장음표시 사용
301쪽
2so DE STAT u IMPERIT pietate rimanda cogitationem susci--ἰpere nequeat. Peccatorum remissionem soli Deo relinquere lucrosum non erat. Ergo illa potestas Sacerdotibus asserta; queis hautquaquam placebat tam proficuo jure dissolute uti, nec generali confessione. & munusculo aliquo a liberalitate confitentis dependente adquiescere. Exadtissima, enumeratio singulorum peccatorum requiritur, taxatione eorundem in Sacerdotis arbitrio posita. Heic si di , ves est reus paratissimum est lucrum, etiam ubi gratis peccata fuerunt renusta. Quas enim adversus tam benignum Patrem liberalitatis quid non exhibeat 3 In pauperes securius licet
autoritatem exercere. Et quanti est, omnium hominum arcana nosse λ aut quis non revereatur.pectoris sui arbitrum λ Missa porro nihil accommodatius ad lucrum atque aut Oritatem Sacerdotum promovendum. Nam quis tam salutarem operam navanti praemium negare velit ξ Aut quis non
302쪽
adoret homines tam venerabilem vi- ctimam murmure suo producere va-: lentes Laicis usum calicis recte ad- emtum mordicus est defendendum, ne in ulla re Sacerdotes errasse Vi- .deantur. Nec frustra numerus sacramentorum auctus, ut eo frequentius
Sacerdotibus egerent homines. Et quantum lucri vel id solum tribuna-
libus Ecclesiasticis adfer l, quod ad illa
omnes causae matrimoniales trahuntur, eo duntaXat praetextu, quod matrimonium sacramentum sit 8 Cia . tra hoc ehim uxorati videbantur se- .
que dextre naturam matrimonii posse intelligere.,Vis meritoria bonis operibus adicripta uti ambitiosam homi- num pietatem insigniter stimulat; ita dum eadem iis fere rebus definium. tur, quae Sacerdotes locupletant,cum reliquo Theologiae systemate optime quadrat. Quin nec alio fine incessum crediderim Purgatorium, quam ut i
tributo possent onerari, quos morS . alias rebus humanis exemerat. . . San .ctorum
303쪽
DE SYATu IMUERIE storum invocatio uti splendorem religionis non parum auget; ita a Utoritatem Sacerdotum suspicere neces sum est, qui cogitant istorum decreto di Viniae aulae proceres creari. Plura addere apud callenti gi mos putidum foret ; & cui accuratius ista scrutari Vacaverit, ad cum gustum caetera deprehendet. Ipse porro Sacerdotum resp. quam artificiose compaginata, quam preste omnia inter se connexa l. ut vere dicere liceat, nullum ab orbe condito fuisse corpus tam bene dispositum , aut tam validis subnixum radicibus. Jam primo ad correctisia mae iintar Monarchiae resp. concinnata. Ipsi Principi Sacerdotum divinae par autoritas circumdata. Dei Uicarius, errare nescius,aetheris erebique claves citra provocationem aut intercessionem dispensans. Nam quod melioribus seculis credebatur, regno m Omnium arbiter, Reges solo dejicere, aut locare pollens, novi Doctores tanquam invidiosum nimis infamarunt.
304쪽
G E RMANIC I, CAP. VIII. 16 I Et quia majestas istius Principatus danctimoniae potissimum opinione istat, per electionem. idem defertur,ur, quia saepius regia soboles degene-Tar, non nisi dignissimo, & juveniles extra affectus constituto. docus patefiat; simul ut magis in Ecesesiae, quam familiae bonum foret intentus. Ob easdem rationes omnibus ejus Reip. membris coelibatus indictus, ut ne privati respectus alio curas averte- Tent. Quanta porro Ordinum multiaetudo, quanta varietast ut eo plures forent, qui Ecclesiae rebusin vigilarent , & attrahendis Laicorum bonis hamos jacerent. Neque vero ullus Principum tam addictu civium se rum experitur obsequium; dc cum inter ipsos non desint aemulationes, eas tamen ., ne in Reip. detrimentum erumpant, sapientissime novit temserare Pontifex. Nam antiquos ordines recentiori Societati Jesu parum propitios esse constat, quod per hanc illis non parum existimationis
305쪽
262 DE STAT u IMPERI et decessisse credatur. Postquam enim veterum Monachorum simplex sanctimonia lasciviam recentioris seculi parum videbatur frenare posse maximo Ecclesiae bono subiit sanctissima illa Societas, quae labentes res felici si me restituit, suscepta juventutis informatione, & per confessionem simulque polita conversatione eXploratis omnium hominum arcanis. Sicut multi putent, pleraque ad Rem P. dacram posse adplicari, quae apud lobum de Leviathane sensu mytrico
traduntur. Sine dubio autem optimam illam judicaveris religionem, quae & cultores suos maximis divitiis atque honoribus cumulavit, & essicacissimis instructa est mediis ad tondendas lini ut, & in obsequio retinendas oviculas. Puto tamen ex hisce ad parere; stolido plane modo controversias religionis hactenus inter Catholicos , recentesque Doctores fuisse disceptatas. Nam noliri cuidem hon
306쪽
