장음표시 사용
481쪽
Societates, Congregationes, Hospitalia , Altaria, Capellas, Oratoria, & Ecele-ώ sias, ac alia loca, & opera pia quomodolibet nuncupata , quae cuicumque cu-- rae, seu regimini , aut administrationi , vel directioni laicorum cuiuslibet gra-- dus , status , conditionis , & praceminentiae etiam speciali , & individua Ii nota is dignorum dumtaxat, Vel quorumcumque Ecclesiasticorum, & laicorum huius
is modi mixtim commendata annexa, seu quomodocumque commissa, vel attriis
si buta sunt, onus, seu cura celebrationis Missarum , sive manualium , sive adis tempus, vel in perpetuum pertinet I hinc salvis semper iis quae in praeinsertiso decretis continentur , omnes, dc quicumque huiusmodi Archiconstaternitatum ,ri Soeietatum, Congregationum , Hospitalium , Altarium , Capellarum , Oratorio. se rum, & Ecclesiarum , ac aliorum locorum & operum piorum Rectores , seuis Administratores , vel Directores, & alii huiusmodi Oificiales , nee non ii , ad is quos cura tabellae, & librorum in praemissis spectat, tabellam, libros, ct haeeis decreta respective iuxta modos superius expressos, similiter retinere, nec nonis de oneribus, ac celebrationibus, dc eleemosynis dictarum Missarum singulis an se nis rationem exigere, dc respective iis ad quos pertinet, reddere, sub poenis ar- si bitrio, de in subsidium excommunicationis teneantur. si Postremo omnibus, dc quibuscumque, tam ecclesiasticis personis cuiuscumque is ordinis, status, gradus, Regulae, Congregationis, Societatis, conditionis, & dues gnitatis existant , quam laicis quocumque honore , ac potestate praeditis , C-- mnia, & singula praemissa decreta interpretandi, nec non ecclesiasticis praedictis poenas in huiusmodi decretis relaxandi , seu quoquo modo circa praemissa dispensandi, omnis, & quaecumque facultas sit penitus interdicta. is Non obstantibus quoad supra scripta omnia, dc singula in huiusmodi deero
a tis contenta , constitutionibus apostolicis in favorem quarumcumque persona- rum, atque ordinum, tam mendicantium, quam non mendicantium, Militia is rum etiam S. Ioannis Ierosolymitani, Congregationum, Societatum, ac cuiusli-
,, bet alterius Instituti , etiam necessario, & in individuo exprimendi , Eeclesi, - rum, Monasteriorum, Conventuum, Collegiorum, Capitulorum , Hospitalium , . Confraternitatum, re aliorum quorumcumque tam tacularium , quam regula-- tium locorum , nec non illorum etiam iuramento , confirmatione apostolica , is vel quavis firmitate alia roboratis , statutis, & consuetudinibus etiam imme- ,, morabilibus, privilegiis quoque, indultis, &Iitteris apostolicis, etiam Mari ma-- gno, seu Bulla aurea, aut alias nuneupatis , seu quibuscumque tenoribus, ct o sornus, ae cum quibusvis etiam derogatoriarum derogatoriis , aliisque eisicaciori ribus, & insolitis clausulis, nee non irritantibus decretis etiam motu proprio,, & ex certa scientia, ac de apostolicae potestatis plenitudine, aut alias quomo-
is dolibet, etiam per viam communicationis, seu extensionis concessis, re iteratis Di sitir Coosli
482쪽
vicibus approbatis, & innovatis, etiamsi pro illorum susscienti derogatione do illis, eorumque totis tenoribus, & sormis, specialis, & individua, ae de verbo
ad verbum, non autem per clausulas generales , mentio , seu quaevis alia eκώ pressio habenda, aut aliqua alia exq. ii sita sorma servanda esset, tenores huius is modi, ac si de verbo ad verbum , nihil penitus omisso, & forma in illis tra. ,, dita observata , inserti forent , praesentibus pro expressis habens, quibus quoadis ea quae praesentibiis adversantur , illis alias in suo robore permansuris , sacra si Congregatio Sa ivstitatis suae auctoritate specialiter, & expresse derogat, ceteri Lque contrariis quibuscumque. Datum Romae die a 3. Novembris 1697. Ioseph Card. Sacri pantes Praefect. Ferdinandus P untius sacrae Congreg. Secret.
