장음표시 사용
101쪽
gato , non, Comprovincialibus vel A, pluribus saeculis saetari eceperunt Antistiter: v. gr. praedictus Consper ius, Ioanne VIII. ob evcommunicationem Ausperti Mediolanensis e Nivernensis Episcopus
ab Hugone Diens , Legato sanctae Sedis, interdicta Metropolitana Senonens, sacratus est : quemadmodum enim, suspenso inferiori Episeopo, ad
Metropolitanum recurritur, ita su Dpenso Metropolitano ad Summum Pontificem , vel ejus Vicarium Pri- Bmatem . Item ) S. Hugo Gratianopolitanus electus Antistes. 1 Gammando Viennensi , quod summa i lamia laboraret, saetari vel ordinati noluit : sed omnes ordines ,
Legato Apostolica Sedis suscepit,
Romam vero petiit , ut , Summo Pontifice eonsecraretur . Confirma.
s q) secundi , quod licet sntulare
uo tempore suerit . novissimis tamen temporibus a Romanis Ponti- Cseibus auctoritatem habuit, & ampliatum fuit: quemadmodum enim ille ob negligentiam Metropolitano tum differentium petere pallium a Summo Pontisce Metropolitanis aliis licentiam concessit , viduatis Ecclesiis cum consilio Romani Pon riscis , ordinana Episcopos, subvenirer ira usu postea probatum est,
ut Metropolitanorum extra communionem Sedis Apostolicae Suffraganeos Romani ipsi Pontifera eonsti- Diuerent, devoluto veluti iure ordinationum a Metropolitanis ad ipsos a XXXVIII. Quartus, isque ma xime ordinatius suit, negligentia vel te luctatio Metropolitanorum ., quibus scilicet negligentibus , vel reruentibus, Episcopum it gitime
electum ordinare , Romani Pontis s es apud se h nc euram esse crediderunt , vacantibus Melesis quant 'us consulere . Sic Steph - μ)-λν. ..
nus Papa, Gualberto Patriarchae res to.
cribes, minatur, quod si Cumensi Eeelesae Antistitis consecrationem diutius diisetat , procul dubio ad ipsum veniens consecratus abibit . Sie in restis Urbani a. Papae ha-bεtur quod ) Alialdus Ayς δ Ais,lauidiis. tensis rectius Elatensis Suffraga- v κβ. s.
neus Narbonensis, nolente eum irsus Metropolitano consecrare, a Sum mo Pontifice Romam veniens si consecratus. Sic Ivonem s ), renu- υ3 6. S. Edente Richerio Senonens, idem Pa- 'u M. Mepa consecravit . Sic ch S. Edmun ι, dum . clim diu Cantuatiensis Ecclesia vacatit, & ideo ad Summum Pontificem electio devoluta esset, Gregorius IX. diligenter inquisium, de matuti deliberatione praemissa, eidem Ecclesiae pastorem dedit. Idque omnino aequum est, ut adver-
sui injustitiam vel negligentiam in. setiorum , ad supremum Eceleliae Tribunal perfugium esset; Zc quemadmodum negligentibus Episcopis
ordinationum seu collationum in Cap. li-ma.
jus ad Metropolitanum desertur ; ita in Nietz
negligentibus vel renuentibus Metropolitanis, ad Summum Pontifi- -da. cem ordinatio pertineret. Itemque quemadmodum oeconomorum Ecelesiae institutio ab Episcopis ad Metropolitanos, ab iis ad Patriarcham Constantinopolitanum ex ipsoru tria negligentia juxta septimae Syno- ω s. ima syn..di metetum devolvitur, ita Papae Episcoporum creatio ob inferiorum negligentiam deseratur. In electio. nibus tamen videtur voluisi servati Innocentius c/ὶ tertius , ut ne- gligentibus intra sex menses Cano-nieis Episcopum eligere , tres alii menses Metropolitano concederentur , quibus elapss ad Papam jus electionis devolutum est. Sed B niti eius octavus ad ripam vo- a misi . s. luit electiones spectare, quoties C pitu
102쪽
pitulum Episcopum eligere intra tempus a jure praefixum neglige
XXXIX. Quintus est, cum in dignus ad Episcopatum electus vel ordinatus suit : nam cum Summi Ponti seis munus sit dispicere , ne quid Respubliea Christiana detrimenti eapiat , ejus est, indignum, si obtrudatur, rejicere, & dignum ejus loeo substituere. Solebat tamen, Innocentii tertii tempore, indigni electionem Archiepiscopus irritare,& curare cum Episcoporum suoruna Suffraganeorum consilio , ut dignus substituetetur, prisco se ilicet exemplo ; nam prioribus laeulis legimus, neglecta turba , quae indignos obtruderet , Sanctum Patientem,
) inita eum Coepiseopis suae Pro
vinciae deliberatione, Ioannem Cabilonensem ordinasse : pluresque Metropolitanos eadem praerogativa usos fuisse . Declaravit autem Boni
sae ius ) octavus, in eo casu jus eligendi ad Summum Pontificem
devolvi, non ad Metropolitanum:
prudenter quidem , & consulth; nam, ut habet quaedam Glossa ,
s A te hiepiscopi jure isto gavisi sui ia
sent, periculum fuisset, ne eo fine electiones eorum Suffraganeorum saepius irritassent . XL. Sextus est , elim eligitur invitus: elim enim solius Papa sit,
Carnotens , & aliis doeuimus invitos ad Eeclesiastica offeta cogere, S de volentibus , s de nolentibus Ecclesia Dei Pontifices ordinare ; cum aliquis invitus ad Epikopatum compellendus esset, a Summo Pontifice peti solebat, ut invitum cogeret - Sic Vvulerinum Ecclesiae Carnotensis Caneellatium petitura Dolensis Ecclesia, istiηatis ad Summum Pontificem
