장음표시 사용
31쪽
is Respondeo eum communi apud Dianam ... non esse mortale illud saeramen is tum eonfirmationu) nolle suscipere, Praeciso contemptu , & scandalo. Immo exis Trull. & Henr. contra Nav. nil k , nec veniale quidem , eum nullibi, , extet praeceptum de illa suscipiendo. IX. P. Claudius La Croix Lib. VI. 4μb I. num. quaest. lxxia. si Quidis praeterea notandam sit circa necessitatem coasismλtionis Resp. Fuisse cilim ora si ceptum ecclesiasticum, ut susciperetur confirmati . colligit Dicastillo hie num. is ros. ex variis Conciliis, dc dictis SS. PP. Recte autem docet dub. ita eum comisis muni, per desuetudinem nune desiisse illud praeceptum. X. P. Thomas Tamburinus Lib. Iu de confirm. cap. m. g. 4. o Non tari men iidem peccant nec mortaliter, nec VeDialiter, si citra contemptum, velis quid simile, data occasione, id neglig ne οῦ quia de hoc nullum apparet praece-- pluma quae est sententia suare . . . contr3 Caietanum, dc alios nonnullos , suisis tantes esse veniale. Vade non o Mζι μήbibenda Leandro ... qui trahit ad seia Suar ium, quasi co sedentem ςsse veniale. XI. Sylvester verb. Eucharistia 3. g. r. is videtur mortale in tali articulo mora
si tis eontemnent , idest negligenti communieare . . . Sed quia sumptio Euchari is nise non est ex necessitate salutis, sed ex statuto Ecclesiae ἱ ideo verius est,
is hoc non esse mortale, ubi sola negligentia est in caussa. XII. P. Paulus Layman Lib. V. ι . IV. cm. v. num, O ti Infirmus paulo ante, si puta octo, vel decem diebus , con municavit, eum sanus esset , de nihil damistra periculo cogitans et tunc non tenetur iterym communicare in morbum is lapsus. MXIII. P. Didaeus Nugno Cab udo in III. Poet. D. Trim. praes. IOII. σα. 8. b. a. is Fideles non habent divinum praeceptum Risipiendi sa mentum confir is mationis ... Nullum est positum praeceptum ab Ecclςsia de sacramento confir- mationis ... Ter se isque o non est peccatum etiam Veniale non velle suscio
XIV. P. Matthaeus Moya in quaest. selectrom. I. tract. IV. MUGHan. de Sarram quaest. x r. xum 7. A Unde facile diluitur fundamentum afferentium esse precatum M veniale. eo quod sit spiritualis quaedam prod alitas se privare tanto fructu huiari ius sacramenti confirmationis) quando quis commoda percipere potest. Quae is quidem ratio nimium probat, ac proinde vibi . μXV. Idem P. Moya loci eis. num. I r. is Ex eo quod non detur praeceptum eo ri firmationis per se loquendo , inserunt non esse Venialem eius Omissionem ... Ergo ex eo quod nullum detur praeceptum prohibens suscipere ordines , notiti praecedente confirmatione, insertur similiter non esse veniale ante confirmatio
32쪽
ο VI pP. Salmanti censes I. u 3I. IO7. Immo si conissession ira sacramentalem in peccaM mo t/li t/ntum audiat, dummodo habeat propositum confitendi, vel habendi actum contritionis, antequam verba absoluis
tionis proferat non peccat mort3 iter ut dicunt HenriqueΣ, & Diana. MXVII. P. Leander tract. VII. akρ. IX. VI. Ego vero sub distinctione re.. spondeo. Si particula cin Verbis consecrationis omittatur eae eonre is,, fisman. mortaIe erit illud omittere: quia contemptus sermaliter est, directo a opponere praecepto superioris , quod est mortale . Si vero omittatur ex e-
iemsiti materiasi, nempe quia praeceptum est de re levi, tune non erit morta- 'si te illud omittere. XVIIL Idem Leander Ac citi di p. vi I. quaest. lxI. . In casu quo maritus mi isis rediar mortem uxori, nisi communicaret, ut sie suspicionem adversus illam a is liceret: tune enim optime poterit timulare se Egcharistiam suscipere, sieut potis est simulare se sacramentaliter eonfiteri: quia in eo casu optime potest absque mendacii crimine uti aequivocatione : ergo & Sacerdos etiam simulare se hinis stiam in os eius immittere. Claudius La Croix Lib. n. pari. I. de Eucb. num. 346. s. . ,, D entsi Suar. Vasq. Dy. Marchanti Nun. Lugo num. Iso. Diana pari. a. t. I. res. 6 r. ia Dicastis. I s. Avver. L. qaisto . Io. Sanch. d. 3I. num. II. Gob. uum. M. Pellis. de Regular. t. 6. cap. I. num. 69. Leander num. 38s. & in hoc conveniunt fere Omnes, inquit Moya QT. qa . v I. LI. citans valde multos, quod Sa-
