Geographia Cl. Ptolemaei Alexandrini olim a Bilibaldo Pirckheimherio translata, at nunc multis codicibus graecis collata, pluribusque in locis ad pristinam ueritatem redacta a Iosepho Moletio mathematico. Addita sunt in primum, & septimum librum ampl

발행: 1562년

분량: 682페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

De altitudine solis & stellarum.

ALtitudo solis uel stellae est arcus circuli magni, uenientis a polo horirantis dati, inter stellam & horiaontem . haec maxima est cum stella fuerit in circulo meridiei dati lior ironi is, quia hunc est proximior Zeniti, quam esse potest. eaque meridiana altitudo dicitur. Pro igitur altitudine solis obseruanda,coniicito circulu in materia aliqua solida , peroptime dolata,&diuidatur in 36 o. partes sq. ut in astrolabijs fieri solet, deinde in cetro dioptra ponat, postea suspendatur in si umentum hoc,& per foramina dioptrae transeat radius solis, quod in circulo diuiso inuenitur, erit altitudo solis. Sed pro meridiana suspende paululum ante meridiem instrumentum,& cape altitudinem,& eam serua, deinde iterum post aliquod paruum tempus capias altitudinem & serua, & sic facito usque quo tot trasiuerit meridiem,ex inuentis altitudinibus maior erit meridiana. Pro altitudine stellarum eodem operaberis modo, hoc addito,quod stellas oportet cuoculis aspicere per soramina,quia stellae, n ita radiant ut sol neque earum radi possunt per foramina transire,cum pauci sint-

Altitudinem Poli per solis altitudinem

meridianam inuenire.

ALtitudo poli, siue latitudo regionis,cs arcus meridiani inter aequatore &Zenith regionis,siue polum horizontis.qnae quidem se obseruatur.Obserua altitudinem solis meridianam, habeasque locum solis, per quem eius declinationem inuenias; haec declinatio si septetrionalis extiterit,dematur ab Altitudine solis meridiana,& residuum erit altitudo aequatoris siue complementum altitudinis poli: altitudo aequatoris si subtrahatur a quadrante , remanet eleuatio poli qussit a. at si declinatio meridiana extiterit, addas eam altitudini solis, &quod prouenerit erit eleuatio meridiana aequatoris,quam si a quadrante dempseris remanet eleuatio poli, ut in hac figura Semicirculus A, B, C, F, denotat medietatem meridiani,& A, D, B, Communem meridiani & horizontis sectionem. denotat polum mundi F. aequinoctialem, E , autem Ze-nith. Si altitudo solis meridiana su rit in puncto, G,F,&,G,erit eius declinatio, quae subtracta ab A, G, alti tudine solis meridiana,remanet, A, F,quae altitudo meridiana 1quatoris erit, quae si subtrahatur ab,E, A, quarta,remanet arcus, E, F, quae aequalis erit arcui,C,B, eritque latitudo regionis. Si Altitudo solis fuerit H, A,cius decinatio erit F, H,quae addita altitudini Solis,fit arcus ,F, A,altitudinem aequato Tis den6tatem, quam si a quadrate E, A, dempseris, remanet E, F, pro regionis latitudine quod est quaesitum . sic etiam operaberis cum stellis, siue fixis, siue erraticis,habita eius longitudine, & declinatione . Ex emptu non opuseil si ea quς dicta sunt recte intellex illi, A liae permultae extant uiae, quibus iuuenitur eleuatio poli, quarum aliae ostendentur a nobis inserius. Non est hoc silentio pretior eundu

uod si locus in quo obseruatio fit, eit meridionalis, sit e couersio scilicet ubi addi Qimus declinationem meridiana,& subtraximus Borealem addere debemus Bo

reatas

32쪽

eam, & demere meridianam ab altitudine Solis data, Se habebimus eleuationem xquinoctialis,quae si subtracta fuerit a quarta circuli parte, remanens erit eleua. tio Polis austrini. His peractis descendere oportet ad mensurationem ambitus terrae.