Paschalem secundum , legatis suis ,
A eum sibi in Episcopum sub praesen
tia ripae elegis . Sie Anthelmum Carthusiensem , sopita , quae emerserat in ejus electione, discordi, , Bellieensis Ecelesia ab Alexandro tertio petiit s cumque ei renitenti persuasum esset , ut ad Summum Pontificem pro resutanda ista electione profici sceretiar , tantum abest, ut id Alexinder tertius concesserit , eum potius Episcopalem ipsi sarcinam imposuerit. & conses crationis ipsemet beneficium largitus si . XLI. Tandem autem aliquando factum est, tum ob praedictos casus, qai communiter accidere solebant, tum ob reservationes Episcopatuum, quarum s non auctor, saltem promo.
tot videtur fuisse Bonifacius s octi. us, & ampliator Benedictu, o
undecimus, qui per mortem in Curta, per translationem , per rejectionem
electionis vel postulationis a Papa, per: approbationem renuntiationi, eleelorum , per promotionem ad Cardina- Iatum, Episcopalus vacare, & ad Summum Pontificem spectare declaravit rium etiam ob Metropolitanorum imminutam auctoritatem, & Principum potentiam invalescentem , ut confirmationes Omnium Episcoporum a
Romana Sede peterentur , passimque in Curia Episcopi electi, sive a Papa. si me ab alio, quem ipse deputa get, consecrarentur. Sic B. Laurentium, Iullinianum Patriarcham venetum ab Eugenio quarto consecratum, Venetisque datum , legimus: se plures,lios passim in Anglia enumerat Thomas Volsintham a Romano Pontifice, praetermissa etiam electione, datos atque conlecratos: atque ut innumeros propc omittam, observo,
solum ustatam istam consecrationis quocumqBe recipiendae Iieentiam antiquis saeculis, nisi sol th urgeuti necessitate ignotam atque inustatam,11 1 apud
103쪽
apud istum auctorem legi a Bonifacio octavo concessam Vullelmo de H thi in Provinciali Fratri m Praedicatorum . cui scilicet Bonis eius Atehi, piscopatum Dublinensem contulerat, de ut a quocumque Episcopo Catholi- eo , & ubieumque voluisset,consecrationem susciperet, potestatem secerat: ibidem autem cum Eduardo in Hiberniam prosectus , , Dunei mensi Archiepiscopo munus consecrationis accepisse refertur. Illud etiam apud eundem memoratu dignum legimus, vardum tertium Λngliae Regem anno I 373. misisse Legatos ad Papam rogantes, ut Clerici ad Episcopales dignitates s Metropolitanis , prout antiquitus feri consueverat, confirmarentur. Sic ad Archiepiseopatum Toletanum Franciscus Ximeatus ab Hispano Rere delectus. more mam,rum dieitur a Summo Pontilice fuisse eonfirmatus; se, tum in Gallia, tum in caeteris orbis Christiani partibus plures posterioribus seculis , imo omnes li Summo Pontifice confirmatos suilla, ab iisque ut plurimum ab obligatione eonsecrationish Metropolitanis obtinendae liberos& immunes redditos fuisse innote-kit. XLII. Hune morem confirmasse videtur Concilium Constantiense, dum literas provisionum ad Ee-elesas Patriare hales, Metropolitanas,& alias Cathedrales, vacante per depositionem eorum, qui dubii Ponti- sees habebantur . Apostolica Sede, Synodi nomine concedendas, ac mu niendas decrevit, omnesque proviοὐ nes & eonfirmationes ab iis iactas arptobat & eollaudat. Quaedam tamen citea hunc emendanda judicasse ex eo patet, quod eligendo Pontifici in ungat, ut eum designandis a Conci. lio, de reservationibus Sedis Apostoli eae, confirmationibus electionum, aliisque salubrem Ecclesiae legem sta A tuat, ac resormationem Concilio pro. positam per sciat. Concilium ) Rasileense Constantiensis, ni fallor, in stitutum prosequens, statuit, ut electiones in Cathedralibus Ecclesiissine impedimento aut obsaeuis omnino fiant , quae causa cognita Iuxta juris communi, ει ἀβi Cone illi decreti Hspositionem confirmentur , ves iu-frmentur. Uer um etiamsi forte ali. quando contingat electionem aliquam etiam alias Canonicam feri, quae in B perturbationem EcclesiAE . aut patriπ, NI boni publici urgere timeatur , Summus Pontifex , cum ad ipsam
confirmatio delata fuerit. si talem urgentissimam causam adesse manife-βὸ cognoverit, ea prius maturὸ ἀ- sussa, ac parte plenὸ defensa, ac in dente posea Romanae Ecclesiae Cardi. nalium , aut majoris partis sustriptione , bujusmodi causam veram. sufficientemque fore attestantium, re jecta tala electione , ad Capitulum C remittat, ut vel infra tempus juris, I asud, juxta loci di ferentiam, ad aliam , ex qua invenire talia non formidentur, electionem procedant. Ex decretis praesertim Basleentis Synodi, Pragmatica Galli ea O J Samctio in Concilio Bituricensi compacta est, quae per aliquod tempus in Flan.
