장음표시 사용
461쪽
gnum, ἐν Sacerdotes. Sacerdotes minus proprie Christiani vocantur, quatenus ocmnes spirituales hostias precum, eleemosynarum , aliorumque sanctitatis operum osserre Deo valent. Omnes quoque Christiani Sacerdotes nuncupantur , quia omnes simul cum Sacerdote contuli sti Deo offerunt sacrificium. Praeterea ex omni
bus indiscriminatim Christianis ordinari Sacerdotes possunt i cum in lege Mosaica ex sola tribu Levi, & familia Aaronica assumerentur. IV. Ut multa in pauca contraham, Christus Dominus, ut aeternus Sacerdos secundum ordinem Melchisedech, est primarius offerens. Sacerdotes osserunt ut ministri re vicarii ipsius Christi. Osserunt quidem ut veri Sacerdotes ad hoc ministerium ordinati, sed ministerialiter. Populus fidelis osseri desiderio , voluntate , ct spirituali coniunctione eum Sacerdote osserente . Sacerdos in hyc sacrificio offert in persona Christi, cuius personam repraesentat , quemadmodum Legatus sustinet Principis personam; ut optime explicat S. Thomas III. Part. quaes. lxxXII. art. 7.as 3. inquiens : Sacerdos in Musa, in orationibus quidem loquitur in persona Ecclesia, in cuius unitate consit ;sed in eonseratione saeramenti loquitur in persona CBisi, cuius vicem in bor gerit per ordinis potestatem . mamobrem ibidem art. I. demonstravit, solos Sacerdotes, sacro ordine insignitos, potestate consecrandi praedutos esse. Quia, inquit, quicumque aliquid Qv in persona alterius , oportet hoc feri per potestatem ab ilia eoneessam . Sieat autem baptitato eo reditur a christo potestas
sumendi Ne sacramentum r, ita Sacerdoti, eum ordinatur, eonfertur potestas hoc sacramentum eonfeerandi in persona Christi. Per hoc enim ponitur in gra eorum quibus dictum es a Domino Luci xxit. Hoe facite in meam commemorationem.
V. Fideles itaque qui sunt in Ecclesia, suo modo offerunt sacrificium , ut d sectum est. Immo in ipsa veteri lege populus fidelis offerebat saerificia, ut Exodi V habetur. mee dieit Dominus Deus IsraeI : Dimitte populum meum, ut sacrificet misi in isserto. Sacrificant autem fideles Deo per Saeerdotem, qui in ipsa Missa ait :Orate fratres, ut meum, α vestram sacrificiam acceptabile fiat'. Sacrificium est publicus & solemnis cultus universi populi, qui per Sacerdotem Christi ministrum
Deo osseri victimam immaculatam . In veteri testamento duplici modo populus osserebat. Primo, quia materiam sacrificii, oves, capras , vitulos , turtures &e. 'bministrabat. Secando, qnia Sacerdos nomine illorum qui materiam exhibebant, offerebat , ut illis prodesset . Christiani tribus modis Deo osserunt. I. quia sunt membra Ecclesiae. Tota autem Ecclesia includit Sacerdotem offerentem : & ideo dicitur offerens per membrum suum, tamquam per ministrum ad id deputatum . II. speciali ratione, quatenus cooperantur Sacerdoti sacrificanti, aut praebendo eleemosynam, aut in serviendo altari. III. quia interiori caritatis assectu coniungunt se Sacerdoti sacrificanti, saervicio coissentiunt, & eiusdem sacrificii participes fiunt.
