장음표시 사용
491쪽
quibus additur, quod ex decreto sata Congreg. Concilii, etiam Regulares laxae stare debent ab Episcopo constitutae. Vide duo citata capita, & eap. κοῦ in qui
bus pIura tractantur erudite. XIV. Quaest. VIII. Benemiarius , quando per alium celebrare euitur , licite ne praebere valet consuetam eleemosynam, tametsi ex Beneficio maior percipiatvr Resp. Assimative respondit proposito dubio sacra Congregatio. Idqtie concedunt Lugo , Tamburinus, Diana etiam Capellano, quamvis amovi bili, & illis quibus commissa est perpetuarum Missarum celebratio, addit La-Croix Lib. VI. pari. II. num. III. ex Pa squaligo quια dcccclxx.&deccclxx III. Gobat num. 72. His subscribit P. Vivaqvaes. v. an. ulti num. 6. In Missis ergo manualibus vetitum est celebrare Missas per alios, collato stipendio minori quam acceptum sit. XU. Dum quis Sacerdoti, singularis pietatis fama praedito, eleemosynam eonis sueta maiorem confert, quia maiori servore, & devotione celebrari ab illo Misaiam eredit; is non potest alteri Sacerdoti, etiam collato integro stipendio, celeis brandam Missam committere. Si tamen alter Sacerdos eiusdem plus minusve proinbitatis haberetur; tum non Videretur Sacerdos committens celebrationem peccaturus. Aliquod etiam impedimentum, vel iusta ea usta excusare posset ab omni culpa; dummodo integrum stipendium tradatur. Tum enim mercimonium intervenire non potest. Maior autem, & minor devotionis servor tanti communiter non est, ut variatio celebrantis inserat culpam saltem gravem. XVI. Sempronio Sacerdoti hodie offeruntur duo Iulii, ut celebret: is rogat Titium Sacerdotem, ut hodie celebret pro se, spondens cras pro illo se celebraturum, quia pro erastina Mita unum Iulium accepit . Hoe licere asserit P. La Croix Lib. VI. pari. II. num. I 34. quia fit tantum permutatio dierum , & Mi rum. Mihi e contrario videtur versuta ars circumveniendi decreta supra allata ;nec video quomodo a specie turpis mercimonii hoe excusari possit. Eo enim haee dierum, & Missarum permutatio tendit, ut lucrum maius pariat . Unicus permutationis finis est mercimonium. Quid quod offerens fortassis te ad celebrandum delegit, quia devotiorem te prae alio reputavit Gravis tamen culpae non audeo damnare similem permutationem : sed ab eadem abstinendum affero; eum honestus finis non appareat, Praeter lucrum , quod honesti finis rationem hic habere nequit. An paupertas gliquando titulus honestus eo possit , prudentum iudicio
XVII. Qiaest. IX. Qui aeeipit plura stipendia exigua singuIs MFam promittens , potest ne vηica Missa pro omnibus fatisfacerest Res p. Adfirmant Azorius, & Corduba apud Trullenchum. Communis sententia negat. P. Dominicus Viva quaest. v. arti ulti num. 9. Inquit. ,, Verum Trullench , & Τamburinus Lib. III. eap. I. s. 3.ri probabilem putant sententiam Suarea, docentis eo in casu posse id eoncedi Sa-
492쪽
