Severini de Monzambano Veronensis, De statu imperii Germanici, ad Laelium fratrem, dominum Trezolani, liber unus

발행: 1668년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

,M Da STAT u IMPERII singulorum Senatorum. Nam quost adducunt dictum Alberti Moguntini,

prolatum, quando de electione Car li U. prae Francisco agebatur; hunc ad Monarchiam inclinare, Germaniae autem Principibus Aristocratiam esse retinendam; facilem habet ro sponsionem. Nam abs tali praesule exquisitam scientiae civilis cogniti nem requirere putidum foret, & sen isus k utut incommodis vocabulis expressus . in se perspicuus est a scilicedis praesentem suam conditionem delibertatem ament Germaniae Princiapes, cavendum sibi esse ab Imperire Galli, . qui cum, in proprio Regno Procerum conditionem ad exquisita, leges Monarchiae redigere labori Germanos in Principes sine dubio si

miliast tentaturus.1. 6. Restat ut videamus an Monarchi rum in censum M'. Germanorum referri queat. Earum sunrdum classes, quaedam absolutae, aliae limistataexocantur. In illis penes solum

222쪽

GERM ANICI, CAP. VI. I 8 Regem, aut quocunque nomine infi-gniatur, est potestas de negotiis sumis mam rerum spectantibus proprio ex judicio statuendi. In his autem Rex

circa eXercendos actus summae po-t

testatis certis legibus est adstrictus. ΤHanc Monarchiarum disserentiam

qui non exacte considerarunt, in materia hac vehementer sunt hallucina- tiri dum rationibus, quibus Imperatori absoluta potestas denegatur, ne limitatam quidem relinqui crediderunt. Et si absolutam in Imperatore potestatem qui agnoscat, vervecum in patria natum oportet esse. Et quae afferuntur argumenta sibilo magis, quam seria refutatione digna sunt AEque absurdum, ex visione Danielis , quam ex libris juris Romani Imia peratoris Germanici potestatem velle definire. Quod imperator neminem, nisi Deum lcensem , superiorem recognoscit, id ipsi in Principes Germaniae non magis absolutum imperium tribuit, quam Provinciae Hollandir

223쪽

landire in reliquas sex, cui utique idem elogium recte tribui potest. Inania titulorum , sputa quod ab omnibus ordinibus nuncupatur Dominus clementi ssimus , quod in subscriia. ptionibus literarum , alibique de obsequio suo prolixi ssime pollicentur, genius seculi, stylusque curiae produ-.xit, non plus fere essicaciae habentia, quam alia verba honoris, in quae . ignavi stimus quisque operum solet esse effusissimus Uanus quoque Verborum strepitus, illa plenitudo potestaris . & perfectio, qua literas interdum , & decretorum carmina scribae solent adornare. Denique jurant Or- .dines Imperatori fidelitatem, sed salva sua libertate, suisque juribus, quae ouantum isti potestatis relinquant. jam lupra satis apparuit. Sed plura heici Verba facere putidum fuerit. F. 7. Probabili stimam plerisque visi sunt sententiam fovisse, qui Ι-t peratori tribuunt potestatem Regiam dc summam; non tamen absolutam,

Verum

224쪽

GER M A NI cI, CAP. VI. I verum certis legibus circumscriptam.

Quam sententiam passim quoque in scholis apud istos defendi audias.

Hanc, quantum nobis constat, priamus oppugnandam sibi in Germania sumsit personatus quidam Hippolithiau Lapide , quo tempore quam maxime bellum inter Caesarem &Suedos fer .vebat. Qui utut plurima habeat, quae nemo possit abnuere, nisi omnem pudorem ejuraverit ; in multis tamen eundem falli, & per implacabile mdium adversiis Domum Austriacam in transversum rapi, non minus in

aprico est. Etsi prohibitione libri nihil aliud effectum , quam ut eidem pretium . doctisque legendi ardor

accederet. Cujus tamen mentimnem non fecissemus, nisi ille pleriς que quantivis pretii vidererur; & qui

eum imprenarunt, nugari potius, aut adulari, quam ipsius rationes destruere sint deprehens. Hic igitur uti recth summam ac Regiam potestatem Imperatori in Ordines detrahit ita

225쪽

. I9o DE ST A Tu IMPERII ita in eo valde absurdus est, quod

eundem ordinibus subji est, & nudi

Magistratus dignationem velut precario tot titulis superbienti concedit. Quasi vero necessarium sit Aristocra- tiam existere, ubi Monarchia abso-duta non datur ; aut omnino eum quis superiorem cogatur agnoscere, cui

pro Iubitu non potest imperare. Et isthaec duntaxat qui observaverit, nullo negotio plerasque ipsius rationes elumbes dabit. Et si & passim multa sat futilia immiscet, quorum

paucula duntaxat velut per saturam recensebimus. Dicit alicubi, Majestatem sive summam potestatem esse penes Ordines, qui eam etiam tunChabent, quando nullus est imperator. At quis ignorat, in omnibus Regnis tempore interregni summam potestatem redire ad populum, aut qui