oeirca , eum dilectus Filius noster Ioseph Tituli S. Mariae Transpontinaei, S. R. E. Presbyter Cardinalis Sacri pantes , memoratae Congregationis Praeseri eius, praefata decreta nobis retulerit , nos considerantes eadem omnia, dc ta se gula decreta ea qua decet maturitate digesta, & examinata, ae in vim apo
is stolieae auctoritatis , eidem Congregationi specialiter , ut praesertur , attributae peracta, perutilia sore censentes, illaque propterea perpetuo, dc inviolabiliteris observari , nec non constitutionis nostrae navaimiae roborare volentes z mota, proprio , non ad cuiusquam nobis super hoc oblatae petitionis instantiam , sedis eκ certa scientia, & matura deliberatione, deque apostolicae pote itatis plenitu- , , dine prae inserta decreta, omniaque, & singula in eis contenta, tenore praesen-- tium , auctoritate apostolica confirmamus, & approbamus , illisque inviolabi-- lis, Ac irrefragabilis apostolicae firmitatis robur, & efficaciam adiicimus ; quin se immo motu, scientia, deliberatione, ac potestatis plenitudine similibus omnia , & singula in supradictis decretis contenta, de novo statuimus, decernimus. &M ordinamus, ac ab omnibus, & quibuscumque , etiam speciali, dc individua no- , , t a dignis , omnino exacte, & perputuo servari volumus, sancimus, & manis damus.
is Decernentes, praesentes litteras , cum omnibus, & singulis inibi contentis , semper firmas, validas, de efficaces existere, di sore, suosque plenarios & in- is tegros effectus sortiri, dc obtinere debere, & ab omnibus ad quos spectat, dcis pro tempore quandocumque, dc quomodocumque spectabit, in omnibus, dc perti omnia pleniis me, & inviolabiliter observari , sicque dc non aliter, per quos-ri cumque iudices ordinarios , dc delegatos , quavis auctoritate , prae eminentia , is aut potestate sangentes, dc lancturos , etiam causarum Palatii Apostolici Au-ἡ ditores , ac eiusdem S. R. E. Cardinales , etiam de latere Legatos, dc Sedisse Apoitolicae Nuncios , sublata eis, & eorum cuilibet quavis aliter iudicandi, dces interpretandi facultate, iudicari, dc definiri debre, ae irritum dc inane, si se-
483쪽
, eus super iis a quoquam , quavis auctoritate, scienter, veI ignoranter contigeri rit attentari.
