장음표시 사용
51쪽
mentalia exponunt. Paulus L cor. X. Vocat benedictionis seu eonsecrationis verba hare : cassis benedictionis, cui benedic ut , ηοηηe eommunieatio sanguinis C,νisti ostDicuntur quoque verbum vita Ephec . Verbum invocationis. Baptizare ablue peccata tua, inviocato nomine i αδ οῦ Αακκ II. Et quamvis haec divina testimoniai. a Iuculenta non sint, ut ora obstruant haereticorum ι tamen unanimis Patrum traditio, hoc in sensu sacramentalia verba exponens, Calvinianum errorem penutus prostigat. S. Ambrosius Lib. IV. de Sacra . cap. IV. inquit. Panis i , panis essante verba facramentorum. Ubi aee erit consecratio , de paηe fit caro Chri ι . me igitur adstruamus. Quomodo potes qui paris est, corpus esse staristi e Consecrati . . coUeeratio autem quibus verbis es, is cuius sermonibus Domini Iesu . Viis iareliquis omnibus qua is superioribus a Sacerdote dicuntur, laudes Deo deferantur , σ- ratio petitur pro populo, pro rugibus, pro ceteris r ubi venitur ut conficiatin venerabile sacramentam, iam non suis sermonibuι utitur Sacerdos , sed utitur sermonibus christi . Ergo sermo Christi hoc conficit sacramentum. XIX. Hoc solum testimonium, Calvini dicacitatem reprimit . Perspicue enim declarat Doctor sanctus, formam saeramentorum sitam haud esse in instructioni hus, deprecationibus, aut concionibus, quae praemitti , dum baptixantur adulti . ΩIent; sed in solis verbis quibus symbola consecrantur. Hoc idem docet S. Augustinus trach. lxxx. in Ioan. Accedit verbam ad elementum, is fit sacramentum . Item Lib. VI. de baptismo cap. xxv. haee habet. Deus ades evangelieis verbis suis .
De quibus baptismus consterari non potes : ἐν ipse sancti at sacramentum suum, ut homini, sive antequam baptizetur, fue eum baptizatur, μι ρώιa quan que so
veraciter eonverso, id stam valeat ad falutem quod ad peνniciem, ausi convert retur, valeret. Plura alia SL PP. testimonia praetereo brevitatis studio. XX. Obiicies i. S. Ambrosius Lib. de masteriis cap. xii. haec seribit . Aqua fine praedicatione dominisae crueis ad nullas usus futurae fatalis est . Cum vero salutarisiverit crueis m sterio e sacrata ad usum spirituatis lavaeri, is salutaνis pocul. ιen
XXI. Respondeo, haereticos . qui similia Patrum testimonia obtrudunt , Iudera
verbis; & ut suis erroribus velum aliquod praetendant . ea exaggerare quae RCatholicis non negantur. Conciones, instructiones, & benedictiones , antequam sacramenta ministrentur, communiter praemitti, ultro fatentur omnes. Adultorum
baptisina praecedunt aquae, sontisque baptismalis benedictiones. Sacrum Iavaerum virtute dominicae Crueis, seu meritotum Christi Iesu salubre evadit. Haec omnia Praedicantur, priusquam adulti baptizentur . Haec constant ex ipsis S Ambrosii verbis. Cum vero Distaris fuerit crueis nosterio consecrata, tam ad Uam spiritualis macri, is salutaris poculi temperatar. Utique non semper, pata urgente necessitate, eiusmodi ritus adhibentur . At S. Ambrosius describit solemnes ritus quos
52쪽
ὰelebrare Eeelesia solet; tametsi, his etiam sublatis, validum baptisma sit. iam
inaniter heterodoxi S. Ambrosii auctorit tem obtrudant, inde patet, quod S. D ehor ibidem sequenti capite, conceptis verbis illorum errorem damnet, & Cath licorum doctrinam confirmet, dum asserit, sacrum lavacrum virtute pollere sanctifieandi animam. Animadvertant ergo haeretici homin , nos illos haudquaquam arguere, quod doeeant, secr3mens esse sigilla, signacula, pignora divinae gratiae.& eaelestium promissionum i quod doceant, praecedere debere baptisma adultorum eoneiones, atque instructiones z sed illos iure redarguimus, quod negent evant Iiea saeramenta esse symbola, dc pignora practim, ac vicientia animarum iam, irationem . XXII. Obiicies a. S, Augustinus tract. lxxx. in D . ad illa Chrilli verba Io. an. xv. Iam vos mundi estis propter verbum quod locutus sum vobis , haec scribit .