462쪽
VI. Qiaest. I. Sccerdotes psint eamdem bostram eonsecrare Resp. Ad firmat S. Thomas III. Part. qu si lxXXII. σrt. a. ubi refert plurium Ee aesarum eon siletudinem , qua Sacerdotes simul cum Episcopo ordinante celebrant. Nee sequitur, superfluum esse fieri per plurea quod praestari per unum potest . Hoeenim verum habet in illis qui Virtute propria Operantur. Sed quia inquit Ange Iieus ad a. Sacerdos non coηsecrat nisi in persona Christi; multi autem sunt vjum iis
chν ο : ideo non refert, utrum per uππm, aut multos hoc sacramentum eo seretur, is si quod oportet ritum Ecclesia servari. Ritus igitur Ecclesiae aemulandus , servandusque est. Ritus autem Ecclesiae Romanae est, ut non consecretur nisi per u num, excepto ordinationis Presbyteri, aut consecrationis Episcopi tempore. Quan do Presbyteri ordinantur, simul cum Episcopo celebrant ; & , si eodem instan hi simul proserant verba consecratoria, s mul consecrant. Dum Presbyter inaugu tatur Episcopus, eum Episcopo consecrante profert Verba consecratoria, di perei pit partem hostiae consecratae, & simul guttas sanguinis, ab Episcopo consecrato re sibi porrectas, e calice haurit. Apud Graecos, dum solus Episcopus celebrat . quia saepe unicum templum est, in quo unica celebratur Missa, omnes eircumstantes Sacerdotes cum eodem totam legunt Liturgiam seu Missam , & communionem sub utraque specie ab ipso percipiunt . Cuius consuetudinis originem a tempore Concilii Nicaeni I. repetunt. VII. Quaest. II. An scelesi Sacerdotes valide consecrent Resp. Sacerdotes peccato mortali inquinatos, valide consecrare, docent Catholici omnes. Q iam veritatem definivit Concilium Constantiense fess. v I i. cap. xv. contra Valdenses, V vicies stas ,& Ussitas. Rationem assignat S. Thomas De. cit. art. F. Quoniam sacerdos, in quit, consecrat hoc sacramentum, non virtute propria, sed sicut minister Christi , ineuius persona eo ferrat hoc sacramentum. Non autem ex hoc ipso definit aliquis mini ster esse Christi, quod est malus. Habet enim Dominus bonos, θ' malos ministros,seu servos. Quam sacrilege autem Sacerdotes mali sua abutantur potestate , vix eκ-plicari verbis potest. Neque hic locus est tantam sacrilegii enormitatem , & divinae potestatis abusum declarandi. VIII. Qtiaest. III. An Sacerdotes haeretici, sebi alici, Doensi, exeommunieati , dι gradati valide sacrifieium perfietant ὶ Resp. Afirmative respondet S. Thomas III. Tart. quaest. I xxx II. ωt. 7. ad 3. cui subscribunt ceteri Theologi. Siquidem licet exercitium ordinis suspendi a legitimo superiore possit; potestas tamen ordinis deleri nequit. Si Sacerdos, inquit Angelicus, ab unitate Ecclesiise praecisus, Missam celebret, quia potestatem ordinis non amittit, consecrat verum eorpus , sanguinem christi; sed quia est ab unitate Ecclesiae separatus, orationes eius escariam nou ba-kent. Illius sacriscium essicax est ex opere operato; prorsus vero inessicax est ex
opere operantis. De Sacerdote degradato loquitur ibidem S. Doctor art. 8. dc e Tom. VIII. Ee iij vin-
463쪽
.inete, illum valide consecrare o quia character sacerdotalis indelebilis est . Nee est quod opponas, Episcopum, qui conseri potestatem consecrandi , posse illamauserre. Respondet enim Angelicus ad a. quod Episcopus non dat potestatem sacera totalis ordinis propria virtute, sed instrumentaliter, sicut minister Dei ; cuius effectus
per hominem tolli non potest. Insistis . Nullum ergo discrimen erit inter degradatum, dc excommunicatum Consequentiam negat ibidem ad 3. S. Thomas : quia emcommunicatis non aufertur executio facerdotalis potestatis quasi in perpetuum, sed ad eorrectionem usque ad tempus; degradσtis o tem si fertur executio, quasi in perpetuum eondem uatis. Excommunicatio est medicinalis; degradatio est poena condemnato ita, & perpetua. IX. Qsiaest. IV. Licet ne communionem petere ob bcereticis, excommunieatis , sebis matteis e Res p. S. Thomas Iota cit. art. 9. respondet. Sacerdotes , si sint biseretici, vel
exeommunicati, vel etiam peccatores, quantumvis habeant potesatem consecrandi Eucharistiam, non tamen ea recte utuntinet, sed peccant utentes. Quicumque autem eom.