., Non obstantibus omnibus, dc singulis quae praefata Congregatio , auctorita te per eiusdem recordationis Urbanum Papam VIII. dc respective per nos illiis specialiter attributa, decrevit non obstare, quae pariter, & iterum nos tenoroe is praesentium non obstare decernimus, & mandamus, quibus omnibus quoad ea , quae praesentibus adversantur . illis alias in suo robore permansuris , etiam ha- , , tum serie plenissime , specialiter, dc expresse derogamus, ceterisque contrariis is quibuscumque in t eis Volumus autem ut praesentes litterae in valvis Ecclesiae Lateranensis, ac Basilicae Principis Apostolorum nec non Cancellariae Apostolicae, Curiaeque gene is talis in Monte Citorio , ae in Acie Campi Flarae de Urbe , ut moris est, pu- is bileentur, & affigantur ; sicque publicatae, dc affixae, omnes, dc singulos quosis illae concernunt, perinde arctent, dc assiciant, ac si unicuique eorum persona- is liter intimatae fuissent. - Pariterque, ut earumdem praesentium transumptis, impressis, manu alicuius ., Notarii publici subscriptis, Sc sigillo personae in dignitate ecclesiastica constituisis tae munitis, eadem prorsus fides adhibeatur quae praesentibus adhiberentur, si is sorent eκhibitae vel ostensae se Nulli ergo omnino hominum liceat paginam hane nostrarum ConfirmatIo- , nis, Approbationis, Statuti, Decretorum, Ordinationis, Voluntatis, Sanctionis .is Mandatorum , dc Derogationis infringere , Vel ei ausu temerario contraire. Si is quis autem hoc attentare praesumpserit , indignationem omnipotentis Dei, aeis Beatorum Petri & Pauli, Apostolorum eius, se noverit incursurum. Dati Romae apud S. Mariam Maiorem anno Incarnationis dominicae I 697., decimo Kalendas Ianuar. Pontificatus nostri anno septimo. R Card. Prodat. I. F. Cardo Albanus Visa de Curia. I. Clampinus I. citatius Registrata in Secretaria Brevium. 8m a Nar Ietitate Domini Nostri I. c. millesimo sexcentesmo nonagesimo octavo, in dictione sexta , die vero tertia Ianuarii , Tontificatur autem Sanctissimi in Christo Patris, is D. H. D. Ianocentii divina providentia VP. m. anno septimo, supradicta constitutio affixa, ἐν publieata fuit ad valvas Baslatearum S. Ioannis Latera ηem Priseipis Apostolorum , Cur ae Innoeentianae , Caneeuariae oves. in Aete cam
484쪽
DIsS.IL DE SACR. MISSAE. DECRETUM
S. coneri conet , de diebus vacationis siciis a eelebratione Missae, ut habetu. I, Concilio Neapolitano pog. - Modernus Episcopus Collensis, dic cesim Visitando comperit I non sino macia ximo eonscientiarum periculo , plures irrepsisse abusus in adimplendo mentem n eorum qui Missas celebrari mandarunt. Ad eos ergo tollendos, discutiendum ,
- 1. An Sacerdotes obligati ratione Beneficii, Capellaniae , Legati, aut stipen ., dii relebrare quotidie Missam Per seipsos, possint aliquando a celebrarione vaa
is eare Et quatenus assirmative.
is a. Quando, & quoties a dicta celebratione vacare possint i , is 3. An diebus licitae vacationis ossint Missam pro seipsis, vel aliis, praeteria. quam pro fundatoribus, celebrare Et quatenus affirmative. ι- 4. An pro aliis celebrando, possint stipendium pro huiusmodi celebratione is percipere si s. An aliis diebus quibus licite vacant a celebratione teneantur Missam abis aliis celebrari sacere, iuxta intentionem fundatorum is 6. An Sacerdotes, ut supra , obligati celebrare Missam quotidie , absque ta- men onere celebrandi per seipsos, possint aliquando a celebratione vaeare se Die 18. Septembris I 683. S. Congregatio Eminentissimorum S. R. E. Cardiati natium , Concilii Tridentini Interpretum , ad primum, & secundum respondit, assirmative, concurrente aliqua rationabili caussa . Ad 3. & dc negative . , , Ada s. distulit resolutionem. iri Ita reperitur in Regesto autographo Decretorum eiusdem S Congregationisis Lib. XXXIII. sol. 3i I. In fidem dcc. Hac die 3 o. Maii I 699. F. Nuptius S. coureg. Conc. Secretarius.
