장음표시 사용
2쪽
UGUSTUM & ineffabile SS. Trinitatis Mysterium vobis citro situri, Dilectissimi Candidati, statim cum Ecclesia in solemni nu-jusce Mysterii celebritate exclamamus, O altilius imitarum sapienti RMαων scientiae Deis quam incomprehensibiliasunt judicia ejus, i, investia μεabios viae ejus J Quae obstupescentis Ecclesiae admiratio, quantam, Deus immortalis, nujus Mysterii profunditatem atque altitudinem fgnificat possibile est, dicebat S. Ambr. L r. de fide c. I in generationis Verbi idivini scire serenum t mens deficit j vox silet, non mea tantum, sed i Angelorum; sura Potestates, supra Angelos, supra Cherubim, supra Seraphim, supra
omnem sensum es. Et S. Augustimas L. a1. de Trinit. c. 16. n. s. pis Mou- Tom. 8.eandi modus, quaenam traim vis intelligendi atque potentia, quae vivacitas ra- p. 9, 2. rionis, quae acies cogitationis ostendet. . . . quomodo fit Trinitas Facramentum hoc,
dicebar egregie S. Bernardus L. F. de Consid. cap. 8. magnum est, ἐν quidem Tam. t. tenerandum, non scrutandum. Iustmodo pluralitas in unitate , aut ipsa in plu- λ .H3ralitate λ Scrutari hoc , temeritas est crearre , pietas es; nosse , via bi vita aeterna est. Proeul ergo superbum illud ac procax hominum genus , qui vel humana ratione tam caeca, tam fallaci, sacram istam obscuritatem tentant discutere; vel sacramentum, quod non intelligunt , idcirco credere ac pronis animis admittere recusant. O stulti atque ad omnia audaces praecipites, exclamabar Tom. r
magnus Athanasius Epistola prima ad Serapionem : quare non potis sanctam p Trinisatem caeriose serutari definitis, eamque dumtaxat ereditis 3 Ee in illud Matthaei II. V. II. omnia mihi tradita sunt : exponens ista verba, Nemo cognoscit Ibi . Patrem, nisi Fibur Duer. suid igitur, inquit, impii bis is rebus, quas scruta- pes ri nefas est, effutire non verentur, illi, inquam, qui homines sunt, nec vesi rem rerum terrestrium naitiram possunt evolvere o quae vel ipsos Pectant, ipsi explicent nobis, num videlicet suam ipsorum naturam percipere queant Quid enim vero stolidius , quam cum temetipsum non noris, velle de Dei natura judicare , ac divinis ipsius oraculis obstrepere Quid argumento ilIo ab rorum naturalium ignoratione , nostraque in iis caecitate
3쪽
repetito, aptius firmiusque ad animos ab illa temeritate , dicam an impi tate revocandos λ Hinc Haereticos rea divinas audentes curiosius investigare, ratione illa SL Patres urgere solant ac reprimere- Hinc S. Joannes Chrys stomus, Orat. I. de incomprehensibili Dei natura , Scis , inquit ,: ipsum ge- , aeuisse Filium, quomodo avim, 'diror novi spiritum ex ipso esse, quomodo autem ex ipse Ar, nescis- Cibos eamrri; quo pacta autem disidantu in piluuam, sanguinem, humorem is bilem, enoro. πια qua quotidis romedentes isdemara, . En ramus ramo, Dei substantiam curiose scrutamur Hinc S. Hilarius Lib. 2. de Trinitate niam prestis illis & angustis interr Nationibus, quasi aculeis, Mi nos pungebat. me sectem requiro, sentῆ ne' te genitum , is quae ex te genere tur inultior Non quaero serium arida ba eris, vitam unae sortitur sis , laeteta gentiam unde arimus sis, quiae est qMod in te fit odor, sensis , visus, auditur.; certe nemo quod fuit neseit: quaero unde ista iis, quos generes, industeas, qua-ώter sensum inseras, oculos aerendas, eor a gas. Haec si potes , e πra. Habes ergo neseis, tribuis quae nore intelligis et aequanimiteν imperima in tuis ,