cum repraesentant Ordinest, quam tamen, novo Rege constituto, non

amplius retinent. Non statim etiam superiorem agnoscit quis illum ,. cui

226쪽

G E R M ANICI, CAP. VI. I9I quis ad rationes reddendas sese offert. Aliter ratio redditur ei, abs quo poemsa metuitur, nisi illa sibi constiterit; aliter isti, cui ex pacto, duntaxat teneor; aliter denique cujus existim tionem vereora Sic Reges bella moturi publicis scriptis rationem totiorbi satagunt reddere. Sic sociust Tio , tutor pupillo rationem negotiorum gestorum reddit.: Praeterea non 'statim altero est superior, aut imperium in ipsum habet , qui munere sito eundem dimovere potest. Nam potest quis ex pacto duntaxat plurium communibus negotiis gerendis esse praepositus, ut neutri in alterum

imperium proprie dictum competat 3 qui ubi di splicuerit,ossicio evolvitur,

non alio modo, atque contractus cum

eo initus abrumpitur, qui ejusdem legibus non satisfecerit. Etsi saltem circa Henricum IV. & Adolphum Natavium omnia ad juris normam fuisse gesta, merito dubites, nisi reverendissimos Praesulas praecipuas in

227쪽

r9α DE STAT u IMPERII eo negotio partes egisse constaret. Quae de Comitiis prolixe disputat, vera quidem sunt, sed frustra adducuntur ad probandum, quocsipse intendit. Nam uti imperator invitis

Ordinibus nihil potest injungere, ita quod hi isti invito aliquid pro im

perio queant injungere , puto inauditum est. Equidem praescribunt Electores in Capitulatione, quid Caesiari faciendum, quid omittendum; Uerum non velut ex vi alicujus imperii in ipsum, sed per modum contractus; cujus ea est essicacia, ut si contra con-yenta quid ordinibus velit injungere Imperator, impune possint ipsi non parere. Enim vero & hoc est ex communi pactorum natura, non ex aliqua Potestare, quae Ordinibus in Caesaxem competat. Probabilius urgeri posset, quod ex antiqua consuetudine

iatroducturi, & post per Auream Bullam confirmatum est, ut Impera-xor, si quibus super causis fuerit imis

Petitus, coram Comite Palatino re- spondere

228쪽

GERM A NICI, CAP.VL 193 spondere teneatur, Et notum est. quomodo tres Electores Ecelesiastici Liberto I. Imperatori denunciarint, ut coram Rudolpho Comite Palatino causiam diceret. Et si tanto reo arma magis in actores judicemque arria serunt. Post Auream tamen Bullam

nullum ejusmodi judicii coram Palatino peratii exemplum legisse meminimus. Origo ejus juris Palatino competentis sine dubio profluxit ex ossicio , quod antiquissimis temporibus tanquam Major domus in aula Regia gessit. Hic enim uti in alios aulicos exercebat iurisilictionem; ita

si quis ab ipso Rege quid postularet,

de quo ambigebatur,Comitis Palatinierat cognitio. Cujus lententia stabat Rex, non tanquam istum agnosceret

superiorem; sed quod cognito petitoris jure non possit non obligationem suam explere. Sicut multos novimus Principerin Germania , & alibi, qui super debitis dubii quid babentibus in propriis tribunalibus conve

229쪽

r94 DE S T AT u IMPERII ciri solent; quae tamen tribunalia Principem hautquidquam cogere

possimi, aut multa coercere, siquidem juris, ac conscientiae, publicaeque existimationis reverentia eundem ad debitum exsolvendum non

adegerit. Sed puto Ordines ipsos Contentos e sie , quod a Caesare nihil possit sibi imperari, quod displiceat. Tam invidiosam libertatem, ut Imperatori suo ipsi queant imperare, cordatissimus quisque ultro adspernabitur.

. 8. Sed cum Hippolitho quidem

facile transegerit Imperator, ne ab eodem in subjectorum classem conjiciatur. Magis urgent isti, qui & lmperatori potestatem regiam , dc Ordinibus libertatem sub temperamenta aliquo tribui posse autumant, dum inter Regna limitata Germaniam referunt. Nam qui de mixtis Rerum p. formis garriunt, nullo modo expedire se possunt. Praeterquam enim, quod qualiscunque mixtura non nisi

230쪽

GE RMA NI ea, CAP. VI. I9s monstrum aliquod civitatis producere apta sit, nulla ejusdem speetes ad

Remm Germanicam accommodari

potest; in qua neque universa potestas summa est penes plures indivism, seque ejusdem potestatis partes

inter diversas personas, aut collegia sunt distributae. . Caeterum priores disserunt, illa omnia, quae Imperatori per Capitulationes praescribuntur, stare posse cum Regno limitato; puta-quod teneatur ad leges fundamenta

les Rem p. administrare, & super negotiis summam rerum spem ntibus consensum ordinum requirere, quod leges novas iisdem inconsultis rerrenoa possit ὲ in sacris nihil immutare. pacem, bellum, foedera ex arbitrio Ordinum sumere, controversias subjeistorum non nisi per certa tribunalia dirimere. Sic quod ordines Imperio simul, & imperatbri fidem jurant, id hoc modo posse explicari, quod Imperatori velint obsequium praestare, quatenus ipserum opera I α boni G

SEARCH

MENU NAVIGATION