is Cum praecepto divino iis quibus animarum cura commissa est, mandatum
, sit pro ovibus suis sacrificium offerre , saepe alias saera Congreg. Concilii cenis suit, Disjtirco by Corale
485쪽
. suit, Parochos teneri pro parochianis lacrificium applicare, atque ea cum di stinctione, ut si reditus pingues sint, singulis diebus; si vero tenues, saltem die ς, bus sestivis . Idem nunc censet quoad Parochos ipsius civitatis , & dioece is sis &
F. Card. Columna. Steph. Arcbiep. Braa acrius Sae. c. Seor.
f. II. plures qmesiunculte casuisicae resolvuntur de
I. DX tot documentis quae hactenus partim rescripsi, partim indIcavi, qu sque colligere potest, quam severe Ecclesia prohibeat non naodo turpe simoniae scelus, sed cuiusvis sordidi mercimonii, & turpis qtiaestus vestigium. Et tamen post tot Conciliorum sanctiones; post tot Pontificum, & Cardinalium, & Episcoporum decreta, adhuc innumerae sere sunt quaestiunculae quae a Theologis mo ventur, & plures in utramque partem disputantur. Alvarus Pelagius de planctu Ecclesiae refert, Seraphicum Patriarcham Franciscum iussisse ut Fratres 'unica Missa contenti essent. Et S. Patriarcha Ignatius prohibuit ne sui Religio i eleemosy nas pro Misiis acciperent. Si leges istae ab omnibus servarentur; cessarent quae stiones, di sordida mercimonia exularent. Verum cum haec frustra. desiderentur . raestiunculae resolvendae sunt. II. Quaest. I. A quo taxansa est este,nosena conferenda Sacerdoti Missato rem krantri Resp. Ab Episcopo taxandam Sacra Concilii Congregatio determinavit , cum non possit regula universalis praescribi; cum alicubi maior, alibi minor, iuxta diversitatem locorum, & circumstantia ruin esse deceat. Alicubi enim maior , alibi minor est annonae penuria, aut copia. Animadvertit Ponti seκ summus BENEDICTUS XIV. de Θηοd. Lib. V. e. i κ. dc communiter quoque Theologi adfirmant, necesse haud esse ut eleemosyna tanta sit quae sufficiat integrae sustenta tioni Sacerdotis unius diei in qua celibrat . Nec enim actio sacrificii integrum diem, aut maiorem illius partem requirit; sed media hora perseitur. Praeterea Sacerdotes saeculares ncn promoventur ad saeros Ordines sine Beneficio, aut patrimonio: nec ex Regularibus ad Religionem acceptari quisquam iure valet, nisi eκ Monasterii reditibus, aut consuetis cleemosynis ali possit. Cur ergo ex sola Missa repeti alimentum debet 3 Eleemosyna taxata , aut laxanda , non est, nec
486쪽
congrua esse debet ad integram Sacerdotis sustentationem, sed ad illius adminiculum; ut scite laudatus Pontifex, citatis gravioribus Theologis, docet. Quamobrem suam ignorant professionem sacerdotes illi qui argutari solent . Alimenta hae tempestate cariore pretio emuntur. Ergo augeri Mis, eleemosyna debet. Hi ac sumpsisse Sacerdotium videatur, veluti artem aut victus captandi, aut avaritiae simulaero inserviendi; non ut honorem, & dignitatem offerendi Deo pro se, &pro populo Sacrificium in peccatorum expiλtionem, in gratiarum actionem, & ici auxiliorum, atque beneficiorum impetrationem. III. Si plus eleemosyna taxata ab Episcopo Sacerdos exigat, non modo Ecclesiae legem, sed iustitiam etiam commutantem I dit. mamvis enim eleemosyna pretii rationem absolute excludat; lata tamen Ecclesiae lege, quae proportionem aliquam servandam praescribit inter opus ministerii a sacerdote subeundi, & elee mosynam conserendam, quicumque violator est legis huius, simul iniustitiae jeus evadit; ut docet idem Ponti sex summus ista cit. n. a. Iudicio Episcopi, eleemosynam taxantis, subiecti sunt etiam Regulares, nulla privilegio in oppositum suia
hret Resp. Si consulantur canones, eleemosyliam Sacerdoti celebraturo concedere videntur propter sustentationem vitae. Hanc eleemosynam S. Thomas a. a. qu Lc. art. a. dicit esse non tamquam pretium mercedis, sed tamquam pretium nere M tis. Rursus in IV. dist. xx III. quaest. III. art. a. quaestiunc. I. ad 4. inquit Si tamen Sacerdos non babet alios sumptus, non tenetur ex offficio Missam eant re, potest accipere denarios. Consuetudo tamen universalis Ecclesiae, eui senaperstandum est , omnibus Sacerdotibus indiscriminatim eleemosynam accipere pro Missa celebranda permittit. Quae consuetudo iusta videtur, utpote innixa divinae Scripturae. Dignus est enim operarius mercede sua: Luc. x. Item S. Paulus I. Cor.