pude ista tanta virtus aquae, ut corpus tangat, cor abruat, faciente verbo, non
uia dieitur, sed quis ereditur me est verbum fidei quod ρr editamus, ait . . s.lus: euia si ea fessus furris in ore tuo, quia Dominus es Iesus, eredideris in eor O tuo, quia Deus suscitavit illum a mortuis, fareus eris. Corde enim eredituo ad iu- sitiam, ora autem confesso sis ad DLιem. maee in Actibus Aposto Arum Iegitur a Fi de mundaus eorda eorum . . . . Hoc es verbum fidei quod praedicamus, quo fine dubio. Mi mundare possit, coxserarer baptismus. XXIIL Missis variis Auctorum responsis , mihi arridet germana interpretatioci P. Laurentii Berti LiλXXXI. eap. xi. ubi animadvertit, L Augustinum perspiaeve docere, verbis evangelicis baptisma eonsecrari, non praecedenti concione, aut instructione. En illius luculentum testimonium Lib. In de baptismo cap. xv, ubi inquit: uturum est sacramentum, si constet evangelieis verbis: In nomine Patris, &Filii, & Spiritus sancti r quamvis eius fides, sub eisdem verbis aliud opinantis quam ratiasica veritas docet, non esset integra, sed fabulis D talibus inquinata . Subdit M. Pater eodem de baptismo opere Lib. I. cap. xxv. in his evangelicis verbis, in nomine Patris &e. eontineri sacrum symbolum, quod tribus partibus constat , riumque personarum, Patris, Ac Filii, & Spiritus sancti praerogativas indieat . Ceterum, inquit, quis aresciat non esse baptismum Christi, si verba evangesica quibus seninorum constat, idie defuerint e Baptismum, his verbis evangelicis consecratum, ad salutem aeternam regenerare, nullaque hominum perversitate frustrari, demonstrat ibi Augustinus. In commentariis in Evangelium Ioannis Doctor sanctus docet, e .vangelica verba quibus symbolum constat, fide divina credenda esse . Et his verbis quae credenda praedirantur, eonficitur baptisma. Haec duo coniungant heteroda. Ei, dc continuo evanescit illorum commentum,
53쪽
Plures quaesiuncuia resolvuntur circa mutationem materiae, formae fa cramentorum. iri 6 i . :ά - i. , si is, saeramenti mutatio distinguitu ς μ' 'ν
I in stantialis, accidentalis altera . Rursus altera mutatio physica , altera theologiea. Mutatio substant:alis physica est substitutio unius substantiae loeo alto. rius; ut quando aqua ponitur loco vini, aut argentum loco auri . Accidentalis physica mutatio est, quando eadem physice substantia remanens , subit aliquam alterationem; ut eum aqua magno stig re congelatur. Haec mutatio, in genere physico accidentalis , in genere theologico est substantialis . Tum enim mutatiosulastantialis theologice dicitur , quando inepta est ad signifieandum id ad quod est instituta e dc quia aqua gelu concreta inepta est ad significandam ablutionem interiorem, ideo substantialis mutatio est iuxta communem Theologorum sensum. Aecid Entalis vero mutatio theologica est, si aqua sit frigida , vel calida, vel odoribus a Ccta et quia tunc apta remanet ad exteriorem ablutionem peragendam .& interiorem significandam. Similiter verba theologice substantialiter mutantur . quando sensum amittunt; accidentaliter vero, dum sensum retinent , de aliquam levem variationem subeunt; ut mox exemplis constabit . Mutatio aecidentalis materiae in sensu theologico ex diversa etiam materiae applicatione evenire potest; sicut quando baptismus consertur per aspersionem, infusionem , aut effusionem aquae. Accidentalis variatio sormae contingit, aut quia verbis quibus Eecissa utitur, alia substituuntur eiusdem significationis & valoris; aut quia alia verba adduntur, vel detrahuntur, quorum tamen additio, vel detractio nec tollit, nec