ω cerdos non teneatur Me pracepto , fi habens copiam confessarii non fit eo fessus, ex malitia r quia licet gravius peccet, tamen in praeceptis positivis non valetis argumentum a minori ad maius , vel ad simile , uti eum communi Lugo inis Resp. Mor. m. IV. dab. s. inran. I. Tridentinum autem loquitur de eo qui ne- is cessitate urgente celebravit sine consessione oraevia . Sed si fuerit copia Conis lassarii , non fuit necessitas urgens celebranai absque consessione praevia. Ergo D nec tam tenebitur ad eonfitendum quam primum. me sextantia est probabilis.
XX. P. Thomas Tamburinus Lib. de method. commvn. cap. I. s. 6. num. Iacasu dubio, an verba aliqua legis praeceptum obligans importent, an consilium,m tamquam regulam rertam ponunt Doctores, reputanda. esse eonsilia, di non prae-
,, cepta ζ dc ratio est, quia . eum lex sit gravis , & onerosa, SEMPER in beniari gniorem subditorum partem est intelluenda . Adde quod in dubio melior estis conditio possidentis. Ergo in dubio, lex ne sit obligans, an non obligans, melior est conditio humanae libertatis, quae a tali obligatione immunis est. Uri num. I. Tertio, quia via iis est ut enixe optat Navarr. . . . a regislatoribus se neminem obligari ad peccatum : & vivat humanas leges sub praecepto obluia gantes diminuere , ne tanta praeceptorvm multitudine Hebraeis peiores essicia-
33쪽
is mur. Quare hoc de quo agimus praeceptum eonfitendi quam primum dimia
D nuere etiam operae pretium est. - .
XXI. Idem Tamburinus oe. cit. s. r. num. IL A De laico non est difficultas: is satis enim est, si eliciat immediate ante ipsam sumptionem e & quia sumptio, is seu manducatio substantialiter fit, cum cibum deglutimus, seu traiicimus, nonis autem dum ille est in ore, quando solum initiative est sumptio; ideo probabi is lissimum puto, satis esse, si actus contrictionis fiat, cum ore habetur sacratissimais hostia. Ita de Lugo de E b. dio. x II. num. 22. Hurtad. de Euch. disp. vi II. is aliique . XXII. Idem Tamburinus Ioe. est. num. 69. is mamvIs nonnulli cum Laymanis asserant, Sacerdotem mortali crimine deturpatum mortaliter delinquere , si E se charistiam fidelibus porrigat, tamen aliqui merito id negant, ut VasqueΣ, quem , citat, & sequitur De Lugo disp. v III. de sacri in eom. se. s. quia tunc Sacer D dos non conscii sacramentum, sed solum dispensat consecratum, ad qiaod tanis ta dignitas nequaquam requiritur. Idemque est de Diacono, quando ex specialiis Sacerdotis commissione sacram Eucharistiam aliis porrigit r siquidem tunc non eonficit, sed solum dispensat. Si ergo probabiis id est , quanto magis probabileis set mortalem eulpam non esse solum attingere XXIII. P. Leander quaest. vi I. disp. v II. quaest. l. An faeerdos qui in ipsa actione sacrificandi recordatur pereati mortalis, aut forte iliud committit, teneatur pinea is ex vi dicti praecepti quamprimum confiteri e Probabiliter respondeo non tenerii, eo praecepto, quia Concilium suit locutum de Sacerdote qui necessitate urgente, is absque praevia confessione celebravit , idest de Sacerdote qui necessitate coactus,, non praemisit consessionem , antequam ad celebrandum Sacrificium accederet: hoc enim elare significant illa verba praevia confessione, idest consessione anton Missam et non vero de Sacerdote qui celebrando committit peccatum, aut illius rem cordatur. Ergo quantumvis tunc consecret, atque communicet absque confessi ,, ne, non tenebitur postea quam primum eonfiteri. Sic V queet diis. ccv III. cap.