cerdoti pauperi, quando paupertate coactus consentit. ' Haec opinio 3mprobata est in deereto supra rescripto. Plura congerit ibi P. Viva eκ P. Tamburino, a Iii ite Probabilistis, ut ostendat sententiae P. Suareae noli opponi sacrae Congrega tionis decretum. Sed num. IO. fatetur cum Lugo, decreto Congregationis prohibe ri ne sententia P. Suarez ad praxim reducatur. Et tandem concludit : Cesse seriatio sententiam Suaret absolute esse falsam . XVIII. Quaest. X. An Sacerdos possit accipere duplex stipendium, alterum pro prae sentia, seu inciatura in Ecclesia defigηata ἱ alterum pro applicatione e Resp. Lugo, &Τamburinus adfirmant, dummodo constet unum Voluisse solam praesentiam , alterum solam applieationem. Pro hac opinione P. La Croiκ refert etiam SuareΣ , VasqueΣ, Pasqualigum, Avversam, alisque multos. Et ipse de more nihil pro
XIX. Pontifex summus BENEDICTUS XIV. m. Iu notis. xv. fuso ealamo hinc versat quaestionem. Refert P. Passerinum, Cardinalem de Lugo, Bartholoniaeum Gavanto pro opinione adfirmante : pro negante Dianam, & Cottoni una, qui pro hac opinione reserunt resolutionem sacrae Congregationis Concilii die mIanuarii, & 6. Februarii an. I 627. quae est eiusmodi. An Sacerdotes qui nulla a- Iia obligatione in confraternitatibus, vel Monasteriis Montalium celebrant , quam pro ornatu Ecclesiae, vel ut Confratres', vel Moniales satisfaciant praeeepto audiendi M Ffam, possint ultra fispendium quod recipiunt a confraternitatibus, veI -nialibus , ais Lud stipendium reciperes Saera Coneilii Congregatio D Ianuarii, lax 6. Februarii an. I 627. in Treturiensi respondit : Non posse. XX. Haec resolutio confirmator epistola Cardinalis Paulucet , data ρα Martiian. r66 I. ad Episcopum Comaclensem, in qtia haec habentur, latine versa : Miscessum non es a resistione in Treturieo, eum nequeant Capellani dupsev stipendium accipere pro celebratione Missarum, tametsi astricti non sint annicationi sacrificii. Quae documenta reseruntur in Aneudice ad Duodum diaeresanam, celebratam ab Illustissimo Balistelli Episcopo Fulginei pag. 2st. Pro qua sententia Theologorum
quoque auctoritates allegantur. Subdit Ponti sex summus, numquam tempore quo ipse interfuit Congregationi Concilii, hanc controversiam ex instituto versatam fuisse. Tandem concludit, non adeo facilem esse easum in quo Sacerdos debeat celebrare, & non applicare Mimam. Et qui contendit exclusam applicationem , illius est luculentis argumentis evincere impositam fuisse celebrationem, secus applicationem iuxta resolutionem sacrae Congregationis Concilii in caussa Tinem Applicationis Dertorii die 18. Martii 1668. Lib. XXVI. decretorum pag. 6 I. in qua haec habentur : Ex dispositione testamentaria, antiquitur facta a pio testatore, reperiarur 'πdota quaedam Capellania, eum onere Capeliani pro tempore Sacrum faciendi n-gulis dominicis, alii ur festivis diebus, nulla adiecta declaratione , ad cuiu1 suffra-
493쪽
cs LIB. III. DE EUCHAOSTIA . .
sitim applicandum esset sacrifieium et ideo Diθορ r Tiημ. supplieat per saeram eona gregationem declarari, an huiusmodi sacrificium applicandum ' pro anima ipsius t flatoris, an vero ad libitum capeliani, uti bactenus factum esse eo erit . Sacra comgregatio concilii respondit avsicandum esse sacrificium pro anima testatoris. Ad istius
resolutionis normam casus occurrentes in hac materia decisos suisse , testatur ibidem Pontifex summus . Quare nisi expresse, & conceptis verbis testatores, vesosserentes eleemosynam declarent se velle tantum celebrationem , secus applie sonem, Sacerdos applicare pro offerente, vel testatore tenetur.