mutat sensum. II. maest. I. mutatio materiae, aut formae nullam reddit saeramentum Rest'. Penes omnes convenit, substantialem solam, secus accidentalem, mutationem materiae, vel sermae nullum reddere sacramentum . Qui enim substantialiter variat
materiam, aut formam a Christo praescriptam, variat ipsam Christi Domini insti titionem, S eiusdim sacramenti substantiam : ergo illud destruit. III. Quaest. II. Quot modis induet variatio accidentam, Te ubstantialis in materia potest e Res p. Vallis modis. Aqua congelata conversa in grandinem , in nivem , ut iam supra indicavi, licet physice substar tialiter eadem sit, theologice tamen substri: Dalem mitationem asscri respectu baptismi. cum inepta sit ad usum abluendi. S militer aqua conversa per distillationem in aquam rosaceam, substantialiter Digiti oti by Corale
54쪽
liter mutata est. Chrismatis benedicti in chrisma non benedictum mutatio substan
tialis est. Vinum naturale in vinum crematum mutatum, non eis apta materia Eucharistiae: quia substantialiter mutatum est. De vino congelato disputant Theologi in utram partem, sit ne apta materia Eucharistiae . P. Claudius La CroiκLib. VI. pari. I. num. 24. partem adfirmantem ut omnino probabiliorem defendit . Adducit P. Suareκ, qui difκis. F. I. ait, hanc sententiam esse sere certam. Hodie haee opinio ad praxim reduci non potest , quia in sacramentis perficiendis ἀκdecreto Ven. Innocentii XI. dum de sacramentorum valore agitur, tutiorem sententiam amplecti debemus. Sacramentum eucharisticum, per modum cibi & potus institutum est. Glacies autem non est materia potus. Plura dicentur suo loco. IV. Quaest. III. Quot modis formae variatio contingere potest Resp. P. Dominietis Soto in IV. dist. quaest..I. art. 8. plures huius variationis modos recenset . Octo potissimum numerantur. I. fit per diversum idioma. a. per alicuius verbi additionem. 3. detractione alicuius inerbi. q. verborum corruptione. s. verborum transepositione. 6. interpolatione verborum. 7. verbis synonymis. 8. verbis aequivocis . Diversitas idiomatis, & diversa synonyma inducunt tantum mutationem accidentalem; dummodo verba synonyma revera iuxta communem sensum efferant eamdem significationem. Similiter verborum transpositio, quae sensum non tollit, solam inducit mutationem accidentalem. Additiones verborum solam inserunt mutationem accidentalem , quoties non destruunt sensum quem praeserunt evangelica verba. Interruptio pariter verborum , si tanta non sit, ut verborum sensus tollatur, non inseri substantialem mutationem; sicuti neque corruptio verborum , nisi si tanta , quaer sensum destruat , ut communiter destruit , quando corruptio contingit in vocis initio. Hoc patet in voce Patris, in qua si litteram P. mutes in M, consurgit vox ADtris. Corruptio vero in fine vocis , communi ter non inducit mutationem substantialem. Substitutiones vocum, aut litterarum, di Verba aequivoca, quae sensum mutant , substantialem inserunt mutationem . Tot sunt mutationes