Quomodo terrae ambitus metiendus sit.

' Extus Ptolemaei facilis est, ideo non indiget uerbosa expositio essed ueniamus ad rem. Observetur eleuatio poli unius dati loci, deinde ambulet homo septentrionem uersis, sab una meridiani circunferentia,& obseruet post aliquod interuallum,eleuationem poli alterius loci. mensuretur postea distatia unius loci ab altero. & quia profectio hominis sub uno facta suit meridiano , igitur oportet ut eleuatio poli unius loci, si maior eleuatione alterius; subtrahatur minor,i maiori; deinde per regulam proportionum,sive quatuor quantitatu, dicas si gradus disserentiae eleuationum poli,dant tantam itinerariam distantiam, quid integer circulus dabit 3multiplica integrum circulum, siue 36o .perdillantia

productum diuide per differetiam eleuationum poli, & habebis ambitum terrae. Vt in hae figura sit circulus meridianus Caeli,E, D,F,& terrae A, B, G. in eodem meridiani plano,& D, sit Zenith unius loci cui respondeat B,

in terra,E autem sit uertex alterius loci cui etiam respondeat, A, in terra discedat homo ab , A, & petat B, dico A, B, dii antiam, lita se habere ad maiorem terrae circulum,ut E, D, differentia eleuationis poli ad meridianum caeli. Quoniam angulus E, C, D, incentro est amborum circulorum .igitur per ultimam tertii definitionem segmentum, A, B simile est segmento, E, D, quemadmodum igitur segmentum A, B, circulo A,B, G, ita segmentum, E, D, circulo E, D,F,si quatuor quantitates proportionales fuerint, F & couei sim quoq; a portionales erut. per, Is quinti Euclidis. igitur quemadmodum segmentum A , Η, legmento,E, D, ita &circulus,A. B,G,circulo,E,D, F.sed tria nota sunt, scilicet segmentum, E,D,disterentia duorum nempe uerticalium punctorum,&, A, didi Bantia duorum locorum,& circulus,E,D, F,& quartus igitur per i 9.septimi no tus erit,nempe A, B, G,sed A,B,G,est ambitus terrae, & ambitus terrae inuentus est,quem inuenille oportuit.

Ait Ptolemaeus in hoc primo geographiae libro,uni gradui maximi circuli caelestis respondere s oo.stadia terrς, igitur si, soo,duxeris in 36o, ueniunt, ISO Oo a stadia, pro terrae an ibitur sin Ptolemaei obseruatione,est. n. lladius me lura ex, i spassib'c6secta, passus aut expedib',s,costat,pes ex quatuor coscit palmis, Palm' ex quatuor digitis si ex granis hordeaceis granus ast hordei est princ. geome tricae mensuratio is. Miliariu aut stadia cotinet 8,si ergo diuiseris i goo oo stadia,PIOlleni ut in quotiente Σs o oo miliaria p terrae ambitu. &fi,ue oo, stadia diuiseris P 8.uemct 62, miliaria cum dimidio res podentia uni gradui maioris csti circuli. Sed qu ret aliquis unde orta tam maxima inter scriptores differentia de ambi' tu terrae,quoniam aliter inuentus fuit ab Erat ost liene aliter ab Hipparcho. Eratosthenes uni gradui respondete oo, stadia obseruauit; Hipparchus autem 769; se re.& Prolemaeus. sco. Ego uero ut ingenue fatear, ignoro huius differentiae cainsam.atuat aliqui hoc totum a mensurae differentia prouenire. Quoniam dicit ut ed si

33쪽

eta PTOLEM. GEO GR PII.