munieat acteui in peceato, ipse particeps peccati incitur. Lege eumdem S. Thomam
X. Quaest. U. An liceat Saeerdoti celebrare Missam privatam ZResp. Privatae Missae vario in sensu nuncupantur. I. Ratione loci in quo celebrantur. II. Ratione finis, cum pro aliquo particulari sive negotio, sive persona celebrantur. III. paucitatem illorum qui assistunt. IV. Ratione temporis: se dicuntur publicae quae festis diebus, & privatae quae prosestis celebrantur . V. Publica Missa dici solet conventu alis, seu parochialis, quae, adstante populo , & solemniori ritu eantatur; privata e contrario quam Sacerdos pro arbitrio celebrat , sive multi , sive pauci sint adstantes . VI. Privata denique Missa dicitur, in qua solus Sacerdos communicat. Contra hanc Missam privatam, postremo in sensu acceptam , blanphemias suas de more eructarunt novatores septentrionales.
XI. Omnes Catholici licitas propugnant Missas privatas , in quibus soIi co m. munieant Sacerdotes ; idque definivit Concilium Tridentinum fess. xxii. eap. sit, is verbis. Optaνet quidem sancta Sanodus ut in fingulis Missis fideles adstantes non olum spirituali affectu sed sacramentati etiam Eucharisiae pereeptione communicarent, quo ad. eos sanctissimi huius sacrificii fructus uberior proveniret e nee tamen, si id nos
semper δει, propterea Missas illas in quibus stas Sacerdos sacramentanter commotniacat, ut privatas , or illicitas damnat, sed probat, atque adeo commendat . Siquidemilis quoque M Is .e vere communes tenseri debent; partim quod in eis popurus spiritualiter communicet; partim vero quod a publico Ecelsae ministro , nou pro se taatum ,
sed pro em 'ibas fidelibus , qui ad eorpus Christi pertinent, celebrenIur. XII. Ineptit de more Κemnitius, etiam Concionatorem esse ministrum publicum, sicuti & qui baptizat : & tamen nec ille concionari sine auditore, nec is bapti
464쪽
Lare sine baptizando potest. Nugae anicula indignae hae sunt . Sacrifieium eiiiiii Deo offertur. Concio ad auditores, baptismus ad baptizandum directa sunt . Hae
CAPUT VI. De eleem Ina pro Missis celebrandis colla tu.
I. Apientissimul Pontifex BENEDICTUS XIV. seliciter Tegnans , tum In suis Notis seu Instit. tum in tract. de Sacrisi Missae, dc tandem in2suo ce- Iebratissimo opere de S nodo dici hoc de Missarum eleemosyna, seu stipendio amgumentum more suo plena in luce posuit , dc exhausit . Ex his ego operibus ,
quae hue pertinent, excerpam .