In tanta igitur tamque nobis mortalibus impervia Mysterii hujus caligine , necesse est superbum penitus. Obmutescat hominis ingenium , totumquα se in Obsequium fideo devoveat o Deus natura umis , trinus in personis, est haec Mysterii nostri summa, as nostrae fidea caput praecipuum . Frdet Carbo-tiea baeo es, ait Symbolum, quod Athanasii nomine circumlartur , ne unum Deum im Trinitate Trinitatem in Unitate Urneremur I neque conjundentes personas, neque substantiani separantes ... - Hor Eecissa inteEigit Me synagoga non eredit, hae Nilosophia non rapit , anum ex um , o, totaem a toto, Demui , Filium I neque per nativitatem Patri ademise , quod romm est, neque ipsum totum non secum nascendo tenuisse
Est porro Trinitatis Mysterium nostrae fides primum ac praecipuum eaput, i lius Religionis Christianae fundamentum, unde, veluti a fonte atque origine, salutis nostrae subsidia derivantur, Incarnatio videlicet Verbi, Christi facias ctio, missio Spiritus sancti, Sacramentorum instituito, virtus re esticacia. Atque hine facile intelligitis , dilectissimi Candidati , quantum omni aevo tauti assequendae ne Taria fueris fides in Mysterium M. Ttinitatis . primis maidem temporibus de ante Clarissum , involuta saltem de impliciata ; post Christum vero & distulam Evangelii lucem , explieita & dicti,cta . Qua etenim necessitatis lege , nisi aeternum perire velimust , credere jubemur in Christum Deum ac Mediatorem nostrum nee enim altad n men est sub Caelo datam homixibus, in quo παrteat nos salvos feri eadem, prorisus obstringimur ad obsequium , fidemque nostram in Trinitate , cuji Verbum caro factum secunda persona est , obligandam . Haeo enim ita inter sese connexa sunt , ut perinde ex utroque salus arterna pendeae, pro nuntiante ipsomet Christo, me es vita aeterna, ut cognoscant te solum Deum, verum, quem misisti Jesum Cbristumia Et rursus: Dimus quoniam Filius Dei ve it, Odi dedit nobis sensum , ut cogno eamus virum Deum , fimus iri vero Filis ejus. His es veras Deus is, vita aeterna Ad haec tam aperta & decretoria verba misere obstudescunt Somni
ni , quibus istud constitutum est ut omnia Religionis Christi mysteria funditus subvertant . Negant illi Trinitatis Mysterium fundoentalem esse fidei nostrae articulum ., qui sine ino' salutis aeternae dii ndio &negari potest & penitus ignorari r negant. explicitam inius fidem post Christum ad tautem plane necessariam esse : negant lacietatem, & como
4쪽
inunionem abrumpi cum iis debere . qui Mysterium illud aperte imm-gnant, ac rejiciunt.