cia varia sorte nutavit, prout ad eam retinenda Reges obfirmato animo, vel ad eam rejieiendam faciles fuerunt. Abrogata tandem omnino est per D Concordata inter ' ) Leonem decimum , & Franciscum primum inita.
quae in ) Concilio Lateranens sub
eodem summo Pontifice lecta ec probata sunt . in quibus nominationes ad Eeelesias Cathedrales Regibus Franciae , confirmationes & ptorisones Summis Pontificibus assertae sunt: neque vero tantum abolita in eodem Milio Pragmattea ista Sanctio; vellim etiam damnata est, tanquam in Ecclesiasti eam libertatem , & san-
104쪽
ctae sedis contemptum urgens ; sed hae ultet ius sunt instituti. XLIII. Ut autem quae supersunt breviter pereurramus , Concilium Ttidentinum de serma constituendi Episcopulia, confirmandi, consecran. di haee statuit s primum Anathema
cuicumque inilixit, qui dixerit Episcopos qui auctoritate Romani Ponti is assummur, non esse legitimos veros Episcopos, sed figmentam humanum . Secundum decrevit , ut Episcoporum consecratio,
si extra Curiam Romanam fiat, in Ecclesia, ad quam promati fuerint, aut in Provincia, si commode fieri
poterit , eelebretur : quibus verbis satis aperte innuit, vel ad Romanum Pontificem, vel ad comprovinciales Episeopos consecrationem speetire . Tertium , in delectu Episcoporum nihil in eaetetis innovans, mandat e
dem sancta unodus, ut in provincial. S nodo per Metropolytanum habenda praescriniur quibusque locis oe Pr vinciis propria examinis seu i ui. Ationis aut is structionis faciendis forma, saMissimi Romani Pontificis
arbitrio approbanda, qua magis eisdem locis asilis atque opportuna esse debitur: ita tamen, ut eum dPinde hoc examen seu in uisitio de per bona promovenda perfecta fuerit, ea in instrumentum pisue eum redacta, cum toto tessisnonio ae professione fidei ab eo facta. quamprimum ad sanctissimum Romanum musificem transmittatur : tit ipse summus Pon rifix, plena totius negotii ae person rum notitia basita, pro gregis Dominici commodo , de Egis, s lianei per examen seti per inquisitionem factam reperti fuerim, Ecclesis posis ulterius providere : omnel vero inquisitiones , ins Ormationes , tes, monia , ac probationes quacumque
de promovendi qualitatibus, oe E cissae flatu, a quibuscumque, oriam
A a Romana Curia habita, per Carta ualem , qui relationem fisurus erit
in consistoris S allas tres Caria.
