Severini de Monzambano Veronensis, De statu imperii Germanici, ad Laelium fratrem, dominum Trezolani, liber unus

141쪽

nem Uicariariis indicantes; ad quas ' plerique statuum , re non satis per pensa, cum praepropera gratulatione responderunt, priusquam Palatino de

morte imperatoris iere innotesceret.

Nec jus situm involari segniter tulit Palatinus, scd & ipse passim denunciavit, potestatem sese vicariam dein ceps exerciturum', non sine querela super injuria Bavarica. Et latis constat , non paucos Principum doluisse. literas sese ad Bavarum retractare non posse. Uerum uti fit, alienam litem, in sese nemo derivare voluit.

Res postea inter partes per scripta publica agitata. U bi quamquam nemini mirum videbatur, Bavarum ist- hanc dignitatem ad sese conari per trahere ; quippe qui jam tum florentibus Palatini rebus ι Electoratum sibi deberi contendere non dubitave rat, ac jam potentia propria & favore Austriacorum fidebat : plerisque tamen a partium studio remotis Palatini

142쪽

GERM ANICI, CAP. IVL ro 'Scriptores sat manifeste judicabantur ostendisse, icariatiis dignitatem hautquidquam partem aut appendicem esse Archidapiferatus, sed pec .liate jus Palatitatui ad Rhenum perpetuo anneXum. Prout etiam Saxo,

non qua Elector, sed qua Palatinus

Saxoniae Uicarii munere gaudeat Enimvero cum non pauci in Bava rum favore propenderent, teri eundem aperte offendere nollent , neque

Principibus mos sit facile de imuri sua confiteri, lis indecisa hucusque

. I. 9: Imperatori quandoque extrinor Mnem adjungitur Rex Roman rum verbo quidem, ut tanquam ge-' neralis ipsius Vicarius, eodem absen- inaut impedito, Remp. moderetur.& defuncto, demum : sine ulteriori electione succedat. Verum necessitatem aut utilitatem Reip. semper: praetextui sumi tralatilium est. Genuina causa fuit, saltem circa pleros que, ut se vivis filios , fratres, proNi-.

143쪽

. mosve agnatos faciliori negotio ad Imperium pr6 veherent, prensante eo, penes quem summarerum. Et arcti i.ribus potant legibus adstringi, quῶvacante solio libere adsciscuntur

C AP U π U. De Potestate Imperatoris, limitata perr. Capitulationem Leges atque Consuetudine Imperii, O IMra Ordi

6. I. UA oecasione Proceres Germaniae enormia incrementa , & ad leges Monarchiae haut-

quidquam quadrantia ceperint , jam iupra traditum fuit.Nec minus quod, libera Regum, electione ad ipsos d voluta, opes semel partas omnin conservare iisdem cordi fuerit. Quoeipso Regibus ademptum de summai rerum pro lubitu disponere sed necessitas imposita circa praecipua negotiorum consensum Procerum eX-quirere , & plura apud eosdem auto sitate quam imperio moliri, Qui, Pr

144쪽

GERMANIC CAP. V. II 1

probabile est, juramento, quod ini omnibus fere Regibus Christianis

praestari solenne habetur, mature per φProceres Germaniae hanc quoque clausulam fuisse insertam , quod Rex velit jura omnium te singulorum. Germaniae civium tueri, di laudabiles atque receptas in Imperio consuetudines observare. An vero successi temporum peculiares quaedam leges additae, & scripto quidem comprehensae, non satis liquet. Neque enim ante Carolum V . ejusmodi Capitula

tionis exemplar lucem adspexit ; & siqua producuntur, sublestae sunt fidei. Ee quod in Aurea Bulla electus Imperator statim jubetur confirmare omnia jura, privilegia, di immunitates Principum Electorum per literas, & sigilla, illud ad hos peculiariter videtur pertinere, adeoque diversum quid notare a Capitulatione, qua totius Imperii libertati prospicitur. Cur autem Carolum V. expressis istis, Be

145쪽

11Σ DE STAT u IMUER Electores, in causa erat istius Princi pis potentia, aetas juvenilis, altique spiritus, quos suum illud plus ultra satis arguebant ε, 6c ne patrimonii sui.

amplitodine abuteretur ad Germanos in ordinem redigendos. Utque nosset , alio sibi modo gubernandam Germaniam, quam reliquas ditiones. Semel receptum institutum, e si festine hae rationes non seque Ur gerent, retinere Visum , ne ampliora sibi indulta crederent successores . s. m. Hae porro Capitulationes rhactenus a selis Electoribus Impera tori fuerunt praescriptae, inconsul tis reliqui; ordinibus. Qua de re tamen

hi aliquoties sunt questi, & in ipsa ipace Westphalica mentio facta, ut proximis Comitiis deliberaretur de

concipienda Capitulatione perpetua. Qua sermula stylo Germanorum n latur, rem in infinitum iri extractum. Aud1ebam tamen, cum Ratis bonae haererem, jam istud serio agitari , & non spernendam vim chartae:

