se se eri-- I.. gere coepit: nam diximus supra JNirernensem Episcopum ab Hugone
Diens, Legato Lugdunensi, suspensa
Metropolitana Senonensi sede, con- seeratum fuisse; & eundem Hugonem testitisse, quominus mimbertus Senonensis consecraretur , antequam
Luedunensi sibi obedientiam praestitisset: elam enim statuisset Gregorius septimus. ut eandem Metropolitani Provinciae Turonensis , Senonensis,& Rothom agensis Lugdunensi reverentiam exhiberent, & obedientiam praestarent, quam eis ipsorum Suffla- ganei redderent; graviter tulit Senonensa Rieherius de Ptimatus juribus, quae Senonensi Sedi antea conveniebant , se deturbari. Glaviter tulit Da. imbertus Primat sis iure obedientiae sponsonem a se exigi, quam Seno nenses, quandiu Primatu gavisi sunt, numquam exegerant. Qui anteli pro Primatu Lugdunensi steterat Iso CCarnotensis, hae obedientiae prose sonis exactione illitatus, in eam insurrexisse visus suit, eontra quam saepius tum apud Hugonem , tum apud Summum Pontificem deelamavit: ex plutibus tae solum profero, quae eam
novitatis consuetudinem accusant: M .pist. Miramur , cur privatis lepibus.s novis traditionibus, veteres tradisiones ει consuetudines remoυere contenditis, pracipiendo, ut S mnensis Electus ante consecrationem Dsuam vobis prasentetur, es jure 'Amatus vestri subjeRionem o obe. Hentiam profit/atur ; quisbactenus nec in Senonensi Ecclesia , nec in aliis Provinciis amiquitas iswιuit, nee consuetudosemavis: ande Papa c Pali tam Nicolaus inter caetera sic scribit Ra.da ba Archiepiscopo Bituricensi, ali qua utilis jus Primatus sibi Hurpauite Primates . vel Patriarcbas mbilprivilegii tabere pra cateris Episcopis,us quantum sacri Canones con c eilaei . cedunt, oe prisca illis consuetudo conis sim 'tulit, ita ut secuniam regulas Nicae- s sua privilegia serventur Eccle
siis : quod si privilegio vestra leg
tionis eum vobis contendisis praesen- rari, qui nec apud vos, nec apud nos ab aliquo es accusatus, non ita P.
onicosi Episcopo Visario suo s sed ut , dist. ες. antum de nomine electi ad notitiam ejus Provinciales referant Sacerdo. B tes e ipse autem utillis descultatibus,
uuliis Husionibus justas fatigarraelectiones . Haec Ivo. Praevaluit tamen in contrarium Romanae Sedis,
ejusque Legati auctoritas, cui & Da- imbertus ipse cessit , obedientiam Lugdunens Ecclesiae ante consecrationem suam pollicitus, ipsamque Ivonis epistolam , qua se Legatus, qua Summus Ponti se pungi credide- ant, abnuens, & Eccleuae Lugdunens sese submittens. XXX. Nihilominus, quamvis Ptimatus Lugdunensis in Gallia a Summis Pontificibus Gregorio septimo, Urbano secundo, & aliis polleast matus esset; causae tamen circa Episcoporum ordinationes ad Romanam Sedem saepius deserebantur, aut evocabantur; plurimae etiam quotidie eitea ipsas Iites pullulabant i unde sensim omnes sere electionuin confirmationes vel irritationes ad Summum Pontificem devolvi caeperunt. Sic apud Ιvonem ierimus, causam Gaumidi praedecessoris ejus Romam
translatam ; judicium quoque de ejusdem Ixonis electione & ordinatione Romanum fuisse; FuIeonis Bello Uaeensis electi causam ad Papam 'transmissam, confirmationem ab eo petitam: ipsum Ivonem, prostentern Sanctioni Aurelianens,neminem conin dioecesinorum ausurum manus imponere , nis aut Papa praeceperit, aut immunem se a climinibus impositis
97쪽