nales Hlygenter examinent- , ac re
latio ipsa Cardynalis relatoris , Strium Cardinalium subscriptione ro boretur: in qua ipsi singuli quatuor Cardinales affirment, se, adbibita a curata ἀligentia , invenisse promo vendos qualitatibus a jine , oe abbac sanhabnodo requisitis oraediton ac certo existimare sub periculo salu-B tu aternae idoneos esse, qui Ecclesis
praescianture it aut relatione in uno
consistorio facta. quo maturius inte. rea de ipsa inquisitione cognosci post, in aliud Consistoriam Judeium His ratur, uis aliud Beatijsimo Pontifici
videbitur expedre, se. Fusus autem haec retulimus, quod in hunc Ioeum illa , nobis rejecta essent, quam is eorum aliqua priori hujus operis parte explicari potuissent. XLIV. Possunt autem ista omnia,c quae hactenus protulimus, lassicienter ostendere, Romano Pontifici, saltem in Patriarchatu occidentali, pintestitem ' numquam existimatania dee ise , ut Episcopos constitueret, confirmaret, consecraret: diversis tamen temporibus diversa tatione Episcoporum Metropolitanorum creationi ipsum movidisse : primis temporibus per se ipsum plurimoε eunsecrasse, misisse, ae populis praesecisse : post eo per Primates Eeclesia sbi subditis praeficiendos Episcopos . praesertim
M verti Metropolitanos eo rmasse : denique, Ptimatam a uctoritate imminuta, primum confirmationes, tum
electiones etiam ad se revocaee, donec nominatio Regibus , institutio Pantificibus, consecratio iis, quibus
SummiPontifices eam committerent.
data est, relicta Μetropolitano inquisitione ; si tamen relicta diei debet.
qua jam penitus ex inolita consuetudine privantur . vellim iis satis copiose
105쪽
piose pertractatis, superest, ut deo ARomani Pontificis, quatenus Summus Ecclesae Rector est, etiam extia sui Patriarchatus fines aliqua adjunga
U. VI. De Summa Romani Pontificis per totum CHistianum orbem in Episcoporum ordynationi-
bos potestate . BXLV. Ettum est, Romanum Pontificem summam habere potestatem , ut per totum Christianum orbem Epi opos constituat. Primb enim Scripturae testimonia juxta SS. Patrum interpretationem id ostendunt : Quod enimia ruina. 1,- soli Petro dicitur: Pasce Ουes meas, pasce agnos meos: quod IOIi
Petro claves caelorum promittuntur, antequam caeteris Apostolis dentur, C
dicente Christor TU; dabo eu cregni caelorum. Quod inque ligaveris , Sc. hoc non sine myllerio di.ctum , nec fructu vacuum, atque inane credendum est. Nolim gene. ratem ex iis textibus colligere Summi Pontifieis auctoritatem : hoe enim non est praesentis loci, nec instituti nostri : intra propositae quaestionis metas me ipsum contineo . exiisque solli in elicio, Pastorum creandorum Petro & Successoribus ejus Dauctoritatem iis verbis datam , a Concessam esse . Priori siquidem texistu , regendi , gubernandi , administrandi uniretios non solum populos sdeles, sed & populorum pastores atque rectores auctoritatem Pe.
- 'U'' nus , summique Rectoris est guber : - ποῦ '' tores inferiores providete accon.
stituere. Ideoque ex eo quod Sum mus Pastor Ecclesiae moderator Romanus Pontifex a Clit illo institutussi, sequitur, eum omnium Episcoporum creandorum & instituendorum habere potestatem. XLVI. Nec levius argumentum ex iis verbis dedueitur , qui bus ex Divo Matthaeo regni caelorum claves Petro promissas sui sese docuimus ; licet enim postea Omnibus Apostolis dictum sit :
suodcumque solveritis super terram , erit solutum S in caelFs : non tamen putandum est , nihil Petro speetatim fuisse collatum : cur enim
tanto verborum apparatu claves Pe
tro Dominus promisisset, nisi peculiarem aliquam ei potestatem , aut peeuliari ratione dedisset λ potestatem quidem Iigandi atque solvendi , tam Pelio , qlia in Apostolis Christus concessit sed Euangelium elares soli Petro promissas memorat , nullis aliis datas meminit; non quod elavibus Apostolos caruisse credamus , sed quod claves peculiari jure Petro creditae fuerint, ut per eum ordinaria potestate , & Pti malus jure tribuerentur caeteris , qui Caput omnium a Christo suisset constitutus; Ecclesiae enim unitati conducebat, ut ab eo Sacerdotalis ordinatio promanaret, , quo Ecclesiastica administratio & procuratio dependebat. Plura circa hune textum ad eos rejicio , qui ex professo de Summi Pontificis Primatu dc Principatu disputant; suffetat enim quem nos assignamus Scripturae seo. sum Patrum interpretatione . in proposito de quo agimus negotio,
verum, Re uinum, ac germanum ostendere.
XLVII. Quae fuerit EccIesia Catholicae tempore Tertulliani, sententia , possumus ex duobus ejur testimoniis colligerer cum enim adhuc
106쪽
hue in Ecclesia Catholica degeret. a - s.. ipse locutus est : ) Nam eis
eam 1 . adhue clausum putas caelum , me mento claves e tis Me Dominum
Petro , S per eum Ecclesiue rei quisse: Cum autem ab Ecclesa Ca-- .. tholica defecisset, & contra Ca.