146쪽

GERM ANI CI, CAP. V. II 3 consumtam. Sed peritiores judicaubant, non esse quod Electores sit' ' metuerent. ΕX re Imperatoris esse, ut Electores caeteros Principes emineant. Hos enim, utpote paucos, facilius se sibi posse'conciliare, quam universos ordines , quibus vicissim aliquid abs se indulgeri aequum fue- rit. Ex ipso Principum Senatu non valde ad ver sari qui Amiliis Elem,r Iibus sint prognati. Reliquorum p tita facile posse eludi. Nec congruero moribue Germaniae, jure aliquem suo utcunque quaesito per vim aut coitionem exturbare. Addebant, utut non inique:postulent' reliqui ordines, ut in Capitulatione aeque sui, quam Ele istorum habeatur ratio ; tamen vix concipi posse formulam, quae dein-Ceps non aliqua correctione opus sit habitura: ψmutata temporum ratione. Et in prioribus Capitulationibus plexaque adparere adjecta, aut interpo Iada, prout eX usu praesentium tempo- P rum visum , & obstruendis rimis.

147쪽

a14 DE ST L Tu IMPER I per quas Caesarem elabi erant conati. Hectores porro non dissiciles fui

ros, ut admonitu reliquorum ordi-

num Capitulationi inserant, quae ipsorum libertati tuendae videbuntur in servire. Denique valde absurdoaesse, qui Electoribus vitio velist vertere, quod emolumentis suis, plus. quam Caeterorum velificari sint vi si ι

quasi isti soli communem hominum

inclinationem teneantur exuere. Alia tamen si sceptae circa Capitulatio nem tractationis aliam sulpicabantur musam : Caesarem nimirum de caetero a Comitiis abhorrentem, ut or-

dines eonvocaret, per bellum Tu cicum fuisse motum, quod sperare eo praetextu magnam se pecuniae vim ab Ordinibus obtenturum. Sed istos loco pecuniae.milites obtulisse. Id cum Consiliariis Caesaris parum via deretur quaestuosiim pacem destina' in citius cum Turcis coluisse. Nunc hae sitare ipsos, qualis Recessus Imperilsit conscribendus. Nam materiam de

148쪽

GERM ANI CI, CAv.R. 1 Is de conferendis auxiliis ad bellum Turcicum, quae in compluribus antiquis utramque paginam facit, jam

periisse. Et tamen curiosos homines scire velle, quidnam tanta mula itudo. Ledatorum per tot annos egerit, &cui bono horis quidem antemeridi nis vinum Hispanicum, pomeridianis vero Rhenanum aut Mosellanum

fuerit bibitum. Objectam igitur illis

esse materiam inextricabilem, ut cum circa eandem diu incassum labor

rim, demum liquido possint jurare, se otiosos non fuisse ; simulque repetitionem vanorum litigiorum cum xejectione decisionis eorundem alallia Comitia, posse qualecunque instar Recessus imperii praebere. g. 3. Quicquid tamen hujus sit, saluberrimo videtur more introductum , potestatis imperatoriae leges expresso & distincto scripto comprehendi. Nam omnino ad existimati sem ordinum facit, ut, eum impera ri sibi ad modum caeterorum Monarchi

149쪽

r16 Da STAT u IMPERIIehis subjectorum non patiantur, non

credantur ex Contumacia, aut Permeram usurpationem id facere, sed quia in tales leges Imperatorem ad-stiverunt. Eorundem quoque liber tali consulitur, praefixis terminis, quos Caesari transilire nefas. Praesicinditur quoque hoc modo Caesari querelarum causa , quod non ad reliquorum exemplar Monarcharum uti pos-

sit iis, qui se ipsi subjectissimos muti

to cum verborum honore vocant.

Nam ab initio Capitulationis profitetur, sese in has leges Imperium suΩcepisse, inque easdem cum Electoribus pro se.& reliquis Ordinibus per modum pacti convenisse. Atqui se istae conditiones displicebant, licebat dignitatem illam recusare,aut Electoribus ostendere, dictas leges iniqui

aliquid aut absurdi continere ; qui talia sine dubio lubenter correcturi eranti Ubi semel limitatam potestatem acceptare placuit , Imperatori nefas plenam & Regiam potestatem

150쪽

GERM A N ICI, CAP. V. II

in Ordines assectare ρ, aut si tale quid ausus fuerit, his impune non parere licebit. Nam quin Regia potestas certis includi limitibus queat, cord tiores Germani non dubitant. Imo &dari potestatem , quae capiti corporis alicujus foederatorum competat,quq que specie a regio & pleno imperio differat, acutiores Politici puto non

negabunt. ' . . . . M

3. q. Caeterum in plerisque Germanicis scriptoribus, quando de Ca pitulatione agunt, observare licet foedam ac landi libidinem, aut insignem doctrinae civilis inscitiam. Impudenter non nemo asserere ausias

est, per Capitulationem potestati Im-- Peratoriae terminos non poni, sed id tantum agi, ne Imperii vires per Dilienationes, oppignorationes, & si milia flaccescant. Plerique agnORCunt per eandem certis quidem limiatibus circumscribi potestatem Imperatoriam, adeoque absolutam es se desinere, non tamen summam ἔ