Ostcnderit. De Ioanne Aurelia nens in Ioeum Sanctionis electo eundem apud Sanctam Sedem conquestum fuisse :Romae de electione Stephani cujusdam in Beluaeensem Episcopia in apud Paschale in secundum di ceptatum esses pro Gaionis in lucum Stephani depositi confirmatione preces eidem Paschali secundo oblatas . Plura alia
exempla praetereo , quae tum ex eo dem Ivone, tum ex ejus contempOraneo Hildeberto Coenomanensi, tum
ex Bernardo , Sarisberiens, Petro Blesens , & aliis, qui ipsus tem. pora excepere, peti possunt: quae nimirum manifera ostendunt frequentissimas suisse tune temporis circa electiones temporibus Urbani secundi,
Paschalis secundi , & sequentium
Pontificum, controversias , quarum occasone confirmationes electionum
a Romana Sede peti oportuit, & consectationes sumi contigit. Hinc etiam mos iste dimanavit, ut ad Romanum Pontifirem pro confirmatione iretur, praesertim ab iis, qui nullum Primatem supeliorem agnoscerent , aut quorum electio tantillum dubia fuisset; unde graviter reprehendit Iuo Carno. tensis Richerium , quod collatam a Summo Pontifice consecrationem, indigne nominasset: smaliud, inquit , in literis illis, in quo eυidentissime S irreverenti me os υUrum posuisis in caelum , S lingua vestra
transuit in terra , cum benedictio. nem per manus impositionem Papae datam , S Card natium Romana
Ecclesiae. non sue iter benedictio. nem , sed qualemcumque bostil. irrisione appellasis: cum ad ipsam prin. cipaliter'generab e pertineat,
tam Metropolitanorum, quam caeterorum Episcoporum consecrationem confirmare vel infirmare , consi. tutiones vestras oe judicia retra-Hare , suas vero inconcussas retinere, i, nullius inferioris judicio retra. A ctandas Oel corrigendas concedere . XXXI. Veteri autem exemplo ad Summum Potiti cena , si vel dubia . esset aliquantum eicelio, echirsum pu lamus: sic enim v. gr. S. Claudium,
cum in ejus electione dissenso orta fuisset, petentibus quibusdam Canonicis, qui Romam ea de causa profecti fuerant , Summum Pontificem an. 623. constinasse atque approbasse ex Archivo pervetusto Coenobii S. Claudii refert ) Chis letius. Circa ea au-B tem tempora, quae percurrimus, cum multa consimationum 1 Romano Pontifice petitarum exempla dari pos- snt, quorumdam tantum , qui nobis in memoriam redeunt Antistitum ad
ducimus; Alinandi. ' qui si ib
Hugone Capeto electus, a Gregorio Papa dicitur suisse consi matus: Stant,lai ) Cracoviensis confirmati ab Alexandro secundo, & ejus jussu Ordinati : ) S. Noberti in Archiepiscopuiti contii mati a Legato Sed is C Apostoli eae: S. Otthonis Baltibergensis, qui ad Palatialem secundum
Romam prosectus est pro confirmatione obtinenda , ab eoque consecra
nam Ecclesiam, quem Urbanus secundus consecrare volebant Antistiten orisi ipse consentire renuisset. Plures etiani circa eadem tempora li Summis Ponti seibus legimus ordinatos, quorum aliquos supra retulimus; iis autenta adjungimus praedictum S. Otthonem
o c' a Paschali secundo Romae conse
cratuin , S. Arnulpitum Suessonensem h Romani Pontiscis Legato Hugone Diensi, jussu Papae, Antistitem ordinatum; Promondum ) secundum Trecensem ordinatum in urbe Lingouens a Leone 9. Papa S. Hubertum Leodiensem ) S. Lamberti martyris successorem Sergio Papa consecratum; Archiepiscopunia
Moguntinum consecratum in Syn do Coloniae a Lerato Pontifieio anno
apud sur. s. Mara. ta s. Noahaeti apud sur. s.