& si mensura ab uno uidetur originari principio, a grano nempe hordei; ob granorum tamen disserentiam diuersa fit mensura. Grani igitur maxime sunt inter sedisserentes. hordeum enim siciliae crassior est hordeo Longobardiae, ob agri b ntatem de parua disterentia in principio,maxima fit in fine. Triticum etiam Apuliae crassior est tritico Longobardiae, ut sepius obseruaui. Praeterea a passubus nominum,arguere post binus mensurae differentiam. Quoniam aliqui longioris sunt staturae ali3s Ac pasi is etiam in gradiendo longiores sunt passu bus . Nonne Videmus Pedem Romanum obseruatum in antiquis lapidibus maxime differre a recutiorum pede Pes etiam quo itali utuntur longe differt a pede Galliae, Hispaniae, Germaniae,& aliarum prouinciarum, immo pes Lonpobardiae,differt a pede Hetruriae . sed quid multa λ& Decempeda Veneta, d fieri a Tariti sina,& Taruisnaa Patauina. SI Patauina,qua ciues in agris metiendis utuntur differt ab ea qua uillici sub Pataui; districtu campos ut ipsi dicunt metiuntur. Germanica miliaria differunt a miliaribus Galliae, Germaniae,Hispaniae,& Italiae . hac igitur ratione,& mensurationes terreni ambitus, priscorum geographorum, ob diuersitatem stadior uin,differentes inter se sunt. haec ratio & si non omnino hanc soluit contra rietatem, tamen meo quidem Iudicio perdissicile erit aliam inuenire rationem; qua soluere possimus dubium hoc .Cum etiam non satis constat, si Eratosthenis bladius aequalis erat stadio Hipparchi, et Ptolemaei. Sed de hae . differentia hacteiatis. Extant & aliae uiae inueniendi ambitum terrae, quae praetermittuntur, dissiciliores ista. Reliquum est antequam huius capitis concludamus commemtaria, explanare loca secundi capitis relicta.

, ,'Nihil dimic/: stadiori indiget dinume ratione.

Cum dicit Ptolemaeus per meteoroscopia obseruationem,siue per instrumenta quibus eleuatio poli deprehenditur, nos scire ambitum terrae, confirmat quod dixit; quonia inquit si habita differentia latitudinum duorum locorum, qui sub uno sunt meridiano, supposita itineraria distantia, possumus inuenire terrae ambitum, lecundum suppositionem distantiae itinerariae. Vt in figura piscedenti cognitus arcus E, D,differetia latitudinis S supposita distantia, A, B, Io oostra dia habebimus per regulam proportionum & mo dum supradictu ambitum A, B, G, Ied hic ambitus non uerus sed finius erit telluris. Verus erit si distantia A,B, fuerit per uiam plana metita, ut diximus, di ipse his uerbis dicit., , Sodforsan ad diuidendum nostris dimensi

nibus Ait quod si inuentus & finius ambitus distribuatur secundum distantias cognitas locorum: antnon sussiciet,aut redundabit.& hac de causa necesse fuit mensurare distantiam duorum locorum obseruatorum per uiam rectissimam,&planam; quae quidem uia ut prius ostensum est ,ift super circunserenti in maioris circuli,& per ealia postmodum, ut antea opera uimus, inuenire ambitum terrae.qui si distributus fuerit per loca cognita,& aut dii minutus,aut superfluus erit,hoc no a ratione,sed ab obliquitate uiarum, montuos talemq; acciderit & causatum fuerit.

,, Idem nobis patebit, si per instrumentum quo sublimiora consideratur. c.