XXIV. Idem Leander Ac. citi quaest. xxxii. - Si Sacerdos est pauper , -δc Vivit in eX consueta eleemosyna M sis , vere in eo reperitur necessitas corporalis, quae se suffciens est ad celebrandum sine praevia confessione. XXV. P. Timmas Tamburinus Lib. de meth. comm. cap. I. g. IO. nam. 7I. is Ansit casus in quo communicate quis sine consessione , & etiam sine contritione, M atque adeo in peceato mortali possit . . . Tam benigna sunt viseera miserisordis is Domisi, ut non dedignetur excusare abeuando pervicaciam nosram. Invenio enimis unum vel alterum easum in quo quis puri am communionem in peccato sumeri et fine peccato pust. U . . '
34쪽
XXVI. Idem Tamburinus Iota est. num. 72. is Etenim ex supradictis constat ἰSa ,, cerdotem qui, incepta bona fide Missa, recordatur se mortalis culpae reum, de- .is bere elicere actum saltem a se existimatae contritionis. Sed iam si non possit, is seu experiatur actum illum Mi Me esse di Uem, quid agat Confiteri non pota se est, conteri nequaquam valet, sacrificium inchoatum relinquere ob infamiam
is sibi resultantem, di ei mum est . Quid ergo ab anima sic affecta superest ex
is torquendum Probabiae esse ex aliquorum sententia iudico , hunc non peccat rum mortaIiter, si cum huiusmodi conscientia peccati mortalis , & cum eo d is lore quem tunc Potest elicere, Missam prosequatur, consecret, communicetque. , , Ita risquea de Evcb. dio. ecvII. cap. I. Hurt. disp. I x. de Eueb. di . I. . De Lugo de Sacr. f. ax. δεβ. I. num. 8. Ratio est, quia praeceptum digne comis municandi non videtur tam arcte fideles astringere , ut eogat Sacerdotem cum,. tanto suo dedeeore ab incepto Sacro discedere. Tum autem eiusmodi Sacerdosis non acquiret gratiam, sed tamen non peccabit. XXVII. Idem Tamburinus ibidem num. N. is Idemque erit de laico qui iam iam is recepturus sacram Synaxim ante linteum , nec sub aliquo praetextu sese rem M vere valens, Peccati mortalis recordetur , nec conteri possit. Ita ibi. Par enim
ia est ratio. NOTENT HANC DOCTRINAM SCRUPULOSI, ANIMO EA SEMPER TIMIDI.