xx. Nescitis quoniam qui in sacrario operantur, qua de sacrario sunt, edunt ; ἐν qui altari deserviunt, eum altari participant Scriptura divina non distinguit, sicut nee consuetudo Ecclesiae, inter Sacerdotes divites dc pauperes; sed omnibus indis. criminatim qui altari inserviunt, participare de altari conceditur. Legatur totum citatum Pauli caput . militat, inquit, jura stipe u umquam uuis plantat , vineam, ἐν de fructu eius non edit uvis pascit gregem, im de lacte gregis non
manducat Legantur plura ibi. Concludit tamen Apostolus. Ita is, Dominus ordia navit iis qui Evangelium annuntiant, de Evangesio vivere. Ego autem nullo horum ui sum. Laborabat ille manibus suis, ut victum sibi compararet, ne ex rece- Ptione eleemosynarum offendiculum paterentur pusilli. Heine colligant Sacerdotes, praesertim divites, quanta diligentia evitare debeant omnem simoniae suspi
487쪽
V. Quaest. II. Quinam sacerdotes fimonue Disicionem praebeant Resp. Qui a celebrando desistunt, eleemosyna deficiente. Factum istud praevaleat omnibus prae- testibus quibus sucari simonia solet. Sacerdotes illi qui, dum aegrotant, perquam raro communicant, nulloque communionis desiderio servent; qui, deficiente eleemosyna, facillime ob quodcumque leve impedimentum a Missa celebranda abstinent: contra, dum eleemosyna Occurrit, dc praecipue si sit consueta pinguior. licet valetudinarii, licet Ecclesia distet, animos sibi faciunt, impedimenta superant. vires omnes exertint, & Missam celebrant, Voce aiunt, se ob finem sacrificandi Deo altissimo eelebrare; sed factum nimis luculenter patefacit, illos in primis spe
mercedis ductos, de impulsos ad altare accedere. Porro S. Thomas . e. deSaeerae c. r. inquit: Non potes tamen Sacerdos liga intentione celebrare, ut ex hac pecuniam consequatur 2 quia peeraret mortaliter. Et Cardinalis innoff. Episcopus Caesenatensis in sua Synodo Caesena tensi an. 1693. tit. II. c. v. haec habet. Sedula Sacerdotes aliendant, ne dum Missas sta spe mercedis illecti celebrant, gravioribus culpis conscientias suas illaqueent di docet enim S. Thomas, non posse Sacerdotem ilia .ntcntione celebrare , ut ex hoc pecuniam consequatvr , quia peccaret morta ter. AN Nero hac praecipua intentione Missae sacrifieium offerant, 1iderint ii qui sanctifisimae communionis in aegritudine nutu, aut perexiguo tenentur desiderio; cum tamen, νecuperata valetudine, vix aliquam ρνaetermittant diem qua ad altare non accedant. Facile mentitur iniquitas sibi: & facillime nobis blandientes, bonam, sanctamque intentionem ostentamus. At saepe fac α nostra pravitatem intentionis nostrae manifestant. Singuli Sacerdotes suam intentionem cum factis comparent, dc iudices suae sint conscientiae.