Citat quoddam Instrumentum, Meteoroscopium dictum ab eo; quod quidem instrumentum ut Regimontano,& aliquibus placet constructum est ex circulis

34쪽

eirculis pluribus ad similitudinem Armillae, quae describitur a Ptolem o in principio quinti libri suae magnae constructionis. Ioannes autem Regimontanus, in εepistola ad Bessarionem Cardinalem,docet huius instrumenti fabricam usumque meo quidem Iudicio omnes operationes quae per hoc flut initrumentu , possunt. etiam confici a sphaera solida, & omnes certioresque per triangulos sphsricos,&numerales supputationes sed laboriosiores erunt. Id quod Ptolemaeus parimodo per hoc instrumentum inueniebat Altitudinem scilicet poli, & lineam meri dianam omni hora tam de die qua de nocte. no satis apud me notum est, cum inuotio unius pendere quasi uideatur ab inuentione alterius multaqtie alia dicit Pto- Iemaeus in hoc Capite quae mihi ignota fiunt, ob eorum impossibilitatem. Restat nunc pro completa huius capitis expositione,tradere uia inueniendi lineam meridianam, & eleuatione poli, ex proportione Gnomonis& Vmbrae, eleuationeque poli omni hora diei,dum sol terram lustrauerit ac etiam declarare quid angulus positionis , & quomodo deprehendatur, quae omnia ordinatim procedendo

docebimus.

Linea meridiana quid sit, quomodoque deprehendatur.

Il aliud est Meridiana linea nisi communis meridiani & horirontis dati

sectio.Quoniam per secundam undecim Euclidis; communis sectio duo. rum planorum per linea fit rectam. Planus igitur Meridiani secatur a plano horirontis, cuin sint Circuli maiores, Se comunis eorum sectio,iinea erit recta sed quia maiores circuli sese per aequalia secant sequitur, communem eorum s ctionis lineam, esse commune eorum dianae trum.obseruatur haec linea sic. In plano aliquo horizontali,uel horizonti parallelo, peroptime libellato siue librato. cu Colobate aut alio instrumento erigatur Gnomon perpendiculariter. Planuaut alique costruere possumus parallelum horizonti s secerimus ut in communi sectione aliquarum linearum, in plano dato,cadat perpendicularis aliqua. Quoniam tunc haec perpendicularis, ad omnes alias lineas ipsius plani erit ad angulos rectos per ψ. Vnde cina Euclidis.& quia perpediculus gerit uice horirontis Axis quae quidem ad horizontis planum perpendiculariter exili it,& Ad quae plana aliqua recta linea,recta est, Parallela sistat ipsa plana per i . citati libri, planus igiture ectus siue constructus parallelus est horironti quod fecisse oportuit hoc ab omnibus fabris fit per quan facile . In hoc igitur plano cape centrum, & ad liberam

circini aperturam describe circulum, in centro cuius est erigendus Gnomon perpendicularitet .sit autem Gnomon minor semidiametro circuli constructi. Perpediculariter autem erigitur Gnomon si acume eius,a ct rculi circunferentia aequidis lauerit.quia tunc quadrata harum di ilantiarum ei unt inter se aequalia,S triam guli ex eis,gnomone,& semidiametris circuli aequi lateri,& aequi anguli erunt, de propterea anguli qui a Gnomone, Se diametris circuli resti erunt. Non est siletio praetereundum , quod planus oportet ut sit perquamoptime dolatus M' exquisite planus .hoc saeto obserua mane post ortum solis umbia apicis gnomonis,& quia do tetigerit circuli circunferentia signa punctum contactus: pari modo ante occaesum solis,obserua umbram tangentem circunferentiam, ut ante meridiem secistrArciis.interceptus in circuli circunferentiam ab umbris obseruatis, per aequalia diuidito,per 3o, tertii Euclidis,& a puncto sectionis percetrum circuli ducatur linea,quae extendatur usque ad aliam circunferentiae partem,& haec erit linea mori lian a,quod inuenisse oportuit. At,quod haec sit meridiana linea probatur. Quoeniam ab aequali i emotione solis a meridie,aequales causantur umbiae, per ea quae