quae accidere possunt in sormis sacramentorum , ut vi κ recenseri valeant. Plursi eκpendam, dum de saeramentis in particulari sermo erit. Regula generalis esto. toties sensus obvius quem praeserunt evangelica verba , destruitur, variatio est substantialis. Contra, si sensus verborum consistat , tune mutatio accidentalis erit. Ut igitur resolvere valeas, an substantialis , vel accidentalis sit mutatio, sensum obvium verborum semper prae oculis habeto. Altera quoque regula semper menti obversetur, nempe, th sacramentis conserendis, dum de valore eorumdem agitur, tutiorem sententiam ample undam esse. His duabus regulis serio expensis, facile cuiusque in attonis vim percipies . Baptismus , his Verbis ccitatus, Baptizo te in nomine Patria, Filia, Spiritu sancta. validus esset, quod vocum terminatio imperitiae Iatinae linguae effectus sit, dc sensus su
55쪽
Ilantialis remaneat. Invalidus mihi esset sub hae sorma administratus, In nomine Patris, is Filii, is, Spiritus Sancti, qui alterius sunt a Patre substantiae r quia postrema verba pravum sensuna affingunt verbis evangelicis. Similiter, si quis Basilidis imbutus errore, & Marcionis, his verbis consecraret azymum: Hoc est corpus meum, quod aereum, em umbraticum est : nullum esset sacramentum. Considerandum semper est, num minister sacramentorum variet formam ob imperitiam linisg- in qua consecrat, aut ob pravum finem inducendi aliquam haeresim . Inhoe posteriori casu variatio substantialis est, & nullum reddit sacramentum . U. Quaest. IV. suo inam peccatum perpetret qui in perficiendis facramentis aliquid sive in materia, sive in forma mutat 3 Resp. Quaecumque deliberata mutatio in materia, vel forma sacramentorum culpabilis est. Maior vero aut minor culpa erit iuxta minorem aut maiorem variationem . Si mutatio substantialis fiat aut ex prava deliberatione, aut ex crassa negligentia; mortalis, de quidem gravissima , culpa erit sacrilegii . Maxima quippe iniuria irrogatur & Deo sacramentoruiri auctori, & suscipienti, qui fructu lacramenti Irivatur . Leta Ie quoque Crimen perpetraret qui aut novos induceret ritus in sacramentorum administratione , aut praescriptos ab Ecclesia omitteret; ut ex Concilio Tridentino fur . v I r. de Saci iugen. can. XIII. colligitur. Si quis dixerit, receptos approbatos Ecclesiae eat bomae itus, in solemni administratione sacramentorum adhiberi co uetos, aut contemni, aut ne peccato a ministris pro libito omitti, aut in novos alios per quemcumque Eccώ rum Pastorem mutari posse; anathema sit . Quamquam ergo mutatio substantialis non sit, non propterea a peccato letali immunis minister ex officio est, si mutatio notabilis fuerit. Quin nec iuris ignorantia suffrahatur strinistro ex officio et quia scire tenetur ea quae ad suum munus obeundum necessario requiruntur. Excusari dumtaxat Iaicus posset a Ietali culpa, si necessitate urgente baptizans, aliquomodo in materia, vel forma deficeret. Obstetrices tamen instructae sint oportet in iis quae ad praescriptam verborum sormam in baptismo conserendo necessaria sunt. UI. Quaest. V. Quae mutationes areidentales dicuntur graves, istasem culpam infe- ventes Resp. Plures numerantur ab Auctoribus. Sacerdos utinus mortaliter peccaret, qxu Graecorum formam adhiberet, sic baptismum administrans