μερον. ecl. .lib. tholicos . quos Physicos nominat , .et mini ea Gihtis. plo Montani conti mandas erroribus
si disputaret: De tua nunc, inquit,
sententia quaero, unde boc jure E clesiae usurpes , si quia ae xeris Petro
scabo Ecclesiam meam , tibi ἰῶ
claves regni caelestis : vel, suacumque alligaverir , vel olveris in te ra. erunt alligata υeI soluta in cadi.
. tis: idcirco praesumis . oe ad te deri se solvend7 . S alligandi potestatem , id es ad omnem Ecclesiam
Petri propinquam : qualis es everin os atque commutass manifestam Domini intentionem, personaliter Mereιro conferentem . Ex iis eniata duobus textibus insero , primum CathoIieos Tertulliani tempore censuisse Petro claves Eeelesae sive Ordinis sive jurisdictionis datas , &per Petrum Ecclesiae ; quia Petti &Successorum ejus auctoritatis est atque providentiae eos diligere , quiabus regni caelorum claves contra. dantur ; sicut qui Pto regem insti. tuit cum potestate & obligatione , alios inlatiores ministros creandi , in eo quod ipsi potestatem contuinterit , reliquis quoque potestatem censetur contulisse : Alterum, eosdem Catholicos non tam eX Ap stolis demandat1 potestate , quam eκeoneelsa Petro di Vinitus 1 Christo Melesiae auctoritatem eonfirmasse ;tum quod extiaordinaria in quibusdam suetit Apostolorum misso , quae ultra ipsorum personas non extenderetur ; Petro autem tanquam Eeelesae Capiti collata potestas ordinatia suerit, &in Ecclesia indeficiens ac permansuta esse debuerit, quippe cum Ecclesiae suae statum,& tu ruationis formam indescientem ae perennem Chiistus institui Lis debuerit, non mutabilem , aut persona Petri decedente vatiabilem, tum quod praecisa Petri & Sueces.sorum ejus potestate, Eeclesiae auctoritas suis .omnibus numeris a soluta non sit, principatus dignitate destituta: Petri autem auctoritas Omnem omnino potestatem Eccle- fastieam intensve contineat , ejus demque extensionis, seu I singulis pro tuo uniuscujusque modulo, par ticipationis ac communicationis radix & origo exillat . Hinc enim praesertim , Catholicis Ecclesia Pe. tri propinqua dicebatur, quod ad Petrum originem suam referre posset, ab eoque parentes haberet, , quo pastores susciperet. Quae nisi dicamus, insulsa erat Catholicorum argumentatio; vera solutio Tertulliani fit Montani sectatorum , dicentium , personale hoc fuisse privilegium Petri, nec Eeelesiae claves relictas , quae Petri pet sonae singulari prςrogativa commissae sint. XLVIII Nostram quoque explicationem simat Cyprianus plutibus in locis; primo, cum epistola
ad Cotnelium eontra Novatianos,
hae habet: post ista adtae infimp.r Pseudo Episcopo sibi ab hareti
cis constituto , nauigare audent, ad Petri Cobedram , atque ad Eo Hesiam principalem , uni un/tas Sacerdotalis exorta es, aschismati
eis S probaris sites ferre oee. Vi
des , iis verbis a causis ad effectus procedi: Nam causa,cur Romana Eccles a principalis sit, ea est, quod sit Petit Cathedra : & ideo, quia EecIesa est principalis, ab ea Sacerdotalis unitas exoritur;non potest autem ab ea unitas Sacerdotalis exoriri,nisi quatenus uni. vel sus ab ea, qua longe lateque patet, Sacerdotalis ordo dimanat. Idiplum. que
107쪽
que variis comparationibus explicat Aalibi idem Cyprianus , quae rem egregie illustrant . Primum enimalia ad eumdem Cornelium Epistola Romanam Ecclesia Catbolica ra.
ditem ac matricem vocitat : epi
stola ad tuba ianum, Ecclesiae unius caput es raicem s quod quomodo intelligi debeat. eadem epistola signiscat nam Petro primi Do- .
minus, super quem ad eavit Ecclesiam, es unde unitatis originem
instituis o' ostendis , potestatem Blia Minu. istam deaet, ut id solueretur in caelis, quod ille solasset in terris.