XXI. Nequie Sacerdos accipere stipendium unum pro seuctu impetratioris Mis. sae, de alterum stipendium pro fructu satisfactionis; quidquid in oppositum no nulli Probabilistae olim commenti fuerint. Neque duplex stipendium accipere celebrans potest ex eo quod uni applicet Missam, alteri indulgentias, v. g. altaris privilegiati. Qui enim Missas petit, dc stipendia conseri, utrumque pro se appliacari intendit. Quid, si acceptasti stipendium pro Missa, ubi, & quando volueris, celebranda; & roget aliquis, ut te obliges ad celebrandum certo loco, Vel tempore Concedunt Gobat, de alii pro hae obligatione te poste aliquid accipere . Ego existimo eiusmodi subtilia commenta turpis quaestus suligine tincta esse. Neque enim Sacerdotes Domini in osserendo sacrosancto sacrificio decet, quodcumque incommodum ad leges emptionis, & venditionis, dc pretii taxationes exigeret quemadmodum in eorporum laboribus, de in terrenis nogotiationibus severe supputantur, dc expenduntur. Similiter mihi non probatur quod P. La-Croiκ eκP. Gobat resert Lib. n. pari. Ir. num. I r. videlicet, eum qui accepit consuetum
stipendium, posse aliquid accipere pro fructu specialissimo . Haec sunt verba P. La Croix. ,, Si tamen convenerit de . fructu spegalissimo , aut alia parte fructus,a non petiti applicanda tertio, ut ei prosit, quantum potest , posse aliquid ide is sumi, notat Gobat sita dummodo admoneat dantem de incertitudine, ariti ei prosit talis applicatio. Eiusmodi distinctiunculae in re gravissima , di sis Oissima nobis displicent. Unde, quaeso, tam acutae cogitatiunculae, nisi ad hon standam nimiam aliquorum celebrantium pecuniae cupiditatem, ne dicam avariotiam e
XXII. inaest. XI. Potest ne unica Mysia pluribus ob gationibus satisfieri P Resse
uamvis Urbanus VIII. prohibuerit pro unica Missa plura stipendia accipere, nondstiuere ex recentioribus Casuistis qui oppositum propugnaverint. Istorum Opini nem damnavit Alexander VII. in hae prop. io. Matra iusitiam pro pluriabui sacrificiis sipendium accipere, is saeri iam uaam offerre. Heque eaim est c-tra fidelitatem, etiam promittam, promissone etiam utramento firmata, danti stipe dium, quod pro nullo alio offeram. XXIII. In die Natalis Domini pro tribus Missis tria possunt acceptari stipe dia.
494쪽
dia . Quando in die festo est penuria sacerdotum I vel non adeo sacile inveniri Sacerdoν possunt qui Missas celebrent, Casu istae nonnulli plus stipendii e uiti
posse comedunt. Sed hoc, tamquam putidum mercimonium, improbant commuia niter Theologi , Conciliorum auctoritate nixi. Paupertas Sacerdotis numquam eκ eusat, ut pro unica Missa plura accipiantur stipendia. Si extrema necessitas uris geat, licitum erit accipere oblata, non propter celebrationem , sed quia usus reorum, extrema necessitate urgente, communis est. Et tum convenientius a spon te offerentibus quam ab aliis accipiuntur . Pro Missa quam Confessarius Saee
doti poenitenti imponit, accipi stipendium nequit. Similiter Sacerdotes illis diebus quibus celebrare astringuntur ratione Beneficii , vel Capellaniae , aut legati, ne queunt pro Missa talis diei accipere stipendium. XXIV. Quaest. XII. Quamdiu differri celebratio Missae potest pro qua aeceptum Is ν ηdium est 3 Resp. De Lugo, Diana, & alii non pauci dicunt, . differri non posse
ultra so. aut 6O. die S. Pa squaligus ait, differri a nemine posse ultra tres men. se,. Tempus istud nimis longum mihi videtur, etiam re absolute spectata r quia Urbanus VIII. vetat in suo decreto ne plures Missae acceptentur quam quae intra modicum tempus celebrari valeant. Tempus autem duorum aut trium mensium non videtur modicum. Quodnam ergo erit tempus modicum e Respondeo , definiri absolute non posse; sed spectandas esse circumstantias, & praecipue voluntatem offerentium. Si quis Missam petit, ut declinet hoc periculum, ut ab hae in firmitate sanetur, aut ab alio infortunio liberetur I continuo Missae celebrandae sunt. Similiter Missae pro defunctis diu differri non debent , ne propter dilati nem sacrificii animae purgantes detrimentum patiantur.