XXVIII. Idem Tamburinus Lib. III. metb. Misi celebri eap. I. g. . num. 1 F. A Si is quis, cum sit procurator, ut centum V. g. Missae celebrentur, quae Missis in hacis urbe solent dici v. g. pro ducentis ivliis : si quis, inquam, per industriam suam is mittat, seu eat ad aliam urbem , ubi intra expostulatum tempus dicantur prori centum tuliis: puto enim non esse improbabile, posse talem procuratorem retinere sibi se alios centum. Ratio est, quia sumi potest paritas a servo, qui per extraordinariam es industriam nam ad ordinariam & moralem obligatur ex ipso famulatu per suum, laborem emit res minoris quam valeant communiter in soro : potest enim retinere,, quod superest, utpote fructum suae industriae. Pari ergo modo in easu nostro. AXIM P. Dominicus Viva in Trat. in prop. 9. Alex. VII. num. 3. . Praeterea, si ,, collectores eleemosynarum pro Missis snt Sacerdotes, & non tradantur iis' Mis-- sae celebrandae , sed se habeant ut laici , qui curant Missarum celebrationem ais Poterunt eκ Nav. Cord. Tambur. probabilirer eontra Pelix. Soto Lib. IX. δε iust. is quaesi. III. moderatam pro Iabore mercedem eae datis pro Missa suscipere, cumis id videatur licitum iure naturae. XXM P. La Croix Lib. m. num. I; r. is Pontifices sciunt sententἰam quae eius.., modi obligationem attentionis internae negat, defendi; dc tamen, cum facile is possent, non contradicunt. Ergo agnoscunt legem illam non esse certam : ergo
35쪽
Variae fueramenti acceptiones, eiusque mera finitio
L O Aeramenti voeabuli aceeptio varia penes ipsos Auctores ethnieos . . Varrs Lib. IV. de Betua Iatina saeramenti voce significari asserit Meuniam depo
sitam a litigantibus in Ioeo sacro ea lege ut victor Pecuniam suam auferret Icontra victus in poenam iniustae Iitis intentatae aerario Pontificis suam peeuniam relinqueret. ΑItera tum apud Ethnicos , tum apud Christianos satis erebra est . qua sacramentum pro iuramento usurpatur. Vegetius Lib. II de re militari east. v sacramentum, quo Derabantur christiani milites, his verbis deseribit. Picturis incute punctis milites seripti , est matriculis inferti larare sient. Detrant autem per Deum , D' per chrisum , per Spiritam sanctum , ἐν per Maiestatem Imperat vis, quae secundum Deum generi humano diligenda est , Ore colenda die. Iuramenis tum hoe militare a saerando dictum est. Concilium Ilerdense an. 324. sub Ioa
ne Papa celebratum can. v II. iuramentum pro sacramento aecipit, his verbis equae reseruntur xx II. quaest. Iv. Qui saeramento se obfigaverit , sit litigans omeuonber, ad parem nulta modo redeat , pro periario uno an o a communiom coraporis, favuinis Domini segregatas, reatum suum inemosynis, fetibus, quan iis potuerit ieiuniis absolvat. Ad raritatem vero, qua operit maltitudinem preca torum celeriter venire festinet . viden' quanta tunc unum periurium plectebat severitate II. Communior sacramenti usurpatio est pro re areana , ab hominum sensibus abdita, sive in bonam, sive in malam partem accepta. In malam partem usum Patur .apoc. cap. xviris ubi Iegitur : Et dixit mibi Angelas : Quare miraris P us dicam tibi Deramentum mulieris, ἐν bestiae qaa portat eam. In bonam e contrario partem sumitur Sap. cap. tr. Et nesierunt faeramenta Dei, neqge mercedem Deraverunt iustitis. Huc quoque pertinent veteris testamenti figurae , quae Christum Dominum portendebant; & novi foederis parabolae, quibus ipsemet Christus
in assumpta rarra divina musteria celebranda adumbravit, ut tale docet S. Α gustinus epist. p. ad Marcellinum. Siena, cum ad res diminas pertinent, sacramea tu sinesiatur . . . Breviter diei potes, qaοd hominὸ acuto fretas f sfecerit, assis sacramentis prsnuntiari Christum, eam venturus esset, aliis cum Uenisset, assu riari oportuisse; sicut modo nos , Mi am sequentes , di mersitas rerum eo Mit etiam verba mutare . Siquidem aliud est pranantiari; a d annuntiaris ἄδεκέ, cumventurus esset ς aliud, cum venisset.