Quibus verbis Petro principalitet traditam Ecclesiam , super ipsuin eandem sundatam, & unitatis, at-ue Episcopatus origenem ab ea pr
uxiue ostendit : quod alibi susus iis verbis demonstrat : me eo fit , fratres diisetissimi, dum ad veritatis originem non reditur , nec caput
quaritur . nec magiri caelestis doctrina servatur, qua se quis consideret es examinet. tractata longe atque argumentis opus non est s probatis os ad fidem facitis compen-d o veritatis . Loquitur Dominus
ad Petrum m. es quamvis Ap stolis suis omnibus post resurrecti nem suam parem potesatem tribuat, oe dical: Sicis misit me Pater, ef
ego mitto vos eos tamen ut unia satem manifestaret, unam Catia-dram constituit Vnnitatis ejusdem originem ab uno incipientem sua au. Eoritate ἀθο uit. Hoc eranι utique es cateri Apostoli , quod fuisPurus , pari consortio praediti es honoris Es potesatis sed exo tam
ab unitate proficiscitur : primatus Petro datur, ut una ctrissi Eccle- es Catisaera una monstretur r
es pastores sunt omnes . sed grex
ianus ostendtur . qui ab Apostoli, omnibus unanimi conbensione pascatur . Et paulo post : Episcopatus unus es, cujus a fingum insoΓdum
pars tenetur . Ecclesia quoque una
es, quae in multitudinem latius incremento foecundisatis extenditur: quomodo Soli multi radi , sed lumen tinum; es rami arboris multi, sed robur unum tenaci radice fundaltim : es cum de fonte uno rivi plurimi de sunt , numerositas Γιet diffusa videatur exundantis coispiae Det tale, unitas tamen servatur in origine : a lis radium Solisis corpore, ἀυisonem lucis unitar non capit; ab arbore frange ramum, fructus germinare non poterit ; a fonte praecide rivum , prσcibus arescet. Sic es meosa, Domini luce perfusa, per orbem totum radios suos porrigit . uniam tamen lumen es, quod ubique funditur , nec uniatas corporis separatur 2 ramos suos in universam terram copia uberta. tis extendis ; profisentes largiter rivos latius expandis r unum tamen caput es, os origo una, es una mater secundialis copiosa s illius foetu nascimur, illius lacte nutrimur , spiritu ejus animamur. XLIX. Pensanda sunt sngula pilani vetba, nihil in iis contrarium, nihil non sibi optime cohaerens apparebit, si obsermaveris Episcopatum, ut loquuntur Theologi,
unum esse sol maliter , quod eadem ubique terrarum habeat officia, eadem munia obeat , eadem Sacra menta administret . & ad eundem finem ae scopum, aeternam nem pabeatitudinem. institutus sit, a quibus omnibus formalia ratio ac specifica Episeopatus desumitur e sed hane unitatem 1 Cypriano praesertim non
spectati s ad quid enim, si hane
tantum spectaret, comparationis So. lis ae radiorum, sontis ac rivulorum , ramorum ac radicis , quae ad hanc rem omnino nou saciunt,
Cyprianus attulisset ad quid memini,
108쪽
Quis consecr. Episc., Archiep. &c. 97
minisset Primatus Petri, ae testimo- A ouam rumpere dieuntur, de Ecclenia pro ipso produxisset, elim haee sa aliqua debemus intelligere s qua ratio potius unitati isti ossicereia, re cum universa Ecclesia non possit quam vel hilum prodesse videatur: dici origo caeterarum , sed potius itaque alio Cyprianum spectasse ne- earum collectio, & in assignanda cessum est ut nempe Episeopatus universae Ecclesiae , seu Catholica materialiter, & subjective, ut aiunt, unitate laboret Cyprianus f proinde diversos, ob di et sos praesidentes, & nonnis insulse di eum petitione diversam singulorum erectionem , principii eandem Ecclesiam univem vel institutionem , quae diversis ut sum pro causa unitatis ejus assigna plurimum temporibus contingit , re potuisset.' sequitur ergo Ecclesiam causaliter & originaliter, ut ita lo- Romanam seu Petri Cathedram proquar, unum seri censuerit . qum B causa unitatis Ecclesiae , eum ass- modo omnes radii Solis unum sunt, gnasse . quae caeterarum radix sit, quia ab eodem Solis splendore deri- sons , & principium Ecclesiarum ;vantur; omnes rivuli, quia ab eo. quod etiam verba ista aperte indidem sonte scaturiunt i, omnea rami. cant: Tamen ut unitatem manife- quia ab eadem radice pullulant. staret, unam Carbedram constituit,
Episcopatus autem, qui caeterorum sit os unitatis ejusdem originem ab uno origo, radix, sons, & prinei pium, incipientem idest Petro, quorsum Ecclesiam Romanam intelligit, ut enim alias hae partieula tamen λpatet ex iis, quae de Petri privilegiis , quorsum extera quae adjunguntur Pejusque Primatu ibidem profert. cur non a se uno dixisset, si de Chri- itemque ex aliis citatis testimoniis, sto intellexisset , non de Petro quibus matricem eam Ecclesiam, C sua auRoritate disposuit.