et Baptizetur servus Christi in nomine Patris, ἐν Filii, θ' Spiritus sancti. Peccaret quoque Ie- taliter Sacerdos Iatinus qui alieno idiomate in administratione sacramentorum uteretur; quidquid fabulentur Protestantes. Solum matrimonium vernacula Iingua confici valet. Obstetrices quoque lingua vernacula administrare baptismum expedit : q.oniam sie obtinet Ecclesiae latinae usus. Rursus peccaret Ietaliter Sacerdos latinus, qui more Graecorum consecraret in sermentato. Item qui in consecrati ne calicis omitteret haec verba, novi is aeterni testamenti . Sed plura dicentur , . dum singula sacramenta explicabunturis
56쪽
vII. Quaest. VI. Licitum ne es in perfici 'iis sacramentis uti materia, vel formadabia st Resp. In sacramentis quae sunt necessaria neeessitate medii id iustisieatio nem, urgente extrema necessitate , Iicitus est usus materiae, aut formae dubiae: ut defendunt communiter Theologi. S. Augustinus Lib. I. de adulterinis eoisiue is cap. xxviii. docet, baptizandum Catechumenum, si desperatus iaceat, nee valeat respondere, etiamsi, vivente coniuge , adulterina consortia retinuerit ; qui tameri sanus existens ad baptismum non admitteretur. Similiter addit, impertiendam esse poenitentiae reconciliationem morituro loquela destituto, tametsi ob pravam vi i ,α actam, dubia sit eiusdem dispositio, seu contritio, inquiens e Nee istos enim sis arrba suae paeis exire velis debet mater Eccle . Nonne, argumentabatur Au sustinus, proditori propriis manibus corporis sui facramentum distribuit Christu, mminus, quamquam prohibeat sanctum dare canibus 3 Sacramenta enim pro ho minum salute sunt instituta, non homines propter sacramenta. Ideo Christus Do minus vult ob infinitam suam erga nos caritatem , ut cum periculo etiam saera mentorum , hominum saluti prOVideatur , quando provideri alia via nequeat. Heine puero morituro, deficiente aqua limpida, poterit aqua alio liquore vitiata baptismus administrari. Sacri canones praescribunt poenitentiae ministris ut fideli animam agenti, & nutu , aliove signo reconciliationem petenti, absolutionis remedium impertiant ; quamvis pietatis operibus suam non probaverit contritio
VIII. Extra casum necessitatis extremae illicitum est uti materia , aut forma dubiis, etiam in sacramentis necessitate medii ad salutem requisitis. Haec comm nis sententia est Patrum, & Theologorum . S. Augustinus Lib. I. de baptis eou. Donatis ubi sermonem habet de illo qui certus esset de baptismo Catholicorum, di dubius de baptismo Donatistarum, hanc praescribit regulam . Gramiter pecearet an rebus ad fatalem animae pertinentibus vel eo folo quod certis incerta praeponeret. inam doctrinam confirmavit Innocentius XI. dum thesim proscripsi eap. t.
IX. In aliis saeramentis a baptismo , & poenitentia illicitus est usus foresae ,
aut materiae dubiae, etiam necessitate urgente e quoniam ratio cur licitus sit usus formae, aut materiae dubiae in baptismo, & poenitentia , urgente extrema necessitate, est periculum aeternae damnationis . Huic autem periculo anima non su iacen ,.si cetera sacramenta omittantur. Nequit itaque Sacerdos consecrare in materia dubia , ut morituro sacram communionem praebeat; neque eidem licet uti liquore de quo dubitat sit ne verum oleum , ut ungat fidelem morti proximum.