98쪽
no IIII. A Getaso Caesar autustae 1 Saraeenis recuperatae Episcopus praesectum anno II i8. Petrum Bituricensem anno II 4 I. ab Iano. centio secundo consecrationem petiaturum. & alium Cantuariensem Romam prosectum anno II 3. eandem
ob eausam. Unde hisce saeculis prinsectionem Romanam eo fine ustatam fuisse conjicies. β. V. Continuatio praecedentis narrationis is tempore Alexandri Papae is nostra saecula . XXXII. Gperunt progressu
dentibus exemplis regulae quaedam colligi, quibus ad Summum Ponistiscem pro creatione Episcopi, ejusque electi confirmatione necessario eundum esset ,' quas regulas , tempore praesertim Alexandri tertii deducimus : lie8t enim praecedentibus saeculis exempla plurima earum observatarum dari possint ; at i solo tempore praedicti Alexandii in sormam abire . & in rem judicatam transire coeperunt , adeo ut , quod usu & traditione quadam servabatur, tanquam ex lege & sormulata deinceps observari coeptum si XXXIII. Primus ergo casus, quo posito ad Summum Pontiscem recuristi neeessarium judicatam est , fuit. elim aliqui de novo Episcopatus eri. gendi essent: quamvis enim olim , hi ex praedictis patere potest , in finitimis Provinetis, quae ad fidem conversae non essent. lieitum fuerit unicuique Metropolitano Episcopos instituere s quomodo , ut aliquos jam adductis adia Q damus, Phedimus Amaseae Me-T. -Miset. . tropolitanus S. Gregorium in urbe Neocaesarea , in qua septemdecim tantum fideles numerabantur, con
iae stituisse dicitur : Iuvenalis P
A ttiarcha Hierosolymitanus Saracenis primu in Episcopum ordinavit ejusdem nationis, nomine Petrum. Barbaris nationibus ad Euxinum tan- .m m
stantinopolitanus ordinavit. Quamvis item diversas ob causas novos Episcopatus erigendi Metropolitanis potestas concessa sit, vel ex Metropolitani consensu Episcopis, quorum in dioeces B Episcopatus illi de novo erigerentur, hi patet exemplo Baslii q), Sasmo- ἱ tum Ecclcsam de novo erigentis, &in ea Gregotium Theologum instituentis ob dissensionem cum Anihi-mos Augustini, cum Ptimate
Numidiae in Callello Fusala Hyppo. nensis parochiae, Antonium Epise pum creantis , & aliorum eadem impune praesumentium ἡ Artamen postea ad Summum Pontificem , sive pro conversione infidelium
C Episeopos mittendi, sive Episcopatus novos erigendi potest is reserva. ta est ; quippe cum majoris momenti ista visa suerint, quIm ut aliis id tuto committi possent ; si enim
Paulus a Deo vocatus Apostolus eum
Petro ), dc alius , qui videbantur Daliquid esse , conferre voluit Euan gelium , antequam in dispersonem
gentium liberius excurreret; ne sedite, ut ipse ait, in vanum currere , aut eucurrisse videretur ; quanto magis
ii , qui nec immediate , Christo
vocati sunt, nec sapientiam , qualem Paulus 1 Deo hauserat, acceperunt , vereri debent, ne sine Apost liea Summi Pontificis benedictione infidelibus Euangelium praedicare audeant is s) quomodo enim praῶ- Ad in 1 .cabunt, nis mittantur λ , quo autem congruentius mittentur, quam
ab eius Melesae Antistite , in
qua semper viguit Apogtolicae Cain 1σι. edrae principatus , dc apud quam Ecelesiarum omnium sollieitudo, eum jutisdictione universali conjum
99쪽
cti te sidet 8 aliis squidem Episeo. Apis charitatis & dilectionis regula
vicinarum & remotiorum Ecclesiarum onus nonnunquam impinnit, quibus Ecclesiae sollam con ni. ventia , descientibus propriis Palloribus , Episcopalia jura extra propriae
parochiae limites tribuit : quia in partem tantum sollicitudinis , non inplenitudinem vocantur potestatis. Solus autem Romanus ponti sex, Beui Ecclesiarum omnium cura eommissa est , Ecclesarum , quacumque pateant, de novo erigenis datum , directam euram habet &auctoritatem , quae tannim in subsidium , di aliorum desectum ex E elesa taeito consensu aliis aliquando eo neessa est. Et sane Eeelesiasticus ordo turbaretur, s euilibet Epiueopatus sui limites transgredi liceret, vel in commissa sbi Prox ineia ae parochia Episcopatus erigete concederentur . ideo primum in
eone illo Asticano Episcoporum
tb Afrae q. 1' citra istas noxarum sedium institutiones arctata est, statutumque
ut plaber , qua numquam habue. runt proprios Episcopos, nisi ex concilio plenario uni cujusque Provinciae S Primatis , atque consen' ejus , ad cujus dioecesim eadem Moclesia pertinebat, decretum fuerit, minime accipiat. Eadem quoque ratio postea impulit , ut ad Summum Ponti fieem res ista tanquam majoris momenti referrentur.