II. Et principio advertit Pontifex summus de Onod. Lib. V. cap. v II r. morem antiquitus in Ecclesia obtinuisse. ut fideles, accedentes ad Mimam, singuli panem dc vinum consecranda offerrent. S. Cyprianus Lib. de Oper. ἐν eleemose. seminam divitem increpat, quod nihil offerens, de aliena oblatione participare auderet .aoeuples, O, dives es, ἐν dominicum celebrare te credis, quae in dominicum sine fa- erisi ιο venis , quae partem de sacrificio quod paver obtulit , fumis i obsolescentem consuetudinem inltaurare curavit Concilium Matisconense II. an. 38 . can. IV. Testuentibus nobis in sancto Concilia, cognovimus quosdam christianos, relicto fratrum coetu, a mandato Dei aliquibus locis deviasse , ita ut nullus eorum legitimo obseeunda tionis parere velit officio Deitatis, dum faeris altaribus nullam admovit hostiam. Propterea deeernimus ut omnibus dominicis diebus altaris oblatio ab omnibus viris , σmulieribus offeratur, tam panis, quam Uini, ut per has immolationes, is peccatorum suorum fasibus careant, im eum A bel, veI ceteris iuge offerentibus promereantur esse confortes. Omnes autem qui definitiones nostras per inobedient ax evacuare contendunt, anathemate pereeliantur. Quilibet pro sua facultate offerebat plures panes , di vini amphoram, ex quibus congrua pro sacrificio consecranda decerpebatur ;& reliqua in usum cedebat Sacerdotum, & Clericorum . Praeter panem & vinum, quae sacrificio inserviebant, alia offerri vetitum erat. Permissium postea fuit oste ri incensum, oleum, spicas, & uvas. Ceteri fructus, non ad altare, sed al Epi- scopum deserebantar. Die Paschalis, quo baptisma celebrabatur, lac, dc mel onserebantur, quae egressis a sacro sonte praeberi solitum erat; ut Cardinalis Bona
Feri liturg. Lib. I. cap. xv I. narrat. Marte ne de antiq. Eccl. rit. Tom. I. Lyb. LV. eap.
IV. art. 6. observat posteriori aetate licitum fuisse ad aItare osserte quidquid in Sacerdotum commodum cederet, sive ante, sive post Evangelium, ossotorii te
465쪽
iii auo tempote coeperit usus oblationis pecuniae, ignoratur. Narrat B roni. 3 ad an. ΑΦ primis Ecclesiae saeculis in singulis Christianorum Ecclesiis aream fuisse
expositam, quam ipse GaetUBiaci*m appellat, in quam pecunias fid1es mittebant. Pecuniae istae in usum iministroruin , pauperum , & viduarum cedebant . Successu temporis pecunias altare offerri coeptum fuit. Honorius Augustodunensis, Scriptor xir. saeculi, in Gemma animae Lib. I. cap. lv III. consuetudinis offerendae ad altare pecuniae meminit. Postquam autem Ecclesia numero quidem augebatur, sed sanctitate minuebatur propter carnales, statutum est ut qui possent, fluuiis dominicis .eI tertia dominica , vel summis festivitatibus, veI ter tu anno communicarent, ne an- re confessionem, ori paenitentiam pro aliquo crimine, iudicium sibi fumerent : quia, populo non communicante , non erat necese tam magnum panem fieri , statutum est eum in modum denarii formari, ut populus pro oblatione farinae denarios offerret Circa hoc tempus obsolevit consuetudo, qua fideles sacrificio assistentes participabant sacra mysteria ; & inde, inquit Honorius, consecuta est morum dissolutio. IV. Pecunia olim oblata non applicabatur alicui Sacerdoti , ut Missam priotim celebraret, quae uni offerenti prodesset ; ut animadvertit Thomassinus Lib. I pari. III. cap. v II. de veter. is, nov. Ecel. discipi. Mos offerendae stipis , ut Sacerdos celebraret ad mentem largitoris, iuxta Mabillonium in praefat. ad Part. I. secusi III. Benedict. num. 62. ccepit alicubi circiter saeculum VIII. neque passim ubique obtinuit ante saeculum mir. Alii antiquius obtinuisse contendunt. Valafridus Strabo, Scriptor saeculi I x. Lib. de reb. Eeia. cap. xxi I. hunc morem improbare visus est, existimans, sacrificium non plus prodesse illi pro quo offerebatur quam C reris fidelibus. V Viclesistae aperte eleemosynam datam Sacerdoti pro Missae celeis bratione , smoniae arguebant. Hunc errorem Theologi catholici omnes impribant, dc damnant : quia, inquit S. Thomas a. 2. quaest. c. arr. a. ad 2. Sacerdos
non accipit pecuniam, quasi pretium consecrationis Euebaristae , hoc enim esset μο- iacum; sed quaraipendium suae fustentationis . Et rursus in IV. dist. xxv. quae
III. art. a. quaest. I. ad 4. subdit : Facere pactionem de Missa celebranda est fimonia . . . Si tamen non babet alios sumptus, θ' non tenetur ex ossisio Missam cantare ,
. potest accipere denarios, flevi cuncti Sacerdotes faciunt, nou quasi pretium Missae, sed
quo fustentationem vitae. σV. Simul atque obtinuit consuetudo dandae eleemosynae Sacerdotibus pro applicandis sacrificiis issi subsidium offerentium , sordida avaritia Sacerdotum eri Pit . Quoniam, cum nondum vetitum esset plures Missas eodem die celebrare, saepius lin diem sacra saciebant, ut plures captarent eleemosynas. Heinc Innocentius III. cap. Confulasti, de celeb. Missati re Honorius III. cap. Te referente, eod. tit. se Vere prohibuerunt iterare eodem die sacriscium, excepta solemnitate Nativitatis Domini .