matrem , caput , radicem vocat. L. Atque ut magis videas, eam
Neque alia hujus textus explicatio esse Cypriani mentem , quam nos dari potest; non enim ad Chi isti in- explicuimus . totam ejusdem se stitutionem, aut Ecelesiam univer- tentiam reteximus simpliciore stylo, Iam referri hie potest singulatum verbis minus ornatis, sed ad scho- Ecclesiarum . atque Episcopatuum Iam maeis aecedentibus , additis unitas ; tum quod perperam de Pe- etiam quibusdam . quae ad ejus in. tri Ptimatu sermo intertextus salia telligentiam conducant . Ita ergo
set; male quoque Primatus ideo Pe- Cuprianus: Quod in sehisma aliquitro datas diceretur, ut una Cissi labantur , hae causa esse poteli, Eecte 'Cathedra Carbolica una dilectissimi fratres, quia ad Eccle-
monstretur, si ea tantum ratione sin. D sam, a qua veritatis annuntiatio
gut Ecclesiς uns dicerentur,vel quod petenda est, non respicitur , quia ab uno Christo institutae, vel quod Caniti non obauditur, quia Christi
unius Beelesae partes existant: tum de hoe nos instruentis doctrina non quod contra.schismaticos agat ibi oblitWatur. Facilis & compendiosa Crprianus , quos ab origine Epiu ad schisma vitandum haec ratios areopatus segregatos docet arescere, gumentis & discussione causa nondi Melesiae unitatem scindere ; at tam opus est , quam submissione anidum sehismatteos segregari dicimus mi , &obedientia Eeelesiae Roma- non ab institutione Christi , sed ab nae: Ioquitur enim Dominus ad Pe. Ecelesa, & staternitate segregari eos trum di ad ejus Successores: Ego dieimus: ergo unitatis originem, ἀco tibi, quia mei Petrus, oecm. PWs. r. . N Quod
109쪽
o8 Pars III. Sect. V. Cap. IV.
omnibus post resurrectionem suam
staturae obi uam potestatem aequalem Petro Domi-
me Pater, m. respondendum est , A a εἱ- . eundem tamen Dominum, ut et η- unam esse Ecclesiam mnifestaret. ως unam Cathedram Romanam constituisse, in qua Iumma Ecclesiae Romanae potestas ordinaria esset, & hqua caeterarum Ecclesarum origo peteretur. Hoc ergo erant , quantum ad extraordinariam missionem
caeteri Apostoli quod Petrus, pari potestate . & dignitate Apostolatus praediti; sed potestatis ordinatia in
Ecclesia permansurae exordium ab una Petri Cathedra proficiscitur; nec Apostolis ipfs nisi consistentibus in communione Petri potestas ulla datur ; ex quo fit, ut una quo ad originem suam Christi Ecclesa ; una in Eeelesa ipsa potestas ordinaria , quae Catheὸrae nomine signiseatur, eluceat. Episcopi quidem omnes P stores sunt, sed totius orbis Christia. ni ob primatum Petri grex unus est. quantumvis ab Apostolis omnibus
unani in i consensone regatur , &e. Episcopatus Atria aliter unus est , cujus totam & intextam rationem si
guli Episeopi possident ; Episcopatus quoque , singulis Episcopis tria
solidum pals tenetur. quia non solum singuli Episeopi disees m suam
regunt, sed eum Summo Pontifice, eoque praesde ae auctore , Eeclesiae quoque universae teres tradunt, Ecad universalem ejus administratio. nem adciscuntur. Eeeleta sngulae, licet variae sint, & pro populorum ad Christi fidem conversorum multitudine materialiter, ut alunt. multiplicentur ; una tamen Ecclesia censentur ob unam Eeelesiam.1 qua derivantur : scut, licti solis multi sint radii, sunt tamen unum lumen , quia ab eodem Sole profluunt: licet rami arboris multi, unum tamen ro. bur efficiunt ex eadem radice sucincrescens : licet rivi multi ab uno fonte scaturiant, ab unitate tamen sontis, , quo dimanant, unitatem sortiuntur. Eaque est unitar radiorum& Solis, ut a Sole avulsus radius permanere non possit: ea unio tam rum cum radice , rivorum cum
sente , ut rami ab arbore divuls germen serre nequeant , rivi a sente praecis arescant: ita quoque Ecclesia, divina luce minia , seu fidem
divinitus edocta , per totum orbem Euangelicae doctrinae radicis immit tit ; unum tamen fidei tevelata lumen est, quod ubique diffunditur. nec unitas fidei , corpore Romanae Ecclesiae separat uti nec aliud docent omnes Ecclesiae quam quod ipsa: Ramos suos Melesa in universam
terram ob multitudinem credentium extendit ; profluentes rivos latius ex. pandit ; unum tamen caput est &origo caeterarum Ecclesarum; una caeterarum eunda mater, Roma