Similiter licitus non est usus materiae dubiae sub sorma conditionali . andoquiadem sacri Canones, Patres , dc Theologi usi a materiae dubiae licitum asserunt in solo ixtremae necessitatis casu. Ergo qui extra casum necessitatis sub conditio
57쪽
ne absolutionem impertiret, graviter Peccaret, si dubitaret esset ne absolvendus lasseienter contritus. X. Quaest. VII. tempore obtinuit usus formae conditionalis P Resp. Forma conis ditionalis haee est : Si nondum baptizatus e1, ego te baptizo dic. Communis Theologorum sententia est hanc conditionalem larmam antiquis temporibus , immo usque ad saeculum VIII. fuisse inauditam . Idque adductis monumentis evincunt. Saeculo III. servente controversia , valeret ne baptismus per aspersionem administratus elinteis, seu in lecto decumbentibus, S. Cyprianus epis taxur. ad Magnum, se existimare ait, gratiam istos assecutos esse. Subdit vero: Si aliquii existimat evnihil consevios , eo quod aqua falutari tantum perfusi sint , sed inanes θ' vacui sunt. non deeipiantur, ut si incommodum unguoris evaserint, convaluerint, baptizentur. Nulla hic conditionalis formae mentio, opportune alioquin iacienda. Item Concilium Arelatense I. anno 3iq. celebratum statuit ut baptizati ab Arianis, si ignorent an fuerint invocato Trinitatis nomine baptigati, is interroga- ii non responderint hane Trinitatem, baptizentur , nulla iacta conditionis mentis ne . Hoc ipso desinente saeculo Concilium Carthaginense V. eas. v I. praescribit ut sublata omni haesitatione baptizentur insintes , si certissmi non inveniantur testes qui eos baptizatos esse fine dubitatione testentur, neque ipse funt per aetatem idoneide traditis sibi sacramentis respondere . Neque hic conditionis commemoratio fit. S. G egorius Magnus Lib. XIV. f. xv II. in dubitatione de collato baptismo, conia firmatione, di Ecclesiae dedicatione haec statuit. Ut baptizentur rates, ac confirmentur, atque Eeelera canoni dedicentur , ne talis dubitatio ruina fidelibus fiat : quo niam non monstratur iteratum quod non certis indiciis ostenditur rite peractum. Si usus obtinuisset formae conditionalis, dubio procul in his, aliisque monumentis aliquod appareret indicium, cum iterandi sacra mepti casus narrentur. XI. Quae hactenus dicta sunt , luculentius confirmantur . Quia saeculo VIII. usus formae conditionalis obtinuit, eiusdem expressa habetur mentio. Nam Lib. VI. capitul. Caroli Magni cap. clxκκr. usus formae conditionalis praescribitur his verbis. De exibus dubitim es utrum fini baptizati , an non , omnimodis, absque omni scrupulo heptietentur, bis tamen verbis praemissis : Non te rebaptizor, sed, si nondum baptizatus es, baptizo te in nomine Patris, is Filii, γ Spiritus sancti. Usus ta men huius conditionis nondum universalis erat vel in ipsis Galliis . Nam Lib.ym.
cap. cccxcI. haec leguntur statuta . Plaevit ut infantes, quando non inveniuolux
certissimi testes qui eos fine dubitatione baptizatos esse testentur ; neque ipsi funt per aetatem idonei de traditis Mi sacramentis respondere I absque ulla scrupulo rem pore legitimo baptizentur Quoniam quod non ostendit r gestum , ratio non finit ut dicatur iteratum . Nulla hic conditionis mentio. Quod argumento est recentem inisse hoc saeculo usum huius conditionis . Nulla enim eo suetudo
58쪽
recentet introducta continuo apud omnes taciςsR. obtinet , sed Iento pede dila