Cui prohibitioni alia successit nequitia r tot quippe hostias in eadem Misia con-
466쪽
secrabant, quot illi fuerant qui eleemosynas obtulerant . Alii Missam illius di bilegebant isque ad offertorium : post secundam, tertiam, & quartam incipiebant,
ct continuabant usque ad eumdem locMn ἰ deinde tot secretas iterabant , quot liturgias legerunt : & tandem sub uno canone Missam perficiebant , totidem re eitati, in fine collectis quot initio recitaverant. Has Missas bifaeiatri , & trifa elutas appellabant, quasi duplicem, aut triplicem haberent faciem. Haec Milia tum n onstra recenset Petrus Cantor in opere inscripto, Verbum abbreviatum cap. xxi κ. &cardinalis Bona cap. XV. VI. His corruptelis eliminatis, non idcirco, pergit Pontifex sanctissimus , ima proba Sacerdotum cupiditas evulsa radicitus est. Quamobrem Cardinalis Robertus Pullus medio saeculo NM. Sum. Tbeori. Part. Vra cap. κvIn hoc pacto invectus est in Sacerdotes nolentes sine stipendio celebrare est Misarum solemnia eon iuitu temporalis commodi resebrare, Visi cum Iuda Christum Tendere, tanto nequiui, evanto resti reendo est sublimatus 2 Ut tam sordidae avaritiae radieem penitus evel teret Concilium Toletanum an. G24. haec statuit. Multa mentis amaritudine eoneiatamur, gravisque doloris acule s perfodit mentem nostram, intelligentes , quod aliqui Tresistera, detestanda abominabili ambitione caecati, pro Missis per eoa celebrandi pecuniam 'exeunt, super hoc, ac fi vellent vendere rem profanam , impudenter mercantur . . . . Verum, cum dictum sacram nium, super omnia pretiosum, fit liberaliter, scut cetera sacramenta, celebrandum; districtius probibemus ne aliquis Pres hster pro Musis celebrandis pecuniam exigat , Tei rem aliam temporalem ; sed grate accipiat, si aliquid per facientem Missas celebrari, Oblatum sibi caritative fuerit absque pacto, conTentione. VII. Tandem Concilium Tridentinum fel xx II. in decreti de observanae Iitana in eeleb. Mius ut hoc profanum Sacerdotum mercimonium penitus , quoad fieri potest, de medio tolleret, iniunxit Episcopis, ut euiasvis generis mercedum conditiones, pacta, quidquid pro Missis novis celebrandis datur, nec non importa-ηas, atque illiberales eleemosenarum exactiones potius quam postulationes , anaque huiusmodi, quae a fimoniaca labe , vel certe a turpi qmessu non longe absunt , Omnino
VIII. Hactenus pauca haec delibavi, non eruditionis tantum gratia, sed ut heinclectores colligant , quam immanem tyrannidem semper in hominum corda avariistia exercuerit. Non contenta dominari in foro, in nundinis, in mercatura, in os-ficinis, sibique in mancipia submittere mercatores,& divitiarum possessores, ipsum etiam Sanctuarium quolibet tempore obsidere tentavit. Verum illine eamdem arcere , & in exilium agere numquam vigilantissimi Ecclesiae Episcopi, sanctique viari cessarunt. Ut istorum illa deluderet vigilantiam, varias induit larvas , ct sub
una forma prosigata, sub alio apparere dispectu adnixa est. Ex his quae Perstri
467쪽
, i, vidimus varias illius artes, & insidias, quas adhibuit usque ad Tridentinum Concilium. Mox videbimus quas his postremis temporibus technas excogitavit , ut Sacerdotes inficeret. Qiod ut praestem, decreta summorum Pontificum , quae de Missarum celebratione ediderunt, huc transcribere operae pretium existimavi.