41L Sicramenti nomen haereticorum plures improbarunt, ni Minalius, CarI
36쪽
stadis, di alii. Brentius. Consessio August na, ramnitius in II. Par. Mam. c.. et . Trideηι. ad i. deerat. χ ibit e stri m Aniuia Augustanae Confessoris pubo is pνUes sunt se non mae opera riseri δε πρω o sacramenti, aut de numero . taxantur autem de numero quam δῆime, dc praecipue Κemnitius ipse. Nee mi eandum, eum isti in dies sim eo inentitiae Ecclesiae fidei articulos varient, intinuant, augeant . Ineste rem unt Hii, iutrusum hoc fac memi nomen a latino interprete, cum scriptum sit Ustcrium . Qx oniam quod Graeci nomine ij s. si modune, id Latini Dor mi Vocabulo signiscant ι ut Catharinus in liberi ad mus Deo animadvertit, inquiens : 2PMq id Pauluι graece scri eas p. ais a. ore Faeramentum , es τοπ larissa e Dice s oum s φω Usteriam , id e fi fratre dirit, quod latine rivificat sacramentaem. Iv. Theologi eatholici strictius adverius hetemdoxot saeramentum usurpant reo signo divini us instisum ad significantam gratiam intemam, Ac invisibilem . Varias tradunt definitiones, seu Potius descriptiones, quae tamen onines eodem reeidunt. Tres eradit Sententiarum Muister. Prima est ἰ C ramentam est eb. D. erae rixum . Altera o Sacram est iam ii gratiae vis lis fornis . Hi d. seripti ories communes etiam sunt Vereris legis 'sacramentis. Tertia , qua definiatur sacramentum novae legis , .eiusmodi est. Sacramentum es quod signum o gratiae Dei , is io bilis gratiae forma ; ut i ut imaginem gerat , im foema existat, U. Communem sacramenti definitionem perhibet Catechismus Concilii Tridentini Part. II. g. 4. his verbis. Sacramentum est rei saerae rinam . Quam definiti nem ex S. Augustino aceeptam, his aliis verbis eontinuo exprimit c Sacramentamo inui isis gratia visibile signum ad nostram iustificationem institutum . Deindes Ir. uberius hanc definitionem exponit his verbis . A mare ut explieatius is quid sacramentum sit, declaretur, docendum erit, rem esse sensibus subiectam . qua ex Dei iUitutione , sanctitarit , ἐν iustitia tum fieη eardae , tum CDienda
VI. S. Thomas III. Part. quaest. In art. a. hane tradit definitionem . Sacrame tum est fgnum rei saera, inquantum es sanctiscans homines. Omnes recensitae definitiones , licet diversis eotistent verbis i idem omnino signifieant . Iuxta omnes sacramentum reducitur ad genus fieri se bilis. Signum autem definitur a S. Augustino Lib. II. de Do . Christ. Op. r. his verbis r Signum est res, praeter speciem qaam tuerit sensibus , Misaid istud ex se Deiens in eunitionem venire. viso v stigio , transula animal , cuius vestigium est , inserimus : & viso sumo, subesse ignem iudicamus . Signum aliud insensibile, ut est character , quem imprimunt tria novae legis saeramenta, baptismus , confirmatio , de ordo . Aliud sensibile , quod stasibus percipitur, ut est ablutio baptismalis. Sacramentum autem est L
37쪽
antim sensibile. Rursus signum aliud naturale , aliud a voluntate institutum ἰquod signum ad placitum nuncupari solet. Signa autem alia ab hominibus, alia a Deo instituta sunt. Horum aliquR specul liva, aliqua practica vocantur. Speiaeulativa dieuntur ilIa quae significandi dumi κat vim habent , ut iris , do qua Gen. cap. ix. Deus dicit: Arcum meum pοησm in nubibus, is, erit signum foederis later me inter teream . Practica dicuntur quae eae divina institutione aliquid significant, unaque essiciunt. vII. Notio signi sensibilis sacramentis omnibus Communis est : rationemque