XII. saeculo xiit. apud omnes Latinorum Ecclesias consuetudo huius sermae conditionalis communis evaserat . Nam eiusdem usus praescriptus habetur in eo pore iuris eanonici auctoritate Gregorii IX. S. Raymundi O. P. Opera promulga to, ubi cap. De quibus, de baptismo Mζc habentur. Do quibus dubium est a, ba stitati fuerint, baptizentur bis verbis praemissis o Si baptizatus et, aran te baptito; sed . A nondum baptizatur es, ego te baptizo dcc. Haec Decretalis est Alexandri III. qiti saecula eirciter praecessit Gregorium IX. Unde solum colligitur , usum ante Gregorium IX. larniae conditionalis amplifieatum fuisse . at inde inferri nequit, communem apud omnes Latinorum Ecclesias fuisse, antequam Decretalis iuri c non leo inserta promulgaretur . Et hoc magis constat ex Petro Cantore Doctore Parisiensi , qui ante Gregorium vixit , ct hunc usum reiecit, inquiens. In confirmatione, aut in butymo , de quo disitatur an fit collatus, non approbamus e radii ionem appositam Fc : Si non es baptigatus is in quia Deramenta non sunt
ionditionafiter conferenda . S. Thomas III. Part. quaest lxv III. art. 7. ad a. hanc
formam conditionalem adhibendam suggerit . ut ritum extra controversiam postum . si adulto deesset intentio fusipiendi saeramentum , esset rebaptizandus . Si tamen boe non constaret, esset dicendum : Si non es baptizatus, ego te baptizo. XIII. Usus sermae conditionalis primum obtinuit in administratione sacramen- torum quae iterari nequeunt. Hoc colligitur ex indicatis monumentis, in quibus solius baptismatis, ara confirmationis, aut ordinis mentio fit. Vix reperitur vestigium formae conditionalis ante Tridentinum in aliorum sacramentorum administratione. Post Tridentinum plures Auctores defendunt usum formae conditionalis etiam in adiministratisne sacramenti poenitentiae . Reserunt Clementem VIII. h minem labentem e fabrica Vaticani, absolvisse hac conditione : Si ex evax , --olvo te dce. Hominem inopinato morbo correptum, qui nullum edere signum, animi eontritionem manifestans, valet, absolvi posse sub conditione. nec ipse negare audeo. Extra necessitatis extremae eastim istius formae usum in administratione sacramenti poenitentiae ego non probo . Consessarii nonnulli, quotieι dubitant de poenitentis dispositione , si ne suffieienter contritus. abselvere eum sub conditione solent . Mos iste mihi minime probatur , tum quod nullum in antiquitate vestigium formae conditionalis in istius sacramenti administratione ἰ tum quod sprmae sacramentorum a Deo ipso institutae. & praedefinitae .nullo modo alterari debent, neque verborum additione, extrema necessitate sublata. Si enim p*nitens compos sui sit , & dubitatio oriatur . impertita ne absolutio si novum edae doloris actum , & denuo peccata .confiintur, & absolute absolvatur οῦ quias um non iteratur idem numero sacramentum, etiamsi data prius absolutio suisset,
59쪽
sed novum saeramentum administratur. Quoniam licet eadem sint peccata, actus tamen poenitentis, qui sunt proxima sacramenti materia, iidem non sunt. Si duabia se dispositio poenitentis sani , suique compotis tunc instruatur, de differatur absolutio, donec dispositus prudenter cognoscatur. Plures Consessarii, quorumdam Casuis arum lectione decepti, quoties dubitant, sint ne adolescentes, aut peccat res eonsuetudine prava devincti, disposti nec ne, ut sibi caveant, dc rem in tuto collocent, continuo conditione adiecta, si capax ea, eosdem absolvunt. Porto quisne extrema urgente necessitate alterat formam a Christo institutam, maximam iniuriam institutori , qui absolutas , non conditionales sormas instituit, irrogat. Cauti ergo sint sacri ministri, Ac dum industria, ac labore instruere, dc disponere poenitentes suos possunt , non audeant formae a Christo Domino praefinitae quidquam adiicere. Verum plura de his in tractatu de poenitentia.