Congregat onis S. R. E. cardinalium, coneini Tridentini Interpretum, super e D.
bratione Missarum , etiam cum declarationibus , lanovatione decretorum ..- ab eadem congregatione is auctoritate fel. rec. Urbani Papae VIII. desuper alias fa ctorum.
INNOC ENTIUS EPISCOPUGServus servorum Dei Ad perpetuam rei memoriam.
,, Λ T Uper a Congregatione venerabilium Fratrum nostrorum S. R. E. Caria ,, A dinalium, Concilii Tridentini Interpretum, prodierunt decreta tenoris in- is stascripti, videlicet. si Alias super celebratione Missarum , ac prohibitione illas moderandi, seu re si ducendi absque Sedis Apostolicae licentia , nec non super earumdem oneribus si perpetuis suscipiendis, & Religiosorum numero ultra reditus, & consuetas eleeri mosynas locorum Regularium non habendo , emanarunt ab hac sacra Con- ,, gregatione S. R. E. Cardinalium , Concilii Tridentini Interpretum , auctoritate ,, per sel. record. Urbanum Papam VIII. illi specialiter attributa, quam plura de-ti creta tenoris sequentis. δε Cum inpe contingat in quibusdam Ecclesiis tam magnum Missarum celebra is darum numerum, ex variis defunctorum relictis , aut piorum eleemosynis imis positum esse, ut illis pro singulis diebus praescriptis nequeat satisfieri, & tamenis nova onera Missarum in dies suscipiantur ; indeque fiat ut depereant piae te- , , stantium voluntates, obstricta benefactoribus fides violetur, destinctorum animae
468쪽
, suffragiis priventur, Ecclesiis debitus subtrahatur cultus, ae Christi fideles, ghaviis scandalo a tacti, plerumque a similibus caritatis operibus retrahantur : cumque si his malis maximum inter cetera lamentum praebeat, aut quod ii qui Missa, is super vires celebrandas suscipiunt, sperent illas brevi ad pauciorem numerum is a superioribus reductum iri I aut quod Ecclesiis, sorte pecuniarum absumpta, is plerumque nuda remaneant onera Missarum , absque ullo emolumento ; aut is quod eleemosyna pro illis celebrandis sit adeo tenuis, ut non facile in .enianturis qui velint huic se muneri subiicere , & reditus Ecclesiae, aut Monasterii a debis exigui, ut Sacerdos pro necessaria sua sustentatione novis se oneribus obstringe is re compellatur : sacra Congregatio Cardinalium , Concilii Tridentini Interpre is tum, animadvertens , factura in se rem Deo gratissimam, caritatique ae iusti tiae maxime consentaneam , si Pro Viribus satagat, hunc te terrimum abusumis e christiana Republica convellere , atque eradicare , SS. D. N. Urbani di - νina providentia Papae VlII. auctoritate sbi specialiter attributa , insta seripta, , decreta edidit.