XXV. Quaest. XIII. Quid agendum sit sacerdoti qui celebrare nequit Missas pro qui bus stipendia aecepit e Rei p. Si, dum accepit stipendia, scivit se Mimas celebrare non posse, peccavit stipendia accipiendo; secus, si s de bona existimavit se posse onera suscepta implere. Quando vero post accepta stipendia reipsa o lebrare Misaias nequit, neque per se, neque per alium; id praestare debet quod potest . Si
circumstantiae permittant, admonere offerentes debet, ut Missas celebrari curent.
Si hoc fieri nequeat, oret quotidie in suis sacrificiis pro illis in quorum utilita tem celebrare debebat, collectas recitet pro iisdem, ieiunia, & alia pia opera in eorumdem suffragium dirigat , b Iissas pro iisdem. audiat, ab aliis Sacerdotibus Missas pro illis eelebrari petat; breviter, omni meliori modo quo potest, implere onus suum studeat.
ne accipere sipendium 8 Resp. Quando quis Missam Deo vovit in gratiarum actionem ob aliquod beneficium acceptum, vel ut ab aliquo periculo liberaretur, praesumitur voventem intentionem tribuisse non accipiendi pro eadem stipendium .
495쪽
si sibi reservasset sacrificii fructum, contendit Tamburinus, posse hune voventem abolicare fructum cui voluerit, stipendio accepto . Sed haec sunt commenta numium arbitraria in hac materia z & qui voveret sacrificium , & simul .sibi ret Noe et fructum, ut pro eodem accipere stipendium posset, imprudens . ne. dicam stultus, esset. Qui negligeret implere Votum unius Missae , peccaret mortaliter . Votum celebrandi communiter est personale, nisi expresse vovens aliquem peculiarem finem adiiciat, vi cuius evadat reale, implendum etiam ab aliis. xxv II. XV. Qui accepit stipendium, ut celebret Missam de requiei. peeeat 8 , si aliam Missam legat e Resp. Quod non peccet graviter , adfirmant omnes ;eum eadem subitantialiter Missa sit , sive δε rcquie , sive de tempore , aut de Sanctis. Similiter nullum peccatum est, quando Rubricae non permittunt celebraiare Missam de requie . Immo Alexander VI l. die S. Augusti i662. & Clemens IX. die a 3. Septembris I 66'. hoc in casu concesserunt ut per Missas de tempore obtineantur omnes indulgentiae quae concessae sunt Mitris de requie, ne ulla s uia peresset ecclesiastici ritus variandi caussa . Quando tamen celebrans talem Mi Liam expresse promittit, & Rubricae illam permittunt , fidem servare debet : alioquin venialiter peccabit. Similiter, quando offerens petit ut celebretur ad tale altare, in hae, aut illa Ecclesia , servanda est promisso , dc implenda voluntas offerentis, nisi rationabilis caussa obsit; ut si altare esset occupatum, & diu expectandum esset, vel Ecclesia impedita. XXVIII., ii tenetur celebrare Missas in Ecclesia, aut altari, a testatore. vel iundatore designato, peccat, dc quidem graviter, si, necessitate sublata, alibi celebret . Excusant tamen Auctores a mortali, si quinquies , aut sexies per anuum negligat locum, aut tempus; dummodo alibi celebret iuxta intentionem fundato ris. Aliquando Episcopus ex rationabili caussa dispensare potest ab obligatione ce lebrandi in loco designato a testatore. XXIX. cli singulis mensibus celebrare astringitur tot Missas, puta I a. peceat
ne, si hoc mense singulis diebus celebret, ut satisfaciat pro Miliis quae celebranis dae sunt mensibus sequentibus ε' Haec anticipatio, cum sit in commodum οὐ ren- iis, seu institutoris capellaniae, vel legati, immunis a culpa est. Si tamen testator statuisset Missarum celebrationem ob aliquam peculiarem caussam, puta ne Ecclesia Millis careret, vel oti aliam rationem; tum Missarum celebratio antici pari non posset. Qui celebrare tenetur ex suscepta obligatione. omni die, potest
semel in hebdia.d..tia abstinere reverentiae cauma; ut communiter Auctores docent: numquam tamen celebrate valet pro alus, stipendio accepto . Concud: c tomen
communiter Theologi , ut temet & iterum celebrare queat pro sibi valde coniunctis & cognatis, ut pro 'atre 'ioatre, fratre dic. in die Obitus. Talem quippe eL
e mentem tu statoris, rationabiliten piae sumitur. 4. XXX.