z. . . r insecus

35쪽

in secundo Almagesti probatur,& Vmbrae aquales aqualitate denotant distantia solis a meridie, igitur tantum distabat sol a meridie, in prima umbrae.obseruatione,quantum in secunda, igitur in medio harum distantiarum est meridies. sed inuenta linea diuidit comprehensum arcum a distantiis,per aequalia, igitur & inue ta linea erit meridianae quod demostrasse oportuit. Vbi uero data fuerit eleuatio poli, alio ingenio possumus hanc deprehendere lineam cum sphaerae solidae adiutorio. Quoniam si ad datum tempus capiemus altitudinem solis , di eam in sphaerae solidae quarta altitudinis signabimus altitudinis quarta signabit horia o n. tem in eo puncto, in quo & gnomonis umbra, igitur numerabimus gradus a meridie in horizonte, usque ad quartam altitudinis, & ad partem seruabimus. Habebimus postea circulum cum gnomone, ut supra, si uisum in 36o,partes.& mo uendo circulum usque quo umbra tetigerit in circunferentia gradus squales gradibus seruatis , habebimus po st haec lineam meridianam , & erit unus ex diametris circuli. Si etiam in obseruando solis altitudinem meridianam, quemadmodum supra docuimus habebimus perpendiculium,& in plano aliquo signabimus umbras halum, ea quae erit signata cum maiori altitudine erit linea meridiana ; quoniam , quemadmodum altitudo maior e st meridiana, ita & Vmbra erit linea meridiana. Cum compasso nautico etiam absque errore sensibile, potes etiam obseruare lineam meridianam, quia si compassus optimus fuerit linea signata ab eo, parum aut nihil a meridiana differt. Cum eo igitur omni hora, tam de die quam de nocte, possum iis obseruare situm meridionalem. & haec de linea meridiana dicta sufficiant. hoc tamen aduertendum e st quod operarius haru praecedentium, & sequentium rerum, oportet ut sit diligens,patiens,& accensus a docti inae & ueritatis amore. De uentis inferius dicemus.

De Vmbris,de Proportione Gnomonis,& Vmbrae, deque usu e rum δε quomodo data Gnomonis & Umbrae ratione, altitudo solis,ac Poli deprehendatur.

QVid umbra sit Optici ostendunt. Est . n. Vmbra ut aiunt lumen diminutum a corpore umbroso in opposita luminosi parte proiecta . Vmbrae uero diuersorum Vmbrosorum, unius quantitatis , ob diuersam poli sublimitatem diuersae sunt.Quoniamqtianto magis sole leuatus fuerit supra hori Zonte, tanto minus se extat unius Vmbrosi Vmbra.Ob id igitur omnibus unius diei Vmbris meridiana minor est,& ineridianae proximiores minores remotioribus. Vmbra igitur quae ab umbroso mittitur oriete sole infinita propemoduexistit. Cuin autem sol perpendiculariter extiterit ad horizonte, gnomon nulla mittit Vmbra,eo quia radii solis perpendicularitcr petuli ut obiectu planu,& Vmhra ct gnomonis in se ipsam redundat, ac etia si quantus magis eleuatus fuerit supra horirontem sol, eo minores Vmbrae conficiuntur, & quando sol in uerticiesia erit, umbra nulla esse necesse est. hoc totum a sensu sumitur, a quo omnis no illa cognitio ortu habere uolui philosophi, & ratio postulat cu in horizonte suerit sol uti diximus) umbra ab umbroso fit infinita .at cu in uertice est nulla fit ab eo. necesse est igitur ut in aliquo loco sit aequalis umbroso.& hoc est cum sol eleuatus fuerit supra horizontem s .etradiis .cum maior fuerit eleuatio solis s. gradibus, umbrae semper minores umbroso existur, cum minor maiores. Secundum igitur altitudinem solis sic crescit,& de crescit Vmbra,& quemadmodum crescieti decrescit umbra, ita magis,& minus eleuatur Sol supra horizontem . Secunduigitur hanc regulam consecta est haec tabula.