Socinianis ea in parte se adjungunt Rem mantes . Episcopio duce , qui hoc unum totius suae sententiae sundamentum excogitavit , Reli vem scilicet Christianam non tam specularivis , quam practicis quaestionibus stare . ac conservari δ atque ad salutem assequendam satis esse , si' mandata Dei rite observentur , dicente Domino Matth. I s. v. r . si vis ad vitam iamedi , sorva mandata . Egregia enimvero , ac lenida ratio i ' ' Re ipsa quidem ad vitam comparandam necesse omnino est observare mandata : quis negat Verum , nonne dc ipsa fides . seu credendi necessitas , inter mandata continetur Sine fide impossibile est placere Deo . crederae enim oportet aecedentem ad Deum , quia est , ait Apostolus . Et Christus ipse Marci i6. 13. Qui crediderit is, baptizatus fuerit DAus erit . qui vero non crediderit , condemnabitur . Quid quod quaestiones veritatesque practicae , de mandatorum Observatio ad salutem maxime necessaria , e veritatibus speculativis fideque mysteriorum saepenumero consequuntur Quid enim An versari in mera de otiosa speculatione dici potest ea in Mysterium SS. Trinitatis fides , eκ qua omnino Dendet gravissima de divinitate Christi quaestio, quae profecto non in fide
sola de firmo animorum assensu tantum , non in sterili tantum animi contemplatione posita est. sed etiam ad praxim morumque larmam maxime pertinet Enimvero, vel iChristus est natura dc substantia Deus, vel non est: si vere Deus est, ergo impietatis rei simi Sociniani , qui eum pro vero, ac summo Deo non habent, nec proinde supremo , ut oportet, cultu prosequuntur; sin autem verus Deus non est, nos Catholici idololatriae arguen di, qui Christum ut Deum verumo ac supremum agnoscimus, veneram uia
Dicant porro nobis adversarii , an quaestio ex cujus solutione sequitur irreligio , vel impietas, vel quod supremum scelus est idololatria, ad
praxim & mandatorum observantiam non spectet idis quaeso , in moribus praecipuum . aec Capitale magis est ὁ quid mandata acrius severiusque prohibent , quam ut ab impietate de idololatria longissime declinemus Altius igitur animis vestris infixum istud haereat, vilectissimi Candidati . Trinitatis Mysterium, in cujus fide baptizati sumus , cui nomendamus, ac spondemus obsequium , praecipuum caput esse seu funda mei tum Religionis nostrae , quo stante illa stat , quo subverso subvertitur , quodque a nemine, qui salvus esse velit, ignorari debet , quanto minus impugnari r Atque hinc tot inserarum potestatum conatus , tot antichristi prodromorum impetus consurati ad convellendam cs fieri posset ) hujus -- sterii fidem et quos inter postremis hisce temporibus sociniani, ab utro que Socino, Laelio, dc Fausto infauste propagati, Calvinitarum , ex quo rum sinu prodiere . doctrinae placitis innutriti , eo usque errando ea pro tenderunt , quo ipsa ex sese tendunt prociivi lapsu , ad omnem videlicet , eMino Ecclesiae jugo , Religionis subversicinem . Quippe cum ad unam legem , ac normam humanae Philosophiae universa fidei nostrae mysteria exre ni , solaque ratione metiantur, nullum sere est, quod in-xactum dc integrum relinquant , quia nullum est, quod humanae mentis captum longius non Iuperet. Recoctis veterum Haereticorum erroribus f Tmmeo de Trinitate. Tom. II. a 3 atque
5쪽
atque ex Eblonitarum , Sabellianorum , Arianorum, Macedonianorum a mamentariis tela mutuati, novum illi M. .Trinitatis Mysterio bellum in- η dixerunt . . Quidquid in 1brdidis di obsoletis jam pridem Veterum illorum reliquiis rancidum, quidquid turbidum, totum illud, Socinus avidius com bibit atque in se transfundit . Illis istorum spoliis tumidus , exquisitam quamdam Scripturarum intelligentiam jactat, qua nihil est inanius, nihil futilius. Totus est in litterati quodam sensu inquirendo , ab usu & consuetudine loquendi ut plurimum longissime abhorrenti atque alienissimo ;totus , Haereticorum more , in verilarum apicibus dispiciendis ; totus in levioribus, ac puerilibus imperitorum Grammaticorum adnotatiunculis lu- .dit; totus in variis & insulsis loquacis Dialecticae tricis & argutiis haeret. t Hae sunt argutiae is subtilitates Haereticorum, dicebat Tertullianus Lib.adri lHermog. c. 27. simplicitatem communium eterbereum torquentes in quaestio- lnem ... autem unicuique vocabula proprietatem suam vindicamus .. Haeretici non inquirunt, quid sacrae docent Scripturae , dicebat antiquus Scriptor consutans Artemonem apud Euseb. L. s. Hist. e. 23. sed , eusiusmodi DLAgismorum figura ad confirmandam impietatem suam reperiatuν . assidas meditantur. Quod si quis aliquem divinae Seripturae Deum ob iciat, examinet utrum connexum an disJunctum suogismi geηus ex eo confici possis Quam bene ad vivum expreιIam hic hahenius Socini imaginem aluum enim in hac-arte eruditus sis , . ac venatus , is Ius ignorat, qui Libros eius non legit. Si comma, si interpunctio, si parenthesis quaedam in textu sacro ad opiniones suas stabiliendas commoda& opportuna fuerit, pro sua auctoritate apponit; si incommoda , tollit everborum casus, prauens in praeteritum ad libitum immutat: litteram in figuram, figuram in litteram transformat , . quae unita sunt , sequngitia suae similia, dissociat; quae disparata, conciliat. - . i
Diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis.