496쪽
XXX. Quaest. XVI. uuid, si Sacerdos qui omni die ex onere capelianis , vel legati celebrare astringitur, nequeat celebrare , quia Confessarius eidem suspendit relebratio His oberimina pollutionis, fornicationis ire. Resp. Si pollutio sit involuntaria, eulpa carens, & ob reverentiam erga augustissimum sacramentum abstineat ; ad nuhil tenetur. Verum si abstinere cogatur, quia Consessarius ob flagitia pollutionis
voluntariae, fornicationis . aliorumve criminum Vetat celebrationem I tum per a
Iium satisfacere suae obligationi astringitur. Neqsse enim testator , vel institutorea pellaniae, legati δμ. subire detrimentum debet ob culpam celebrantis. Similiter celebrare. per alium astringitur, quando ipse nequit celebrare, quia cruditates stomachi patitur ob nimiam crapulam, aut aliud vitiosum impedimentum , . ut eis brietatis dcc. a se voluntariς positum et quidquid in oppositum dieat La Croiae Lib. IV. num. 838. Saepe Sacerdotes flagitiosi allegant necessitatem celebrandi , ut extorqueant a Confessario absolutionem. Sed iniusti sacrorum mysteriorum dispen satorer Urime Consiliarii, si eiusmodi Sacerdotibus ob talem necessitatem absolu tionem impendant. Quid, si ob paupertatem nequeant celebrare per alios: ' Ipsi viderint. Numquid sacrilegae profanationi exponendum est augustissimum sacramentum , ne obligatio celebrationis interrumpatur e Apage immane commen
XXXI. Quaest. XVII. Quid, si institutor eapessanis , legati O e. expresse non praescribat , quoties . veI secundum quam latentionem celebrandum fit e Resp. Si scriptum sit ita ambiguum, ut mens testatoris deprehendi nequeat ; consulendus Episcopus est. Si reditus capellaniae , legati dcc. sint ita pingues , ut congrua stia pendia praebeant pro Missa quotidiana omni die celebrandum est, dc quidem
iuxta mentem testatoris. Si Capellinus aegrotans nequeat celebrare; concedunt Auctores per duos circiter menses eum non astringi celebrare per alium . Qua
re nimis Iaxa, dc salsa est opinio Castropalai , qui omni tempore quo Sacerdos regrotat, & legitime impeditur morbo, vel captivitate , eumdem l rat ab onere supplendi Missas omissas . Hanc Castro palat opinionem probat Lay man, si celebrans non habeat unde vivat . verum hoc in casu consulendus Episcopus est . XXXII. Quaest. XVIII. Sacerdos laborans morbo caduco , veI lepra, celebrare ne debet de Resp. Abstinere a celebratione debet , usquedum a tali morbo liberetur , si vero morbo caduco obnoxius sit. Si autem raro cadat , idest semel in mense , dc morbus sit sine spuma , aliisque circumstantiis quae horrorem adstantibus inc tiant; tum eum celebrare posse dicunt dummodo sit alius qiri adiuvet , suppleatque id quod . aecidere posset Tamburinus , Gobat, & alii . Sed consulen cum hoc in ea su Episcopum existi ilio .. XXXIII. Quaest. XIX. Au liceat eelebrare Missam Meam , em Gregorianam
497쪽
Resp. Missa sicca dicitur in qua non fit consecratio , , sed aliae caeremoniae peraguntur. Usus talis Mistae absolute mihi non probatur: & in Synodo Colonielisi an. i 662. vetita est. Pueri imbuendi sunt , ut consuetas preces cum devotione recitent , ut sacrosancto Sacrificio reverentia su inma assistant , aliaque pia opera ipsis consentanea exerceant , non ut Sacerdotum personam agant . Nimis tremendum est hoc sacrificium , quam ut vel illius caeremoniae debeant a pueris exerceri . Missae Gregorianae sunt 3o. Missae sne interruptione ab eodem Sacerdote celebratae . Plures alias circumstantias numerant Gobat , Beia , & alii. Vetum cum Missarum istarum celebratio nunc non obtineat ; idcirco non discutit, , utrum sit nec ne licita . Illud certum est, plus emcacitatis has prae ceteris Missas non habere . .