a 3M ANICI, CAP. VIII. 16sjectos igne, ferroque delendos clami
tarunt , ii e sta lincerae reconciliati nis desperatione. lnde non potuerunt mon iidem acerrime salutem suam procurare; & postquam semel Laicos 1inistra opinione de Catholicorum Sacerdotum sanctimonia imbuerant, facile erat , ostentatis horum bonis, istos sibi defensores comparare. At si ab initio mens non laeva fuisset, non deerant media celiniendi Laicos, di- Versias partes amplexos : & citius ingratiam cum Pontifice Maximo erat rediturus fraterculus Saxo, oblato pingui aliquo beneficio, quam petitus fulmine, cujus vis tam longo itineres& per coeli asperitatem intepuerat. Ex adverso mirari subit recentium Doctorum si inplicitatem , quod sua-
dere nostra abus non erubet cant, rellista sua conditione & ejuratis tantis opibus ad ipsorum partes transire, ut ibi vile vulgus sint, cum fame acriter Iuctaturi. Nam ut populum obtentuli bertatis, ac Principes illecebra lucri ad
307쪽
α64. DE STAT u IMPERII ad sese invitarent, majoris rationis erat. Et si postquam semel primus ille impetus deferbuit, & nostri post
improvisiam cladem copias suas curatius instruxere, satis adparuit, melius rerum suarum sat egisse nostrates, quam abieros illos. Nam quantum memini, praesenti seculo nemo Principum amplius ad istos transiit; non . nullos tamen intra sinum suum Ecclesia Catholica recepit. Plura parantem addere Nuncius interpellavit;& satis, inquit, peritiam tUam in rebus Theologicis nobis ad proba sti; nec auditores defuturi essent, si publice talia docere institueres. Et si fateor eadem non adeo ad captum novitiorum esse: nec tibi fas fuerit, s me respiciebat,) intra horulam admitti in mysteria, abs quorum cognitione tot millia versutissimorum hominum magna solicitudine plebem arcere laborant.
s. 9. Isthaec praesente Nuncio A. postolico sat libere prolata, nec sine
308쪽
G ER M ANICI, CAPSIII. 26scandoris laude , animum mihi addiderunt, ut deinceps apertioris pectoris hominibus aurem accommodare minus trepidarem. Nec multo post
in aliquem incidi virum patriae suae rerum peritissimum, sed qui a nova
religione non magnopere videretur abhorrere. Eo curatius venia mihi petenda est talia referenti, ne quis ista omnia abs me probari putet. ille igitur, mentione nuperi sermonis a me iniecta, paulo . altius exorsus, uuod in Rep. bene constituta omnino deceat certas esse personas, cultui divino publice exercendo vacantesὴ
quos honeste sustentari necessari umst; sed & conveniens esse, aedes sacras publice exstrui, quarum decoreXternam quandam majestatem religioni conciliet, ad plebem devotione accedendam non inutilem. Sed neque illud quenquam cordatum, inquit, negaturum arbitror, quaecunque personae ad cultum religionis nihil conseiunx, sacras jure vocari non - M posse;
309쪽
166 DE STAT u IMPERII posse; & quae ad tales alendos in sumuntur bona sanctimoniae nihil habere. In Germania porro tum liberalitate Imperatorum ac Principum , tum devotione privatorum tantis opibus cumulatus fuit Sacerdotum ordo, ut saltem dimidia, si non major pars Germaniae ad ipsos spectaverit,
inaudito apud omnes gentes eXemplo. Ad istorum autem bonorum fructus devorandos immensa Vis otiosorum hominum sese adplicuit. Id quod neque Theologiae,neque decretis civilis prudentiae satis congruit. Divinae literae jubent Sacerdotes honeste ali, neque obturari os bobus triturantibus Neque Sacerdotum nomen attribuunt illis, qui nullam Ministerii sacri partem attingunt. Quindi eaedem neque personas, neque bona sacra eximunt ab inspectione summae potestatis civilis, quo minus ab
eadem ad salutem Reip. debeant temperari. Nimiam autem molem bonorum sacrorum non esie ex usu Reip.
310쪽
GERMANICI, C AP.VIII. 267 satis perspexerunt Veneti vestri, qui
eorundem incrementis obicem posuere, nequidquam ringente Pontifice. Scilicet in tabem velut attenuari civitates necessum est, ubi tantas diis vitias ad sese trahunt homines, aliud extra Remp. caput agnoscentes, &ab
oneribus publicis exemtos sese divi. no jure ferentes. Equidem de num esteto Episcoporum non habet Germania quod queratur. Quin longe angustior ille est, quam pro latitudine
regionis, si munus sacrum ipsis obire placeret. Sed quo tantae ipsorum o pes Dicis, esse eosdem simul Principes Imperii, & partem capessere dei cura Reip. Ergo abstineant sacro nomine Episcoporum , quod ossicium ipsos obire non sinit secularium negotiorum moles ; & nihil aliud velint audire, quam quod sunt. . Nam puto
nihil detrimenti capiet religio Christiana, si vel maxime Episcoporumi aliquis Germaniae per annum unam .. vel alteram missam non celebraverit,