Traudes istas, astutias, sophismata, cavillationes, de argutias detegere. ac pro viribus sttenue consulare in praesenti disputatione nobis animus αconsilium est, dilectissimi Candidati, ut nempe adversus . tot insidias fidem nostram h ac reti Donem praemuniamus. . . At miculosum fortasse erit, inquiet aliquis. tot deliria putidaquε figumenta in . apertam lucem proferre , ne feste infirmi vel malevoli in m priam suam & . aliorum perniciem iis abutantur. Si ita es, respondet Sa ctus Augustinus L. I. adv. oese. Grammat. c. I. pro parata miles non ' mandus esset, quia contra patriam xonnuui arma sum erunt'. neque Mni doctique medici ferramentis medieta tibus uti debenent ad salutem, quia bis ad perniciem indocti pessissique abutuntur. An vero propter sacrorum abusum , sacra illa supprimenta 3 An silentio premenda veritas , ne sorte impugnetur ibiI meritas erubescit, ait ei me Tertuli. Lib. adv. Valent. cap. 3. nisi folummodo abscondi. Quis porro hic timendi locus 3 Tenera discipulorum fides 3 sed adversus impiorum hominum fraudes & astutias mu- te praemunienda. Adversariorum obfirmata tetricacia r sed frangenda , reos ipsis obstruendum , ne sorte silentium nostrum perperam interpretentur, victoriam sibi gratulentur, nosque superatos arrogantius jactitent. Objecti num vis δc robur, ac figmentorum novitas 3 at tam insulsa illa iunt , omnique sensu, ac ratione destituta, ut ea detexisse , resutasse sit. Neque Diuitia by C
6쪽
Neque vero tale quidquam reformidarunt ex veteribus Sanctis Patri vae Ecclesiae Tractatoribus , quotquot cum Haereticis sui temporis prius eo
gremi sunt. In publicam lucem efferre non dubitarunt fraudes eorum omnes , mendaeia, sordes , cavillationes , Scripturarum depravationes et non Valent irrianorum deliria, Manichaeorum somnia, non scedas Gnosticorum obscoenitates, non Aetii & Eunomii arsuta de aculeata sophismata , non anorum instabiles tergiversationes innumeras Pelagianoram nugas de sequi vocationes. Quare quia merito confidebant Sancti Eeelesiae Din res, eo in retinenda fide firmiores futuros Fideles, quod tam infirmis, heimpotentibus telis illam impugnari cognoscerent'. Necessarium davimus , ram. t. p. dicebat S. Athanasius confutans Arianos oratione I. adversus ipsbs.fandae hujusce haerese fetus expireare, atque ejus fluctitiae patefacere fari rem . ut proeuI ab ea sunt remoti , eam magis adhue fugiant; qui autem ab ea aeecepti fuerunt, resipiscant, apertisque eordis oratis intel ant , que
admodum tenebrae non sunt Iux , nee mendacium veritas.