XXXIV. Quaest. XX. remedia adhibere sacerdos scrupulosus in consermtione , is celebratione Missi e debeat ' Resp. Communiter scrupulosi , dc meticui si in Missa celebranda, in horis canonicis recitandis , aequo laxiores esse solent in iis quae propriis appetitionibus congruunt . Non raro homines isti compens re sibi blatidiuntur aliarum legum violationem aequo severiori alicuius caerem niae , aut Iegis , quae parum illis incommodat , observatione . Communi sertur Proverbio, scrupulosos gulae saIurandae , commodis captandis, dc mentis obstinationi obnoxios esse . Quae obiter dicta sint . Sacerdotes, ut supra dictum est, in legendis precibus, collectis, aliisque sacrae liturgiae partibus nomine proprio, di Ecclesiae id praestant. In consecratione Christi personam sustinent, dc vices illius visibiliter implent. In consecratione igitur potissinatim dedecet Sacerdotem scrupulosum esse : quia id omnium actionum sanctissimam inhonestat , adstantes commovet, illorumque devotionem, & servorem turbat, & extinguit . Communiter anguntur circa intentionem consecrandi . Et tamen vix fieri potest, Sacerdotem serio celebrantem carere necessaria intentione : cum plures gravesque Theologi sustineant, Sacerdotem hunc consecrare reipsa , etiamsi deliberate consecrare nolit : quia intentio facti exterioris praevalet intentioni internae . Quod idcirco dico, non ut hanc Opinionem probem , quam supra improbavi; sed ut evincam , vix fieri posse , Sacerdotem serio consecrantem non consecrare. Ut minus, habet intentionem exercitam, dc virtualem . Qiiid enim manus lavat, hostiam apponit, calicem parat, liturgiam legendam signat, vestes induit, nisi ut victimam immolet 3 Nisi ergo capitis sanitate laboret Sacerdos , dubitare de sua intentione non potest. Ut vero omnem dubitandi, dc metuendi ansam sibi adimat, legat ante celebrationem orationem , Ego volo celebrare Missam dcci qua recitata , nihil amplius cogitet de intentione , securusque omnino celebret . Verba consecrationis eo modo recitet quo cetera secreta . Nulla vi enitatur, neque, antequam
illa verba proserat, subsistat, dc renovare intrationem adnitatur i sed continua
498쪽
. DIS S.IL DE SACR. MISSAE. 4 3
te pergat prosiure verba dominica , quemadmodum cetera quae antecedunt r ne que enim sancta illa verba aut ab intensiore prolationis conatu , aut ab expres scire intentione quidquam efficacitatis accipiunt ό cum in perisma Christi, a quo omnem vim habent, proserantur . Propterea caveant ne Chri liti in ridiculum re praesentent bis repetendo idem verbum οῦ quia haec repetitio natura sua graviter
vitiosa est. Si di si raci is ignoret se consecrasse , aut aliquod verbum pro iuntiasse, nihil curet ; sed intrepide pergat continuetque actionena sanistam. Nisi his monitis resipiscere velit , celebratione inIerdicatur : quia aut stultus est, aut infirmus ; & Rispensio celebrationis sorte illum excitabit . Non raro serupulis immiscetur hypocrisis . Affectant aliqui sub initium apparere scrupulosi, ut devoti, di serventes habeantur, & reputentur. Morbus sensim sine sensu crescit; &quandoque in poenam alicuius hypocrisis reipsa semistulti evadunt . Sint isti set vidi in praemittenda devota praepilatione , in Virtutum exercitio, in exacta te gum observatione . in gula coercenda, in carne dc concupiscentia comprimenda , in tolerandis intutiis, atque in aliis piis operibus exercendis. Si hoc praestiterint , communiter a scrupulis Dberi evadent. Millam graviter, devote, dc expedite simul de officium recitabunt. XXXV. Quaest. XX l. .ad quem attineat Missam applicare ἱ θ' quae I entio requiratur e Res p. Sicut plures sunt offerentes, sic plures sunt qui applicare Miseam valent . Primus offerens post Chrillum Dominum est: Sacerdos, deinde sideles assistentes . O iamvis enim Sacerdos offerat sacrificium nomine tutius Ecclesiae, seu omnium fidelium, etiam absentium, qui, quatenus sunt membra Ecclesiae, concurrunt & ipsi ad sacrificium ; nihilominus fideles qui reipsa Missae assiastunt sensibili praesentia , peculiari modo cum Sacerdote sacrificium Deo osserunt, ct communicant in eadem actione sacrificante . Idcirco omnes isti sacrifi cii fructum , qui respondet propriae cooperat liani , cui voluerint , . applicare poterunt; quemadmodum applicare valent quodlibet aliud opus satisfactorium , vel
impetratorium . Fideles autem adfiitet res, & simul offerentes magis aut inituis participant, prout magis aut minus dispositi sunt . Magis autem participant, ut supra indicatum eth, offeruntes eleem Olynam, inservientes altari, dc poItea ceteri assistentes.