Tubula

36쪽

Tabula partium Vmbrarum qualium Gnom. est 6o. ad quemlibet gratam altitudinis solis.

braUmbra

Vmbra

IS 2 a J

IJ III 8

IS 2 6 I 23

28 IIa So

37쪽

34 37

38쪽

portionem minutorum differentiae ad 6o. Vt exemoli oratia sit Uini mydis,ui'a 3 φ' minu i Vibula autem non inueniuntur ae

l p ca gnomonem in iooooo. sinum scilicet totum, &nil

cantur, tresque bol eis causat umbras.sic etiam facit illis qui habitat aliam tem-D x peratam

39쪽

peratam Zonam. Qui autem incolunt in Zonis frigidis perlicii dicuntur . solentii cum per spactuma horarum occidat, nunquam circularem conficit umbram . In Zona Torrida habitantes duas habent umbras perpendiculares, ire tropicis unam tantum, extra ti opicos incolentes nunquam Solem supra uerticem uident. ab hoc accessu & recessii Solis uertici capitis, fit maxima & minima caliditas: fiuntque calidiores frigidioresque regiones, ut inferius dicemus. Proportio gnomonis & umbrae, quae ab altitudine Solis pendere uidetur, in punctis tropicis, uariabilis existit, quoniam declinatio Solis uariabilis ut ol sci iratio comprobat, eli. in Septentrionalibus restionibus umbrat meridia nae solstitiales, minores fiunt nunc, quam obseruatae fuerunt tempore Ptolemaei, eo quia Nol non tantum accedit Vertici, quantum tempore Ptolemaei, cum minor existat eius declinatio maxima . ita dicendum de meridionalibus umbris. Aequinoctiales enim tantum, obseruataesunt nunc, quantuin praesentibiis temporibus.

De Vinbia uersa& Recta nonnulla rellant dicenda. Vmbram rectam uocant Astrono ini ea quae fit a Gnomone perpendiculariter ad planum hori Ioniis erecto. Vcriam elle uolunt eam quae,a Gnomone Paralicio horizoti in superficie aliqua pei pediculariter ad horiaontem planum erecta causatur. umbrae istae cresculcecrescuntque secundum altitudinem solis. unde quando umbra recta infinita eTtuerit, vetia autem nulla erit.& cum recta nihil fuerit, versa erit infinita. Cum auteni umbra recta aequalis extiterit Gnomoni, & veila pari modo aequalis erid brosis; tunc fit umbram Rectam eam habere rationem ad Gnomonem, quam habet Umbrosum ad umbram versam. ob triangulorum Imilitudinem. & proinde habita Vmbra Reeta, habebimus & uersam, quoniam si duxerimus Gnomone in seipsum, & productum diuiserimus per umbram rectam, nascetur numerus umbrae versae qua sitae.hinc fit etiam, sinum altitudinis solis, eam habere rationem ad suum complementi eiusdem altitudinis, quam umbra uersa, ad umbrosum. ac etiam proportio sinus altitudinis solis, ad sinum complementi eiusdem , est scutproportio gnomonis ad umbram iectam .Hinc enim sequitur quod habita ratio ne gnomonis & Vmbrae, tam versae quam rectae, habebimus altitudinem solis; dodata solis altitudine ratio gnomonis & Vmbrae tam rectae quam versae dabitur.

Angulus positionis quid sit,quomodoque capiendus est.

PRO angulo positionis aliqua sunt aduertenda prius. Angulus enim pos

tionis dicut Astrologi & Geographi, qui factus est a meridiano vnius loci,& uno ex circulis uerticalibus eiusdem loci,transiete per locum alium. sue sic & facilius. Angulus positionis est confectus a meridiana unius loci linea, &ab alia, per unum & alium locum transiente. at quomodo hic angulus deprehen' dedus sit,facilis est regula. Habeas aliquem circulum diuisum in 36 o. partes qquales prout in dorso astro labii apparet, hic circulus habeat Dioptram, siue radium, in centro affixum, ut alliolabium .deinde in loco sditiori,ut in aliqua terra, inuenias lineam meridianam, supra quam loca unum ex diametris instrumenti, tali inngenio ut instrumentum sit parallelum horironti prout docuimus supra) deinde aspice per Dioptre perspicita locum alium,&gradus inter lineam meridianam& dioptram in circuli circunferentia demostrabunt positionis angulum .uel sic sine linea meridiana .habeas circulum ita diuisum &prs paratum ut diximus,sed incentro uel in alio loco sui plani, dum modo sit super unum ex diametris locetur ferrum cum lapide herculeo temperatum, hoc ostendet affixu in uno ex diame