Quibus vero armis Arianam impietatem 'Athanasus feliciter expugnavit , iisdem & nos eum omnibus Orthodoxis S in ranam debellabimus . Scriptura stilicet, ac Traditione, quae duo immota sunt de inconcussa fidei
ac Religionis Christianae fundamenta. Scripturam a pravis&contortis S cinianorum expositionibus vindicabimus ς Sanctorum Patrum', etiam' e rum , qui ante Nicaenum Concilium tribus primis Ecclesiae saeculis floruere, circa veritatem Mysterii Trinitatis, unitatem ementiae divinae , peris-narum pluralitatem , Verbi divini cum Patre, ac Spiritus Sancti eum Patre Filio consubstantialitatem , , Traditionem apertam, uni sermem atque constantem, nusquam interruptam fuisse demonstrabimus: si enim ii, tercisus.& aliquamdiu abruptus supponeretur Traditionis quasi filus, dic tur,. quaeso , nobis , qua tandem machina resumi ille, ac rursus renodarisne nova revelatione porincit
Argumentum istud Lutherani de Calvinime, quasi facto agmine junctisque nobiscum viribus, pari ardore, ae studio adversus communes h nes Socinianos dii genter ει erudi α .erove amni de Dideri non 'sine eonsilio i veῆ metitiari factinnis suae adsolvendae studio . Qilippe cum ' illi vCatholicis ingerentur , , Socinianos , quibus & ortum , & sua communia
debere doctrinae prinei via , non posse unius Scripturae subsidio, ac seposita Melesiae pidicantis auctoritate , ab ipsis invictit confutari , ad hanc declinandam invidiam , majori studio & eum in Scripturis evolvendis dc a
corruptelis Socinianorum liberandis , toto animorum conatu incubuere . Iirhoe certe laudandi , sed exitu minus Breunati , quippe' qui sublato in- 'si Ilibili controversarum Iudire , unoque suo privato spiritu, ae ingenio dum, i nullam unquami controversiae dijudicandae legem certam Socinianis, opponere possunt ψ nee se se ab eorum manibus expedire. Quid enim rogo', . iuris habere pomunt Lutherani de Calvinistae , in Scrapturis certo , ac definimi sensu exponendis . . quod sibi pariter ex adversa parte hon Vin dicent Sociniani Quis divinarum Litterarum sensum tam varium atque CX utraque parte diversum figet, ac determinabit Imo , quis Lui hera-
Nn inter . & vinis as excitatam' de reali, ac substantiali eorporis Chri itian Eucharistia praesentia , controversiam componet , ae finiet nullus prosecto. tamen eam ob causam negli renda , ouae illi adversus Socinianos erudite, ac diligenter de Mysteriis Trinitatis oe Incarnationis seripserunt , quibus
7쪽
uibus res Catholica promoveri suo modo potest . Ex nobis qnidem illii segreges exiere , sed quae exeundo secum asportavere , nostia sunt re ad communem rei Catholieae firmitam pertinent Non est igitur quod quis aegre serat , aut nobis obtrectet , quod stadio , ac labore Hamreticorum nonnihil prosecerimus , atque ex illis ea , quae sana & recta sunt , & ad causam nostram praesentem conducunt , excerpserimus
imprimis eκ Bullo Praesbytero Anglicano , in egregio. , quod scripsit de fidei Nicaenae defensione , Opere ; & ex Io: ue Plaeaeo in Acad rei a Salmuriensi Theoloeiae Professore . Iste singula sere Scripturae ,
tum veteris tum novi aestamenti loca , quibus divinitas Christi ais ritur , nitide atque in forma syllogistica ad usum Candidatorum a eom ata exponit , & a distortis Socinianornm expositionibus solera et vindicat . Ille seriem Traditionis SS. Patrum 1am inde ab exordio E clesiae ad Concilium Nicaenum texit , ac perducit , cons entaneam , ac uni sormem minimeque interruptam ostendit illorum omnium in ea re sententiam : si quid vero in eorum Scriptis paulo durius , a minus castigate dictam occurrat , sapienter emollit & ad mentem auctoris revocat , ac benigna sensit at communem Ecclesiae doctrinam interpretatur.