VI. Quaest. lv. An Gitam fit pacisci de stipendio Missarum Resp. Canones, αSynodi plures, & graviores Theologi pacta, dc conventiones pro stipendio Missarum improbant. P. Claudius La-Croix Lib. m. pari. II. num. I 23. inquit: is Nonis est illicitum pacisci de stipendio pro Missa : & quando hoc videtur prohiberi , is intelligi debet de pactione per quam vendatur Missa pro pretio. Gobat. Non modo Missae venditionem prohibent Concilia nam vix suerunt, & sunt Sacerd res adeo scelerati, ut Missam vendere expresse velint sed Tridentinum Concilium praeter pacta, oc conventiones, vetat etiam illiberales eleemosynarum exa-ci nes, dc ea omnla quae turpem quaestum redolent. An pacisci de hoc stipendio a turpis quaestus labe immune sit, iudicent sapientes . Ut mitissime dicam , minus caute exposita mihi videtur doctrina .PP. La-Croiκ, dc Gobat. Ab iis omnibus abstinere Sacerdotes debent quae vel suspicionem sordidi mercimonii porrigunt; ut Concilia praesoibunt, missis Calaistarum commentis. Si offerentes sponte maiorem taxata eleemosynam suppeditant, illam accipiant. VII. Qiiaest. U. An Sacerdos valeat accipere eleemosenam unam pro fructu De
488쪽
-li, alteram pro fructu Decratissimo . Resp. Si antiqui Sacerdotes acuti fuerunt in excogitandis meandae avaritiae, & simoni , coloribus, dum Missas bifaciatis, , de ιν aetatas introduxerunt; obtusi sane ingenii non fuerunt postremae aetatis Casui
stae non pauci, qui pro diversis Sacrificii fructibus duplicata stipendia lieita propu
gnarunt, etiam postquam Urbanus VIII. sordidum mercimonium damnaverat . Thiplicem Sacrificii fructum distinguunt Theologi Plures: generalem, specialem, spe elatissimum. Generalis omnia Christi membra complectitur. Specialis, seu medius, ille est qui in commodum illius cedit pro quo Sacerdos Sacrificium applicat, & a quo stipendium accipit. Specialissimus dicitur qui cedit in bonum celebrantis. Prosecundo unum stipendium, pro tertio alterum stipendium accipi posse, propugnarunt Moralistae nonnulli: quorum opinionem damnavit Alexander VII. in hae propositione S. Duplicatum sipendium potest Sacerdos pro eadem Missa heire necipere, appMando pereuli partem etiam Decialissimam fructus , ψ et relebranti eorresponden-ram: idque post decretum Urbani VIII. Hanc damnatam opinionem fuso calamo post decretum Urbani VIII. Leander defendit dis . Iv.quaest. X. & quidem more suo, ut probabiliorem ; pluresque Probabilistas allegat. VIII. Quaest. VI. An Sacerdos qui, ut relebret, cogitur emere farrax vestes, eandelas ἐθη e. possit licite stipendia Missae augere Re . Adfirmat Leander quaest. XII r. Sed haee opinio laxa est, & sordidi mercimonii plena , unde plura proficiscuntur absurda. Non minus falsa est altera Leandri sententia, posse scilicet Sacerdotem offerre sacrificium pro eo a quo accepit eleemosynam, Ac simul pro aliis ex caritate, & liberalitate: quia , inquit , cum Mima sit infiniti valoris, aeque prodest
omnibus. Quae opinio in recitatis decretis improbata est. IX. Falsa quoque, & improbata manet altera opinio Leandri, qui quaest. x .