is Ac primo districte prohibet atque interdicit ne Episcopi in dioecesana Syn
ri do, aut Generales in capitulis generalibus, vel alias quoquo modo reducantis onera ulla Missarum celebrandarum, aut post idem Concilium imposita, aut in is limine landationis; sed pro his omnibus reducendis, aut moderandis, vel comis mutandis ad Apostolicam Sedem recurratur , quae, re diligenter perspecta, id , , statuet quod magis in Domino expedire arbitrabitur: alioquin reductiones, ni o- is derationes, & commutationes huiusmodi, si quas contra huius prohibitionis sorose mana fieri contigerit, omnino nullas, atque inanes decernit. si Deinde, ubi pro pluribus Missis , etiam eiusdem qualitatis, eelebrandis sti pendia, quantumcumque incongrua , & exigua , sive ab una, sive a pluribus A personis, collata suerunt , aut conserentur in futurum Sacerdotibus, Ecclesiis,
is Capitulis, Collegiis, Hospitalibus, Societatibus, Monasteriis, Conventibus, Conis gregationibus, domibus, ac locis piis quibuscumque tam saecularibus, quam reis gularibus , sacra Congregatio sub obtestatione divini iudieii mandat , ae praeis cipit ut absolute tot Missae celebrentur, quot ad rationem attributae eleemosynaeis praescriptae fuerint ; ita ut alioquin ii ad quos pertinent, suae obligationi nonis satisfaciant; quin imo graviter peccent, & ad restitutionem teneantur. M Id vero ut deinceps observetur exactius, sacra Congregatio eadem auctoritate se revoeat privilegia, & indulta omnia quibusvis personis, Ecclesiis, ac locis piisse tam saecularibus , quam regularibus , cuiuscumque ordinis, Congregationis, &is Instituti , quamcumque ob causam concessa , quibus indulgetur , ut certarum is Missarum, vel Anniversariorum celebratione, aut aliquibus collectis, seu orati Oti nibus, plurium Missarum oneribus in futurum suscipiendis satisfiat. Disit iroo by Coos le
469쪽
44. LIB. III DE EUC HARISTI A.
Ae similiter omne damnabile lucrum ab Ecclesia removere volens , prohibet - sacerdoti qui Missiam suscepit celebrandam cum certa eleemosyna, ne eamdem Missam alteri , parte eiusdem eleemosynas sibi retenta , celebrandam coimo mittat.
o Praeterea , ne in Ecclesiis in quibus onera Missarum in perpetuum imposita, , sunt, Sacerdotes in eis, ut par est, adimplendis eo tepidiores ac segniores red- , , dantur, quod onera huiusmodi cum nulla , aut parva sint utilitate coniuncta; statuit, atque decernit ut pecuniae, ac bona mobilia Ecclesiis, Capitulis, Colle- giis, Hospitalibus, Societatibus, Congregationibus, Monasteriis, Conventibus, ac V locis omnibus tam tacularibus , quam regularibus , atque illorum personis ia' suturum simpliciter acquirenda , cum onere perpetuo Missarum celebrandarum' ab iis ad quos pertinet , sub poena interdicti ab ingreisu Ecclesiae, ipso facto incurrenda , a die realis acquisitionis , statim deponi debeant penes aedem saar eram, vel personam fide, & facultatibus idoneam, ad effectum illa , seu illo.' rum pretium , quam primum investiendi in bonis immobilibus fructiferis. eii
expressa, & individua mentione oneris quΡ illis annexum reperitur. Ae si eadem bona immobilia auctoritate apostolica deinceps alienari contiis gerit, eorumdem pretium, sub eadem p na , ut supra, deponi, atque in aliis' boni, stabilibu , , itidem fructiferis, cum eiusdem oneris repetitione, atquς anne-
Ad haec, sacra Congregatio quibusvis Capitulis., Collegiis , Societatibus, &- Congregationibus, nec non omnibus, ct singulis Ecclesiarum , di piorum Ioc rum tam saecularium , quam regularium Superioribus, vel aliis ad quos pertiis net, districte prohibet ne imposterum onera perpetua suscipiant Missarum celeis ' brandarum, saeculares quidem sine Episcopi, vel eius generalis Vicarii, Regulari res vero sine Generalis , vel Provincialis consensu , & licentia, in scriptis, & gratis concedenda; alioquin saecularis, qui huius prohibitionis transgretar exti- terit, ab ingressu Ecclesiae interdictus sit eo ipso I Regularis vero poenam pri-'' vationis omnium ossiciorum quae tunc obtinebit , ac perpetuae inhabilitatis ad , alia de cetero obtinenda, vocisque activae , ac passivae, absque alia declaratio