Absit enim ut ad rigorem litterae stricte sumantu , quae ante natas hinreses: nos at mando' curate dicta M. Patribus exciderunt . Metiri νίδε loquebantur, Cum matas aderat hostis , ut ait alia in occasione S. Augustinus. Multa quippe, addit Sanctus Iboctor L. I 6. de Civit. Dei c. a. n. I. ad fidem Cathoricam pertinentia; dum Haereticorum eatrida inquietudiis exagitantur. , ut adversus eos defendi possint, is, confiderantur dilixentius In inteViguntur clarius, ἐν instantias praedicantur ν nec raro etiam fit , , ut dum R. Docilares in uno errore confutando toti sunt animo intenti re cupati, in errorem contrarium, aestu disputationis abrepti inclinare via deantur. Rem eleganti comparatione illustrat Theodoretus Dial. 3. Impat.
Vehemens, inquit, cum adversamis contentio; facies ut modum excederent Hoc iis, qui arbores colunt, evenire foui et cum enim incurvam plan Iam et iderint, non solum adrectam normam erumni, sed in alteram quoque partem Hrra directum inflectunt, ut per nimiam is contrarium inrisnati.
nem red rectum statum perducatur .
Nullum prosecto iam caput est , in quo exponenes magis necesse H irr verbis cautos , ac castigatos esse Theolosos , quam in mysterio SS. Trinitatis , ubi vel unius litterulae ad)ectione aut detractione' haeresis nascitur . dileque vero , ait S. Augustinus Lib. I. de Trinis. c. 3. Ierio I ur alicubi erratur , nee labori us aliquid qu.eritur , nee fructuosius α' quid invenitur. Longe major est Philosophorum , quam Theologorum in verbis licentia & libertas. Liberis verbis loquunt Thiis obi', ajebat mox laudatus Sanctus Doctor, nee in rebus ad intelligendum diffisi imis leno
nem rehgiosarum aurium periimescunt. Nobis autem ad certam regulam I
gri fas es, ne verborum licentia etiam de rebus , quae bis fienseantur , impiam gignat opinionem . Summa igitur cautione & diligentia sanam ver borum formam custodite , dilecti mi Candidati , cum de unitate di inae
naturae sermo est ; eas voces caute refugite , quae divisionem , partitionem , separationem, numerum , multitudinem , varietatem , distimili tu dinem , inaequalitatem redolent ; cum vero de distinctione permnarum , eas , quae unitatem , permixtionem , confuscinem , istamque non b
8쪽
flum & sunctioni,m distinctionem sonare videatur : in eo , quippe tota fiat Mysterii nostri summa, ut trinitatem in unitate , di unitatem in trinitate agnostamus, & venetemur . Cum vero de processionibus divinarum personarum, Filii a Patre, Spiritus Sancti a Patre & Filio ; eum de relationibus , quibus nostro intelligendi modo personae constitvuntur& a se in viceni distinguuntur , disputatio instituetur , omnem statim
animo removete imperiectum sive humanum nrocessionis seu generationis modum; mentem a sensibus & humana pnilosophandi ratione prorsus revocate : nihil commune habet divina cum humana dc corporea generatione. Erras haeretice, dicebat S. Petrus Chrysologus Sermone 6o. hoe habet humana ratio, non babet hoc divina i hoc accipit natura ἀι, dotalis non νecipit hoc natura. Miro & ineffabili modo haee in Ueo sunt. Miscitanti ergo a vobis modum , quo haec in Deo peraguntur , respondete eum Hilario Lib. a. de Trinitate n. s. ego nescio , non requi ro ; consolabor me tamen. .archangeli nesciunt, Angen non audierunt, faecula non tenent, Propheta non sensit, Apostolus non interrogavit : Filius ipse non edidit. Cesset dolor querelarum. Istud nosse vobis satis si , processiones illas in Deo esse, non corporum aut