XXXVL Circa intentionem , qua Sacerdos applicare Missam debet illi a quo stipendium accipit , Suar ea , BInacina , Gobat , Pa squalig.is, 5c alii, quos refert
dc sequitur La Croiκ num. 2o . docent , sussicere intentionem habitualem r quia , inquiunt, applicat o blillae eit veluti donatio de praesenti, de assignatio rei futurae, quae seniet piasita, dc non revocata, quamvis ante decem annos praecessierit , adhuc perleverat . Addit idem La Croiκ , probabile essie secundum Laymanum ,
di Gobatum, sufficere etiam intentionem interpretativam, seu illam qua vellω ,
499쪽
ὸν LIB. IIL DE HUC HAR ISTI A.
si cogitares , applicare . Heinc Pas qualigus qu. s. clxvir. docet , te posse valide applieare pro aliquo, quem scis habere onera Missarum , etiam illo inscio : quia lationabiliter praeis mis, eumdem habere intentionem saltem interpretativam im plendi obligationes suas. XXXVII. Extrema & rigoris, & laxitatis vitanda sunt . Intentio actualis non semper requiritur . Neque habitualis , quam descripsi , lassicere videtur. Sat erogo erit virtualis ante consecrationem saltem unius speciei . Nec existimo veram, aut probabilem opinionem Tamburini , Pasqualigi , & De Lugo , aientium
lassicere intentionem praecedentem communionem . Intentio virtualis haec est . Accepisti zo. eleemosynas pro totidem Missis . Hodie celebrationem incipis , deliberasque singulis diebus pro offerente applicare usque ad- ultimum . Etiamsi ceteris singulis diebus alio distractus intentionem non renoves , puto lassicere primam , virtualiter enim perseverat. Similiter dum Religiosi subditi applicane sacrificium iuxta intentionem sacristae , vel superioris . animumque deliberatum habent sic applicandi , quamvis interdum distracti renovandae huius applicationis obliviscerentur , non propterea ambigere de applicatione debent . XXXVIII. Accepisti a pluribus, puta a 2o. personis, totidem stipendia . Bona-cina, Diana, & alii docent, sat eme ut confuse applices totidem Missas proxime celebrandas . Sed alii verius, & tutius requirunt ut sigillatim dies determunes, & pro singulis Missae applicentur. Falsa in reputo sententiam Bonacinae , Henao, A veilae, & aliorum, qui docent, te . qui accepisti decem stipendia a decem hominibus pro ita Mimis , satisfacere, si in singulis Missis decimani partem Missarum quotidie applices iuxta intentionem singulorum hominum usque ad decimam inclusive . Haec enim sunt arbitraria commenta . Singulis integrum sacri fietum applicandum est iuxta singulorum intentionem XXXIX. Si,quis applicavit iuxta intentionem Sempronii, a quo accepit stipendium ; deinde immemor huius deliberationis applicat pro Titio, a quo simialiter accepit eleemosynam : plures dicunt, praevalere posteriorem applicationem . Alii defendunt, valere priorem. Alii distinguunt. Si specialis ratio occurrat secun dae applicationis 1, tum dicunt praevalere hanc postremam . Si nulla peculiapis caussa urgeat; aiunt valere primam. Si alicui casus contingeret, certus esset se pro alterutro satisfecisse . Applicet ergo altera die pro eo cui prima Missa non fuit applicata.