XXXIV. Atque hinc est, quod ex Gallia, Hispania , Anglia , Hibernia
pro novorum Episcopatuum erectione ab olim Romanus Ponti sex conventus si, ut pluribus exemplis aliqua do Deo dante ostendemus: ob id itare Episcopatus unire , atque pote-ati subjicere alienae Caelestinus )3.ptoprium esse docuit Romani Pontificis : Episcopatus Clem & populo vacantes a nullo conferri , praeterquam a Summo Pontifiee voluit Clemens te Clam. i. d. quintus; & Patriarchales sedes, quam
diu sub infidelium essent potestate, sibi reservavit Benedictus ' ὶ undeci .icimus. Hinc est quod Apostoliei viri
ex remotis mundi partibus ad Sedem cito e Apollolicam missionis suae de Apostolatus inter gentes auctoritatem acceperint: utque ex pluribus paucos enumerem, quorum mentici nulla superius facta sit, ) S. .illebrordus ad Fri Mareess. in
lones convertendos minus , Romae s . . Mailii
consecratus eli a Sergio, & Archiepiscopus Frisonum institutus est: S.COrbinianus s) a Gregorio a. Episc pos si vii. s. Corbi-sactus est, accepto pallio cum pote state praedicandi Euangelium infideli- ω. s. semia. bus: S. Bonis eius h Russorum Ap - ithγ vita S. B-stolus, ab Apostoliea Sede eonsecra -- - 'tus, ad Euangelii dissemi nationem perrexit: similiter )S. PalladiumScin
torum Episcopum Sigebertus a Summo in viis LPMm . Pontifice testino primo consectatumna at, quem Probus ab Amatore Antisodotensi , in eo tamen Sigebe toconsentiens. quod a Sede Apostolica missum ipsum testetur: quod etiam S. Pro ter Aquitanteus innuit. Imo, Vs paucos demas,omnes qui ad extera nationes pro fide propaganda prosecti sunt , ab Apostoli ea Sede directi, & ab ipsa vel de ejus licentia consecrati sunt. Hinc est , quod Bertrando Abbati, electo ad Episcopa tum Montis Albani , de novo sub Archiepiscopatu Tolosano institutum. 1oannes ) χχ. qui ejusdem in priori ad e erectionis auctor fuerat, licentiam
concesserit, ut, praetermisso Metr politano, per venerabilem Berengariensem Episcopum Tusculanum mciat sibi munus consecrationis incipienA .
XXXV. Alter easus est inhabilitas quaedam vel ineptitudo in per sona, ob quam eligi vetetur; ad eam enim tollendam, supplendumque istum desectum Summus Ponti seκadi.