Lais liacam meridianam, reliqua per se sunt clara. Si locus conspiciendus mi anime

40쪽

nime visus fuerit, aspice aliquem montem apud eum uel locum alliquem prope eum,&sic inuentus erit angulus positionis . sed opus est ut operator sit in hac re diligens Se instrumentum sit maximum. hic aneulus ad multa utilis est, quemadmodum in progressu huius libri docebimus. Nunc veniendum est ad eleuatioue poli siue meridiana altitudine dummodo sol conspiciatur.

Eleuationem poli omni hora diei lucente sele deprehendere .

Η Abeas circulum diuisum 36o .partes aequales, in centro cuius sit gnomon,

deinde in circuli plano sit magnes,& posita sit per uno diametrorum. PO stea loca circulu parallelu horizonti in solis radio, Δ c ut magnes quies at super suo diametro deinde uideas in circuli circunferentia gradum signaturae una brae, numerando a meridie, tunc accipe altitudinem solis per Astiolabium uel aliud instrumentum S omnia ad partem nota. Post paululum tempus accipias locum umbrae, & altitudinem solis. quae quidem disserentes erunt a primis deinde habeas sphaeram solidam siue circularem . & loca aequinoctialem in hori zonte,& polum in uertice. lac ut apolo, tui gerit uicem verticis,cccidat quarta in puncta horizonti v quem prima lignauit Umbra, in hac quarta signa a titud inusolis primam .haec quarta immobilis sit .fac etiam ut alia quarta deicendat a verti ce super locum quem secunda umbra signauit, in hae quarta accipe altitudinem solis secundam,& eam etiam immobilem affige. Deinde inuenias declinationem solis & eam a, so, demas ,& residuum numera in meridiano, cui quantitati aequa

lem sumas cum circino. habeas etiam dua circina;& apertum unius, sit aequalis a

perturae alterius, & unaquaeque aequalis septimento declinationi dictae,& in meridiano assumptae. nunc pone pes unius circini ad locum altitudinis solis primae, pes alterius in loco altitudinis solis secundς, deinde move reliquos circini pedas quousque simul in meridiano, in uno concurrant puncta, & punctus ille gerit ui cem uerticis . a puncto igit ur concursus, ad horirontem erit eleuatio poli,quot f runt hi gradus in meridiano, tot erunt gradus eleuationis poli quaesitae. Huius rei demostratio,& numeralis supputatio, ac etiam modi alij inueniendi regionis latitudinem, alibi demonstrabuntur & docebuntur abunde . nunc ad quartum

transeamus.

Quod ea, quae ex apparentibus obseruata fiant,praeserridebea ni ijs,quae ex peregrinationis comperta

sunt historia. Cap. IIII.

Gitur,quum haec ita st habeat,si ij,qui particulatim r icitra per agrarunt,talibus quibusda cbservaticnib. Ui sus ci*erta penitus oris descriptioncm saccre potuit sint. Verιm qui fotu 1 Hipparchus, nobis paucaru ciuitati m rillectu tantamu ltitudinis, tia in Geographia e signare nec ess cle ctionis poli forealis tradici rit, easq; eicim stibis ctas pariter D. Quid a uero cu illis pariter loca quae da opposita,xo qua aequaliter ab aequino- ali dictarent, sed quae plane sub eodensent dicrid: o ex co quod mutua cor

navigatione

SEARCH

MENU NAVIGATION