XL. Qxiaest. XXII. licita is, infida fit applicatio Missae pro His quem Deus novit primo daturum stipendium e Rei p. Adsi inant Diana , Pellizarius , I Lirghaberiis, & alii plures o Alii docent , e Te quidem Walidant , sed illicitam . Sed dicendum est, tum illicita ri , tum invalidam esse talem applicationem ; illamque prohibui se Clenientem VIII. eiusque decretum postea pronauigata S. Pluin V. die
500쪽
Sed mendum est . Nam S. Plus v. praecessit Clementem VIII. Quare is potius 'promulgavit decretum S. Pii V. quod tamen decretum ego non vidi. XLI. Quaest. XXIII. auid de reductione Missarum dicendum est e Resp. Innum ea ras olim quaestiones Theologi super hac reductione instituerunt . Sapientissimus pontifex BENEDICTUS XIV. omnem disputandi occasionem sustulit . Tanta quippe perspicuitate rem hanc declaravit, ut nulla amplius altercandi ratio sub sistat. Animadvertit primum Lib. V. cap. X. de S nodo, Concilium Tridentinum IKLκκv. cap. iv. de reformat. facultatem dedisse Episcopis, & Superioribus Gene ratibus ordinum Regularium , ut illi in dic celana Synodo , hi in Capitulis te
neralibus Missarum onera contrahere, seu minuere postent. Hanc potestatem rea
voeavit Urbanus VIII. & ad Sedem Apostolicam avocavit in sua constitutione xl Q. Bullar. Tom. v. his Verbis . Districte probibet atque interdicit ne Epi Opi is
dioecesana sonodo , aut Generaser in capitulis generalibus , vel alias quoquo modo educant onera Missarum celebrandarum, aut post idem Concilium imposita, aut in Amine fundationis; sed pro bis omnibuι aeducendis , ut moderandis, vel eomma tandis ad Apostolicam Sedem recurratur , quae , re dieigenter perspecta , id fatuet quod magis in Domino e edire arbitrabi ur . Alioquin redactiones , moderationes . O commutationes huiusmodi , si quas contra huius probibitionis formam fieri comtigerit , omnino nutus , atque inanes decernit.
XLII. Post hanc Uibani VIII. constitutionem disputari coeptum est, num Epi-
opis, & Generalibus adempta sit poteitas minuendi Missas , quarum celebrandarum obligationem nemo adhuc in se suscepit, & ob eleemosynae tenuitatem , nemo est qui illam suscipere velit . Non esi e ademptam , defendunt Pasqualigus de farris quaes. niaci xvii I. Palselinus de flatibus bominum Tom. II. Gelκκκvi r. num io s. & alii . Sed opposita sententia , quam defendit Drana Tom. II. coord. res i4. praevaluit semper , utpote confirmata decreto sacrae Congregationis Concilii, a qua quaesitum quit et An probibitio facta Episcopis reducendi onera Missarum habeor secum etiam in easu quo legatum fit ita tenue , ut non fit qui telitontii illi iniunctum DLire '. ori, fi recurrendum fit ad Sedem Apostolicam pro .nο-dcν ' trone oneris , totum , aut fere totum i timendum fit 'ro expeos ad id necessar,is . Planum est, hic sermonciai csse de legato non dum acceptato . Hoc idem declaravit lacra Congregatio in cauila Lucen. onerum M isarum, in qua disputatum suit de se Lenti articulo : An Discopus psit onera Missarum nondum aece tura reducere , alque bencplacito Sed ι . O .r, ji Ue bu acrae Couret
gative . Secu, vero uiset , 1 ubdit Pontifex, si is qui .esatum reliquit , ex proslam