100쪽
Quis consecr. Episc., Archie p. &c. 89
δ i. aditi consuevit . Sie S. cito A non unquam dediti, ut ex eo col-II Bambergensis , paenitens quod i nν liges, quod Petro Subdiaconostitutam a lateis accepisset, a Pas. Campaniae rescribit, ut si Neapoli. 'g'chali secundo consectatus ei l . Sie tant in electione dissentirent . tres Bettoldus, ) qui, nondum sub- viros prudentes mitteret, quibuscum diaconus, electus fuerat Bremensis de electione Antistitis eoi loqui ρομArchiepiscopus , ad Alexandrum set, & ex eorum consilio ordina tettium missus Romam est coali- tum ad eos transmitteret . Supra etandus, ut si quis in electione eL B quoque ')S Gregorium Agrigen' ii, in .set desectus, Apostolicae Sed is eoa- tinum, dissentientibus Agrigentinis Aeri . it. a Isast matione suppleretur. Sic Uvibet- in electione , , Summo Ponti fiee ele- o in ii.. tus Raceburgensis Ecclesae ele- ctum & consecratum fuisse doeuis e elu, Antistites , platermisso Metto. mus : patet etiam ex Epistolis viii. -- politano Bremens, Romam petivit, Ioannis octavi Go et tum seu Con. s. confirmatione Summi Pontificis in- sperium Diaconum, dissentientibus indigens , quod aetatis nondum ma- electione Episcopi Vereellensibus, tutae ad Episcopatum videretur; eu. ab eo praesectum fuisse ac consecta-jus aequam esse petitionem Deus tum, cum Metropolitanus ejus Au miraculo comprobavit, eseiens ut pertus a communione Sedit Aposto-unx nocte incanesceret. Sic Inno- licae eliminatus esset; idque sui OL ini. ... λι. centius tertius suis probavit C ficii suisse manifeste indieat id.m tr. M. translationes Episcoporum ad solum Ioannes octavus, his praesertim vet. ,--.εν Art. Summum Pontificem pertiner , bis: Sed quia juxta nostri mi-
ubi etiam quis ad aliquam Eccle- nisterii Apostosicum ocium, oe μι---.ll '.I sam confirmatus , nondum conse- Γcitudinem omnium Etele um e p ut 4 etatus effet: nee Metropolitanis so. Dei , nobis in ipso Apostolorum Itim inserioribus, vellim etiam Pa- Principe commissam, juxta Canon. t tiarchis transferendi potestate pria cam etiam sanRorum Patrum re . ademit, quae nec olim si veta eli, gulam Hrentem: Si ἀυ o Curi. to - . a 4 non ficta Anteri ' Papae epistola corum υel populi extiterit ,'de .u . H.- - . sine sacrosancta Romana Sedis -- futuri electione Pontimis contentio m ' Eloritate licentia Drmitti potuit: D fuerit oborta, nullum ex bis duo squod etiam ex eo patet, quod a Io- in Tbrono Episcopali esse aliquatere, iis vitia,. anne ) avo Carolus Calvus nus consecrandum, sed alterius ele-:. . ., transi tionem , Burdegalensi Eccle- Rioclem fieri debere Sacerdotis , E sa ad Bituricensem Episeopi expe- clesiae. proprio destituta rectore, ει
ὰ -- is xtetit. Sic pro illegitimo electo ob id perturbatae , jura paris fe-
.... o. - sibi ad summam Sedem recursum rentes , su enire debemus. Inno patere Vuintonienses Canonici alle- centius tamen tertius in o in- tDeιν. .vvifigabant, toniensis Episcopi electione dissenia ' ' XXXub Tettius casus est eli- lientes Canonicos ad eum recuris gentium discordia ac dissensio, quς rentes iterum eligere voluit, nemi saepe occasonem dedit Summis Pon- nem vero nominavit , aut ordina- tineibus eligendi & consecrandi in vit. Episcopos quos vellent s cujus rei XXXVII. Tettius casus est de etiam antiqua exempla proferre pos- postio, suspensio, vel excommuni sumus: nam sanctum Gregorium . ratio Metropolitani. In eo enim ea- legimus . dissentieatibus pastorem se 1 Summo Pontifice , aut ejus Le- III. Para. M Lato,