장음표시 사용
161쪽
p rsectior existet , quo auidius haec oblectamenta',
quaesierit,&plenius assecutus fuerit. Quis aute non videat ioc elle absurdissimilio quam longe fuerunt ab hac sentetia vel ipsi Gentiles selius rationis natu-lralis ductui Audiant Mahumetani celebre illud Catonis pronuntiatum, qui dixit, Sisine uxoribus mundus esse posset,vitam nostramfuturam esse, qualis est eorum caelisium: quare eas nutum esse,sed malum necessarium. Quis non Videat creaturae rationalis perfectionem consistere in imitatione Creatoris, seu in eo, quod quantum fas est creaturae,inores diuinos in se exprimere conetur Vnde Christus aiebat estote ergo persecti scut Pater 'ester coelestis perfectus es idque costiacuit Pithagoras Philosophus Genti- lis,quando dixit Vitae sius es Dei usimilatio. Cum
ergo Deus incapax sit delectationum carnalium cibi, potus,&veneris, nequit hominis beatitudo in illis consistere; eoque perfectius homo Deum imitatur. quo ab illis magis recedit magis rebus intelligibilibus,& spiritualibus inhaerer. Sed placet in medium proserre elegantem , de dilucidum discursum,quo Pater Lessius lib. I. de sum m bono cap. . in hunc alium et Paradysum invehitur. Primo Summum bonum hominis debet effetale ut hominem faciat meliorem , desper feetiorem: immo debet efiicere optimum persectissi um. Ideo enim dicitur summum bonum,quia sum meie scit, i in summo dignitatis, persectionis gradu constituit. At voluptas Orporis nominem non so
162쪽
lum non facit optimum,& perfectissimum Sed etiam
reddit deteriorem. Nihil enim est quod aeque lumen rationis offuscet,ac m0res corrumpat, atque volu
tas ut videre est in illis qui ventri, ibidini sunt dediti. Nihil enim his stupidius, nihil ad sapientiam, diuina percipienda ineptius,nihil moribus, d vita
inquinatius. Idem testantur etiam Ethnici Scriptores. Cic. in Cat. Dium piat escam malorum appellat voluptatem, quod ea dulce lomines capiano , a tuam pisii -b r Seneca Epist. 3. Indiagere voluptati ini-eium omissum malorum es Ratio est: quia cum voluptas mentem excaecet, ut virtutis pulchritudinem,&vitiorum foeditatem non considet et, ex altera parte suis blandit ijs affectum lio minis vehementer alliciati, fit ut nullum sit peccatum, nullum crimen adeo detestabile , in quod mominem non praecipitet. Secundδ, summum bonum potiorem hominis partem, nempe mentem,perficere, ornare deber.
At voluptas hanc non solum non perficit, sed illius perfectionem, iunctionem maximὰ impedit,ipsamque brutam, stupidam reddit. Tertii , summum bonim facit honore,& veneratione dignum quia summam homini excellentiam confert, in summo dignitatis gradu constituit; itavi altius conscendere,aut aliquid, quod sublimius sit, obtinere nequeat. Si enim aliquid sublimius pollὸt consequi, hoc ipsum potius esset summum,non illud. Denique maxime eleuat hominem supra se, facitque
163쪽
Deo simillimum. At voluptas facit hominem vilem. abiectum, despicabilem. Qui enim voluptatibus
dediti passim contemnentur tanquam in ei tes,sulae, venerisque mancipia. Hinc illud Poetae.
Facit enim similem porcis,qui ad pastum, clibidinem abiectimon Deo, qui longissime ab omnico porali voluptate, contagione segregatus, contemplatione veritatis, hoc est sui ipsius, delectatur. It que voluptas hominem maxime dedecorat: Quis bosis inquit Seneca in quemquam tam contumeuosus fuit, quam in quo um oluptates suae sunt, quorum impotenti insana libidini ob hoe num posis ignoscere, quod quae fecere aliuntur. Quarto, si voluptas ellet summum bonum,fas esset illam quaerere in omni re, in qua reperitur, ad eam obtinendam adhibet pollent quaecumque ad hoc opportuna. Itaque licita esset omnis libidinum turpitudo, licitae comesationes , dc ebrietates, licita furta, rapinae, homicidia,&omnia scelera, per quM ad voluptates pervenitur summum enim boniam in omni re, in qua teperiri potest, Momnibus medijs, Per quae obtineri potest, quaerere licet. Idem suis motibus confirmant ij, qui in voluptate summu bonum constitauint nullum enim scelus, nullam turpitudinem,si absit metus leavm.recus t. Nihil illicis
164쪽
tum,aut recusandum , quod summo bono est eost.