De fueramentorum evangelicae legis numero, c
. CAeramentorum numerum, & dignitatem sacrum Coneilium Tridentinum definivit sese. v II. dc, ad numerum quod attinet , hune formavit canonem, i. his verbis conceptum. Si quis diserit, sacramenta novae nis non fuisse omnia ia IUu Chriso Domino nostro insitura, aut esse plura, vel pauciora quam septen , videlicet Baptismum, Confirmationem, Euebaristiam, Paenitentiam, extremam. Uncti nem, ordinem, im Matrimonium, aut etiam aliquod borum septem non esse vere Onproprie sacramentum', anathema fit, II. Adversus hune septenarium numerum primo Lutherus, post Calvinus, de inde Lutherani, & Calviniani omnes, agmine iacto, conclamarunt ad arma : dc
de more , non modo contra catholicum dogma , verum etiam contra semetipsos
bellum excitarunt intestinum. Reiecta quippe firma veritatis regula, Ecclesiae scialicet auctoritate de iudicio, eontinuo dispersi de confusi , singuli ex ingenio sacramentorum numerum diminuerunt , auxeruntque . Lutherus primo unum solum,
post duo admisit sacramenta; immo lib. de Capt. Baislon. aperte testatur, se non damnare septena saeramenta 3, sed ait . illa ex divinis Scripturis probari non posse. Angli sub Hentico VIII. septem admiserunt sacramenta, ut ipsorum haereticorum testimoniis Cl. Bossuetus demonstrat Lib. HL Hs. variat. Lutherani in Apolo confess. August. ad ari. I 3. tria admRtun sacramenta, baptismum, confirmationem, absolutionem. Brentius , dc Melanchthon tria , Lucas Ldssius quatuor recipiunt.
60쪽
Hugo Grotius Tom. IH pag. 698. inquit. Socromentorum vox quamquam per se Ia tius patet , potuit tamen frictius sumpto σι Iutem tuos actus eκternos interna Agni fantes referri, quortim avgumor ιn Scri si mentis, ut baptismi Mattb. xxviii.
possunt, tua septem gnoscunt is Linberus, Melancbibon. III. Communis hodie haereticorum sententia, tam Lutheranorum, quam Calvi histarum, duo tantum recipit sacramenta, baptismum, di Eucharistiam. Calvinus in .antidoto contra I. eam Tridenti more suo nugatur . Volunt, inquit, Ieptem a Christo i situta esse faeramenta . Cur ergo non tuum iube xt instituere e P bis cur fueranseant, nabit est ca ae . Ipsa argutandi ratio, non luccensendi Calvino, sed illius eaecitatem lugendi, caussam praebet. Duo ille sacramenta admittit. Cur non iussit ut illa instituerentur Septem nos numeramus sacramenta , quia totidem Christus instituit. Martinus Chemnitius an examin. Concit. Tridenti pari. a. ad I. eam Calvini vestigia premit, contra hunc septenarium numerum effiitiens , Tridentinos Patres statuere omni probatione talia sacramenta in Testamento non esse plura, vel pauciora quam septem ἱ cum expressio septenarii numeri nee in Scriptura, nee in tota vera ἐν puriori antiquitate demonstrari possit. Ostendat me-mnitius cum suis Lutheranis expressionem binarii numeri in Scriptura divina reperiri . Res numeratas septenario numero in Scripturis sanctis perspicue a Deo institutas reperiri ostendimus e & hoe satis nobis est ad obstruenda Lutheranorum ici Calvinistarum ora mendacia . Lutheranus iste , quemadmodum ceteri, menda eiis, & imposturis de more contra Catholicos bellum gerit . Congruentias quas Theologi nostri eum S. Thoma assignarunt divinae institutionis, antequam Lutherana secta e tenebris erumperet, Chemnitius blaterat esse rationum momenta quibus adstruimus sacramenta ρee plura , nec pauciora esse quam septem. Haec autem est putidissima calumnia : nam omnes Theologi catholici ex duplici sonte eruunt hunc sacramentorum numerum . nempe ex divinis scripturis , &perenni omnium Ecclesiarum traditione . Deinde , demonstrato iacta, Christum nempe reipsa septem instituisse sacramenta, quasdam huius divinae institutionis congruentias explicant. IV. Obvia autem iunt Scripturarum testimonia, quibus haec septem sacramenta a Deo instituta esse evincimus.' Non est quod rescribam baptismatis , & Eucharistiae institutionem ; cum de ipsi novatores haec duo saeramenta instituta a Deo confiteantur. Sacramentum confirmationis declarat S. Lucas .amvr II. his ver bis. Vondum anim in quemquam iturum venerat, sed baptizati tantum erant in nomine Domini Iesu. Tune imponebant mastis super illas, O aeripiebant Spiritum