Eleemosynas vero manuales , & quotidianas pro Missis celebrandis ita deo mum iidem accipere possint , si oneribus antea impositis ita satisfecerint , ut is nova quoque onera suscipere valeant; alioquin omnino abstineant ab huiusmodi eleemosynis, etiam sponte oblatis, in futurum recipiendis, & capsulas auferantis ab Ecclesiis cum inscriptione illa , Eleem Urna pro Missis , vel alia simili , subis iisdem poenis, ipso facto incurrendis, ne fideles hac ratione frustrentur.' si Episcopus vero , seu eius Vicarius , aut Generalis, vel Provincialis, ubi de
470쪽
licentia pro perpetuis oneribus fuerint requisiti , in singulis casibus diligenter inquirant de singulis Missarum celebrandarum obligationibus, cuique Eeelesiae, Monasterio , aut loco pio incumbentibus , nee antea assensiim huiusmodi, aut licentiam praebeant , quam eis legitime constiterit, illius Sacerdotes tam novo oneri suscipiendo, quam antiquis iam susceptis satisfacere posse; praecipuanique rationem habeant, ut reditus qui Ecclesiis, & locis piis relinquuntur , omnino respondeant oneribus adiunctis , secundum morem cuiusque civitatis, vel provinciae ; intelligantque, si in re tanti momenti desides , aut negligentes suerint , in novissimo die se huius praetermissi i neris rationem esse redditu
. Postremo Illustrissimi Patres non sine gravi animi dolore intelligentes, mala
sere omnia , quae regularem disciplinam evertunt, ac praecipue nimiam hane facilitatem fovent , in oneribus Missarum supra vires suscipiendis , veluti ex insecta. radice, pullulare ex maiori Regularium numero, quam ferant reditus, dc eleemosynae cuiusque Monasterii; inhaerentes summorum Pontificum , ae sacri Tridentini Coneilii decretis hae de re editis , sanctissimi Domini nostri auctoritate praecipiunt, ae mandant omnibus & singulis Generalibus, Provincialiabus, Commissariis, Ministris, Praesidentibus, Abbatibus, Prioribus, Praepositis, Guardianis, Vicariis, & quibuscumque aliis Superioribus Monasteriorum, Co ventuum , ac Domorum Regularium , bona immobilia possidentium, vel non possidentium , cuiuscumque ordinis , Congregationis , dc Instituti existentium, intra fines Italiae, & Insularum adiacentium , ut singuli ad quos pertinet in qualibet provincia , adhibitis duobus , aut tribus Regularibus sui ordinis, vel
Congregationis probatioribus, & rerum usu peritioribus, bona immobilia, eensus, reditus, & proventus omnes, consuetas item eleemosynas, & obventionestam communes Monasteriorum , Conventuum, & Domorum eiusdem provinciae, quam etiam singularibus personis religiosis assignatas , seu permissas, incommunem usum deinceps conserendas, decem annorum immediate praecede tium habita ratione, diligenter, & mature recognoscant , iis omnibus detractis quae reparationes, praestationes, grandines, sterilitates, aliave cuiuslibet generis
- Εaque omnia scripto fideliter exarata idem Superior, cuius interest, in primo Capitulo, seu Congregatione generali, vel provinciali, coram tribus iudicibus, ab ipsom et Capitulo, seu Congregatione deligendis proponat, qui, computatis huiusmodi reditibus, eleemosynis, & obventionibus universis, dc oneribus, ut supra, detractis, sedulo examinent , quot Religiosi homines, eon numeratis etiam laicis, aliisque necessariis servientibus, in unoquoque Monasterio, Conventu, &Damo regulari, iuxta regionis, & proprii instituti inorem, victum dc vestitum, Disitirco by Coos le