test ad illud obtinendum. inaint rursus si voluptas esset summum honum, vita ista esset expetenda piopter cibum, potum,&venerea,in quibus consisti illa voluptas i& haec non
propter vitὰ conservati em paut naturae propagationem,sed propter voluptatem,ordine plane in verso, naturae contrario, qua Matuit, vici , uotuxtamur ad vitae conservationem, re venerea ad naturae propagationςm. Adiunxit autem his lanctionibus voluptatem tanquam condimentum , de illecebram,
ne propter molestiam negliganxur a que pl*pest propter has functiones functiones propter virae,&speciei conservatio Πςm. Sextδ denique, qui voluptatem latuit summum sonum, eo ipso suum ventrem statuit sibi. Deum, iuxta illud Apostoli: Quorum Deus venter es Ratio est . quia illud cuique est eus,in cuius obsequio vi cui xu summum bonumsuum constituit. Nihil enim ag noscit praestantius,aut quod huic sit praeserendum.)tqui iste ummum bonum suum coniux in in ibs quio,&cultu 'entris Servire enim ventri, libidini rast illi summi bonum. Ergo vehie est illi Deus. Confirm atur e quia illud cuique est Deus,sid quod ominia sua,et mitiam beatitudinem ultimo refert,& dirigit. Ad Deum enim ultimo omnia refenda. Atqui hic onania sua dirigit,etiam cibum, M
165쪽
honum ventris ibique sistit ergo,&e. Talis erat ili
Cyclops apud Euripidem in rclope , qui dicebat
Iovem non curare Ad maximum Deorum sibi est e suum ventrem huic se assidue sacrificare,&c. Ex his manifestum est voluptatem corporis no selum non esse eensendam summum bonum, sed po tius numeranda in malis, ac proinde sapienti,quo. tori conatu poterit fugiendam. Et si enim per se sit quiddam adlaphorum,ta me tanta mala secum trahit, ut potius in malis, quam in adlaphoris sit numerari'
da: nam mentem excaecat, virtutem elidit , in viti praecipitat corpus animum enervat, naturam humanam dedecorat,molles,ing otios.viles, despicae biles efficit, brutis assimilat. Denique omnes huius vitae voluptates sunt valde imperfectae, multis sordi' bus,& foetoribus inquinatae , multis dolo libus per mixtae, pleraeque dolorum, molestiarum dumta xat solatia. Voluptas enim edendi solatium est moleoniae, quam affert fames; bibendi quati sitis; veneris,
quam inci latio libidinis:ac proinde pares illae volup tates sunt voluptati, quam leprosi in scabiosi, dum
scabuntur sentiunt. Praeclare haec omnia confirmathrchitas Tarentinus apud Ciceronem iii Catone,
cum ait Iollam capitaliorem pestem,quam corpo is Iuptatem hominibus a natura datam. Hinc patriae pro Lmne linc rerum publicarem uersiones hinc cuet ho-sibus tundisino colloquia nascuntur a pilum deniqne
166쪽
rate flagitium nullis aths illecebris excitari si*btuptiatis. Cumque enuntEilsit praesalutius homini a Deo la- tam, ut diuino muneri nihil esse tam iuimicum quam,oluptatem. de enim sibi tu dominante temperant; eLcum esse, ne omnino in voluptatis regno virtutem posse eo Here. Quod quo magis intelligi posset 'gere iubebat animo quem iam maxima voluptate ἰncitatum: neminitens bat fore dubium quin tandi dum ita gaude ret, nihil agitare mente, nihil ratione , nihil cogitatione consequi posset sius circa nil esse tam detestabile, tamque
lesiorum, quam voluptatem. Siquidem ea , cum maiorset, atque longinquior, omne animae tamen extingueret. Haec ille qua sententia optime ostendit tantua bello ut voluptas sit summum bonum, ut potius si dicen da summum malum, ac pestis quaedam naturae humana cum id,quod optimum est in homine, nempe lumen rationis extinguat, i ad omne malum animos
. Denique Mahumetanorum sententia etiam multis alijs nominibus est absurda Velcnim beati post hanc vitam egebunt cibo, potu ad corporis, Sc vitae sustentationem,uel non egebunt Si egebunt, non sunt beati,nec immortales, ted corpore sunt labili. quod fame,&siti cruciari possit, dii tui; lla ut in hac vita illisque edendum, de bibendum erit vitae potius conservandae causa, quam captandae voluptatis. Si non egebunt, cur illis utentur An ideo ne videlicet careant hac voluptate ala plane illi sentiunt,
ihi quia maius, ut dulci; sculae, ventiis Iu volu
167쪽
tate,animo concipere possunt. Sed comedere,ct corpiis purum fordibus implere solitis voluptatis causa, natura id minime postulante, res est absurda, rationi, naturae adversa Necesse enim est hoc totum, cum natura non postulet, verti in sordes, excrementa, re locum beatorum immani foetore compleri. Pari modo,vel erit procreatio post hanc vitam , vel noa erit. Si erit, vel proles erunt beatae,& immortales, sic crescet numerus beatorum in infinitum , vel noli erunt beatae, sed mortales, ac proinde Coelo extura bandae, donec beatitudinem mereantur. Si non eri procreatio, quorsum usus venerim Solius enim voluptatis causa uti venere, brutorum potius est anima
lium, quae cum non possint intelligere in quem linen usus veneris sit institutus , solam voluptatem appre- helidunt,& in illam caeco feruntur impetu, quam hominum luce rationis praeditorum, qui scopum cuiquo operi praefixum spe stare,&opus ad eum dirigere debent Solent Turcae Christianos per convitium vocare canes, sed nullo fundamento,cum. Religio,di in 'stitutum Christianorum potius si Angelicum, vel diuinum quam caninum. Longe vertis, i iustius ipsi vocari pollent Porci, in canes , quorum summum bonum sicut porcorum,& canum in ventre est,ee
ijs,quae sub ventrem, nihilque spirituale
168쪽
H ex Scripturis Diuinis , quas admittit, se ex Dixinis Uisionibus , se miraculis probatur Diuinitas Christ, se Trinitas Per narum. Vbi etiam apponitur longum colloquium , quod Author hasuit camarguto Mahumetano is vari s similitudinibus exponuntur m ierium Incarnationis,se Trinitatis,θdocetur quomodo agendum sit cum Infidelibus , qui iob difficultatem mysteriorum nostrae Fidei illam, 'sipere detrectant' se demonstratur e mitris abrogari non potuisse per legem Mahumeti,
quamvis lex Moysis labrogata per legem Christi. A PRIMUM.