asia signat S. Thomas III. Paria quaest. lx. art. q. his Verbis . Sapientia divina tinidia Me i promidet secundum suum modum οῦ ω pr i r boc dicitur Sap. VIII. quod sua viter disponit omnia et unde is Matthsi καV. dicitur, quod dedit unicuique se eundum propriam virtutem . M o tem bomisi c- aturais ut per sensibilia post mentat in eunitionem intelligibilium, Signum autem est per quod aliquis devenis Meunitionem alterius . inde cum rex sacra g s per sacramenta significantur, Mey,aedam spiritualia , b intelligibilis βρηο , quibus homo sanctificatur , consequens est ut per aliquas res sensibiles figo: azis DCramcnti immeatur ; eat etiam ρεν similitudinem se binum rerum in diviηa scriptura res spirituaiso nobis describum
VIII. Nec solum sacramenta novae legis sunt signa sensibilia quae aliquid significant ; sed praeterea similitudinem quamdam rei significatae , per quamdam
proportionem accommodatam, produnt; quatenus specie quadam nobis declarant id quod Deus in anima nostra sua essicacitate, quae sensu percipi nequit , essicit . Heine baptismus, cum, adhibitis solemnibus verbis, aqua extrinsecus corpus a luitur , significat Spiritus sancti virtute maculam peccati, dc turpitudinem omnem internam deleri , animasque nostras gratia sanctificante ornari , ut Temtullianus peroptime declarat Lib. de resurrech. carnis cap. v III. Caro abluitur , ut anima emaculetur e caro ungitur , ut anima conseretur : earo signatur , ut an ma muniatur : caro manus impostione adumbratur , ut is anima spiritu Elam netur r earo corpore , sanguine Cbrisi vescitur , ut anima de Deo sagine
IX. Saeramenta signa sunt ex divina institutione , . quia solus Deus auctor reis ligionis eIt. Sunt autem signa non speculativa, sed practica : quia gratiam, quae res sacra est, producunt, nisi a suscipiente obstaeulum apponatur . Heinc a ra. tione sacramenti excluduntur imagines, eruces, vestes sacerdotales, & alia eius modi; quae speculativa tantum signa sunt. X. Expostam lsacramentorum definitionem, quam omnes Catholici defendunt, improbant novatores , aliasque excog arunt definitiones , quae licet aliquid veritatis prodant , minus tamen aptae sunt ad sacra inentorum naturam exprimenis
38쪽
dam . Lutherani contendunt , non abG u amentu in esse quam prom Gionem gratiae signo externo annexam . Quae definitis non improbatur a Catholicis , que tenus asserit, sacramenta habere gratiae promissionem annexam . Legimus enim Marci cap. xv I. Qui crediderit, ἐν baptizatus fuerit , Divus erit. Item Ioan. cap. 1. Qui manducat meam carnem, is bibit meum sanguinem , habet vitiam aeternam. Insuper Catechismus Concilii Tridentini Part. II. 1. I 8. declarat, saera
menta magnam vim habere ad fidem im animis nostris exeitandam , is exerce dam ad raritatem inflammandam . Supra ex S. Thoma animadvertimus, sacramenta signa esse Commemorativa praeteritorum , & praenuntiativa suturorum beneficiorum . Ceterum minus accurata est Lutherana finitio, qua asserituς, structamenta esse ipsam gratis promissonem , quibus nos annexam fatemur . Quoniam verba quibus saeramenta consciuntur , non exprimunt gratiae promissionem , ut constat . inare Praefata definitio fraude plena est , eoque te dit , ut errorem insinuet novatorum , qui contendunt, hominem iustificari per solam fidem divinarum promissioarum , di per ' solam fiduciam in Christum , eκ- clusis bonis operibus , dc saeramentorum efficacitate sublata . Contendunt enim , suscipientes sacramenta per solam fidem assequi iustitiam , dc sanistit