na Ecclesa , quae reliquas instituit. Nos autem potissimum , qui in Africa versamur, & , Romana Eccle. sa praedi eatores accepimus . ilIius
latus sumus , quia . quos ipsa genuit, pastores habuimus, illius doctrinae lacte pascimur , illius directionis
spiritu movemur , atque vegeta
LI. Haec Cyprianus , quae nos usus edocuimus , ut pateat jam tum inpliani di Tertulliani temporibus Catholicos credidisse Romanam Ecclesiain caeterarum matrem
esse s omnes Ecclesias ab ea ortradici , non quod ab ea praedicationem Euangelii omnes acceperint, quae ab oriente certo certius Romam prosecta esse noscitur , sed quod Ecclesiarum nudationes Petro tanquam ordinario Ecclesiae Capiti deberentur ; esto Apostolis extrao . dia in
110쪽
dinaria potestas Ece Iesarum sundan- Α possent, in eo tamen inferiores so-darum data sit; quod item Petro & rent, quod quidquid possent nonnisi Successoribus ejus Episcoporum per cum relatione ad Pettum praelatum universum orbem Christianum im caeteris, & Ecclesiasticae unitatis sonstituendorum potestas conveniat; ob rem, nec sne ejus communione eamque praesertim causam Eceletas exequi possent: ut recte ostendit Hie- diversas , & Episcopatus diversos, ronymus, dum adversus Iovinianum
originaliter S initiat me , eandem haec habet: At dicis, super Petrum Ecclesiam & eundem Episeopatum fundatur Ecclesia , licet id sum diei, quia a solo Petro & Sueee L in alio loco super omnes Apostolossoribus ejus, vel quibus ipsi permi- B sat, S et i ι Laves regni caelo-serint, ordinario jure creatae ipsae at- rum accipiant , ut ex squo superque erecte sunt ; ab iisque univet si eos Ecclesiae fortitudo solidetur sEpiscopi instituti , atque ordinati tamen propterea inter duodecim dicantur. Quae etiam illustrat Gre- unus eligitur , M , Capite constituro, gorius Nyssenus, dum dictum Ter- schismatis tollatur occasio . Quid tulliani de clatibus per Petrum da- sibi quaeso illa volunt quid innuunt iis explieat de clavibus honorum quam Apostolos aequali , Domino,
Eccleuasticorum per Petrum con- quantum ad objecti, potestate prae Sis HSa. cessis: sc enim habet in ἐν ψευ- ditos , eamque potestatem nactos. y E Aaλιοις νέν ωὶαι , os quae ad eadem munia extenderetur, me Κως χρις ς οσψαλιδώω. ιιών ad quae sese Petti potestas extende-σκε σιν , π,-ήyωυ τοις Eitum C rer: Petro tamen in usu potestatis il-- οις τον' κλειδ ἀ ων ὐπουρανιων m- lius suisse suppositos , statumque ad
μων : id est, uousas scriptum est se hisinati eis occasionem tollendam. in Evangeliis, neque Cbrsi praedi- nihil ipsos aggredi opportere , nisAis exitum fallacem habet ; pre quod Petro collibuisset, nihil nili
Petrum Episcopis dedit claves cae- cum Petri communione tentare eos testium honorum. Ad quod etiam de telut scilieet potestas 1 Christo confirmandum testis ex Africa loeu- concessi ipsos commendaret. & ta-pletissimus advocari potest optatus men commuaicatio cum Petro tania, Mil. Μile itanus: Bono unitatis R. quam cepite turbationem amolire- Petrus smi saris erat si postquam tur, ae dissenssionem averteret. negavit, solam veniam consequere- LII. Nee eorum testimoniorum rur praeferri omnibus Apostolis D mim atque eificaciam retundit, quod .. . meruit, ει claves regni coelorum Augustinus Petro , totam Eccle. νυim.- ,- commuηicandas eateris solus -- sam figuranti ac praesentanti, Ch r. d. adioiso lii cepit . Quorum Patrum sententiae .ium potestatem traditam affimet s τι 'imani seste ianuunt, solum Petruata quod Otigenes, Ambrosus, ordina iam , Christo immediate ae. τὸ Gaudentius Brixianus, Pa- cepi ue potestatem , quam in alios eianus Barcmonentis, fic alii, Episco- ωf. a. diffunderet , nee Apostolos ordina- pos omnes in Petro claves accepisse ι . i. Mittariam nisi a Petro eandem habuisset dictitent. Etenim qaod Augustinus 'quamvis semper fatendum si, ex- Petro Ecclesiam repraesentanti claves utraordinatie ab ipso Cht Isto eos ha- eollatas esse dixit, non eo sensu di-bume potestatem, in qua ipsi Petro ait, quali velli Petrus non cum cae- atra syn sol in eo quidem aequarentur , quod tetis, aut etiam pia cateris claves nihil Petrus posset . quod non ipsi aliis etiam communicandas accepe- III. Pars. N a riti