mortalium animantium more, sed absque ulu divisione substantiae, aut praecisione, aut aiaqua affectione, conversione aut mutatione; verba sunt S. Athanasii in Epistola de Decretis Synodi Nicaenae. Egregie S. Ioannes Damascenus Lib. I. Ortho Yse fidei, Deus, inquit, Verbum suam ex sese genitam femper ba bet , non quod ad instar nostri non subsistat, is , in aerem diffluat, sed infe confisens vivumque perfectum, atque essu odi, ut extra ipsum non progrediatur, sed in ipso semper existat .... Cum Dei Verbum. audimus , non ejusmodi verbum esse arbitramur , quod subsentia careat, vet doctrL. na comparetur, vel voce proferatur , NI in aerem dilabatar is evane-Iseat ; sed quia substantialiter con sistat, fitque Bbera voluntate praeditum ,
Pax atque omnipotens. Ita solent Ecclesiae Doctores via ut plurimum negationis, hoc est , omnem removendo inti persectionem , potius quam affirmationis, de Deo verba facere I longe 'quippe isellius est, de Deo dicere , quid non sit, quam quid sit. . , tantum vero ad eas quaestiones spectat, quas e Schola Theologi movere solent, de modo & principio divinarum processionum, de relationibus, earumque natura & usu. de notionibus αc. duo extrema hic aequaliter vobis vitanda sunt, dilectissum Candidati : primum eorum est, qui eas cum Episcopio penitus eliminandas , ac supprimendas esse judicant , tanquam scopusis , ut ait ipse Libro q. Institutionum Theologicarum, Iab sintvosis cruces,ex quibus non ingenia tantum edi des totas pensafere biret. Fallitur e suum enim fructum, ac commodum habent illae, si ea, qua par est, cautione, ac sobrietate ad Mysterium utcumque explanandum , α ad Scholae exercitium pertractentur. Alterum vero extremum illorum
est, qui hujuscemodi quaestionibus plus aequo indulgentes, solidiora fidei argumenta, quae Scriptura dc Traditio subministrant, negligere videntur, quasi fidei sunstantia ab iis quaestionibus tota penderet. Errant & isti : iis etenim etiam sepositis, quae in utramque partem in Scholis libere agitati,tur, nihilominus firma & inconcussa staret Mysterii nostii veritas , ac fides. Quaestiones repo hujuscemodi sic temperate , sic aequa lance librate , dilectissimi Candidati, ut nihilo plus iis tribuatis, quam quod earum seri, ac postulat conditio dc natura ..
9쪽
Unum 4-huila Praelationi. finem imponam, . vos P dilectissimi Candidati , monitos velim; in Me pr enti. nostro de Trinitate. & in 'eo, qui sequetur, de Incarnatione Verbi divini Tractatu , multa esse , quae sive totius tractationis oeconomia, ac methodus spectetur , sue pro- bationum & argumentorum distilbutio, solutio Objectionum , Socinian iram consutatio, jam in publicis de hoe ipso argumento. Seriptis non ita pridem in lucem editis praeoccupata sunt , quae proinde a nobis expilata esse sorte quis expostulare, nobisque exprobrare posset . . Verum attenda- tis, quaeso, quod omni Sit notum est,im ab annis I6qq. & I 693. nos lin publicis Sorbonae Scholis Tractatus illos exposuisse . . Non invidio, gra- vtulor magis, . quod quae in Scholae umbraculis exscripta tunc fuerant , maxima ex parte subinde, nobis insciis, praelo commissa fuerint . antequam de evulgandis istis nostris Theoti icis Praelectionibus , consilio re adhortatione multorum tandem superati, cogitaverimus: Dignetur divina lClementia eas ad gloriam suam , oe ad yestram , dilectissimi Candidati
utilitatem fructumque convertere.
10쪽
Simon Magur. Valentinus. Montanis A. . Praxea o reus. Sabinius.