XL GIvinus Lib. IV. Instituti eam xiv. s. r. doeet , sacramentum externum esserim orum quo benevolantiae erga nos fuae pνοmumnes conmentiis πψris Domi us Ληat , a. fusi endaem Dei nostrae imbreialitatem ι nos vicissim pietatem ergaevm Nostram tam coram eo, Angelis, quam apud homines testamur . Quae definitio eodem recidit ac Lutherana : denegat enim sacramentis vim producendi gratiam . Omnes quippe novatores, si Gmtium , aliosque paucos excipias , im Protant Catholicos , quod doceant , saeramenta natura sua gratiam, dc sanctitatem ex opere operato seu reipsa producere , nisi obex adiiciatur . Neque Calv .no suffragatur , circumcisionem ab Apostolo Rom. vi. vocari signacxlam , sive sigilum . quoniam nemo negat circumcisionem signaculum suisse , Abrahae fili xum Carni impressum , quo ab alienis populis discriminabantur. Sed quid hinc tyropterea ne sacramenta mera sunt signacula, & oppignorationes, & divini R deris commemorationes Hoe est quod inficiamur et asserimusque sacramenta non modo esse signa commemorativa initi scederis , verum etiam demonstrativa, reessicientia . Novatorum ergo definitiones falsis sunt , dc fraudulentae : quia eo Pertinent ut adimant sacramentis vim spiritualis gratiae effectricem . Veritatem Prudunt ea parte qua dicunt, sacramenta esse initiationem quamdam, qua side les Christo , ut milites Imperatori , dedicantur : fgna quibus ad rectam vivendi formam exeuamur, & quibus a Iudaeis, de Paganis secernimur. Haec de simiqua non denegamus faciamestis nostris ; sed ultra asierim us ,-sgna sensu, Diqitirso by Gi Oste
39쪽
lia practica , quae ex divina institutione, & virtute reipsa gratiam , & sanctit
tem in animabus nostris operantur .
De sacramentorum necessitate tum in statu naturae, tum in lege scripta.
I. T T Arias distinguunt Theologi ilacessitatis species. Aliam vocant inevitabia V lem, sine qua homo assequi nulla modo finem potest. Aliam appellant
convenientiae, qua necessarium aliquid dicitur, ut iuxta modum naturae nostrae congruum finis obtineatur. Primo modo necessaria sacramenta non esse fatentur omnes, cum Deus aliis mediis, aliaque via saIutem nostrain potuerit procurare De sola ergo convenientiae necessitate. disputatur. Haec autem duplex est, m dii, & praecepti-Haec a superioris mandato pendet, illa eκ institutione rei proficiscitur. Cibus, di potus necessitate medii requiruntur ad vitae conservationem ;& baptismus ad vitam aeternam. Necessitas praecepti viam parat ad faciliorem finis consecutionem. Sic sumptio Eucharistiae saei lius conservat, D tque spiritualem animae sanitatem. In praesenti materia necessitatIs medii, dc praecepti diser men proficistitur ex gratiae sacramentalis natura , a Christo Domino cuique sacramento adscripta. Si enim gratia haec ita necessaria fit, ut sine ea aeterna haberi salus nequeat; sacramentum dicitur necessarium necessitate medii . Eiusmodi sunt baptismus, & poenitentia. Si gratia sacramentalis non sit talis necessitatis , ut est gratia consortans in confirmatione, nutriens , dc augens in Eucharistia situm sacramenta necessaria dicuntur necessitate Praecepti. , Il. Distinguenda quoque est necessitas usus sacramentorum a necessitate exussetitiae. In praesentia non disputatur de necessitate absoluta, sive medii, sive princepti, usus sacramentorunt; sed solum de necellitate institutionis, di existentiae rquae Necessitas est lolius convenientiae ec congruentiae . Nam, ut iam indicavi , certum est Deiim potuisse , si voluisset , absque ullis signis sensibilibus gratiam suam conferreis Disputant itaqne Theologi , consentaneum ne fuerit tum divinae Pro identiae , tum maturae hominis , ut mediis rinis sensibilibus suam divinam gratiam Deus infunderet- Quadruplex distinguitur status . Innocentiae, legis naturae, legis acriptae, & Iegis evangelicae. De sacramentorum necessitate in qu libet horum statuum sermo erit. III. In statu innocentiae nec exiitisse , nec fuisse 'necessaria sacramenta, do et S. Thomas m Part. eus'. lκ I. art. a. his verbis . In statu innocentiae ante pece
40쪽
ι- saeramenta necessaria non fuerunt. cui rσtio accipi potest ex rectitudine sta ius mus , in quo superiora inferioribu d-i' bantur , ἐν nuri modo pendebant ab eis. Sicut enim meni suberat De., io moti suberant inferiores animae vires , O, ipsi animae eomus, Confra is c σμπm ordinem esset, F anima perferetur mesquantum ad seientiam, HI ηιμ g tiam per aliquid corporale, quod fit in
Deramentis . Et ideo is flatu i nocentire homo sacramentis non indigebat , non f Ium inquantum sacramenta ordinantur ad remedium peccati, sed etiam inquantam isto ordinamur σου --oe perfectionem.
IV. Disputant Theologi scholastici de statu innocentiae, qui fuisset, an videlicet hae in hypothesi instituisset Deus sacramenta . Quam disputationem inter illas
colloco quarum nec scientia emolumentum, nee ignoratio detrimentum parit . Quid enim operaturus Deus fuisset in tali hypothesi , eum a mero ipsius voluntatis nutu pendeat, fugit humanae mentis aciem.
v. In statu legis naturae ab Adae lapsu usque ad praeceptum circumcisionis , Abrahae impositum , nulla fuisse sacramenta, aliqui Theologi contendunt. Probabilior, & communior sententia oppositum defendit. Nihil tamen certi erui eκ divina Seriptura potest, ut S. Augustinus Lib. XV. de eivit. Dei cap. xv I. docet . Utrum aliquia fuerit, vel, si fuit, quale fuerit eorporale, atque visibile regenerationis Agnam ante diluvium , Mut Abrahae cireume o postea est imperata , farrab storia tacet. Quamquam vero nihil certi & definiti erui ex divinis Seripturis possit; nihilominus communis Patrum, de Theologorum sententia docet, extiti se in lege naturae pro parvulis aliquod delendo peccato originali opportunum remedium destinatum, illudque in fide venturi Messiae, signo aliquo sensibili exteriori demonstrata , constitutum fuisse e & hoe probabilius est. Quare idem S.
Augustinus Lib. V. eontri talian. cap. v I. haec scribit. Vee ideo credendum est , mite eireumesonem famulos Dei ἰ quandoquidem eis inerat Mediatoris fides in ea ne Venturi , num sacramento Vitulatos fuisse parvulis suis; quameis quid illus esset , aliqua necessaria ea a Scriptura Dera latere voluerit . Nam ἐν sacrificia eorum Ierimus , quibus sanguis illa figurabatur qui solus tollit precata mundi . . ertius enim seris iam tempore nascentibus Osferebantur faerificia pro pec
VI. Doctrinam S. Augustini adoptat S omas III. Part. quoest. lx. art. s. ad 3. ubi ait. Si eut S. Augustinus dicit . . diversa Deramenta diversis temporibus congruunt , fio etiam diversis Uerbis signifieantur diversa tempora . . . Et ideo sicut inflatu legis naturae homines nulla' lege exterius data, sed solo interiori instis movebantur ad Deum colendum ; ita etiam eae interiori instinctu determinabatur eis, quibus rebus sensibilibus ad Dei cultam uterentur. 'VII. Opponnnt adversarii, S. Thomam III Parti' quaest. lxx. art. q. ad 2. contra riam