Semonstratur Diuinitas Iris ex dictis Alcoraui , ijs orbitam appellat Verbum Dei,ω ex libris Ciuinis, uibus Mahumetus iussit haberi Fidem. AHvMETus in Alcorano cap. I. s lare,&disterte asserit, Chrisum Filium Mariae se Dei Verbum; idque testatur etiam Georg. Almac apud Arabes Author fiatminnae authoriraus,ut vidimus supra, qui lib. I. hist Sarra-
169쪽
cen. cap. I.cuius titulus est primus MusImorum LM-perator fuit Mahumet buleusimus gloriose memoriae, agens de his , quae Mahumed iussit crederes, mi vir: 1 sit quoque credere tari m Filium Maria, piritum mei esse, ω Verbum tur Mustimorum nomine intelligit Mahumetanae Religionis professbres, id est, Turcas,ut explicat Cale pinus, sed ego suspicor hoc n6mine aliud significare Nam Legatus Regis Galli e Constantinopoli degens, qui Alcoranum in Gallicumidio ma convertit , in Prologo illius operis reserti Turcas seipsos appellare, M ulmulis, id es,Be acie Asa in te resignatos, vel sanandos. Hoc supposito si argumentori Christus est Dei Verbum: sed verbum Dei est Deus, ergo Christus est Deus. Mai. est expressa doctrina Alcorani Min. prob. nam dum Mahumetus dicit Christum esse Dei
Verbum,non loquitur de verbo externo,ac vocali, quo nimirum Deus externe cum hominibus, vel Angelis loquatur, et formando, des articulati do voces significativas in aere , vel infundendo verba internamentalia, sicut loquutus est cum Prophetis: nam vet-ba haee quae extra Deum sunt, sei per quae externὸ
Deus loquitur, non sunt substantia aliqua, sed accidens,nec sunt persona,vel suppositum, sed sunt aecidentia aliqua, quibus, vel homo forma litet intelligit,uel ad intelligendum manu ducitur,& ccitatu er Christus vero non est accidens, sed substantia Dergo Chtistus non est verbum Dei externum. Fuerunt
olim Haeretici, quorum meminit Athan homil in il
170쪽
lud Missus es Angelus, Ve qui dicebant,Verbum illud
Angeli,quo locutus est 3 Virgini in Annuntiatione, tale Incarnatum, faetium carnem, qu m Haeresim ut deliramentum impugnanti P. quia illud et bum
fuit sensibiles, in aere formatum , transitorium, sicut nostrum,&quoddam accidens, quia inuri erat: at Verbum factum caro, substantia est permanens, insensibilis.Verbaque Euangelistae hunc errore com . incunt: nam hoc Verbum,quod caro factum, idem
est,quod in principio erat apud Deum, d Deus erat, per quod omnia facta viii Ioannes enim de eodem Verbo suam texuit narrationem , de illo prae, missit illa omnia, ut significaret, non incaepisset tunc illud,Verbum, quod caro factum est, quando factum est caro,sed fuisIe ab aeterno, ac proinde esse unigenitum,& aeternum Dei Filium,qui in tempore suscepit humanitatem, ut in illa pro hominibus pateretur, per illam homines doceret: ergo cellum est , Christu' non esse Verbum Dei externum, sed Verbum Dei internum, d mentale. Et confirmatur: nam Verbum externum, vel conceptus mentalis creatus a Deo infusus non est Apostolus , munitus Dei; quia esse
IIpostolum solum potest convenire personae. At iux-.ta Alcoranum haec tria aequaliter competunt Chri sto,nempe este Verbum Dei,esIe Apostolum, diutium Dei. Ergo sicut nomen Apostoli est nomen per sonae,& non accidentis; ita nomen Verbi est nomen
personae ergo Verbum , quod de Chi isto praedic tur,non est Verbum externum ergois Verbum in-