propugnat, Religiosos sui ordinis , qui vi regulae suae tenentur certis diebus offerre pro desunctis eiusdem ordinis, pro captivis, & benefactoribus, possie simul eadem sacrificia pro aliis applicare, accepto stipendio. Nee mihi arridet quod idem Leander cum aliis suis Probabilistis docet quaest xvi. eum qui liberaliter promisit alteri unum Sacrum animo se obligandi, non peecare mortaliter, s, fide fracta, Mi sam non celebret. Promissio facta, dc aeceptata obstringit iustitiae vinculo. Ergo qui illam instingit in re gravissima, uti est sacrificium Missiae, non videtur, ut ego quidem arbitror , a gravi culpa immunis , nisi aliquae circumstantiae eκ-
X. Quaest. VII. Utrum Saeerdos possis per alium relebrare, retenta sibi parte stipendii accepti Resp. Adfirmarunt plures Probabilistae ; sed Aleκander VII. illorum opinionem damnavit in hac prop. 9. PH Beretum Urbani potest Sacerdos cui Missae eelebrandae traduntuν, peν alium satisfuere, eoluto illi minori sti.
pζη io , alia parte sipendii fibi retenta . P. Dominicus Viva in sua trutina in
489쪽
hane pro . s. nam. 8. resert sententiam Bordonii, afferentis non peceare eona ira iustitiam , atque adeo non obstringi ad restitutionem Sacerdotem hune ι sed solum contra obedientiam debitam Pontifici z in quam opinionem hoe iudieium probabilisticum profert: cuamvis bος πον careat sua probabisiuato , videtur tamen probabissus D e. Si sua probabilitate non caret haec opinio; ergo vi Probabilismi executioni demandari licite potest. Ego Vero eam, ut aperte fallam , & in damnata propositione contentam, reiicio. XI. P. Dominieus Viva De. cit. παm. T. duos excogitavit modos quibus praelatus Sacerdos retinere sibi partem stipendii iure valeat. Primus est, si omnino sponate, & ex mera liberalitate condonetur ab eo cui Missa traditur celebranda . Adiadit tamen cavendum esse ne condonatio sit tantum oretenus liberalis. Hie tamen
modus purgari vix potest a turpi mercimonio; ideo improbandus. Alium modum his verbis descripsit ipse P. Viva num. 8. is secundo retineri probabiliter potest exis Tam bur. nsim. 33. si moraliter constet stipendii iusti excessum dari Sacerdoti lia is beraliter, non intuitu Missae celebrandae, sed intuitu personae, quia videlicet est am, si cus, vel pauper. V Distinctio haec in praxi commentitia est, suco Probabilismi obducta. Qui exercere erga amicum liberalitatem vult, & misericordiam erga pauperem, alia via id praestet. Dum quis maius pro Mima celebranda stipendium
exhibet, id agit, ut opus Deo acceptius offerat, magisque mereatur. Quare etiam iste secundus modus, Probabilismi partus, sordidum redolet mercimonium. XII. P. Thomas Τamburinus Lib. III. merb. ME. celebri cap. I. g. suum. I . haec d eet. si Si quis, cum sit procurator, ut centum V. g. Missae celebrentur, quae Mi Lis is in hae urbe solent dici v. g. pro ducentis ivliis: siquis, inquam, per indu δε striam suam mittat, seu eat ad aliam urbem, ubi intra expostulatum tempus is dicantur pro centum tuliis: puto enim non esse improbabile, posse talem proe se ratorem retinere sibi alios centum. Ratio est, quia sumi potest paritas a servo, si qui per extraordinariam industriam nam ad ordinariam & moralem obliga-ώ tur ex ipso famulatu per suum laborem emit res minoris quam valeant comis muniter in foro: potest enim retinere quod superest, utpote fructum suae in-- dustriae. Pari ergo modo in easu nostro. Duas hic laxas opiniones, ut ego quidem arbitror, venditat Tamburinus. Primo, ut sordidissimum quaestum ex eleemosynarum oblatione pro Missis celebrandis captari licite posse defendat, rationem repetit ab industria extraordinaria famuli. Quaenam comparatio prosani famulatus ad sacras oblationes, destinatas altaris ministris An ratiocinium ipsum horrorem quemdam non ingerit Etiamsi licitum famuli praefati Plucrum esset; ideone procurator Missarum celebrandarum posset sibi usurpare centum tulios ex oblationibus sacris, destinatis pro sacrificiis peragendis 3 Altera laxa opinio est, quae dictum lucrum famulo concedit. Famulus influstriam suam Iocavit .domino. Tem pus
490쪽
pui quod in extraordintio labore i pendit, domino locatum est. Si famulu, ii lud non insumeret in illa extraordinaria industria, in alio labore ad domini tam modum insumere deberet. Famuli, hae probabilistica doctrina imbuti, et to suam tridustriam extraordinariam .inciunt. χotidie lamentantur domini de famulorum de ministrorum infidelitate. Sed Deus iuste illos plectit. Ipsi enim plenis buecla extollunt Benignitauin de Probabilismum, quo licita asseruntur eorumdem oble ctamenta; sed ipsiusmet Probabilismi abusu, honestatis de iustitiae sueo, servitorum .camulorum, di ministrorum furta teguntur.
XIII. P. Dominieus Viva in trat. in prop. s. Alem Vm. num. 3. hane defendit opinionem. ἡ Praeterea, si collectores eleemosynarum pro Missis sine Sacerdotes is & non tradantur iis Missae celebrandae, sed se habeant ut laici, qui eurant Misais sarum celebrationem, Poterunt ex NaU. Cord. Tamburi probabifiter contra Pe-- lia. Soto. I. s. de iust. quaest. III. moderatam pro labore mercedem eae datis pra, M a sutapere, cum id videatur licitum iure naturae. Principio, quid Conacilia , quid saera canones praescribant circa ea quae attinent ad . eleemosynas pro
sacrificiis oblatas spectandum est. Deinde ius ipsum naturae praeseribit ut aliunde collectores isti, quam ex datis pro Missa, laboris sui mercedem repetant. Sacerdotes hae P. Viva doctrina imbuti, deludere omnia pontificia decreta, & propositiones damnatas valent. Plurimas eleemosynas colligent, & minori stipendio col- Iato aliis Sacerdotibus, retinebunt sibi partes stipendiorum pro labore in eoIIigenia dis eleemosynis e quia dirent, se non reeipere illas ut Sacerdotes, sed ut Dios . dandas aliis Sacerdotibus celebraturis. Ambarum opinionum PP. Tamburini, &Viva praxim prohibuit BENEDICTUS XIV. in sequenti consti utione, tamquam
sordidam nundinationem. consitutione igitur xxi I. quae incipit , ex Jub poena censurarum, quarum absiario Romaηo Pontifici reservatur, prohibentur merrimonia
Dper eleemosexa Missarum; Me es, qui eleemosenas rotastant in iis Aeis in quibur 'Apendia sue eleemosenae pro Misss sunt pretii maioris, Missas vero eelebrare earant in eis in quibus pro minori pretio celebrari soleam: si Diei sint, exeommunieationem; si
vero clerici, vel Sacerdotes, suspensionem a sis Romano Pontifice absisendam ineurrant. Et in Lib. V. de Synodo dii esana cap. VIII. num. s. Iegitur, quod ,, Patresis Concilii Toletani, ad coercendam Saeerdotum avaritiam, anno II 24. vetueruntis cie ullus Sacerdos quidquam, vel minimum, pro Missa ex pacto exigeret; sed ,, eleemosyna eontentus esset quae ei sponte offerretur. Et num. Io. qi- ,, Epiis scopi, ut Tridentino obtemperent, atque importunas & immoderatas eleemosy-
is narum exactiones impediant, debent in sua quisque dioecesi Mimarum stipem
is taxare, ultra quam nemo quidquam exigere valeat. Cap. autem Ix. nlim. 2.
Porro, fi ultra eleemosenam ab Dis o taxatam plus Saeerdos ce ebraturni exigat, ηοη Dium delinquit contra legem Ecclesiae, verum etiam iustitiam commutativam laedit: